Hinalikan ni Waylon si Cameron sa pisngi. “Huwag kang mag-alala. Alam ko ang gagawin.”Kinabukasan, pumunta si Damon sa villa para hanapin si Waylon.Tinanong siya ni Waylon kung bakit hindi niya sinagot ang tawag nito kagabi at nagulat si Damon sa tanong niya. “Nawala ang phone ko kagabi.”Inangat ni Waylon ang tingin niya at tinitigan si Damon. “Nawala mo?”“Oo, inimbitahan ako ni Ms. Woods sa isang bar para uminom kagabi. At gabing gabi na nang matapos kaming uminom kaya hinatid ko siya at nakita na nawawala na ang phone ko pagkatapos non.”Uminom si Waylon ng kape. “Kung ikaw ang naghatid sa kaniya, siniguro mo ba na ligtas siyang nakauwi?”Tumango si Damon. “Oo. Umalis lang ako pagkatapos makita mismo ng mga mata ko na nakapasok na siya sa bahay. Anong problema?”Binaba ni Waylon ang kape at ngumiti. “Tinawagan niya ako kagabi at sinabi na hawak siya ng mga masasamang tao sa 6th alley.”Nagulat si Damon. “Paano nangyari ‘yon? Hinatid ko na siya pauwi. Posible kaya na luma
Nagulat ang mga staff member at tinanong, “Bakit hindi sa Dorywood ang filming? Pwede tayo kumuha ng kilalang actor sa Zlokova, tulad ng ginawa ni Mr. Boucher.”Umiling si Donny. “Iba ito. Gusto kong mag-shoot sa Kong Ports dahil malakas ang vintage look nito at misteryoso ang dating. Iyon ang gusto kong makuha na effect, at ang main focus ng misteryo ng suicide ng NPC at Ng memorya na babalik sa ibang character kapag hindi na sila lasing.”Nagbulungan ang crew at mukhang tinatanggap na ang ideya niya.Pinagkrus ni Norman ang daliri niya, pinatong sa kaniyang baba at ngumiti. “Sa tingin ko ay maganda ang sinasabi mo dahil maraming vintage style, printing press, hanging calendar sa bahay ng biktima, radyo, at kung ano pa ang laman ng script. Kung hindi natin gagamitin ‘yon bilang background ng eksena, mawawala ang misteryosong dating ng kwento.”Pagkatapos non, tumingin siya kay Freyja. “Gusto rin ni Ms. Pruitt na perpekto ang pagka-translate ng script niya sa bid screen, hindi ba?”
Tiningnan ni Freyja nang maigi ang screen. “Sasabihin ko sa kaniya na tandaan ang mukha na ito.”“Maaalala niya ‘yon pag nandito ka na.” Tiningnan ni Colton si Charm. “‘Di ba? Baby ko? Huwag ka makinig sa mom mo na niloloko lang tayo.”Ngumiti si Freyja. “Huwag ka mag-alala. Makakasama mo rin ako agad bago mag isang taon.” Tiningnan siya ni Colton. “Maghihintay lang kami dito.”“Siya nga pala, kumusta si Deedee?” “Ayos lang siya. Simula nang magising kasama niya si Beatrice, mas naging masayahin na siya at marami na ring kaibigan. Kasama pa nga niya si Beatrice sa dance class.”Ngumiti si Freyja. “Sa tingin ko ang laki ng tulong ni Beatrice sa pagbabago niya. Kailangan ko sila bigyan ng regalo pag bumalik ako.”“Paano ang regalo ko?”“Ako ang regalo mo.”Tinakpan ni Colton ang tainga ni Charm at nilapit ang mukha sa screen. “Mabubuksan din ba kita?” “Wish mo lang.”Pagkatapos iyon sabihin ni Freyja, pinatay niya na ang tawag. Naiwan si Colton nang walang paalam.Tumingi
Napatahimik ang lahat sa mga sinabi ni Cameron. Hindi nila inaasahan na mayabang siya.Tumawa si Waylon at tinaas niya ang kamay niya para hawakan ang buhok ni Cameron. “Galit ka ba?” “May nakaaway ako dahil lang sa isang babae. Paano ako hindi magagalit?”Inalis ni Cameron ang kamay ni Waylon at tinuro ang mga lalaki. “Sabihin mo sa akin, ano pang sinabi sa inyo ni Ms. Woods? Ano ang ginawa ko sa kaniya? Babasagin ko mga labi niyo pag hindi niyo ginawa.”“Bakit… bakit naman sobrang galit ka?”Sa wakas at nalaman na nilang mayabang si Cameron.“Lagi naman akong galit, at mas gusto ko pang hayaan na lang ang kamao ko magpaliwanag. Gusto niyo bang subukan?”Pinahalata pa niya sa mga lalaki na hinahamon niya ang mga ito. Tiningnan ng mga lalaki si Waylon. Asawa niyo ito kaya hindi pwede na saktan na lang nila ito bigla.Kalmadong sinabi ni Waylon, “Bakit hindi na lang kayo sumunod sa sinabi kung may mga opinyon naman kayo tungkol sa kaniya?”“Anong ginagawa mo…”Sinasabi ba n
Nagulat si Evelyn. ‘P-Paano ‘yon nangyari?’Hinaplos ni Cameron ang kaniyang kamay. “Simula noong bata ako ay nag-train na ako sa martial arts. Marami akong physical training sa school at sa army at marami na akong nakalaban, marami ring magagaling. Natuto ako sa kanila at ginagamit ko ang mga skills nila sa tuwing nakikipaglaban, kaya imposible na manalo kayo dahil lang malakas kayo. Magagawa niyo lang iyon kung mabilis kayo at may cooperation.”Tumayo ang ilang lalaki. Nakayanan ni Cameron na labanan ang mga atake ng ilang tao nang mag-isa, at mas mabilis pa sa mata nila ang mga galaw ni Cameron, kaya lagi silang nahuhuli. Nagulat sila sa kakayahan ni Cameron. Kaya pumayag si Waylon na maglaban sila. Alam naman na niya na hindi nila kayang talunin si Cameron. Nanghingi ng tawad ang leader ng mga lalaki at sumunod din ang iba.“Ms. Woods, hindi mo na kailangan magtago. Nakita na kita,” sigaw ni Cameron. Tumalikod ang lahat.Nanginginig si Evelyn. ‘Paano niya ako nakita?’N
Malungkot na ngumiti si Waylon. “Wala namang ibang ibig sabihin ang pagtulong ko sayo. Sa sitwasyon na ‘yon, tutulungan ko pa rin naman kahit ibang babae ‘yon. At sa sinabi mong hinayaan kong sumama ka sa akin, sabi mo kasi gusto mong magpasalamat sa akin. Pumayag ba ako? Sunod ka lang nang sunod sa amin.” Sobrang bumaon sa puso ni Evelyn ang sinabi ni Waylon dahil parang naging lokohan lang ang pagkagusto niya dito. “Hindi… hindi pwede.”Hindi ito matatanggap ni Evelyn. “Nagsinungaling ka. Inisip mo na espesyal ako kaya iba ang trato mo sa akin. Bakit hindi mo ako pinigilan nang sinabi ako ni Morrison sa Night Banquet?” Paano naman siya makakapunta sa Night Banquet kung hindi siya espesyal kay Waylon?Kinamot ni Waylon ang ulo niya. “Dahil kaibigan ka ni Morrison, at gusto kong maging kayo. Syempre hindi ko naman siya pipigilan.” Kinabahan si Evelyn. Wala namang ginawa si Waylon para sa kaniya, at lahat ng iyon ay one-sided lang. Iniisip niya lang na espesyal siya para kay
Bawat hakbang, sumusunod si Waylon kay Evelyn habang may ngiti pero walang ekspresyon. “Hindi ka kasi marunong umarte at ayun ang pinaka-rason kaya ka bumagsak. Sa tingin mo ba talaga hahayaan ng isang kriminal na tumawag ka at manghingi ng tulong?”Natumba si Evelyn sa sahig. Tiningnan niya si Waylon at hinawakan niya ito sa kamay. “Sorry, Willy. Hindi ko dapat ‘yon ginawa. Please patawarin mo ako…”Binawi ni Waylon ang kamay niya at inalis sa pagkakahawam ni Evelyn, malamig ang kaniyang tingin. “Simula ngayon ay hindi ka na makakapunta sa Night Banquet. Pag narinig ko na may ginagawa kang kwento sa kahit na anong bagay, hahanapin kita.”Matapos iyon, tumingin si Waylon kay Cameron, inakbayan niya ito at pumasok na ulit sila sa bahay. Tumingin ang mga member ng Night Banquet kay Evelyn at napailing sila. Tila mali ang kanilang pagkakakilala kay Evelyn.Hindi nila pinansin si Evelyn na nakaupo sa sahig, at umalis na lang din sila.Sa loob ng villa…Dinala ni Waylon si Cameron
Nang may sasabihin na sana si Leah, tinaas ni Morrison ang kamay niya para pigilan si Leah at nagpatuloy na magsalita. “Sige na, hindi mo kailangan na magsabi ng kahit ano. Isang beses ka lang mabubuhay, kaya kailangan pahalagahan mo ang buhay mo.“Pwede naman ako magpakilala ng ilang lalaki para sayo. Lahat sila ay may magandang family background at mga gwapo rin. Sigurado ako na makakahanap ka ng gusto mo. At syempre, kung ayaw mo ng mga lalaking mula sa Stoslo, pwede naman ako maghanap ng para sayo mula sa Bassburgh.”Nahihiyang ngumiti si Leah. “Umm… Salamat sa advice mo.”“Wala ‘yon. Magkaibigan din naman tayo. Bigyan mo lang ako ng dalawang araw. Pagsasamahin ko lahat ng magagandang lalaki sa Bassburgh para pagpilian mo.” Dalawang araw ang nakalipas, binigyan ni Morrison si Leah ng profile ng ilang mga mayayaman na lalaki sa Bassburgh na wala pang asawa.Gumalaw ang labi ni Leah nang tingnan niya si Morrison nakaupo sa couch sa kaniyang harap. “Saan mo ito nakuha?”“Dating
“Daisie.” Lumapit sila Leah at Morrison hawak ang kanilang wine glass. “Sobrang ganda mo ngayon.”“Thank you,” nakangiti na sinabi ni Daisie.Tinass ni Leah ang wine glass niya. “I propose a toast. Hiling namin ni Morrison sayo ang masayang pagsasama niyo ni Nollace.” Nakipag-clink si Daisie ng glass sa kaniya. “Sa inyo rin ni Morrison.” Matapos ang toast, lumapit Cameron kala Daisie at Waylon. Nasa likod nila sila Freyja, Colton, Maisie, at Nolan. Tinass ni Maisie ang kamay niya at hinaplos ang pisngi ni Daisie. “Ang galing mo kanina.”Tumawa si Daisie. “Talaga?”Dagdag pa ni Nolan, “Ikaw ang dazzling pride namin habang buhay, kaya syempre oo.”Ngumiti si Daisie na parang siya ang little princess ng pamilya.Lumapit si Nollace. “Dad, Mom, toast para sa inyong dalawa. Thank you dahil pumayag kayo sa amin ni Daisie.” “Ma-swerte ka talaga.” Mahinahon na suminghal si Nolan, kinuha niya ang kaniyang wine glass, at pinag-clink niya ito kay Nollace. “Dapat simula ngayon ay maay
Para bigyan ng daan ang wedding carriage, hindi pinayagan ang ilang sasakyan na makadaan sa route mula palace papunta sa cathedral.Tumingin si Daisie sa labas ng carriage—puno ng mga tao ang kalsada, at lahat sila ay saksi sa ma-garbong senaryo na iyon. Si Nollace na nakaupo sa gilid ay nakasuot ng double-breasted dark blue military jacket. Mukha siyang matangkad at malapad, at may dalawang St. Patrick’s Stars sa kaniyang epaulet, nakalagay ang isa sa magkabilaan, may full set ng medal sa kaniyang dibdib, at iba pang mga komplikadong dekorasyon. Hinawakan niya ang likod ng kamay ni Daisie at bigla siyang ngumiti. “Ang pawis ng palad mo.” Lumingon si Daisie sa kaniya at nanginginig ang boses niya nang sumagot, “Kinakabahan ako.” Tinaas ni Nollace ang kamay ni Daisie at hinalikan niya ang likod nito. “Nandito ako, kaya huwag kang mag-alala. Relax ka lang.” Tiningnan ni Daisie ang wedding jacket ni Nollace. “Ang gwapo mo sa uniform na ‘to.”Tumawa si Nollace. “At sobrang gand
“Siya nga pala, nasaan si Cameron?” Tanong ni Morrison. Sumagot si Waykon, “Kasama niya si Dad maglakad-lakad. Kikitain ko na rin sila ngayon kaya iiwan ko muna kayong dalawa. Pwede niyo naman gawin kung anong gusto niyo sa free time niyo.”Matapos iyon sabihin, tumayo na si Waylon at iniwan ang couple.Umiling si Morrison. “Nagbago na siya ngayon simula nang nag-asawa siya.” “Nagsasalita ka naman na parang hindi ka rin nagbago.” Mabilis na tumayo si Leah at umalis sa restaurant.Binaba ni Morrison ang cup niya at mabilis na sumunod kay Leah. “Hoy, bakit mo naman ako iniiwan? Hintayin mo ako.” Lumabas sila Maisie at Saydie sa private room at nakasalubong nila sila Nolan at Quincy sa corridor.Tumango si Quincy. “Mrs. Goldmann.” Huminto si Maisie sa harap ni Nolan, at hinawakan ni Nolan ang kamay niya. “Tapos na ba kayo mag-usap?” “Syempre. ‘Di ba gusto mo pumunta sa Hathaways’ villa kasama si Dad ngayong tanghali?” Ngumiti si Nolan. “Hinihintay lang kita. Pupunta lang k
Masayang ngumiti si Daisie. Susuotin ko itong crown sa araw ng kasal ko na pwede maging endorsement para sa jewelry company at design ni mom.” Niyakap siya ni Nollace mula sa likod. “Pwede mo gawin ang kahit ano basta gusto mo.” …Dalawang araw bago ang kasal ay dumating na sa Yaramoor ang mga Goldmann at nag-stay sila sa hotel na inihanda ni Nollace. Pina-reserve ng royal family ang buong hotel para sa mga guest nila na mula sa Zlokova na pupunta sa kanilang kasal. Dumating na rin ang mga Boucher at mga Lucas, pati si Sunny ay nandoon.May mga pamilyar rin na bisita mula sa Zlokovian entertainment industry. Sila Hannah, Amy, James, at Charlie na mga malalapit na kaibigan ni Daisie ay pumunta rin. Nasa invitation list din sila Leah at Morrison. Nang pumunta si Maisie sa restaurant, sinamahan siya ng waiter papunta sa isang private room.Nang makita ang lalaking nakaupo sa gilid, ngumiti siya at sumigaw, “Godfather!” Dahan-dahang lumingon si Strix. Hindi sila nagkita ng
Tumawa silang lahat. Dumating na ang dilim, at napuno ng neon light ang buong city. Bumalik sila Daisie at Nollace sa Taylorton matapos ang dinner.Basa ang buhok niya nang lumabas siya sa shower. Kinuha ni Nollace ang towel niya at tinulungan siyang patuyuin ang kaniyang buhok. Umupo siya sa harap ng dresser at tiningnan ang tao na nasa likod ng salamin. May ngiti na nakatago sa sulok ng kaniyang bibig habang sinasabi, “Nolly, sobrang excited na talaga ako sa kasal natin.” “Talaga?” Dahan-dahang pinatuyo ni Nollace ang malambot na buhok ni Daisie. “Ako rin, excited na ako.” “Pwede ko na masabi ngayon na perfect na ang buhay ko, ‘di ba? Kasi ikakasal na ako at maglalakad ako sa altar kasama ang lalaking pinakamamahal ko.” Tumawa si Nollace at lumapit siya sa tainga ni Daisie. “Alam mo ba? Lahat din ng hiling ko sa buhay ay natupad na.”Tumingin si Daisie sa kaniya. “Anong mga hiling mo?” “Maging asawa ka, pakasalan ka, at magkaroon tayo ng sariling mga anak.”Nagulat si
”Oo, totoo ‘yon,” sagot ni Zephir. “Parang naging mas mature ka na nang bumalik ka galing sa bakasyon mo.” Tinapik ni Naomi ang balikat niya. “Hinihiling ko ang lahat ng best para sa mga susunod mong gagawin.” Ngumiti si Zephir pero wala siyang sinabi na kahit ano. …Hindi nagtagal, katapusan na ng buwan. Tapos na ang bakasyon nila, at bumalik na sila sa Bassburgh. Naghihintay sila Maisie at Nolan sa kanila sa courtyard. Matapos nilang lumabas ng kotse, tumakbo si Daisie palapit sa kanila. “Mommy! Daddy!” Niyakap niya sila Maisie at Nolan.Tinapik ni Nolan ang ulo niya at napangiti siya. “Malaki ka na. Huwag ka na umakto na para kang bata.” Ngumiti si Daisie sa kanila at sinabi, “Pero alam ko na lagi akong bata sa paningin niyo.” Tumawa si Maisie at tiningnan ang ibang tao. “Mukhang naging masaya kayong lahat. Pumasok muna kayo. Sama-sama dapat tayo kumain ngayong gabi.” Pumasok sila Freyja at Cameron sa bahay para tingnan ang kanilang mga anak. Magkasama sa iisang kw
Tumingin si Nollace sa kanila. “What a coincidence.” “Mas nauna kami ni Morrison dito kaysa sa inyo guys,” sabi ni Leah. “Nalaman lang namin na nandito pala kayo nang nag-post si Daisie ng photo sa Facebook page niya.”Hinila ni Daisie si Leah sa upuan at sinabi, “Dapat mag-stay muna kayo ng ilang araw kasama kami.” Nang umupo si Morrison, pinakilala siya ni Waylon kala Freyja at Daisie. “Siya ang sister-in-law ko, si Freyja, at siya naman ang kapatid ko. Daisie ang pangalan niya.” “Nakita ko na sila dati noong wedding niyo,” sabi ni Morrison. “Kaklase ng misis ko ang kapatid mo dati. Nabanggit niya na sa akin.”“Kailan mo pa ako naging asawa? May pagkakataon pang hindi kita pakasalan sa future,” sabi ni Leah. “Engage na tayo. Kung ayaw mo akong pakasalan, sino namang papakasalan mo?” Kumunot ang noo ni Morrison, kaya natawa ang lahat ng nasa paligid nila, maliban kay Daisie. Hindi siya makapaniwala na nakatingin kay Leah at tinanong, “Engaged? Kailan kayo naging engage, Le
Sabi ng stall owner, “$10 para sa tatlong chance.”“$10 para lang sa tatlong chance? Ang magal naman,” sabi ni Freyja. Tinaas ng stall owner ang ulo niya at sinabi, “Ako na nga ang pinakamura dito. Yung ibang stall $15 ang hinihingi para sa tatlong chance.” Hinila ni Daisie si Freyja at sinabi, “Ibigay na lang natin ang pera sa kaniya. Hindi rin naman madali sa kanila ang mag-set up ng stal dito kaya maglaro na lang tayo.” Matapos iyon, binigyan niya ng $20 ang stall owner at sinabi, “Bigyan mo po kani ng anim na hoops.” Binigyan siya ng stall owner ng anim na hoops. Nakatitig na si Daisie sa bracelet. Kahit alam niyang peke iyon, maganda naman. Hinawakan niya ang hoop at hinagis papunta sa bracelet. Pero, hindi niya iyon nakuha. Binato niya ulit ang dalawang hoop sa bracelet pero bigo pa rin ang pagsubok niya kaya sobra siyang nainis.Tatlong hoops na lang ang meron siya. Nang makita na handa na si Daisie na sumuko, kinuha ni Cameron ang mga natirang hoop at sinabi, “A
Tahimik ang gabi sa lumang lugar. Walang ibang naririnig sa paligid kundi mga huni ng mga insekto. May isang lamp na nakasabit sa tent na nasa damo. Tahimik ang paligid. Umiikot-ikot si Daisie sa sleeping ba dahil hindi siya makatulog. Nang biglang, may kamay na dumampi sa kaniyang bewang at hinila siya papunta sa dibdib. “Anong problema? Hindi ka makatulog?” “Oo…” diniin niya ang kaniyang mukha sa dibdib ni Nollace at sinabi, “Gusto ko sana umihi kaso natatakot ako.”Hinalikan ni Nollace ang noo niya at sinabi, “Sasamahan na lang kita.” Both of them came out of the tent. Nollace took a flashlight and led Daisie to a row of trees in the distance. Daisie turned her head and said, “You wait for me here.”Lumabas silang dalawa sa tent. Hawak ni Nollace ang flashlight at sinamahan niya si Daisie sa row ng mga puno malayo sa kanila. Tumalikod si Daisie at sinabi, “Hintayin mo ako dito.”Tumango si Nollace. “Isigaw mo lang pangalan ko pag may kailangan ka.” Naglakad si Daisie pa