"Ang init ng suot mo, Isabella, bakit hindi mo hubarin ang coat mo?"Nakita ni Isabella si Clifford sa tapat niya, bumuka at sumasara ang kanyang bibig, at pagkatapos ay iniunat niya ang kanyang kamay.Nagulat na lang si Isabella ng nasa likod na niya si Clifford."Anong ginagawa mo?""Tinutulungan kang tanggalin ang coat mo. Naka-down jacket ka, at makapal. Hindi ka ba naiinitan?""Hindi mainit!" Pilit na hinahawakan ni Isabella ang coat na nasa katawan nito.Itinagilid ni Clifford ang kanyang ulo, "Namumuo ang pawis sa iyong mukha."Pinunasan ito ni Isabella gamit ang kanyang kamay."Umalis ka na ng mabilis dito, Isabella. Ako na ang bahala dito."Narinig ito ni Clifford, tumingin sa paligid, at nang lumingon siya, ang kanyang mga mata ay nagtama kay Clifford.Ngumiti ito at tumalikod. "Bakit mo siya pinapaalis agad, Nicklaus? Tila ba may kinakatakutan ka. Natatakot ka ba na baka nabuko ko?"Ibinaba ni Isabella ang kanyang ulo. Hindi naman sa natatakot siya, pero hindi niya ito nagu
Hindi naniniwala si Isabella na hindi niya naiintindihan nito.Lumapit si Nicklaus sa kanya, "Sinabi mo noong isang araw na gusto mong protektahan kita at maging sandala mo, ngunit ngayon ay handa mo akong itulak palayo?""Iyon ay dahil kung hindi ko gagawin iyon, baka hindi maging maganda ang pagsasama ninyo ni Miss Melissa."Hindi narinig ni Isabella si Nicklaus na nagsalita. Hindi, hindi niya sinabi na hindi siya magpapakasal kay Melissa.Ibig sabihin malapit na talaga silang ikasal di ba?Sa sandaling ipikit ni Isabella ang kanyang mga mata, ang kahihiyan ni Sheen ay biglang pumasok sa kanyang isipan, at hindi na niya hahayaang mangyari muli ito."Young master, umuulan na." Sabi ni Clark sa harap.Si Isabella ang unang nakahiga sa bintana. Sa ilalim ng ilaw ng kalye, ang anino ng patak ng ulan ay partikular na malinaw, at nagsimula itong bumuhos nang malakas sa ilang sandali. Ibinaba ni Yu Zhi ang bintana ng kotse, at ang mga patak ng ulan ay hindi na makapaghintay na makapasok.
Naririnig ni Nicklaus ang buhos ng ulan na nahuhulog sa payong, at ang pigura sa kanyang mga mata ay tila lalong lumalabo.Nabigo ang unang pagsagip.Bumaba ang dalawang bumbero at pulis, "Bagama't malapit sa gusali ang braso ng tower crane, may distansya pa rin at hindi ito makaakyat.""Pagkatapos ay tingnan kung ang reporter ay maaaring kumbinsihin na bumaba."Si Clark ang may pananagutan sa paghawak ng payong. Tiningnan niya ang mukha ni Nicklaus, na matalas at tense.Si Isabella ay nakatayo sa bubong. Tumingin siya sa ibaba. Napakataas noon."Reporter ka ba?" Tanong sa kanya ng lalaking nakasakay sa tower crane."Oo," ipinakita sa kanya ni Isabella ang press card, "Mayroon bang hindi mo masabi?""What's the use? Sold out na ang tickets para makauwi. Kahit makabalik ako, wala akong mukha. Naghihintay pa rin ng pera ang pamilya ko...""Pero tutulungan kita ngayon. Nakikita kong wala ka masyadong suot. Bumaba ka na."Ang dalawa ay nasa isang stalemate sa itaas, at tila walang result
Maari niyang hikayatin ang mga ama ng ibang tao na bumaba at panoorin ang iba na magsasama-sama, ngunit nasaan ang kanyang ama?Walang balita kung siya ay patay o buhay.Bisperas na ng Bagong Taon, aabsent pa kaya siya ngayong taon?Inilagay ni Nicklaus ang kanyang kamay sa balikat ni Isabella, at hinawakan nito ng mahigpit ang kanyang baywang gamit ang dalawang kamay nito.May mga tao at may mga bagay na hindi maisip.Matapos mailigtas ang lalaki, naglakad siya patungo kay Isabella. Narinig niya ang mga yabag at mabilis siyang tumingala.Binawi ni Isabella ang kanyang kamay at pinunasan ito sa kanyang mukha."Sabi ko tutulungan kita, at hindi ko sisirain ang pangako ko.""Salamat. Gabi na at napakalamig ng panahon, at kailangan mong magdusa kasama ako."Ang ulo at balikat ni Isabella ay basa dahil sa buhos ng ulan. Nanlamig siya kaya nahihirapan siyang magsalita."Bata pa ako, okay lang, magsuot ka pa ng damit para mainitan."Nagpasalamat din ang bumbero na namamahala sa rescue. Ang
Lumingon si Clark at nakita si Isabella na mahimbing na natutulog. Itinaas ni Nicklaus ang kanyang daliri at gumawa ng kilos na tumahimik.Naka-full blast ang heater sa kotse, na mas komportable kaysa sa malamig na kwarto sa bahay.Umulan buong gabi. Nang bumangon si Sheen, hinawakan niya ang tagiliran, ngunit wala pa rin itong laman. Sinabi lang sa kanya ni Isabella na babalik siya kagabi, at naghintay siya hanggang sa ikalawang kalahati ng gabi, at pagkatapos ay umidlip dahil hindi na niya matiis.Palihim na lumabas ng pinto si Sheen at gustong pumunta sa tindahan ng almusal sa pasukan ng komunidad para bumili ng umuusok na soy milk para sa kanyang ina.Tatawagin na sana niya si Isabella nang makita niya ang isang kotse na nakaparada sa harap ng apartment building. Parang pamilyar ito. Si Sheen ay lumakad nang may kaba, tinatanggal ang tubig mula sa bintana gamit ang kanyang mga kamay, at pagkatapos ay lumapit.Nakita ni Clark ang kanyang mukha sa isang sulyap at gustong itulak ang
Natumba si Melissa pagkalabas niya ng pinto.Gusto niyang bumangon. Alam niyang baka nanonood si Mrs. Mercandejas sa bahay, at hindi niya hahayaang makita siya sa ganoong gulo.Ngunit ang kanyang mga binti ay hindi makapagbigay ng ganoong lakas, hanggang sa isang kamay ang nag-abot at hinila siya pataas. Ikinuyom ni Melissa ang saklay sa kanyang kamay at talagang tinamaan ang kanyang mga binti ng buong lakas, "Ano ang silbi ko para sa kanila?"Kinuha ni Nicklaus ang kanyang saklay, binuhat si Melissa at mabilis na naglakad patungo sa sasakyan.Habang nasa daan, nakahiga si Melissa sa kanyang balikat nang walang sinasabi. Hindi siya umiyak o gumawa ng kaguluhan tulad ng iniisip ni Nicklaus. Para siyang puppet na inilabas ang kanyang kaluluwa. Ang alam lang niya ay hindi siya matatanggap ng ina ni Nicklaus. No wonder hindi bumaba ang ama ng lalaki ngayon.Hindi naman siya busy, pero ayaw niyang makisali sa bagay na ito."Melissa."Niyakap lang ni Melissa ang kanyang mga braso nang mas m
Iniwasan siya ni Isabella dahil mahirap para sa kanya na aminin ito. Nang makitang hindi siya umimik, tinapik ni Nicklaus ang balikat ni Isabella at lumakad papunta sa likuran niya. "Mas mabuting sabihin mo ang totoo sa harap ko." Hindi nilayon ni Isabella na iwasan ang katotohanan tungkol sa kanyang ginawa, ngunit hindi siya naglakas-loob na isipin ang mga kahihinatnan. "Oo na, ginawa ko." "Sino ang inutusan mong kunin ang medical records?" "Pinapeke ko sila." "Napeke?" Bumalik si Nicklaus sa kanya at tinitigan ang kanyang mukha, "You have the guts, hindi ka ba natatakot na suriin ito ng aking ina?" "Tiyak na susuriin ito ni Mrs Mercandejas, ngunit anuman ang pisikal na kalagayan ni Melissa, hinding hindi magiging komportable si Mrs. Mercandejas. Anak ka lang niya, at tiyak na nais niyang ibigay sa iyo ang pinakamahusay..." Tiningnan ni Nicklaus ang kanyang kalmadong mukha. Napakaganda niya at napakalinis. Mahirap isipin na magagawa niya iyon. "Ano ang dahilan kung bakit mo g
"I just want you to go in with me. Ang ganda ng scenery sa labas pero ang lamig pa rin diba?"Sumulyap si Nicklaus sa hot spring pool, ngunit hindi niya makita si Isabella."Hindi malamig. Umaagos at komportable ang hangin dito."Hinawakan ni Melissa ang kamay ni Nicklaus, at bahagyang kumunot ang noo ng lalaki, "Hindi ka ba nakababad? Bakit malamig pa rin ang iyong mga kamay?""Saglit akong nagbabad dito, at hindi kita nakikita, kaya nakaramdam ako ng kaba.""Bakit ka kinakabahan? Walang ibang tao dito maliban sa akin."Si Melissa ay nakasandal sa saklay gamit ang isang kamay. Medyo nag-alinlangan siya, ngunit nagkusa siyang ihagis ang sarili sa mga bisig ni Nicklaus, "Natatakot ako na baka ito ay katulad noong huling pagkakataon, may biglang papasok, at wala ka sa tabi ko, wala man lang akong maaasahan."Malinaw na narinig ni Isabella ang pag-uusap ng dalawa, ngunit kahit na tumingala siya, hindi niya makita ang ekspresyon ni Nicklaus."Walang mananakit sa iyo ulit."Noong nakaraan
"Anong muscle man?"Hindi naintindihan ni Isabella ang sinasabi ng lalaki. Sinubukan ba niyang ibaling sa kanya ang sisi?"Ikaw na mismo ang nagpadala, hindi mo ba alam?""Hindi ko ginawa."She looked as if it is a matter of course.Niluwagan ni Nicklaus ang kanyang kamay at naglakad sa harapan niya, "Ibigay mo sa akin ang iyong telepono.""Para saan?""Hindi mo tinanggal?"Kinuha ito ni Isabella at ibinigay sa kanya. Binuksan ni Nicklaus ang kanyang circle of friends at hinayaan siyang makita ang mga update na nai-post niya.After she saw it, she was quite surprised, "Nagsisinungaling ka."Pagharap sa kanyang hindi malay na mga salita, napangiti lang si Nicklaus, "Ikaw mismo ang nagpadala nito, sino ang nagsinungaling sa ating dalawa?"He then said, "You're quite playful. You turned around and found two people. Can you resist?""I didn't. Nakaupo ako sa kalye buong gabi at wala akong pinuntahan.""Medyo malayo ang paliwanag mo."Naramdaman ni Isabella na parang pamilyar ang larawan.
Sa isang iglap, biglang umihip ang malamig na hangin. Si Clark ay nakatayo sa hindi kalayuan at hindi nangahas na sumunod.Napalunok si Nicklaus ang kanyang mukha ay malamig, at ang lalim ng kanyang mga mata ay naaninag sa isang madilim na paraan."Sabihin mo nga ulit?"Ayaw ni Isabella na itapon, at napahiya siya, "Break na tayo."Hindi pa narinig ni Nicklaus ang pangungusap na ito sa kanyang buhay.Napatawa si Nicklaus."Isabella, ikaw--"Nagalit si Nicklaus, ngunit hindi pa rin ito ipinakita sa kanyang mukha. Tumingin siya kay Carmilo na nakaupo sa tabi niya, "Nakasama mo ba siya palagi?""Oo, may dumarating at dumadaan sa kalsadang ito, I have to protect her."Hindi siya nagustuhan ni Nicklaus noong una, hindi banggitin na naghahanap siya ng gulo ngayon."Gaano ka na katagal lihim na nagmamahal sa kanya?"Kaagad na ikinaway ni Clark ang kanyang kamay, "Hindi, hindi ko mahal si Isabella. Kaibigan ko siya. Kaya dapat ko lang siyang protektahan."Paano niya na-crush si Isabella?"Tum
Tinitigan ni Nicklaus ang kanyang telepono na may malungkot na ekspresyon, mukhang napaka-creepy. Sa oras na ito, walang nangahas na magsabi ng anuman, ngunit si Clark, bilang isang assistant at kasama ito, ay naglakas loob magsalita."Young Master, paano kung tatawagan ko si Miss Isabella?"Hindi niya rin dapat siya hinarangan."Hindi na kailangan." Ang buong mukha ni Nicklaus ay nalubog sa malamig na liwanag, at ang kanyang mga tampok ng mukha ay na-refracted sa manipis na ulap ng anino ng liwanag, na lumabo ang mga mata ng lalaki.Bumalik siya sa kabisera ng syudad. Gabi na, madilim at desyerto ang bahay, at hindi pa bumabalik si Isabella.Binuksan ni Clark ang ilaw at tiningnan ang oras, "Young Master..."Lumingon si Nicklaus. Kahit na sinusundan siya ni Clark, kung minsan ay hindi pa rin niya mawari ang ugali ng lalaking ito."Masyado kang nagmamalasakit sa kanya?"Hindi nakasagot si Clark nang marinig niya ito. "Gabi na, sa tingin ko hindi ligtas si Miss Isabella sa labas nang
Natigilan si Isabella.Si Carmilo ay orihinal na nakangiti, ngunit ang kanyang mukha ay biglang nagdilim."Young Master? Is she calling your guy?"Bago pa makapag-react si Isabella, binuksan ni Carmilo ang pinto at nagmamadaling lumabas, "Hindi niya aaminin na nakahuli siya ng mangangalunya maliban na lang kung nahuli siya sa kama!"Gusto siyang hilahin ni Isabella, ngunit si Carmilo ay parang loach at sumugod na sa kabilang panig. Sa tuwing makakatagpo siya ng isang bagay tungkol kay Isabella, siya ay magiging mapusok. Nagagawa niyang panatilihin ang kanyang kalmado, ngunit ngayon ay kailangan niyang sumunod sa likuran.Nagulat si Mie Lyn nang makitang may pumasok, "Sino ka?"Mabilis na naglakad si Isabella sa gilid ni Carmilo at nakita ang isang lalaki na nakaupo sa sofa sa tabi ng bintana. Ang coat ni Nicklaus ay itinapon sa tabi niya, at nakasuot siya ng puting sando na may dalawang butones na nakaalis.Naninigarilyo siya. Lalaki rin si Carmilo, kaya alam niyang sigarilyo ito para
Ang naiipit sa lugar na ito, mas masakit.Umupo si Nicklaus sa sofa, ang kanyang mukha ay namumula at puno ng hindi makapaniwala. Saan nakakuha si Isabella ng ganoong katapangan?Sinamantala niya ang pagkakataong bumangon at inayos ang kanyang pajama. Pagkatapos niyang gawin ito, napagtanto niya na nasaktan niya si Nicklaus.Gustong bumangon ni Isabella, ngunit hinawakan ng lalaki ang kanyang pulso. Ang kanyang mga payat na daliri ay pumunta mula sa kanyang leeg hanggang sa kanyang pusod, at saan man siya magpunta, ang mga butones ay hindi naka-button. Si Nicklaus ay tumingin pababa at kinurot ang kanyang mga mata, na pula."Tingnan mo ang iyong obra maestra."Inilayo ni Isabella ang kanyang mukha, at ikinawit ni Nicklaus ang palad sa kanya at hinila siya. Tumama ang mukha niya sa dibdib nito, at nang makita niya ang pula at namamagang bahaging iyon, agad na namula ang mukha ni Isabella."Hindi ko sinasadya.""Hindi ko kayang kurutin ka ng ganyan, pero ginawa mo."Alam ni Isabella na
Napakaraming beses na nakipag-usap si Melissa kay Isabella, ngunit ito ang unang pagkakataon na narinig niya ang pangalang Nicklaus mula sa kanya. Pinayagan ba niya itong tawagin siya ng ganoon?Tutal magkasama naman sila kaya normal lang na tawagan ang isa't isa sa mga pangalan nila di ba? Kinagat ni Melissa ang kanyang mga ngipin, hindi nagpapakita ng anumang emosyon sa kanyang mukha."Oo, basang-basa na ang mga paa ko, bumalik ka na."Kinuha niya ang payong mula kay Nicklaus, at gustong pumasok ng mabilis, na para bang natatakot siya na sundan siya nito. Ginalaw ni Melissa ang kanyang mga paa, at nilingon siya ni Melissa, "Alam kong ginagawa mo ito para sa aking kapakanan, ngunit kung papasok ka, iisipin ng iba na tumawag ako ng mga reinforcement, Nicklaus, huwag."Kinaladkad niya papasok ang mabibigat niyang paa. Malakas ang ulan, at si Isabella ay nakaupo sa loob, ngunit ang kanyang mukha ay namumula. Umikot si Nicklaus sa gilid ng kotse at bubuksan na sana ang pinto.Isang matal
Walang bukas na ilaw sa villa. Hanggang sa pumasok si Nicklaus sa bahay ay lumiwanag ito. Walang tao sa ibaba, kaya umakyat si Nicklaus sa ikalawang palapag.Nauna siyang pumunta sa kwarto ni Melissa, ngunit wala siyang nakitang tao. Akala niya ay wala ito, at nang aalis na sana siya, nakita niyang bukas ang pinto ng isa pang kwarto.Pumasok si Nicklaus ng dalawang hakbang. Hindi madilim sa loob. May table lamp sa bedside table. Sa ilalim ng liwanag at anino, kakaibang tahimik ang silid.Nakita niya ang isang taong nakahiga sa ulunan ng kama, na nakatakip ang kubrekama sa kanyang ulo. Gumagalaw ang kubrekama dahil nanginginig ang natutulog dito. Lumapit si Nicklaus sa gilid ng kama, yumuko at hinila ang kubrekama. Hindi inaasahan ni Melissa na lilitaw ang kanyang mukha sa kanyang harapan. Nagulat siya noong una, ngunit hindi nagtagal ay nag-react siya at ibinaon ang kanyang mukha sa kubrekama."Melissa."Pilit na hinila ni Nicklaus ang kubrekama. Namamaga ang mukha ni Melissa dahil s
"Oo."Pinanood ni Nicklaus si Isabella na kinuha ang USB drive. Sinong mag-aakala na ang kanyang ama, na nasaksak hanggang sa mamatay sa madilim na eskinita at mukhang kaawa-awa, ay siya pala talaga ang mamamatay-tao na pumatay sa mga magulang ni Melissa.Pumasok si Isabella sa kwarto at sinaksak ang USB drive sa computer. Mayroong maraming mga folder sa loob nito. Isa-isa niyang pinindot ang mga ito. Lahat sila ay mga balita na naiulat na noon pa.Nabasa ni Nicklaus ang lahat ng ito sa opisina. Nag-scroll si Isabella hanggang sa dulo at nakakita ng nagbabantang sulat.Sa sulat, binantaan ang ama ni Isabella na kung ipagpapatuloy niya ang pag-iimbestiga sa usapin ng presidente ng Hangyang Real Estate, hindi siya magkakaroon ng magandang wakas.Sa dulo ng sulat, may malaking pulang salitang "kamatayan".Isinulat ni Isabella ang ilang impormasyon tungkol sa presidente ng Hangyang Real Estate sa isang notebook. Ang taong ito ay dapat na may kaugnayan sa pagkamatay ng kanyang ama. Nang tu
Nagpunta siya dito especially para lang manood ng performance na tumagal ng wala pang kalahating oras. May mga tao lahat sa likod ni Isabella. Pinigilan niya ang pagnanasang hawakan ang kamay nito. Umalis si Nicklaus nang hindi siya hinintay matapos.Ang mga larawang iyon na nagpahirap sa kanya ay hindi kailanman magbabanta sa kanya sa buhay na ito. Hangga't gusto ng lalaking ito, gagawin niyang masunurin ang mga taong iyon.Pagkatapos ng palabas, nagpaalam si Isabella sa kanyang mga kasamahan. Naglakad siya palabas at hindi nakita ang sasakyan ni Nicklaus. Bumalik siya sa Casa España, binuksan ang pinto at pumasok. Narinig niya ang tunog mula sa TV.Umupo si Nicklaus sa sofa nang hindi lumilingon."Nandito na ako."Si Isabella ay tila nakikipag-usap sa hangin.Hindi siya pinansin ng lalaki. Lumapit siya at kusa siyang tumayo sa harapan niya. Sumandal si Nicklaus gamit ang kanyang itaas na katawan at dahan-dahang itinaas ang kanyang mga mata. Tumingin siya sa kanya ng masusing tingi