One kiss ignites the flame of desire and l*st between us. His touch me makes me want more and more, the sensation and tension is starting to get ahead of my sanity kaya naman nagpaubaya na lamang ako sa mga susunod na mangyayari kasi ngayon sigurado na ako. Walang mali sa lahat ng posibleng mangyari at walang magagalit sa akin dahil ako naman talaga ang Mrs. Calvin Salazar...“Wifey are you really sure about this?”He asks as his kisses travel down my cheeks, to my earlobes down to my neck. And this tingling sensation made me want more. Inaakit talaga ako eh 'no. ‘Gaga wag feeling v*rgin as if namang wala pang nangyari sa inyo dati’Di ko alam kung saan ito nanggaling pero baka nga... May nangyari na noon basta di ko maalala. I can feel his thing down there. F*dge he's leaving kiss marks on my neck g*go ba siya? “Wifey your not against this isn't it?” he asked again as his lips claims mine again and ex
Hanggang sa mga oras na ito hindi pa rin ako makapaniwala sa mga nalaman ko. Tungkol sa kidnapper ko dati oo makukumpirma ko na si Erina nga ang babaeng 'yun her name rings a bell and triggers my memories ang boses niya nga ang narinig ko noon and that's also what I am seeing right now as we started our hypnotherapy session. Kagaya ng napanaginipan ko noon nandito ulit ako sa madilim na lugar na ito. But the difference is ako nakaupo sa gitna ng kwarto at nakatali at kaharap ko ang babae may kasama siyang lalaki pero di ko kilala kasi nakasuot siya ng maskara. A joker's mask to be exact and he was just behind her. I'm begging and crying for her to let me go but my pleas haven't been heard. “Pakawalan? T×ng× ka ba? Kapag ginawa ko iyon malamang babalik ka lang sa kanya at p-protekhan ka lang niya maiichapwera lang ako kaya mas mabuti pang mawala ka na lang!”Erina cried and slapped me in the face really hard.
I sigh as I entered the venue alone Audrey was not with me but she'll come kailangan ko lang mauna kasi isa ako sa mga primary sponsor ng charity event. Isa pa kina ate naman siya sasabay kaya alam ko namang magiging maayos lang siya. “Oh there you are Calvin it's been a while ah”A friend of mine Halley called out as she saw me entering the hall. Si Halley din ang hostess ng event na ito. “Yup it's been almost a year, how are you?”“Ito, maganda pa rin kayo ni Audrey kumusta naaalala ka na ba?” she jokingly asked. She's that one friend of mine kasi na hiningian ko ng tulong noon para mahanap si Audrey before Andrea. Kasi ang mother nila ay ayaw sabihin sa akin kung nasaan si Audrey, para daw sa kapakanan ng lahat at kaligtasan na rin ni Audrey.“We're good and don't worry she'll be here soon”“Good na miss ko na kasi si Audrey anyways I have pieces in the auction na bagay na bagay kay Audrey”
Last chapter thank you for supporting my story....Calvin... I was so damn frustrated with everything. Nasaan na kasi ang asawa ko? Kapag talaga may nangyari kay Audrey kahit isang gasgas lang magkikita kami ng Nepomuceno na iyon sa impyerno. Itaga niya pa iyon sa bato. Ingat na ingat ako sa asawa ko para lang hindi n'ya na ulit pagdaanan ang trauma na iyon tapos gaganituhin lang siya ni Stephen? Fvvk him for being like that. Oo alam kong hindi madali na i-let go at mag move on sa nangyari sa kapatid niya pero kung galit siya sa akin na lang niya ibunton ang lahat kasi wala namang kinalaman si Audrey dito ako ang pinagmulan ng lahat kaya sa akin dapat siya magalit.“Ano did you track her already?”Tanong ko sa mga pulis maging sa mga tauhan ko. May nakakabit kasing tracking device sa damit ni Audrey incase nga na mangyari ang ganito. Kanina pa sila eh ganun ba talaga kahirap hanapin ang lungga ng Nepomuceno na iyon p
Audrey... I'm a mess right now... Kanina pa kasi ako pinapagalitan nina Xiaoyu-jie at Lily -jie nasisira daw ang make up ko dahil sa kakaiyak eh sa hindi ko mapigilan eh. I can't help it kasi naman parang hindi ako makapaniwala na aabot kami sa ganito. Kasi pagkatapos ba naman ng lahat ng napagdaaanan namin akalain mong mangyayari na ito? Ang araw na pinakahihintay ko. “Alam mo ate kung umiyak ka ng umiyak ngayon paano na mamaya? Baka mawalan ka na nga malay nyan ”Pang-aasar ng kapapasok lang na si Nisha kasama ang ate niyang si Andrea. Nish has been really close to my twin siya ang nagsisilbing guide nito habanh nag-a-adjust pa si Drea sa bago niyang kalagayan. Masasabi kong mas malapit talaga sila kaisa sa sa akin. “Ano ka ba hayaan mo na childhood dream niya yan, akalain mo iyon we're just six nung nag-propose siya kay Kuya Calvin? Ibang klase mag-manifest yan eh” paggatong naman ni kambal. Naik
“Iha we are very sorry but malaking pera ang kakailanganin ninyo para mapa operahan ang iyong ina sa lalong madaling panahon”Halos bumagsak ang mga balikat ko dahil sa mga sinabi ng doktor na iyon hindi ko alam kung saan at paano ko hahagilapin ang mahigit apat na milyon para sa operasyon hindi pa kasama doon ang ibang gastusin sa gamutan ni mama. Lalo na wala akong trabaho ngayon tapos nagpapaaral pa ako ng kapatid ko hindi ko na alam kung saan ko kukunin ang mga gastusin namin tapos sinabayan pa nito. Our mom sa a cancerous tumor in the ovaries and she needs an immediate treatment. Kailangan niyang maoperahan sa lalong madaling panahon o baka hindi na niya kayanin at mahuli na ang lahat. Si mama na lang ang meron kami ni Nisha, iniwan na kasi kami ng walang hiyang tatay namin eh at nagkasakit ng ganito si mama ng dahil sa kanya.That time I thought we had a perfect family but it turns out na perfection doesn't really exist. At dahil sa galit ni mama pagkatapos niyang malaman ang l
Isang araw bago umalis ang magaling kong kakambal ay dinala sinundo niya ako para daw ayusin ang itsura ko. As planned I will be pretending to be her for six months at kailangan magkamukha kami ng husto para walang maghinala. Ayon kasi sa kanya kahit sina papa at ang step mom namin ay hindi alam ang plano niyang ito, ayoko man silang makita kasi hanggang sa mga oras na ito ay hindi ko pa rin sila mapapatawad kaya lang wala naman akong pagpipilian kailangan mapaoperahan na namin agad si mama kaya ko ginagawa ang bagay na ito. Kaya kahit na mahirap at ayoko ay pikit mata ko na lang itong gawin para sa kanila.“Vera make look exactly like me” utos niya sa isang beki pagpasok pa lang namin dito sa salon pagkatapos niya akong sunduin sa bahay. “Ay miss Drea need pa? Eh kamukhang kamukha mo siya ah sino ba itez?”“My twin that's why I want you to make her look exactly like me as in exactly yung parang walang pagkakaiba at magkamukha kami na parang isang tao lamang”Nakasimangot ako sa sinab
“Look sweetheart mamili ka sa mga dress na ito ng isusuot mo para mamaya I want you to be the most beautiful bride kahit na alam namin ng papa mo na... kaya personal kong pinili ang lahat ng mga ito, I know all of them are your liking”Magiliw na bungad ni Celeste pagkatapos ipasok ng mga utusan niya ang mga dress lahat ng iyon ay magaganda at natitiyak kong mamahalin din just like how Andrea used to like pero ako ang tatanungin hindi ko gusto ang mga iyon. I hate the colors for me it was too bright. Opo aaminin ko hindi ako mahilig sa mga matitingkad na kulay at palagay ko ay hindi babagay sa akin ang mga iyon mas type ko ang dull and light colors na damit. Idagdag mo pa na halos lahat ng dala niya ay puro off-shoulder eh hindi nila pwedeng makita ang balikat ko.Doon lang kamo makikita ang nag-iisang pagkakaiba namin ni Andrea she has a flower shaped birthmark on her right shoulder blade eh wala ako noon. Siguradong makikilala agad ako ni papa kapag nagkataon, iyon kasi talaga ang