"Anong ibig mong sabihin? Buntis ba talaga siya?"Natigilan ang boses ni Clea sa kabilang dulo ng telepono, "I said congratulations, so in my opinion, her pregnancy is a good thing?"Kinurot ni Nicklaus ang kanyang noo gamit ang kanyang mga daliri, at ang kanyang huling pasensya ay naubos, "Mamamatay ba siya kung diretso mong sinabi?""Hindi siya buntis, sa tingin mo ba ganun kadali magkaanak."Inilagay ni Nicklaus ang isang kamay sa bulsa ng kanyang suit na pantalon, nararamdaman pa rin na hindi ito kapani-paniwala, "Kung gayon, bakit siya sumuka ng ganoon?""I saw that table of dishes, binigay mo ba sa kanya?""Well, am I wrong? Sabi mo kailangan niya ng maraming tonic."Clea didn't want to take the blame, "Tonics are taken slowly, buti na lang at hindi siya namatay sa table of dishes na yun. Young master, hinala ko talaga na sinadya mo yun. Malungkot ka ba niyan. babae mo siya, kaya hayaan mo siyang kumain hangga't kaya niya, gusto mo bang kainin siya hanggang mamatay?"Lumalim ang
Hindi niya hinayaang ibuhos ni Melissa ang lahat ng kanyang luha para kay Isabella. Doon, ipinatong ni Melissa ang kanyang mga kamay sa kanyang mga binti, medyo wala sa isip.Lumapit si Tita Sharon at kinuha ang kanyang mobile phone, "Miss, huwag mong ipilit.""Tita Shu, pakiramdam ko may mali, sobrang mali.""Anong mali?"Hindi masabi ni Melissa. Itinulak niya ang wheelchair sa bintana at dahan-dahang tumayo sa tulong ni Tita Sharon Nakakadalawang hakbang na siya. "Hindi pa alam ni Nicklaus na nagpapagaling na ako. I originally wanted to tell him the good news.""Sigurado akong matutuwa akong marinig iyon.""Tita Sha," inakbayan ni Melissa ang kanyang mga palad sa windowsill, "Sa tingin ko ay may babaeng nakapaligid sa kanya.""Pakiusap, huwag mong hayaang tumakbo ang iyong imahinasyon."Nahihirapang hinila ni Melissa ang wheelchair at naupo muli. Kinurot niya ang kanyang mga hita, "Sinasamahan lang siya ni Isabella na uminom sa club na iyon. Hindi pa sapat iyon. Gusto ko siyang sira
Nang bumaba si Isabella, nakita niyang nakahanda na ang pagkain sa hapag kainan. Ito ay lahat ng pagkain ay pangmayaman.Si Isabella ay hindi magalang at pinakain ang sarili bago lumabas.Maaga siyang pumunta, at kakaunti ang tao sa lounge. Lumapit sa kanya si Mayumi. "Okay ka lang ba kagabi?""Oo naman. Okay lang ako.""Nakita ko na wala kang malay kagabi, at takot na takot ako."Nagpalit si Isabella ng kanyang damit pangtrabaho at nagsimulang maglagay ng makeup sa harap ng salamin. "You must have seen it wrong. Bakit ka naman kakabahan sa akin?""Wala lang, at si Sir Nicklaus ay mukhang interesado sa iyo."Si Isabella ay tumawa nang husto kaya ang kanyang mga kamay ay nanginginig, at ang kanyang mga pilikmata ay halos mamulot ng baluktot, "Nakakatawa ka talaga, Yumi."Kung alam ni Mayumi ang sinabi ni Nicklaus sa kanya, hindi niya sasabihin iyon. Hindi pupunta si Nicklaus ngayong gabi. Si Melissa ay nasugatan. Maglalagay lang ng light makeup si Isabella para harapin ito....Ang kal
Tiningnan ni Mayumi ang braso ni Madam Celeste na nakababa, "Anong nangyayari?"Umiling siya, “Ibang tao ang sumagot, isang babae.”Masama ang pakiramdam ni Madam Celeste, tila hindi uubra ito."Young Master, wala ka bang pakialam?" Tila naglalaban ang mga ngipin ni Mayumi. "Pagkatapos nating pumasok dito, ibig sabihin ba ay wala nang kwenta ang buhay natin?""Sa madaling salita, kung nagmamalasakit ako sa kanyang buhay o kamatayan, hindi ko hahayaang manatili siya dito pagkatapos makita ang pagbabantay." Si Madam Celeste ay naglabas ng ilang salita mula sa pagitan ng kanyang mga ngipin, "Ang mga lalaki ay pare-pareho, hamak.""Kung gayon, paano si Isabella? Napakabait niyang tao, hindi siya dapat maging ganito." Bagama't hindi pa gaanong katagal na kilala ni Mayumi si Isabella sa napakalamig na lugar, si Isabella ang tanging taong nagbigay ng init sa kanya."Kung ako ang nagkaproblema, siguradong ililigtas niya ako sa lahat ng bagay, ngunit wala akong magagawa ngayon."Napabuntong-hi
Hinawakan ni Nicklaus si Clifford sa leeg at sinuntok. Nauntog ito sa pader sa tabi niya, idiniin niya ang palad niya sa gilid ng bibig niya, at sumasakit ang ngipin niya na parang laglagan. Inabot ni Nicklaus ang pinto, ngunit hindi gumagalaw ang hawakan ng pinto. Tumingin siya sa gilid at nakita niyang sira ang memory lock. Hinampas ni Nicklaus ang baso gamit ang kanyang palad, "Isabella!"Nagising siya dahil sa pamilyar na boses. Namamanhid ang tenga niya sa gulat, at pilit niyang idinilat ang mga talukap. May singaw na nagmumula sa pinto. Pinunasan ito ni Isabella gamit ang kanyang kamay, at naging mas malinaw ang mukha. Napaatras si Nicklaus ng dalawang hakbang at sinipa ang pinto, ngunit hindi gumagalaw ang pinto.Si Mayumi ay nakatayo sa labas na umiiyak, ngunit ang boses ay napakalambot kaya naramdaman ni Isabella na parang may bola ng bulak sa kanyang mga tainga at wala siyang naririnig."Isabella, wait, halika... lumabas ka dali!"Nanghina ang mga binti ni Isabella at wala
Pero may pumigil na kamay sa balikat niya.Hinawakan siya ni Nicklaus at sinulyapan, "Huwag kang makialam sa kanila."Maputla ang mukha ni Mayumi, na parang natatakpan ng pulbos. Sinadya ni Clifford na kinurot ang itaas na dulo ng kanyang sugat at diniinan ng husto. Bumulwak ang maliwanag na dugo mula sa madilim na pulang butas."Ah——" halos mamatay na si Mayumi sa sakit."Mr. Natividad, please spare my life. Let... let me go."Clifford clicked his tongue twice, "Huwag kang sumigaw, inaasar lang kita. Hindi ko kikitil ang buhay mo."Gusto pa ring bumangon ni Isabella, ngunit ang kamay sa kanyang balikat ay napakalakas."Tignan mo si Isabella, kaka-sauna pa lang, makinis na ang balat. Ipaparanas ko din sa iyo iyon."Sa sobrang takot ni Mayumi ay malapit na siyang maglupasay sa lupa tapos magsalita siya, "Ayoko, tulong, bitawan mo ako." Hinawakan ni Clifford ang kanyang braso at hinayaan siyang magpumiglas. Gusto niyang manood si Isabella.Hindi ba siya protektado ni Nicklaus? Okay, pag
Nakarinig si Melissa ng pamilyar na boses na nagmumula sa kabilang dulo.Parang umasim ang lalamunan niya, pero pinipigilan pa rin niya, "Nicklaus? Bakit mo sinagot ang telepono?""Well, may kailangan ako sa kanya."Sinusubukan lang ito ni Melissa. Natuwa siya sa mga salita ni Clifford kaya hindi niya inaasahan na sasagutin ni Nicklaus ang telepono nang personal. "Kailan ka babalik? Hindi ako makakatulog kung wala ka sa bahay.""Babalik ako kapag naayos ko na ang dapat ayusin." Hindi man lang tinanong ni Nicklaus si Melissa kung bakit niya tinawagan si Isabella.Kinailangan niyang magsinungaling, "Nakita kong nagmamadali kang lumabas. May nangyari ba? Hindi kita mahanap, kaya isa-isa kong tinawagan ang mga numero sa call log mo. Nicklaus, kaninong telepono ito?"Upang makarinig ng mas malinaw, inilapit ni Isabella ang kanyang itaas na katawan kay Nicklaus, halos sumandal sa balikat ng lalaki.Sumulyap si Nicklaus sa kanya at ibinuka ang manipis niyang labi, "Isabella."Nakita niyang n
"Ayaw mo?""Oo, bakit ba ang kulit mo.""Tumingin si Isabella kay Nicklaus at inulit, "Ayoko."Nakita niyang umatras ang lalaki, inilagay ang mga daliri nito sa kanyang leeg, at dahan-dahang ibinaba ang puting sando, inilantad ni Nicklaus ang kanyang balikat, collarbone, dibdib... parami nang paraming bahagi ng kanyang katawan ang nakalantad hanggang sa napunta sa kanyang baywang ang kanyang suot na sando.Naligo siya, at tumalsik ang tubig mula sa kanyang katawan papunta kay Isabella.Ang mga patak ng tubig ay nagpapanatili pa rin ng temperatura ng katawan ni Nicklaus, na napakainit. Nawalan siya ng lakas para suportahan ang sarili at malumanay na umupo sa bathtub. Ginawang malamig na tubig ni Isabella ang tubig at itinutok ang shower head sa kanyang mukha.Ngunit biglang nagising si Isabella sa realidad, she slapped her face, malakas ang tunog at medyo masakit. Isabella, gumising ka, hindi ito solusyon. Siya at si Melissa ay may relasyon isa't isa. Walang malinis na damit na palitan
"Okay lang ako, wag kang mag-alala."Tumunog ang phone ni Isabella, at naglakad ito upang sagutin."Hello."Ang boses iyon ng delivery man na galing sa labas."Hello, ang iyong takeaway ay dumating na, puntahan mo ako sa labas at kunin ito.""Okay, pakilagay na lang sa pintuan namin, salamat."Ang delivery man at magde-deliver pa sa susunod na order at nagmamadali ito."Bumaba ka na at kunin ito, pakibilisan."Nakapajama pa rin si Isabella, at kailangan niyang maghanap ng coat upang isuot."Hindi ba dapat ay ang takeaway delivery at ihahatid dito sa itaas?"Ang attitude ng lalaki at sorbang sama, at hindu niya alam kung nag sa-sufferd ba ito."Ang bahay mo ay wala sa second floor, kaya bilisan mo.""Okay."Narinit iyon ni Nicklaus ay tumalikod. "Antayin mo na lang ako dito sa bahay, ako na ang kukuha."Naglakad ito papunta sa ibaba ng mabilis at nakarating na sa first floor. Nakita nito ang delivery man na nakasuot ng raincoat at nakaupo sa sasakyan. Hindi man lang ito humakbang papun
Pagkatapos sabihin iyon ng nurse, ang hangin sa kuridor at tila huminto, at hindi man lang ito naglakas loob na tumingin sa mga mata ni Nicklaus."Ano pa ang tinanong niya?""Hind... wala na."Bumalik si Nicklaus sa ward at nakita si Isabella na nakaupo sa kama, nakabaluktot ang mga binti nito na malapit sa dibdib nito, nakahawak ito ng libro sa kamay nito at binabasa ito.Ang cover ay itim lahat na may cover na pula gaya ng patak ng dugo. Ito ay isang crime novel. Naglakad si Nicklaus at kinuha iyon, itinapon iyon sa bedside table. Tinignan niya ang libro at ang title ng libro ay: How To kill The Person Next To You."Halos mamaluktot ang kilay ni Nicklaus, at si Isabella ay nagprotesta na hindi masaya."Ano sa tingin mo ang ginagawa mo?""Hindi maganda na magbasa ka ng ganyang klaseng libro." "Alam mo sobrang ingay mo."Humiga si Isabella, bored, at ang kanyang boses ay mahina, pero walang anumang ingay mula sa loob ng ward."Ano itong sinasabi mo sa nurse ngayon lang?""Naaalala
Tumayo si Nicklaus at may tinawagan sa harapan mismo ni Isabella. Ang isang million ay dumating agad, at tinignan nito at nakatanggap siya ng isang mensahe."Mayroon bang makakain d'yan?" Isa-isang inayos ni Isabella ang lahat. Matapos makuha ang pera, sisimulan niyang alagaang mabuti ang kanyang katawan.Sumagot si Nicklaus ng Oo, at mayroong saya sa boses nito."Ano ang gusto mong kainin?""Simpleng pagkain lang."Masyadong pihikan siya sa pagkain, kaya ang kanyang katawan ay mahina, at nakakaramdam din siya ng hilo sa lahat ng oras. Umalis si Isabella sa kama upang manghilamos, at nasa kanyang tabi si Nicklaus habang siya ay kumakain ng almusal.Nakaramdam siya ng pagkahilo at pagsusuka pagkatapos niyang kumain. Kumuha si Nicklaus ng tissue para punasan ang kanyang bibig at mukhang nag-aalala."Gusto mo pa bang kumain?""Hindi na, bilhan mo na lang ako ng oranges, gatas, mani, o kahit ano na pwede sa aking katawan."Nag marinig iyon ni Nicklaus ay sobrang saya nito, sa pag-aakalan
Nakatulog si Isabella, at nagising ito dahil sa isang ingay. Nakinig siyang mabuti gamit ang kanyang tainga at narinig ang isang ingay mula sa banyo.Isinuka ni Nicklaus ang lahat ng nasa tiyan niya. Sumuray-suray ito sa pinto. Binuksan ni Isabella ang kanyang mga mata at tumingin sa kanya na nakatayo doon. Hindi ito lumapit sa kanya, bagkus humiga ito sa may sofa.Tumalikod siya at nagpatuloy sa pagtulog. Pero sa pagkakataong ito gising na gising siya at hindi makatulog.Kibukasan.May isang boses na galing sa labas. Hindi masyasong nakatulog si Isabella at masakit ang kanyang ulo. Nang buksan niya ang kanyang mga mata, nakita niya ang isang tao na pumasok galing sa labas. Ito ay magandang babae. Agad niyang nakilala ang mukha nito."Congratulations, buntis ka nga talaga." Tinignan siya ng babae galing taas patungong ibaba.Umupo si Isabella sa kama, pero hindi nito nakikita si Nicklaus, "Nasaan siya?""Bakit? Gusto mo ba na nasa tabi mo siya palagi? Napatingin ang mga mata ni Reb
Pagkatapos tumama ni Isabella, para bang hindi pa iyon tama, kaya humakbang siya ng dalawang beses paatras, at nang nagmamadalin siyang sumulong, nabangga siya sa braso ni Nicklaus."Gusto mo bang mamatay? Gusto mo bang mamatay?"Ang braso ni Nicklaus ay nakapulupot sa kanyang balikat at leeg, at ang galit nito ay nakasulat sa kanyang buong mukha.Yumuko ng kaunti si Isabella, at ang mukha nito ay naging mapulta kaysa noong una. Pagkakita na hindi ito makatayo ng maayos, kinakabanhan si Nicklaus."Anong nangyayari? Masakit ba ang tiyan mo?""Hindi."Tumaas ni Isabella ang kanyang braso upang maharangan niya ang dalawa."Ang tiyan ko lang ay medyo masakit."Gusto na niyang bumalik agad, pero pagkatapos ng ilang hakbang paalis, sumandal siya sa isang upaan, pagkatapos ay rumagasa ang sakit.Nang makita siya ni Nicklaus agad niya itong binuhat. Hindi niya pinansin ang pagpupumiglas ni Xu Yanqing at naglakad palabas na may lalim na isang paa at mababaw ang isang paa.Pagkatapos niyang mai
Nakatitig sa kanya si Carlos Brit na may kasamang ngiti."Kaunting alak lang iyan, ano ba ang problema dyan? Gusto niyang uminom. Hayaan mo na lang siya.""Hindi siya pwedeng uminom. Hindi iyang maganda para sa kanyang tiyan."Hindi kumain si Nicklaus kahit kaunti lang, at uminom na ito ng ikalawang wine galing kay Isabella." Sobrang lapit nito kay Isabella, kaya naging uncomfortable ang babae sa kanyang ginawa.Nakita ni Carlos Brit ang pag-aatubili ng mukha ni Isabella."Parang may di kayo pag-iintidihan."Tinignan ni Isabella ang lalaki sa kanyang tabi at tinanong niya ito na may lamig sa kanyang boses, "Parang gusto mong sa iyo na ang lahat. Di inumin mo."Kinuha nito ang bote at nilagyan ang dalawang baso na walang laman."Inumin mo na. Nakakahiya naman sa iyo."Ang expression ni Isabella ay tila iba. Kahit na uminom ito hanggang sa kamatayan nito. Titignan niya ito na hindi kumukurap."Kung hindi ka iinom, ako na lang ang iinom," sabi ni Isabella, bago nito kinuha ang baso ng
Gusto ni Nicklaus na makasama siya sa isang hapunan, dahil pumayat ito ngayon, pero tumutol si Isabella.Inihatid niya ito sa kanila, pero bago ito bumaba sa kanyang sasakyan, si Nicklaus ay may gustong sasabihin sa babae."Isabella..."Nabuksan na ni Isabella ang pinto ng sasakyan.Nakauwi siya sa kanilanh bahay, pero ang kanyang ina ay hindi lumabas. Nakaupo ito sa kanilang sala, isa sa kanilang sofa.Ang larawan ni Sheen ay nakaprinted. Iyon ang pinili si Isabella, ang larawan ay kuha ng minsan ay nagpunta at naglaro sila sa isang parke. Ang ngiti ng kanyang kapatid ay sobrang banayad, dalisay, at simple lang.Ang larawan nito at nakalagay kung saan nakalagay ang larawan ng kanilang ama, upang may kasama ito."Mama, ipagluluto kita.""Ako na, ano ba anga gusto mong kainin?"Naglakad si Isabella papunta sa kusina at binuksan ang refrigerator. Wala ng laman iyon, kundi mga iilang itlog na lang."Mama, lalabas lang ako. Bibili lang ako ng karne at gagawa din ako ng tinolang isda."Ala
Natigilan si Isabella saglit, pagkatapos ay kinagat siya ng mas malakas. Gusto niyang punitin ang isang piraso ng laman nito, at maging ang dulo ng kanyang ilong ay kumunot. Nagmamadali si Nicklaus ngayon lang, at ang pagtaas-baba ng kanyang paghinga ay nahulog sa tenga ni Isabella, medyo magulo.Sa corridor, nakita siya ni Carlito na nakahawak sa mga balikat ni Nicklaus, na halos hindi nakalapat ang kanyang mga paa sa lupa."Bitiwan mo ako, sinabi ko sa iyo na bitawan mo ako!"Ngunit ang dagundong tinig ni Isabella ay tila hindi umubra. At hinarangan ang kanyang paningin, "Kung gusto mong makita, sumunod ka lang sa akin.""Hindi, hindi, hindi, may kailangan akong gawin..."Tumayo roon si Nicklaus, ngunit hindi siya binigyan ng pagkakataong umalis."Let's go." Ang ospital ay medyo malapit sa Villa Catalina, at si Isabella ay dinala doon. Pagkapasok sa pinto, binuhat siya ni Nicklaus sa sofa at pinaupo siya rito at huwag gumalaw. Tumalikod siya at kumuha ng tsinelas para magpalit n
Tinignan ni Isabella ang Parking lot at nakita ang kotse ni Nicklaus. Bumaba ang lalaki sa kotse, at iniwas niya ang kanyang paningin at naglakad kasama si Carlito."Carlito, iuwi mo na ako."Wala siyang lakas na sumisiksik sa subway, kaya natural na pumayag si Carlito."Gusto mo bang pumunta sa isang lugar na mauupuan? Isabella, huwag mong masyadong pigilan ang iyong sarili.""Hindi, nasa bahay ang ina ko."Pinanood ni Nicklaus si Isabella na sumakay sa kotse ni Carlito, at talagang ayaw niyang tumingin sa kanya. Matapos makalayo ang sasakyan, sumulyap si Carlito sa rearview mirror."Nasa likod yung sasakyan niya."Umupo si Isabella sa passenger seat, ipinikit ang kanyang mga mata, at mukhang walang sigla. Malaki ang kanyang pinayat nitong mga nakaraang araw, napakatulis ng kanyang baba, at nakausli ang kanyang cheekbones.Kung titingnan siya, para siyang marupok na taong papel."Bakit hindi mo siya pinapansin? Hindi mo ba kailangan ang presensya niya ngayon?"Ibinaba ni Isabella ang