Kabanata 41 : "Where did she find?"Ang akala ko noong una ang pinakamalaking kasalanan nang tao ay ang hindi magsabi ng katotohanan, pero bakit parang normal na lang sa bawat nilalang ang magsabi ng kasinungalingan. Ang alam ko rati lahat ng nalalaman ko, tama na at sapat na, pero habang tumatagal naiintindihan kong hindi lahat ng nalalaman ko ay tama. Magsimula tayo sa umpisang nalaman ko. 'Magkapatid kami ni Quinoa pero, hindi ko alam kung paanong nangyari.' pangalawa 'Nalaman kong magkapatid si Joaquin at Serena, pero kagaya sa amin wala rin akong nalalaman kung paanong nangyari' sa tingin ko noong una niloloko lang ako ng tadhana. Ang akala ko kung ano ang nalalaman ko iyon na agad ang tama. Pero, hindi ko na pagtuunan nang pansin na may mga bagay pala talagang hindi naayos sa buong puro akala lamang. Kagaya na lamang ngayon, kailangan kong malaman kong ano at saan nilang nahanap ang sinasabi nilang mangyayari na ako mismo ang kinakailangan para mailigtas ang mga nilalang na k
Kabanata 42: 'Start'"I will do what you say. Just tell me what words to say." I'm serious, so I said it. At kailangan kong gawin ngayon dahil kung hindi ko ito matutunan na harapin ngayon baka anak ko naman ang mahirapan. Mas gusto ko pang, ako na lang muna ngayon ang mahirapan kaysa siya. I can bare seeing my child will suffer because I can't do this...in short because of me.He nodded at me and removed the bubble that was our protection. Pati ang liwanag na nagmumula rito ay bigla ring nawala. Siguro nga, ito narin ang tamang panahon para gawin ang nararapat."There's something reason, why he....I mean kung bakit sa kanila ka lumaki. Sa ngayon umaasa akong malalaman natin ang dahilan kung bakit ka niya doon nilagay. Alam kong hindi pa lubos na nauunawaan ang mga sinasabi ko, pero sa oras na magsimula ka sa misyon mong ito baka matutunan mo ring intindin at tanggapin na lamang lahat ng sitwasyon." Sabi niya sa akin. Napangiti ako, sa hindi ko maipaliwanag na dahilan, may mga bagay a
Kabanata 43: 'Leaving'WARNING ⚠ - R-18 (READ AT YOUR OWN RISK) Content warning: the work of this designer overtly deal with sexual violence. Reader who may be sensitive with this elements, please take note!!!_______"So it's settled now? When are you leaving?" Serena asked happily, after she heard my consent. Little, did she know— my son doesn't like her. Sa tingin niya ba ganun-ganun na lang lahat nang iyon para magustuhan siya agad ng baby ko. My baby can sense if there's a danger that coming, hindi rin ito magdadalawang isip na umiyak sa oras na may maramdaman siyang mali."Quinoa, will be the one to take care of my son, and as for you—Serena. Take care of yourself." if she thinks, she is superior to me— then she is wrong. Alam kong may kakaiba, mula pa noong umpisa. Hindi ako magkakamali sa nararamdaman ko ngayon. Kung tama ang nasa isip ko? May dahilan ang lahat ng bagay na iyon rin ang palaging sinasabi ni Quinoa sa akin. I mean my brother. He cut the thread that connecting hi
Kabanata 44: 'Stay just for tonight'WARNING ⚠ - R-18 (READ AT YOUR OWN RISK) Content warning: the work of this designer overtly deal with sexual violence. Reader who may be sensitive with this elements, please take note!!!"I'm craving for you, I'm craving for it. I'm giving you the permission to make love with me, if that's what you call then? Do me as gentle as you can." I ask him seductively once again. Kanina pa namin ito ginagawa, pero hanggang ngayon hindi parin siya tumitigil. Kanina pa niya rin sinasabi sa akin kung ayos lang ba na gawin namin ito, at baka napipilitan lang akong gawin ang bagay na ito sa kanya."You sure?" naninigurado ang tinig niya na mas lalong nagpainit nang ulo ko. Iyong totoo ba? Ngayon niya pa ako tanungin samantalang kanina pa namin ito ginagawa. I smirk."Mahal?" I ask him, using my not so called endearment with him. Pero, hindi ko inaasahan na bigla na lang siyang umibabaw sa akin ulit."Of course, damn bakit pa ba ako nagtatanong, I have your perm
Kabanata 45: 'The Mission.'"I wasn't ready for this." sabi niya sa akin, pero umiling ako sa kanya. Hindi ito ang tamang oras para magkaroon ng kung ano mang problema sa pag-alis ko. Ayaw kong bigla na lamang akong magkakaroon ng pangalawang pag-iisip. Hindi ito ang tamang oras, para rito."You know the consequences of this mission, Joaquin. It's now or never. Kailangan mo lang gawin ay ang bagay na sinabi ko. Iyon lang ang lagi mong tatandaan. " paalala ko sa kanya. Umaasa na kahit papano, bibigyan niya ng halaga ang mga sinabi ko sa kanya.Lahat ng naiisip kong mga nangyari ay sinabi ko sa kanya. Hindi ako pwedeng magkamali sa hula ko, dahil malakas ang kutob kong iyon nga ang totoong nangyari, pero kahit papano, umaasa akong walang may mangyaring masama habang ginagawa ko ang misyon kong iyon."Sleep for now, my loved. At hindi natin mamalayan na baka sa susunod na mga araw, kasama niyo na ulit ako." sabi ko sa kanya bago marahan na hinalikan sa kanyang noo.Hindi ko inaasahan na
Kabanata 46: 'ERED' Ered(to originate, to come from, to derive from of a river, to begin somewhere)Nakakita ako ng maraming dahilan para mabuhay, bagay na hindi ko inaasahan na makikita ko at mararamdaman. Ang daming naganap simula nung araw na magsimula ang aming paglalakbay, ang dami kong nakasalamuha at isa na roon ang mga nilalang na hindi ko inaasahan na makikita ko rito sa gubat. "Necesitamos encontrar agua." biglang nagsalita si Galad. Bagay na mabilis kong sinang-ayunan. Kailangan nating maghanap ng tubig Kailangan nga talaga namin, dahil malapit na ring maubos ang tubig na hinanda ko, at mula pa kagabi at nong mga nakaraan na araw namin ginagamit ang tubig na kinuha ko, sobrang layo pala, akala ko malapit lang. Siguro dahil hindi ako isang lobo, kaya mabagal kami makarating.Natapos ang gabi, at dumating na ang umaga. Kasalukuyan kaming tumigil ni Galad sa isang ilog. Mabilis ang naging pagkilos ni Galad, animo'y may hinahabol na kung sino, na ayaw niyang matakbuhan. Han
Kabanata 47 : 'Mayari'Mayari (In Kapampangan mythology, Mayari is the goddess of the moon and ruler of the world during nighttime. Mayari/Malayari. Lunar deity. Symbol, Moon.)Hindi ko alam kung anong totoong kwento— Bakit maraming nilalang na sakim parin sa kapangyarihan? Ngunit— Hindi lahat ng bagay libre, bawat nais at gusto laging may kapalit. Ngunit hindi ko naman nilalahat. Iyon ang naging epekto ng sobra— nakakagawa ng mali, nang hindi inaasahan, naaabuso ang bagay na hindi dapat. Nakakagawa ng isang desisyon na hindi napag-iisipan. Bagay na siyang kinakatakot ko, dahil hindi lang naman ngayon ang oras, gumagalaw parin ito.Kagaya na lamang ng kalikasan— kahit pa maraming punong nakikita, hindi iyon rason para mas lalo pang putulin— at hindi palitan. Dahil kagaya ng tao, hindi lamang nag-iisa ang araw, marami pang mga araw ang lilipas, at sa bawat bukas panibagong araw ang dumadating, kaya mas nakakatakot ang magiging balik. Na sa sobrang nakakatakot, kailangan mong alamin mu
Kabanata 48: 'The Seven Mountains'A Mountains (The mountain is thought to contain divine inspiration, and it is the focus of pilgrimages of transcendence and spiritual elevation. It is a universal symbol of the nearness of God, as it surpasses ordinary humanity and extends toward the SKY and the heavens.)Habang naglalakbay kami sa isang maalinsangan nanaman na araw, hindi ko mapigilan na hindi magtanong tungkol sa kwento ng pitong bundok. Dahil base sa mga naririnig ko, marami itong kwento."Ang unang bundok ay tirahan ng mga Elementong sa gabi lamang nagpapakita, at nakikita." kaya pala punong puno ng alitaptap ang buong paligid. At iyon rin ang bundok kong saan kami naninirahan. Iyon rin ang may malaking populasyon ng nilalang na naninirahan. Sa wari ko'y parehas na makapangyarihan na angkan ang nakatira roon. Ang mga Lobo at Mangkukulam. "Ang ikalawang bundok ay tirahan ng Diyosa ng tubig na si Banhar" tama, doon sa ilog. Iyon ang una naming tinigilan na bundok, kung saan kami
Special Chapter: The Final EndingBigla akong kinabahan ng sobra, hindi ko alam kung dahil ba sa may malalaman ako, o baka dahil totoo ang mga bagay na sinasabi nila tungkol sa pagkatao ko. Natatakot ako sa malalaman ko, kasi hindi ako sigurado kong matatanggap ko ba ito, o baka hindi. Hindi ko alam? Nalilito ako. Sobra, dahil wala akong kasiguraduhan pagkatapos ng araw na ito. Habang papalapit kami sa bahay, hindi ko alam kong anog una kong hahawakan, ang puso ko bang sobra sa bilis ng pagtibok o ang paa ko bang labis na nanginginig. Marahil, dahil ilang araw na akong hindi nakakainom ng gamut na binibigay ni Lolo. Isa pa ang pangalan na iyon na paulit-ulit lang na naririnig ng sarili ko. Ang labis na bilis ng tibok ng puso ko ay hindi ko malaman kong saan rin marahil nagmumula, para itong may sariling isip na ayaw tumigil kahit anong pilit kong kumalma. "Handa ka na ba?" tanong sa akin ni Lolo, kahit hindi naman niya kamukha ang nakikita ko ngayon. He was liking shining bright, j
Nagising akong habol ang aking hininga, at may kakaibang enerhiya akong nararamdaman. Ano bang nangyari? Bakit, parang ang daming nangyari, simula nung nakatulog ako. Hanggang sa napansin ko din, ang pagbabago ng hibla ng buhok ko, nagkaroon ito ng kulay ginto na buhok, pero hindi lahat, parang "Highlights" ito kung matatawag sa ibang mundo. Sa pakiwari ko'y ganun kalakas ang kapangyarihan ng panaginip, nadadala ka, nakakaramdam ka, at nasasaktan ka. Alam kong totoo yun, at alam kong unti-unti ko ng nahahanap ang lahat ng kasagutan. -flashback. "Isa kang huwad! Sino ka? Anong kailangan mo sa apo kung si Akihiro!" iyan ang naging katanungang sinambit ng lolo daw namin, sa babaeng espanyol. "Ako ang Ina ni Alkino! Ang Diyos ng dating Liwanag!" bigla akong nagulat sa sinambit ng babae, kung ganun, ang panglimang diyos ng mundong ito, ay Liwanag ang kapangyarihan. Kung ganun, bakit naging dilim ang siyang kapangyarihan niya. "Hindi ba't tama ako, ang anak kong si Alkino, ay naging
Nakatingin ako sa nakakasilaw na liwanag. Nasaang lugar ba ako? Bakit hindi ko alam ang lugar na ito? Asaan ba ako? Mahina kong tinapik ang aking sarili, ngunit wala akong maramdaman. Doon ko napagtanto na nasa ibang lugar ako, pero ako'y tulog. Pakiramdam ko nasa isa nanaman akong panaginip, na ako mismo ang may gawa. Ilang taon nading palaging ganito ang nangyayari sa akin, sa oras na matulog ako. Maraming mga bagay at pangyayari ang nagaganap sa aking panaginip, at pag-nagising ako, doon ako patatahanin nang gamot na binibigay ni lolo, para pakalmahin ako. May pagkakataon talaga na, ganito ang nagiging simula nang panaginip ko.-Flashback in her Dream-"Hindi pwedeng mangyari ito! Masyado pang maaga! Hindi pa kaya ng katawan niya, Ama! Ano bang nangyayari sa inyo! Kayo, at ang buong nakatira sa kalangitan! Kayo lang ang nakakaalam, sa kung anong pwedeng mangyayari, bakit hindi na lang din kayo ang gumawa ng solusyon! Bakit kailangang ibigay niyo pa sa anak ko, ang isang ganitong
Bigla na lang akong nanlamig at kinabahan, anong meron sa kaluluwang iyon, at gusto akong kausapin. Bakit ako?"Kailangan na lang nating bilisan, Boss. Baka hindi natin siya maabutan sa kinaroroonan niya ngayon. Sa hula ko, mga isa hanggang dalawang linggo lang siya kung manatili sa kanyang kinalalagyan, sa oras na matapos ang araw na iyon, umaalis na siya, at hindi siya nag-iiwan nang alin mang bakas." mukhang tama ako ng hinala, may nararamdaman akong iba, iyong kakaiba. Kung hindi babala, isa itong paalala. "Kung ganun, bakit niyo pa kailangan magsabi ng hindi totoo, sa mismong harapan nang Ama niyo?" agad kong tanong sa kanila nang may mapagtanto ako. "Totoong nagsasalita siya ng kastila, pero nakakapagsalita din siya ng wika natin. White lies iyon. Gumawa lang kami ni Ruin ng dahilan para umalis si Ama, kagaya ng sabi namin Boss, ikaw ang siyang kailangan niyang kausapin." napataas ang kaliwa kong kilay dahil sa narinig ko. Bakit pa nila kailangan paalisin ang Ama nila? Bakit
Meron bang mapakakapagsabi sa akin, kung anong ibig sabihin nang salitang “Ang gulo nila kausap!” Sabi sa akin nang kambal, pupunta ako dito para yung tatay nila mismo ang magsabi sa akin, kung anong mismong gagawin! E, bakit sabi nung tatay, sa mga anak niya ako makakakuha nang paliwanag! P'ny'ta. “Pwedeng diretsuhin niyo na lang ako, Ama.” sagot ko. “Mas, matino po kasi kayong kausap, kaysa sa dalawa.” dugtong ko. Dahil totoo naman, mas madaling maintindihan kong si Ama na mismo ang magsasabi sa akin.“Anak, hindi naman kasi nila sinasabi skin kung anong problema. Sa tingin mo ba nagsasabi sila?” seryoso niyang aniya. Hindi naman na ako sumagot pa, dahil alam ko namang wala din siyang sasabihin. “Malalaman ko lang na may problema kapag syempre, uuwi sila nang walang kasamang kaluluwa? Hindi pa ba malinaw iyon, Anak.” I get his point. Ang nakakapagtaka lang ay kung bakit hindi sila nagsasabi sa tatay nila, para masabi nila a kung anong problema. “Sige sila na lang tatanungin ko.
~Underworld ~IRINA P.O.V Pagdating sa ganitong bagay, minsan hindi na ako nagdadalawang isip pa! Kung sasama ba ako o hindi!!. Sa sobrang tigas din kasi ng ulo ko, wala na akong paki-kung sakaling may mangyayari sa akin doon. Wala din naman akong pakikinggan, bukod kay Lolo! Si lolo kasi na lang ang meron ako! Hindi ko kayang nahihirapan siya, pagdating sakin! Hindi ko alam kong bakit? Pero mukhang sa ibang tao lang gumagana yung gamot na naiinom ko. Ibang iba ako pagdating sa kanya. Ibang iba“Boss, ano? Excited ka nang makita si Dadeyy?” tanung ni Ruin. Ano naman sakaling ika-excite ko? “Hindi, bakit?” naiinis kong turan. “Ahh, ganun ba boss. Akala ko, masaya ka kasi makakatikim ka nanaman ng bakbakan!” sabay ka ot sa ulo niya. Sana'y naman na ako sa ugali nila! Hindi na talaga mababago! Tanggap ko na yun! Matagal na! Mabuti na lang at madali lang kaming nakarating sa kinaroroonan ng kanilang Ama, na tinuturing ko naring ama. Ewan ko kung kailan nagsimula yun, basta napasama
Nawawalan ako nang gana sa mga nakikita ko. Puro masasaya ang mga mukha nila. Naiinis ako! Aba't hindi ko alam kong bakit! Sa inis ko! Nasipa ko yung maliit na bato na nasa harapan ko lang. Walang paki, kung sino ang matatamaan. Maya-maya lang ay nakarinig na ako nang batang umiiyak. Kapag minamalas ka nga naman. Ang sakit sa tenga nung iyak niya! Ang sarap patahimikin."Hoy ikaw bata! Mananahimik ka, o tutuluyan kitang patatahimikin! Ano? Mamili ka" inis kong sigaw sa bata, hindi malayo sa gawi ko, eh halos nasa harapan ko lang siya eh. "Solly po. Am solly" bulol pa. "Hoy bata, minumura mo ba ako." pinanlakihan ko pa siya nang mata nang tanungin ko iyon. "Hey! That's to much! He said, I'm sorry already?" hindi ko namalayan tuloy ang paglapit nang lalaki, sa gawi namin, na sa tingin ko. Kaedaran ko lang. Tsk? "Minumura ako eh! Alangan namang hayaan ko." Naiinis na sigaw ko din pabalik sa kanya. "Do you understand, he's language? Or you don't understand it? Just tell me? So, I c
Sa lugar nang mga Bathalang tinatawag na kalangitan. Ang kanilang mundo ay tinatawag na DIVINE REALM."Mukhang nahanap niyo na? Ibinigay mo na ba? Siya na ba ang panganay mong apo sa anak mong babae?" kuryosong tanong ng bagong kadarating na Bathala. "Siya nga. At ramdam kong alam na ng Lalaking Hino, na isang anak bathala ang kaniyang napangasawa." sagot ko din. "Sa pagkaka-alam ko, ang tawag sa atin ay kalangitan. Kaya't mungkahi kong, alam na niya na napangasawa nia ay isang anak nang kalangitan." natatawa niyang aniya, bago lumapit sa akin. Sabay tapik sa aking balikat. At tsaka siya tumingin sa akin na, nakangiti. "Nawa'y lumaking mabuting bata ang apo mo. At isa pa, binabati kita. Mahal na Bathala." sabi niya bago tuluyang umalis. Nakangiti akong nakatanaw mula sa aking balintataw, at patuloy pinapanood ang aking susunod na tagapagmana nang kapangyarihan. Dahil ako, ang siyang gumawa nang mundo, na ngayon ay hawak na ngayon nang aking apo. Ngunit, kahit sabihin kung ako ang
Disclaimer : This is a work of fiction, names characteristic, businesses, places, events, and incident are either the products of the author's imagination are used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons living or dead or actual events is purely coincidental. Plagiarism :This is using another writer's words or ideas without acknowledgement. Plagiarism is stealing, and people who plagiarize the words of others, have no defense in a court of lawSypnosis: Alirina Sadiya, ang babae sa propesiya na pinagkalooban ng katangi-tanging kapangyarihan ng kalangitan. Ang kanyang pinagmulan ay kwekwestyonin nang nakakarami, pero pagkakatiwalaan nang iilan.Apat sa makikilala niyang kaibigan, ay magiging totoo sa kanya, at ang isa naman ay magiging traydor. Paano niya malalagpasan ang naka-atang sa kanyang responsibilidad, kung patuloy siyang susubukin at iiwan nang mga taong nagpapalakas sa kanya?When the battle between Good and Bad comes? Can she defeat them all? Or Is she