“Hindi, sa pagitan nating dalawa ito kaya huwag mong idamay ang dad ko.”‘Gusto niyang magreklamo sa Dad ko tungkol sa akin? Hindi pwede!”Ngumiti si Nicholas. “Dad, bakit ba pinapahirapan mo ang young lady?”“Pinapahirapan ko siya? Siya ang nagpapahirap sa akin. Pinapahiya niya ako na parang wala lang ako sa kaniya. Pwede bang tapak-tapakan ang reputasyon ko sa pamilya?”Mukhang galit si Titus.Sumagot si Cameron, “May halaga rin ang reputasyon ko.”Nagulat si Titus nang marinig ang sagot niya. “Tingnan niyo, sumasagot na naman siya ulit. Walang hiyang babae. Kailangan kong kausapin ang dad niya tungkol sa ugali niya.”Nanlaki ang mata ni Cameron. “Isa ka pa lang hindi makatwirang matanda!”Tumango si Titus. “Oo, ganoon na talaga ako, at hindi ako makatwiran lagi. Anong plano mong gawin doon.”Huminga nang malalim si Cameron at pilit na ngumiti. “Ang totoong mabuting tao ay marunong magpakumbaba. Humihingi ako ng tawad sa ginawa ko, pasensya na.”Nag-iwas ng tingin si Titus.
Matapos ang dinner, sinabi ni Waylon kay Cameron na bumalik muna siya sa Emperon. Hinatid siya nila Daisie at Nollace dahil madadaanan naman nila iyon pauwi. Sa loob ng sasakyan, nakita ni Daisie na nakatingin lang si Cameron sa labas at hindi siya nagsasalita. Tinikom niya ang kaniyang labi at tinanong, “Cameron, anong pakiramdam mo sa kapatid ko?” Huminto si Cameron at tumingin kay Daisie. “Ayos lang siya. Bakit?” “Hindi mo ba siya gusto?” “Hindi… hindi ko naman sinabi yan.” Yumuko si Cameron. “Hindi ba dapat pareho na magdedesisyon ang dalawang tao sa pagpapakasal? Hindi ko pa gusto magpakasal.” Naloko siya na i-register ang pagpapakasal nila at ngayon namamadali na siyang magpakasal. Hindi pa naman talaga niya iyon naisip at hindi pa rin gusto ni Cameron na magpakasal. Huminto si Daisie sa pagsasalita. Huminto ang kotse sa harap ng Emperon, lumabas si Cameron ng sasakyan. Nang pumasok si Cameron sa bahay, sumandal si Daisie sa kaniyang upuan. “Nolly, sa tingin mo
Kinagat ni Cameron ang labi niya. “Nasaang restaurant siya?” Sinabi ni Daisie kay Cameron ang address niya. Pinatay ni Cameron ang tawag at umalis matapos kunin ang kaniyang coat. Nagtago si Daisie sa likod ng pader at tiningnan si Nollace. “Nolly, sa tingin mo ba gagana ito?” Binaba ni Nollace ang sombrero ni Daisie pababa. “Ayusin mo ang suot. Huwag mo hayaan na makita ka ng kahit na sino.” Mabilis na nagpakita si Waylon sa restaurant pero hindi niya nakita si Daisie. Tinawag siya ng isang babae. “Mr. Goldman?” Kumunot ang noo ni Waylon nang lumingon siya sa babaeng nakaupo malapit sa bintana. Si Minzy iyon.Lumapit si Waylon sa kaniya at huminto sa mesa. “Ms. Holland, bakit ka nagpunta dito?”Nagulat si Minzy. “‘Di ba gusto mo akong makita?” Naningkit ang mata ni Waylon. “Ako?” Napansin ng mata ni Waylon na may nakatago sa likod ng pinto, inisip niya ang lahat ng mga nangyari nang maalala ang text ni Daisie sa kaniya. Hinila ni Waylon ang upuan at umupo sa hara
Kumunot ang noo ni Cameron. “Anong magagawa niya?”Huminga nang malalim si Daisie. “Huwag mong maliitin ang babaeng may gusto sa isang lalaki. Kaya niyang gawin ang kahit ano para sa lalaking iyon.”Nagulat si Cameron. “Kahit ano?”Tumango si Daisie. “Oo. Paano kung hilain niya si Waylon at magawa niya ang gusto niya pag nawalan na siya ng malay? Kung mabuntis siya at pilitin ang kapatid kong magpakasal sa kaniya, mawawala siya sayo.”Huminga nang malalim si Cameron. “Ginagawa ng mga tao ‘yon?”Sinabi ni Daisie. “Hindi ako nagsisinungaling. Parang tupa si Waylon sa kaniya. Magtiwala ka sa akin. Sigurado akong mag-order siya ng wine para kay Waylon.”Hindi nakumbinsi si Cameron pero agad na hinawakan ni Daisie ang kamay ni Cameron. “Sumama ka sa akin kung ayaw mo maniwala.”“Hoy, Daisie, saglit lang—” Hinila siya ni Cameron lagi. Nakaupo sila sa mesa medyo may kalayuan kala Waylon, kumuha ng napkin si Daisie para takpan ang mukha niya. “Maghintay ka at makikita mo.”Tinakpan d
Ngumisi si Daisie. “Natatakot siya na baka mapunta sa ibang babae si Waylon.”Lumapit si Nollace. “Paano mo ako pasasalamatan?”Hinalikan siya ni Daisie sa labi.Ngumiti si Nollace at kinurot ang baba ni Daisir. “You're getting bolder.”Namumula ang pisngi ni Daisie pag hinahalikan siya ni Nollace, pero ngayon siya na ang nauuna.Tiningnan siya ni Daisie. “Hindi ka ba satisfied?”Lumapit si Nollace. “Hindi pa.”Namula ang pisngi ni Daisie. “Huwag ka naman maging greedy!”Samantala…Bumalik sila Waylon at Cameron sa villa. Tinatanggal ni Waylon ang coat niya sa gilid ng pinto nang biglang tumingin si Cameron. “Bakit mo tinatanggal ang coat mo?”Sabi ni Waylon, “Medyo naiinitan ako.”Nagulat si Cameron at naalala na uminom ng wine si Waylon. “Sinong nagsabi na pwede ka uminom ng wine?”Huminto si Waylon at tinaas ang kilay niya. “Anong problema doon?” “Hindi ka ba natatakot na baka may nilagay siya doon sa wine?” Lumapit si Cameron at tinusok ang balikat ni Waylon. “Pag bin
Naglakad si Cameron papunta sa kusina at binaba ang mga itlog. Marahil dahil nandoon si Waylon, matagal na nakatayo lang si Cameron at hindi alam ang gagawin.Huminto si Waylon sa likod ni Cameron at lumapit sa tainga niya. “Painitin mo ang kawali.”Nakiliti ang tainga ni Cameron at ang isip niya ay puno ng mga senaryo na hindi niya makalimutan. Nakakahiya iyon.Tumalikod si Cameron at tinulak si Waylon palabas ng kusina. “Matulog ka na. Iwan mo na ako dito.”Inunat ni Waylon ang kamay niya para hilain si Cameron. “Natatakot ako na baka masunog mo ang kusina ko at kailangan ko pa iyon linisin mamaya.”Kumunot ang noo ni Cameron. “Sa tingin mo ba hindi ko kaya magluto?”Kaya naman niya mag prito ng itlog.Hinaplos ng daliri ni Waylon ang labi ni Cameron. “Iniiwasan mo ba ako dahil sa nangyari kanina?”Namula ang mukha ni Cameron pero dahil ma-pride siya, sinabi niya, “Hindi kita iniiwasan. Ayoko lang na makita ka kasi baka maging awkward.” Ngumiti si Waylon. “Bakit naman magig
At least hindi na nag-iisa si Freyja. Habang nasa Seaview Villa si Daisie, nakatanggap siya ng tawag mula kay Charlie. Pumunta siya sa courtyard para sagutin ang tawag. “Chuck?”“Bumalik ka sa opisina ngayon. Importante ito,” sabi ni Charlie.Pinatay ni Daisie ang tawag at mabilis na pumunta sa Tenet.Naghihintay si Charlie sa kaniya sa opisina. Nang makita niya si Daisie, nilagay niya sa mesa ang variety show notice na hawak niya. “Ito ang variety show 24 hours sa Inn. Interesado ka ba?”Nagulat si Daisie. ‘Di ba ayun ang variety show na sinalihan ni Tiffany?Iyon ang variety show na nagpapakita ng buhay ng mga artista. Noong nakaraan ay na-ere iyon at sobrang sumikat at nagkaroon ng mataas na ratings. Bumalik si Daisie sa katotohanan at tinanong, “Gusto mong sumali ako sa variety show na ito?” Habang nakasandal sa upuan, sumagot si Charlie, “Si Mr. Hannigan ang investor sa variety show na ito. Gusto niyang magkaroon ng kakaibang experience ang mga audience sa show na ito.
Hinawakan ni Cameron ang mukha ni Waylon at hinalikan siya. Naningkit ang mata ni Waylon at nilagay niya ang kaniyang kamay sa likod ng ulo ni Cameron para mas laliman ang halik kaya sobrang nagulat ang puso ni Cameron. Magulo ang buhok at damit ng taong nasa ilalim ni Waylon. Para siyang broken beauty, hindi na kayang pigilan ni Waylon ang sarili niya na gustuhin si Cameron. Puno ng pagnanasa ang mata ni Waylon. Hindi niya na mapigilan ang sarili niya. Hinawakan niya ang kamay ni Cameron at hinalikan ito. “Cam. It’s about time…” Puno ng kaguluhan ang isip ni Cameron. Hindi siya makapag-isip ng maayos ngayon kaya tinanong niya, “Anong sinabi mo?”“Sabi ko gusto ko—”Nang biglang, nag-ring ang bell kaya napahinto sa pagsasalita si Waylon. Pareho nilang binuksan ang mga mata nila at tiningnan ang isa’t isa. Sa wakas ay bumalik na sa katotohanan si Cameron at agad niyang tinulak palayo si Waylon. Umupo si Cameron sa kama at sinabi, “Sa tingin ko ikaw dapat ang sumagot sa kung
Natigilan si Zephir at tinaas niya ang kaniyang tingin. “Bakit mo ako tinatanong ng ganito?” Kinamot ni Ursule ang pisngi niya. “Matagal ka ng nandito sa homestay, at naging pamilyar ka na sa mga taong nagtatrabaho dito. Kung aalis ka lang agad, sa tingin ko lahat naman sila ay malulungkot sa pag-alis mo.”Biglang ngumiti si Zephir. “Babalik pa rin ako dito paminsan-minsan para bisitahin kayo.” “Ah… talaga ba?” Nahihiyang tumawa si Ursule.Tumitig si Zephir sa pusa. “Sa akin muna si Kisses ngayong gabi.”Tumango si Ursule. “Okay, sa tingin ko iiwan muna kita mag-isa para makapagpahinga ka na.” Tumalikod si Ursule, umalis siya, at mabilis na naglakad pababa sa hagdan. Pero bigla niyang nakasalubong si Yale at nagulat siya. “Mr. Quigg?” Nang makita na hindi kasama ni Ursule si Kisses, alam na agad ni Yale ano ang ginawa niya at hindi niya napigilan na tumawa. “Bakit ka kinakabahan? Siguro ayaw mo lang siyang umalis, tama ba?” “Hindi ah!” “Okay, little girl, sa tingin mo
Mas maraming tao na ang pumunta sa bakod. Ilan sa kanila ang tumawag ng mga pulisMabilis na lumapit si Ursule kay Zephir. Nag-CPR si Zephir sa lalaki, at dahan-dahan siyang bumalik sa kaniyang kamalayan matapos ibuga ang tubig na nainom niya.Napa-buntong hininga si Ursule.Samantala, dumating na rin ang pulis xa senaryo. Matapos nilang tanungin ang mga tao sa paligid anong nangyari, lumapit sila kay Zephir at sinabi, “Hi, sir, pwede ba kayo sumama sa amin sa police station? Kailangan lang namin makuha ang statement niyo.” Tumango si Zephir. Sa police station…Hinihintay ni Ursule si Zephir sa corridor. Nang lumabas na si Zephir matapos sabihin ang statement niya, lumapit si Ursule sa kaniya. “Ayos ka lang ba? Tara na at para makapagpalit ka ng damit mo.” “Okay,” sagot ni Zephir. Nang bumalik na sila sa homestay, sinabi ni Ursule kay Yale na may lalaking sinubukang magpakamatay sa pamamagitan ng pagtalon sa ilog at sinagip iyon ni Zephir. Matapos makinig sa istorya, nagt
Hindi naman sa ayaw niyang hawakan ang anak niya. Sadyang hindi pumapayag ang dad niya pati si Waylon na kargahin ang mga baby niya. Natatakot ang dad niya na baka aksidente niyang masaktan ang mga baby.Tumawa si Freyja. “Well, naiintindihan ko naman ang dad mo. Pero kahit na ganon, hindi mo dapat masyadong kinakarga ang mga baby mo sa first three months nila. Maliban sa pagbibigay sa kanila ng milk o kung gusto nila ng yakap, hayaan mo lang silang matulog sa mga crib nila.” Kumurap si Cameron. “Parang ang dami mo pa lang alam. Tulad ng inaasahan sa isang babaeng mom na.” Nag-stay muna sila Colton at Freyja nang ilang sandali sa Emperon bago sila umalis. Umupo si Cameron sa tabi ng crib at tinitingnan ang dalawang baby. Mahinahon niyang tinusok ang kanilang pisngi gamit ang daliri niya. ‘Oh my gosh, sobrang lambot nila at sobrang cute. Parang mga doll lang sila,’ naisip ni Cameron. “Bakit hindi ka nagsuot ng sapatos mo?” narinig niya ang boses ni Waylon mula sa kaniyang likod
Nagsalita si Mahina at sinabi, “Totoo ‘yon, miss. Hinihintay ka naming lahat sa labas.” Tiningnan ni Cameron si Waylon. Hinawi ni Waylon ang buhok ni Cameron sa likod ng kaniyang tainga at sinabi, “Magaling ang ginawa mo, Cam.” …Nang marinig nila Daisie at Nollace na nanganak ng twins si Cameron, agad silang tumawag kay Waylon para batiin sila. Nang ibaba nila ang tawag, dinala ni Waylon si Cameron sa kanilang mga anak na nasa nursery room.Sumandal si Cameron sa bintana at tumingin sa dalawang baby. Hindi niya kayang pigilan ang tawa niya. “Sobrang liit nila. Sigurado akong kamukha mo sila pag lumaki na sila.Kung magiging kamukha nila si Waylon, sobrang magiging gwapo sila. Tumawa si Waylon at binalot niya ang kaniyang kamay sa balikat ni Cameron. “Gusto mo bang bumalik para magpahinga ka muna?” “Hindi. Gusto ko tumingin sa kanila.” “Oh sige.”Matapos nilang tingnan nang matagal ang mga baby, bumalik na silang dalawa sa ward. At nakita nila sila Colton at Freyja na n
“James?” tinawag ni Giselle si James. Nang hindi siya sumagot, tinulak niya ito para magising pero wala siyang nagawa. Natutulog siya na parang bato. ‘Ang galing. Ngayon hindi na ako makakatulog.’Ayun ang unang bagay na pumasok sa isip niya. Dahil hindi niya kayang magising si James, wala na siyang ibang pagpipilian kundi manatiling gising hanggang umaga. Nang umaga na, nawala ang dilim sa kwarto dahil sa liwanag. Binukas ni James ang mga mata niya at nagulat siya nang makita ang mukha na nasa harap niya. Naningkit ang mata niya, napatigil sa pagtibok ang kaniyang puso. Dahan-dahan niyang inalis ang kamay niya nang hindi nagigising si Giselle. “Alam mo ba na ang pangit ng sleeping position mo?” Kagigising lang ni Giselle at nakatitig siya kay James. Tumayo si James. Umupo siya sa gilid ng kama at nilagay niya ang kamay niya sa kaniyang noo. “Hindi mo ako masisisi. Sanay… sanay akong matulog mag-isa.”Tumayo na rin si Giselle. Dahil isang pwesto lang siya buong gabi,
Binuksan ni James ang pinto. Nang makita niya si Giselle na hawak ang photo album, mabilis siyang lumapit at pinigilan siya. “Huwag! Bawal kang tumingin dyan!”Naningkit ang mata ni Giselle nang makita niya na kinabahan si James. “Bakit naman? May mga picture ba dito na hindi magandang tingnan?” “Huwag mo ‘yan pakialaman. Sinabi sayo ng Dad ko na matulog ka sa kwarto ko pero hindi ibig sabihin nun ay pwede mo na pakialaman ang mga bagay na nandito!” “Talaga? Anong gagawin mo kung nagpumilit ako na tumingin?” Hinawakan ni James ang kamay ni Giselle nang sinusubukan niyang kunin ang photo album sa kaniyang kamay. “Bakit kailangan mo tingnan ang photo album ko? Crush mo ba ako?” Hindi nakapagsalita si Giselle. Matapos ang ilang sandali, binitawan ni James ang kamay ni Giselle at umatras siya. Mahigpit niyang hinawakan ang photo album at sinabi, “Pwede mong galawin ang lahat ng gusto mo dito sa kwarto pero hindi ko hahayaan na hawakan mo itong photo album.” Nang tumalikod siya
Tanong ni Giselle, “Pwede ko ba siyang i-pet?”Tumango si Jefferson. “Syempre naman. Edamame, come here.”Nang marinig ang boses niya, tumalon si Edamame sa couch at naglakad palapit kay Jefferson. Hinaplos niya ang ulo nito. Inunat ni Giselle ang kamay niya, at sinimulan iyon amuyin ni Edamame at hinayaan niya na haplusin siya. Nang hinawakan siya, nilabas ni Edamame ang dila niya at pumikit dahil sa saya. Sabi ni Jefferson, “‘Di ba mabait na baby siya?”Ngumiti si Giselle. “Yes.”Tumikhim si James at tinawag si Edamame para bumalik sa kaniya, pero tumalikod lang ito at hindi gumalaw. Kumunot ang noo ni James. “Bad dog ka na ba ngayon? Come.”Yumuko si Edamame at naging malungkot.Masamang tiningnan ni Jefferson si James, at tinanong, “Giselle, kung hindi ka pa kumakain, sumabay ka na sa amin.”Napahinto si Giselle, binawi niya ang kaniyang kamay, at tumayo. “I—”“Daughter-in-law mo siya kaya natural lang na sumabay siya sa dinner, ‘di ba?” Tumingin si James kay Gisell
Naningkit ang mata ni James. “Yung mga lalaking pinipili mo ay yung mga magagaling?”Hindi sumagot si Giselle.Pinatunog ni James ang dila niya at umiling. “Hindi naman ‘yon mali, pero ang importante, dapat piliin mo yung taong mahal ka. Kung hindi ka niya mahal, hindi siya mapupunta sayo, kahit na gaano siya kagaling. Isang commodity ba ang tingin mo sa isang relasyon?”Huminga nang malalim si Giselle at tumingin siya kay James. “Pinangangaralan mo ba ako?”“Sinasabi ko lang ang totoo. Masyado kang self-centered at gusto mong ikaw lagi ang nasusunod. Gusto mo kontrol mo ang lahat. Na-realize ko ito nang pinirmahan natin ang kontrata. “Hindi mo gusto ng blind dates pero hindi mo naman gusto na i-reject sila, kaya gusto mo ng tulong ko at gusto mo na mag-set ako ng rules. Kailangan ko magpanggap na isa akong perfect boyfriend nang makipagkita ako sa magulang mo. Hindi mo naman sinusubukan na magpanggap na girlfriend ko. Baka isipin ng mga tao na boss kita.”Nainis si Giselle. “Ik
Bumalik si Giselle sa sarili niya at natawa. “Sa tingin mo ba kailangan mo akong turuan niyan?”“Hindi. So, dapat mas maging self-aware ka pag nagpapanggap ka na girlfriend ko?” “Anong ibig mong sabihin?” “Halimbawa…” Biglang naglakad si James, kaya napaatras si Giselle. Ngumiti siya. “Tulungan mo akong ayusin ang gamit ko.” Walang masabi si Giselle. Umupo si James sa tabi ng luggage at nagpatuloy na mag-ayos. “Bakit nakatayo ka pa rin diyan? ‘Di ba dapat tumutulong ang girlfriend?”Hindi alam ni Giselle ang sasabihin niya.Matapos maayos ang mga bag ni James, tinulungan siya ni Giselle sa isang bag. Inabot niya iyon sa assistant nang makita niya ito. “Hawakan mo.”Huminto ang assistant at tiningnan si James na naglalakad palapit.Naningkit ang mata ni James. “Ms. Peterson, sa tingin mo ba mabigat ang mga bag ko para sayo?”“Lalabas tayo? Hindi ka ba natatakot—”“Alam na ng media na may relasyon tayo. Hindi na natin kailangan magtago kaya bakit hindi na lang tayo maging