INIHATID LANG NI Briel ang mga pinamili at dumeretso na din siya agad sa silid ng nobyo pagkatapos niyang mabilis na maligo. Hindi na siya nag-abalang magbihis pa at tanging roba lang ang naging suot nang magtungo ng silid nito. Sabik namang sinalubong ni Giovanni ang kasintahan na sa may pintuan pa lang ay kanya ng binuhat patungo ng kanyang kama matapos na i-locked ang pinto ng naturang silid. Maingat na inihiga ng kama, at mapanukso ang mga matang hinubaran na ito na parang normal na lang.“Kailan mo planong lumagay sa tahimik? I mean magpakasal at bumuo ng sariling pamilya.” pahapyaw na tanong ni Briel habang nakaunan siya sa isang braso ni Giovanni, “Gusto ko lang namang malaman.” Nakapikit si Giovanni at marahan ang taas at baba ng kanyang dibdib. Pagod na pagod pa sa kanilang ginawa. Hindi pa siya gaanong nakakahinga heto na naman ang tanong ng nobya tungkol sa kasal nila.“Kapag thirty na ba ako at forty ka na? Hmm?” Itinaas pa ni Briel ang kanyang isang kamay upang haplusin
KULANG NA LANG ay lumipad at mahulog sa hagdan si Briel sa kanyang pagmamadaling makababa. Hindi nakaligtas iyon sa amang nasa puno ng hagdan at paakyat na sana. May dala itong pitsel ng tubig at baso. Puno ng pagtatakang hinintay niya ang anak na makababa bago ito tanungin kung saan pa ang lakad niya. “Gabing-gabi na, saan pa ang lakad mo?”“Inaya ako ni Farrah ng midnight snack, Daddy. Babalik din naman ako agad. Kaso nga lang ay baka madaling araw na!” tugon nitong ikinataas ni Mr. Dankworth ng isang kilay, kilala niya ang anak na gala pero never itong lalabas nang dahil sa midnight snack at nagmamadali. “Hindi naman na ako bata, Daddy!”Pagkasabi noon ay parang kidlat na niyang tinungo ang pintuan at mabilis na lumabas. Napailing na lang si Mr. Dankworth. Natawa na sa kalokohan ng bunsong anak. Tuloy na pumanhik na siya ng hagdan, naiiling. Lingid sa kanyang kaalaman na ang tiyuhin ng kanyang manugang ang kakatagpuin ng kanyang bunsong anak sa labas mismo ng mansion. Kung alam n
MALALAKI ANG MGA hakbang na tinungo na niya ang kusina kung nasaan si Giovanni na abala doong nagsasalin ng alak sa dalawang kopita na kanyang kaharap. Walang pag-aalinlangan na siyang niyakap ni Briel mula sa likuran sabay dungaw ng mukha sa bandang gilid ni Giovanni upang tingnan ang ginagawa. Napangiti na naman ang Gobernador sa ginawang iyon ng kasintahan. Sa isip ay ang cute talaga nito dito.“Umamin ka sa akin, Governor Bianchi, sa’yo ba ang apartment na ‘to?”Mahinang tumawa si Giovanni na binuhat na ang mga kopita ng alak at ini-abot ang isa noon kay Briel na nakayakap pa rin sa katawan niya kahit na nakaharap na siya sa nobya. Nakatayo na ito nang maayos. Sinandal pa ng Gobernador ang kanyang likod sa counter upang mapagmasdan lang ng malaya si Briel.“Sa atin ang apartment na ‘to, Gabriella. Here. Let’s celebrate, Baby.” umang pa niya sa baso ng wine dito. Tinanggap iyon ni Briel gamit ang isang kamay pero ang isang braso niya ay nanatiling nakayakap pa rin sa mainit na kat
KINIKILIG NGUNIT MALAKAS na natawa na si Briel na pinalo pa ang isang balikat ni Giovanni na nananatili pa rin sa harapan niya at nilalaro-laro ang kanyang buhok na bahagyang magulo. Nakayakap pa rin ito sa kanya kung kaya naman wala siyang ibang choice kung hindi ang yakapin ng dalawang binti ang beywang ng Gobernador upang iparamdam ang pagiging sweet din niya. Hindi lang din ito ang kanyang magpakilig.“I’m not kidding, Gabriella. Marunong akong magluto ng italian pasta. Hindi ka naniniwala?” tutok na tutok ang mga mata na tanong ni Giovanni sa nobya, “Saglit nga lang at ipapatikim ko sa’yo ng maniwala ka...”Para matapos na ang usapan tungkol doon ay tumango na lang si Briel kahit na hindi naman siya nag-e-expect na magaling nga ang Gobernador, pero dahil sa masarap magluto ang hipag na si Bethany kaya lumaki na rin ang expectation niya sa nobyo. Curious din naman siya kung ano ang pastang sinasabi nito kahit na nakatikim naman na siya ng italian pasta na gawa sa resto. Hindi na b
HINAYAAN NA LANG ni Briel na igiya siya ng nobyo patungo ng naghihintay na silid. Naghaharutan pa sila at nagkukulitan. Hindi pa man sila nakakapasok ni Giovanni sa kwarto nang tumawag na ang ina sa kanya. Mariing naitikom niya na ang bibig sabay tingin ng makahulugan noon sa nobyo. Sumenyas naman itong mauuna na siya sa kwarto, at manatili na lang muna si Briel sa labas upang kausapin muna ang ina. Sanay na magsinungaling si Briel, ngunit noon lang siya kinabahan ng sobra dahil lantarang magsisinungaling sa ina at paniguradong maririnig pa iyon ng taong mahal niya. Ganunpaman ay wala naman siyang choice.“Hello, Mom—”“Hindi ka pa ba uuwi? Ang sabi ng Daddy mo, lumabas ka. Aba, anong oras na, Gabriella?!”Nakagat na ni Briel ang kanyang labi. Gaya ng sabi niya, sanay siyang magsinungaling pero hindi ngayon.“Sa unit ako ni Farrah matutulog, Mom…” “Ha? Eh ang sabi ng Daddy mo—”“Kausapin mo pa si Farrah mamaya, naliligo pa siya eh.” Intensyon na pinatay ni Briel ang tawag at tinawag
BIGLANG NALUNGKOT SI Briel, hindi niya na iyon magawang itago. Ibig sabihin ay ang gabing iyon niya lang makakasama ang nobyo sa apartment. Medyo nadismaya siya. Sana pumayag na lang pala siya, kaso nga nakita niyang pagod na pagod naman ang nobyo. Inisip na lang ni Briel na marami pa namang pagkakataon, hindi lang iyon. Nangako din naman itong pupuntahan siya at panghahawakan niya rin iyon.“Good night, Giovanni…” siksik ni Briel ng mukha sa leeg nito na mahinang panaka-nakang humihilik.Yumakap lang nang mahigpit sa katawan ni Briel si Giovanni at ipinagpatuloy ang kanyang pagtulog. Nagising ang Gobernador bago sumikat ang araw at ginising ang nobya sa pamamagitan ng mga halik niya. Naaalimpungatan man ay napilitan namang tumgon si Briel sa kanya na nauwi sa dalawang beses nilang pagtatalik. Kumpara nang nagdaang gabi, puno na ng energy ang katawan ni Giovanni. Pagkatapos noon ay muling bumalik si Briel sa pagtulog. Naligo naman ang Gobernador na hinayaan lang ang nobya na matulog p
SA GITNA NG ilang buntong-hininga ay masuyong nilagyan ni Giovanni ng cream ang paso ni Briel sa kanyang mga daliri. Habang ginagawa naman niya iyon ay tinititigan lang siya ni Briel sa mukha. Mini-memorya ang emosyon ng pag-aalala ng Gobernador. Matapos noon ay kumain na silang dalawa. Sa sofa na sila nagpababa ng mga kinain. Tahimik na magkayakap noong una, ngunit hindi nagtagal ay nagbago ang kanilang pwesto sa mas komportable pa.“Kumusta ang naging meeting niyo kanina?” Nakahiga na si Giovanni sa sofa na ang hita ni Briel ang ginawang unan, marahang humahaplos naman sa ulo ng Gobernador na nakapikit ang mga mata ang walang pasong daliri ni Briel. Animo minamasahe siya nito gayong wala naman sa gawaing iyon si Briel.“Ayos lang, may ni-reject akong project.” “Bakit mo naman ni-reject?” “Ipinasa ko sa iba dahil kung tatanggapin ko ‘yun magiging busy ako at baka hindi na tayo magkita. Ookupahin noon ang weekend ko. Lalamunin ang oras na dapat ay para sa’yo, kaya tinanggihan ko.”
DOON NAGSIMULA ANG pagsasama nilang dalawa ng Gobernador sa loob ng iisang apartment. Bumababa si Giovanni every Friday night kagaya ng kanyang pangako, mananatili doon ng weekend at maaga ng Monday siya muling aakyat ng Baguio gamit ang family chopper nila. Ipinagluluto niya si Briel at inilalagay iyon sa fridge, pinagsisilbihan naman siya ni Briel at umaakto itong kanyang maybahay. Madalas na makatanggap siya ng tawag mula sa mga kaibigan na nag-aayang magtungo ng bar, subalit palagi lang iyong tinatanggihan ni Giovanni.“Busy ako. Sa ibang araw na lang siguro.” iyon ang walang katapusan niyang litanya kay Jack. “Ano bang pinagkakaabalahan mo ngayon?” “Hindi niyo na kailangan pang malaman.” Sa huli wala rin naman silang nagagawa dahil hindi pa rin pupunta si Giovanni kahit na anong pilit nila sa kanya. Iyong ibang trabaho nga niya na hindi naman ganun kabigat ay iniaasa na niya sa kanyang secretary. Mabibilang lang din sa daliri ng mga Gobernador ang mga events at gatherings na
EXCITED NA PUMASOK na sila sa silid na pasipang isinarado ni Giovanni ang pintuan. Hindi na niya mahintay na mahubaran ang kasintahan. Gumapang naman ang kamay ni Briel sa katawan ni Giovanni. Magkatulong nilang tinanggalan ng saplot ang kanilang katawan habang hindi pa rin napuputol ang kanilang halikan. Determinado pareho na susulitin nila ang ibinigay na oras.“Hmm, more…Giovanni…more….” Napuno na ng mga ungol ang loob ng silid na iyon nang mas bilisan pa ng Gobernador ang kanyang galaw sa ibabaw ng kasintahan. Tumatagaktak na ang pawis pareho sa kanilang katawan kahit pa nakabukas ang aircon. Maririnig ang munting mga impit mula sa bibig ni Briel. Nang hindi pa magkaari doon ay ang babae naman ang umibabaw at siyang gumiling sa ibabaw ng Gobernador. Napaawang na ang labi doon ni Giovanni na hindi na maalis ang tingin sa mukha ng kasintahan na alam niyang sarap na sarap sa kanilang pinagsasaluhan.“Ohh, Gabriella…” higpit pa ng hawak ng mga kamay niya sa maliit na beywang ng nobya
DOON NAGSIMULA ANG pagsasama nilang dalawa ng Gobernador sa loob ng iisang apartment. Bumababa si Giovanni every Friday night kagaya ng kanyang pangako, mananatili doon ng weekend at maaga ng Monday siya muling aakyat ng Baguio gamit ang family chopper nila. Ipinagluluto niya si Briel at inilalagay iyon sa fridge, pinagsisilbihan naman siya ni Briel at umaakto itong kanyang maybahay. Madalas na makatanggap siya ng tawag mula sa mga kaibigan na nag-aayang magtungo ng bar, subalit palagi lang iyong tinatanggihan ni Giovanni.“Busy ako. Sa ibang araw na lang siguro.” iyon ang walang katapusan niyang litanya kay Jack. “Ano bang pinagkakaabalahan mo ngayon?” “Hindi niyo na kailangan pang malaman.” Sa huli wala rin naman silang nagagawa dahil hindi pa rin pupunta si Giovanni kahit na anong pilit nila sa kanya. Iyong ibang trabaho nga niya na hindi naman ganun kabigat ay iniaasa na niya sa kanyang secretary. Mabibilang lang din sa daliri ng mga Gobernador ang mga events at gatherings na
SA GITNA NG ilang buntong-hininga ay masuyong nilagyan ni Giovanni ng cream ang paso ni Briel sa kanyang mga daliri. Habang ginagawa naman niya iyon ay tinititigan lang siya ni Briel sa mukha. Mini-memorya ang emosyon ng pag-aalala ng Gobernador. Matapos noon ay kumain na silang dalawa. Sa sofa na sila nagpababa ng mga kinain. Tahimik na magkayakap noong una, ngunit hindi nagtagal ay nagbago ang kanilang pwesto sa mas komportable pa.“Kumusta ang naging meeting niyo kanina?” Nakahiga na si Giovanni sa sofa na ang hita ni Briel ang ginawang unan, marahang humahaplos naman sa ulo ng Gobernador na nakapikit ang mga mata ang walang pasong daliri ni Briel. Animo minamasahe siya nito gayong wala naman sa gawaing iyon si Briel.“Ayos lang, may ni-reject akong project.” “Bakit mo naman ni-reject?” “Ipinasa ko sa iba dahil kung tatanggapin ko ‘yun magiging busy ako at baka hindi na tayo magkita. Ookupahin noon ang weekend ko. Lalamunin ang oras na dapat ay para sa’yo, kaya tinanggihan ko.”
BIGLANG NALUNGKOT SI Briel, hindi niya na iyon magawang itago. Ibig sabihin ay ang gabing iyon niya lang makakasama ang nobyo sa apartment. Medyo nadismaya siya. Sana pumayag na lang pala siya, kaso nga nakita niyang pagod na pagod naman ang nobyo. Inisip na lang ni Briel na marami pa namang pagkakataon, hindi lang iyon. Nangako din naman itong pupuntahan siya at panghahawakan niya rin iyon.“Good night, Giovanni…” siksik ni Briel ng mukha sa leeg nito na mahinang panaka-nakang humihilik.Yumakap lang nang mahigpit sa katawan ni Briel si Giovanni at ipinagpatuloy ang kanyang pagtulog. Nagising ang Gobernador bago sumikat ang araw at ginising ang nobya sa pamamagitan ng mga halik niya. Naaalimpungatan man ay napilitan namang tumgon si Briel sa kanya na nauwi sa dalawang beses nilang pagtatalik. Kumpara nang nagdaang gabi, puno na ng energy ang katawan ni Giovanni. Pagkatapos noon ay muling bumalik si Briel sa pagtulog. Naligo naman ang Gobernador na hinayaan lang ang nobya na matulog p
HINAYAAN NA LANG ni Briel na igiya siya ng nobyo patungo ng naghihintay na silid. Naghaharutan pa sila at nagkukulitan. Hindi pa man sila nakakapasok ni Giovanni sa kwarto nang tumawag na ang ina sa kanya. Mariing naitikom niya na ang bibig sabay tingin ng makahulugan noon sa nobyo. Sumenyas naman itong mauuna na siya sa kwarto, at manatili na lang muna si Briel sa labas upang kausapin muna ang ina. Sanay na magsinungaling si Briel, ngunit noon lang siya kinabahan ng sobra dahil lantarang magsisinungaling sa ina at paniguradong maririnig pa iyon ng taong mahal niya. Ganunpaman ay wala naman siyang choice.“Hello, Mom—”“Hindi ka pa ba uuwi? Ang sabi ng Daddy mo, lumabas ka. Aba, anong oras na, Gabriella?!”Nakagat na ni Briel ang kanyang labi. Gaya ng sabi niya, sanay siyang magsinungaling pero hindi ngayon.“Sa unit ako ni Farrah matutulog, Mom…” “Ha? Eh ang sabi ng Daddy mo—”“Kausapin mo pa si Farrah mamaya, naliligo pa siya eh.” Intensyon na pinatay ni Briel ang tawag at tinawag
KINIKILIG NGUNIT MALAKAS na natawa na si Briel na pinalo pa ang isang balikat ni Giovanni na nananatili pa rin sa harapan niya at nilalaro-laro ang kanyang buhok na bahagyang magulo. Nakayakap pa rin ito sa kanya kung kaya naman wala siyang ibang choice kung hindi ang yakapin ng dalawang binti ang beywang ng Gobernador upang iparamdam ang pagiging sweet din niya. Hindi lang din ito ang kanyang magpakilig.“I’m not kidding, Gabriella. Marunong akong magluto ng italian pasta. Hindi ka naniniwala?” tutok na tutok ang mga mata na tanong ni Giovanni sa nobya, “Saglit nga lang at ipapatikim ko sa’yo ng maniwala ka...”Para matapos na ang usapan tungkol doon ay tumango na lang si Briel kahit na hindi naman siya nag-e-expect na magaling nga ang Gobernador, pero dahil sa masarap magluto ang hipag na si Bethany kaya lumaki na rin ang expectation niya sa nobyo. Curious din naman siya kung ano ang pastang sinasabi nito kahit na nakatikim naman na siya ng italian pasta na gawa sa resto. Hindi na b
MALALAKI ANG MGA hakbang na tinungo na niya ang kusina kung nasaan si Giovanni na abala doong nagsasalin ng alak sa dalawang kopita na kanyang kaharap. Walang pag-aalinlangan na siyang niyakap ni Briel mula sa likuran sabay dungaw ng mukha sa bandang gilid ni Giovanni upang tingnan ang ginagawa. Napangiti na naman ang Gobernador sa ginawang iyon ng kasintahan. Sa isip ay ang cute talaga nito dito.“Umamin ka sa akin, Governor Bianchi, sa’yo ba ang apartment na ‘to?”Mahinang tumawa si Giovanni na binuhat na ang mga kopita ng alak at ini-abot ang isa noon kay Briel na nakayakap pa rin sa katawan niya kahit na nakaharap na siya sa nobya. Nakatayo na ito nang maayos. Sinandal pa ng Gobernador ang kanyang likod sa counter upang mapagmasdan lang ng malaya si Briel.“Sa atin ang apartment na ‘to, Gabriella. Here. Let’s celebrate, Baby.” umang pa niya sa baso ng wine dito. Tinanggap iyon ni Briel gamit ang isang kamay pero ang isang braso niya ay nanatiling nakayakap pa rin sa mainit na kat
KULANG NA LANG ay lumipad at mahulog sa hagdan si Briel sa kanyang pagmamadaling makababa. Hindi nakaligtas iyon sa amang nasa puno ng hagdan at paakyat na sana. May dala itong pitsel ng tubig at baso. Puno ng pagtatakang hinintay niya ang anak na makababa bago ito tanungin kung saan pa ang lakad niya. “Gabing-gabi na, saan pa ang lakad mo?”“Inaya ako ni Farrah ng midnight snack, Daddy. Babalik din naman ako agad. Kaso nga lang ay baka madaling araw na!” tugon nitong ikinataas ni Mr. Dankworth ng isang kilay, kilala niya ang anak na gala pero never itong lalabas nang dahil sa midnight snack at nagmamadali. “Hindi naman na ako bata, Daddy!”Pagkasabi noon ay parang kidlat na niyang tinungo ang pintuan at mabilis na lumabas. Napailing na lang si Mr. Dankworth. Natawa na sa kalokohan ng bunsong anak. Tuloy na pumanhik na siya ng hagdan, naiiling. Lingid sa kanyang kaalaman na ang tiyuhin ng kanyang manugang ang kakatagpuin ng kanyang bunsong anak sa labas mismo ng mansion. Kung alam n
INIHATID LANG NI Briel ang mga pinamili at dumeretso na din siya agad sa silid ng nobyo pagkatapos niyang mabilis na maligo. Hindi na siya nag-abalang magbihis pa at tanging roba lang ang naging suot nang magtungo ng silid nito. Sabik namang sinalubong ni Giovanni ang kasintahan na sa may pintuan pa lang ay kanya ng binuhat patungo ng kanyang kama matapos na i-locked ang pinto ng naturang silid. Maingat na inihiga ng kama, at mapanukso ang mga matang hinubaran na ito na parang normal na lang.“Kailan mo planong lumagay sa tahimik? I mean magpakasal at bumuo ng sariling pamilya.” pahapyaw na tanong ni Briel habang nakaunan siya sa isang braso ni Giovanni, “Gusto ko lang namang malaman.” Nakapikit si Giovanni at marahan ang taas at baba ng kanyang dibdib. Pagod na pagod pa sa kanilang ginawa. Hindi pa siya gaanong nakakahinga heto na naman ang tanong ng nobya tungkol sa kasal nila.“Kapag thirty na ba ako at forty ka na? Hmm?” Itinaas pa ni Briel ang kanyang isang kamay upang haplusin