Pumunta sa mesa si Violet. “Anong problema?”“Wala lang.” Naglakad siya papasok at tiningnan ang mga framed paintings na nasa pader. “Pumunta ako para bisitahin ang gallery mo.”Nagulat siya. “Bakit hindi ka umaga pumunta?”Taliwas ang tingin niya. “Wala akong oras pag umaga.”Ngumuso si Violet, yumuko, at pinagpatuloy na i-frame ang painting na hawak niya. “Mas pinili mo talagang bumisita pag gabi, nakakapagtaka yan.”Tiningnan siya ni Jackie at kumunot ang noo niya. “Watch your words.”“Lagi naman akong ganito.” May biglang naisip si Violet at may naalala siya. “Oh, dahil ba god-sister mo na ako, kailangan respetuhin kita bilang nakakatandang kapatid, tama?”Ngumiti si Jackie. “Sinabihan tayo ni lolo na maging magkasundo bilang god-sibling. Ganito ka ba manindigan sa pangako mo?” Ngumiti si Violet. “Kahit yung may mga sakit hindi maniniwala sa pangako na ginawa nating dalawa. Tatanungin kita, makakasundo mo ba ako?” Hindi nakapagsalita si Jackie.Kinaway ni Violet ang kam
May mga bagay na hindi basta nakikita ng iba—kailangan nila ma-obserbahan mula sa puso.…Maliwanag ang panahon at maaraw.Dinala ni Violet ang tatlong bata sa amusement park para maglaro pero nakasalubong niya si Zephir at Jackie.Kalaunan ay nakarating sila sa amusement park.Tumakbo si Daisie palapit sa kanila habang nakangiti. “Zephir, Tito!”Tiningnan ni Waylon at Colton si Violet. Nakahalukipkip siya at pinatunog ang dila niya. “Kailan ba naging malapit ang pinsan ko sa taong yan?”‘At si Jackie, pumupunta talaga siya sa amusement park? Kakaiba yun.’Tiningnan sila ni Zephir. “What a coincidence.”Suminghal si Colton. “Oo nga, what a coincidence.”‘Nakakagulat ang pangyayaring ito.’Pero, hindi mag-isa si Zephir at kasama niya si Jackie kaya hindi nila pinahirapan si Zephir.Kaya naman, nagsama-sama ang mga bata at tumakbo para maglaro at naiwan si Jackie at Violet.Nagdadalawang isip niyang sinabi, “Salamat pala kagabi.”Tinutukoy niya ang katotohanan na nag iwan s
Umuwi lang sila nang malapit na gumabi.Nang una, kasama ng tatlong bata sa parehong sasakyan si Violet pero ang apat na bata na ang magkakasama sa sasakyan noong huli.Habang pinapanood silang iwan siya, pinatunog ni Violet ang dila niya. “Ang sasama! Sobra na ito!”‘Nagsabwatan siguro ‘tong mga siraulong ito.’Binaba ni Jackie ang bintana ng sasakyan at inangat ang tingin. “Hindi ka ba aalis?”Nagulat siya.May naisip siya at mahinang suminghal. “Mamamatay muna ako bago ako sumakay sa sasakyan mo.”Naalala ni Violet nang iniwan siya ni Jackie sa city hall nung nakaraang araw. Sino ang nakakaalam kung ano ang nasa isip niya nung oras na yun?Alam ni Jackie na galit pa rin siya kaya mabagal niyang sinabi, “Ihahatid na talaga kita ngayon.”“Seryoso ka ba?” Ngumisi si Violet. “Paano ko malalaman na hindi mo ako iiwan sa kalsada ngayon?”Kung noon, mauubos na ang pasensya niya at sasabihin sa driver na iwan na si Violet. Pero, hindi pa siya nagpapakita ng pagkainip ngayon. “Hind
“Penny! Anong pinagsasasabi mo?” Nagdilim ang ekspresyon ni Edmund.‘Kahit na ako ay kailangan magpakita ng respeto sa mga Clifford. Kahit na gustong linisin ng Clifford si Violet, hindi ko kayang banggitin yun sa harap nila.’Nagngangalit ang ngipin ni Penelope. “Sino ang nagbigay sa'yo ng karapatan na sabihing walang kwenta ang sinasabi ko? Kung hindi dahil sa kaniya, matagal na sana kaming kasal ni Brooklyn. Inaakala mo ba na pagbibigyan ko ang malanding ‘yan na magaling mang agaw ng boyfriend ng ibang tao?”“Young Master Clifford, hindi ba't galit ka rin sa babae na ‘to noon? Kailan ka pa napaikot ng malanding ‘to?”Malamig siyang suminghal at tumitig kay Violet. “Ang malandi ay habambuhay na malandi. Nakumbinsi mo ang Clifford at nagawa mong kampihan ka nila. Sa tingin ko hindi magtatagal ay nasa kama ka na ng lolo at apo ng Clifford at pagsisilbihan silang dalawa—”Sinampal ni Edmund si Penelope at nagulat siya ng ilang sandali.Dismayado siyang tumingin. “Dad!?”Galit na
Bumagsak si Penelope sa sahig nang makita niya si Brooklyn na pinoprotektahan ang babae at ang walong taong gulang na batang lalaki sa likod niya. Nagsimula siyang umiyak at hindi niya mapigilan ang sarili niya.Hindi na kayang makita yun ni Edmund. Sinisira ng anak niya ang pangalan niya dahil sa gulo na ginagawa niya sa restaurant. “Tumigil ka na at umuwi na tayo.”“Hindi ako aalis.” Tinanggihan siya ni Penelope. “Gusto ko malaman ang lahat ngayon. Brooklyn Simons, siraulo ka, pinaglaruan mo ang nararamdaman ko!” Pinapagaan ni Brooklyn ang loob ng asawa niya na nasa likod niya, sinabihan niya ito na dalhin ang anak nila sa private room at naiinip na tiningnan si Penelope. “Pinaglaruan ko ang nararamdaman mo?”Nakakainsulto siyang ngumisi. “Kusa kang sumama sa akin noon. Hindi kita pinilit, hindi ba? Ginawa lang natin yung dalawa para sa saya. Wala pa akong nakikitang babae na kasing kapal ng mukha mo at kasing clingy mo.”Nang marinig ni Edmund si Brooklyn na iniinsulto ang an
Ang mga babae na gusto ng pera niya ay babayaran at hindi na kakapit pa sa kaniya. Magsasama sila at maghihiwalay mamg walang problema. Kung tutuusin, hindi naman sila pumasok sa ganoon para sa pagmamahal.Pero nang makilala niya si Penelope, masasabi na naharap sa problema si Brooklyn.Anak ng mga Potter si Penelope, at si Penelope ang unang lumapit sa kaniya.Binigyan siya ni Brooklyn ng magandang titulo bilang girlfriend para patahimikin siya, pero hindi nilabas sa publiko ang status niya. Ang mga kaibigan lang ni Penelope ang nakakaalam nun.Nakipaghiwalay si Brooklyn kay Penelope dahil natatakot siya na kapag pinagpatuloy niya ang relasyon niya, susugod si Penelope sa bahay niya sa susunod. Pinili niyang makipaghiwalay kay Penelope dahil gusto niyang protektahan ang asawa niya at anak.Dagdag pa doon, nakipaglandian din siya kay Violet kaya nagkamali ng intindi si Penelope at inakala na si Violet ang babae na nang agaw sa kaniya.Nagdilim ang paningin ni Jackie nang maisip
Binaba ni Jackie si Violet sa kama at naglagay ng unan sa ilalim ng ulo niya. Mahimbing ang tulog niya at walang alam.Kinumutan niya si Violet at tumayo sa tabi ng kama sandali bago pinatay ang ilaw at umalis ng kwarto.Nang makita siya ni Rose na pababa, tumayo siya. “Jackie.”Tumigil sa paglalakad si Jackie at tumingin sa kaniya. “Yes, ma’am?’“Salamat sa paghatid sa kaniya.”“Walang anuman.” Tumango siya. “Uuwi na ako.”Tumango si Rose.Habang pinapanood siya palabas sa pinto, nalungkot siya dahil gusto niya si Jackie at hindi niya maintindihan kung bakit hindi makita ni Violet kung gaano siya kabuti.Maagang natulog si Violet at nagising ng 6:00 a.m. kinabukasan. Agad siyang umupo nang idilat niya ang kaniyang mata at at napagtanto na nasa kwarto niya siya.‘Hindi ba't nakatulog ako sa sasakyan? Paano ako nakarating dito?’Pagkatapos maglinis ni Violet, bumaba siya para uminom. Ginawan siya ng soup ng katulong nila. “Maaga kang nagising, ma'am?”Pumunta siya sa kusina p
Hindi tanga si Violet at nakikita niya na sinusubukan ng mga bata na magbalikan sila ni Jackie.Divorced na sila kaya wala ng patutunguhan pa.“Tita Violet, galit ka ba kay Tito Jackie?”“Siya ang may galit sa akin.”Tiningnan siya ni Daisie. “Galit ka ba sa kaniya?”Malakas ang loob na sinabi ni Violet na, “Galit siya sa akin kaya natural na magalit din ako sa kaniya.”“Pero paano kung hindi siya galit sa'yo?”Natigil siya sandali. “Magagalit pa rin ako sa kaniya.”“Bakit?” Tiningnan siya ni Daisie.Kinuha ni Violet ang teacup, tumawa, at sinabing, “Dahil mayabang siya, mapagpanggap, at mainitin ang ulo. Hindi siya mahinahon.”Biglang may anino na lumapit kay Violet at tumigil sa tabi niya. “Ayan ang tingin mo sa akin?”Nataranta si Violet at lumingon.Nakasuot ng gold-framed glasses si Jackie at nakatayo sa likod niya habang naka suit.Nakakadagdag ng dating ang salamin pero walang sinumang lalaki ang bagay na may salamin bukod kay Jackie. Mukha siyang charming at cool p
“Daisie.” Lumapit sila Leah at Morrison hawak ang kanilang wine glass. “Sobrang ganda mo ngayon.”“Thank you,” nakangiti na sinabi ni Daisie.Tinass ni Leah ang wine glass niya. “I propose a toast. Hiling namin ni Morrison sayo ang masayang pagsasama niyo ni Nollace.” Nakipag-clink si Daisie ng glass sa kaniya. “Sa inyo rin ni Morrison.” Matapos ang toast, lumapit Cameron kala Daisie at Waylon. Nasa likod nila sila Freyja, Colton, Maisie, at Nolan. Tinass ni Maisie ang kamay niya at hinaplos ang pisngi ni Daisie. “Ang galing mo kanina.”Tumawa si Daisie. “Talaga?”Dagdag pa ni Nolan, “Ikaw ang dazzling pride namin habang buhay, kaya syempre oo.”Ngumiti si Daisie na parang siya ang little princess ng pamilya.Lumapit si Nollace. “Dad, Mom, toast para sa inyong dalawa. Thank you dahil pumayag kayo sa amin ni Daisie.” “Ma-swerte ka talaga.” Mahinahon na suminghal si Nolan, kinuha niya ang kaniyang wine glass, at pinag-clink niya ito kay Nollace. “Dapat simula ngayon ay maay
Para bigyan ng daan ang wedding carriage, hindi pinayagan ang ilang sasakyan na makadaan sa route mula palace papunta sa cathedral.Tumingin si Daisie sa labas ng carriage—puno ng mga tao ang kalsada, at lahat sila ay saksi sa ma-garbong senaryo na iyon. Si Nollace na nakaupo sa gilid ay nakasuot ng double-breasted dark blue military jacket. Mukha siyang matangkad at malapad, at may dalawang St. Patrick’s Stars sa kaniyang epaulet, nakalagay ang isa sa magkabilaan, may full set ng medal sa kaniyang dibdib, at iba pang mga komplikadong dekorasyon. Hinawakan niya ang likod ng kamay ni Daisie at bigla siyang ngumiti. “Ang pawis ng palad mo.” Lumingon si Daisie sa kaniya at nanginginig ang boses niya nang sumagot, “Kinakabahan ako.” Tinaas ni Nollace ang kamay ni Daisie at hinalikan niya ang likod nito. “Nandito ako, kaya huwag kang mag-alala. Relax ka lang.” Tiningnan ni Daisie ang wedding jacket ni Nollace. “Ang gwapo mo sa uniform na ‘to.”Tumawa si Nollace. “At sobrang gand
“Siya nga pala, nasaan si Cameron?” Tanong ni Morrison. Sumagot si Waykon, “Kasama niya si Dad maglakad-lakad. Kikitain ko na rin sila ngayon kaya iiwan ko muna kayong dalawa. Pwede niyo naman gawin kung anong gusto niyo sa free time niyo.”Matapos iyon sabihin, tumayo na si Waylon at iniwan ang couple.Umiling si Morrison. “Nagbago na siya ngayon simula nang nag-asawa siya.” “Nagsasalita ka naman na parang hindi ka rin nagbago.” Mabilis na tumayo si Leah at umalis sa restaurant.Binaba ni Morrison ang cup niya at mabilis na sumunod kay Leah. “Hoy, bakit mo naman ako iniiwan? Hintayin mo ako.” Lumabas sila Maisie at Saydie sa private room at nakasalubong nila sila Nolan at Quincy sa corridor.Tumango si Quincy. “Mrs. Goldmann.” Huminto si Maisie sa harap ni Nolan, at hinawakan ni Nolan ang kamay niya. “Tapos na ba kayo mag-usap?” “Syempre. ‘Di ba gusto mo pumunta sa Hathaways’ villa kasama si Dad ngayong tanghali?” Ngumiti si Nolan. “Hinihintay lang kita. Pupunta lang k
Masayang ngumiti si Daisie. Susuotin ko itong crown sa araw ng kasal ko na pwede maging endorsement para sa jewelry company at design ni mom.” Niyakap siya ni Nollace mula sa likod. “Pwede mo gawin ang kahit ano basta gusto mo.” …Dalawang araw bago ang kasal ay dumating na sa Yaramoor ang mga Goldmann at nag-stay sila sa hotel na inihanda ni Nollace. Pina-reserve ng royal family ang buong hotel para sa mga guest nila na mula sa Zlokova na pupunta sa kanilang kasal. Dumating na rin ang mga Boucher at mga Lucas, pati si Sunny ay nandoon.May mga pamilyar rin na bisita mula sa Zlokovian entertainment industry. Sila Hannah, Amy, James, at Charlie na mga malalapit na kaibigan ni Daisie ay pumunta rin. Nasa invitation list din sila Leah at Morrison. Nang pumunta si Maisie sa restaurant, sinamahan siya ng waiter papunta sa isang private room.Nang makita ang lalaking nakaupo sa gilid, ngumiti siya at sumigaw, “Godfather!” Dahan-dahang lumingon si Strix. Hindi sila nagkita ng
Tumawa silang lahat. Dumating na ang dilim, at napuno ng neon light ang buong city. Bumalik sila Daisie at Nollace sa Taylorton matapos ang dinner.Basa ang buhok niya nang lumabas siya sa shower. Kinuha ni Nollace ang towel niya at tinulungan siyang patuyuin ang kaniyang buhok. Umupo siya sa harap ng dresser at tiningnan ang tao na nasa likod ng salamin. May ngiti na nakatago sa sulok ng kaniyang bibig habang sinasabi, “Nolly, sobrang excited na talaga ako sa kasal natin.” “Talaga?” Dahan-dahang pinatuyo ni Nollace ang malambot na buhok ni Daisie. “Ako rin, excited na ako.” “Pwede ko na masabi ngayon na perfect na ang buhay ko, ‘di ba? Kasi ikakasal na ako at maglalakad ako sa altar kasama ang lalaking pinakamamahal ko.” Tumawa si Nollace at lumapit siya sa tainga ni Daisie. “Alam mo ba? Lahat din ng hiling ko sa buhay ay natupad na.”Tumingin si Daisie sa kaniya. “Anong mga hiling mo?” “Maging asawa ka, pakasalan ka, at magkaroon tayo ng sariling mga anak.”Nagulat si
”Oo, totoo ‘yon,” sagot ni Zephir. “Parang naging mas mature ka na nang bumalik ka galing sa bakasyon mo.” Tinapik ni Naomi ang balikat niya. “Hinihiling ko ang lahat ng best para sa mga susunod mong gagawin.” Ngumiti si Zephir pero wala siyang sinabi na kahit ano. …Hindi nagtagal, katapusan na ng buwan. Tapos na ang bakasyon nila, at bumalik na sila sa Bassburgh. Naghihintay sila Maisie at Nolan sa kanila sa courtyard. Matapos nilang lumabas ng kotse, tumakbo si Daisie palapit sa kanila. “Mommy! Daddy!” Niyakap niya sila Maisie at Nolan.Tinapik ni Nolan ang ulo niya at napangiti siya. “Malaki ka na. Huwag ka na umakto na para kang bata.” Ngumiti si Daisie sa kanila at sinabi, “Pero alam ko na lagi akong bata sa paningin niyo.” Tumawa si Maisie at tiningnan ang ibang tao. “Mukhang naging masaya kayong lahat. Pumasok muna kayo. Sama-sama dapat tayo kumain ngayong gabi.” Pumasok sila Freyja at Cameron sa bahay para tingnan ang kanilang mga anak. Magkasama sa iisang kw
Tumingin si Nollace sa kanila. “What a coincidence.” “Mas nauna kami ni Morrison dito kaysa sa inyo guys,” sabi ni Leah. “Nalaman lang namin na nandito pala kayo nang nag-post si Daisie ng photo sa Facebook page niya.”Hinila ni Daisie si Leah sa upuan at sinabi, “Dapat mag-stay muna kayo ng ilang araw kasama kami.” Nang umupo si Morrison, pinakilala siya ni Waylon kala Freyja at Daisie. “Siya ang sister-in-law ko, si Freyja, at siya naman ang kapatid ko. Daisie ang pangalan niya.” “Nakita ko na sila dati noong wedding niyo,” sabi ni Morrison. “Kaklase ng misis ko ang kapatid mo dati. Nabanggit niya na sa akin.”“Kailan mo pa ako naging asawa? May pagkakataon pang hindi kita pakasalan sa future,” sabi ni Leah. “Engage na tayo. Kung ayaw mo akong pakasalan, sino namang papakasalan mo?” Kumunot ang noo ni Morrison, kaya natawa ang lahat ng nasa paligid nila, maliban kay Daisie. Hindi siya makapaniwala na nakatingin kay Leah at tinanong, “Engaged? Kailan kayo naging engage, Le
Sabi ng stall owner, “$10 para sa tatlong chance.”“$10 para lang sa tatlong chance? Ang magal naman,” sabi ni Freyja. Tinaas ng stall owner ang ulo niya at sinabi, “Ako na nga ang pinakamura dito. Yung ibang stall $15 ang hinihingi para sa tatlong chance.” Hinila ni Daisie si Freyja at sinabi, “Ibigay na lang natin ang pera sa kaniya. Hindi rin naman madali sa kanila ang mag-set up ng stal dito kaya maglaro na lang tayo.” Matapos iyon, binigyan niya ng $20 ang stall owner at sinabi, “Bigyan mo po kani ng anim na hoops.” Binigyan siya ng stall owner ng anim na hoops. Nakatitig na si Daisie sa bracelet. Kahit alam niyang peke iyon, maganda naman. Hinawakan niya ang hoop at hinagis papunta sa bracelet. Pero, hindi niya iyon nakuha. Binato niya ulit ang dalawang hoop sa bracelet pero bigo pa rin ang pagsubok niya kaya sobra siyang nainis.Tatlong hoops na lang ang meron siya. Nang makita na handa na si Daisie na sumuko, kinuha ni Cameron ang mga natirang hoop at sinabi, “A
Tahimik ang gabi sa lumang lugar. Walang ibang naririnig sa paligid kundi mga huni ng mga insekto. May isang lamp na nakasabit sa tent na nasa damo. Tahimik ang paligid. Umiikot-ikot si Daisie sa sleeping ba dahil hindi siya makatulog. Nang biglang, may kamay na dumampi sa kaniyang bewang at hinila siya papunta sa dibdib. “Anong problema? Hindi ka makatulog?” “Oo…” diniin niya ang kaniyang mukha sa dibdib ni Nollace at sinabi, “Gusto ko sana umihi kaso natatakot ako.”Hinalikan ni Nollace ang noo niya at sinabi, “Sasamahan na lang kita.” Both of them came out of the tent. Nollace took a flashlight and led Daisie to a row of trees in the distance. Daisie turned her head and said, “You wait for me here.”Lumabas silang dalawa sa tent. Hawak ni Nollace ang flashlight at sinamahan niya si Daisie sa row ng mga puno malayo sa kanila. Tumalikod si Daisie at sinabi, “Hintayin mo ako dito.”Tumango si Nollace. “Isigaw mo lang pangalan ko pag may kailangan ka.” Naglakad si Daisie pa