CHAPTER 5 (Being A Martyr)

ALANA

Tila ba natigilan ako saglit sa mga sinabi ni momsy sa akin kanina. Masyado na ba talaga akong nagiging tanga? Tanga na ba ako sa kakaibig sa kan'ya at sa kagustuhan na ibigin niya rin ako? Nakakatawang isipin na asawa na ako ni Knight for how many years and yet wala pa ring nangyayari sa amin grelasyon. Para bang may nakaharang pa rin sa aming dalawa ang pinagkaiba lang ay may singsing kami sa isa't-isa. Ngunit sa mga nagdaang araw na rin ay napapansin kong 'di na niya isinusuot ang kan'yang singsing at doon din ako nanlulumo dahil kahit na 'yon na lang sana ang nakikita ko sa kan'ya para maisip ko ring pinahahalagahan niya rin ang aming kasal ngunit marahil ay nakalimutan niya na lamang itong suotin o naiwan sa kan'yang opisina . . . itinago o naiwala na niya ito.

Sino ba naman ang niloloko ko?

"Stop it Alana, mamahalin ka rin niya. Just be a wife to him at pasasaan ba at matututunan ka rin niyang mahalin. Cheer up Alana," bukang bibig ko na lamang at pinilit na ngumiti.

Napagdesisyunan ko na lamang na ako na lang ang magligpit ng aming pinagkainan upang mabaling ang aking atensyon sa kung saan. Napaisip din ako sa darating na kapatid ni Knight. Pansamantalang dito na muna siya maninirahan kaya it's better siguro if I prepare his room at makapag-grocery na rin ng mga pagkain dito sa bahay para kahit papaano ay maging busy din ako. Malakas kong naitabig ang aking kamay sa lamesa dahilan upang mapasigaw ako sa sakit natamaan 'ata ang namamaga kong mga pasa. 

Agad naman akong nakarinig ng mga yabag na papunta sa aking direksyon at nang lingunin ko iyon ay nakita ko ang nagkukumahog na si Nanang na papalapit sa aking direksyon.

"Bakit Alana?" nag-aalalang sigaw ni Nanang nang makapasok siya sa kusina agad naman siyang pumunta sa direksyon ko nanag makita ako. Nakasuot siya ng boots at nakakalo galing ata siya sa pagdidlig ng mga halaman sa likod.

"Ah wala po Nanang, tinamaan lang po itong pasa ko habang nagliligpit nitong mga pinagkainan namin," paliwanag ko at halata sa kan'yang mga mata ang awa sa akin. Awang ayaw na ayaw kong makita sa kan'ya. Ayaw kong kaawaan ako ngunit sa sitwasyon ko ba namang ito ay kaawa-awa naman talaga ako.

I look like a battered wife.

Umiling-iling naman si Nanang. "Naku iha 'di ka kasi nag-iingat bakit kasi 'di mo na lamang ako tinawag para ako na lang ang magligpit niyan. Hala ako na magliligpit niyan ha baka masaktan mo pa lalo ang sarili mo. Trabaho ko naman 'yan Alana, ano ka bang bata ka," saad niya at nagsimula ng tapusin ang ginagawa ko.

Napangiwi naman ako at medyo nahiya dahil unang-una ay simpleng gawain ay hindi ko pa magawa ng maayos. "Gusto ko lang naman po kasing mabaling ang atensyon ko sa iba Nanang," malamyang saad ko habang nakatingin sa bahaging sumasakit pa sa kirot.

Agad namang napatigil si Nanang sa kan'yang ginagawa at lumapit sa akin at kinuha niya ang aking kamay at ngumiti. Iginiya niya ako malapit sa lababo at pinaandar ang gripo. Dahan-dahang inilagay niya ang aking kamay sa dumadaloy na malamig na tubig at para bang unti-unting nawawala ang sakit.

"Ayan para maibsan kahit papaano ang dala-dala mong sakit, iha. Bakit kaya hindi na lang muna ikaw ang bumili sa grocery store ng mga kakailanganin natin dito sa bahay? Para malibang ka naman dalhin mo 'yong sasakyan mo matagal-tagal na rin noong hindi kita nakitang nagmamaneho at 'di na rin nagagamit 'yong sasakyang 'yon. Siguro wala 'atang nakakakilala sa'yo dito kasi hindi ka naman nila nakikitang lumalabas-labas man lang dito at siguro panahon na rin para lumabas-labas ka rin dito atsaka darating di'ba 'yong kapatid ni Knight? Naku! Mabait na bata 'yon ako rin ang nagpalaki sa batang 'yon. Malayong-malayo kay Knight ang ugali peksman iha at tiyak ko talagang magkakasundo kayo no'n kaya 'di ka na mabo-bored dito sa pamamahay na ito. Anong masasabi mo iha ha?" mahabang pahayag niya at napangiti ako sa kan'yang suhestiyon, wala na rin namang mawawala kong susubukan ko total matagal-tagal na rin at nami-miss ko na rin ang sasakyan ko. 

Regalo rin kasi ni Daddy para sa akin ang sasakyan na iyon. Gusto niya akong bilhan ng sasakyan na pang babae pero mas gusto kong imaneho ang ford ranger dahil iyon kasi ang sasakyan ni Knight noon kaya ginaya ko na rin. Ganoon na siguro ako ang pagkabaliw ko sa kan'ya dahil kahit pati sasakyan ay gusto kong magkapareho kami. Ford ranger din ang sa kan'ya kulay itim at ang sa akin naman ay kulay asul tila naunawaan naman ni Daddy kung bakit 'yon ang napili kong sasakyan. No'ng una ay parang ayaw niya dahil masyado raw itong malaki sa akin at totoo namang malaki iyon para sa akin dahil sa liit kong ito ay para akong nagmamaneho ng bulldozer. Ngunit no'ng kalaunan ay binili niya na rin ito at ibinigay sa akin.

Ngumit naman ako at tumango-tango. "Tama ka Nanang, sige ako na lang ang bibili ng mga kailangan natin dito. Akyat po muna ako sa kwarto ni Knight nandoon po kasi 'yong mga damit ko na pang labas kasi 'yong nasa kwarto ko puro pangbahay. Nami-miss ko na ring suuotin 'yong mga damit ko noon at sana ay kasya pa sa akin," saad ko na nakangiti at 'di rin napigilan ni Nanang na hindi matawa.

"Naku iha as if naman na tumaba ka ni walang halos bakas. Hindi ka nama nabuntis o ano at-," agad naman siyang natigilan sa pagkakasalita at agad namang kinuha ang aking mga kamay.

Marahan naman akong ngumiti. "It's okay Nanang tanggap ko naman simula noong ikasal kami. Akala ko ay magkakaroon na ako ng sarili ko ring pamilya pero hindi rin pala. Ni hindi nga ako kayang halikan ng asawa ko, oo siguro nagagawa niya pero lahat ng iyon ay pawang palabas lamang. Kaya no need to say sorry Nanang, apart from the fact that it is my choice, I must accept this," wika ko at hinaplos ang kan'yang kamay.

"Sige Nanang akyat na muna ako kukuha lang ako ng mga gamit at doon na ako maliligo sa kwarto ko," paalam ko at agad naman siyang tumango.

KUMATOK muna ako sa pintuan bago pumasok at nang wala naman akong nakuhang tugon ay agad kong pinihit ang doorknob at natuklasang hindi naman ito nakasirado at sa pagkapasok ko rinig ko ang umaagos na tubig mula sa shower room, marahil ay naliligo pa siya ngayon.

Agad namang napako ang mga mata ko sa kama at sa pagkakatanda ko ay wala naman siyang naiuwing babae kagabi ngunit may bakas ang kanyang unan ng isang bahid ng lipstick at alam kong mula ito sa mga babaeng dinadala niya dito sa kwarto niya. Hindi ko na naman napigilan ang aking mga luha at kusa na lamang silang umagos agad-agad ko naman itong pinunasan gamit ang likod ng aking kamay dahil baka bigla na lamang magbukas ang pinto at iluwa noon si Knight. Napagpasyahan ko na lamang na linisin na muna ang kan'yang kwarto. Sinong mag-aakalang ang isang asawang tulad ko ay naglilinis ng pinagkalatan ng kan'yang asawa?

Nasasaktan p arin ako sa mga ginagawa ko. 

Pagkatapos kung pagpagin ang kan'yang higaan ay ang siya namang pagbukas ng banyo at iniluwa no'n ang nakatapis na si Knight. Tumutulo-tulo pa ang tubig mula sa kan'yang buhok at pati na rin sa kan'yang katawan na para bang isang modelo habang pinupunasan ang kan'yang buhok gamit ang kan'yang maliit na tuwalya. Agad namang napako ang kan'yang mga tingin mula sa aking kinatatayuan at agad naman akong nag-iwas ng tingin sa kan'ya. Narinig ko naman siyang bumuntong-hininga kaya naman napagpasyahan kong sabihin kung bakit ako nandirito sa kan'yang kwarto ayaw na ayaw niya na kasi na pumapasok ako dito.

"P-pumasok na lang ako kasi may kukunin sana ako dito na mga damit ko. Pupunta nga pala ako sa grocery store ngayon Knight, at baka hapon na ako makakabalik kasi gusto ko sanang bisitahin si Daddy-," hindi ko na naipagpatuloy ang dapat kong sabihin nang bigla siyang nagsalita.

"Do I look like I care? Wala akong pakialam kung saang lupalop ka man pupunta Alana, the hell I care and please gawin mo ang gusto mo wala namang nagbabawal sa iyo sa pamamahay na ito. Just do whatever you want," he coldly stated at walang emosyong tinitigan niya ako.