'Hindi niya matatakasan ang alitan nila ni Pearl.'Sa loob ng kotse…Minaneho ni Nolan ang kotse pabalik sa Goldmann mansion. Si Maisie na nakaupo sa passenger seat ay nakadungaw lang sa bintana.'Hindi pa nagsasalita ang lalaking ito. Mabuti o masamang bagay ba iyon?'Nang ihinto nito ang sasakyan sa isang red light intersection, lumingon si Nolan sa kaniya, nagliliyab ang mga mata nito.Naramdaman iyon ni Maisie. Lumingon siya at pinantayan ang tingin nito. " Mr. Goldmann, pwede ko bang malaman kung bakit mo ako tinitingnan nang ganiyan?"Bahagyang tumaas ang mga kilay nito. "Kailangan ko ba ng rason para tingnan ang girlfriend ko?"Ngumisi si Maisie. "Delikadong trabaho ang pagiging girlfriend mo. Sa tingin ko ay hindi mo sasabihin iyan kung ako ang babaeng nasa lounge kanina."Nagdilim ang mga mata ni Nolan.'Anong gagawin ko kung siya nga talaga ang babae sa lounge? Baka mapatay ko lahat ng lalaking humawak sa kaniya.'Umiwas siya ng tingin at ngumiti nang maliit
Habang tinitingnan si Pearl na humahagulhol sa iyak, niyakap siya ni Mrs. Santiago, "Hindi ba't mga Vanderbilt lang naman sila? Huwag kang mag-alala, hindi pakakawalan ng tatay mo ang mga Vanderbilt. Kaya makinig ka sa akin at kumain ka muna."Matapos mapakalma ang emosyon ni Pearl, dumating ang butler sa labas ng pinto ng kwarto. "Madam, mayroong babaeng nagngangalang Maisie Vanderbilt na gustong makausap ang young lady."Gustong punitin ni Pearl si Maisie pagkatapos marinig ang pangalang 'Maisie Vanderbilt '. Ayaw kong makita ang bruha na iyon, ayaw ko! dahil ito sa kaniya, dahil itong lahat sa kaniya!"Pinakalma siya ni Mrs. Santiago at masungit na nagtanong, "Sinira niya ang kinabukasan ng anak ko pero malakas pa rin ang loob niyang bumisita?'Yumuko ang butler. "Ang Ms. Vanderbilt na ito ay ang girlfriend ni Mr. Goldmann. Ang sabi niya ay gusto niya lang makausap ang young lady."'Girlfriend ni Mr. Goldmann? siya ba ang inanunsyo ni Mr. Goldmann kagabi?'Nagsalubong an
"Isa rin siya sa mga Vanderbilt. Half-sister ko siya, anak ng stepmother ko."Tiningnan siya ni Mrs. Santiago. "Anong plano mong makuha sa pagpunta rito para makita ang anak ko?""Pwede kong bigyan ng pagkakataon ang anak niyo na magsisi, basta handa lang ang anak niyo. Base sa kasikatan ng balitang ito, matagal itong magte-trending. Akala ng lahat ay nawala sa sarili ang anak niyo, pero naniniwala akong gusto niyong isipin ng lahat na biktima ang anak niyo, tama ba ako?'Malinaw na naapektuhan si Mrs. Santiago sa ideya.'Oo, nasa limelight ngayon si Pearl. Paano siya makakaharap sa tao sa susunod kung hindi niya ito malalagpasan?'Imbes na hayaan ang publiko na isipin na isang pariwarang babae si Pearl, mas magandang maniwala ang lahat na na-frame si Pearl. Ang simpatya na magmumula sa publiko ay maililigtas kahit papaano ang dignidad ni Pearl.'Ang ma-frame ay ibang-iba sa kusang pagsira ng buhay mo. Kahit na nangyari na nga ang insidente at imposible na itong mabura, basta map
GrassyGreen#: Siya ‘yung bagong designer, hindi ba? Hindi ko akalain na magagawa niya ang ganoong bagay. Hindi pala talaga makikita sa mga masterpieces ang totoong pagkatao ng isang designer. Hindi na ako ulit bibili sa Vaenna ng alahas.Malaking grupo ng netizens ang nagsimulang i-tag si Willow sa Twitter at Facebook sa kanilang mga comments at nagsimula pa ng isang hashtag para siraan ito.#Glazed Onion#: Hindi na kailangan ng paliwanag mo. Ang tibay ng mga ebidensya, i-deactivate mo na lang ang Facebook at Twitter account mo.#SpicyFood4Life#: Tinatawag mo talagang jewelry designer ang sarili mo? Isa kang insulto sa mga jewelry designs!#SexyV#: Hindi ba nakakatawa? Isang designer na gumawa ng isang collection na nagbibigay tribute sa Gothic design concept ay hindi man lamang kilala ang designer na si Dila. Balita kong nagawa niya ang mga perfect masterpieces na iyon pagkatapos lamang ng isang buwan ng pag-aaral. Masiyado namang nakakamangha iyon, hindi ba? Duda akong siya a
Pinagmasdan ni Mr. Goldmann Sr. ang tatlong paslit. "Kung ganoon, bakit hindi matanggap ng nanay niyo ang tatay niyo?"Nagkatinginan ang tatlong bata at saka ikinwento kay Mr. Goldmann Sr. ang tungkol sa naging karanasan ng kanilang ina. Matapos marinig ang paliwanag, dumilim ang expression ni Mr. Goldmann Sr.'Wala akong pakialam sa background ni Maisie, nalaman ko lang na isa si Maisie sa mga anak ng mga Vanderbilt. Kahit na maliit na pamilya lang ang mga Vanderbilt sa Bassburgh, matatanggap pa rin ng mga Goldmann si Maisie bilang manugang.'Ang hindi ko lang inaasahan ay anim na taong nabulag at naloko ang mangmang kong anak ng anak sa labas ng mga Vanderbilt. Hindi na nakapagtataka kung bakit ayaw tanggapin ni Zee ang anak ko.'Dapat lang iyon sa batang iyon!'"Lolo, gusto mong magkatuluyan si Mommy at Daddy, hindi ba?"Suminghal si Mr. Goldmann Sr. "Siyempre naman."'Nakatagpo na rin ang anak ko ng babaeng gusto niya. Hindi ko sila paghihiwalayin. Sa madaling salita,
Narinig ang malakas na tunog ng tiyan ni Maisie dahil na rin sa katahimikan ng paligid.Biglang ngumisi ang lalaking nasa ibabaw niya. "Nagutom ka rin. Akala ko ay hanggang bukas ka matutulog."Naningkit ang mga mata ni Maisie at sinabing, "Mabuti naman ay alam mo, kaya tumayo ka na diyan."Tumayo si Nolan at hinaplos ang buhok ni Maisie. "Ipagluluto kita ng hapunan."Natigilan si Maisie.'Ano!?'Bumaba si Maisie. Naisip niya rin na kaya niyang matulog na lang hanggang umaga, pero alas dos pa lang nang umaga.Kaninang hapon, hindi niya alam kung paano siya nakauwi dahil sa matinding pagod.Pinaghainan siya ni Nolan ng hapunan sa kusina. Bakas ang gulat sa mukha ni Maisie nang pagmasdan niya ang kusina.Nakatayo ang matangkad na lalaki sa kusina habang suot ang pambahay at maluwag nitong pajamas. Ibang-iba kaysa sa karaniwang suot nitong suit at leather shoes.Pero sinong maniniwala na ang lalaking naka-pajamas sa kusina na pinagluluto siya ng hapunan ay si Mr. Goldma
Niyakap siya ni Nolan at na-upo sa upuan. "Ngayon, sabihin mo sa akin."Wala ng lakas pa si Maisie para magpumiglas at hindi na malabanan pa ang tricks ng lalaking ito.'Para siyang bata na pinipilit ako magsalita!'Huminga siya nang malalim para habulin ang kaniyang hininga at hinawakan ang kamay ni Nolan sa takot na bigla nanaman siya nitong kilitiin. "Matagal ko na siyang kilala, pero hindi ko alam ang relasyon niya sa nanay ko.""Gusto ko rin malaman ang bagay na iyon.'Nakita ni Nolan na hindi na nagsisinungaling si Maisie, kaya marahan niyang sinabi, "Hindi mo ba alam ang pagkatao niya?""Wala akong pakialam kung sino si Tito Erwin. Siya ang pinakamabuti kong kamag-anak bukod sa nanay ko."Kahit na hindi sila magkadugo, kamag-anak na ang tingin niya kay Tito Erwin, dahil siguro siya lang ang tanging tao na nakakaalala sa naging buhay ng nanay niya.Kumurap si Nolan. Mukhang hindi alam ni Maisie ang tungkol sa Metropolis, kaya marahil hindi niya rin alam na mula sa
Naniniwala ang lahat na ang ginawang itonni Pearl ang simula ng paghihiganti ni Maisie.Kumibot ang sulok ng bibig ni Maisie habang kinukuha niyang kaniyang phone para tawagan si Mrs. Santiago.Mga alas-dies nang umaga, nag-post si Mrs. Santiago ng isnag video gamit ang social media accounts ni Pearl.Kaawa-awa ang kondisyon ni Pearl sa video, ang kaniyang mga mata ay malalim. Para bang ang laki ng nabawas sa timbang niya sa loob lang ng magdamag, at ang laki ng pinagkaiba ng itsura niya ngayon sa mga magagandang selfies na madalas niyang i-post sa kaniyang Instagram, Facebook, at Twitter accounts.Ang video na ito ang kaniyang unang online appearance pagkatapos ng insidente."Mayroon kaming naging hindi pagkaka-unawaan ni Ms. Vanderbilt, pero hindi si Ms. Vanderbilt ang naglagay sa akin sa kapahamakan. Pinagsamantalahan ako nang gabing iyon dahilan para madali akong maniwala sa sinasabi ng iba. Wala na akong gusto pang itago, kaya nilabas ko ang video na ito para humingi ng
“Daisie.” Lumapit sila Leah at Morrison hawak ang kanilang wine glass. “Sobrang ganda mo ngayon.”“Thank you,” nakangiti na sinabi ni Daisie.Tinass ni Leah ang wine glass niya. “I propose a toast. Hiling namin ni Morrison sayo ang masayang pagsasama niyo ni Nollace.” Nakipag-clink si Daisie ng glass sa kaniya. “Sa inyo rin ni Morrison.” Matapos ang toast, lumapit Cameron kala Daisie at Waylon. Nasa likod nila sila Freyja, Colton, Maisie, at Nolan. Tinass ni Maisie ang kamay niya at hinaplos ang pisngi ni Daisie. “Ang galing mo kanina.”Tumawa si Daisie. “Talaga?”Dagdag pa ni Nolan, “Ikaw ang dazzling pride namin habang buhay, kaya syempre oo.”Ngumiti si Daisie na parang siya ang little princess ng pamilya.Lumapit si Nollace. “Dad, Mom, toast para sa inyong dalawa. Thank you dahil pumayag kayo sa amin ni Daisie.” “Ma-swerte ka talaga.” Mahinahon na suminghal si Nolan, kinuha niya ang kaniyang wine glass, at pinag-clink niya ito kay Nollace. “Dapat simula ngayon ay maay
Para bigyan ng daan ang wedding carriage, hindi pinayagan ang ilang sasakyan na makadaan sa route mula palace papunta sa cathedral.Tumingin si Daisie sa labas ng carriage—puno ng mga tao ang kalsada, at lahat sila ay saksi sa ma-garbong senaryo na iyon. Si Nollace na nakaupo sa gilid ay nakasuot ng double-breasted dark blue military jacket. Mukha siyang matangkad at malapad, at may dalawang St. Patrick’s Stars sa kaniyang epaulet, nakalagay ang isa sa magkabilaan, may full set ng medal sa kaniyang dibdib, at iba pang mga komplikadong dekorasyon. Hinawakan niya ang likod ng kamay ni Daisie at bigla siyang ngumiti. “Ang pawis ng palad mo.” Lumingon si Daisie sa kaniya at nanginginig ang boses niya nang sumagot, “Kinakabahan ako.” Tinaas ni Nollace ang kamay ni Daisie at hinalikan niya ang likod nito. “Nandito ako, kaya huwag kang mag-alala. Relax ka lang.” Tiningnan ni Daisie ang wedding jacket ni Nollace. “Ang gwapo mo sa uniform na ‘to.”Tumawa si Nollace. “At sobrang gand
“Siya nga pala, nasaan si Cameron?” Tanong ni Morrison. Sumagot si Waykon, “Kasama niya si Dad maglakad-lakad. Kikitain ko na rin sila ngayon kaya iiwan ko muna kayong dalawa. Pwede niyo naman gawin kung anong gusto niyo sa free time niyo.”Matapos iyon sabihin, tumayo na si Waylon at iniwan ang couple.Umiling si Morrison. “Nagbago na siya ngayon simula nang nag-asawa siya.” “Nagsasalita ka naman na parang hindi ka rin nagbago.” Mabilis na tumayo si Leah at umalis sa restaurant.Binaba ni Morrison ang cup niya at mabilis na sumunod kay Leah. “Hoy, bakit mo naman ako iniiwan? Hintayin mo ako.” Lumabas sila Maisie at Saydie sa private room at nakasalubong nila sila Nolan at Quincy sa corridor.Tumango si Quincy. “Mrs. Goldmann.” Huminto si Maisie sa harap ni Nolan, at hinawakan ni Nolan ang kamay niya. “Tapos na ba kayo mag-usap?” “Syempre. ‘Di ba gusto mo pumunta sa Hathaways’ villa kasama si Dad ngayong tanghali?” Ngumiti si Nolan. “Hinihintay lang kita. Pupunta lang k
Masayang ngumiti si Daisie. Susuotin ko itong crown sa araw ng kasal ko na pwede maging endorsement para sa jewelry company at design ni mom.” Niyakap siya ni Nollace mula sa likod. “Pwede mo gawin ang kahit ano basta gusto mo.” …Dalawang araw bago ang kasal ay dumating na sa Yaramoor ang mga Goldmann at nag-stay sila sa hotel na inihanda ni Nollace. Pina-reserve ng royal family ang buong hotel para sa mga guest nila na mula sa Zlokova na pupunta sa kanilang kasal. Dumating na rin ang mga Boucher at mga Lucas, pati si Sunny ay nandoon.May mga pamilyar rin na bisita mula sa Zlokovian entertainment industry. Sila Hannah, Amy, James, at Charlie na mga malalapit na kaibigan ni Daisie ay pumunta rin. Nasa invitation list din sila Leah at Morrison. Nang pumunta si Maisie sa restaurant, sinamahan siya ng waiter papunta sa isang private room.Nang makita ang lalaking nakaupo sa gilid, ngumiti siya at sumigaw, “Godfather!” Dahan-dahang lumingon si Strix. Hindi sila nagkita ng
Tumawa silang lahat. Dumating na ang dilim, at napuno ng neon light ang buong city. Bumalik sila Daisie at Nollace sa Taylorton matapos ang dinner.Basa ang buhok niya nang lumabas siya sa shower. Kinuha ni Nollace ang towel niya at tinulungan siyang patuyuin ang kaniyang buhok. Umupo siya sa harap ng dresser at tiningnan ang tao na nasa likod ng salamin. May ngiti na nakatago sa sulok ng kaniyang bibig habang sinasabi, “Nolly, sobrang excited na talaga ako sa kasal natin.” “Talaga?” Dahan-dahang pinatuyo ni Nollace ang malambot na buhok ni Daisie. “Ako rin, excited na ako.” “Pwede ko na masabi ngayon na perfect na ang buhay ko, ‘di ba? Kasi ikakasal na ako at maglalakad ako sa altar kasama ang lalaking pinakamamahal ko.” Tumawa si Nollace at lumapit siya sa tainga ni Daisie. “Alam mo ba? Lahat din ng hiling ko sa buhay ay natupad na.”Tumingin si Daisie sa kaniya. “Anong mga hiling mo?” “Maging asawa ka, pakasalan ka, at magkaroon tayo ng sariling mga anak.”Nagulat si
”Oo, totoo ‘yon,” sagot ni Zephir. “Parang naging mas mature ka na nang bumalik ka galing sa bakasyon mo.” Tinapik ni Naomi ang balikat niya. “Hinihiling ko ang lahat ng best para sa mga susunod mong gagawin.” Ngumiti si Zephir pero wala siyang sinabi na kahit ano. …Hindi nagtagal, katapusan na ng buwan. Tapos na ang bakasyon nila, at bumalik na sila sa Bassburgh. Naghihintay sila Maisie at Nolan sa kanila sa courtyard. Matapos nilang lumabas ng kotse, tumakbo si Daisie palapit sa kanila. “Mommy! Daddy!” Niyakap niya sila Maisie at Nolan.Tinapik ni Nolan ang ulo niya at napangiti siya. “Malaki ka na. Huwag ka na umakto na para kang bata.” Ngumiti si Daisie sa kanila at sinabi, “Pero alam ko na lagi akong bata sa paningin niyo.” Tumawa si Maisie at tiningnan ang ibang tao. “Mukhang naging masaya kayong lahat. Pumasok muna kayo. Sama-sama dapat tayo kumain ngayong gabi.” Pumasok sila Freyja at Cameron sa bahay para tingnan ang kanilang mga anak. Magkasama sa iisang kw
Tumingin si Nollace sa kanila. “What a coincidence.” “Mas nauna kami ni Morrison dito kaysa sa inyo guys,” sabi ni Leah. “Nalaman lang namin na nandito pala kayo nang nag-post si Daisie ng photo sa Facebook page niya.”Hinila ni Daisie si Leah sa upuan at sinabi, “Dapat mag-stay muna kayo ng ilang araw kasama kami.” Nang umupo si Morrison, pinakilala siya ni Waylon kala Freyja at Daisie. “Siya ang sister-in-law ko, si Freyja, at siya naman ang kapatid ko. Daisie ang pangalan niya.” “Nakita ko na sila dati noong wedding niyo,” sabi ni Morrison. “Kaklase ng misis ko ang kapatid mo dati. Nabanggit niya na sa akin.”“Kailan mo pa ako naging asawa? May pagkakataon pang hindi kita pakasalan sa future,” sabi ni Leah. “Engage na tayo. Kung ayaw mo akong pakasalan, sino namang papakasalan mo?” Kumunot ang noo ni Morrison, kaya natawa ang lahat ng nasa paligid nila, maliban kay Daisie. Hindi siya makapaniwala na nakatingin kay Leah at tinanong, “Engaged? Kailan kayo naging engage, Le
Sabi ng stall owner, “$10 para sa tatlong chance.”“$10 para lang sa tatlong chance? Ang magal naman,” sabi ni Freyja. Tinaas ng stall owner ang ulo niya at sinabi, “Ako na nga ang pinakamura dito. Yung ibang stall $15 ang hinihingi para sa tatlong chance.” Hinila ni Daisie si Freyja at sinabi, “Ibigay na lang natin ang pera sa kaniya. Hindi rin naman madali sa kanila ang mag-set up ng stal dito kaya maglaro na lang tayo.” Matapos iyon, binigyan niya ng $20 ang stall owner at sinabi, “Bigyan mo po kani ng anim na hoops.” Binigyan siya ng stall owner ng anim na hoops. Nakatitig na si Daisie sa bracelet. Kahit alam niyang peke iyon, maganda naman. Hinawakan niya ang hoop at hinagis papunta sa bracelet. Pero, hindi niya iyon nakuha. Binato niya ulit ang dalawang hoop sa bracelet pero bigo pa rin ang pagsubok niya kaya sobra siyang nainis.Tatlong hoops na lang ang meron siya. Nang makita na handa na si Daisie na sumuko, kinuha ni Cameron ang mga natirang hoop at sinabi, “A
Tahimik ang gabi sa lumang lugar. Walang ibang naririnig sa paligid kundi mga huni ng mga insekto. May isang lamp na nakasabit sa tent na nasa damo. Tahimik ang paligid. Umiikot-ikot si Daisie sa sleeping ba dahil hindi siya makatulog. Nang biglang, may kamay na dumampi sa kaniyang bewang at hinila siya papunta sa dibdib. “Anong problema? Hindi ka makatulog?” “Oo…” diniin niya ang kaniyang mukha sa dibdib ni Nollace at sinabi, “Gusto ko sana umihi kaso natatakot ako.”Hinalikan ni Nollace ang noo niya at sinabi, “Sasamahan na lang kita.” Both of them came out of the tent. Nollace took a flashlight and led Daisie to a row of trees in the distance. Daisie turned her head and said, “You wait for me here.”Lumabas silang dalawa sa tent. Hawak ni Nollace ang flashlight at sinamahan niya si Daisie sa row ng mga puno malayo sa kanila. Tumalikod si Daisie at sinabi, “Hintayin mo ako dito.”Tumango si Nollace. “Isigaw mo lang pangalan ko pag may kailangan ka.” Naglakad si Daisie pa