Nagulat si Daisie at tumawa. “Sabi ko panoorin mo yung play, hindi ako.”Hinalikan siya ni Nollace sa pisngi. “Nagbayad ako para panoorin ang shooting pati ikaw.”Bakas ang saya sa mata ni Daisie, at pinasok niya ang kaniyang nilalamig na kamay sa damit ni Nollace.Nilamig si Nollace at hinawakan ang kamay ni Daisie. “Okay, nainitan ka na, ‘di ba?” Nagpanggap na nilalamig pa rin si Daisie. “Nilalamig ang kamay ko.”Niyakap siya ni Nollace at hinalikan ang pisngi niya. “Malamig ba talaga doon?”Tumango si Daisie.Nilubog ni Nollace ang mukha niya sa leeg ni Daisie. “Gusto mo ba mainitan?” Naging alerto si Daisie, hinawakan niya ang pisngi ni Nollaceat seryosong sinabi, “Nasa filming site tayo ngayon kaya huwag kang gumawa ng kahit ano dito.”Ngumisi si Nollace. “Mukha bang ganun akong tao?”Biglang nakatanggap ng text message si Daisie sa cell phone niya. Kinuha niya iyon, binasa, at nagulat siya. “Nanganak na si Freyja, baby girl daw!”Nilagay ni Nollace ang kamay niya sa
Lumapit si Nollace sa kanila. “Maiiwan muna ako dito para kasya pa isang tao sa trailer.”Agad na sumagot si Shannon, “Kahit huwag na, Mr. Knowles. Dapat umalis ka na kasama nila.”“Ayos lang yun. Pwede naman akong mag-stay muna.”Dagdag ni Daisie, “Dito rin muna ako.”Nag-iisip si Shannon habang mas nagdidilim pa ang maiitim na ulap sa horizon at halos matakpan na ang kalahati ng langit. Nang mapansin ni Shannon na wala na siyang oras para mag-isip pa, nag-igting ang ngipin niya at tumango. “Okay, gawin natin ang plano na yan.”Matapos makasakay ng mga tao sa trailer, naiwan ang dalawang crew member, at lahat ng ibang crew member ay nakababa na.Pumunta si Nollace sa minibus para tingnan ang kondisyon nito. “Sa tingin ko ay nasira na ang engine. Malapit na ang blizzard, walang lugar dito na pwede natin pag taguan. Parang sa bus lang na ito tayo pwede mag-stay buong gabi.”Tumingin si Shannon sa dalawang crew member, “May pagkain ba tayo?”“Bumili kami ng tinapay at tubig kay
Tumayo si Zephir. “Kailan ba matatapos yung big blizzard?”Isa sa mga crew member ang umiling. “Hindi natin yan alam, pero may limang parting, at may minibus doon sa scene, kaya pwede pa sila maka-survive buong gabi kung magkakasya sila sa minibus. Gumalaw ang sulok ng labi ni Zephir pero hindi siya nagsalita.Tumawa si James, tiningnan niya ang artista, at inasar niya ito. “Oh, gaano kabilis masampal ng tao ang sarili nilang mukha? Sino kaya yung taong ang lakas ng loob na magmayabang para lang magreklamo at sirain si Daisie kanina.”Nahihiya ang artista at galit siyang umalis sa lobby.Humalukipkip si James at suminghal.‘Sino siya para magpanggap na si Virgin Mary habang nandito ako?’ Noong gabi, mas naging marami ang snow at hindi tumitigil ang malakas na hangin at sobrang maingay. Nakabukas ang ilaw sa sasakyan na naka-konekta sa car battery ng minibus. Ang lahat ay nakasuot ng thick-padded jackets at sinubukan na magdikit-dikit para mainitan sila. Magkatabing nakatul
Tahimik ang buong gabi kahit pero maingay para sa iba. Tulog na ang lahat ng tao, at si Nollace na lang ang nanatiling gising.Yumuko siya, tinitigan si Daisie na nakahiga sa kaniyang kamay, dahan-dahan niyang hinaplos ang buhok sa noo ni Daisie gamit ang daliri niya. Bahagyang gumalaw si Daisie pero natulog ulit.Ngumiti si Nollace at hinigpitan ang yakap niya. Naalala ni Nollace ang panahon na sinamahan siya ni Daisie sa Octavia kahit na hindi ligtas para sa kaniya. Kahit na nakaraan pa iyon o ngayon, laging ganun si Daisie, kaya sobrang hirap para kay Nollace na hindi alagaan si Daisie.Ayun din ang dahilan kaya hindi niya mapigilan ang mag-alala kay Daisie.Sa Bassburgh, sa ospital…Nagising si Freyja noong gabi at gusto niyang tumayo sa higaan pero pinahiga ulit siya ni Colton. “Huwag ka gumalaw. Kailangan mo muna magpahinga.”Nahihirapan si Freyja. “Pero gusto ko pumunta sa banyo.”Kinuha ni Colton ang potty sa baba ng kama at inabot kay Freyja.Sobrang nahiya si Freyja
Tumango si Shannon.Sa wakas ay dumating na ang tulong sa scene ng bandang 8:30 a.m., lahat sila ay sumakay sa minivan, umalis sila sa bundok, at bumalik sa hotel na nasa baba ng bundok. Nakahinga na nang maayos ang ibang crew member.Lumapit si James kay Daisie. “Buti nakabalik na kayo guys. Buong gabi akong nag-aalala.”Nilagay ni Daisie ang kamay niya sa kaniyang likod na parang siya lagi ang may kontrol ng buong sitwasyon. “Bakit mo naman kailangan mag-aalala? Blizzard lang naman iyon ‘di ba?” Ngumiti si James. “Sa tingin ko hangga't nandyan ang asawa mo, hindi ka matatakot kahit apocalypse, tama?” Bumalik sila sa sari-sarili nilang kwarto, nag hot shower, nagpalit ng damit, at pumunta sa restaurant para mag almusal.Uminom si Daisie ng mainit na almond milk at mas lumakas siya mula sa fatigue habang umiinit ang kaniyang tiyan. Umupo si James sa harap niya hawak ang plato na kaniyang almusal at tumingin sa paligid. “Bakit wala ang asawa mo dito para sa almusal?” Kinuh
Nagdilim ang ekspresyon ni Tiffany. “Anong kinalaman nito kay Assistant Director Gosling? Masasabi ko naman na hindi siya sobrang tanga para magustuhan ang isang babaeng kasal na gusto makipagharutan sa ibang lalaki.”Nagtawanan ang dalawa at wala na silang sinabi. Matapos nilang kumain, umalis na sila Daisie at James sa restaurant. Nakatayo sila sa harap ng elevator at naghintay. Pero ng magbukas ang pinto at lumabas ang mga tao, hinila ni James si Daisie na kanina pa nakatitig sa kaniyang phone. Sinong nakakaalam na ang ginawa niya pala ay makukunan ng isang tao mula sa hindi kalayuan bago sila makapasok sa loob ng elevator. Sa Zlokovia, sa Bassburgh…Pumunta si Freyja sa nursery para bisitahin ang baby niya. Tiningnan nya ang maliit na katawan sa incubator sa bintana, at halos matunaw na ang puso niya. “Freyja.”Tumalikod siya at bahagyang nagulat. “Mrs. Goldmann?” Ngumiti si Maisie at lumapit sa bintana. “‘Di ba sobrang cute ng baby?” Tumango si Freyja. “Oo, sobran
"Ikaw talaga, sinasabi mo ba na ayaw mo?” Nilapit ni Maisie ang baby kay Colton. “Mag-isip ka ng pangalan ngayon sa harap ng anak mo. Kung tumawa siya, gagamitin natin ang pangalan na sinabi mo. Pero pag umiyak, kailangan mo na lang tanggapin ang katotohanan na tatawagin siyang Hope habang buhay.”Nagulat si Colton. “Kaya… kaya niya ba yun intindihin?”Kinaway ni Maisie ang kamay niya. “Kahit maintindihan ni Hope o hindi, hindi na yun mahalaga. Mag-isip ka na.”Tinitigan ni Colton ang little girl, kulubot pa rin ang katawan nito sa swaddle, at parang nahihiya siya.‘Hindi naman ako magaling sa pagpapangalan sa sarili kong anak.’Tiningnan ni Colton si Freyja.Napahinto si Freyja ng ilang sandali. “Huwag kang tumitih sa akin. Hindi ako makaisip ng mas magandang pangalan kumpara sa Hope.”Humalukipkip si Colton. “Pangalan ng kapatid ko ay Daisie, dahil sa bulaklak na daisy. Kung magiging Hope Goldmann ng anak ko, may magiging pangalan sa pamilya na laging ginagamit sa Zlokovia.
Kinabukasan, dinala ni Gina lahat ng ebidensya sa korte. Lahat ng binigay niya sa korte ay nagpapakita na nagtaksil sa kaniya ang kaniyang asawa, at naging biktima rin siya ng domestic violence, at sinubukan pa na i-kidnap ang kanilang sariling anak para pilitin siyang mag file ng divorce ng hindi nanghihingi ng kahit anong pabuya. Sinabi ni Gina na gusto niyang gumawa agad ng paraan ang korte.Nagbigay rin si Derrien sa korte ng ibang mga importanteng impormasyon at ebidensya na nagpapatunay na may intensyon talaga si Ronald na patayin ang asawa niya. Hindi iyon naisip ni Gina at nagulat siya. “G-Gusto niyang patayin ako?”Tumango si Derrien. “Matapos mong mawalan ng malay sa lugar ni Ms. Blueman, hindi nagpakita ng kahit anong intensyon si Mr. George para i-rescue ka. Plano pa niyang patayin ka at ilibing ang katawan mo para mawala lahat ng ebidensya. Siguro namatay ka na nung araw na iyon kung walang nakarinig ng gulo at pumunta doon para iligtas ka.”Namutla ang mukha ni Gina.
“Daisie.” Lumapit sila Leah at Morrison hawak ang kanilang wine glass. “Sobrang ganda mo ngayon.”“Thank you,” nakangiti na sinabi ni Daisie.Tinass ni Leah ang wine glass niya. “I propose a toast. Hiling namin ni Morrison sayo ang masayang pagsasama niyo ni Nollace.” Nakipag-clink si Daisie ng glass sa kaniya. “Sa inyo rin ni Morrison.” Matapos ang toast, lumapit Cameron kala Daisie at Waylon. Nasa likod nila sila Freyja, Colton, Maisie, at Nolan. Tinass ni Maisie ang kamay niya at hinaplos ang pisngi ni Daisie. “Ang galing mo kanina.”Tumawa si Daisie. “Talaga?”Dagdag pa ni Nolan, “Ikaw ang dazzling pride namin habang buhay, kaya syempre oo.”Ngumiti si Daisie na parang siya ang little princess ng pamilya.Lumapit si Nollace. “Dad, Mom, toast para sa inyong dalawa. Thank you dahil pumayag kayo sa amin ni Daisie.” “Ma-swerte ka talaga.” Mahinahon na suminghal si Nolan, kinuha niya ang kaniyang wine glass, at pinag-clink niya ito kay Nollace. “Dapat simula ngayon ay maay
Para bigyan ng daan ang wedding carriage, hindi pinayagan ang ilang sasakyan na makadaan sa route mula palace papunta sa cathedral.Tumingin si Daisie sa labas ng carriage—puno ng mga tao ang kalsada, at lahat sila ay saksi sa ma-garbong senaryo na iyon. Si Nollace na nakaupo sa gilid ay nakasuot ng double-breasted dark blue military jacket. Mukha siyang matangkad at malapad, at may dalawang St. Patrick’s Stars sa kaniyang epaulet, nakalagay ang isa sa magkabilaan, may full set ng medal sa kaniyang dibdib, at iba pang mga komplikadong dekorasyon. Hinawakan niya ang likod ng kamay ni Daisie at bigla siyang ngumiti. “Ang pawis ng palad mo.” Lumingon si Daisie sa kaniya at nanginginig ang boses niya nang sumagot, “Kinakabahan ako.” Tinaas ni Nollace ang kamay ni Daisie at hinalikan niya ang likod nito. “Nandito ako, kaya huwag kang mag-alala. Relax ka lang.” Tiningnan ni Daisie ang wedding jacket ni Nollace. “Ang gwapo mo sa uniform na ‘to.”Tumawa si Nollace. “At sobrang gand
“Siya nga pala, nasaan si Cameron?” Tanong ni Morrison. Sumagot si Waykon, “Kasama niya si Dad maglakad-lakad. Kikitain ko na rin sila ngayon kaya iiwan ko muna kayong dalawa. Pwede niyo naman gawin kung anong gusto niyo sa free time niyo.”Matapos iyon sabihin, tumayo na si Waylon at iniwan ang couple.Umiling si Morrison. “Nagbago na siya ngayon simula nang nag-asawa siya.” “Nagsasalita ka naman na parang hindi ka rin nagbago.” Mabilis na tumayo si Leah at umalis sa restaurant.Binaba ni Morrison ang cup niya at mabilis na sumunod kay Leah. “Hoy, bakit mo naman ako iniiwan? Hintayin mo ako.” Lumabas sila Maisie at Saydie sa private room at nakasalubong nila sila Nolan at Quincy sa corridor.Tumango si Quincy. “Mrs. Goldmann.” Huminto si Maisie sa harap ni Nolan, at hinawakan ni Nolan ang kamay niya. “Tapos na ba kayo mag-usap?” “Syempre. ‘Di ba gusto mo pumunta sa Hathaways’ villa kasama si Dad ngayong tanghali?” Ngumiti si Nolan. “Hinihintay lang kita. Pupunta lang k
Masayang ngumiti si Daisie. Susuotin ko itong crown sa araw ng kasal ko na pwede maging endorsement para sa jewelry company at design ni mom.” Niyakap siya ni Nollace mula sa likod. “Pwede mo gawin ang kahit ano basta gusto mo.” …Dalawang araw bago ang kasal ay dumating na sa Yaramoor ang mga Goldmann at nag-stay sila sa hotel na inihanda ni Nollace. Pina-reserve ng royal family ang buong hotel para sa mga guest nila na mula sa Zlokova na pupunta sa kanilang kasal. Dumating na rin ang mga Boucher at mga Lucas, pati si Sunny ay nandoon.May mga pamilyar rin na bisita mula sa Zlokovian entertainment industry. Sila Hannah, Amy, James, at Charlie na mga malalapit na kaibigan ni Daisie ay pumunta rin. Nasa invitation list din sila Leah at Morrison. Nang pumunta si Maisie sa restaurant, sinamahan siya ng waiter papunta sa isang private room.Nang makita ang lalaking nakaupo sa gilid, ngumiti siya at sumigaw, “Godfather!” Dahan-dahang lumingon si Strix. Hindi sila nagkita ng
Tumawa silang lahat. Dumating na ang dilim, at napuno ng neon light ang buong city. Bumalik sila Daisie at Nollace sa Taylorton matapos ang dinner.Basa ang buhok niya nang lumabas siya sa shower. Kinuha ni Nollace ang towel niya at tinulungan siyang patuyuin ang kaniyang buhok. Umupo siya sa harap ng dresser at tiningnan ang tao na nasa likod ng salamin. May ngiti na nakatago sa sulok ng kaniyang bibig habang sinasabi, “Nolly, sobrang excited na talaga ako sa kasal natin.” “Talaga?” Dahan-dahang pinatuyo ni Nollace ang malambot na buhok ni Daisie. “Ako rin, excited na ako.” “Pwede ko na masabi ngayon na perfect na ang buhay ko, ‘di ba? Kasi ikakasal na ako at maglalakad ako sa altar kasama ang lalaking pinakamamahal ko.” Tumawa si Nollace at lumapit siya sa tainga ni Daisie. “Alam mo ba? Lahat din ng hiling ko sa buhay ay natupad na.”Tumingin si Daisie sa kaniya. “Anong mga hiling mo?” “Maging asawa ka, pakasalan ka, at magkaroon tayo ng sariling mga anak.”Nagulat si
”Oo, totoo ‘yon,” sagot ni Zephir. “Parang naging mas mature ka na nang bumalik ka galing sa bakasyon mo.” Tinapik ni Naomi ang balikat niya. “Hinihiling ko ang lahat ng best para sa mga susunod mong gagawin.” Ngumiti si Zephir pero wala siyang sinabi na kahit ano. …Hindi nagtagal, katapusan na ng buwan. Tapos na ang bakasyon nila, at bumalik na sila sa Bassburgh. Naghihintay sila Maisie at Nolan sa kanila sa courtyard. Matapos nilang lumabas ng kotse, tumakbo si Daisie palapit sa kanila. “Mommy! Daddy!” Niyakap niya sila Maisie at Nolan.Tinapik ni Nolan ang ulo niya at napangiti siya. “Malaki ka na. Huwag ka na umakto na para kang bata.” Ngumiti si Daisie sa kanila at sinabi, “Pero alam ko na lagi akong bata sa paningin niyo.” Tumawa si Maisie at tiningnan ang ibang tao. “Mukhang naging masaya kayong lahat. Pumasok muna kayo. Sama-sama dapat tayo kumain ngayong gabi.” Pumasok sila Freyja at Cameron sa bahay para tingnan ang kanilang mga anak. Magkasama sa iisang kw
Tumingin si Nollace sa kanila. “What a coincidence.” “Mas nauna kami ni Morrison dito kaysa sa inyo guys,” sabi ni Leah. “Nalaman lang namin na nandito pala kayo nang nag-post si Daisie ng photo sa Facebook page niya.”Hinila ni Daisie si Leah sa upuan at sinabi, “Dapat mag-stay muna kayo ng ilang araw kasama kami.” Nang umupo si Morrison, pinakilala siya ni Waylon kala Freyja at Daisie. “Siya ang sister-in-law ko, si Freyja, at siya naman ang kapatid ko. Daisie ang pangalan niya.” “Nakita ko na sila dati noong wedding niyo,” sabi ni Morrison. “Kaklase ng misis ko ang kapatid mo dati. Nabanggit niya na sa akin.”“Kailan mo pa ako naging asawa? May pagkakataon pang hindi kita pakasalan sa future,” sabi ni Leah. “Engage na tayo. Kung ayaw mo akong pakasalan, sino namang papakasalan mo?” Kumunot ang noo ni Morrison, kaya natawa ang lahat ng nasa paligid nila, maliban kay Daisie. Hindi siya makapaniwala na nakatingin kay Leah at tinanong, “Engaged? Kailan kayo naging engage, Le
Sabi ng stall owner, “$10 para sa tatlong chance.”“$10 para lang sa tatlong chance? Ang magal naman,” sabi ni Freyja. Tinaas ng stall owner ang ulo niya at sinabi, “Ako na nga ang pinakamura dito. Yung ibang stall $15 ang hinihingi para sa tatlong chance.” Hinila ni Daisie si Freyja at sinabi, “Ibigay na lang natin ang pera sa kaniya. Hindi rin naman madali sa kanila ang mag-set up ng stal dito kaya maglaro na lang tayo.” Matapos iyon, binigyan niya ng $20 ang stall owner at sinabi, “Bigyan mo po kani ng anim na hoops.” Binigyan siya ng stall owner ng anim na hoops. Nakatitig na si Daisie sa bracelet. Kahit alam niyang peke iyon, maganda naman. Hinawakan niya ang hoop at hinagis papunta sa bracelet. Pero, hindi niya iyon nakuha. Binato niya ulit ang dalawang hoop sa bracelet pero bigo pa rin ang pagsubok niya kaya sobra siyang nainis.Tatlong hoops na lang ang meron siya. Nang makita na handa na si Daisie na sumuko, kinuha ni Cameron ang mga natirang hoop at sinabi, “A
Tahimik ang gabi sa lumang lugar. Walang ibang naririnig sa paligid kundi mga huni ng mga insekto. May isang lamp na nakasabit sa tent na nasa damo. Tahimik ang paligid. Umiikot-ikot si Daisie sa sleeping ba dahil hindi siya makatulog. Nang biglang, may kamay na dumampi sa kaniyang bewang at hinila siya papunta sa dibdib. “Anong problema? Hindi ka makatulog?” “Oo…” diniin niya ang kaniyang mukha sa dibdib ni Nollace at sinabi, “Gusto ko sana umihi kaso natatakot ako.”Hinalikan ni Nollace ang noo niya at sinabi, “Sasamahan na lang kita.” Both of them came out of the tent. Nollace took a flashlight and led Daisie to a row of trees in the distance. Daisie turned her head and said, “You wait for me here.”Lumabas silang dalawa sa tent. Hawak ni Nollace ang flashlight at sinamahan niya si Daisie sa row ng mga puno malayo sa kanila. Tumalikod si Daisie at sinabi, “Hintayin mo ako dito.”Tumango si Nollace. “Isigaw mo lang pangalan ko pag may kailangan ka.” Naglakad si Daisie pa