GAYA NG INAASAHAN ni Gavin na magiging reaction ng asawa ay nagbago ang hilatsa ng mukha ni Bethany nang marinig ang kanyang sinabi na tila ba nakalimutan niya na kung sino ba ang tunay niyang ama. Ngunit ngayong pinaalala iyon ng asawa, muling nagbalik sa kanya na mayroon nga pala siyang i-responsableng ama na si Mr. Conley.“Kailan mo siya kakausapin?” puno ng pag-iingat ang tono na tanong pa ni Gavin, “Don’t get me wrong Baby, hindi ko sinasabi na kabatiin mo na siya agad. Gusto ko lang talaga malaman kung may plano ka at kailan. Bothered lang ako kasi syempre anuman ang mangyari, ama mo pa rin siya.” Wala siyang planong kausapin pa ito. Iyon ang pinangako noon ni Bethany sa kanyang sarili. Wala itong kwenta. Hindi dapat na kilalanin niyang ama lalo na sa kabila ng mga ginawa nito para lang pasakitan siya at paboran ang di kadugo.“Wala na akong planong kausapin siya.” firm na sagot ni Bethany na hindi kinukurap ang mga mata.Napakurap naman doon si Gavin. Solido kasi ang tono n
KUMIBOT-KIBOT PA ang bibig ni Bethany sa bawat hakbang ng kanyang mga paa pasulong kung nasaan si Gavin matamang naghihintay sa kanyang paglapit. Hindi na nga niya maintindihan at maramdaman ang wedding song nilang dalawa na pareho nilang maging instrumental. Favorite niyang kanta iyon na mas nakadagdag pa sa baha ng kanyang umaapaw na mga emosyon. Dapat masaya siya, dapat nakangiti siya, dapat hindi siya umiiyak na para bang impyerno ang buhay na naghihintay sa kanya sa unahan sa piling nito. Hindi na nagkomento pa si Giovanni sa naging katwiran niya. Ang usapan nila ng Lola Livia niya at ng tiyo na after na matapos ng kasal ay ilalabas nila ang article na isa siyang Bianchi kasama ng mga pictures ng wedding nila ni Gavin. Mula doon ay magiging klaro na ang kumalat na article sa kanyang tiyuhin na siya ang nawawalang pamangkin ng mga Bianchi at hindi siya nito babae. Isa na lang ang pro-problemahin ng tiyuhin na mahinang nagpatawa kay Bethany nang maalala ang suggestion ni Gavin na g
PAGKATAPOS NG KASAL nina Gavin at Bethany ay gaya ng inaasahan parang apoy na kumalat sa tigang na kagubatan ang balita ng kasal at siya ang nawawalang panganay na apo ng mga Bianchi. Pamangkin ng Governor ng Benguet. Sinakop noon ang buong online entertainment na kung saan-saan pa umabot dahil sa mga shared post dahil nga naman malaman ang balitang iyon lalo na sa Northern Luzon. Nag-trending pa iyon dahil sa bigating katauhan din ni Gavin na marami ang nanghinayang na may asawa na pala ang abogado. Naka-provide na rin ang lahat ng mga kailangan. Pinatay ng mag-asawa ang kanilang cellphone para sa mahalagang araw na iyon sa kanilang buhay. Ayaw nilang magpa-istorbo. Hindi muna papansinin kung ano ang hahantungan ng balitang iyon na pinasabog ng pamilya Bianchi. Ayaw pa nilang makibalita at hinayaan ang kanilang sarili na mag-enjoy kasama ng kanilang mga bisita. Wala silang lihitimong plano sa magiging honeymoon, bukod pa doon ay maraming trabaho ding naghihintay sa kanila sa Maynila.
BUMILIS ANG TIBOK ng puso ni Nancy habang nagsimula ng malunod ang kanyang mga mata sa labas ng maraming luha nang makita ang article ng kasal ng dati niyang nobyo at ni Bethany. Noon pa man ay alam niya ng kasal na ang dalawa pero ang makitang pareho silang nakangiti habang magkahawak ng kamay at magkatitigan, hindi niya mapigiling makaramdam ng labis na sakit sa kanyang puso. Siya dapat iyon at hindi ang ibang babae. Siya dapat iyon kung naging matino lang siya at hindi naghanap ng iba. Marahan niyang hinimas ang halos ay buto at balat na niyang dibdib. Patuloy iyong nagbigay ng walang katumbas na sakit. Mas masakit pa iyon sa kanyang lalamunan tuwing masusuka siya at hindi kinakaya ng katawan ang gamot. Unti-unti ng nagkaroon ng tunog ang kanyang mga hikbi. “What’s wrong with you, Nancy?” si Mr. Conley na napatayo na mula sa kanyang inuupuan.Siya ang bantay nito ng mga sandaling iyon habang may inaasikaso sa labas ang kanyang asawa. Hindi niya magawang iwan ang anak-anakan sa gan
ILANG SEGUNDO NA tinitigan ni Mr. Conley ang mukha ni Nancy. Hinahanap kung totoo ba ang kanyang mga sinabi. Bakas sa mga mata ng matanda na hindi siya makapaniwala. Imposible. Saksi siya sa bagamat may malalang sakit na ito ay masama pa rin ang ugali nito. Duda siya sa hiling nito na alam niyang hinding-hindi pagbibigyan ni Bethany. Kinamumuhian niya si Nancy. Kahit pa yata manikluhod siya, hindi nito pagbibigyan ang kanyang pakiusap ng ganun lang kadali. Sa laki ng kasalanan ni Nancy sa kanya na ang iba ay nang dahil sa tulong niya, ngayon pa lang pakiramdam niya ay mabibigo ang kahilingan ni Nancy.“Para ano? Para konsensyahin mo siya? Para gamitin mo ang nalalapit mong pamamahinga?” hindi napigilan na itanong ni Mr. Coley, “Para i-stress mo siya? Nang paulit-ulit? Hindi ako papayag!” mariin na dugtong ng ama, ilang beses na iniiling ang kanyang ulo upang sabihin na hindi nito pagbibigyan ang kanyang gusto. “Sobra-sobra na ang sakit na binigay mo sa kanya dahil makasarili ka. Huwag
SA KABILANG BANDA, sinulit nina Bethany at Gavin ang kanilang unang gabi sa isla. Matapos na maligo sa pool ay naglagi na sila sa silid kung saan paulit-ulit na pinawi ang pananabik sa katawan ng bawat isa. Kinaumagahan, pagbukas ni Bethany ng kanyang cellphone ay agad na siyang binaha ng tawag at message ng kaibigan niyang si Rina. May mga message din si Miss Gen ng pagbati sa kanya na nakalimutan niya na sa dami ng kanyang mga iniisip at naging problema. May mga message din ng magulang at employee ng music center dahil malamang nalaman na nila dahil sa patuloy na pagkalat noon online. Invested na invested ang mga tao gayong hindi naman sila mga artista. Ipinagkibit na lang ng balikat iyon ni Bethany na kakadilat lang ng mga mata. Minabuti na tawagan na ang kaibigan.“Rina—” “Hoy, babae! Ano ito? Bakit hindi ako invited? Nakakatampo ka ah! Nagpakasal kayo sa Baguio ng wala man lang pasabi? Bethany naman, bestfriend mo ako ah? Hindi na ba tayo magkaibigan?!” agad na putak na nito pag
KASABAY NG PAGHIHIWALAY ng mga hita ni Bethany nang hawakan ni Gavin ang kanyang gitna ay naghiwalay din ang kanyang labi nang marahang pasukin na ng kanyang asawa ang lagusan niyang kanina pa basa. Kusang sumara ang mga mata ni Bethany upang mas damhin ang init ng mga sandaling iyon na pinagsasaluhan nila ngayon ng kanyang asawa. Kasabay ng marahan nitong tantiyadong indayog at galaw sa kanyang ibabaw ay kumawala mula sa kanyang labi ang maingay niyang mga ungol na pumuno sa apat na sulok ng silid. Bagay na tuluyang nagpawala na rin sa wisyo ni Gavin na patuloy na ginaganahan na angkinin ang kanyang nagliliyab na katawan. Gigil man ay pinili niyang maging maingat at kalmado dahil ayaw niyang masaktan ang anak nilang hindi pa nakakalabas. Patuloy sa pagliyad ng katawan niya si Bethany, hindi na alam kung saan ihahawak ang mga kamay at isusuling ang paningin. Para siyang nagdedeliryo gayong hindi naman iyon ang unang beses na gagawin nila ang bagay na iyon. Sobrang init, iyon ang tangi
UMAHON NA SA kama si Bethany at lumapit pa sa asawa upang kumbinsihin ito na pumayag sa gusto niya. Malambing na siyang sumakay sa likod ni Gavin na mabilis naman na kinuha ang dalawang braso niya upang paupuin lang si Bethany sa kanyang kandungan. Awtomatiko namang yumakap ang isang braso ni Bethany sa leeg ng asawa at siya na ang kusang humalik sa labi nito. May multo na ng ngiti sa labi ni Gavin sa pagiging extra sweet ng kanyang asawa makuha lang ang extension honeymoon na gusto niya. Pinapungay pa ng babae ang kanyang mga mata, nagbabakasakali na nang dahil doon ay madala niya si Gavin at bumigay. Binasa naman ni Gavin ang kanyang labi habang nakatingin pa rin sa mukha ng asawa. Kaunti na lang ay bibigay na siya. Nasa plano naman na niya iyon, gusto lang talaga niyang magmakaawa ang asawa. Ayon sa plano niya, isang buwan sila doon at hindi niya pa iyon sinasabi sa asawa. “Sigurado akong matagal itong mauulit. Busy ka na. Busy na rin ako. Saka, lolobo na noon ang tiyan ko, Attorn
PAGKATAPOS NIYANG MALIGO ay nahiga na si Giovanni sa kama sa pag-asang makakatulog na siya agad. Ilang beses niyang tiningnan ang larawan ni Briel sa kanyang cellphone bago niya ipikit ang mga mata. Pakiramdam niya mula nang may nangyari sa kanila ay hindi niya na kayang gumalaw pa ng babae dahil sa isipan niya ay nagtataksil siya kay Gabrielle. Nagtataksil kahit na alam naman niya sa kanyang sarili na wala silang relasyon. Nasa tamang hulog pa ba ang isip niya? Ganun siya binaliw ng isang Gabriella Dankworth.“You need to stop this fantasy, Giovanni. Ano na lang ang sasabihin ng mga taong nakakakilala sa iyo? Ng kanyang pamilya? Ng pamilya mo? Siguradong may comment sila. Saka sigurado ka na gusto mo ang spoiled brat na iyon ng mga Dankworth? Liberated din iyon, kaya nga siya magaling sa kama. Alam na alam niya kung paano niya papaligayahin ang biktima niya. Hindi mo alam kung ila na rin ang nakatalik niya.”Sinubukan niyang lasunin ang isipan ng mga bagay na negatibo patungkol kay B
BINUHAY NA NI Giovanni ang makina ng kanyang sasakyan upang lisanin na ang lugar at bumalik na ng hotel suite. Kagaya ng kanyang inaasahan na magiging reaction ng mga tinakasan niya, naabutan niya ang mga bodyguard at ang kanyang secretary na hagas na hagas at sobrang nag-aalala sa pagkawala niya. Ang akala nila ay kung saan na siya pumunta. Ni hindi nila magawang tawagan ang phone niyang iniwan dito. Nakahinga lang sila nang maluwag ng makita nila ang pagbabalik ng Gobernador sa loob ng hotel suite. “Bakit mag-isa kang lumabas, Governor Bianchi? Paano kung may ibang nangyari sa’yo?” Tahimik na naupo sa sofa si Giovanni. Kung kanina ay mukhang pagod siya, ngayon ay pagod na pagod na ang hitsura niya. Marahil ay nang dahil iyon sa pag–iisip na ginawa niya habang papauwi tungkol kay Briel at doon sa babae na matagal na niyang hinahanap. Hindi niya makuha kung bakit pamilyar ang dalawa. “Wala namang masamang nangyari kung kaya kumalma ka na. Mabilis ka niyang tatanda.” mahinang sambit
NAKIPAGLABAN PA NG titigan si Briel kay Giovanni na hindi pa rin napapalis ang matingkad na ngiti sa kanyang labi. Hindi niya alam kung ano ang sumilid sa kanyang isipan ng sandaling iyon para mas titigan pa ang mukha ng Gobernador. Habang tumatagal mas lalo pang nagiging magandang lalaki ito sa kanya.‘Crush mo lang siya oo, pero ang mas lumalim doon hindi na pwede! Gumising ka nga, Gabriella!’Nailang na si Giovanni sa paninitig na ginagawa sa kanya ng kapatid ng asawa ng kanyang pamangkin. Siya na ang unang nagbawi doon at ibinaling na ang sa iba. Alam na alam niya ang mga titig na iyon ng isang babae. Maraming babae na ang ginawa iyon sa kanya kung kaya naman hindi na iyon bago pa sa kanya. Ang isipin na may pagnanasa sa kanya ang bunsong anak ng mga Dankworth, parang kinikilabutan siya.“It's getting late, Gabriella. I'll take you home. Baka rin hinahanap ka na ng mga magulang mo sa inyo.”Wala ng mukha si Briel para magsalita pa at mangatwiran upang manatili pa sa lugar dahil na
KIBIT-BALIKAT NA INIIWAS ni Briel ang kanyang mga mata kay Giovanni na hindi na niya matagalan. Para siyang napapaso ng mga titig nito kahit na malamang ay siya lang naman ang nag-iisip ng bagay na iyon. Hindi niya alam kung paano ipapaliwanag sa mga salita na sa panlasa niya ay masarap iyon. Masyadong malayo ang agwat ng edad nila kaya hindi na ito kataka-taka na hindi pasado sa panlasa ng Gobernador ang inuming iyon. Ayaw naman niyang maging bastos na para bang pinapamukha niya sa lalaki ang edad. Sa ibang pagkakataon, ni-realtalk na niya ito ngunit hindi niya kaya. Ayaw niyang mawalan siya ng respeto sa kanya at saulain ang sagot. Sumugat na sa kakaibang ngiti ang labi ni Briel nang harapin na ni Giovanni ang kanyang secretary na kinuha na ang atensyon niya habang may tinuturo ito sa hawak na cellphone.“May mga bisita po kayo, Governor Bianchi. Nag-send ng message. Papapasukin ko pa po ba o re-schedule?” alanganin nitong tanong na bahagyang sumulyap kay Briel gamit ang gilid ng mg
BAHAGYANG NATIGILAN SA tanong niya si Giovanni. Ang buong akala ng Gobernador ay nasagot na niya ang tanong ni Briel kanina kaya nagtataka siya na bumalik sila doon ngayon. Nilingon na niya ang kanyang secretary na natigilan na rin sa pagkain sa tahasan na sinabing iyon ni Briel sa kanya. Halata na ito ang nais sumagot ni Giovanni. Iyon ang bagay na nabasa ni Briel kaya nilingon na niya rin ang secretary ng lalaki. “Ahm, Miss Dankworth bukod kasi sa pagod na ngayong araw si Governor Bianchi sa mga meetings niya, isinasaalang-alang din niya ang estado niya sa lipunan. Hindi naman siguro lingid sa'yo iyon di ba? Hindi pwedeng palagi siyang kumain sa labas. Pwede naman kung sakali, pero kailangan na i-set muna natin. Siguraduhin na magiging safe ang paligid. High profile si Governor Bianchi at hindi pwede na kung saan-saan lang siya kakain o pupunta kung kailan niya gustuhin. Sana ay maintindihan mo ang bagay na iyon.”Tumango-tango si Briel at binitawan na ang hawak niyang kubyertos. H
SA MAY ELEVATOR na sila nag-abot ni Giovanni. Dahil sa kalutangan ni Briel, pagmamadali at excitement ay basta na lang din siya lumulan doon dahil nasa loob na sila at napapalibutan pa ng mga bodyguard niya ang Gobernador. Hindi malaman ni Briel kung ganun ba talaga ang hitsura ng mga bodyguard ng lalaki pero nailang na siya sa kanila nang minsan niyang tingnan sila. Nang sumara ang pintuan at muntik siyang mapasubsob sa pader, mabilis siyang hinila ni Giovanni sa braso upang huwag siyang mapahamak doon. Parang nagising ang diwa ni Briel na patulog-tulog nang dahil sa biglaang paghawak niya sa braso niya.“Careful…” mahina lang iyon pero halos mapunit na ang labi ni Briel sa kanyang sobrang saya at kilig. Tumikhim si Briel upang klaruhin ang kanyang boses. Gusto niya lang may linawin kay Giovanni. Ngayong nakalulan na sila ng elevator na paakyat at hindi naman pababa, gusto niyang may itanong sa Gobernador.“Bahagi ba ng hotel na ito ang restaurant na sinasabi mo? Bakit paakyat tayo
NANATILING NAKAUPO LANG si Giovanni at ayaw na tumayo kahit pa tinawag na siya ni Briel. Tandang-tanda niya ang panahong iyon na wala pa siyang nararamdaman para sa bunso ng mga Dankworth. Mahinang natawa pa ang Gobernador nang maalala iyon hanggang sa nanliit ang kanyang mga mata. Para kasing tutang inabandona ito ng may-ari at nanghihingi ng atensyon sa kanya. Napilitan tuloy siya noong tumayo para dito. Walang imik na lumapit na sa kanilang table at tiningan na ng masama doon si Albert. Si Albert na sinuyod ang kabuohan ni Giovanni na para bang sa ibang planeta siya nanggaling at sumulpot.“Hmm, hija narito ka pala...” approach ni Giovanni dahil wala pa rin talaga siyang masabi sa babae.Napaungot na si Briel nang marinig ang boses ni Giovanni. Biglang yumabang din ang kanyang mga mata. Para tuloy gusto na lang niyang yumakap sa bulto ng katawan ng Gobernador at isumbong ang mga maling ginawa ni Albert sa kanya. Hindi niya alam kung bakit ang komportable niya talaga sa kanya kahit
HINDI NAMAN NA iyon inulit ng secretary na matapos pagmasdan ang reaction ni Giovanni ay piniling manahimik na lang at huwag ng guluhin pa ang nananahimik na Gobernador na ang magkabilang tainga ay nasa table nina Briel. Nasa kalahati na ang kape ng Gobernador nang biglang may sumigaw at bumulabog sa mga customer na ini-enjoy ang hapong iyon. Nabaling na ang mga mata nila sa kanya.“Gabriella!” Napalingon na si Giovanni sa pinanggalingan ng tinig na bukana ng coffee shop hindi dahil sa lakas noon kundi dahil sa pangalan na kanyang sinabi. Isang matangkad na lalaki ang pumasok doon at direktang nakatingin na sa table nina Briel na halata ang galit na nakabakas sa kanyang mukha. Noong panahong iyon ay hindi niya pa kilala kung sino iyon, kung hindi pa dahil sa secretary niya ay hindi niya malalaman na ang dating nobyo pala iyon ng pamangkin niyang si Bethany na sa mga sandaling iyon naman ay fiance din ng bunsong anak ng mga Dankworth. Medyo napaangat ang kilay ni Giovanni doon. Masyad
ISANG YAKAP NA mahigpit ng ilang minuto ang nangyari bago maghiwalay sina Briel at Giovanni ng araw na iyon. Ganundin ang ginawa niya kay Brian na halos ayaw pang umalis sa bisig niya. Si Giovanni pa-akyat ng Baguio, at sina Briel naman ay pabalik na ng Maynila. Ilang araw pa ang lumipas at nakuha na rin agad ni Giovanni ang PSA ng anak na sa kanya na naka-apelyido. Ang sunod niyang ginawa doon ay ang kunan ito ng passport na agad din naman niyang nakuha dahil ginamitan na naman niya iyo ng kapangyarihan. Masiglang ibinalita niya iyon kay Briel nang makauwi ng mansion, na kahit pareho silang pagod sa trabaho ay nagawa pang halos isang oras na mag-usap sa video call upang pag-usapan ang excitement nila pareho.“Two weeks tayo doon, Briel. One week para sa trabaho ko at another week para sa pamamasyal natin.”Sa narinig ay mas na-excited pa si Briel na kulang na lang ay hilahin ang bawat oras upang mangyari na ang araw na pinakahihintay nila. Hindi na sila nagkita ni Giovanni ng Linggon