"Are you okay? You seemed bothered, may problema ba?" Sunod-sunod ang naging mga tanong ni Adrien nang marahil ay mapansin nitong nakatulala ako.
Hindi ko alam kung kailan pa niya ako sinimulang kausapin at hindi ko na rin alam kung gaano na ako katagal na nakatulala. Parang hinila lang ako pabalik sa reyalidad nang maramdaman kong hinawalan niya ang kamay ko.
I look at him worriedly, thinking na baka nag-aalala na siya sa kinikilos ko.
I can't help it, after what I have learned yesterday from Lidie pati na rin ang pakiusap ni Jae na pakinggan ko siya, pakiramdam ko ay lalo lang akong naguluhan sa mga nangyari at mangyayari pa.
"A-ayos lang ako," minabuti ko na lang na ngumiti, pinanalangin ko ring hindi nahalata ni Adrien ang pagiging alangan ko sa sitwasyon.
The last thing that I want is for him to feel that there's something wrong with me, with us. Ayokong masaktan siya at ayokong malaman niyang I am beginning
"Are you sure about that, Eli?" hindi makapaniwalang tanong sa akin ni Chu nang kausapin ko siya habang nakalunch break kami.Pinili kong siya ang kausapin dahil alam kong mas maiintindihan niya ako, at alam ko rin na mas okay na siya ang kausapin ko at sabihan kesa kay Maple."Para sa ikakatahimik ko, naming lahat.""Pero paano si Adrien?" tanong niyang muli sa akin.Saglit na hindi ako nakasagot, bigla akong napaisip pero sandali lang iyon. Agad rin akong tumingin sa kanya para sagutin ang tanong niya sa akin."Kaya ko nga ito ginagawa para sa kanya, para sa amin. Ayoko na siyang lokohin, ayoko nang magsinungaling sa kanya. Mahal ko iyong tao, Chu. At nasasaktan akong isipon na pakiramdam ko ay niloloko ko dahil may hindi ako maharap sa nakaraan ko.""Mahal mo ba talaga siya, Eli?""Oo naman, kaya nga tatapusin ko na kung ano mang kahibangan pa ang meron akong natitira para kay Jae. In order for me to move fo
Lumilipad ang isip ko nang mga sandaling iyon, alam kong nasa opisina ako pero ang utak ko ay para nasa kung saan.Hanggang sa hindi ko na namalayang kinukuha na pala ni Chu ang atensyon ko."Ghorl, kanina pa ako daldal nang daldal dito, baka gusto ko akong kausapin." sabi pa nito sa akin, snapping his fingers in front of my face."He tried to contact me, Chu.""Ha?" nagtatakha niya akong tinignan. "What do you mean? Sino?""Jae, he tried to contact me. Tapos nakausap din niya si Maple last year."Lalo namang ikinagulat ni Chu ang sinabi ko."Si Maple? Bakit wala siyang sinabi sa atin? Kailan pa?""Last year, nung birthday ko.""Ha? He tried to contact you at si Maple ang nakausap niya? Anong pinag-usapan nilang dalawa?"Sinabi ko kay Chu ang mga sinabi sa akin ni Jae nang mag-usap sila ni Maple at tulad ko ay hindi rin siya makapaniwala sa narinig niya sa akin. He was beyond shock knowing
Lumilipad ang isip ko nang mga sandaling iyon, alam kong nasa opisina ako pero ang utak ko ay para nasa kung saan.Hanggang sa hindi ko na namalayang kinukuha na pala ni Chu ang atensyon ko."Ghorl, kanina pa ako daldal nang daldal dito, baka gusto ko akong kausapin." sabi pa nito sa akin, snapping his fingers in front of my face."He tried to contact me, Chu.""Ha?" nagtatakha niya akong tinignan. "What do you mean? Sino?""Jae, he tried to contact me. Tapos nakausap din niya si Maple last year."Lalo namang ikinagulat ni Chu ang sinabi ko."Si Maple? Bakit wala siyang sinabi sa atin? Kailan pa?""Last year, nung birthday ko.""Ha? He tried to contact you at si Maple ang nakausap niya? Anong pinag-usapan nilang dalawa?"Sinabi ko kay Chu ang mga sinabi sa akin ni Jae nang mag-usap sila ni Maple at tulad ko ay hindi rin siya makapaniwala sa narinig niya sa akin. He was beyond shock knowing
"Kailan ka luluwas?"Dinig na dinig ko mula sa kabilang linya ang lakas ng boses ni Chu samantalang si Maple naman ay narinig ko ring nagsasalita sa pagitan ng mga reklamo nito. Hindi ko na napigilang matawa, mag-iisang taon na rin kaming hindi nagkikita, isang taon na rin akong hindi nakakaluwas sa Manila kaya naman naiintindihan ko kung bakit ganoon siya makipag-usap sa akin."Sa isang linggo na po,""Akala ko nakalimutan mo na kami, mag-iisang buwan mo nang pinapangako sa amin na luluwas ka eh hanggang ngayon naman hindi namin nakikita kaluluwa mo.""Grabe naman makamiss iyan, galit na galit ka naman, teh.""Paanong hindi, eh hindi namin mayaya si GM dahil ikaw ang hinahanap. Kailan ka daw ba babalik?""Babalik na nga, grabe naman yung tatlo na kayong kumukumbinsi sa akin na bumalik, paano ba naman ako makakatanggi?""So babalik ka na n
"Bakit hindi ka magsalita, tinatanong kita hindi ba? Bakit kailangan nating maghiwalay?" Iyan ang makailang ulit ko nang tanong sa kanya ngunit tanging katahimikan lamang ang isinusukli niya sa akin.Nakayuko habang nakatingin sa semento na para bang wala siyang naririnig, animo'y nabibingi na siya sa kanina ko pa pinauulit-ulit na tanong."Bakit mo kailangang makipaghiwalay sa akin? Para saan?" sinusubukan kong pigilin ang mga luha kong anumang oras ay malapit nang bumagsak, sino ba namang hindi maiiyak.Kagabi lang ay nag-usap pa kami. We're okay, as far as I know we are okay. He even kissed me in the forehead before he left after dropping me at my house. Kagabi lang iyon, sweet pa siya kagabi kaya alam kong okay pa kami. Wala pang bente kwatro oras, here he is asking for a break-up.So paa
Six Months Later"Ang daming kliyente kanina, sabay-sabay pa iyong mga site project tapos nakapagclose tayo ng kontrata sa isang firm. Nakakapagod pero worth it naman." si GM iyon, katatapos lang ng meeting namin para sa kontrata ng isang malaking firm na nagpasyang magpakontrata para sa gagawing bagong building ng opisina nila, ang JYB Interiors.Ang proyekto ay para sa six storey building na gusto nitong ipatayo para sa bubuksang opisina nila dito sa Manila. Ayon sa nakausap namin, nais mag-expand ng may ari at dahil maganda ang potential ng market ng Manila at dito nito napiling magbukas ng main office. "Oo nga, worth it naman and this calls for a celebration. Malaki-laking kontrata rin iyon at isa pa, pwedeng hindi muna tayo tumanggap ng ibang project for the meantime." sabi naman ni Chu na siyang assistant ni GM. "Oo nga, hanggat hindi natatapos iyong sa JYB pwedeng hindi muna ta
Pinagsalikop ko ang mga kamay ko upang gumawa ng kunwaring telescope, sinilip ko sa pamamagitan noon ang mga bituing animo'y parang mga mumunting diyamante sa langit, maging ang bilog na buwan na para bang malaking plato sa kalangitan.Nagsimula kong igala ang paningin ko sa kabuuan noon at pagkatapos ay bumaling sa lalakeng nakaupo sa di kalayuan."Anong ginagawa mo?""Tinigtignan ko sila." sabi ko sabay turo sa langit."Sila? Sinong sila?""Iyong mga bituin, ang ganda hindi ba? Hindi ka makakakita niyan basta-basta kahit saan. Alam mo ba na ito ang pinakamataas na lugar dito at ito rin ang perfect na ligar para pagmasdan sila."Tapos ay kinuha ko ang banana milk na binili ko kanina. "Oh." sabay abot sa kanya."Ano 'to?""Luh, bulag ka ba? Banana milk, ano pa ba sa tingin mo?""Alam kong banana milk iyan, ayan oh
Naramdaman ko ang mararahan niyang paghalik sa akin, ang pagkilos niyang iyon ay nagdadala sa akin ng kakaibang pakiramdam na ni sa hinagap ay mararamdaman kong muli. Gustong umalma ng isip ko, gusto akong patigilin nito sa kasalukuyang kahibabangang nangyayari ngunit sadyang mas malakas ang epekto ng mga halik niya. It was warm yet gentle, bagay na hindi ko naramdaman noon kay Ryan sa walong taong magkasama kami. Kasabay ng mga halik na iyon ay ang pag-alalay ng isang kamay niya sa likod ka at ng isap naman ay marahang humahaplos sa mukha ko. He is caressing my face as if I am that precious to him. Na para bang ayaw niyang mawala ako sa kanya nang mga sandaling iyon. His kiss became deeper, his touches more intense. Para akong lalagnatin at hindi ko alam kung dahil ba iyon sa pakiramdam na ibinibigay ng paghalik at haplos niya o dala lang iyon ng epekto ng alak na nainom ko kanina. Pero kung anuman iyon ay masasabi kong gusto ko an
"Kailan ka luluwas?"Dinig na dinig ko mula sa kabilang linya ang lakas ng boses ni Chu samantalang si Maple naman ay narinig ko ring nagsasalita sa pagitan ng mga reklamo nito. Hindi ko na napigilang matawa, mag-iisang taon na rin kaming hindi nagkikita, isang taon na rin akong hindi nakakaluwas sa Manila kaya naman naiintindihan ko kung bakit ganoon siya makipag-usap sa akin."Sa isang linggo na po,""Akala ko nakalimutan mo na kami, mag-iisang buwan mo nang pinapangako sa amin na luluwas ka eh hanggang ngayon naman hindi namin nakikita kaluluwa mo.""Grabe naman makamiss iyan, galit na galit ka naman, teh.""Paanong hindi, eh hindi namin mayaya si GM dahil ikaw ang hinahanap. Kailan ka daw ba babalik?""Babalik na nga, grabe naman yung tatlo na kayong kumukumbinsi sa akin na bumalik, paano ba naman ako makakatanggi?""So babalik ka na n
Lumilipad ang isip ko nang mga sandaling iyon, alam kong nasa opisina ako pero ang utak ko ay para nasa kung saan.Hanggang sa hindi ko na namalayang kinukuha na pala ni Chu ang atensyon ko."Ghorl, kanina pa ako daldal nang daldal dito, baka gusto ko akong kausapin." sabi pa nito sa akin, snapping his fingers in front of my face."He tried to contact me, Chu.""Ha?" nagtatakha niya akong tinignan. "What do you mean? Sino?""Jae, he tried to contact me. Tapos nakausap din niya si Maple last year."Lalo namang ikinagulat ni Chu ang sinabi ko."Si Maple? Bakit wala siyang sinabi sa atin? Kailan pa?""Last year, nung birthday ko.""Ha? He tried to contact you at si Maple ang nakausap niya? Anong pinag-usapan nilang dalawa?"Sinabi ko kay Chu ang mga sinabi sa akin ni Jae nang mag-usap sila ni Maple at tulad ko ay hindi rin siya makapaniwala sa narinig niya sa akin. He was beyond shock knowing
Lumilipad ang isip ko nang mga sandaling iyon, alam kong nasa opisina ako pero ang utak ko ay para nasa kung saan.Hanggang sa hindi ko na namalayang kinukuha na pala ni Chu ang atensyon ko."Ghorl, kanina pa ako daldal nang daldal dito, baka gusto ko akong kausapin." sabi pa nito sa akin, snapping his fingers in front of my face."He tried to contact me, Chu.""Ha?" nagtatakha niya akong tinignan. "What do you mean? Sino?""Jae, he tried to contact me. Tapos nakausap din niya si Maple last year."Lalo namang ikinagulat ni Chu ang sinabi ko."Si Maple? Bakit wala siyang sinabi sa atin? Kailan pa?""Last year, nung birthday ko.""Ha? He tried to contact you at si Maple ang nakausap niya? Anong pinag-usapan nilang dalawa?"Sinabi ko kay Chu ang mga sinabi sa akin ni Jae nang mag-usap sila ni Maple at tulad ko ay hindi rin siya makapaniwala sa narinig niya sa akin. He was beyond shock knowing
"Are you sure about that, Eli?" hindi makapaniwalang tanong sa akin ni Chu nang kausapin ko siya habang nakalunch break kami.Pinili kong siya ang kausapin dahil alam kong mas maiintindihan niya ako, at alam ko rin na mas okay na siya ang kausapin ko at sabihan kesa kay Maple."Para sa ikakatahimik ko, naming lahat.""Pero paano si Adrien?" tanong niyang muli sa akin.Saglit na hindi ako nakasagot, bigla akong napaisip pero sandali lang iyon. Agad rin akong tumingin sa kanya para sagutin ang tanong niya sa akin."Kaya ko nga ito ginagawa para sa kanya, para sa amin. Ayoko na siyang lokohin, ayoko nang magsinungaling sa kanya. Mahal ko iyong tao, Chu. At nasasaktan akong isipon na pakiramdam ko ay niloloko ko dahil may hindi ako maharap sa nakaraan ko.""Mahal mo ba talaga siya, Eli?""Oo naman, kaya nga tatapusin ko na kung ano mang kahibangan pa ang meron akong natitira para kay Jae. In order for me to move fo
"Are you okay? You seemed bothered, may problema ba?" Sunod-sunod ang naging mga tanong ni Adrien nang marahil ay mapansin nitong nakatulala ako.Hindi ko alam kung kailan pa niya ako sinimulang kausapin at hindi ko na rin alam kung gaano na ako katagal na nakatulala. Parang hinila lang ako pabalik sa reyalidad nang maramdaman kong hinawalan niya ang kamay ko.I look at him worriedly, thinking na baka nag-aalala na siya sa kinikilos ko.I can't help it, after what I have learned yesterday from Lidie pati na rin ang pakiusap ni Jae na pakinggan ko siya, pakiramdam ko ay lalo lang akong naguluhan sa mga nangyari at mangyayari pa."A-ayos lang ako," minabuti ko na lang na ngumiti, pinanalangin ko ring hindi nahalata ni Adrien ang pagiging alangan ko sa sitwasyon.The last thing that I want is for him to feel that there's something wrong with me, with us. Ayokong masaktan siya at ayokong malaman niyang I am beginning
"Ate Eli, close ba kayo ng daddy ko?"Nagulat ako sa tanong ni Lidie na nakaupo sa tabi ko habang tahimik na nagsusulat. Kanina lang ay iniwan ito sa akin ni Jae na may kinaukasap naman sa kabilang table."Ha?""Ang sabi ko kung close ba kayo ng daddy? Kasi palagi ka niyang kinukwento kahit noong nasa US pa kami. He would tell me stories about you tapos kapag tinitignan ko siya he would just smile at me, na parang sobrang miss ka niya. Na parang gusto ka niya palaging makita."Tiningnan ko si Lidie, hanggang ngayon ay napapaisip pa rin ako kung limang taon talaga ang batang ito, iba siya magsalita para sa edad niya. Hindi siya tulad ng ibang bata na iba mag-isip at magsalita. Minsan ay iniisip ko ngang matanda na ito na natrap lang sa katawa ng isang paslit."Kinukwento niya ako sa iyo?""Opo, palagi. Lalo na kaapag magkasama kami at kami lang dalawa."
Nakatulala lang sa akin si Chu na para bang tinatanong ako ng mga tingin niya kung normal pa ba ang pag-iisip ko matapos kong sabihin sa kanya ang nangyari kahapon."Malala ka na talaga, girl. Malamang kung si Maple ang kaharap mo nabatukan ka na ngayon pa lang.""Kaya nga sa iyo ko sinabi, kasi alam ko nama kung anong magiging reaksyon ni Maple kapag sinabi ko yan sa kanya.""So tingin mo ako, wala akong gagawin sa iyo ngayon after hearing what you have just said?" Tinignan nkito ako ng masama na para bang naghahanda siya na batukan ako anumang oras."Hindi naman sa ganoon, pero naisp ko nang mas magaan ang gagawin ko kumpara sa nakahanda niyang gawin kapag nalaman niyang sumama ako kina Jae at sa anak niya.""Anong ginawa mo?"Halos sabay pa kaming napalingon ni Chu sa pintuan ng opisina ko nang marinig namin ang isang pamilyar na tinig. At hindi naging maganda ang pangitaing nakita namin dahil naroon at nakatayo si Maple
"At ano namang gusto niyang mangyari? Hindi pa ba sapat iyong ginawa niya sa iyo noon at ginugulo ka na naman niya ngayon kahit alam niyang may Adrien ka na?" Hindi maiwasang magpakita ng inis ni Maple nang ikwento ko sa kanila ang mga nangyari nitong mga nakalipas na araw.Kababalik ko lang sa opisina matapos ang isang araw na pamamahingang ipinangako ko kay Adrien at ngayon ay nakakumpol na naman sina Maple at Chu sa mesa ko para iinterrogate ako kung anong nangyayari.I even told them about what happened nang magkita ni Jae sa theme park, pati na rin nang aksidente kong makilala ang anak niya na si Lidie."May anak siya?" sabay na bulals ng dalawa matapos marinig ang sinabi ko."Oo, tinawag siyang daddy nung bata,""Kingina, how is that even possible? Two years pa lang mula nung iniwan ka na, ano yun? Magic?" Hindi na napigilan ni Chu ang inis, si Maple naman ay hindi na nagsasalita habang nakatingin sa akin."Did he exp
Nagising ako sa matinding sakit na ulong naramdaman ko, I am in an unfamiliar place na para bang ospital, sa tabi ko ay may stand ng IV na nakakabit naman sa braso ko.Tumingin akon sa paligid, nakita kong walang ibang tao roon maliban na lang sa isang nakayupyop sa gilid ng kamay ko na para bang nagpapahinga. Then he moved, ang buong akala ko ay si Adrien iyon ngunit natigilan ako kaagad nang makilala ko kung sino ang nagbabantay sa akin."I-ikaw?""Kamusta ka?" Biglang gumuhit ang pag-aalala sa mukha ni Jae nang makitang gising na ako.Samantalang nakatingin lang ako sa kanya habang nagtatakha kung bakit siya ang naroon.Nasaan si Chu at Maple?Nasaan si Adrien?"L-lumabas lang saglit si Chu, bumili lang ng makakain saglit. Si Maple naman ay larating na, kamusta ka?""Bakit nandito ka?" Sa halip na sagutin ang tanong niya ay ako mismo ang nagtanong kung anong ginagawa niya sa kwarto ko. "Anong nangyari