Si Damon at Hoven ang tinutukoy ni ma’am Janice. Napag-usapan kasi na magkaniya-kaniya na akming bihis at ayos para aalis nalang. Wala na akong magagawa kung di ang sumama sa kanila. Hinila na nila ako palabas dahil ayoko talagang umalis doon.
“Wow ma’am ang gaganda niyo po!” puri saamin nila manang na unang sumalubong saamin paglabas ng kwarto dahil nasa kusina sila. Sakto 7PM na kaya alam kong makakahabol pa kami.
“Sigurado akong mabibigla sila sir sa gaganda niyo!” pang-uuto pa saamin ni Thea kaya nagtawanan kami at dumeretsyo na sa sala.
Biglang napatayo ang dalawa ng mapansin kami ngunit nagtaka ako dahil mukang seryoso ang usapan nila. Sabagay mga lalaki nga naman. Napatingin ako kay Hoven at nakita ko na nakatingin ito saakin na may pagkabigla kaya hindi ko maiwasan na matawa at mapangiti dahil doon.
“Gulat na gulat Hoven?” natatawa kong sabi ng makalapit ako sa kaniya.
“A-ang ganda mo my princess,” wala sa sarili niyang sabi kaya mas n
Hi Kimmie's! Thank you sa nagbabasa lalo na kay ate Geraldine, Heejin at kay ate Norie Aeban Morgan. Ate Norie kung ayaw niyo napo mag basa ayos lang po yun salamat parin po sa pagbabasa. Pero ako napo nagsasabi na sayang yang sakit na nararamdaman niyo hahaha kasi maganda ang plot, hindi ko palaging binibigo ang readers ko sa mga stories ko. Alam ni Heejin at ate Geraldine yan kaya thank you sa inyong tatlo na taga supprta ko lagi! Nga pala maglalabas ako ng new story hahaha, oo pagsasabayin ko. Subukan ko kung kaya ko. Kapag may naligaw na ibang characters sabihin niyo saakin ah? Sorry nga pala sa typos paki-intindi nalang po, namamanhid na talaga ang daliri ko kaka-type. Tatlong oras straight na akong nag susulat hehe. Thank you sa pagbabasa Kimmie's!
“H-HOVEN,” Agad na napalingon sa kinahihigaan ko si Hoven at nagulat siya ng makita akong gising na kaya lumapit ito saakin. “Wag ka munang tumayo my princess,” pinigilan niya ako ngunit umiling ako sa kaniya. “No, I’m okay. Ayos na ako, anong oras na? Hahabol pa tayo sa event.” “Anong event ang sinasabi mo? Andito tayo sa ospital at kailangan mong magpalakas, gusto mo bang mapahamak ang anak mo?” Natigilan ako sa sinabi niya hanggang sa unti-unti siyang ngumiti sa aking paningin. Ngunit ang ngiti niya ay hindi ko nakikitang umabot sa kaniyang mga mata. Sumilay ang dalawang biloy niya sa magkabilang pisnge ngunit ang mata niya ay malungkot at alam ko kung bakit. “Congratulation my princess, you will be a m-mother now.” “H-Hoven I-I’m sorry,” umiling siya saakin pagkasabi ko niyon. “No don’t be sorry, tanggap ko na. Pero dahil sa nakikita kong ginagawa sayo ni Aiden ay handa akong akuin ang lahat Sabrina. Handa akong tanggapin ang anak mo at ituring na anak ko,” Hindi ko ko ina
"BUNTIS ka princess?"Napatingin ako kay daddy pagkatapos niya akong tulungan na mahiga muli sa aking higaan at tumango sa kaniya. Natigil na ako sa pag-iyak at ganoon din ang aking ama. Hindi parin ako makapaniwala na nasa harapan ko si daddy, ang tagal naming nagkahiwalay at ngayon nga ay magkasama na kami."Opo daddy, sa pagkaka alam ko ay isang buwan na,""S-Sino ang ama anak ko?" natigilan ako sandal dahil sa tanong niya.Bigla kong naalala na lumayo nga pala ako at tumakas at ang alam niya ay hindi na ako bumalik pa sa mga Devaux."Daddy, si Aiden po ang ama." Nakangiti kong sabi na ikinatigil nito.Kitang-kita ko ang pagkagulat sa kaniyang muka at ang pagtataka."P-Paano? H-Hindi ba at umalis ka?"Tumango ako dahil sa sinabi nito baka kasi kung ano ang isipin niya."Oo daddy umalis ako pero nahanap ako ni Aiden mag dadalawang buwan na ang nakakaraan.""Hindi nga nagkamali si Mr.Devaux, mamahalin niyo ang is
"Hindi na mahalaga iyon kailangan na kitang itakas dito, siguradong papunta na sila dito!" Nagtaka ako dahil doon, ngunit hindi ko na nagawang magsalita ng lumapit saakin si Hoven at agad akong tinulungan na makatayo. Napatingin ako kay daddy, kung aalis ako ay isasama ko siya. Hindi ko na hahayaan na magkalayo kami. "S-Sandali Hoven kung aalis tayo isama natin si daddy!" Napatingin siya saakin dahil sa sinabi ko at napatingin sa sinasabi ko. "Siya ang daddy mo?" gulat na tanong nito na ikinatango ko. "Pasensya napo, Mr.De Guzman pero nagmamadali tayo. Halina kayo," Tuluyan na akong nakatayo at kinuha niya sa pagkakasabit ang dextrose at hinawakan iyon ngunit mayroong umagaw doon kaya napatingin kami pareho sa taong iyon na walang iba kung di si Aiden. "Saakin sasama ang asawa ko!" Binigyan ng matalim na titig ni Aiden si Hoven kaya napakunot ang noo ko. Anong ginagawa niya? Bakit hindi si Angeline ang isama niya?
AIDEN“KUYA!”Napatingin ako at natauhan dahil sa yumugyog saakin at nakita ko ang nag-aalalang muka ni Keon sa aking harapan.“Kuya ano bang nangyayari sayo?! Nasa gitna tayo ng labanan! Nasaan si ate Ssabby?!”Dahil nabanggit ni Keon ang pangalan ng asawa ko ay kusang tumulo ang luha ko, totoo ba nag sinabi niya? T-Totoo ba na nasa kaniya ang puso ni m-mommy?“Kuya! Tinatakot mo ako! Bakit ka umiiyak?! Baka dumating na ang kalaban nasaan si ate Sabby?!”Napatingin ako kay Keon dahil doon.“W-Wala na siya,”“Ano?! Anong wala na kuya?!”Nakarinig kami ng putok ng baril sa labas kaya napamura si Keon dahil doon habang ako ay feeling ko lutang ako at walang lakas.“Sh*t! Kuya umayos k
Nakalimutan kong alamin kung sino sila kaya ng mayroon akong madaanan na isang patay na kalaban ay nasipa ko ito dahil sa inis nawala sa isip ko. “Umuwi na tayo,” “Kuya sandal! Paano si ate Sabby?! Nasaan ba talaga siya?!” Natigilan ako sandal dahil doon ngunit nagpatuloy lang ako sa paglalakad. “Nasa ligtas siyang lugar,” *** “Nasaan si daddy?” malamig kong salubong ng makita kong nakaupo ang mga kapatid namin kasama si ate Mica sa sofa at tulala. Si Addison ay iyak ng iyak. “Kuya!” Agad na lumapit saakin si Addison at si Allistair at Allard upang yumakap saakin. “Anong nangyayari?” nagtatakang tanong ni Keon habang si ate Mica ay lumapit sa kaniya at yumakap ng kusa. Niyakap ko pabalik ang tatlo, alam kong masakit sa kanila ang nalaman nila ngayon. Hindi namin alam kung matutuwa ba kami sa nalaman na nasa asawa ko ang puso ni mommy o hindi dahil hindi naging maganda ang pagsasama namin.
SABRINA “HOW did this happen? Kailan pa nagsimula na ganoon ang maging trato sayo ng asawa mo? Alam ba ito ni Mr.Devaux?!” Naupo ako sa isang kama sa kwarto na aming kinalalagyan matapos kaming ihatid ni Hoven sa private property niya raw. Ang sabi niya saakin ay hindi kami maaaring lumabas dahil mapanganib lalo na at ako ang habol ng kaniyang ama. “Daddy, hayaan napo natin ang asawa ko.” Kalmado kong sabi sa kaniya na ikinasama ng tingin nito saakin. “Anong hayaan?! Sabrina ipinagkatiwala kita sa pamilya Devaux tapos malalaman ko na ginagawa ka niyang alipin at nagdadala siya ng third party?! Hindi ako papayag sa ganoon!” Napabuntong hininga ako dahil sa sinabi ni daddy. Nahiga ako sa higaan dahil nakaramdam ako ng pagod sa mga nangyari, pumikit ak upang iwasan ang nakakalokong tanong ni daddy. Narinig ko na naglakad siya papunta sa aking higaan. “Bakt ayaw mong pag-usapan? Gaano mo na ba kamahal ang iyong asawa?” Napadilat ako at sakto na muka ni daddy ang sumalubong saakin. N
***“PAPA, anong gagawin niyo kay Xenna?”Kinakabahan ako sa maaaring gawin nila papa kay Xenna, alam kong mahalaga si Xenna kay Sabrina at ayaw na ayaw niyang napapahamak ito. Ibinuhis niya ang sarili niyang buhay para dito kaya hindi Malabo na gawin nito ang lahat para lang mailigtas ito na hindi ko lalong hahayaan dahil alam ko na dalawa na sila ngayon hindi na siya nag-iisa dahil sa sanggol na nasa sinapupunan niya.“Ano pa nga ba? Gagawing pa-in,” nakangising sabi ni Papa at napatingin nalang ako sa pinto ng pumasok doon si Leo.Hila-hila niya si Xenna na takot na takot ang itsura at gulo-gulo ang buhok. Mukang hindi pa ito naliligo, kawawang bata.“Boss, eto na!”Nabigla ako ng hilahin niya ang bata at itulak papunta sa harapan naming ni Papa na siyang ikinabagsak nito sa sahig.“Aw! W-Wag niyo po akong sasaktan!”Talagang naninibago ako kay Xenna, naalala ko noon na tinutur
***“Wow mama bagay sayo ang bago mong hari pin!”“Maganda ba anak? Sa papa mo ito galing, anniversary gift niya saakin ang ganda noh?”***Hindi ko maaaring makalimutan! Kay mama ang hair pin na iyon!Kusang tumulo ang luha sa aking mga mata at hindi makapaniwala na napatingin sa hair pin na nahulog muli sa drawer. Kay mama ang hair pin na iyon ngunit paano ito napunta kay Leo?! Napatingin ako sa pinto ng may humawak sa doorknob at nakarinig ako ng ingay sa labas ng kwarto. Agad kong inayos ang hair pin gamit ang nanginginig kong kamay at isinara ang drawer.Umikot ang aking paningin sa paligid at naghanap kung saan ako maaaring magtago. Nang makita ko ang kaniyang malaking kama ay hindi ako nagdalawang isip na pumailalim doon at sumoot upang magtago.“Sige sa