“Sinong nagsabi sa'yo na hindi ako marunong tumanggap ng pagkatalo? Inaamin ko na magandang kalaban si Mr. Wickam, tulad ng kasabihan, lahat ay patas pagdating sa digmaan. Alam din dapat ito ni Mr. Wickam, hindi ba?” may kumpiyansa na sumagot si Cameron sa akusasyon ni Dylan.Mabagal ba tumayo si Nick, tinakpan ang mukha niya gamit ang kaniyang palad at tumawa. “Hindi ko inakala na tuso ka pa rin. Gumamit ka pa ng ganitong paraan.”Walang pakialam na inayos ni Cameron ang sleeves niya. “Dati mababa ang tingin ko sa gumagamit ng mga ganitong paraan pero nagbabago ang mga tao. Ang masasabi ko lang ay minaliit mo ang kalaban mo.”Nanginginig sa galit si Dylan. “W-Wala ka talagang kahihiyan.”Ngumisi siya. "Ang mga walanghiyang tao ay ang mga walang talo sa mundo.”‘Natutunan ko ‘yon kay Wayne.’“Ikaw—”Inangat ni Nick ang kamay niya para pinigilan ang sasabihin ni Dylan, tumingin siya kay Cameron at tumawa. “Tama ka. Minaliit ko ang kalaban ko at binigyan ka ng pagkakataon para ma
Tumango si Nick. “Inaasahan ko ‘yan.”Inilayo ni Waylon si Cameron.Pagkatapos umalis sa training center, kumawala si Cameron sa braso ni Waylon at tiningnan siya. “Kilala mo ba si Nick?”Tinitigan ni Waylon ang mukha niya. “Hindi ka ba natatakot na magseselos ako kapag patuloy mong binabanggit ang ibang lalaki sa harap ko?”Nasamid si Cameron sa sarili niyang salita. “Ikaw? Magseselos? Ano bang dapat mong ikaselos?”Sinandal siya ni Waylon sa hood ng sasakyan, pinisil ang baba niya at mas lumapit sa kaniya. “Malapit ba kayong dalawa?”Hindi siya nag dalawang isip bago sumagot, “Hindi ko naman masasabi na malapit kami.”Naguguluhan si Waylon. Wala siyang magawa dahil sumagot siya nang nay kumpiyansa at mukhang hindi nagsisinungaling.Hinaplos niya ang gilid ng labi ni Cameron gamit ang daliri niya at yumuko para halikan si Cameron, at agad na nilagay ni Cameron ang kamay niya sa dibdib ni Waylon. “May mga tao dito— Mmmm!”Hinawakan ni Waylon ang batok ni Cameron gamit ang kani
Hinawakan ni Waylon ang batok ni Cameron at siniil ang labi nito.Sa sobrang inis ni Cameron ay gusto niyang kagatin si Waylon. Pero, para bang alam na nito ang magiging reaksyon niya, agad niyang inalis ang labi niya palayo.Kumuha si Cameron ng tsinelas at binato kay Waylon.Umilag si Waylon sa lumilipad na bagay sa pagtago sa pinto, at lumagpas ang sapatos sa katawan niya, nakaiwas sa target nito. Malakas siyang tumawa. “Bakit ang cute mo pa rin kapag naiinis ka?”“Wayne Goldmann, umalis ka!”Pagkatapos umalis ni Waylon, humiga si Cameron sa gilid ng bathtub at namumula ang pisngi niya.‘Baka nautakan na ako ng tao ba ito. Kung hindi, paanong… Paanong halos tanggapin ko na ang sinasabi niya kanina!?’Sa study room, umupo si Waylon sa likod ng desk at binasa ang material na pinadala sa kaniya ni Leonardo.Ang may-ari ng martial arts training center na si Nick Wickam ay itinuturing na kilalang tao sa Southeast Eurasia.Sumikat ang mga Wickam sa Southeast Eurasia. Pagkatapos n
Uminom si Cameron ng tsaa. “Ayos lang. Marami akong oras.”Umirap si Dylan nang makita na mananatili doon si Cameron. “Ano bang gusto mo? Nangako na ang grandmaster namin na hindi ka gagantihan, kaya huwag ka ng makulit.”Pinagkrus ni Cameron ang hita niya. “Nandito ako para magbigay ng offer, at sinasabi mo na makulit ako. Anong problema mo? Malaki ba ang kinikita mo? Kahit na galit ka sa akin, magpakita ka naman ng kaunting respeto.”Nagulat si Dylan. “Anong ibig mong sabihin?”Kumaway siya. “Hindi mo rin maiintindihan kahit na ipaliwanag ko ang lahat sa'yo. Umalis ka na at sabihan ni Nick na lumabas at makipagkita sa akin.”May gustong sabihin si Dylan pero isang middle-aged na boses ng lalaki ang nagmula sa taas. “Dylan, hayaan mong makapasok si Ms. Southern.”Ngumuso si Dylan at nagdadalawang isip na sinabi, “Sumunod kayo sa akin.”“Ganiyan dapat.” Tumayo si Cameron habang nakangiti, lumingon at sinabi kay Daisie. “Hintayin mo ako dito.’Tumango si Daisie.Umakyat si Came
Tumingin si Nick kay Cameron. “Kailan ka pa natuto magsalita para sa iba?”Nagulat si Cameron. “Nagsasabi ako ng totoo.”Wala siyang sinabi na kahit ano.Naningkit ang mata ni Cameron. “Please huwag mong sabihin na may galit ka pa rin sa akin?”Kumunot siya. “Ano?”“Alam ko. Sobra ang ginawa ko noon. Kaya kong humingi ng tawad sa'yo. Kung tutuusin, bata pa ako at mayabang na babae noon.”Pagkatapos sabihin yon, tumawa si Cameron at lumapit bigla sa kaniya. “Tinuturo ng martial arts training center mo ang fist technique ng Southern. Bagay sa'kin ‘yon, hindi ba? May nangyari man na masama, pwede kang magpatuloy na grandmaster ng lugar na ito, at magiging isa ako sa shareholder o kung ano man, or baka isa sa mga trainer minsan?”Pagkatapos ng ilang sandali, pinalayas si Cameron sa opisina.Nagulat si Cameron. Lumingon siya at sumigaw, “Hoy! Bakit mo ako palalayasin? Hoy, Nick, ano sa tingin mo? Magsalita ka naman!”‘Magi-invest ako sa martial arts training center niya at hindi si
Bago pa matapos ni Cameron ang kaniyang sinasabi, may kotseng matulin ang takbo ang huminto sa kanilang harap. Hinawakan ni Cameron ang manibela, maririnig ang matining na tunog na screeching tires. Hinawakan ni Daisie ang seat belt at prinotektahan ang kaniyang bewang habang mahigpit na nakapikit ang kaniyang mata. Hindi nila maiwasan ang kotse at bumangga sila sa kotse na nasa harap nila. Agad iyon naging dahilan ng chain accident.Hindi pinansin ni Cameron ang sakit na nararamdaman niya at inunat ang kaniyang kamay para hawakan si Daisie. “Daisie, ayos ka lang?”Tiningnan ni Cameron si Daisie na nakaupo sa passenger seat. Nanginginig siya at namumutla ang kaniyang mukha dahil sa gulat. “A… Ayos lang ako pero masakit ang tiyan ko.”Nakita ni Cameron na may dugong tumutulo sa hita ni Daisie kaya agad niyang tinanggal ang seat belt niya at lumabas sa kotse. Tinawag niya ang driver na lumapit sa kanila para tingnan ang nangyari. “Please dalhin mo kami sa ospital. Nasaktan ang k
Niyakap ni Nolan si Maisie. “Alright, ligtas na si Daisie ngayon kaya hindi mo na kailangan mag-aalala.”Lumapit sila Waylon at Cameron. “Dad, Mom.”Umalis si Maisie sa pagkakayakap ni Nolan, pinunasan niya ang kaniyang luha at ngumiti. “Ayos lang ang kalagayan ng kapatid at pamangkin mo.”Ngumiti rin si Waylon. “Buti naman.”Tiningnan ni Cameron ang loob ng kwarto. Kahit na ligtas naman silang dalawa, mabigat pa rin ang pakiramdam niya.…Gumising si Daisie ng 1:00 p.m. at nakita na natutulog si Nollace sa gilid ng kama. Tinaas niya ang kamay niya at hinawakan ang mukha ni Nollace.Dahan-dahang binuksan ni Nollace ang mata niya, tiningnan niya si Daisie at hinawakan ang kamay na nasa mukha niya. “Gising ka na.”Ngumiti si Daisie.Hinalikan ni Nollace ang daliri niya. “Hindi mo alam kung gaano ako nag-aalala…”Hinawakan ni Nollace ang mukha niya at tumawa. “Ayos lang ako.”“Tumatawa ka?” Mahinang tinapik ni Nollace ang ulo ni Daisie at lumapit sa kaniya. “Mababaliw ako pag m
Nagdalawang isip ang pulis bago tumango.Pumunta sa kwarto si Waylon, hinila niya ang upuan, at umupo. Nakayuko ang lalaki habang tumutulo ang malalamig na pawis sa kaniyang noo.Ilang sandali siyang tumingin sa lalaki. “Narinig ko na may sira ang kotse mo kaya nawalan ka ng kontrol, tama?”Maingat na tumingin ang lalaki. “Oo.”Naningkit ang mata ni Waylon. “Sigurado ka?” Kinakabahan ang lalaki. “Sinabi sa akin na malfunction ang nangyari. Bakit mo naman iisipin na ilalagay ko sa panganib ang buhay ko?”Kalmadong nilabas ni Waylon ang phone niya, binuksan niya ang footage ng nangyari, at nilagay sa harap ng lalaki. Pinanood niya iyon habang balisa ang mata. “Ano ito…”Pinagkrus ni Waylon ang mga daliri niya, pinatong ang kaniyang baba, at matalim ang titig sa lalaki na parang nakikita niya ang nasa isip nito. “Paano kung alam mong hindi ka naman mapapahamak?”Kinuyom ng lalaki ang kamay niya na nakapatong sa kaniyang hita habang nilalamig ang buto sa kaba.Nilagay ni Waylon a
Hindi masaya si Cooper sa ideya na ‘yon.Ngumiti si Sunny. “Sino ang nagsabi sa'yo na dapat natin ipalit ang binti ni Nick kay Noel? Sa halip si Python ang babali sa binti ni Python, bakit hindi si Nick ang gumawa non?”Nagulat si Cooper. “Gagawin mismo ‘yon ni Nick?”Lumapit si Sunny at seryosong minungkahi, “"Nabali ang binti ni Travis, ngunit ligtas siya. Bukod pa doon ay makakabangon pa siya sa kama at makakalakad pagkatapos nang kalahating taon ng pagpapagaling. Nabalitaan kong malupit na tao si Python, pero hinuli lang niya si Noel para pilitin ang mga Wickam na makipagkompromiso. Kaya bakit nila pinapatagal nila ang plano nila na saktan si Noel?”Nagulat si Cooper. “Sinasabi niyo ba na may ibang plano si Python?”Uminom si Sunny ng tsaa mula sa tasa. “Si Python ang pinuno ng isang lokal na mafia sa Madripur. Lahat ng negosyong kinasasangkutan niya ay ilegal at hindi alam ang pinanggalingan. Bukod dito, ang kanilang mga produkto ay kadalasang naglalakbay sa pamamagitan ng da
Masyadong makapangyarihan at agresibo ang pamilya ni Amelia na pinipigilan si Arthur na itaas ang kanyang ulo sa harap ng iba. Kaya naman nag-asawa siyang muli isang taon pagkatapos ng kamatayan ni Amelia at tiniis pa niya ang lahat ng mga pagsaway na ibinato sa kanya ng mga Winslet dahil sa pagiging walang utang na loob na asawa. Iyon ay hanggang sa pinilit siya ni Cooper na hayaan si Nick na mamana nang buo ang Wickam, at habang mas pinipilit siya ng mga Winslet, mas ayaw niyang pumayag.‘Gusto ko lang patunayan kay Cooper na kahit walang tulong mula sa pamilya niya at kay Nick, kaya pa rin tumayo ng Wickam.‘Pero malaki talaga ang nagawang gulo ni Noel ngayon. Bakit ako pupunta kay Nick kung hindi dahil sa kaniya?’Hinawakan ni Martha ang braso niya. “Kung ganoon, pumayag ba si Nick sa plano mo? Anak mo rin siya, kaya kahit anong mangyari, hindi siya tatanggi na tulungan ka, hindi ba? Ipabalik mo lang kay Nick si Noel.”“Pumayag ba siya?” Pinalayo siya ni Arthur at galit na suma
Bumaba ang tingin ni Nick. “Napakabuti ng pagtrato at mataas ang tingin niyo sa akin. Gagawin ko ang lahat ng makakaya ko para tapatan ang inaasahan niyo. Kung hindi, ako si Nick Wickam ay magkakaroon ng mapait na pagkamatay.”Umatras siya at lumuhod sa sahig. Nang pababa na siya sa sahig, huminto si Sunny at inalalayan siya. “Tumayo ka. Hindi mo kailangan na lumuhod.”Tiningnan siya ni Nick. “Master.”Tinulungan siya ni Sunny na tumayo. “Tawagin mo na ako na ninong ngayon.”Ngumiti si Nick. “Ninong.”“Mabuti.”to.” Tumango si Sunny sa saya at tiningnan si Nick. “Babalik kami ni Mahina bukas sa Southeast Eurasia kasama ka.”“Hindi niyo kailangan na gawin ‘yon. Babalik ako nang mag-isa.”“Hindi. Kapag hindi ako pumunta doon kasama ka, baka kalabanin ka ng mga matatanda sa Wickam gamit ang kanilang edad. Inaanak na kita kaya dapat nandoon ako para suportahan ka.”Malakas na tumawa si Dylan at ang iba pa, masaya sila para sa kanilang boss.Pagkalipas ng ilang araw, sa residence ng
Tumawa si Nick. “Hindi sapat na salita ang galit para gamitin.”“Kung gusto mong sumama sa amin o hindi, hindi ikaw ang magde-desisyon, Nick. Basta isa ka sa mga tagapagmana ng mga Wickam, kailangan mo bumalik sa akin!”Inilinaw ni Arthur ang sarili niya. Kahit na kailangan niyang itali ang anak niya at hilain pauwi, hindi siya tatanggap nang pagtanggi sa ganitong panahon.Kinabahan si Dylan at nagsimulang kabahan, natatakot siya na baka pilit na kunin si Nick ng mga lalaki na ‘yon.Sa oras na ‘yon, pumasok si Sunny sa training center gamit ang tungkod niya at sa suporta mi Mahina habang nakalagay ang kamay sa likod. “Yo, nag-iisip ako kung bakit maingay ang training center nang ganito kaaga. Nandito ka pala, Mr. Wickam.”Mukhang naiinis si Arthur. “Mr. Southern, bakit nasa Bassburgh ka rin?”“Nandito si Cam sa Bassburgh kaya natural lang para sa akin na pumunta dito. Ngayon, nag desisyon ako na pumunta at bisitahin ang estudyante ko. Hindi ko inaasahan na makikita kita.”Habang
Natigilan si Zephir at tinaas niya ang kaniyang tingin. “Bakit mo ako tinatanong ng ganito?” Kinamot ni Ursule ang pisngi niya. “Matagal ka ng nandito sa homestay, at naging pamilyar ka na sa mga taong nagtatrabaho dito. Kung aalis ka lang agad, sa tingin ko lahat naman sila ay malulungkot sa pag-alis mo.”Biglang ngumiti si Zephir. “Babalik pa rin ako dito paminsan-minsan para bisitahin kayo.” “Ah… talaga ba?” Nahihiyang tumawa si Ursule.Tumitig si Zephir sa pusa. “Sa akin muna si Kisses ngayong gabi.”Tumango si Ursule. “Okay, sa tingin ko iiwan muna kita mag-isa para makapagpahinga ka na.” Tumalikod si Ursule, umalis siya, at mabilis na naglakad pababa sa hagdan. Pero bigla niyang nakasalubong si Yale at nagulat siya. “Mr. Quigg?” Nang makita na hindi kasama ni Ursule si Kisses, alam na agad ni Yale ano ang ginawa niya at hindi niya napigilan na tumawa. “Bakit ka kinakabahan? Siguro ayaw mo lang siyang umalis, tama ba?” “Hindi ah!” “Okay, little girl, sa tingin mo
Mas maraming tao na ang pumunta sa bakod. Ilan sa kanila ang tumawag ng mga pulisMabilis na lumapit si Ursule kay Zephir. Nag-CPR si Zephir sa lalaki, at dahan-dahan siyang bumalik sa kaniyang kamalayan matapos ibuga ang tubig na nainom niya.Napa-buntong hininga si Ursule.Samantala, dumating na rin ang pulis xa senaryo. Matapos nilang tanungin ang mga tao sa paligid anong nangyari, lumapit sila kay Zephir at sinabi, “Hi, sir, pwede ba kayo sumama sa amin sa police station? Kailangan lang namin makuha ang statement niyo.” Tumango si Zephir. Sa police station…Hinihintay ni Ursule si Zephir sa corridor. Nang lumabas na si Zephir matapos sabihin ang statement niya, lumapit si Ursule sa kaniya. “Ayos ka lang ba? Tara na at para makapagpalit ka ng damit mo.” “Okay,” sagot ni Zephir. Nang bumalik na sila sa homestay, sinabi ni Ursule kay Yale na may lalaking sinubukang magpakamatay sa pamamagitan ng pagtalon sa ilog at sinagip iyon ni Zephir. Matapos makinig sa istorya, nagt
Hindi naman sa ayaw niyang hawakan ang anak niya. Sadyang hindi pumapayag ang dad niya pati si Waylon na kargahin ang mga baby niya. Natatakot ang dad niya na baka aksidente niyang masaktan ang mga baby.Tumawa si Freyja. “Well, naiintindihan ko naman ang dad mo. Pero kahit na ganon, hindi mo dapat masyadong kinakarga ang mga baby mo sa first three months nila. Maliban sa pagbibigay sa kanila ng milk o kung gusto nila ng yakap, hayaan mo lang silang matulog sa mga crib nila.” Kumurap si Cameron. “Parang ang dami mo pa lang alam. Tulad ng inaasahan sa isang babaeng mom na.” Nag-stay muna sila Colton at Freyja nang ilang sandali sa Emperon bago sila umalis. Umupo si Cameron sa tabi ng crib at tinitingnan ang dalawang baby. Mahinahon niyang tinusok ang kanilang pisngi gamit ang daliri niya. ‘Oh my gosh, sobrang lambot nila at sobrang cute. Parang mga doll lang sila,’ naisip ni Cameron. “Bakit hindi ka nagsuot ng sapatos mo?” narinig niya ang boses ni Waylon mula sa kaniyang likod
Nagsalita si Mahina at sinabi, “Totoo ‘yon, miss. Hinihintay ka naming lahat sa labas.” Tiningnan ni Cameron si Waylon. Hinawi ni Waylon ang buhok ni Cameron sa likod ng kaniyang tainga at sinabi, “Magaling ang ginawa mo, Cam.” …Nang marinig nila Daisie at Nollace na nanganak ng twins si Cameron, agad silang tumawag kay Waylon para batiin sila. Nang ibaba nila ang tawag, dinala ni Waylon si Cameron sa kanilang mga anak na nasa nursery room.Sumandal si Cameron sa bintana at tumingin sa dalawang baby. Hindi niya kayang pigilan ang tawa niya. “Sobrang liit nila. Sigurado akong kamukha mo sila pag lumaki na sila.Kung magiging kamukha nila si Waylon, sobrang magiging gwapo sila. Tumawa si Waylon at binalot niya ang kaniyang kamay sa balikat ni Cameron. “Gusto mo bang bumalik para magpahinga ka muna?” “Hindi. Gusto ko tumingin sa kanila.” “Oh sige.”Matapos nilang tingnan nang matagal ang mga baby, bumalik na silang dalawa sa ward. At nakita nila sila Colton at Freyja na n
“James?” tinawag ni Giselle si James. Nang hindi siya sumagot, tinulak niya ito para magising pero wala siyang nagawa. Natutulog siya na parang bato. ‘Ang galing. Ngayon hindi na ako makakatulog.’Ayun ang unang bagay na pumasok sa isip niya. Dahil hindi niya kayang magising si James, wala na siyang ibang pagpipilian kundi manatiling gising hanggang umaga. Nang umaga na, nawala ang dilim sa kwarto dahil sa liwanag. Binukas ni James ang mga mata niya at nagulat siya nang makita ang mukha na nasa harap niya. Naningkit ang mata niya, napatigil sa pagtibok ang kaniyang puso. Dahan-dahan niyang inalis ang kamay niya nang hindi nagigising si Giselle. “Alam mo ba na ang pangit ng sleeping position mo?” Kagigising lang ni Giselle at nakatitig siya kay James. Tumayo si James. Umupo siya sa gilid ng kama at nilagay niya ang kamay niya sa kaniyang noo. “Hindi mo ako masisisi. Sanay… sanay akong matulog mag-isa.”Tumayo na rin si Giselle. Dahil isang pwesto lang siya buong gabi,