Chapter 1

Ricablanca Mansion: 

    It was a tranquil day, and the sun shines brightly giving the facade of the Ricablanca Mansion more magnifent and gives an aura more sophisticated and extravagant on its color which combined with majority of crimson white and royal blue that makes its appearance more regal.

    It way a joyous day for the Ricablanca Mansion,dahil laLabas na mula sa seminaryo ang kaisa isa nilang anak, si Giovanni Ricabalanca o mas kilala sa tawag na Gio. 

After nine years sa wakas lalabas na ang kanyang pinakamamahal na anak at magiging ganap na itong pari.

    "Aling Celia, okey na ba ang mga litson? Ang mga paborito ni Gio na mga pagkain okey na ba? Aligagang tanong ni Doña Esmeralda sa mayordomang si Aling Celia. 

   "Okey na po ma'am, pati ang tatlongpung kilong mga alimango at sugpo ay inihahanda na ni mang Vener. Ang tinutukoy nito ay ang butler Ng pamilya Ricablanca na mula pagkasilang ni Giovanni ay nasa pamilya na Kasama ni Aling Celia,

    "Okey na rin po ma'am ang mga lamesa at upuan sa gilid Ng pool" sagot din ng isang medyo bata kay Aling Celia na kasambahay.

   "Mabuti Naman, anumang oras darating na si Gio, pati si father  Carmelo at ibang mga kasamang pari parating na rin maya maya" excited na pahayag Ng donya,

   Maging si Aling Celia ay natutuwa dahil sa wakas Makikita nya muli ang kanyang alaga. Eksaktong siyam na taon na hindi nya nakikita ang inalagaan nya mula Ng isilang ito. 

"Bakit wala pa si mang Ramon?Anong oras ba sinundo ni mang Ramon si Gio sa seminaryo? Dagdag tanong ng Doña.

"Nagtext na po ma'am malapit na raw sila ni sir Gio" sagot ni Aling celia

   "Ma'am telepono po si sir, "  sabay abot Ng cordless phone sa among babae Ng medyo bata ang edad kay Aling Celia na kasambahay.

     "Hon where are you?  it's already pass nine 'o clock,any moment from now Gio will arrive soon, aren't you excited to see your only son? 

Napapangiti  sa kabilang linya si Don Nicolas sa masayang boses Ng Mahal na asawa na halata ang excitement sa paglabas sa seminaryo Ng kanilang pinakamamahal na si Giovanni. 

"Honey calm down,hahaha of course I'm excited", natatawang sagot Ng Don, The board meeting is about to end, maybe I will be late a little bit late, il go straight to the Mansion  all the way from here after the board meeting." Tugon Ng asawa.

"Hon, what is the use of hiring so many managers and specialist if you are spending so much time in the company?" 

"Fine, fine you won" sagot Ng lalaki sa kabilang linya sabay pindot Ng button sa mahogany table sa kanyang opisina. "I'm leaving now hon" at ibinaba na nito ang telepono.

"Chairman, You need something?"  Sabay bukas ng pintuan at tanong ni Natalie,ang  secretarya Ng Don.

"Natalie, I'm leaving, kinukulit na ako Ng asawa ko.

"Are'nt you go back to the board meeting chairman?"  Tanong Ng intelihenteng secretary habang nakatayo sa harap Ng don.

"No,you know my wife, she will never stop pestering me  until I reached the house,lalo at parating si Gio mula sa seminaryo  and besides the meeting is on the stage of planning, the board of directors will decide, just give me the minutes first thing in the morning" 

"Noted chairman" listong sagot ni Natalie.

Tuluyan na itong tumayo, dinampot ang coat na nakapatong sa rack at tinungo ang pintuan,laLabas na sana ito ng pintuan Ng lumingon ang don.

"And do orders foods for the entire company's  staff. It's Thanksgiving treat from my son Gio"

"Thank you chairman Ricablanca"

At tuluyan na lumisan ang don patungo sa parking area exclusively for the chairman.

Sa kabilang dako...

Binabaybay Ng isang mustang na sasakyan pagkapasok sa main gate Ng Villa Ricablanca ang Mahabang pathway patungo sa mansion Ng mga Ricablanca  sakay nito ang kalalabas pa lang na si Gio mula sa Seminaryo. Tanaw nito mula sa bintana Ng sasakyan ang parang mga taong aligaga sa paghahanda sa isang okasyon.

"Anong meron mang Ramon? May okasyon ba sa mansion? Nagtatakang tanong ni Gio na nasa likod Ng sasakyan.

Napangiti ang driver at sabay sulyap sa anak Ng amo.

"Naghanda po señorito ang mama nyo Ng konteng salo salo dahil laLabas na kayo Ng seminaryo" nakangiti pa ring tugon ni Mang Ramon.

"Ang mama talaga" napabuntung hininga at  maikling tugon Ng binata, kilala Niya ang mama nya,ang maikling salo salo na sinasabi ni mang Ramon  ay kayang magpakain Ng buong barangay. 

At tuluyan Ng pumarada ang sasakyan sa harap ng mansion. Agad bumaba Ng sasakyan ang binata at tinungo ang ina na noon ay naka Tayo sa labas Ng main door na abot tenga ang ngiti.

"Ma," at yumakap ang kalalabas pa lang sa saakyan na si Gio.

"Hijo" ,nangingilid ang luhang yakap Ng nasasabik na ina, madalas man nya ito madalaw sa seminaryo sa loob ng siyam na taon pero mabibilang sa daliri na makausap Niya ito doon  ng personal, dahil kung hindi busy ito sa pag aaral Ng theology ay nasa outreach activity ito.

"Yaya celia?" Sabay baling sa medyo may edad na babae na katabi Ng kayang ina sa pagkakatayo.

"Welcome back anak," naiiyak na yakap ni Aling Celia, nasabik siya sa napakabait na alaga na itinuring na nyang anak mula Ng nanilbihan siya sa mga Ricablanca. 

"Have you been well hijo? Si doña Esmeralda. Tiningnan nya mula ulo hangang paa ang anak

"I am ma" ang papa? Linga ni Gio sa paligid.

"He is on his way home now, may inayós lang sa opisina ang papa mo iho, oh heto na pala ang pala ang papa mo eh Ng makitang papasok ang sasakyan nito papalapit sa harap ng mansion.

"Pa,! Agad na nagyakap ang ama pagkalapit nito sa anak.

"I miss you iho, and welcome back" nangingilid ang luha nitong sambit sa anak.

"Miss you too Pa, kayo dalawa ni mama" sabay tingin sa ina.

"Anong meron ma"? tanong ni Gio,kahit alam na nito kung Bakit may magarbong handaan sa mansion.

"Bakit masama ba maghanda,dahil magiging pari na ang anak ko? Ganting tanong Ng ina.

"Alam mo Naman ang mama mo,oh halika na at nag aantay na mga bisita mo iho," sagot Ng ama kay Gio.

"Ma, isang taon pa bago ako maging ganap na pari" sagot ni Gio at inakbayan ang ina at ama habang naglalakad patungo sa gilid Ng pool kung saan nag aantay ang mga bisita. 

"Malapit na yun anak, ganun din un, sigurado Naman ako anak na maoordinahan ka at magiging full pledge priest" huminto sa paglakad si doña Esmeralda at humarap sa anak, hinaplos Ng ina ang pisngi Ng anak at naluluhang sinabing.." I promised to HIM anak na magiging pari ka..

Alam ni Gio ibig sabihin Ng ina, ipinangako Ng ina sa Diyos na makaligtas lang siya sa aksidenteng iyon ay pagpapariin nya ang anak upang makapaglingkod sa KANYA.

Hindi na umimik si Gio at pinagpatuloy na Ng mag ina ang mahinang pag lakad.

"Remember father Carmelo anak? Muling tanong Ng ina.

"Yes ma, pano ko Naman nakakalimutan si Father Carmelo eh siya ang parish priest sa bayan kung saan ako nag sakristan ng apat na taon noong nasa Junior high ako" sagot ni Gio sa ina.

May sasabihin pa sana ang ina Ng isang tinig ang tumawag Ng pansin sa mag ina, papalapit sa Kanila mula sa grupo ng mga bisita ang isang medyo may edad Ng lalaki na mahuhulaan mong isang alagad Ng simbahan base sa suot nito.

"Gio,iho! Tawag sa pangalan ng binata habang nakangiti papalapit sa Kanilang mag ina.

"Father Carmelo? Masayang bati ni Gio sa pari Ng makalapit na ito at agad nitong inabot ang paladng pari  nagmano dito.

"Purihin ang Panginoon Gio, sa wakas ay malapit ka ng maging ganap na alagad ni Kristo" masayang bati Ng pari sa binata at tinapik ito sa balikat.

Sobra itong natutuwa sa dating sakristan at sa wakas ay magiging ganap na itong pari.

"Salamat po father,"bahagya itong yumuko bilang pagbibigay galang sa dating paring pinagsilbihan nya noong nagsasakristan pa siya sa kanilang bayan.

"Higit kailanman, ngaun ka maging matatag, marami ang tinawag ngunit iilan ang hinirang" makahulagang turan Ng pari,at alam ni Gio ang ibig sabihin Ng mabait na pari.

"Tatandaan ko po father ang inyong payo at naway patnubayan ako ng Panginoon upang marating ko ang pagiging isang ganap na alagad ni Kristo para sa kanyang sambahayan" turan ni Gio at sabay tingin sa ina at ama na Kita ang labis na katuwaan sa mata Ng ina..

"Gio anak  isa ng cardinal sa Cebu si Father Carmelo inimbita ko siya upang personal na magpasalamat dahil sa tulong nya mula noong nag sakristan ka hanggang pumasok sa seminaryo." Sabat Ng ina.

"Congratulations po father" 

"Let's go father, anak halika na maupo na Tayo" 

At sabay sabay na sila naupo sa bakanteng table. 

Pinangunahan ni father Carmelo ang dasal bago ang salo salo na naka focus sa pasasalamat dahil sa mga sandaling iyon, sa malaonn at madali ay isa na namang nilalang  ang nakatakdang maging instruments Ng Panginoon upang magbahagi mabuting balita at Ng mga salita Ng Diyos.

"Panginoon  patatagin mo pa lalo ang pananampalataya at malabanan  ang tukso na kakaharapin ni Gio bago ito maging ganap na pari" ayon sa huling panalangin Ng pari bago umpisahan ang salo salo.

Nagpahid Ng luha si Donya Esmeralda na akbay akbay ni Don Nicolas na nangingilid din ang luha Ng mga oras na yun.