"Mama! I'm starving, mama wake up it's already breakfast time...." walang tigil ang halik Ng apat na taong gulang na batang lalaki sa mukha Ng ina, habang hila hila ang kumot na nakabalot sa natutulog na ina..
"Mama, wake na,..I'm starving....
"Uhmmm.." G..Gio? Anak? You're fine baby? Huh let me hug my baby! Hug mama baby...Gio..ngunit tumakbo palabas ang bata na humahalakhak..na Parang nagpapahabol...
"Giooo! Babyyy! Wait mama"...Sigaw ni Esmeralda,
Napabalikwas Ng bangon si Nicolas sa pagkaka subsub sa kama Ng ospital kung saan natutulog ang asawa..isang gabi at halos buong araw na nyang binabantayan ang asawa..
After nito nawalan Ng malay ay ngayon lang ito nagising. Under the state of shock ang dahilan Ng pag collapse nito ayon sa doktor dahil sa nangyari sa kanilang anak.
"Hon si Gio, He's here, andito si Gio"
Niyakap Ni Nicolas ang asawa.Napaniginipan nito ang kanilang anak.
"Husssh it's okey hon, maging siya ay sobrang bigat na rin Ng kalooban pero ayaw nya magpakita Ng kahinaan sa asawa.
"Hon andito si Gio, he is fine..huh? tingin nito si asawa.
Awang awa sa asawa si Nicolas, namamaga na mata nito sa walang tigil na pag iyak.
"Hon, Gio is still at the ICU" kailangan nyang diretsohin ang asawa upang magising sa katotohanan na ang kanilang anak ay nasa kritikal na kundisyon at hindi pa nagigising pangatlong araw na ngaun.
"No, Gio our baby is here,he is just fine" anyo itong tatayo ngunit pinigilan siya Ng asawa at kinulong sa bisig...
Ngunit nagpumiglas ito, "No, hon let me go,Gio is fine! he is here, kissing me. Hysterical nito.."
Hindi na nakapagpigil si Nicolas, he is already exhausted, dalawang gabi na siyang puyat sa pagmomonitor Ng anak at pag aasikaso sa kanya.
"Nasa ICU si Gio and he is still unconscious, if you are devastated I'm even more because he is my only son" sigaw nito sa asawa habang hawak Ng mahigpit sa magkabilang balikat ang asawa..
Niyakap nya ito Ng mahigpit, at ilang sandali pa unti unti na itong kumalma hanggang makatulog ulit dahil sa bigat Ng emosyong nararamdaman.
Pagkatapos sa pag kakahiga Ng asawa, anyong lalabas na Ng silid si Nicolas Ng makita nito si Aling Celia na tahimik na umiyak sa nakabukas na pinto.
"Ikaw na muna bahala sa ma'am mo, uuwi muna ako upang magpalit Ng damit, bago ako bumalik dito dadaan muna ako sa opisina at presinto.
Kailangan nya nalaman ang imbestigasyon Ng magkaka aksidente Ng kotse sinasakyan Ng anak nya, hindi nya matanong ang driver Nila dahil tulad Ng anak nya ay unconscious pa rin ito.
"Tango lang isinagot Ni Aling Celia sa among lalaki sa takot na mapahagulgul, awang awa siya sa among babae, alam nya kung gaano kamahal Ng among babae ang anak. Kahit yaya na siya ni Gio ang ma'am parin nya ang personal na nagpapaligo dito at nag bibihis habang inaalalayan lang nya.
Dumaan muna siya sa pediatric ICU upang sulyapan ang anak, kuyom ang mga palad na pinagmasdan ang anak, hindi nya ito kayang titigan sa anyo nito na may nakakabit na kung ano anong tube sa katawan. Mabigat ang loob na lumabas ng ospital si Nicolas.
..............." Ayon sa mga testigo Ng aksidente iniwasan Ng nagdadrive Ng kotse ang isang batang babae na patawid kaya kinabig Ng driver ang manibela na naging dahilan upang pumakabila ito sa kabilang lane Ng daan at bumangga sa isang tumatakbong truck at sa lakas Ng impact nito ilang beses nagpaikot ulit ang kotse bago tuluyang huminto, at tumutugma ito sa dash cam Ng kotse nyo Mr Ricablanca" Mahabang paliwanag Ng hepe na kasamang nagpapaliwanag ang imbestigasyon.
Napapikit si Nikolas, hindi nya maimagine ang pinagdaanan Ng kanyang anak sa loob ng kotse.."may poor son" sa loob loob nito
"Thank you for your effort captain"
Pagtapos nito makipag kamay ay umalis na ito, so it's pure accident sa isip ni Nicolas habang patungo sa nakaparadang sasakyan..
Sa kabilang dako....
"Ma'am, umuwi lang saglit si sir para magpalit Ng damit at dadaan din sa opisina bago magdiretso dito"
Nag aalalang banggit ni Aling Celia Ng makitang nagmulat Ng mata ang among babae, ngunit blanko lang ang mukha nito na medyo kalmado na sumulyap lang sa kanya..
"Aling Celia" paos nitong sambit,." pakisamahan mo ako sa anak ko, gusto ko makita si Gio.." muli nitong imik sa yaya Ng anak.
"Kaya ba ng katawan mo po ma'am?tumango lang ang among babae.
Nag aalala man inalalayan na lang ni Aling Celia sa paglalakad ang amo patungo sa ICU..
Nadurog ang puso ni Esmeralda sa itsura Ng anak na Balot ang Benda ang ulo Ng anak, liban pa sa mga tube na nakakabit sa big at ibang parte ng katawan Ng anak.
Muling bumalong ang luha sa mga mata ni Esmeralda, hawak ang maliit palad na palad Ng anak at inilapit nya sa kanyang bibig habang tumutulo ang luha.
"Gio, baby, si mama to, Gio anak lumaban ka para kay mama at kay papa, wag mo kami iiwan ni papa mo"..sambit ni Esmeralda sa anak habang patuloy ang pag agos Ng luha nito,basa na Ng kanyang luha ang munting palad Ng batang si Gio.
"Gio anak di ba sabi sayo ni mama pag may medals ka pupunta Tayo sa disney at Makikita mo na si mickey mouse, di ba anak un promise ni mama at papa, saka sabi mo anak,pag nagkasakit si mama alagaan mo ako?" Patuloy na sambit ni Esmeralda habang hinahalikan at hinahaplos ang murang kamay Ng anak..maging si Aling Celia ay umiyak na rin sa makikitang tanawin..
Halos madurog ang puso ni Nicolas sa makikitang tagpo sa loob ng silid, hindi nya namalayan maging siya ay lumuluha na rin.
Nagpalipas muna Ng ilang saglit sa labas Ng silid si Nicolas bagó pumasok Ng kalmado na siya.
Napasulyap sa bagong dating na asawa si Esmeralda at nakayakap siya dito.
"Hon, Bakit kailangang mangyari ito sa anak natin?" Patuloy na pag iyak nito.
"Gio will wake up and recovered soon" medyo garalgal ang boses na sagot ni Nicolas sa asawa.
Mahigpit nyang niyakap ang asawa.
"Aling Celia umuwi muna kayo Ng mansion ni mang Vener, nakalimutan ko bitbitin mga hinandang gamit ni Aling Mercy para sa aming mag asawa sa pagmamadali" baling nito sa yaya ni Gio.
Agad tumalima si Aling Celia at iniwan na ang dalawang amo sa silid.
..............
Pang apat na araw na ng anak sa ospital, at sa bawat round Ng doktor, walang maibgay na eksaktong araw kung kelan magigising ang kanyang si Gio, pero hindi nawawalang Ng pag asa si Esmeralda na anumang oras ay magigising ang anak..
"Hon umuwi muna kayo ni Aling Celia upang makapag pahinga ka ng maayos" pagbabakasakaling hikayat ni Nicolas sa asawa habang inaayos nito ang gagawan Ng anak sa ICU.
Napaisip si Esmeralda at pumayag sa suhesyon Ng asawa, saka may iniisip siyang kunin sa mansion na dadalhin Niya sa anak pagbalik mamayang gabi.
"Sino Kasama mo dito kung isasama ko si Aling Celia,?"
"Don't mind me, nakapagpahinga ako kagabi Ng maayos saka hindi Naman ako pupunta Ng opisina, buong araw ko babantayan si Gio,dito ko na lang ipapadala sa secretary ko mga papeles na pipirmahan ko."
"Okey hon, tawagan mo agad ako kung anuman mangyari," umungol lang Ng pag sang ayon si Nicolas.
Pagtapos humalik sa asawa at lumisan na si Esmeralda Kasama si Aling Celia.
Pagdating Ng mansion,agad dumiretso sa silid Ng anak si Esmeralda.Binuksan nito ang toy cabinet Ng anak at inilabas ang Malaking teddy bear na regalo sa anak noong oka 4th bday nito.
Dinala nya iyon sa kama,umupo at niyakap ang Malaking teddy bear,may napansin itong papel na singlaki Ng bond paper na nakatupi. Binuksan nya iyon, nagulat cya na may nakasulat dun. sukat kamay Ng kanyang anak.
To mama, thank you so much for the gift. His name is big bro. Tapos pangalan sa ibaba Ng anak. Muling bumalong ang mga luha sa mga mata ni Esmeralda, habang yakap ang Malaking teddy bear habang hinahaplos ang higaan ng anak. Walang tigil ang pag along Ng luha sa maya ni Esmeralda.
Hindi nya malaman kung ilang oras siya sa loob ng kwarto Ng anak.
"Ma'am! Tawag ni Aling Celia sa among babae pero natigilan ito ng makita nakatulog ang amo sa higaan ng anak habang yakap ang Malaking teddy bear.
Aayain Sana nya ito kumain ng pananghalian, ngunit Ng makita nyang natutulog ito ay hinayaan na lang nya upang makapag pahinga Ng maayos sa ilang araw na pagpupuyat sa pagbabantay sa anak sa ospital.
Dahan dahan nya sinara ang pintuan Ng silid at bumaba na Ng hagdan patungo sa kusina.
"Si ma'am? akala ko susunduin mo para mananghalian" tanong ni mang Vener sa kababang si Aling Celia.
"Natutulog,hayaan na muna nating makapag pahinga si ma'am, Tayo na lang muna mananghalian,"
"Pagtapos nating kumain linisin mo na sasakyan at sigurado ako pag gising ni ma'am magyaya na yun bumalik Ng ospital, habang ihahanda ko mga dadalhing gamit ni sir at pagkain" sabi nito sa driver habang kumakain..
"Kawawa Naman si ma'am" , sambit ni mang Vener. " Sobrang Mahal na Mahal pa Naman nito si Gio"
Napabuntung hininga na lang si Aling Celia at may lungkot sa mga mata na pinag patuloy na lang nito ang pagkain.
"Ma'am,Ma'am," mahinang tapik ni Aling Celia sa among babae,mag aalas tres na Ng hapon at hindi pa ito kumakain Ng tanghalian."Uhmmm," mahinang ungol ni Esmeralda habang iminumulat ang namumugtong mata nito."Yaya.." sagot nito sa namamalat na boses, at tinatamad na bumangon at umupo sa kama na yakap pa rin ang teddy bear Ng anak."Ma'am, maghahanda ako Ng makakain hindi ka pa kumakain mula kanina""Hindi ako nagugutom yaya""Pero maam tumawag kanina si sir, gisingin ka daw kapag nakapag pahinga ka na para kumain" sansala ni Aling Celia sa among babae, awang awa siya sa itsura nito, sa ilang araw na kumain dili ito ay mabilis na bumagsak ang katawan.Hindi sumagot si Aaliyah, napabuntung hininga na lang ito at sa halip iniabot kay Aling Celia ang teddy bear ni Gio."Yaya Pasabi kay mang Vener na ilagay sa kotse ito, mag aayos lang ako pupunta na Tayo sa ospital"Tumayo na si Aling Celia at lumabas Ng silid bitbit ang Mal
Parang wala sa sarili Ng naglalakad sa pasilyo Ng ospital si Esmeralda. Kanina hindi nya makayang titigan ang anak sa pagkakahiga nito sa hospital bed. Bilang ina nadudurog ang puso nyang makita ang kalunos lunos na itsura Ng pinakamamahal nyang si Gio. Kung pede nga lang siya ang pumalit sa kalagayan Ng anak. Sobrang sakit pala sa puso na makita mo sa ganung kalagayan ang murang katawan ng anak mo,Parang pinupunit ang puso mo. Di namamalayan ni Esmeralda na tumutulo na luha nya, at bawat makasalubong nya sa pasilyo Ng ospital ay naaawang napapasulyap sa kanya. Tumigil si Esmeralda sa harap ng chapel Ng ospita at humakbang papasok na patuloy na pag agos Ng luha. Akala nya wala na siya mailuluha pa. Pero paulit ulit na nagsasalimbayan sa kanyang alaala ang isang masayahing Gio na tuwing umaga pumapasok sa silid Ng kanilang asawa at ginigising siya sa
"Mama! Wake up,.mama,!Naramdaman ni Esmeralda na may humahaplos sa ulo nyo, haplos ng isang palad Ng bata, dahil ramdam nya na maliit na kamay ang nararamdaman nyang humahaplos sa ulo nya, at tumatawag na mama, nakasubsub mukha nya sa kama Ng anak, nagising siya bandang alas tres ng madaling araw, at hindi na siya bumalik sa kama at nakatulog uli pala siya na subsob ang mukha sa kama Ng anak.Naramdaman ulit nya ang haplos ng maliit na kamay sa buhok nya, ayaw nya mag angat Ng mukha dahil baka nananaginip lang ulit siya. Baka nag hallucinate lang siya."M..Mama wake up," tawag uli ng bata sa maliit na boses at medyo nanghihina.Hindi siya nanaginip tinatawag talaga siya ng anak nya.Bigla siya nag angat Ng mukha,at bumungad sa kanya ang mukha Ng anak na nakangiti, akala mo wala itong iniindang sakit kung nakangiti sa kanya."G..Gio anak, baby" you are really awake?" Tarantang wika ni Esmeralda."Mama you
"Good morning ma, pa" sabay halik sa ina at ama sabay upo ni Giovanni sa upuan"Did you sleep well iho?" Tanong Ng ina sa anak habang inabot ang ham and bacon na paborito ng anak sa breakfast."I am ma""What's your plan iho? ..I mean from day onwards do you have plans to do? Tanong Ng ama sa anak."None yet pa, aside from planning to put up non-profit org for out of school youth with Fibo, aside from that I have no other plans yet,maybe I will just wait for my for my ordination day" Sagot ni Giovanni sa ama sa pagitan Ng pagkain."Bakit next year pa anak ordination mo? Bakit hindi na lang gawin agad?" Sabat ni Esmeralda sa usapan ng mag ama.Napatingin sa ina si Giovanni at nakangiting sumagot."Ma, that's the process, every seminarians should leave the seminary on the last year before the ordination to live outside the seminary""What's the point? You are all stayed there nine years, isn't enough that you are truly devo
Ilang sandali pa ipinasok ni Giovanni ang sasakyan sa underground parking area Ng isang 24th storey building na Business Headquarters Ng pamilya Ricablanca.Dumiretso ang dalawa sa entrance Ng gusali na malapit sa parking area,ayaw nya gamitin ang executive elevator na para sa chairman at pamilya nito."Good morning sir," paki log-in lang po" sabay turo nito sa log book na nasa receiving table Ng gwardiya habang nakatitig ito sa kanya halatang kinikilala siya dahil sa pamilyar nyang mukha dito.Tumalima na lang siya, "Sa chairman's office kami boss" sabi ni Gio habang nagsusulat .Muling napatitig sa binata ang gwardiya sabay tingin sa logbook na sinulatan nanlaki ang mata nito, tuluyan nyang nakilala ang kaharap, ang nag iisang anak ng chairman at young master Ng pamilya Ricablanca, si Giovanni Ricablanca.Hindi lingid sa lahat ng empleyado ng Ricabalanca Group of Companies na ang nag iisang tagapagmana ng multi-billion businesses ng mga Ricabalan
"Chairman,your son Gio is here"bungad ni Natalie"Pa..?"Gio,iho.. "nag angat Ng mukha ang chairman mula sa binabasang papeles sabay Tayo at sinalubong ang anak."Ah Natalie, please get something for Gio and the other gentleman" baling nito sa chief secretary.Agad tumalima si Natalie at paglabas nito ay pinaikutan siya ng mga kasamang secretaries ng bawat major departments ng kumpanya."Chief secretary, ang gwapo talaga Ng anak ni chairman, sayang nga lang at magpapari" si Glenda ang secretary Ng finance department."Kaya nga eh, sayang Naman kagwapuhan ni sir Gio" halos sabay sabay na sang ayon ng mga kasamahan."Uy kayo bumalik na kayo sa inyo inyong pwesto malapit na mag lunch baka bigla lumabas ang mag ama, nakakahiyang malaman ni chairman na pinagpapantasyahan nyo ang kanyang anak na magpapari" nilaga nya sa mga Kasama habang naghahanda ng cookies sa plato."Magpapari din ba ung Kasamang kasing gawapo ni sir Gio? Ba
Ricablanca Mansion: It was a tranquil day, and the sun shines brightly giving the facade of the Ricablanca Mansion more magnifent and gives an aura more sophisticated and extravagant on its color which combined with majority of crimson white and royal blue that makes its appearance more regal. It way a joyous day for the Ricablanca Mansion,dahil laLabas na mula sa seminaryo ang kaisa isa nilang anak, si Giovanni Ricabalanca o mas kilala sa tawag na Gio.After nine years sa wakas lalabas na ang kanyang pinakamamahal na anak at magiging ganap na itong pari. "Aling Celia, okey na ba ang mga litson? Ang mga paborito ni Gio na mga pagkain okey na ba? Aligagang tanong ni Doña Esmeralda sa mayordomang si Aling Celia. "Okey na po ma'am, pati ang tatlongpung kilong mga alimango at sugpo ay inihahanda na ni mang Vener. Ang tinutukoy nito ay ang butler Ng pamilya Ricablanca na mul
Almost getting dark when the welcome party for Gio was ended, everyone feels exhausted but it was very joyful day. It's rare occasion the Ricablanca Family catered for a long time since the heir of the family enters the seminary for priesthood. It's a different to doña Esmeralda who is still energetic and ecstatic because after nine years her son Giovanni finally back from the seminary and soon to be ordained the following year. The couple is about to set on bed early after the occasion. "Hon, are you still not going with me?" Don Nicolas asked his wife who still sitting on the couch inside the family library while looking the family photo album of Gio during childhood. Nakangiti na sumulyap si Esmeralda sa asawa. Imbes na sagutin ang tanong ng asawa ay iba ang sinabi nito. "Hon I'm so happy at sa wakas magiging opisyal Ng pari ang ating an
"Chairman,your son Gio is here"bungad ni Natalie"Pa..?"Gio,iho.. "nag angat Ng mukha ang chairman mula sa binabasang papeles sabay Tayo at sinalubong ang anak."Ah Natalie, please get something for Gio and the other gentleman" baling nito sa chief secretary.Agad tumalima si Natalie at paglabas nito ay pinaikutan siya ng mga kasamang secretaries ng bawat major departments ng kumpanya."Chief secretary, ang gwapo talaga Ng anak ni chairman, sayang nga lang at magpapari" si Glenda ang secretary Ng finance department."Kaya nga eh, sayang Naman kagwapuhan ni sir Gio" halos sabay sabay na sang ayon ng mga kasamahan."Uy kayo bumalik na kayo sa inyo inyong pwesto malapit na mag lunch baka bigla lumabas ang mag ama, nakakahiyang malaman ni chairman na pinagpapantasyahan nyo ang kanyang anak na magpapari" nilaga nya sa mga Kasama habang naghahanda ng cookies sa plato."Magpapari din ba ung Kasamang kasing gawapo ni sir Gio? Ba
Ilang sandali pa ipinasok ni Giovanni ang sasakyan sa underground parking area Ng isang 24th storey building na Business Headquarters Ng pamilya Ricablanca.Dumiretso ang dalawa sa entrance Ng gusali na malapit sa parking area,ayaw nya gamitin ang executive elevator na para sa chairman at pamilya nito."Good morning sir," paki log-in lang po" sabay turo nito sa log book na nasa receiving table Ng gwardiya habang nakatitig ito sa kanya halatang kinikilala siya dahil sa pamilyar nyang mukha dito.Tumalima na lang siya, "Sa chairman's office kami boss" sabi ni Gio habang nagsusulat .Muling napatitig sa binata ang gwardiya sabay tingin sa logbook na sinulatan nanlaki ang mata nito, tuluyan nyang nakilala ang kaharap, ang nag iisang anak ng chairman at young master Ng pamilya Ricablanca, si Giovanni Ricablanca.Hindi lingid sa lahat ng empleyado ng Ricabalanca Group of Companies na ang nag iisang tagapagmana ng multi-billion businesses ng mga Ricabalan
"Good morning ma, pa" sabay halik sa ina at ama sabay upo ni Giovanni sa upuan"Did you sleep well iho?" Tanong Ng ina sa anak habang inabot ang ham and bacon na paborito ng anak sa breakfast."I am ma""What's your plan iho? ..I mean from day onwards do you have plans to do? Tanong Ng ama sa anak."None yet pa, aside from planning to put up non-profit org for out of school youth with Fibo, aside from that I have no other plans yet,maybe I will just wait for my for my ordination day" Sagot ni Giovanni sa ama sa pagitan Ng pagkain."Bakit next year pa anak ordination mo? Bakit hindi na lang gawin agad?" Sabat ni Esmeralda sa usapan ng mag ama.Napatingin sa ina si Giovanni at nakangiting sumagot."Ma, that's the process, every seminarians should leave the seminary on the last year before the ordination to live outside the seminary""What's the point? You are all stayed there nine years, isn't enough that you are truly devo
"Mama! Wake up,.mama,!Naramdaman ni Esmeralda na may humahaplos sa ulo nyo, haplos ng isang palad Ng bata, dahil ramdam nya na maliit na kamay ang nararamdaman nyang humahaplos sa ulo nya, at tumatawag na mama, nakasubsub mukha nya sa kama Ng anak, nagising siya bandang alas tres ng madaling araw, at hindi na siya bumalik sa kama at nakatulog uli pala siya na subsob ang mukha sa kama Ng anak.Naramdaman ulit nya ang haplos ng maliit na kamay sa buhok nya, ayaw nya mag angat Ng mukha dahil baka nananaginip lang ulit siya. Baka nag hallucinate lang siya."M..Mama wake up," tawag uli ng bata sa maliit na boses at medyo nanghihina.Hindi siya nanaginip tinatawag talaga siya ng anak nya.Bigla siya nag angat Ng mukha,at bumungad sa kanya ang mukha Ng anak na nakangiti, akala mo wala itong iniindang sakit kung nakangiti sa kanya."G..Gio anak, baby" you are really awake?" Tarantang wika ni Esmeralda."Mama you
Parang wala sa sarili Ng naglalakad sa pasilyo Ng ospital si Esmeralda. Kanina hindi nya makayang titigan ang anak sa pagkakahiga nito sa hospital bed. Bilang ina nadudurog ang puso nyang makita ang kalunos lunos na itsura Ng pinakamamahal nyang si Gio. Kung pede nga lang siya ang pumalit sa kalagayan Ng anak. Sobrang sakit pala sa puso na makita mo sa ganung kalagayan ang murang katawan ng anak mo,Parang pinupunit ang puso mo. Di namamalayan ni Esmeralda na tumutulo na luha nya, at bawat makasalubong nya sa pasilyo Ng ospital ay naaawang napapasulyap sa kanya. Tumigil si Esmeralda sa harap ng chapel Ng ospita at humakbang papasok na patuloy na pag agos Ng luha. Akala nya wala na siya mailuluha pa. Pero paulit ulit na nagsasalimbayan sa kanyang alaala ang isang masayahing Gio na tuwing umaga pumapasok sa silid Ng kanilang asawa at ginigising siya sa
"Ma'am,Ma'am," mahinang tapik ni Aling Celia sa among babae,mag aalas tres na Ng hapon at hindi pa ito kumakain Ng tanghalian."Uhmmm," mahinang ungol ni Esmeralda habang iminumulat ang namumugtong mata nito."Yaya.." sagot nito sa namamalat na boses, at tinatamad na bumangon at umupo sa kama na yakap pa rin ang teddy bear Ng anak."Ma'am, maghahanda ako Ng makakain hindi ka pa kumakain mula kanina""Hindi ako nagugutom yaya""Pero maam tumawag kanina si sir, gisingin ka daw kapag nakapag pahinga ka na para kumain" sansala ni Aling Celia sa among babae, awang awa siya sa itsura nito, sa ilang araw na kumain dili ito ay mabilis na bumagsak ang katawan.Hindi sumagot si Aaliyah, napabuntung hininga na lang ito at sa halip iniabot kay Aling Celia ang teddy bear ni Gio."Yaya Pasabi kay mang Vener na ilagay sa kotse ito, mag aayos lang ako pupunta na Tayo sa ospital"Tumayo na si Aling Celia at lumabas Ng silid bitbit ang Mal
"Mama! I'm starving, mama wake up it's already breakfast time...." walang tigil ang halik Ng apat na taong gulang na batang lalaki sa mukha Ng ina, habang hila hila ang kumot na nakabalot sa natutulog na ina.."Mama, wake na,..I'm starving...."Uhmmm.." G..Gio? Anak? You're fine baby? Huh let me hug my baby! Hug mama baby...Gio..ngunit tumakbo palabas ang bata na humahalakhak..na Parang nagpapahabol..."Giooo! Babyyy! Wait mama"...Sigaw ni Esmeralda,Napabalikwas Ng bangon si Nicolas sa pagkaka subsub sa kama Ng ospital kung saan natutulog ang asawa..isang gabi at halos buong araw na nyang binabantayan ang asawa..After nito nawalan Ng malay ay ngayon lang ito nagising. Under the state of shock ang dahilan Ng pag collapse nito ayon sa doktor dahil sa nangyari sa kanilang anak."Hon si Gio, He's here, andito si Gio"Niyakap Ni Nicolas ang asawa.Napaniginipan nito ang kanilang anak."Husssh it's okey hon, maging siya
Almost getting dark when the welcome party for Gio was ended, everyone feels exhausted but it was very joyful day. It's rare occasion the Ricablanca Family catered for a long time since the heir of the family enters the seminary for priesthood. It's a different to doña Esmeralda who is still energetic and ecstatic because after nine years her son Giovanni finally back from the seminary and soon to be ordained the following year. The couple is about to set on bed early after the occasion. "Hon, are you still not going with me?" Don Nicolas asked his wife who still sitting on the couch inside the family library while looking the family photo album of Gio during childhood. Nakangiti na sumulyap si Esmeralda sa asawa. Imbes na sagutin ang tanong ng asawa ay iba ang sinabi nito. "Hon I'm so happy at sa wakas magiging opisyal Ng pari ang ating an
Ricablanca Mansion: It was a tranquil day, and the sun shines brightly giving the facade of the Ricablanca Mansion more magnifent and gives an aura more sophisticated and extravagant on its color which combined with majority of crimson white and royal blue that makes its appearance more regal. It way a joyous day for the Ricablanca Mansion,dahil laLabas na mula sa seminaryo ang kaisa isa nilang anak, si Giovanni Ricabalanca o mas kilala sa tawag na Gio.After nine years sa wakas lalabas na ang kanyang pinakamamahal na anak at magiging ganap na itong pari. "Aling Celia, okey na ba ang mga litson? Ang mga paborito ni Gio na mga pagkain okey na ba? Aligagang tanong ni Doña Esmeralda sa mayordomang si Aling Celia. "Okey na po ma'am, pati ang tatlongpung kilong mga alimango at sugpo ay inihahanda na ni mang Vener. Ang tinutukoy nito ay ang butler Ng pamilya Ricablanca na mul