Bigla namang may naalala si Maisie nang makita niya Si Quincy at tinanong ito, "Nasaan si Nolan?""Umuwi siya para magpalit ng damit. Pinadala niya ako rito." ngumiti si Quincy.Paniguradong ayaw niyang mamantsahan ng dugo ang damit niya."Quincy, kinagat… ko ba si Nolan?" tanong ni Maisie.Naalala niyan may kinagat siya, at parang narinig niya ang boses ni Nolan.Ngumiti si Quincy. "Naalala mo—"Napayuko si Maisie. Totoo nga ito."Alam ba ng mga bata na nandito ako sa ospital?" patuloy niyang pagtatanong.Ilang araw siyang hindi umuwi. Anong iisipin ng mga bata? Sumagot si Quincy, "Hindi maayos ang lagay mo ng ilang araw. Pinagtakpan ka ni Nolan sa mga bata kasi ayaw niyang mag alala sila."Tumango ni Maisie.Totoo ito. Kung si Waylon at ang iba pa ay pupunta para makita siya at masaktan sila, bibigat ang loob ni Maisie."Ang tatay ko—""Ayos lang ang tatay mo."Pumasok si Nolan. Umalis si Quincy at ang doktor para bigyan sila ng oras para makapag-usap.
Sa mansyon ng Vanderbilt…Malutong at malakas na sampal ang natanggap ni Leila, na nagpagulat sa kaniya.Nang malaman ni Stephen na si Leila ang nag utos para kidnapin si Maisie, napuno siya ng galit habang sumisigaw, "Napakasama mong babae ka! Hindi ko kayo tinrato ng masama kahit isang beses, pero ikaw! Paano mo nagagawa ito kay Maisie habang nabubuhay pa ako!?"Nanginginig si Leila habang ang kamay niya ay nasa kaniyang pisngi. Hindi niya inakalang masisira ang plano nila ni Nelson. Dahil iyon lahat kay Nolan!Wala na ring dahilan para magpaliwanag si Leila, pero napagtanto niyang galit na galit si Stephen. "Makinig ka sa akin, dear—""Ano pang sasabihin mo?" hindi mapaliwanag ang galit ni Stephen kay Leila. "Buong akala ko totoo kang mabait kay Maisie, na mabuti kang madrasta, pero masyado akong naging uto-uto."Naintindihan niya na kung bakit hindi matanggap ni Maisie ang mag-ina. Masyado silang masama, pero siya…Pinalayo niya si Maisie dahil sa kanila!Muntik pa
"Ano pang hindi mo nagustuhan?" Hindi naisip ni Stephen ang nararamdaman ni Maisie dahil hindi niya naman ito sinubukang gawin.Naaawa siya kay Willow at sa nanay nito, pero nahihiya rin siya sa tuwing naiisip niya si Maisie. Kamukha ni Maisie ang nanay niya, at ang galit niya sa nanay nito ay nabubuntong niya kay Maisie. Natatakot siya na baka hindi niya mapigilan ang nararamdaman niya kay Marina de Arma kapag nakikita niya si Maisie.Napasobra ang pagbibigay niya ng luho kay Willow, pero dahil iyon sa mga taong iniinsulyo si Willow bilang anak sa labas, at hindi siya natutuwa sa mga naririnig niya.Mahirap na balansehin ang pagmamahal niya sa kaniyang mga anak at maging patas.Hindi kay Willow o sa nanay nito siya pinaka nagkulang, kundi kay Maisie!Nang makitang desido na makipaghiwalay si Stephen, bumagsak sa sahig si Leila.'Pero walang matitira sa akin kapag umalis ako sa Vanderbilt! Ayaw ko na bumalik sa panahong mahirap ang buhay. Ayaw ko na problemahin kung paano a
Nalungkot si Nolan dahil sa pagpapalabas sa kaniya ng kaniyang asawa.'Gusto ko lang siyang tulungan magbihis. Wala naman akong gagawin sa kaniya. Kailangan pa ba iyon?"Mr. Goldmann." Marahang lumapit sa kaniya si Stephen.Inayos ni Nolan ang tupi ng kaniyang jacket, at naging kakaiba at maangas ang kaniyang ekspresyon. "Mr. Vanderbilt?""Ayos na ba si Zee ngayon?""Maayos naman siya, buhay at malakas," mainam na sagot ni Nolan. Bigla siyang may naisip at sinabing, "Pwede kang pumasok maya maya."Matapos magbihis ni Maisie, binuksan ni Stephen ang pinto, pumasok sa ward, at inilagay ang dala niyang thermos sa lamesa. "Nagdala ako ng sabaw na ipinaluto ko sa kasambahay para sa iyo. Makakatulong ito para lumakas ka agad.""Sige, iinumin ko iyan mamaya." tinanggap ito ni Maisie.Naglakad si Stephen papunta sa upuan na katabi ng higaan, umupo rito, at marahang nagpaliwanag, "Zee, pasensya na. Ako ang dahilan kung bakit ka nasaktan. Hindi ko alam na kayang gawin iyon sa iyo
Sa oras na iyon, nakatanggap ng tawag si Willow mula sa kaniyang nanay.May sinabi si Leila kay Willow, at namutla bigla ang kaniyang mukha. Hindi na siya mapakali sa kaniyang kinauupuan. "Ano? Gustong makipaghiwalay ni Dad sayo!?"Hindi lang pumalya ang plano ng nanay niya na i-set up si Maisie, pero pati ang tatay niya ay balak na rin hiwalayan ang nanay niya!'Bwisit! Bakit sobrang dali ng buhay ng bruhang ‘yun?''Hindi, hindi dapat ako sumuko. Kailangan kong ingatan ang identity ko bilang anak ng mga de Arma. Hindi naman mahalaga kahit wala na yung bracelet. Mayroon naman akong DNA result. Hindi nila ako mahuhuli hangga't wala si Dad at lola doon.'Ano naman kung alam ni Nolan ang plano ko? Hindi ba’t pinili niyang hindi ako ilantad? 'Kung sinabi na niya ang plano ko kay Maisie, malamang pumunta na si Maisie sa pamilya ng Lucas para ilantad ako. Mukhang may pakialam pa rin si Nolan sa akin dahil sa pinagsamahan namin sa loob ng anim na taon.'…Sinundo ni Nolan si Mais
'Hindi ko sinabi kay Dad na nagtagumpay akong makita ang anak ni Marina. Pero nalaman pa rin ito ni Dad mula sa kung kanino man, at gusto pa niyang i-anunsyo ito sa publiko…'Lumingon si Larissa kay Willow na napapalibutan ng mga tao, hindi na niya mapigilang mapakunot ang noo.'Kahit na sinasabi ng resulta ng DNA na magkadugo sila ni Louis at nasa kaniya din bracelet, masama talaga ang kutob ko.Habang dahan-dahang naglalakad si Louis pababa ng hagdan, nakatuon ang tingin ng mga mata ng mga babae sa kaniya.Nadurog ang maraming puso ng mga socialites ng Bassburgh nang isapubliko noon sa banquet ng mga celebrities ni Mr. Goldmann na hindi na siya available pa. Kaya naman, bukod kay Helios, ang bigwig ng entertainment industry na walang sinuman ang naglalakas loob na lumapit dahil sa pressure mula sa milyon nitong mga fans, si Louis na lang ang pwede nilang pangarapin. Single pa rin ito at avaible pa sa circle.Kilala si Louis bilang Prince of Violin ng Basburgh, marahil namana n
Hindi inaasahan ni Willow na pupunta ang babaeng ito dito.'Bwisit! Kasama niya ba si Maisie?'Bakas ang galit sa kaniyang mga mata.Pakiramdam ni Louis ay pamilyar si Ryleigh. Tiningnan niya ito nang malapitan, hindi ba't sjya yung babae na may kasamang dalawang bata sa Michelin restaurant nang araw na yon?"Ryleigh!" Natatakot si Mrs. Boucher na mayroong gawin itong kalokohan kaya pinaalalahanan niya ito. "Pamangkin siya ni Tita Lucas.""Ano?" Nagulat si Ryleigh.'Paano naging pamangkin ni Tita Larissa si Willow? Siya ba ang anak ng mga de Arma na balak ipakilala ng mga Lucas ngayong gabi?'"Tita, Tita Larissa, nagkakamali ba kayo? Paano naging—" Hinila ni Russel si Ryleigh at pinutol ang kaniyang sasabihin, "Manahimik ka, huwag mong ipahiya ang sarili mo!"Tinavig ni Ryleigh ang kamay nito. "Dad, bakit niyo naisip na nagloloko ako? Anak sa labas ng mga Vanderbilt ang babaeng iyan, at nanay niya ang stepmother ni Zee, si Leila Scott!"Hindi malakas ang boses ni Ryle
Ni hindi tiningnan ni Louis si Willow.Dumapo ang tingin niya sa dalawang taong dahan-dahang lumiyaw sa crowd. Hindi lang siya, pati sina Larissa at Mrs. Boucher ay napatingin sa kanila."Mr. Goldmann? Bakit siya nandito?""Malapit ba ang mga Goldmann sa mga Luvas para dumalo siya sa banquet ng mga Lucas?""Girlfriend ba ni Mr. Goldmann ang kasama niyang babae?"Humawak si Maisie sa braso ni Nolan at sabay silang naglakad. Nakasuot siya ng isang dark green evening gown at kita ang kaniyang mga balikat— ang kanyang waistline at split dress design ay mas lalong nagpa-angat sa buong dress.Nakatali ang buhok niya sa isang fishtail braid, ang kaniyang matalim at walang emosyon na itsura ay isang tanawing hindi makakalimutan ng sinumang taong nakakakita sa kaniya sa personal.At habang naglalakad sila ni Nolan na napaka-regal, charming at attractive, para silang match made in heaven."Zee!" Natuwa si Ryleigh matapos makita si Maisie.Tumakbo siya at kumapit sa braso nito.
Hinila ni Leah ang luggage niya at pinasok sa trunk ng sasakyan niya, lumingon siya sa manager. “Salamat pero sa tingin ko ay hindi ko na kailangan.”“Ms. Younge…”“May nangyari ba?”Nang marinig ang ibang boses, lumingon si Leah at nakita si Dennis na palabas mg sasakyan at papalapit sa kanilang dalawa.Bahagyang tumangonang manager. “Mr. Clarke.”Naningkit ang mata ni Leah. “Magkakilala kayo?”Nakangiting nagpaliwanag si Dennis, “Ako ang may-ari ng hotel na ito pero hindi ko inakala na nandito ka.”Nagulat si Leah. “Ganoon ba?”“Anong nangyari?” Tinanong ni Dennis ang manager para magpaliwanag at tapat na sumagot ang manager.Kumunot si Dennis. “Kapag may nangyari na ganoon, dapat tanggalin ang empleyado.”“P-Pero kulang na ng tao ang hotel ngayon at mukhang mahihirapan na tayo mag-recruit ng panibago kapag tinanggal natin siya.” Hindi mapigilan ng manager na makaramdam na parang sumusobra naman si Dennis sa desisyon niya.Malamig siyang tiningnan ni Dennis. “Kung nakagaw
Nagulat si Leah.‘Posible kaya na si Morrison ‘yon?’Pumunta si Leah sa pinto at bubuksan na sana ‘yon nang bigla niyang narinig ang boses ni Morrison. “Sino ka ba?”Hindi nagtagal pagkatapos non ay may kaguluhan na nagmula sa kabilang banda ng pinto sa corridor.Agad na binuksan ni Leah ang pinto at lumabas, nakita niya si Morrison na parang may hinahabol pero mabilis ang paa ng tao na ‘yon.“Morrison!” sigaw ni Leah.Lumingon siya sa dulo ng corridor at galit na sumigaw, “Hindi mo na naman binasa ang text na sinend ko sa'yo, ano!?”Natigil ang nasigawab na si Leah at nagtataka ang ekspresyon, “Anong text message ang sinasabi mo?”Huminga nang malalim si Morrison at suminghal sa inis. “Pwede mong itapon ang cell phone mo kung wala kang plano na gamitin. Nag-text ako sa'yo, sinabihan kita na huwag bubuksan ang pinto kahit na may marinig ka na katok sa pinto. Sa tingin ko hindi ka naman takot mamatay, huh?”‘Kung hindi ko siya binantayan para sa ganoong insidente, sa tingin ko
Nililinis ni Leah ang damit niya at bahagya siyang nagulat nang marinig kung ano ang sinabi ng lalaki. Inangat niya ang kaniyang ulo para tingnan siya at ngumiti. “Hindi na ‘yon kailangan. Salamat.”Pagkatapos non, umalis siya.Tiningnan ni Dennis ang direksyon kung saan pumunta si Leah nang may pilyo na ngiti sa kaniyang mukha.Pagkatapos ni Leah pumunta sa banyo, hinubad niya ang kaniyang jacket. Sinubukan niyang linisin ang mantsa ng kape sa kaniyang jacket pero walang nangyari. Kaya naman, wala siyang ibang magawa kundi maghintay na makauwi bago niya malabhan ang jacket.Pero, mukhang masyadong masigla para sa kaniya ang lalaki na Dennis ang pangalan.‘Kasing sigla ba niya lahat ng lalaki sa Stoslo?’ naiisip niyang tanong.Nang tanghali, sinabit ni Leah ang jacket sa kaniyang braso. Isang sasakyan ang huminto sa harap niya nang lumabas siya ng building. Ibinaba ng driver ang bintana at ang nandoon ay walang iba kundi si Dennis.“Pasensya na talaga at namantsahan ko ng kape a
Binalik ni Diana si Tic sa stroller at sinabing, “Hindi ako magaling magbigay ng pangalan. Tanungin mo ang dad mo. Mas magaling siya sa akin dito.”Tumango si Nollace. “Kung ganoon, Dad, kailangan ko ng tulong mo na alagaan mula sila sandali.”Nagulat si Rick. “Ano? Ako?”“Ang tagal na nang huling pagkakataon namin ni Daisie na maglaan ng oras para sa isa't isa,” galit na sinabi ni Nollace.Matagal na nang huling nagkaroon sila nang intimate activity at mas imposible pa ‘yon na mangyari ngayon lalo na’t kasama nila ang tatlong bata.Sa sobrang kahihiyan ni Daisie ay gusto niyang humanap ng butas at ilibing ang sarili niya. Hindi niya alam kung bakit nagagawa ni Nollace na magsabi nang bagay na nakakahiya sa magulang nila.Hindi nagtagal, tinanggap ni Rick ang tungkulin sa pag-aalaga ng tatlong bata. At para kay Daisie at Nollace, kung wala ang mga bata sa paligid nila, nakadikit lang si Nollace kay Daisie mula umaga hanggang gabi. Pareho nilang sinamantala ang mga araw at parang
“Kung tutuusin, kadalasan na iniisip ng mga lalaki na responsibilidad ng babae na alagaan ang anak nila at dapat matuwa ang babae kapag handa silang tumulong paminsan-minsan. Ang iba sa mga lalaki ay ayaw pa na alagaan ang anak nila. Naiintindihan ng asawa mo na naghirap ka sa panganganak kaya naniniwala ako na magiging mabuting ama siya,” sabi ng nanny.Nagulat si Daisie.Ang totoo niyan ay pakiramdam niya na tama ang nanny. Swerte talaga siya. Kung tutuusin, kadalasan ay si Nollace ang nag-aalaga sa mga bata.Kapag umiiyak ang anak nila sa kalaliman ng gabi, siya ang maghahanda ng gatas at pagagaanin ang loob ng mga ito.Tumingin siya sa tatlong baby at malaki ang mga ngiti, “Mabuti nga siyang ama.”Nang gabi, umakyat si Nollace sa taas para hanapin si Daisie pagkauwi niya.Nang hindi niya makita si Daisie sa kwarto, pumunta siya sa baby room at nakita na natutulog ito kasama ang mga anak nila.Inilagay ni Nollace ang jacket sa likod ng upuan at lumapit sa kama.Nakakatuwa an
Ngumiti si Estelle at sinabing, “Masaya kami na nandito ka. Hindi ka na dapat nagdala pa ng regalo.”Dinala siya ni Gordon at Estelle sa living room. Hindi madali kay James na umalis sa kaniyang shooting at pumunta rito kaya naman sinabihan nila ang kanilang mga katulong na maghanda nang masasarap na pagkain.Maraming tanong sa kaniya si Estelle katulad kung ano ang pelikula na sinu-shoot niya ngayon at handa niya itong sinagot lahat. Masaya siya sa katapatan nito at mapagkumbabang ugali.“Nakakapagod siguro maging aktor, ano?”Pinagkrus ni James ang mga daliri niya at nakangiting sumagot, “Oo, nakakapagod nga. Pero wala namang madaling trabaho sa mundo.”“Ayos lang lang yon. Naiintindihan naming lahat kung gaano kahirap at nakakapagod ang pagiging aktor. Pero sana alagaan mo ang kalusugan mo kahit na gaano ka pa ka abala,” mahinahon na sinabi ni Estelle.Hindi alam ni James kung bakit siya na-konsensya sa maayos na trato ng mga ito sa kaniya. Kung tutuusin, hindi sila totoong ma
Sapat na ang tatlong taon. At saka at least, hindi na kailangan ni Giselle pumunta pa sa mga blind date.Sa ngayon, kung wala sa kanila ang makahanap ng better partner o kung mahulog ang loob nila sa ibang tao, pwede naman nila isawalang-bisa ang kanilang kasunduan. Sa madaling salita, ginagamit lang nila ang isa't isa sa ngayon bilang proteksyon.“Dad, Mom, masyado lang kayong nag-iisip. Kahit na subukan namin na mag-date, kailangan pa rin namin ng oras. Paano kung hindi pala kami magkasundo pagkatapos ng kasal? Makikipag-divorce ba ako?”Naramdaman nila Gordon at Estelle na tama ang kanilang anak kaya hindi na sila nagpumilit. Tumayo si Giselle at sinabi, “Alright, hindi niyo kami kailangan alalahanin.” Matapos iyon, pumunta na si Giselle sa taas.Nagkatinginan sila Estelle at Gordon at suminghal.…Pumunta si James sa common room at hinanap si Donny. “Umm, Mr. Winslow…”Nang makita na may sasabihin si James, tumingin si Donny. “Yeah?”“Pwede ko bang tapusin ngayon lah
Nang pumasok si Leah sa kotse, sinuot niya ang kaniyang seatbelt. Pumasok na rin si Morrison at nagmaneho.Habang nasa byahe, nakatingin lang si Leah sa bintana at hindi nagsasalita. Tiningnan siya ni Morrison. “Nagtitiwala ka talaga. Hindi ka ba nag-aalala na baka may gawin akong masama sayo?”Tumingin si Leah sa kaniya. “Hindi mo ‘yon gagawin.” “Paano mo naman naisip? Huwag ka masyadong magtiwala sa mga lalaki.”“Pati sayo?” Tanong ni Leah. Tumikhim si Morrison. “Pwede mo naman ako isama.”Biglang natawa si Leah. “Kaibigan mo si Wayne, at may malaki na yung ibig sabihin tungkol sayo. At saka, hindi mo naman ako pinagsamantalahan dati kaya nagtitiwala na ako sayo.”Napahinto si Morrison. “Hindi ka nahihiyang maalala ang araw na ‘yon?” Hindi pa nakaramdam ng kahit anong hiya si Morrison tulad ng nangyari noong gabing ‘yon.Nang makarating na si Leah sa hotel na kaniyang pupuntahan, bigla siyang napahinto nang lumabas siya ng kotse, at tumalikod siya. “Dahil sinundo mo nam
Sumagot si Beatrice. “Si Daddy nga nagbabalat ng shrimp mo. Hindi ka rin naman nahihiya.”Walang masabi si Barbara pero tumawa sila Ryleigh at Maisie.Makikita na ang buwan sa langit. Suminag ang liwanag sa kanila, at sobrang masaya ang senaryo.…Matapos ang wedding, dinala ni Freyja ang anak niya at si Colton sa Kong Ports. Pumunta rin ang mag-ama doon para magbakasyon.Pumunta sila Waylon at Cameron sa Tayloryon para pag-aralan nila paano mag-alaga ng baby para hindi sila magkaproblema pag dumating na ang kanila.Isang trainee dad si Nollace, at isang soon-to-be dad naman si Waylon. Sinusubukan nila ang kakayahan ng isa't isa. Hindi makapagsalita sila Daisie at Cameron sa ginagawa ng dalawa. Tinanong ni Cameron, May naisip na ba kayong pangalan ng mga baby niyo?”Umiling si Daisie at sinabi, “Tatawagin ko silang Tic, Tac, at Toe.”Tumawa si Cameron. “Magiging casual ka lang ba sa pangalan nila?” Sobrang seryoso ng kaniyang mukha. “Madali lang maalala.”Gumalaw ang mukha