Pagkatapos, naramdaman ni Isabella na parang nahuhulog na siya. Ayaw niyang gumalaw, hindi siya makagalaw, at hindi siya komportable sa kabuuan. Diniin ni Nicklaus ang kanyang likod, at bahagyang ginalaw ni Isabella ang kanyang mga daliri, " Ang bigat mo.""Hayaan mo akong mahiga saglit."Kung gusto mong humiga, tumalikod ka at humiga sa kama. Itinabi ni Nicklaus ang buhok sa gilid ng kanyang pisngi, inihayag ang kanyang mukha, "Pangako ko sa iyo, simula bukas, malaya ka na."Lumingon sa kanya si Isabella na may ningning sa mga mata, "Talaga?""Mabibili na ang gamot sa susunod na buwan, at ibibigay ko sa iyo ang natitirang halaga nang sabay-sabay."Napuno siya ng saya, at biglang nagningning ang mga mata niya. Sa napakaliwanag at makinang na ngiti, matingkad ang ekspresyon ng kanyang mukha. Mula sa sandaling sinabi ni Nicklaus ngayon, naisip na niya ito.Bibigyan niya ako ng gamot. Ang club ay hindi isang lugar para sa kanya upang manatili. Kung hindi dahil lang kay Melissa, wala siya
'She got into trouble', ang tatlong simpleng salitang ito ay buod ng kanyang mga karanasan sa isang magaan na paraan.Muntik na siyang mamatay sa silid na iyon, at muntik nang masangkot si Mayumi.Sa huli, hindi ba niya karapat-dapat na marinig ang paghingi ng tawad ni Melissa Montefalco?Ang mga mata ni Isabella ay may bahid ng panunuya, "Tama ka, karapat-dapat ako sa lahat ng ito, Miss Melissa, wag mong sisihin ang sarili mo." Kahit na ikaw ang puno't dulo ng pagdurusa ko.Gusto sanang idagdag ni Isabella. Ngunit di niya ginawa."Ayos ka lang ba?" Si Melissa ay mukhang nag-aalala, at gustong lumabas ng sasakyan, "Ang mga lugar na tulad ng club na iyon ay talagang hindi angkop para sa iyo, huwag ka ng pumunta doon."Gustong tumawa ni Isabella, parang gusto kong maniwala na sincere talaga ito sa mga nangyari sa akin."Kung wala na kayong kailangan, kailangan ko pang pumasok sa trabaho, excuse me." Ayaw niyang magtagal pa na magkaharap silang dalawa ni Melissa. Nasusuka siya sa mga pin
Biglang nanlamig ang katawan ni Nicklaus, at may madilim na malamig na liwanag sa kanyang mga mata nang tumingin siya kay Isabella. Nakita niya si Nicklaus na umatras ng dalawang hakbang, pagkatapos ay tumalikod at naglakad pababa.Malapit nang magrelax ang ekspresyon ni Isabella, ngunit naalala niyang nasa kanya pa rin ang kanyang cell phone. Dali-dali siyang tumakbo para pigilan siya, "Young Master, cellphone ko."Nicklaus ay tumingin sa ibaba, na may hindi malapitan na tingin. Si Isabella ay hindi makapagsabi ng hindi, pagkatapos ng lahat, ito ay isang bagay na nagkakahalaga ng libu-libong dolyar. Pansamantala niyang inabot, at hinawakan ng kanyang mga daliri ang bulsa ng coat ni Nicklaus.Maingat na sinulyapan ni Isabella ang kanyang mukha, "Kukunin ko.""Kunin mo na."Inabot ni Isabella ang kanyang kamay. Napakalaki ng kanyang bulsa, at malambot ang tela. Ang kanyang mga daliri ay tila dumampi sa malambot na bulak.Ngunit agad na pinaghiwalay ni Nicklaus ang bulsa, hinawakan ang
"Young Master," mabilis na nagdagdag ng dalawang salita si Isabella, "Nagkataon lang."Tiningnan ni Nicklaus ang kanyang mukha at nakitang lasing na lasing siya. "Sino ang kasama mo?""Kasamahan ko sa trabaho."Naisip ni Nicklaus ang chubby na hitsura ni Carmilo. Siguradong sobrang saya niya, pagdating sa isang lugar na ganito kasama ang isang lalaking kasamahan. Mayroong isang grupo ng mga tao na nakatayo sa likod ni Nicklaus, at ang lahat ng kanilang mga mata ay nakatuon kay Isabella.Tumabi si Isabella, "Mayroon akong kailangang gawin..."Nakita ni Nicklaus na sadyang inilalayo niya ang sarili.Umalis siya ng walang sabi-sabi.Naglakad si Clark sa dulo at mahinang nagsalita nang dumaan siya sa harap ni Isabella. "Nasa Grand Pavilion si Young Master."Ang tatlong salitang iyon ay agad na naukit sa isip ni Isabella. Hindi, anong ibig niyang sabihin sa sinabi niya? Hindi ko hahanapin siya.Sa wakas ay natagpuan ni Isabella ang banyo at hinugasan ang kanyang mukha, ngunit nawala siya s
Inihagis ni Nicklaus, si Isabella sa sofa, ikinawit ang kanyang palda at sinubukan siyang itulak pataas. Hindi lang niya ibinaba ang kamay nito, marahas din itong pumiglas."Young Master, huwag mong gawin ito."Matagal nang naiinip si Nicklaus, pinupunit ang kanyang mga kasuotab, "Sa palagay ko ay hindi mo naiintindihan ang sitwasyon. Kung mayroon kang anumang mga problema sa hinaharap, hindi mo pa ba kailangang lumapit sa akin?"Gustong sabihin ni Isabella na hindi dapat magkaroon ng ganoong posibilidad.Nakaramdam siya ng lamig sa likod ng kanyang baywang, at idiniin siya ng palad ng lalaki. Napabuntong-hininga si Nicklaus, at napakalakas pa rin ng maselang balat na ito."Kung may gagawin ako, talagang hahanapin kita, tutal, walang makakausap dito na kasing-effective mo. Pero hindi talaga pwede ngayon, malapit na ang birthday ng kaibigan ko, at mag-aalala siya kung wala ako doon. Hahanapin niya ako.""At saka, paano kung may surveillance dito? Hindi maganda kung umabot sa tenga ni M
Nag-alala si Isabella ng ilang araw dahil kay Mayumi. Ang babaeng iyon ay walang pakialam, ngunit nakalimutan niya ang tungkol sa pirma.Pagkatapos ng trabaho, umuwi si Isabella at kumain ng hapunan. Gusto niyang bumaba kasama si Sheen para mamasyal, ngunit hindi niya inaasahan na tatanggap siya ng tawag.Ang caller ID ay si Mayumi. Sinagot ito ni Isabella ang tawag at naglakad papunta sa kwarto, "Hello, Yumi.""Hello... ako, roommate niya ako."Nanginginig ang boses ng dalaga na para bang ngayon lang niya naranasan, "Pwede ka bang pumunta dito? May problema si Yumi.""Anong nangyari?""Maraming tao ang pumunta sa bahay... Ah, tulong--""Hello!" Narinig ni Isabella ang pagbagsak ng telepono, na parang nahulog ito sa lupa, ngunit maya-maya ay may boses ng lalaki na nagmula sa kabilang panig, "Ipinapayo ko sa iyo na huwag tumawag ng pulis, hindi ito mabuti para sa iyo."Sa puntong ito, ibinaba ang telepono sa isang pag-click. Kinuha ni Isabella ang kanyang bag at nagmamadaling lumabas.
Umalis ang mga lalaki. Sa masikip na sala, naupo si Mayumi sa sahig na puno ng luha ang mukha."Ah--" Hinawakan niya ang ulo niya at sinandal ng malakas ang noo niya sa matigas na sahig.Si Isabella ay nasa isang estado ng pagkagulo, ngunit ang karamihan sa kanyang kaluluwa ay hinila pabalik. Yumuko siya at pilit na itinaas ang mukha ni Mayumi. Hinawakan niya ang kanyang mukha gamit ang dalawang kamay, "Yumi, huwag kang umiyak, tumingin ka sa akin."Namamaga ang mga mata ni Mayumi sa pag-iyak, "Wala akong utang, wala, Isabella, huwag mong ipangako sa kanila...""Yumi, sinisisi mo ba ako? Gusto kitang tulungan."Ang sigaw ni Mayumi ay natigil sa kanyang lalamunan, at ang kanyang mga luha ay parang mga butil na naputol ang tali. "How could I blame you? Ako ang nagdawit sa iyo. Huwag kang pumayag sa kanila. Nakalabas ka sa impernong lugar na iyon.""Gago ka ba? Kahit hindi yung vase na yun, may iba pa. Ikaw yung inosenteng tao. Idinawit ka sa akin."Umiling si Mayumi. Ang kaliwang mukha
Si Clifford ay lumapit ng dalawang hakbang, nang hindi man lang tumingin ng malapitan, at tumango nang may interes."Ayan nga."Si Isabella ay may pawis sa kanyang noo, hindi alam kung ito ay dahil sa nerbiyos o iba pa, ang kanyang kamay ay itinapon ni Nicklaus.Napagitna siya sa dalawang lalaki, mas maikli ng kaunti sa kanila, at parang mas mapang-api ang aura ng dalawang lalaki.Gusto ni Clifford na kunin siya at hilahin, ngunit hindi mapigilan ni Isabella na umatras."Itong relo ay ibinigay mo sa akin noong araw na iyon.""Anong araw?"Malinaw pa ring naalala ni Isabella ang petsa, "Sa gabi ng ika-10.""May nagbigay ba sa iyo ng patunay?" Tumingin si Clifford sa paligid, "Kung sino ang nakakita na ibinigay ko nga sa kanya ang relo na iyan. Humakbang ka."Walang gumagalaw sa eksena, tanging sarcastic na boses lang, "I guess she didn't know how much the watch was worth before she stole it?""Sa tingin ko siya ay masyadong mahalaga."Isang nagmamadaling tunog ng mataas na takong ang d
Tinitigan ni Nicklaus ang kanyang telepono na may malungkot na ekspresyon, mukhang napaka-creepy. Sa oras na ito, walang nangahas na magsabi ng anuman, ngunit si Clark, bilang isang assistant at kasama ito, ay naglakas loob magsalita."Young Master, paano kung tatawagan ko si Miss Isabella?"Hindi niya rin dapat siya hinarangan."Hindi na kailangan." Ang buong mukha ni Nicklaus ay nalubog sa malamig na liwanag, at ang kanyang mga tampok ng mukha ay na-refracted sa manipis na ulap ng anino ng liwanag, na lumabo ang mga mata ng lalaki.Bumalik siya sa kabisera ng syudad. Gabi na, madilim at desyerto ang bahay, at hindi pa bumabalik si Isabella.Binuksan ni Clark ang ilaw at tiningnan ang oras, "Young Master..."Lumingon si Nicklaus. Kahit na sinusundan siya ni Clark, kung minsan ay hindi pa rin niya mawari ang ugali ng lalaking ito."Masyado kang nagmamalasakit sa kanya?"Hindi nakasagot si Clark nang marinig niya ito. "Gabi na, sa tingin ko hindi ligtas si Miss Isabella sa labas nang
Natigilan si Isabella.Si Carmilo ay orihinal na nakangiti, ngunit ang kanyang mukha ay biglang nagdilim."Young Master? Is she calling your guy?"Bago pa makapag-react si Isabella, binuksan ni Carmilo ang pinto at nagmamadaling lumabas, "Hindi niya aaminin na nakahuli siya ng mangangalunya maliban na lang kung nahuli siya sa kama!"Gusto siyang hilahin ni Isabella, ngunit si Carmilo ay parang loach at sumugod na sa kabilang panig. Sa tuwing makakatagpo siya ng isang bagay tungkol kay Isabella, siya ay magiging mapusok. Nagagawa niyang panatilihin ang kanyang kalmado, ngunit ngayon ay kailangan niyang sumunod sa likuran.Nagulat si Mie Lyn nang makitang may pumasok, "Sino ka?"Mabilis na naglakad si Isabella sa gilid ni Carmilo at nakita ang isang lalaki na nakaupo sa sofa sa tabi ng bintana. Ang coat ni Nicklaus ay itinapon sa tabi niya, at nakasuot siya ng puting sando na may dalawang butones na nakaalis.Naninigarilyo siya. Lalaki rin si Carmilo, kaya alam niyang sigarilyo ito para
Ang naiipit sa lugar na ito, mas masakit.Umupo si Nicklaus sa sofa, ang kanyang mukha ay namumula at puno ng hindi makapaniwala. Saan nakakuha si Isabella ng ganoong katapangan?Sinamantala niya ang pagkakataong bumangon at inayos ang kanyang pajama. Pagkatapos niyang gawin ito, napagtanto niya na nasaktan niya si Nicklaus.Gustong bumangon ni Isabella, ngunit hinawakan ng lalaki ang kanyang pulso. Ang kanyang mga payat na daliri ay pumunta mula sa kanyang leeg hanggang sa kanyang pusod, at saan man siya magpunta, ang mga butones ay hindi naka-button. Si Nicklaus ay tumingin pababa at kinurot ang kanyang mga mata, na pula."Tingnan mo ang iyong obra maestra."Inilayo ni Isabella ang kanyang mukha, at ikinawit ni Nicklaus ang palad sa kanya at hinila siya. Tumama ang mukha niya sa dibdib nito, at nang makita niya ang pula at namamagang bahaging iyon, agad na namula ang mukha ni Isabella."Hindi ko sinasadya.""Hindi ko kayang kurutin ka ng ganyan, pero ginawa mo."Alam ni Isabella na
Napakaraming beses na nakipag-usap si Melissa kay Isabella, ngunit ito ang unang pagkakataon na narinig niya ang pangalang Nicklaus mula sa kanya. Pinayagan ba niya itong tawagin siya ng ganoon?Tutal magkasama naman sila kaya normal lang na tawagan ang isa't isa sa mga pangalan nila di ba? Kinagat ni Melissa ang kanyang mga ngipin, hindi nagpapakita ng anumang emosyon sa kanyang mukha."Oo, basang-basa na ang mga paa ko, bumalik ka na."Kinuha niya ang payong mula kay Nicklaus, at gustong pumasok ng mabilis, na para bang natatakot siya na sundan siya nito. Ginalaw ni Melissa ang kanyang mga paa, at nilingon siya ni Melissa, "Alam kong ginagawa mo ito para sa aking kapakanan, ngunit kung papasok ka, iisipin ng iba na tumawag ako ng mga reinforcement, Nicklaus, huwag."Kinaladkad niya papasok ang mabibigat niyang paa. Malakas ang ulan, at si Isabella ay nakaupo sa loob, ngunit ang kanyang mukha ay namumula. Umikot si Nicklaus sa gilid ng kotse at bubuksan na sana ang pinto.Isang matal
Walang bukas na ilaw sa villa. Hanggang sa pumasok si Nicklaus sa bahay ay lumiwanag ito. Walang tao sa ibaba, kaya umakyat si Nicklaus sa ikalawang palapag.Nauna siyang pumunta sa kwarto ni Melissa, ngunit wala siyang nakitang tao. Akala niya ay wala ito, at nang aalis na sana siya, nakita niyang bukas ang pinto ng isa pang kwarto.Pumasok si Nicklaus ng dalawang hakbang. Hindi madilim sa loob. May table lamp sa bedside table. Sa ilalim ng liwanag at anino, kakaibang tahimik ang silid.Nakita niya ang isang taong nakahiga sa ulunan ng kama, na nakatakip ang kubrekama sa kanyang ulo. Gumagalaw ang kubrekama dahil nanginginig ang natutulog dito. Lumapit si Nicklaus sa gilid ng kama, yumuko at hinila ang kubrekama. Hindi inaasahan ni Melissa na lilitaw ang kanyang mukha sa kanyang harapan. Nagulat siya noong una, ngunit hindi nagtagal ay nag-react siya at ibinaon ang kanyang mukha sa kubrekama."Melissa."Pilit na hinila ni Nicklaus ang kubrekama. Namamaga ang mukha ni Melissa dahil s
"Oo."Pinanood ni Nicklaus si Isabella na kinuha ang USB drive. Sinong mag-aakala na ang kanyang ama, na nasaksak hanggang sa mamatay sa madilim na eskinita at mukhang kaawa-awa, ay siya pala talaga ang mamamatay-tao na pumatay sa mga magulang ni Melissa.Pumasok si Isabella sa kwarto at sinaksak ang USB drive sa computer. Mayroong maraming mga folder sa loob nito. Isa-isa niyang pinindot ang mga ito. Lahat sila ay mga balita na naiulat na noon pa.Nabasa ni Nicklaus ang lahat ng ito sa opisina. Nag-scroll si Isabella hanggang sa dulo at nakakita ng nagbabantang sulat.Sa sulat, binantaan ang ama ni Isabella na kung ipagpapatuloy niya ang pag-iimbestiga sa usapin ng presidente ng Hangyang Real Estate, hindi siya magkakaroon ng magandang wakas.Sa dulo ng sulat, may malaking pulang salitang "kamatayan".Isinulat ni Isabella ang ilang impormasyon tungkol sa presidente ng Hangyang Real Estate sa isang notebook. Ang taong ito ay dapat na may kaugnayan sa pagkamatay ng kanyang ama. Nang tu
Nagpunta siya dito especially para lang manood ng performance na tumagal ng wala pang kalahating oras. May mga tao lahat sa likod ni Isabella. Pinigilan niya ang pagnanasang hawakan ang kamay nito. Umalis si Nicklaus nang hindi siya hinintay matapos.Ang mga larawang iyon na nagpahirap sa kanya ay hindi kailanman magbabanta sa kanya sa buhay na ito. Hangga't gusto ng lalaking ito, gagawin niyang masunurin ang mga taong iyon.Pagkatapos ng palabas, nagpaalam si Isabella sa kanyang mga kasamahan. Naglakad siya palabas at hindi nakita ang sasakyan ni Nicklaus. Bumalik siya sa Casa España, binuksan ang pinto at pumasok. Narinig niya ang tunog mula sa TV.Umupo si Nicklaus sa sofa nang hindi lumilingon."Nandito na ako."Si Isabella ay tila nakikipag-usap sa hangin.Hindi siya pinansin ng lalaki. Lumapit siya at kusa siyang tumayo sa harapan niya. Sumandal si Nicklaus gamit ang kanyang itaas na katawan at dahan-dahang itinaas ang kanyang mga mata. Tumingin siya sa kanya ng masusing tingi
Alam ito ni Isabella, at siya ang humiling kay Carmilo na lumapit at kunan ito, at pagkatapos ay nalantad ito, ngunit hindi siya sinundan ni Carmi pagkatapos niyang umalis doon. Hindi niya alam kung saan nanggaling ang video."Ms. Matias, kung tutuusin, ako ang muntik nang mawalan ng buhay, pero kung galit ka pa rin, humihingi ako ng tawad sa iyo."Si Elena Matias ay nagtanong na tungkol dito, at ngayong gabi ay napakahalaga kay Isabella.Napakadali niyang kontrolin."Magkano ang isang paghingi ng tawad."Tinakpan ni Elena ang kanyang bibig gamit ang isang kamay at mahinang ngumiti, "Narinig kong sinabi ni Lena na nakita ka niyang sumasayaw, napaka-coquettish at wild, hindi ba?"Si Isabella ay nasa isang club, at ang bagay na ito ay hindi maluwalhati, at ito ay isang anino pagkatapos niyang bumalik sa kanyang buhay sa ilalim ng araw."Siyempre, nakita ko ito ng sarili kong mga mata," pinilipit ni Lena ang kanyang baywang, sinusubukang gayahin ang hitsura ni Isabella, "ngunit hindi ako
"Isabella."Wala pang tumatawag sa kanya ng ganyan.Parang may switch sa isang lugar sa kanyang katawan, at nanginginig ang buong katawan ni Isabella. Hinalikan niya ito, ngunit hinalikan niya ito nang napakahigpit.Ang hininga ay puno ng pagsalakay, ngunit hindi niya mapigilan.Pagkatapos, ibinuka ni Nicklaus ang telang nakatakip sa kanya, at mabilis na ibinaling ni Isabella ang kanyang mukha sa kabilang panig. Tumalikod siya at humiga sa gilid, at hinila siya muli sa kanyang mga bisig. Napakataas ng sahig dito, at naririnig nila ang hangin at ulan, at maririnig nila ang paghinga ng isa't isa nang napakalinaw.Kinabukasan.Maagang bumangon si Isabella, pumunta siya sa cloakroom para pumili ng isang set ng damit na isusuot. Pabalik na sana siya sa kwarto, narinig niyang tinatawag siya ni Nicklaus."Isabella, dalhin mo rito ang mga damit ko."Ang mga salitang ito ay natural na lumabas sa kanyang bibig. Para bang matagal na silang magkasama, at ngayon ang pinaka-ordinaryong umaga, ngun