”Nolly, ayos lang ba ang braso mo?”Nang makitang iniwan siya agad ng kapatid niya para asikasuhin na naman si Nollace, kumibot ang mga sulok ng labi ni Colton.‘Kapatid niya lang ako na hindi kasing respetado ng pinsan niyang yan.’Nginitian siya ni Nollace. “Ayos lang ako.”Yumuko siya at sinabing, “Salamat sa pagligtas kay Colton. Ang sabi ni Mom, kapag niligtas ang buhay mo ng isang tao, kailangan mong ibayad ang katawan mo. Niligtas mo si Colton, kaya dapat ka niyang bayaran gamit ang katawan niya kapag matanda na siya.”Hindi alam ni Nollace ang sasabihin.Halos masuka si Colton at agad na tinakpan ang bibig ni Daisie.“Baliw ka ba? Lalaki ako at lalaki din siya. Paano ko siya babayaran gamit ang katawan ko?”Tumabingi ang ulo ni Daisie at nagtanong, “Hindi ba pwedeng magsama ang lalaki at isa pang lalaki?”Sabay na sumagot ang dalawang bata, “Hindi!”Nagkatinginan sina Colton at Nollace bago umiwas ng tingin at suminghal.Mayroong naisip si Daisie at nagtanong, “Oo nga
Kahahatid lang ni Maisie kay Saydie sa airport at pinapanood niya itong umalis nang bigla siyang makatanggap ng tawag mula kay Barbara.Sinagot niya ang tawag at narinig ang isang malakas at maingay na boses mula sa kabilang linya, kasama na doon ang boses ni Barbara at isang mapagbantang boses ng lalaki.Napagtanto niyang hindi maganda ang nangyayari, at bago pa niya marinig ang usapan nang malinaw, naputol na agad ang tawag.Sinubukan ulit ni Maisie na tawagan ang number, pero wala ng service ang cell phone. Mayroon siyang naisip at mabilis na tinawagan si Quincy.Sa kabilang banda, sinipa ni Jonny ang cell phone ni Barbara. Tumama sa pader ang phone, nabasag ang screen at tuluyan itong nasira.Lumapit siya at hinawakan ang buhok ni Barbara, pinilit niya itong tumingin nang diretso sa kaniya. “Patago ka pang tumawag. Sino sa tingin mo ang magliligtas sa iyo, ang dalawang babae na yun noong nakaraan?”Namutla ang mukha ni barbara habang sumasakit naman ang anit niya. “Hindi ka b
Pulang-pula ang mga mata ni Maisie, at kinuha niya pa ang vase sa mesa at ihahampas sana ito kay Johnny.Mabilis na lumapit si Quincy para pigilan siya. “Mrs. Goldmann, mamamatay siya kapag nagpatuloy kayo.”Suminghal si Maisie. “Paulit-ulit dapat na mamatay nang brutal ang mga ganiyang klaseng tao.”“Magkakaproblema kayo kapag namatay siya. Ayaw niyong mangyari yun, tama? Ipaubaya niyo na ang taong ‘to sa akin, at pwede niyo ng asikasuhin si Ms. Chase.” Alam ni Quincy na nawalan ng pasensya si Maisie. Hahampasin niya sana ang g*gong ito hanggang mamatay kung hindi niya ito napigilan.Kumalma na rin nang bahagya si Maisie. Binato niya ang vase, tumalikod at lumapit sa tabi ni Barbara.Tinakip ni Maisie ang coat niya kay Barbara, nilabas niya ito mula sa private room at malumanay niya itong kinausap. “Ayos ka na, ligtas ka na ngayon.”Nanghihina ang mga paa ni Barbara, at maputla pa rin ang mukha niya. Kahit na nakatakas siya sa nangyari, mayroon pa rin takot sa loob niya.Napatu
Nagulat si Johnny at hindi nakapagsalita.Tiningnan ni Maisie ang mga kuko niya at kaswal na sinabing, “Mukhang nagkamali sila na hindi ka nila kinulong nang habangbuhay para sa nangyari noon.”Bahagyang nagbago ang ekspresyon ni Johnny, at inakala niyang si Maisie ang tumulong kay Barbara dati. “Ang nangyari noon…. Ang nangyari noon ay set up ni Katrina. Ginamit lang niya kami.”Tumaas ang tingin ni Maisie at tinitigan siya na nagdulot naman ng nakakakilabot na pakiramdam kay Johnny. “Inaamin ko, gusto ko lang ilabas ang galit ko. Kaya hinanap ko si Katrina at hiningian siya ng bayad para sa amin. Pagkatapos ng lahat, ang p*tang yun ang dahilan kung bakit kami nakulong.“Pero pagkatapos mamatay ng p*tang yun, wala akong….”Naningkit nang bahagya ang mga mata ni Maisie, matalim ang kaniyang tingin. “Namatay si Katrina dahil sa pera. Posible bang para sa iyo ang pera?”Nagulumihanan si Johnny. “N-nanghingi nga ako sa kaniya ng pera, pero wala akong kinalaman sa pagkamatay niya. Hi
May narinig na ingay si Nolan kaya tinaas niya ang kaniyang tingin. "Nandito na ako."Umupo si Maisie sa tabi niya, sinandal ang ulo niya sa balikat ni Nolan, parang pagod, at sumagot, "Uh-huh."Tinaas ni Nolan ang kamay niya at hinaplos ang taas ng ulo ni Maisie. "Hindi pa ba tapos?""Oo" Bahagyang nakatulala ang mata ni Maisie. "Pinarusahan ko sila, at parang naging masamang tao na ako."Lumingon si Nolan para tingnan siya at ngumisi. "Edi hindi ako masama?"Pinatong ni Maisie ang baba niya sa balikat ni Nolan, tiningnan siya, at tumawa nang mapansin na inaakit siya ni Nolan. "Sa tingin mo gaano karami na ang natutuhan ko sayo?"Hinalikan siya ni Nolan at hinaplos ang pisngi niya gamit ang palad niya. "Binigay mo lang ang nararapat para sa kaniya. Tama ginawa mo."Matapos yun, dinala sa hospital si Johnny. Nakuha niya kung ano ang nararapat sa kaniya dahil masyado siyang nandiri sa kahit anong tungkol sa sex—hindi na nga rin niya kayang maging malakas simula pa nun.Hindi na
Dahil sa paliwanag ng taong namumuno sa production crew, maraming tao ang pumuri kay Helios dahil sa katapangan niya. Ang ibang tao ay nililigtas ang sarili nila samantalang siya naman ay inaalala ang kaligtasan ng ibang tao. Nakuha nito ang puso ng mga tao at naging fans na rin niya.Nakita na ang pagkakakilanlan at impormasyon sa artista na niligtas ni Helios at kinalat ito ng mga tao. Bago siyang artista na ginaganap ang ilan sa mga supporting roles sa “The Dream From the Past”.Matapos malaman kung sino siya, ilang haters ng pinuntahan ang kaniyang twitter profile at sinabihan siya na isa siyang tanga na salarin kaya nagkaroon ng injury si Helios—ang iba ay sinabihan pa siyang isang salot. Pero ang iba sa mga taong hindi kayang tiisin ang ganung pagtatrato ay nakipag-away sa mga haters.Pero, biglang nagkaroon ng sandamakmak na atensyon ang bagong artista dahil sa mga sinabi sa kaniya. At nagsimula na rin siyang magkaroon ng maraming followers sa Twitter dahil sa nangyaring iyon
Pumasok si Ryleigh hawak ang bouquet, kinamot ang ulo niya, at ngumiti. "Teehee, hindi ba halata na nandito ako para bisitahin si Helios?"Lumakad naman siya papuntang cabinet sa tabi ng kama, nilagay ang bouquet doon, tumalikod para tingnan si Helios, at kumindat.Naningkit ang mata ni Helios at walang sinabi.Tumalikod si Ryleigh at lumapit sa tabi ni Christina. "Tita, p'wede naman na ako muna magbantay kay Helios kung marami kang gagawin."Ilang sandali na nag isip si Christina. "Pero hindi naman ako busy.""Mom, nandito ka na buong gabi. Dapat umuwi ka na at magpahinga. Hayaan mo na si Ryleigh samahan ako. Matagal ko na siyang hindi nakikita, kaya kakauspin ko siya habang nandito pa."Tiningnan ni Christina si Helios at binuksan ang kaniyang bibig pero wala siyang sinabi. At tumayo siya. "Sige, basta hindi mo iniisip na makulit ako. Hayaan ko na so Ryleigh na bantayan ka. Huwag kalimutan na tawagan ako pag may nangyari."Kumaway si Ryleigh kay Christina habang pinapanuod ni
Nakatayo lang si Nina nang may nakita siya bago pa man siya makapagsalita, habang agad na nilayo ni Barbara ang sarili niya kay Helios at umupo.Agad din na inalis ni Helios ang kamay niya. "Anong problema?"Umiling si Nina nang mabalik siya sa katotohanan at nahihiyang sumagot, "Oh… tama, gusto ni Michelle na magpasalamat sayo ng personal kasi niligtas mo siya."'Buti na lang hindi ko dinala ng direkta rito si Michelle. Kung hindi, talagang magiging usapin na naman ito bukas kung makikita ito ng babaeng yun.'Bahagyang kumunot ang noo ni Helios. "Wala lang yun. Sabihin mo sa kaniya na hindi na niya kailangan magpasalamat.""Pero naghihintay na siya sa labas." Pagpapatuloy ni Nina. "Nasaktan ka nung nililigtas mo siya, at napunta na itong nangyari sa mga balita. Kung iiwasan mo ang pagpapasalamat niya ngayon, hindi mo alam ang sasabihin ng media sayo kung malalaman nila ito."Kinamot ni Helios ang ilong niya. "Edi papasukan mo na siya.""Lalabas muna ako." Gusto tumayo ni Barbar
Tumingin si Nollace sa kanila. “What a coincidence.” “Mas nauna kami ni Morrison dito kaysa sa inyo guys,” sabi ni Leah. “Nalaman lang namin na nandito pala kayo nang nag-post si Daisie ng photo sa Facebook page niya.”Hinila ni Daisie si Leah sa upuan at sinabi, “Dapat mag-stay muna kayo ng ilang araw kasama kami.” Nang umupo si Morrison, pinakilala siya ni Waylon kala Freyja at Daisie. “Siya ang sister-in-law ko, si Freyja, at siya naman ang kapatid ko. Daisie ang pangalan niya.” “Nakita ko na sila dati noong wedding niyo,” sabi ni Morrison. “Kaklase ng misis ko ang kapatid mo dati. Nabanggit niya na sa akin.”“Kailan mo pa ako naging asawa? May pagkakataon pang hindi kita pakasalan sa future,” sabi ni Leah. “Engage na tayo. Kung ayaw mo akong pakasalan, sino namang papakasalan mo?” Kumunot ang noo ni Morrison, kaya natawa ang lahat ng nasa paligid nila, maliban kay Daisie. Hindi siya makapaniwala na nakatingin kay Leah at tinanong, “Engaged? Kailan kayo naging engage, Le
Sabi ng stall owner, “$10 para sa tatlong chance.”“$10 para lang sa tatlong chance? Ang magal naman,” sabi ni Freyja. Tinaas ng stall owner ang ulo niya at sinabi, “Ako na nga ang pinakamura dito. Yung ibang stall $15 ang hinihingi para sa tatlong chance.” Hinila ni Daisie si Freyja at sinabi, “Ibigay na lang natin ang pera sa kaniya. Hindi rin naman madali sa kanila ang mag-set up ng stal dito kaya maglaro na lang tayo.” Matapos iyon, binigyan niya ng $20 ang stall owner at sinabi, “Bigyan mo po kani ng anim na hoops.” Binigyan siya ng stall owner ng anim na hoops. Nakatitig na si Daisie sa bracelet. Kahit alam niyang peke iyon, maganda naman. Hinawakan niya ang hoop at hinagis papunta sa bracelet. Pero, hindi niya iyon nakuha. Binato niya ulit ang dalawang hoop sa bracelet pero bigo pa rin ang pagsubok niya kaya sobra siyang nainis.Tatlong hoops na lang ang meron siya. Nang makita na handa na si Daisie na sumuko, kinuha ni Cameron ang mga natirang hoop at sinabi, “A
Tahimik ang gabi sa lumang lugar. Walang ibang naririnig sa paligid kundi mga huni ng mga insekto. May isang lamp na nakasabit sa tent na nasa damo. Tahimik ang paligid. Umiikot-ikot si Daisie sa sleeping ba dahil hindi siya makatulog. Nang biglang, may kamay na dumampi sa kaniyang bewang at hinila siya papunta sa dibdib. “Anong problema? Hindi ka makatulog?” “Oo…” diniin niya ang kaniyang mukha sa dibdib ni Nollace at sinabi, “Gusto ko sana umihi kaso natatakot ako.”Hinalikan ni Nollace ang noo niya at sinabi, “Sasamahan na lang kita.” Both of them came out of the tent. Nollace took a flashlight and led Daisie to a row of trees in the distance. Daisie turned her head and said, “You wait for me here.”Lumabas silang dalawa sa tent. Hawak ni Nollace ang flashlight at sinamahan niya si Daisie sa row ng mga puno malayo sa kanila. Tumalikod si Daisie at sinabi, “Hintayin mo ako dito.”Tumango si Nollace. “Isigaw mo lang pangalan ko pag may kailangan ka.” Naglakad si Daisie pa
Ngumiti si Waylon at sinabi, “Oo, pero maaga pa naman.” Humiga si Daisie sa hita ni Nollace at tumingin siya sa langit. Matapos ang ilang sandali, sabi niya, “Ulan ba yung naramdaman ko?” Tumingin ang lahat sa kaniya.Huminga nang malalim si Colton. “Huwag mong i-jinx.” Tumingin si Freyja sa langit, kahit na maliwanag ang langit na nakikita nila, may maiitim na ulap malapit sa mga bundok. “Baka makulimlim lang ngayon.” Malapit na mag tanghali pero wala pa ring araw. Baka nga makulimlim lang pero walang ulan. Nagsalita si Cameron, “Wala namang sinabi sa weather report na uulan ngayon. Sa tingin ko hindi naman uulan.”Depende na lang kung mali pala ang weather report! Matapos ang ilang sandali, naramdaman ni Nollace na may tumulo sa mukha niya. Hinawakan niya iyon. “Umuulan nga.” Umupo si Cameron. “Ano?”Nahihiyang ngumiti si Daisie. “Naisip ko lang naman na uulan pero ngayon…” ‘Jinxing!’Lahat sila ay nagsimula ng mag-pack ng mga pagkain pati ang grill at mga mats ay
Sumang-ayon ang iba.Nang maihain ang pagkain, tiningnan ni Daisie ang puting pagkain na mukhang pamaypay at tinanong ang may-ari. “Ano ‘to?”Ngumiti si ang lalaki at ipinaliwanag, “Mylotic cheese ‘yan. Gawa yan mula sa gatas ng baka. Lokal na pagkain.”Tinikman ni Cameron. “Oh, ang sarap.”Tumikim din si Freyja at Colton at masarap nga iyon.Inihain ang susunod na pagkain. Dinala ito ng lalaki. “Manok ito. Gawa ito sa homemade na marinade, spicy oil, paminta at roasted walnuts. Specialty namin ito dito at gustong gusto ito ng mga turista.”Sinubukan yon ni Daisie at tinanong ni Cameron, “Kumusta?”Tumango siya at sumubo pa nang mas malaki. Sinubukan din yon ng iba.Nagdala ng soup dish ang lalaki. “Ito ang cream nv seaweed. Malambot ito at crunchy naman ang seaweed. Kapag idinagdag ang yam, mas masarap.”“Mukhang masarap. Ako muna ang titikim.” sumubo si Waylon.Tiningnan siya ni Cameron. “Ang bango.”Pagkatapos ng ilang pagkain ay inihain na ang sikat sa lugar. Mayroong bu
Nang gabing ‘yon, sa Taylorton…Nagi-impake si Daisie ng bag niya, para sa plano nilang road trip at iniisip kung ano pa ang kailangan nila.Nang lumabas si Nollace sa shower at nakita na seryoso itong nagpaplano, tumawa siya. “Magbabakasyon lang tayo, hindi lilipat.”“Maraming kailangan dalhin ang mga babae. Skincare, pagkain, at ang camera. Kailangan natin yung drone. Nagdala rin ako ng payong.”Naningkit siya. “Pati payong?”Tiningnan siya ni Daisie at seryosong sinabi, “Paano kung umulan?”Hindi alam ni Nollace ang sasabihin.May dalawa silang malaking suitcase at isang maliit. Tumayo si Daisie, tiningnan ang bag niya at pakiramdam niya ay sumobra siya. Kinamot niya ang kaniyang pisngi. “Parang lilipat ako.”Lumapit si Nollace sa kaniya at niyakap niya si Daisie. “Mabuti na lang at road trip ‘yon o kakailanganin natin ng U-haul.”Ngumiti si Daisie at niyakap siya. “Excited na ako para bukas.”Kinabukasan, nagmaneho si Colton papunta sa Taylorton. Nasa ibang sasakyan si Wa
Hinawakan ni Waylon ang kamay ni Cameron. “Pag-uusapan natin ‘yan sa susunod.”Tiningnan ni Maisie si Daisie at Nollace. “Kinasal na ang dalawa mong kapatid. Kailan ang sa'yo?”Sagot ni Daisie, “Sabi ni Nolly at magandang araw ang September 9 dahil hindi sobrang lamig sa Yaramoor sa oras na ‘yon. Mainit sa umaga pero malamig sa gabi.”Nagulat si Cameron. “Mainit pa rin dito sa September. Parang summer sa East Island kapag September.”Ngumiti si Daisie. “Ang winter ng East Island ay parang summer namin. Pwedeng pumunta doon ang taong ayaw sa winter.”Ibinaba ni Nicholas ang tasa niya at pinag-isipan. “13 na araw na lang bago mag September 9. Ang bilis non.”Ngumiti si Maisie at tumango. “Oo nga.”Tumingin si Waylon kay Nollace. “Panigurado na magarbo ang isang royal wedding.”Inakbayan ni Nollace si Daisie. “Syempre. Bukas ‘yon sa publiko at gaganapin sa palasyo namin.”Lumapit si Cameron kay Waylon. “Hindi pa ako nakakapunta sa isang royal wedding. Isang karanasan ‘yon.” Tini
Tumango si Nick. “I will.”Pagkatapos non, umalis ang tatlo sa airport.Samantala, sa Coralia Airport…Hinatid ni Yale at Ursule si Zephir sa gate. Inabot ni Yale ang luggage sa kaniya. “Bumalik ka at bisitahin mo kami.”Kinuha ni Zephir ang bag, tumango siya at pumasok sa airport.Si Ursule na buhay si Kisses ay tinikom ang labi niya at tiningnan ang pusa. “Baka hindi mo na siya makita ulit.”Tiningnan siya ni Yale. “Oh? Ayaw mo ba siya na umalis?”“Ayaw siya paalisin ni Kisses.”“Sa tingin ko ay ikaw ‘yon.” Ngumiti si Yale at tumalikod para pumunta sa sasakyan habang sumunod naman si Ursule. “Bata ka pa. Tapusin mo ang pag-aaral mo. Pagkatapos, pwede ka mag-apply para makapunta sa Bassburgh.”Umupo si Ursule sa passenger seat. Lumingon siya nang marinig ‘yon. “Pwede ako mag-apply para pumunta doon?”“Pwede. Nasa art school ka. Pwede kang mag-apply sa Royal Academy of Music.”Sinimulan ni Yale ang sasakyan at nagmaneho palayo.Sumandal si Ursule sa upuan at bumulong, “Kap
Katulad ito ng sinasabi ng ibang mga tao, “Kailangan mo na magbigay kung gusto mo na may makuha.” Kumikita ang pier na ‘yon sa mga barko ng mga Dragoneers na dumadaong doon.Nabali ni Noel ang hita ng anak ni Python pero walang ginawa ang mga Wickam para ipakita na humihingi sila ng tawad, kaya nagalit si Python.Ititigil nila ang negosyo nila rito at magiging kalaban ng dragoneers ang Wickam mula ngayon. Kahit na hindi sila dumaong sa pier nito, makakahanap pa rin sila ng ibang routa. Nagawa lang nitong paliitin ang client base ng Wickam.Humarap si Nick kay Mahina. “Umalis na tayo.”“Nick, anong ibig sabihin nito? Tutulong ka ba?” sumigaw sa kaniya si Martha.Hindi lumingon si Nick. “Malalaman mo na lang.” At umalis na siya.Hindi inakala ni Arthur na ito ang huling pagkakataon na magpapakita si Nick sa bahay nila.Pinalaya ni Python si Noel pagkatapos ng tatlong araw pero matindi ang natamo ako at dinala sa hospital.Pumunta si Martha at Arthur at nakita ang anak nila na na