Nagulat si Naomi at kinuha ang tissue sa kaniya. “Salamat.”Tinitigan niya ang malakas na ulan. “Sa tingin ko hindi pa titigil ang ulan.”Bumaba ang tingin ni Naomi at napatikom ang labi niya.Sa totoo lang, hinihiling niya na tumagal pa ang ulan.Sa oras na yun, tumunog ang cellphone ni Francisco. Tiningnan niya ang caller ID at agad na lumayo para sagutin yun.Lumingon sa kaniya si Naomi at tumitigil sa kaniyang katawan. Pakiramdam niya ay nasa date siya. Pero, nang maisip ni Naomi ang salitang “date”, agad namula ang pisngi niya at tinakpan niya agad yun.‘Bakit nagiging kakaiba ang pag-iisip ko?’Pero, ang hindi niya alam ay tiningnan din siya ni Francisco at nakita ang pagtakip niya sa kaniyang pisngi sa pagkataranta. Maganda sa paningin niya ang inosente na babaeng in love.Bukod pa doon, halata ang mga aksyon ni Lucy, kaya paanong hindi mapagtatanto yun ni Francisco?Bumaba ang tingin niya, tumalikod, at nakipag-usap sa phone. Tumingin siya sa kay Naomi nang matapos ang
Napakunot si Francisco at walang sinabi.‘Pumayag ako na dumating sa meal na niyaya ng babae na si Lucy dahil gusto niyang magpakita ng pasasalamat. Ang sama naman kung tatanggihan ko ang imbitasyon na yun.‘Sa araw na ito, lahat ng aksiyon ni Lucy ay sinasadya niya. Halata naman na gusto niyang gawing couple si Naomi at ako. Hindi ako sigurado kung intensyon yun ni Naomi o sarili niyang desisyon yun at walang pahintulot ni Naomi.’Pagkatapos ng insidente kay Maizie, naging maingay si Francisco sa lahat ng babae.‘Walang makakaalam na hindi na ulit ako makakakita ng isa pang Maizie.’Sa hospital…Nakaupo si Mrs. Hannigan sa tabi ng hospital bed at pinapakain si Nathaniel ng congee. Dahil nag sumailalim si Nathaniel ng craniotomy at nagpapagaling pa, ang kaya niya lang gawin ay humiga sa kama, at kailangan niya ng mag aangat ng head ng kama kung gusto niyang tumayo.Dumating si Tanner nang oras na yun.Tiningnan siya ni Nathaniel, pinigilan ang lahat ng salita na gustong lumabas
Parang isang tinik ang tumusok sa dibdib ni Tanner, at pakiramdam niya ay hindi na siya makahinga. Saglit siya natahimik at nanginginig na tumayo. “Tanggapin mo ako ulit.”Lumapit ang pub manager at sinabing, “Miss, pakiusap iuwi niyo na si Mr. Hannigan. Marami siyang nainom. Magkaka problema tayo kung may mangyari sa kaniya pagkatapos niyang lumabas dito.”Hindi nagsalita si Pearl. Nakita ni Pearl ang coat na nakalagay sa couch, kinuha niya yun, at sinundan siya palabas nang umalis sila sa pub.Ilalagay na sana ni Pearl ang coat kay Tanner sa sasakyan nang hawakan siya ni Tanner bigla at lasing siyang tinawag pero parang nasa katinuan siya. “Pearl.”Napatigil si Pearl. Naalala niya bigla na tinatawag lang siya nito ni Tanner kapag nasa harap ng magulang niya. Ngumiti siya pero walang makikitang saya sa mata niya. “Ginagawa mo pa rin ba ang parte mo? Pero tapos na ang palabas.”Hindi siya nagsalita pa.Hinatid siya ni Pearl sa apartment building. Alam niya na nandoon din si Sand
Sinuot ni Tanner ang damit niya at lumabas ng kwarto. May gumagawa ng almusal sa kusina, at napuno ng mabangong amoy ang living area.Nagmamadali siyang lumapit, pero nang makita niya na hindi ang inaasahan niyang tao ang nandoon, nagbago ang ekspresyon ng mukha niya.Nilagay ni Sandy ang pritong itlog sa plato, tumingin kay Tanner, at ngumiti. “Gising ka na pala?”Napakunot si Tanner. “Sandy… Ikaw… Bakit ka nandito?”Dinala ni Sandy ang almusal sa mesa habang walang emosyon ang mukha niya. “Nakalimutan mo na ba ang nangyari kagabi?”‘Nangyari kagabi…“Syempre, hindi ko nakalimutan ang tungkol doon, pero ang naaalala kong kasama kong babae ay si Pearl. Kaya paanong naging si Sandy siya?’“Tan,” Tinawag ni Sandy ang pangalan niya at tiningnan siya. “Hinintay kita. Hinintay kita buong araw, at hindi ka man lang bumalik sa akin.”Nakatikom lang ang labi ni Tanner.“Alam ko. Hindi mo ako hahawakan ngayon dahil buntis ako, pero may mga kailangan ka, kaya hindi naman masama ang loo
Tumayo si Tanner sa tabi ng kama at tiningnan ang tatay niya. “Paano yung bata?”Sandaling natahimik si Nathaniel, pero hindi nagbago ang ekspresyon niya. “Pwede ko tanggapin yung bata pero hindi ang nanay.”Mukhang alam na ni Tanner ang sasabihin ng dad niya pero kung noon nakikipaglaban siya sa dad niya tungkol dito, pero ngayon…Naimpluwensyahan ba siya si Pearl o nung ‘aksidental’ na bata? Nasa kaguluhan siya.Pagkatapos niya umalis ng hospital, pumunta si Tanner sa La Pearla. Alam ng mga empleyado ang tungkol sa kaniya at ni Pearl. Dahil sa eksena noong kasal, nagkalat ang balita, at nagsimulang mag-usap ang mga tao nang dumating siya.“Hindi ba’t umalis si Mr. Tanner kasama ang babae na ‘yun at iniwan ang dapat mapapangasawa niya?”“Tsk! Anong punto ng pagpunta niya para makita si Ms. Santiago ngayong tapos na ang kasal? Napaka walang hiya.”“Anong walang hiya? Sa tingin ko si Mr. Hannigan ang biktima dito. Bukod kay Mr. Hannigan, sino pa ba ang gustong magpakasal sa kaniy
“Umalis ka na.” Umangat ang tingin Pearl. “Hindi ako katulad ng sandy mo. Hindi ko ibababa ang sarili ko para pasayahin ka.”Hinawakan ni Tanner ang baba niya. “Lagi mo siyang binabanggit. Nagseselos ka ba?” Naglakad siya palapit. “Nagseselos ka na mas malinis siya sa'yo o dahil pinagbubuntis niya ang anak ko?”Narinig ni Pearl lahat ng negatibong komento tungkol sa kaniya, pero mas masakit ang mga salitang ito kumpara sa iba. Kahit na wala siyang pakialam, nasasaktan pa rin siya. Naging manhid na siya pero patuloy na sinasaktan ni Tanner ang puso niya.Patay at madilim ang mata niya na parang walang kaluluwa sa likod nila. Tahimik lang siya.May napansin si Tanner at hinawakan ang pisngi niya. “Pasensya na, hindi… hindi ko ‘yun sinasadya.”Niyakap niya si Pearl at bahagya siyang pinisil. “Magsimula ulit tayo.”Natunaw si Pearl sa yakap niya, pero nag-iwas siya ng tingin at ngumisi. “Hindi ba’t mahal mo si Sandy? Paano ka makakapagsimula sa akin?”Napakunot si Tanner at hindi su
“Pagkatapos ng tatlong araw, kapag wala akong nakitang peta,” Nilagay niya ang kutsilyo sa ilalim ng baba ni Sandy. “Ipo-post ko lahat ng nakahubad mong picture para makita ni Mr. Tanner kung anong kayang gawin ng girlfriend niya para sa pera.”Nanginginig ang balikat ni Sandy, at namumutla siya dahil sa sakit ng kaniyang tiyan.Umalis na si Lenny kasama ang mga tauhan niya.Napansin ni Sandy ang tumutulong dugo sa pagitan ng kaniyang hita at binuksan niya ang palda niya para tingnan. Napaiyak siya sa sahig dahil sa sakit. Huminga siya ng malalim at gumapang sa couch pata tawagan si Tanner, pero hindi sumagot si Tanner.…Lumabas ang assistant ni Pearl sa elevator at nakita niya si Tanner na lumabas habang hawak ang jacket niya at tie sa kaniyang kamay. Kusot din ang damit niya.Nagulat ang assistant, pero nilagpasan siya ni Tanner papunta sa elevator bago pa man siya makapagtanong.Binuksan niya ang pinto. “Ms. Santiago, si Mr. Hannigan—” Nang makita niya ang eksena, napatigil
Hinila ni Tanner ang kamay niya at kalmadong tinanong, “Anong nangyari?”Nagulat si Sandy, at may tumulong luha sa pisngi niya mukhang kawawa. “Maniniwala ka ba sa akin?”Tiningnan siya ni Tanner.Inayos niya ang kaniyang sarili. “Si… Si Ms. Santiago. Ayaw niya ako na magka-anak, kaya nagpadala siya ng tao para bugbogin ako at makunan.Natahimik si Tanner.Umiyak si Sandy. “Kasalanan ko ito lahat. Hindi sana ako nakipagbalikan sa'yo. Hindi ko sana ginusto na maging asawa mo. Ang kawawa kong anak. Hindi pa siya pinapanganak at hindi pa niya nakikita ang mundo, pero umalis na siya agad. Tan, sobrang lungkot ko ayaw ko na mabuhay.”Umirap si Tanner at tinulungan siyang humiga. “Magpahinga ka, huwag kang ganiyan.”“Tan,” Tiningnan siya ni Sandy, “Iiwan mo ba ako ngayong wala na ang anak natin? Nawala na ang anak ko, kaya ikaw na lang ang mayroon ako.’Kalmado siyang tiningnan ni Tanner. Siya pa rin ang babae na mahal niya, ang mahinang babae na kailangan niyang protektahan, pero hi
“Daisie.” Lumapit sila Leah at Morrison hawak ang kanilang wine glass. “Sobrang ganda mo ngayon.”“Thank you,” nakangiti na sinabi ni Daisie.Tinass ni Leah ang wine glass niya. “I propose a toast. Hiling namin ni Morrison sayo ang masayang pagsasama niyo ni Nollace.” Nakipag-clink si Daisie ng glass sa kaniya. “Sa inyo rin ni Morrison.” Matapos ang toast, lumapit Cameron kala Daisie at Waylon. Nasa likod nila sila Freyja, Colton, Maisie, at Nolan. Tinass ni Maisie ang kamay niya at hinaplos ang pisngi ni Daisie. “Ang galing mo kanina.”Tumawa si Daisie. “Talaga?”Dagdag pa ni Nolan, “Ikaw ang dazzling pride namin habang buhay, kaya syempre oo.”Ngumiti si Daisie na parang siya ang little princess ng pamilya.Lumapit si Nollace. “Dad, Mom, toast para sa inyong dalawa. Thank you dahil pumayag kayo sa amin ni Daisie.” “Ma-swerte ka talaga.” Mahinahon na suminghal si Nolan, kinuha niya ang kaniyang wine glass, at pinag-clink niya ito kay Nollace. “Dapat simula ngayon ay maay
Para bigyan ng daan ang wedding carriage, hindi pinayagan ang ilang sasakyan na makadaan sa route mula palace papunta sa cathedral.Tumingin si Daisie sa labas ng carriage—puno ng mga tao ang kalsada, at lahat sila ay saksi sa ma-garbong senaryo na iyon. Si Nollace na nakaupo sa gilid ay nakasuot ng double-breasted dark blue military jacket. Mukha siyang matangkad at malapad, at may dalawang St. Patrick’s Stars sa kaniyang epaulet, nakalagay ang isa sa magkabilaan, may full set ng medal sa kaniyang dibdib, at iba pang mga komplikadong dekorasyon. Hinawakan niya ang likod ng kamay ni Daisie at bigla siyang ngumiti. “Ang pawis ng palad mo.” Lumingon si Daisie sa kaniya at nanginginig ang boses niya nang sumagot, “Kinakabahan ako.” Tinaas ni Nollace ang kamay ni Daisie at hinalikan niya ang likod nito. “Nandito ako, kaya huwag kang mag-alala. Relax ka lang.” Tiningnan ni Daisie ang wedding jacket ni Nollace. “Ang gwapo mo sa uniform na ‘to.”Tumawa si Nollace. “At sobrang gand
“Siya nga pala, nasaan si Cameron?” Tanong ni Morrison. Sumagot si Waykon, “Kasama niya si Dad maglakad-lakad. Kikitain ko na rin sila ngayon kaya iiwan ko muna kayong dalawa. Pwede niyo naman gawin kung anong gusto niyo sa free time niyo.”Matapos iyon sabihin, tumayo na si Waylon at iniwan ang couple.Umiling si Morrison. “Nagbago na siya ngayon simula nang nag-asawa siya.” “Nagsasalita ka naman na parang hindi ka rin nagbago.” Mabilis na tumayo si Leah at umalis sa restaurant.Binaba ni Morrison ang cup niya at mabilis na sumunod kay Leah. “Hoy, bakit mo naman ako iniiwan? Hintayin mo ako.” Lumabas sila Maisie at Saydie sa private room at nakasalubong nila sila Nolan at Quincy sa corridor.Tumango si Quincy. “Mrs. Goldmann.” Huminto si Maisie sa harap ni Nolan, at hinawakan ni Nolan ang kamay niya. “Tapos na ba kayo mag-usap?” “Syempre. ‘Di ba gusto mo pumunta sa Hathaways’ villa kasama si Dad ngayong tanghali?” Ngumiti si Nolan. “Hinihintay lang kita. Pupunta lang k
Masayang ngumiti si Daisie. Susuotin ko itong crown sa araw ng kasal ko na pwede maging endorsement para sa jewelry company at design ni mom.” Niyakap siya ni Nollace mula sa likod. “Pwede mo gawin ang kahit ano basta gusto mo.” …Dalawang araw bago ang kasal ay dumating na sa Yaramoor ang mga Goldmann at nag-stay sila sa hotel na inihanda ni Nollace. Pina-reserve ng royal family ang buong hotel para sa mga guest nila na mula sa Zlokova na pupunta sa kanilang kasal. Dumating na rin ang mga Boucher at mga Lucas, pati si Sunny ay nandoon.May mga pamilyar rin na bisita mula sa Zlokovian entertainment industry. Sila Hannah, Amy, James, at Charlie na mga malalapit na kaibigan ni Daisie ay pumunta rin. Nasa invitation list din sila Leah at Morrison. Nang pumunta si Maisie sa restaurant, sinamahan siya ng waiter papunta sa isang private room.Nang makita ang lalaking nakaupo sa gilid, ngumiti siya at sumigaw, “Godfather!” Dahan-dahang lumingon si Strix. Hindi sila nagkita ng
Tumawa silang lahat. Dumating na ang dilim, at napuno ng neon light ang buong city. Bumalik sila Daisie at Nollace sa Taylorton matapos ang dinner.Basa ang buhok niya nang lumabas siya sa shower. Kinuha ni Nollace ang towel niya at tinulungan siyang patuyuin ang kaniyang buhok. Umupo siya sa harap ng dresser at tiningnan ang tao na nasa likod ng salamin. May ngiti na nakatago sa sulok ng kaniyang bibig habang sinasabi, “Nolly, sobrang excited na talaga ako sa kasal natin.” “Talaga?” Dahan-dahang pinatuyo ni Nollace ang malambot na buhok ni Daisie. “Ako rin, excited na ako.” “Pwede ko na masabi ngayon na perfect na ang buhay ko, ‘di ba? Kasi ikakasal na ako at maglalakad ako sa altar kasama ang lalaking pinakamamahal ko.” Tumawa si Nollace at lumapit siya sa tainga ni Daisie. “Alam mo ba? Lahat din ng hiling ko sa buhay ay natupad na.”Tumingin si Daisie sa kaniya. “Anong mga hiling mo?” “Maging asawa ka, pakasalan ka, at magkaroon tayo ng sariling mga anak.”Nagulat si
”Oo, totoo ‘yon,” sagot ni Zephir. “Parang naging mas mature ka na nang bumalik ka galing sa bakasyon mo.” Tinapik ni Naomi ang balikat niya. “Hinihiling ko ang lahat ng best para sa mga susunod mong gagawin.” Ngumiti si Zephir pero wala siyang sinabi na kahit ano. …Hindi nagtagal, katapusan na ng buwan. Tapos na ang bakasyon nila, at bumalik na sila sa Bassburgh. Naghihintay sila Maisie at Nolan sa kanila sa courtyard. Matapos nilang lumabas ng kotse, tumakbo si Daisie palapit sa kanila. “Mommy! Daddy!” Niyakap niya sila Maisie at Nolan.Tinapik ni Nolan ang ulo niya at napangiti siya. “Malaki ka na. Huwag ka na umakto na para kang bata.” Ngumiti si Daisie sa kanila at sinabi, “Pero alam ko na lagi akong bata sa paningin niyo.” Tumawa si Maisie at tiningnan ang ibang tao. “Mukhang naging masaya kayong lahat. Pumasok muna kayo. Sama-sama dapat tayo kumain ngayong gabi.” Pumasok sila Freyja at Cameron sa bahay para tingnan ang kanilang mga anak. Magkasama sa iisang kw
Tumingin si Nollace sa kanila. “What a coincidence.” “Mas nauna kami ni Morrison dito kaysa sa inyo guys,” sabi ni Leah. “Nalaman lang namin na nandito pala kayo nang nag-post si Daisie ng photo sa Facebook page niya.”Hinila ni Daisie si Leah sa upuan at sinabi, “Dapat mag-stay muna kayo ng ilang araw kasama kami.” Nang umupo si Morrison, pinakilala siya ni Waylon kala Freyja at Daisie. “Siya ang sister-in-law ko, si Freyja, at siya naman ang kapatid ko. Daisie ang pangalan niya.” “Nakita ko na sila dati noong wedding niyo,” sabi ni Morrison. “Kaklase ng misis ko ang kapatid mo dati. Nabanggit niya na sa akin.”“Kailan mo pa ako naging asawa? May pagkakataon pang hindi kita pakasalan sa future,” sabi ni Leah. “Engage na tayo. Kung ayaw mo akong pakasalan, sino namang papakasalan mo?” Kumunot ang noo ni Morrison, kaya natawa ang lahat ng nasa paligid nila, maliban kay Daisie. Hindi siya makapaniwala na nakatingin kay Leah at tinanong, “Engaged? Kailan kayo naging engage, Le
Sabi ng stall owner, “$10 para sa tatlong chance.”“$10 para lang sa tatlong chance? Ang magal naman,” sabi ni Freyja. Tinaas ng stall owner ang ulo niya at sinabi, “Ako na nga ang pinakamura dito. Yung ibang stall $15 ang hinihingi para sa tatlong chance.” Hinila ni Daisie si Freyja at sinabi, “Ibigay na lang natin ang pera sa kaniya. Hindi rin naman madali sa kanila ang mag-set up ng stal dito kaya maglaro na lang tayo.” Matapos iyon, binigyan niya ng $20 ang stall owner at sinabi, “Bigyan mo po kani ng anim na hoops.” Binigyan siya ng stall owner ng anim na hoops. Nakatitig na si Daisie sa bracelet. Kahit alam niyang peke iyon, maganda naman. Hinawakan niya ang hoop at hinagis papunta sa bracelet. Pero, hindi niya iyon nakuha. Binato niya ulit ang dalawang hoop sa bracelet pero bigo pa rin ang pagsubok niya kaya sobra siyang nainis.Tatlong hoops na lang ang meron siya. Nang makita na handa na si Daisie na sumuko, kinuha ni Cameron ang mga natirang hoop at sinabi, “A
Tahimik ang gabi sa lumang lugar. Walang ibang naririnig sa paligid kundi mga huni ng mga insekto. May isang lamp na nakasabit sa tent na nasa damo. Tahimik ang paligid. Umiikot-ikot si Daisie sa sleeping ba dahil hindi siya makatulog. Nang biglang, may kamay na dumampi sa kaniyang bewang at hinila siya papunta sa dibdib. “Anong problema? Hindi ka makatulog?” “Oo…” diniin niya ang kaniyang mukha sa dibdib ni Nollace at sinabi, “Gusto ko sana umihi kaso natatakot ako.”Hinalikan ni Nollace ang noo niya at sinabi, “Sasamahan na lang kita.” Both of them came out of the tent. Nollace took a flashlight and led Daisie to a row of trees in the distance. Daisie turned her head and said, “You wait for me here.”Lumabas silang dalawa sa tent. Hawak ni Nollace ang flashlight at sinamahan niya si Daisie sa row ng mga puno malayo sa kanila. Tumalikod si Daisie at sinabi, “Hintayin mo ako dito.”Tumango si Nollace. “Isigaw mo lang pangalan ko pag may kailangan ka.” Naglakad si Daisie pa