"Ma'am,Ma'am," mahinang tapik ni Aling Celia sa among babae,mag aalas tres na Ng hapon at hindi pa ito kumakain Ng tanghalian.
"Uhmmm," mahinang ungol ni Esmeralda habang iminumulat ang namumugtong mata nito.
"Yaya.." sagot nito sa namamalat na boses, at tinatamad na bumangon at umupo sa kama na yakap pa rin ang teddy bear Ng anak.
"Ma'am, maghahanda ako Ng makakain hindi ka pa kumakain mula kanina"
"Hindi ako nagugutom yaya"
"Pero maam tumawag kanina si sir, gisingin ka daw kapag nakapag pahinga ka na para kumain" sansala ni Aling Celia sa among babae, awang awa siya sa itsura nito, sa ilang araw na kumain dili ito ay mabilis na bumagsak ang katawan.
Hindi sumagot si Aaliyah, napabuntung hininga na lang ito at sa halip iniabot kay Aling Celia ang teddy bear ni Gio.
"Yaya Pasabi kay mang Vener na ilagay sa kotse ito, mag aayos lang ako pupunta na Tayo sa ospital"
Tumayo na si Aling Celia at lumabas Ng silid bitbit ang Malaking teddy bear Ng alaga.
Pagkalipas Ng ilang sandali bumaba na Ng hagdan si Esmeralda, sinalubong siya ni Aling Celia upang alalayan, tingin nya sa amo ay tutumba anumang oras marahil dahil sa puyat at stress.
"Ma'am naghanda ako Ng pagkain, mapapagalitan kami ni sir,kabilin bilinan ni sir pilitin ka namin kumain kahit konte" may pag aalalang sabi ni sa among babae.
Walang nagawa, dumiretso siya sa Malaking dining table at inalalayan soya ni Aling Celia na nakaupo.
Agad binuksan ang nilutong chicken soup ng kusinerang si Aling Azon.Inabot at kubyertos at sumubo.
Nakakadalawang subo pa lang si Esmiralda Ng mapatitig sa katabing upuan na gawa sa narra.
Hindi nya mapigilang kusang tumulo ang butil Ng luha mula sa kanyang mga mata, bumalik sa ala ala nya ang imahe Ng anak na tuwing umaga na masayang nagpapasubo sa kanya, kahit maalam na itong kumain ng solo,may mga oras na naglalambing ito na magpasuno sa kanya.
Tuluyan Ng napahikbi si Esmeralda, baby, bulong nito na himihikbi..
Nag aalalang lumapit si Aling Celia sa among babae, at hindi ito nag atubiling yakapin ang among pinagsilbihan na Niya mula Ng teen ager pa ito at nakatira sa bahay Ng mga magulang nito noong nabubuhay pa.
"Yaya, si Gio.! Tuluyan na itong mapahagulgul na yumakap sa yaya Ng anak,..Bakit si Gio pa yaya?..Sana ako na lang naaksidente..Bakit ang anak ko pa?...awang awa si Aling Celia sa among babae. Pati soya ay iiyak na rin..
"May awa ang Diyos anak, magigising din si Gio, makaligtas ang alaga ko" pag alo nito habang hinihimas ang likod Ng among babae.
Ilang sandali sila sa ganong pwesto Bago nakalma si Esmeralda at nagpasyang tumayo alalay ni Aling Celia at dumiretso sa harap ng main door Ng mansion kung saan nag aantay si mang Vener.
Binuksan nito ang likod Ng pinto Ng Jaguar Ng makitang palabas na Ng mansion ang among babae Kasama si Aling Celia.
Pagtapos makasakay,dahan dahan Ng pina andar ni mang Vener ang sasakyanat binaybay palabas Ng compound Ng mansion.
.......................St. Luke's Medical Center Global City.
Nag aagaw dilim ng lumabas Ng ospital si Natalie na mabigat ang pakiramdam ni Natalie pagkatapos magpapirma Ng mga papeles, Bilang matagal Ng empleyado Ng Ricablanca Industries and Consortium, napalapit na ang kalooban nya sa Ricablanca Family dahil hindi lang isang empleyado ang turing sa kanya kundi isang kapamilya din kahit naipasa na ang kumpanya sa batang Ricablanca.
She has been upset and emotionally affected for what happen for the young master of the Ricablanca,coz she knew how the chairman really adore his son Gio.
Kung gaano katagal nakaalis ang secretarya, ganun katagal din siya nakatitig sa anak. He doesn't even imagined how his son manage to bear the car accident, he makes a long sigh while clenching his fist.
He wants to punch the wall of the hospital's room,he wants to scream...my poor son..how i wish to replace myself on his situation.Nangigilid ang mga buying luha sa mga mata nya awang makikitang itsura Ng anak.
Muntik na nyang masuntok ang doktor kanina dahil wala ito maayos na sagot kung kelan magigising ang anak. Its almost 4th day in the ICU and my son stills in coma and unresponsive.
Damn...the most upsetting part is there is no sign of progress on his condition. He is thinking of bringing his son in Singapore.
"Chairman Ricablanca,there is no definite time is to when your son wakes up from the physical trauma he suffered, once your son woke up that the time we can make a definite prognosis." I'm sorry,detalyadong paliwanag at hinging pasencya Ng attending neuro surgeon Ng anak.
Napapitlag sa pagkakatayo at pagkakatitig sa anak ng bumukas ang silid Ng ICU.
Tulad Ng inaasahan nya, hindi nya mapapatigil sa mansion ang asawa. Lumapit siya dito at humalik.
Gumanti Ng yakap si Esmeralda at kumapit sa bewang Ng asawa upang kumuha ng lakas dahil sa bawat sulyap nya sa kalagayan Ng anak, nanginginig mga tuhod nya at Parang pakiramdam nya ay matutumba siya.
Ipinatong nya ang bitbit na Teddy bear sa upuan sa tabi Ng kama Ng anak.
Parang gusto na Naman nya maiyak pero wala na lumabas na luha sa mga mata nya.
Inalalayan ni Nicolas ang asawa na maupo sa sofa Ng private ICU na kinuha Nila upang maging komportable Silang mag asawa sa pag babantay sa anak.
Yakap ang asawa, sabay sila naupo sa malambot na sofa habang inaayos ni Aling Celia ang mga ilan nilang gamit sa cabinet.
Hindi namalayan ni Nicolas nakatulog pala siya sa pagkakasandal sa sofa, pagmulat nya Ng mata,luminga siya sa paligid liban kay Aling Celia na natutulog sa extra bed Ng ICU room at mang Vener na tulog din sa kabilang sofa ay wala ang kanyang asawa.
Tumingin siya sa wristwatch nyang rolex, alas syete y media Ng gabi ang nakalagay dun.Halos dalawang oras din pala siya naka idlip.
Naupo na rin sa kama si Aling Celia Ng naramdaman na gising na ang among lalaki.
"Yaya, " mahina nitong tawag sa yaya Ng anak.
"Sasaglit lang daw siya sa chapel Ng ospital, hindi na nagpasama at babalik daw agad ang asawa mo" paliwanag ni Aling Celia sa among lalaki. alam na nito ang itatanong.
Kilala nito ang among lalaki, hindi ito sanay na wala sa tabi ang asawa kung wala rin lang ito sa opisina.
"Yaya mauna na kayo kumain ni mang Vener, aantayin ko na asawa ko at sabay na kami kakain"
Tumayo ito at inayós ang hospital blanket Ng anak, at ini adjust ang temperature Ng aircon,habang naghahanda kumain sina mang Vener at Aling Celia.
Parang wala sa sarili Ng naglalakad sa pasilyo Ng ospital si Esmeralda. Kanina hindi nya makayang titigan ang anak sa pagkakahiga nito sa hospital bed. Bilang ina nadudurog ang puso nyang makita ang kalunos lunos na itsura Ng pinakamamahal nyang si Gio. Kung pede nga lang siya ang pumalit sa kalagayan Ng anak. Sobrang sakit pala sa puso na makita mo sa ganung kalagayan ang murang katawan ng anak mo,Parang pinupunit ang puso mo. Di namamalayan ni Esmeralda na tumutulo na luha nya, at bawat makasalubong nya sa pasilyo Ng ospital ay naaawang napapasulyap sa kanya. Tumigil si Esmeralda sa harap ng chapel Ng ospita at humakbang papasok na patuloy na pag agos Ng luha. Akala nya wala na siya mailuluha pa. Pero paulit ulit na nagsasalimbayan sa kanyang alaala ang isang masayahing Gio na tuwing umaga pumapasok sa silid Ng kanilang asawa at ginigising siya sa
"Mama! Wake up,.mama,!Naramdaman ni Esmeralda na may humahaplos sa ulo nyo, haplos ng isang palad Ng bata, dahil ramdam nya na maliit na kamay ang nararamdaman nyang humahaplos sa ulo nya, at tumatawag na mama, nakasubsub mukha nya sa kama Ng anak, nagising siya bandang alas tres ng madaling araw, at hindi na siya bumalik sa kama at nakatulog uli pala siya na subsob ang mukha sa kama Ng anak.Naramdaman ulit nya ang haplos ng maliit na kamay sa buhok nya, ayaw nya mag angat Ng mukha dahil baka nananaginip lang ulit siya. Baka nag hallucinate lang siya."M..Mama wake up," tawag uli ng bata sa maliit na boses at medyo nanghihina.Hindi siya nanaginip tinatawag talaga siya ng anak nya.Bigla siya nag angat Ng mukha,at bumungad sa kanya ang mukha Ng anak na nakangiti, akala mo wala itong iniindang sakit kung nakangiti sa kanya."G..Gio anak, baby" you are really awake?" Tarantang wika ni Esmeralda."Mama you
"Good morning ma, pa" sabay halik sa ina at ama sabay upo ni Giovanni sa upuan"Did you sleep well iho?" Tanong Ng ina sa anak habang inabot ang ham and bacon na paborito ng anak sa breakfast."I am ma""What's your plan iho? ..I mean from day onwards do you have plans to do? Tanong Ng ama sa anak."None yet pa, aside from planning to put up non-profit org for out of school youth with Fibo, aside from that I have no other plans yet,maybe I will just wait for my for my ordination day" Sagot ni Giovanni sa ama sa pagitan Ng pagkain."Bakit next year pa anak ordination mo? Bakit hindi na lang gawin agad?" Sabat ni Esmeralda sa usapan ng mag ama.Napatingin sa ina si Giovanni at nakangiting sumagot."Ma, that's the process, every seminarians should leave the seminary on the last year before the ordination to live outside the seminary""What's the point? You are all stayed there nine years, isn't enough that you are truly devo
Ilang sandali pa ipinasok ni Giovanni ang sasakyan sa underground parking area Ng isang 24th storey building na Business Headquarters Ng pamilya Ricablanca.Dumiretso ang dalawa sa entrance Ng gusali na malapit sa parking area,ayaw nya gamitin ang executive elevator na para sa chairman at pamilya nito."Good morning sir," paki log-in lang po" sabay turo nito sa log book na nasa receiving table Ng gwardiya habang nakatitig ito sa kanya halatang kinikilala siya dahil sa pamilyar nyang mukha dito.Tumalima na lang siya, "Sa chairman's office kami boss" sabi ni Gio habang nagsusulat .Muling napatitig sa binata ang gwardiya sabay tingin sa logbook na sinulatan nanlaki ang mata nito, tuluyan nyang nakilala ang kaharap, ang nag iisang anak ng chairman at young master Ng pamilya Ricablanca, si Giovanni Ricablanca.Hindi lingid sa lahat ng empleyado ng Ricabalanca Group of Companies na ang nag iisang tagapagmana ng multi-billion businesses ng mga Ricabalan
"Chairman,your son Gio is here"bungad ni Natalie"Pa..?"Gio,iho.. "nag angat Ng mukha ang chairman mula sa binabasang papeles sabay Tayo at sinalubong ang anak."Ah Natalie, please get something for Gio and the other gentleman" baling nito sa chief secretary.Agad tumalima si Natalie at paglabas nito ay pinaikutan siya ng mga kasamang secretaries ng bawat major departments ng kumpanya."Chief secretary, ang gwapo talaga Ng anak ni chairman, sayang nga lang at magpapari" si Glenda ang secretary Ng finance department."Kaya nga eh, sayang Naman kagwapuhan ni sir Gio" halos sabay sabay na sang ayon ng mga kasamahan."Uy kayo bumalik na kayo sa inyo inyong pwesto malapit na mag lunch baka bigla lumabas ang mag ama, nakakahiyang malaman ni chairman na pinagpapantasyahan nyo ang kanyang anak na magpapari" nilaga nya sa mga Kasama habang naghahanda ng cookies sa plato."Magpapari din ba ung Kasamang kasing gawapo ni sir Gio? Ba
Ricablanca Mansion: It was a tranquil day, and the sun shines brightly giving the facade of the Ricablanca Mansion more magnifent and gives an aura more sophisticated and extravagant on its color which combined with majority of crimson white and royal blue that makes its appearance more regal. It way a joyous day for the Ricablanca Mansion,dahil laLabas na mula sa seminaryo ang kaisa isa nilang anak, si Giovanni Ricabalanca o mas kilala sa tawag na Gio.After nine years sa wakas lalabas na ang kanyang pinakamamahal na anak at magiging ganap na itong pari. "Aling Celia, okey na ba ang mga litson? Ang mga paborito ni Gio na mga pagkain okey na ba? Aligagang tanong ni Doña Esmeralda sa mayordomang si Aling Celia. "Okey na po ma'am, pati ang tatlongpung kilong mga alimango at sugpo ay inihahanda na ni mang Vener. Ang tinutukoy nito ay ang butler Ng pamilya Ricablanca na mul
Almost getting dark when the welcome party for Gio was ended, everyone feels exhausted but it was very joyful day. It's rare occasion the Ricablanca Family catered for a long time since the heir of the family enters the seminary for priesthood. It's a different to doña Esmeralda who is still energetic and ecstatic because after nine years her son Giovanni finally back from the seminary and soon to be ordained the following year. The couple is about to set on bed early after the occasion. "Hon, are you still not going with me?" Don Nicolas asked his wife who still sitting on the couch inside the family library while looking the family photo album of Gio during childhood. Nakangiti na sumulyap si Esmeralda sa asawa. Imbes na sagutin ang tanong ng asawa ay iba ang sinabi nito. "Hon I'm so happy at sa wakas magiging opisyal Ng pari ang ating an
"Mama! I'm starving, mama wake up it's already breakfast time...." walang tigil ang halik Ng apat na taong gulang na batang lalaki sa mukha Ng ina, habang hila hila ang kumot na nakabalot sa natutulog na ina.."Mama, wake na,..I'm starving...."Uhmmm.." G..Gio? Anak? You're fine baby? Huh let me hug my baby! Hug mama baby...Gio..ngunit tumakbo palabas ang bata na humahalakhak..na Parang nagpapahabol..."Giooo! Babyyy! Wait mama"...Sigaw ni Esmeralda,Napabalikwas Ng bangon si Nicolas sa pagkaka subsub sa kama Ng ospital kung saan natutulog ang asawa..isang gabi at halos buong araw na nyang binabantayan ang asawa..After nito nawalan Ng malay ay ngayon lang ito nagising. Under the state of shock ang dahilan Ng pag collapse nito ayon sa doktor dahil sa nangyari sa kanilang anak."Hon si Gio, He's here, andito si Gio"Niyakap Ni Nicolas ang asawa.Napaniginipan nito ang kanilang anak."Husssh it's okey hon, maging siya
"Chairman,your son Gio is here"bungad ni Natalie"Pa..?"Gio,iho.. "nag angat Ng mukha ang chairman mula sa binabasang papeles sabay Tayo at sinalubong ang anak."Ah Natalie, please get something for Gio and the other gentleman" baling nito sa chief secretary.Agad tumalima si Natalie at paglabas nito ay pinaikutan siya ng mga kasamang secretaries ng bawat major departments ng kumpanya."Chief secretary, ang gwapo talaga Ng anak ni chairman, sayang nga lang at magpapari" si Glenda ang secretary Ng finance department."Kaya nga eh, sayang Naman kagwapuhan ni sir Gio" halos sabay sabay na sang ayon ng mga kasamahan."Uy kayo bumalik na kayo sa inyo inyong pwesto malapit na mag lunch baka bigla lumabas ang mag ama, nakakahiyang malaman ni chairman na pinagpapantasyahan nyo ang kanyang anak na magpapari" nilaga nya sa mga Kasama habang naghahanda ng cookies sa plato."Magpapari din ba ung Kasamang kasing gawapo ni sir Gio? Ba
Ilang sandali pa ipinasok ni Giovanni ang sasakyan sa underground parking area Ng isang 24th storey building na Business Headquarters Ng pamilya Ricablanca.Dumiretso ang dalawa sa entrance Ng gusali na malapit sa parking area,ayaw nya gamitin ang executive elevator na para sa chairman at pamilya nito."Good morning sir," paki log-in lang po" sabay turo nito sa log book na nasa receiving table Ng gwardiya habang nakatitig ito sa kanya halatang kinikilala siya dahil sa pamilyar nyang mukha dito.Tumalima na lang siya, "Sa chairman's office kami boss" sabi ni Gio habang nagsusulat .Muling napatitig sa binata ang gwardiya sabay tingin sa logbook na sinulatan nanlaki ang mata nito, tuluyan nyang nakilala ang kaharap, ang nag iisang anak ng chairman at young master Ng pamilya Ricablanca, si Giovanni Ricablanca.Hindi lingid sa lahat ng empleyado ng Ricabalanca Group of Companies na ang nag iisang tagapagmana ng multi-billion businesses ng mga Ricabalan
"Good morning ma, pa" sabay halik sa ina at ama sabay upo ni Giovanni sa upuan"Did you sleep well iho?" Tanong Ng ina sa anak habang inabot ang ham and bacon na paborito ng anak sa breakfast."I am ma""What's your plan iho? ..I mean from day onwards do you have plans to do? Tanong Ng ama sa anak."None yet pa, aside from planning to put up non-profit org for out of school youth with Fibo, aside from that I have no other plans yet,maybe I will just wait for my for my ordination day" Sagot ni Giovanni sa ama sa pagitan Ng pagkain."Bakit next year pa anak ordination mo? Bakit hindi na lang gawin agad?" Sabat ni Esmeralda sa usapan ng mag ama.Napatingin sa ina si Giovanni at nakangiting sumagot."Ma, that's the process, every seminarians should leave the seminary on the last year before the ordination to live outside the seminary""What's the point? You are all stayed there nine years, isn't enough that you are truly devo
"Mama! Wake up,.mama,!Naramdaman ni Esmeralda na may humahaplos sa ulo nyo, haplos ng isang palad Ng bata, dahil ramdam nya na maliit na kamay ang nararamdaman nyang humahaplos sa ulo nya, at tumatawag na mama, nakasubsub mukha nya sa kama Ng anak, nagising siya bandang alas tres ng madaling araw, at hindi na siya bumalik sa kama at nakatulog uli pala siya na subsob ang mukha sa kama Ng anak.Naramdaman ulit nya ang haplos ng maliit na kamay sa buhok nya, ayaw nya mag angat Ng mukha dahil baka nananaginip lang ulit siya. Baka nag hallucinate lang siya."M..Mama wake up," tawag uli ng bata sa maliit na boses at medyo nanghihina.Hindi siya nanaginip tinatawag talaga siya ng anak nya.Bigla siya nag angat Ng mukha,at bumungad sa kanya ang mukha Ng anak na nakangiti, akala mo wala itong iniindang sakit kung nakangiti sa kanya."G..Gio anak, baby" you are really awake?" Tarantang wika ni Esmeralda."Mama you
Parang wala sa sarili Ng naglalakad sa pasilyo Ng ospital si Esmeralda. Kanina hindi nya makayang titigan ang anak sa pagkakahiga nito sa hospital bed. Bilang ina nadudurog ang puso nyang makita ang kalunos lunos na itsura Ng pinakamamahal nyang si Gio. Kung pede nga lang siya ang pumalit sa kalagayan Ng anak. Sobrang sakit pala sa puso na makita mo sa ganung kalagayan ang murang katawan ng anak mo,Parang pinupunit ang puso mo. Di namamalayan ni Esmeralda na tumutulo na luha nya, at bawat makasalubong nya sa pasilyo Ng ospital ay naaawang napapasulyap sa kanya. Tumigil si Esmeralda sa harap ng chapel Ng ospita at humakbang papasok na patuloy na pag agos Ng luha. Akala nya wala na siya mailuluha pa. Pero paulit ulit na nagsasalimbayan sa kanyang alaala ang isang masayahing Gio na tuwing umaga pumapasok sa silid Ng kanilang asawa at ginigising siya sa
"Ma'am,Ma'am," mahinang tapik ni Aling Celia sa among babae,mag aalas tres na Ng hapon at hindi pa ito kumakain Ng tanghalian."Uhmmm," mahinang ungol ni Esmeralda habang iminumulat ang namumugtong mata nito."Yaya.." sagot nito sa namamalat na boses, at tinatamad na bumangon at umupo sa kama na yakap pa rin ang teddy bear Ng anak."Ma'am, maghahanda ako Ng makakain hindi ka pa kumakain mula kanina""Hindi ako nagugutom yaya""Pero maam tumawag kanina si sir, gisingin ka daw kapag nakapag pahinga ka na para kumain" sansala ni Aling Celia sa among babae, awang awa siya sa itsura nito, sa ilang araw na kumain dili ito ay mabilis na bumagsak ang katawan.Hindi sumagot si Aaliyah, napabuntung hininga na lang ito at sa halip iniabot kay Aling Celia ang teddy bear ni Gio."Yaya Pasabi kay mang Vener na ilagay sa kotse ito, mag aayos lang ako pupunta na Tayo sa ospital"Tumayo na si Aling Celia at lumabas Ng silid bitbit ang Mal
"Mama! I'm starving, mama wake up it's already breakfast time...." walang tigil ang halik Ng apat na taong gulang na batang lalaki sa mukha Ng ina, habang hila hila ang kumot na nakabalot sa natutulog na ina.."Mama, wake na,..I'm starving...."Uhmmm.." G..Gio? Anak? You're fine baby? Huh let me hug my baby! Hug mama baby...Gio..ngunit tumakbo palabas ang bata na humahalakhak..na Parang nagpapahabol..."Giooo! Babyyy! Wait mama"...Sigaw ni Esmeralda,Napabalikwas Ng bangon si Nicolas sa pagkaka subsub sa kama Ng ospital kung saan natutulog ang asawa..isang gabi at halos buong araw na nyang binabantayan ang asawa..After nito nawalan Ng malay ay ngayon lang ito nagising. Under the state of shock ang dahilan Ng pag collapse nito ayon sa doktor dahil sa nangyari sa kanilang anak."Hon si Gio, He's here, andito si Gio"Niyakap Ni Nicolas ang asawa.Napaniginipan nito ang kanilang anak."Husssh it's okey hon, maging siya
Almost getting dark when the welcome party for Gio was ended, everyone feels exhausted but it was very joyful day. It's rare occasion the Ricablanca Family catered for a long time since the heir of the family enters the seminary for priesthood. It's a different to doña Esmeralda who is still energetic and ecstatic because after nine years her son Giovanni finally back from the seminary and soon to be ordained the following year. The couple is about to set on bed early after the occasion. "Hon, are you still not going with me?" Don Nicolas asked his wife who still sitting on the couch inside the family library while looking the family photo album of Gio during childhood. Nakangiti na sumulyap si Esmeralda sa asawa. Imbes na sagutin ang tanong ng asawa ay iba ang sinabi nito. "Hon I'm so happy at sa wakas magiging opisyal Ng pari ang ating an
Ricablanca Mansion: It was a tranquil day, and the sun shines brightly giving the facade of the Ricablanca Mansion more magnifent and gives an aura more sophisticated and extravagant on its color which combined with majority of crimson white and royal blue that makes its appearance more regal. It way a joyous day for the Ricablanca Mansion,dahil laLabas na mula sa seminaryo ang kaisa isa nilang anak, si Giovanni Ricabalanca o mas kilala sa tawag na Gio.After nine years sa wakas lalabas na ang kanyang pinakamamahal na anak at magiging ganap na itong pari. "Aling Celia, okey na ba ang mga litson? Ang mga paborito ni Gio na mga pagkain okey na ba? Aligagang tanong ni Doña Esmeralda sa mayordomang si Aling Celia. "Okey na po ma'am, pati ang tatlongpung kilong mga alimango at sugpo ay inihahanda na ni mang Vener. Ang tinutukoy nito ay ang butler Ng pamilya Ricablanca na mul