Si Angel, sensitibo na,napaiyak kaya agad na lumapit si Mrs. Moon para patahanin ito. "Baby, don't cry, you will always be your mother's favorite child, no one can compare to you.“
Umiiyak na may namumugtong mata si Angel, nakahiga sa kanyang mga bisig na parang may hinagpis, nag-aalala at selosa, "Mom, you really won't give up on me right? Don't leave me Mom please.” “Silly child no of course, how could mom give up on you, it's just a few clothes, you can choose first later. You can let your sister choose first.” Pagkatapos na marinig ang mga sinabi nito, pumasok si Andi Moon kasama si Yesha. Nagkatinginan ang mag ina at ang ibang kasama sa mansion na para bang naiirata kay Yesha. Nang makita ni Mrs. Moon si Yesha, nakakunot ang noo niya. Pakiramdam niya ay sobrang pangit ng bata at mukhang basurera. Hindi niya kayang lapitan ito mula sa kanyang puso, kaya mabilis siyang lumingon at malamig na sinabing, "Nandito ka na pala." Hindi natuwa si Andi Moon sa reaksyon ng kanyang asawa, pero itinulak pa rin niya si Yesha. "Ito ang iyong Mommy, makikilala mo rin siya habang kayo ay magkasama."Agad na sinabi ni Andi Moon upang hindi matakot si Yesha sa kanyang asawa. Si Mrs. Moon ay naupo at tumahimik pero pagkatapos ng matagal na paghihintay, wala siyang narinig na pagbati man lang. Tumingin siya at nakita ang batang nakatayo sa harapan niya ng may kakaibang tingin. "Anong klaseng tingin iyon?" Tanong ni Yesha sa kanyang isip. Dahan-dahang pumikit pikit si Yesha, humarap at tinanong si Andi Moon, "Bakit mukha siyang masamang stepmother?" Puff! Halos sumabog sa pagpipigil ng tawa ang stylist na nag-aayos ng mga damit, pero mabilis nagkatakip agad ang kanyang bibig. Namula ang mukha ni Mrs. Moon, tumayo siya ng bigla at sumigaw ng galit, "Ano'ng sinasabi mo, bata ka? Paano ako naging masama hindi mo pa nga ako nakikilala?" Hindi umiwas si Yesha, kundi tinitigan niya ito walang emosyon sa mata at nagsalita, "Hindi ba? Kung ako ang tunay mong anak at nawala ako, hindi ba't dapat mo akong tratuhin ng mabuti dahil ako’y bumalik na? Bakit mas pinapahalagahan mo pa ang ampon mong anak kaysa sa akin? Hindi ka ba masaya na makita ako?" Ang kanyang matalim na tinig ay puno ng purong pagtataka, walang halong masama. pero sa kabuuan, ang purong tinig na iyon ay nagbigay ng hiya sa kanila. "ahh, ako..." Si Mrs. Moon ay nagulat at napatigil, parang isang batang mag-aaral na nagkamali, hindi alam kung anong isasagot sa kanya. Mahigpit na kumapit si Angel sa braso ng kanyang ina, galit na tinignan si Yesha, at sumigaw, "Wag mong gawing masama ang mommy ko! Mommy ko siya, ikaw nakakainis ka akala mo kung sino ka!" Habang nag sasalita siya bumitaw ito sa kanyang ina at itinulak niya si Yesha. Hindi umiwas si Yesha, pero naramdaman niyang ang maliit na kamay na nakahawak sa kanya ay malambot, parang mababasag kapag nahawakan, kaya't umatras siya at dahil don, bumagsak si Angel sa lupa. "Xoe!" Sigaw ni Mrs. Moon. Agad na inalalayan siya ni Mrs. Moon, at gusto sana pagalitan si Yesha, pero nang tingnan niya si Yesha, nakaramdam siya ng hindi maipaliwanag na takot. Lumingon si Yesha at tinanong si Andi Moon, "Pareho ba ang pangalan nila?" Marahang tumango bilang sagot si Andi Moon "Magkaibang mukha at ugali, pero magkapareho ang pangalan." Tumango si Yesha bilang tanda ng pagka intindi, at pagkatapos ng ilang saglit, tahimik niyang sinabi na, "Simula ngayon, hindi niyo ako tatawaging Angel, kundi Yesha. Ayoko gamitin ang parehong pangalan ng iba." Naniniwala siya na hindi magugustuhan ng yumaong si Angel ang magkaroon ng parehong pangalan, sapagkat ang mga bata ay may possessiveness, lalo na ang mga pangalang ibinibigay ng kanilang magulang. "Eh..."Nais sanang tumutol ni Andi Moon, pero natatakot siyang magsumbong ito sa matanda, kaya tumahimik na lang siya at ngumiti ng alangan, "Sige, pumili na tayo ng mga damit at tingnan kung anong gusto mo?" Ang gusto ni Yesha tungkol sa mga damit ay kung ito ay simple na komportable isuot. Pagkatapos tumingin, pakiramdam niya pareho lang silang lahat. "Pipiliin ko na lang kung anong kasya at komportableng isuot. Nasaan ang kwarto ko?”Saglit na napatigil si Andi, at nag salita "Sa second floor, ang kwarto malapit sa bintana." Tumango si Yesha,hindi lumingon at nagsimulang umakyat ng hagdan at hindi pinapansin ang lahat ng nakatingin habang naglalakad. Ang kanyang mga kilos ay mabilis kaya’t sa paningin ng iba ay bilga itong nawala at nang makita nila ay nasa second floor na ito. Tumayo si Mrs. Moon at niyayakap si Angel, ang dibdib ay nanginginig sa galit."Anong klase ng bata yan!? Ang bata pa niya, hindi marunong magbigay-galang sa matatanda. Wala siyang pinag-aralan at agad tinatrato ng ganito si Xoe!" Ang nangyari sa kanyang anak ay talagang hindi niya matanggap. Nang mawala ang bata, labis siyang nalungkot at matagal na hindi nakalabas sa kalungkutan. Salamat na lang at inampon nila si Xoe kaya’t unti-unti siyang nakabangon mula sa kalungkutan. Ibinuhos niya ang lahat ng pagmamahal kay Angel at pinagbibilinan ito na parang isang tunay na anak. Alam ni Andi Moon ang pinag daanan ng kanyang asawa kay
“Puff.”Nabigla si Shaun na noon ay nakatutok sa laptop. Napaubo siya ng dalawang beses, at nang lingunin niya, nakita niya ang seryosong mukha ni Yesha. Bigla siyang natuwa sa batang ito."Gusto mo ba 'yan?" tanong niya, medyo aliw ang tono.Tahimik na tumango si Yesha habang hawak-hawak ang makina sa kamay, seryoso ang mukha.Ngumisi si Shaun, at may kapilyuhan sa kanyang gwapong mukha. "Pwede naman. Pero alam mo bang gamitin 'to? Ang mga ipad cellphone at laptop at computer, komplikadong mga bagay 'yan. Hindi 'yan madaling maunawaan ng mga tulad mong bata."Lumapit agad si Yesha at magalang na nagtanong, "Paano po ba ito gamitin?"Naalala ni Shaun ang huling pagkakataong nagreklamo sa kanya si Angel habang umiiyak, dahil binully raw siya. Lalo siyang natuwa at lumaki ang ngiti sa labi. Tinawag niya si Yesha palapit, at pinakita ang laptop binuksan ang pahina ng program code at sinabi, "Tingnan mong mabuti. Yung mga magagandang larawan na nakikita mo, gawa 'yan sa mga letrang ito.
Hindi sila tumigil habang papunta sila sa kotse.Si Shaun ay sobrang curious kay Yesha. Alam niyang hindi pa siya marunong magbasa ng marami, kaya ginamit niya ang kanyang cellphone para maghanap ng diksyunaryo at tinanong si Yesha kung makakabasa siya.Sa hindi inaasahang paraan, pagkatapos ng labing-dalawang minuto, nang makarating sila sa World Trade Center, natapos na ni Yesha ang buong diksyunaryo.Hindi makapaniwala si Shaun, kaya tinuro niya ang ilang mga salita sa tabi ng kalsada at pinabasa ito kay Yesha.Tiningnan lang ni Yesha ang mga ito, at hindi lang niya nabigkas nang tama, kundi naipaliwanag pa ang kahulugan ng mga salita at pati na rin ang mga katulad na salita.Nagulat si Shaun at hindi makapaniwala sa nakikita. "Paano nangyaring ganito? Meron bang ganitong uri ng genes sa pamilya namin?" Bulong niya sa sarili, naguguluhan.Ito ang unang pagkakataon ni Yesha na makapunta sa isang maraming tao at masiglang lugar. Sa totoo lang, kinakabahan pa siya. Tense na tense ang
Mabilis na dumaan ang isang sasakyan, kasunod ang isang kotse ng pulis na patuloy ang pag sirena at humahabol ditoPatuloy ang pag babalita sa intercom: “ Merong 250 kilo ng droga ang nakatago sa kanilang sasakyan at labindalawang bata. mayayaman at sikat na tao ang magulang ng mga batang hawak nila, Gawain nilang kumidnap ng bata ang humingi ng ransom sa mga magulang pagtapos ay ipag bibili ang mga bata sa ibang bansa."Mga walanghiya!!"Galit na galit ang batang pulis na bumaba ng sasakyan upang makipagtalo,pero pinigilan siya ng kanyang officer . “Huwag kanang makipagtalo, sinuhulan ng pera ng mga criminal na yon ang mga taong to para humarang sa daraanan natin, kung makikipagtalo ka magaaksaya ka lang ng oras.” Ang isang pulis ay nagalit, bumaba siya ng sasakyan at gusto sanang makipagtalo, pero pinigilan siya ng matandang pulis."Huwag kang lumabas. Ang mga taga-baryong to ay nakatanggap ng suhol mula sa mga criminal at nagsisilbing mga 'tagapagbantay ng daan'. Mapahamak ka l
Nakaramdam si William ginhawa at kumain ng kaunti. Mas magaan na ang pakiramdam niya kumpara sa ibang kasama niya pero patuloy pa rin niyang tinatanaw ang pinto, may pagaalala sa kanyang mata. Nang tanungin siya, hindi niya namalayan na sumagot siya ng kusa na may tumulong sa kanila upang makaligtas.Pero bago pa siya makapagsalita, biglang naramdaman niyang uminit ang kanyang palad at may humawak rito. Tumingin si William at nakita ang payat na batang babae na nakatayo sa tabi niya, na may kalmadong ekspresyon sa mukha."Ikaw..." nagulat at natuwa si William. Gusto niyang sabihin na mabuti at nakaligtas ka, pero muling pinisil nito ang kanyang kamay. Doon lang niya naisip na baka hindi dapat ipaalam ang tunay na pagkakakilanlan ng batang babae."Huh? Kaninong anak ito?"Tanong ng pulis habang hawak ang form ng registration, may nalilitong itsura sa mukha. Pakiramdam niya, hindi mukhang anak ng mayaman si Yesha.Agad na kumilos si William at inilayo ang sarili upang harangin ang tan
Nagtanong ang ibang kasamahan sa malaking bahay."Nasaan na ang resulta ng DNA test? Huwag mo sabihing nagkamali kayo. Hindi naman mukhang anak ng Moon family itong batang ito."Napansin ng mukha ni Andi, at bago pa siya makapagsalita, biglang hinawakan ni Yesha ang kamay ng matandang lalaki."Lolo, gusto mo bang maglakad-lakad?" Ang tinig niya ay mahinahon, at may lambing ng isang bata, at hindi inaasahan.Napansin ng matandang lalaki si Yesha. Hindi niya inaasahan na hindi ito matatakot sa kanya. Alam niyang si Angel ay umiiyak pa nga nang una siyang nakita, at bagamat hindi kamukha ng batang ito, napansin niyang may kakaiba kay Yesha, kaya't nagustuhan niya siya.Sumang-ayon siya at sumagot"Sige, maglakad tayo sa Garden."Nagulat ang lahat. Pumayag ang matanda? Puno ng mga kakaibang halaman at bulaklak ang Garden. pero hindi niya ito gaanong pinansin at nagmamasid lang siya sa paligid. Nang makarating sa isang lugar kung saan walang tao, huminto siya at lumapit sa matandang lal
Hindi sila tumigil habang papunta sila sa kotse.Si Shaun ay sobrang curious kay Yesha. Alam niyang hindi pa siya marunong magbasa ng marami, kaya ginamit niya ang kanyang cellphone para maghanap ng diksyunaryo at tinanong si Yesha kung makakabasa siya.Sa hindi inaasahang paraan, pagkatapos ng labing-dalawang minuto, nang makarating sila sa World Trade Center, natapos na ni Yesha ang buong diksyunaryo.Hindi makapaniwala si Shaun, kaya tinuro niya ang ilang mga salita sa tabi ng kalsada at pinabasa ito kay Yesha.Tiningnan lang ni Yesha ang mga ito, at hindi lang niya nabigkas nang tama, kundi naipaliwanag pa ang kahulugan ng mga salita at pati na rin ang mga katulad na salita.Nagulat si Shaun at hindi makapaniwala sa nakikita. "Paano nangyaring ganito? Meron bang ganitong uri ng genes sa pamilya namin?" Bulong niya sa sarili, naguguluhan.Ito ang unang pagkakataon ni Yesha na makapunta sa isang maraming tao at masiglang lugar. Sa totoo lang, kinakabahan pa siya. Tense na tense ang
“Puff.”Nabigla si Shaun na noon ay nakatutok sa laptop. Napaubo siya ng dalawang beses, at nang lingunin niya, nakita niya ang seryosong mukha ni Yesha. Bigla siyang natuwa sa batang ito."Gusto mo ba 'yan?" tanong niya, medyo aliw ang tono.Tahimik na tumango si Yesha habang hawak-hawak ang makina sa kamay, seryoso ang mukha.Ngumisi si Shaun, at may kapilyuhan sa kanyang gwapong mukha. "Pwede naman. Pero alam mo bang gamitin 'to? Ang mga ipad cellphone at laptop at computer, komplikadong mga bagay 'yan. Hindi 'yan madaling maunawaan ng mga tulad mong bata."Lumapit agad si Yesha at magalang na nagtanong, "Paano po ba ito gamitin?"Naalala ni Shaun ang huling pagkakataong nagreklamo sa kanya si Angel habang umiiyak, dahil binully raw siya. Lalo siyang natuwa at lumaki ang ngiti sa labi. Tinawag niya si Yesha palapit, at pinakita ang laptop binuksan ang pahina ng program code at sinabi, "Tingnan mong mabuti. Yung mga magagandang larawan na nakikita mo, gawa 'yan sa mga letrang ito.
Saglit na napatigil si Andi, at nag salita "Sa second floor, ang kwarto malapit sa bintana." Tumango si Yesha,hindi lumingon at nagsimulang umakyat ng hagdan at hindi pinapansin ang lahat ng nakatingin habang naglalakad. Ang kanyang mga kilos ay mabilis kaya’t sa paningin ng iba ay bilga itong nawala at nang makita nila ay nasa second floor na ito. Tumayo si Mrs. Moon at niyayakap si Angel, ang dibdib ay nanginginig sa galit."Anong klase ng bata yan!? Ang bata pa niya, hindi marunong magbigay-galang sa matatanda. Wala siyang pinag-aralan at agad tinatrato ng ganito si Xoe!" Ang nangyari sa kanyang anak ay talagang hindi niya matanggap. Nang mawala ang bata, labis siyang nalungkot at matagal na hindi nakalabas sa kalungkutan. Salamat na lang at inampon nila si Xoe kaya’t unti-unti siyang nakabangon mula sa kalungkutan. Ibinuhos niya ang lahat ng pagmamahal kay Angel at pinagbibilinan ito na parang isang tunay na anak. Alam ni Andi Moon ang pinag daanan ng kanyang asawa kay
Si Angel, sensitibo na,napaiyak kaya agad na lumapit si Mrs. Moon para patahanin ito. "Baby, don't cry, you will always be your mother's favorite child, no one can compare to you.“Umiiyak na may namumugtong mata si Angel, nakahiga sa kanyang mga bisig na parang may hinagpis, nag-aalala at selosa,"Mom, you really won't give up on me right? Don't leave me Mom please.”“Silly child no of course, how could mom give up on you, it's just a few clothes, you can choose first later. You can let your sister choose first.”Pagkatapos na marinig ang mga sinabi nito, pumasok si Andi Moon kasama si Yesha. Nagkatinginan ang mag ina at ang ibang kasama sa mansion na para bang naiirata kay Yesha.Nang makita ni Mrs. Moon si Yesha, nakakunot ang noo niya. Pakiramdam niya ay sobrang pangit ng bata at mukhang basurera. Hindi niya kayang lapitan ito mula sa kanyang puso, kaya mabilis siyang lumingon at malamig na sinabing,"Nandito ka na pala."Hindi natuwa si Andi Moon sa reaksyon ng kanyang asawa, per
Nagtanong ang ibang kasamahan sa malaking bahay."Nasaan na ang resulta ng DNA test? Huwag mo sabihing nagkamali kayo. Hindi naman mukhang anak ng Moon family itong batang ito."Napansin ng mukha ni Andi, at bago pa siya makapagsalita, biglang hinawakan ni Yesha ang kamay ng matandang lalaki."Lolo, gusto mo bang maglakad-lakad?" Ang tinig niya ay mahinahon, at may lambing ng isang bata, at hindi inaasahan.Napansin ng matandang lalaki si Yesha. Hindi niya inaasahan na hindi ito matatakot sa kanya. Alam niyang si Angel ay umiiyak pa nga nang una siyang nakita, at bagamat hindi kamukha ng batang ito, napansin niyang may kakaiba kay Yesha, kaya't nagustuhan niya siya.Sumang-ayon siya at sumagot"Sige, maglakad tayo sa Garden."Nagulat ang lahat. Pumayag ang matanda? Puno ng mga kakaibang halaman at bulaklak ang Garden. pero hindi niya ito gaanong pinansin at nagmamasid lang siya sa paligid. Nang makarating sa isang lugar kung saan walang tao, huminto siya at lumapit sa matandang lal
Nakaramdam si William ginhawa at kumain ng kaunti. Mas magaan na ang pakiramdam niya kumpara sa ibang kasama niya pero patuloy pa rin niyang tinatanaw ang pinto, may pagaalala sa kanyang mata. Nang tanungin siya, hindi niya namalayan na sumagot siya ng kusa na may tumulong sa kanila upang makaligtas.Pero bago pa siya makapagsalita, biglang naramdaman niyang uminit ang kanyang palad at may humawak rito. Tumingin si William at nakita ang payat na batang babae na nakatayo sa tabi niya, na may kalmadong ekspresyon sa mukha."Ikaw..." nagulat at natuwa si William. Gusto niyang sabihin na mabuti at nakaligtas ka, pero muling pinisil nito ang kanyang kamay. Doon lang niya naisip na baka hindi dapat ipaalam ang tunay na pagkakakilanlan ng batang babae."Huh? Kaninong anak ito?"Tanong ng pulis habang hawak ang form ng registration, may nalilitong itsura sa mukha. Pakiramdam niya, hindi mukhang anak ng mayaman si Yesha.Agad na kumilos si William at inilayo ang sarili upang harangin ang tan
Mabilis na dumaan ang isang sasakyan, kasunod ang isang kotse ng pulis na patuloy ang pag sirena at humahabol ditoPatuloy ang pag babalita sa intercom: “ Merong 250 kilo ng droga ang nakatago sa kanilang sasakyan at labindalawang bata. mayayaman at sikat na tao ang magulang ng mga batang hawak nila, Gawain nilang kumidnap ng bata ang humingi ng ransom sa mga magulang pagtapos ay ipag bibili ang mga bata sa ibang bansa."Mga walanghiya!!"Galit na galit ang batang pulis na bumaba ng sasakyan upang makipagtalo,pero pinigilan siya ng kanyang officer . “Huwag kanang makipagtalo, sinuhulan ng pera ng mga criminal na yon ang mga taong to para humarang sa daraanan natin, kung makikipagtalo ka magaaksaya ka lang ng oras.” Ang isang pulis ay nagalit, bumaba siya ng sasakyan at gusto sanang makipagtalo, pero pinigilan siya ng matandang pulis."Huwag kang lumabas. Ang mga taga-baryong to ay nakatanggap ng suhol mula sa mga criminal at nagsisilbing mga 'tagapagbantay ng daan'. Mapahamak ka l