Nakumpleto ni Louis ang 50 beses na one-hand push-ups. Nang mga sumunod na laro, nakuha ulit ng tatlo pang beses ni Louis ang Joker card, binigay ito ng dalawang beses ni Maisie, at si Helios naman ang nakakuha.Nagngalit ang ngipin ni Barbara. “Hindi ako naniniwalang palagi ka na lang swerte, Francisco.” Nakahalukipkip si Francisco at mahinahong sinabi, “Jeez, ang boring naman ng larong ‘to. Hindi ko man lang na-experience yung mismong laro.”Si Nolan ang susunod namimigay ng cards. Nang ipakita na ang mga cards, napahinto ang ngiti ni Francisco dahil nasa kamay ni Naomi ang Joker. Hindi rin inaasahan ni Naomi na makukuha niya ang card na yun, kaya mas lalo siyang natakot. “Sorry, hindi…”‘Totoo nga na karma is a bi*tch.’Tiningnan ni Barbara si Francisco, na nakangiti pa kanina—kitang-kita ng mata ni Barbara ang kayabangan niya. “Talaga nga naman, patas pa rin ang Panginoon sa lahat. Hindi ba sinabi mo na hindi ka pa nagkaroon ng pagkakataon makalaro? Anong pakiramdam ngayon?
Ngumiti si Naomi, “Sige, hintayin kita.” Tumayo siya sa mga kahoy at tiningnan ang paligid. Maririnig ang mga kumakaluskos mula kanina.“Tapos na ako, Tita Naomi,” Lumabas si Daisie sa likod ng isang puno at inaayos ang damit niya.Tiningnan ni Naomi ang maganda at mabait na bata at hindi niya napigilan na pisilin ang pisngi nito.May biglang nakita si Daisie at tinuro. “Tita Naomi, ang daming wildflowers doon. Tara tingnan natin.”Tumakbo na siya, at mabilis na man na sumunod si Naomi sa likod niya. “Dahan-dahan lang.”Sa campsite, pumunta si Maisie sa ilog at nakita sila Ryleigh at Colton na kumukuha ng mga seashells. Tiningnan niya ang paligid. “Nasaan sila Daisie at Naomi?” “Nandun sila…” tumingin si Ryleigh pero hindi sila nakita. “Eh?”Lumapit si Louis, “Hinahanap mo ba sila Naomi at Daisie? Pumunta sila sa gubat.”Huminto si Maisie. “Bakit nandun sila sa gubat?”Tumayo nang tuwid si Colton at sumagot, “Narinig ko na sinabi ni Daisie na kailangan niya mag banyo, at sina
Nung una ay sa cafe kung saan wala siyang dalang pera, pangalawa ay nakikipag-away siya dahil sa presyo sa pag-aayos ng kotse, pangatlo ay naglalakad siya sa ulan, at ang pang-apat ay nalaglag siya sa hagdan at kailangan siyang buhatin…Mas lalo pang nahiya si Naomi dahil tama siya.Nilabas niya ang kamay niya sa harap ni Naomi, at napahinto siya bago tumingin kay Francisco.Tiningnan siya ni Francisco. “Iniisip mo ba na kakargahin kita pabalik?” Galit na galit siya. “Hindi, syempre hindi!” Hinawakan niya ang braso ni Francisco at dahan-dahang tumayo, pero ang sakit sa ankle niya ay pumipigil sa paghinga niya.Tiningnan ni Francisco ang kanan niyang paa. “Napilay ang ankle mo?”Tumango si Naomi.Tinulungan siya pumunta ni Francisco sa puno para umupo siya at lumuhod siya para tanggalin ang sapatos sa paa ni Naomi.Niabas ni Naomi ang kamay niya. “Ako nagagawa.”“May pagkakaiba ba pag ako ang gumawa?” Tinanggal din ni Francisco ang medyas niya at tiningnan siya. “Matatanggal p
Umupo si Francisco malapit sa apoy at nagdagdag ng kahoy doon, at tumingin ulit siya kay Naomi, na nakasandal sa malaking bato. Nakabaluktot siya, niyayakap niya ang kaniyang hita na para bang nilalamig siya.Tumayo si Francisco, lumapit, nag-squat pababa sa harap ni Naomi, at hinawakan niya ang noo ni Naomi. Hindi iyon mainit, kaya siguro meron siyang sinat “Tumayo siya ulit, kinuha ang tuyong jacket, binalot ito kay Naomi, at hinila siya palapit sa kaniyang mga braso.Nagulat si Naomi. Siguro sobrang nilalamig siya, pero nung oras nasa bisig siya ni Francisco, nakaramdam siya ng init ay gumaan ang loob niya.“Mas magiging mabuti pakiramdam mo kung matulog ka.” Dahan-dahan niyang diniin ang ulo ni Naomi sa kaniyang dibdib.Nakinig si Naomi sa boses niya at naramdaman ang tibok ng puso ni Francisco, at biglang ngumiti. “Parang panaginip lang.”Tumingin sa baba si Francisco. “Anong panaginip?”Pakiramdam ni Naomi ay lumulutang siya, binalot niya ang kamay niya sa bewang ni Franc
Lumapit si Maisie at nilagay ang kamay niya sa balikat ni Ryleigh. “Huwag ka mag-alala kay Naomi. Wala namang gagawin sa kaniya si Francisco.”“Zee, ang weird niyo ni Barbara ngayong araw.” Nilayo niya ang kamay ni Maisie nang may napagtanto siya. “Bakit parang may nalalaman kayong hindi ko alam?”Umubo si Louis. “Hindi mo lang kasi iniisip nang maayos.”Inapakan ni Ryleigh ang paa niya at napigilan sa paghinga si Louis. Kailangan niya yun tiisin kasi misis niya si Ryleigh.Niyakap ni Nolan si Maisie sa balikat. “Tama na, gumagabi na. Dapat magpahinga na tayo. Babalik na lang sila bukas ng umaga.”Bumalik na silang dalawa sa tent nila, at sumunod sila Barbara at Helios.Humawak si Ryleigh kay Louis. “Sabihin mo sa akin anong nangyayari.” Niyakap siya ni Louis. “Little lady, sasabihin ko sayo pag nasa tent na tayo.”Napakunot ng noo si Ryleigh. “Huwag kang magsinungaling sa akin.” Hindi napigilang sabihin ni Louis, “Hindi ko yun gagawin.”Mas nagdilim ang gabi, at nakasilip
‘Itong taong na naman.’Tiningnan siya ni Naomi. “Kailangan ko ba ng rason?”Ngumiti si Francisco. “Kilala mo ba talaga ako? Paano ka humanga sa akin kung hindi mo naman ako kilala? Hindi ka ba natatakot na baka masama akong tao?”Yumuko si Naomi at mabagal na sinabing, “Alam ko na hindi ka ganoon.”Hinaplos ni Francisco ang labi niya gamit ang kaniyang daliri. “Paano ka naman nakarating sa konklusyon na iyan? Pakiramdam mo ba ay ligtas ka kapag kasama mo ako?”Kumunot si Naomi at bahagyang nagtataka.“Napaka inosente mo.” Tinitigan siya ni Francisco. “Hindi ka masyadong maingat sa lalaki. Kung ibang lalaki yun, sa tingin mo ba ligtas ka sa lalaki?”Nakatikom ang labi ni Naomi. “Pero hindi ka sila.”“Hindi nga pero dahil lang yun sa pinipigilan ko ang sarili ko.” Bumitaw siya at umupo habang nakatalikod kay Naomi. “Kailangan mong mag ingat sa lalaki.”Tumayo siya at lumapit sa apoy na papunta na sa kaniyang jacket at sinuot yun pagkatapos ay tumingin siya sa langit. “May araw
“Oo.” Ngumiti si Naomi at tumango bago umupo sa kaharap na upuan ni Mr. Roswald.Tiningnan niya si Naomi at ngumiti. “Nakakagulat. Hindi ko inakala na… elegante ka, Ms. Xavier. Akala ko…”“Akala mo ano?”Tumawa si Mr. Roswald at nagpatuloy. “Kung tutuusin, hindi ka katulad ng sinabi mom mo.”Tumango si Naomi. May sumagi sa isip ni Mr. Roswald at kinuha ang menu. “May gusto ka bang kainin? Mag order ka lang ng gusto mo.”Bahagya siyang nagulat bago nakangiting sumagot. “Hindi, salamat na lang. Kumain na ako. Pumunta lang ako dito kasi sinabi mo na gusto mo akong makita.”“Ganoon ba. Gusto mo ba ng maiinom?” Tanong ulit ni Mr. Roswald.Dahil hindi makatanggi si Naomi, nag order siya ng kape.Habang kumakain si Mr. Roswald, tinanong niya si Naomi tungkol sa trabaho niya. Dahil nagtatrabaho si Naomi sa Soul, pamilyar siya doon. Pagkatapos niyang magsalita, mukhang nagustuhan siya ni Mr. Roswald habang sinasabi na, “Talagang nabigla ako na seryoso ka sa trabaho mo? May plano ka ba p
Nilapit ni Mr. Roswald ang kamay niya at hinaplos ang likod ng kamay ni Naomi.Nagulat si Naomi at napakunot habang nagpapatuloy si Mr. Roswald. “Sigurado ako na mangyayari din yun. Kailangan ko ng disente at matalinong misis tulad mo, Ms. Xavier.”Biglang hinila ni Naomi ang kaniyang kamay at sinabing, “Pasensya na pero may iba na akong nagugustuhan.”Nagbago ang ekspresyon ni Mr. Roswald, at hinila niya palayo ang kamay ni Naomi. “May nagugustuhan ka ng lalaki? Ano naman? May relasyon ba kayo? Kasal ba kayo? Kung alam ng magulang mo ang relasyon niyo, papayag ba sila?”Nagulat si Naomi. Sinubukan niyang hilahin ang kamay niya sa pagkakahawak ni Mr. Roswald pero hindi yun nangyari. Nagdilim ang mukha niya habang nagbabanta na, “Mr. Roswald, bitawan mo ang kamay ko.”“Ms. Xavier, gusto talaga kita. Gusto kita mula ng una kitang makita.” Hinila ni Mr. Roswald ang kamay niya at hinalikan dahilan para magtaasan ang balahibo sa kaniyang balat.Nandiri si Naomi at hinila ang kamay niy
“Daisie.” Lumapit sila Leah at Morrison hawak ang kanilang wine glass. “Sobrang ganda mo ngayon.”“Thank you,” nakangiti na sinabi ni Daisie.Tinass ni Leah ang wine glass niya. “I propose a toast. Hiling namin ni Morrison sayo ang masayang pagsasama niyo ni Nollace.” Nakipag-clink si Daisie ng glass sa kaniya. “Sa inyo rin ni Morrison.” Matapos ang toast, lumapit Cameron kala Daisie at Waylon. Nasa likod nila sila Freyja, Colton, Maisie, at Nolan. Tinass ni Maisie ang kamay niya at hinaplos ang pisngi ni Daisie. “Ang galing mo kanina.”Tumawa si Daisie. “Talaga?”Dagdag pa ni Nolan, “Ikaw ang dazzling pride namin habang buhay, kaya syempre oo.”Ngumiti si Daisie na parang siya ang little princess ng pamilya.Lumapit si Nollace. “Dad, Mom, toast para sa inyong dalawa. Thank you dahil pumayag kayo sa amin ni Daisie.” “Ma-swerte ka talaga.” Mahinahon na suminghal si Nolan, kinuha niya ang kaniyang wine glass, at pinag-clink niya ito kay Nollace. “Dapat simula ngayon ay maay
Para bigyan ng daan ang wedding carriage, hindi pinayagan ang ilang sasakyan na makadaan sa route mula palace papunta sa cathedral.Tumingin si Daisie sa labas ng carriage—puno ng mga tao ang kalsada, at lahat sila ay saksi sa ma-garbong senaryo na iyon. Si Nollace na nakaupo sa gilid ay nakasuot ng double-breasted dark blue military jacket. Mukha siyang matangkad at malapad, at may dalawang St. Patrick’s Stars sa kaniyang epaulet, nakalagay ang isa sa magkabilaan, may full set ng medal sa kaniyang dibdib, at iba pang mga komplikadong dekorasyon. Hinawakan niya ang likod ng kamay ni Daisie at bigla siyang ngumiti. “Ang pawis ng palad mo.” Lumingon si Daisie sa kaniya at nanginginig ang boses niya nang sumagot, “Kinakabahan ako.” Tinaas ni Nollace ang kamay ni Daisie at hinalikan niya ang likod nito. “Nandito ako, kaya huwag kang mag-alala. Relax ka lang.” Tiningnan ni Daisie ang wedding jacket ni Nollace. “Ang gwapo mo sa uniform na ‘to.”Tumawa si Nollace. “At sobrang gand
“Siya nga pala, nasaan si Cameron?” Tanong ni Morrison. Sumagot si Waykon, “Kasama niya si Dad maglakad-lakad. Kikitain ko na rin sila ngayon kaya iiwan ko muna kayong dalawa. Pwede niyo naman gawin kung anong gusto niyo sa free time niyo.”Matapos iyon sabihin, tumayo na si Waylon at iniwan ang couple.Umiling si Morrison. “Nagbago na siya ngayon simula nang nag-asawa siya.” “Nagsasalita ka naman na parang hindi ka rin nagbago.” Mabilis na tumayo si Leah at umalis sa restaurant.Binaba ni Morrison ang cup niya at mabilis na sumunod kay Leah. “Hoy, bakit mo naman ako iniiwan? Hintayin mo ako.” Lumabas sila Maisie at Saydie sa private room at nakasalubong nila sila Nolan at Quincy sa corridor.Tumango si Quincy. “Mrs. Goldmann.” Huminto si Maisie sa harap ni Nolan, at hinawakan ni Nolan ang kamay niya. “Tapos na ba kayo mag-usap?” “Syempre. ‘Di ba gusto mo pumunta sa Hathaways’ villa kasama si Dad ngayong tanghali?” Ngumiti si Nolan. “Hinihintay lang kita. Pupunta lang k
Masayang ngumiti si Daisie. Susuotin ko itong crown sa araw ng kasal ko na pwede maging endorsement para sa jewelry company at design ni mom.” Niyakap siya ni Nollace mula sa likod. “Pwede mo gawin ang kahit ano basta gusto mo.” …Dalawang araw bago ang kasal ay dumating na sa Yaramoor ang mga Goldmann at nag-stay sila sa hotel na inihanda ni Nollace. Pina-reserve ng royal family ang buong hotel para sa mga guest nila na mula sa Zlokova na pupunta sa kanilang kasal. Dumating na rin ang mga Boucher at mga Lucas, pati si Sunny ay nandoon.May mga pamilyar rin na bisita mula sa Zlokovian entertainment industry. Sila Hannah, Amy, James, at Charlie na mga malalapit na kaibigan ni Daisie ay pumunta rin. Nasa invitation list din sila Leah at Morrison. Nang pumunta si Maisie sa restaurant, sinamahan siya ng waiter papunta sa isang private room.Nang makita ang lalaking nakaupo sa gilid, ngumiti siya at sumigaw, “Godfather!” Dahan-dahang lumingon si Strix. Hindi sila nagkita ng
Tumawa silang lahat. Dumating na ang dilim, at napuno ng neon light ang buong city. Bumalik sila Daisie at Nollace sa Taylorton matapos ang dinner.Basa ang buhok niya nang lumabas siya sa shower. Kinuha ni Nollace ang towel niya at tinulungan siyang patuyuin ang kaniyang buhok. Umupo siya sa harap ng dresser at tiningnan ang tao na nasa likod ng salamin. May ngiti na nakatago sa sulok ng kaniyang bibig habang sinasabi, “Nolly, sobrang excited na talaga ako sa kasal natin.” “Talaga?” Dahan-dahang pinatuyo ni Nollace ang malambot na buhok ni Daisie. “Ako rin, excited na ako.” “Pwede ko na masabi ngayon na perfect na ang buhay ko, ‘di ba? Kasi ikakasal na ako at maglalakad ako sa altar kasama ang lalaking pinakamamahal ko.” Tumawa si Nollace at lumapit siya sa tainga ni Daisie. “Alam mo ba? Lahat din ng hiling ko sa buhay ay natupad na.”Tumingin si Daisie sa kaniya. “Anong mga hiling mo?” “Maging asawa ka, pakasalan ka, at magkaroon tayo ng sariling mga anak.”Nagulat si
”Oo, totoo ‘yon,” sagot ni Zephir. “Parang naging mas mature ka na nang bumalik ka galing sa bakasyon mo.” Tinapik ni Naomi ang balikat niya. “Hinihiling ko ang lahat ng best para sa mga susunod mong gagawin.” Ngumiti si Zephir pero wala siyang sinabi na kahit ano. …Hindi nagtagal, katapusan na ng buwan. Tapos na ang bakasyon nila, at bumalik na sila sa Bassburgh. Naghihintay sila Maisie at Nolan sa kanila sa courtyard. Matapos nilang lumabas ng kotse, tumakbo si Daisie palapit sa kanila. “Mommy! Daddy!” Niyakap niya sila Maisie at Nolan.Tinapik ni Nolan ang ulo niya at napangiti siya. “Malaki ka na. Huwag ka na umakto na para kang bata.” Ngumiti si Daisie sa kanila at sinabi, “Pero alam ko na lagi akong bata sa paningin niyo.” Tumawa si Maisie at tiningnan ang ibang tao. “Mukhang naging masaya kayong lahat. Pumasok muna kayo. Sama-sama dapat tayo kumain ngayong gabi.” Pumasok sila Freyja at Cameron sa bahay para tingnan ang kanilang mga anak. Magkasama sa iisang kw
Tumingin si Nollace sa kanila. “What a coincidence.” “Mas nauna kami ni Morrison dito kaysa sa inyo guys,” sabi ni Leah. “Nalaman lang namin na nandito pala kayo nang nag-post si Daisie ng photo sa Facebook page niya.”Hinila ni Daisie si Leah sa upuan at sinabi, “Dapat mag-stay muna kayo ng ilang araw kasama kami.” Nang umupo si Morrison, pinakilala siya ni Waylon kala Freyja at Daisie. “Siya ang sister-in-law ko, si Freyja, at siya naman ang kapatid ko. Daisie ang pangalan niya.” “Nakita ko na sila dati noong wedding niyo,” sabi ni Morrison. “Kaklase ng misis ko ang kapatid mo dati. Nabanggit niya na sa akin.”“Kailan mo pa ako naging asawa? May pagkakataon pang hindi kita pakasalan sa future,” sabi ni Leah. “Engage na tayo. Kung ayaw mo akong pakasalan, sino namang papakasalan mo?” Kumunot ang noo ni Morrison, kaya natawa ang lahat ng nasa paligid nila, maliban kay Daisie. Hindi siya makapaniwala na nakatingin kay Leah at tinanong, “Engaged? Kailan kayo naging engage, Le
Sabi ng stall owner, “$10 para sa tatlong chance.”“$10 para lang sa tatlong chance? Ang magal naman,” sabi ni Freyja. Tinaas ng stall owner ang ulo niya at sinabi, “Ako na nga ang pinakamura dito. Yung ibang stall $15 ang hinihingi para sa tatlong chance.” Hinila ni Daisie si Freyja at sinabi, “Ibigay na lang natin ang pera sa kaniya. Hindi rin naman madali sa kanila ang mag-set up ng stal dito kaya maglaro na lang tayo.” Matapos iyon, binigyan niya ng $20 ang stall owner at sinabi, “Bigyan mo po kani ng anim na hoops.” Binigyan siya ng stall owner ng anim na hoops. Nakatitig na si Daisie sa bracelet. Kahit alam niyang peke iyon, maganda naman. Hinawakan niya ang hoop at hinagis papunta sa bracelet. Pero, hindi niya iyon nakuha. Binato niya ulit ang dalawang hoop sa bracelet pero bigo pa rin ang pagsubok niya kaya sobra siyang nainis.Tatlong hoops na lang ang meron siya. Nang makita na handa na si Daisie na sumuko, kinuha ni Cameron ang mga natirang hoop at sinabi, “A
Tahimik ang gabi sa lumang lugar. Walang ibang naririnig sa paligid kundi mga huni ng mga insekto. May isang lamp na nakasabit sa tent na nasa damo. Tahimik ang paligid. Umiikot-ikot si Daisie sa sleeping ba dahil hindi siya makatulog. Nang biglang, may kamay na dumampi sa kaniyang bewang at hinila siya papunta sa dibdib. “Anong problema? Hindi ka makatulog?” “Oo…” diniin niya ang kaniyang mukha sa dibdib ni Nollace at sinabi, “Gusto ko sana umihi kaso natatakot ako.”Hinalikan ni Nollace ang noo niya at sinabi, “Sasamahan na lang kita.” Both of them came out of the tent. Nollace took a flashlight and led Daisie to a row of trees in the distance. Daisie turned her head and said, “You wait for me here.”Lumabas silang dalawa sa tent. Hawak ni Nollace ang flashlight at sinamahan niya si Daisie sa row ng mga puno malayo sa kanila. Tumalikod si Daisie at sinabi, “Hintayin mo ako dito.”Tumango si Nollace. “Isigaw mo lang pangalan ko pag may kailangan ka.” Naglakad si Daisie pa