PINUNTAHAN NI GAVIN ang music center ng asawa. Susubukan niyang doon kumuha ng impormasyon. Hindi na nagulat ang mga naroon na hinahanap niya si Bethany marahil ay dahil alam nila kung saan ito pumunta ngunit ni isa ay wala namang umaamin sa kanila. Panay lang ang iling nila sa tanong.“Kung hindi niyo sasabihin sa akin, tatanggalan ko kayo ng trabaho! Hindi niyo ba alam na sa akin ang space na ito at inuupahan lang?! Pumili kayo!” pagbabanta ni Gavin sa mga empleyadong kaharap niya.Tiklop ang dalawang tuhod na umamin ang kinausap ni Bethany ngunit hindi pa rin ni Gavin nalaman kung nasaan ito dahil wala silang lugar na masabi. Basta umano ang ibinilin nito ay babalik din naman siya. Iyon ang pinanghawakan ni Gavin, gayunpaman ay hindi pa rin siya mapalagay. Kailangang makita niya ang asawa ng sarili niyang mga mata. Saka pa lang siya doon mapapalagay. “Positive. Sa mga umalis na private planes, lulan umano sina Victoria Guzman at ang asawa mo Gavin.” balita ni Mr. Dankworth sa anak
PARANG WALANG KATAPUSAN at tuloy-tuloy ang pagbalong ng mga luha ni Bethany sa kanyang mga mata matapos na lumabas ng doctor sa pinto ng kanyang kwarto. Puno ng labis na paghihinagpis ang mga impit niyang iyak na may kasamang walang katapusang pagsisisi. Ayon sa doctor, sa taas ng lagnat niya ay nagkaroon siya ng spotting na medyo delikado sa ipinagbubuntis niya. Marahan niyang hinimas ang puson, napuno pa ng sakit ang kanyang buong sistema. Hindi niya lubos maisip na hahantong sila sa pagkakataong iyon. Ang buong akala niya magtatagumpay siya sa lahat ng kanyang naisin. Hindi niya inaasahang sasabay na bibigay ang kanyang katawan at mararamdaman ang sakit na ito. “Mrs. Dankworth, please be calm. We will do everything just to save your baby. Please help us do some favor.”Tuloy pa rin ang pagdurugo niya kaya naman tinapat na rin siya ng doctor na kapag hindi iyon tumigil at hindi nadala ng itinurok nilang gamot ay tiyak na manganganib na mawala ang ipinagbubuntis nilang anak na dalaw
AMININ MAN NI Bethany o hindi ay sukong-suko na siya at ang tanging naiisip na lang niyang pag-asa ay ang marinig ang boses ng kanyang asawa. Gusto niyang akuin ang lahat ng kasalanan niya at pagbayaran iyon kung kaya naman sasabihin na niya dito kung nasaan siya. Hindi na siya nagtatago. Hahayaan niyang tahasang magalit ito sa kanya. Sa bahagi ng kanyang puso ay gusto niyang marinig ang comfort nito kahit na may mortal siyang kasalanang ginawa. Hilam sa luha na nag-activate siya ng social media habang nasa labas si Victoria at kausap nito ang kanyang doctor. Papasok na sana ang kanyang madrasta sa loob nang maudlot siya sa may pintuan nang marinig si Bethany na muli na namang umiiyak, nang sumungaw siya ay nakita niyang hawak nito ang cellphone. Isang daang porsyento na ang hula ng Ginang ay nagdesisyon na itong kontakin ang kanyang asawang si Gavin. Malungkot na napangiti ang Ginang. Sumasakit ang puso niya sa tanawin. Tama ang desisyon nito, kailangan niya ngayon si Gavin upang lum
HINDI MAPALAGAY SI Mrs. Dankworth kung kaya naman tinawagan niya ang asawa upang kumustahin si Nancy. Nag-aalala siya na baka ito na naman ang dahilan ng pagkataranta ng anak gayong nawawala pa ang kanyang asawa. “Nancy is still in a coma. Saka, sa tingin pupuntahan iyon ni Gavin? Tigilan niyo na ngang mag-isip. Tawagan mo na lang ang anak mo at personal mong tanungin kung bakit nagmamadaling umalis. Baka naman si Bethany ang kausap.” “Mabuti pa nga, Gorio. Ito kasing bunso mong anak kung anu-ano ang sinasabi. Si Drino? Nakauwi na ng bansa?” “Hindi ko alam. Ni hindi na siya komontak pa sa akin pagkatapos noong naging huling usap namin.” Minabuti ng Ginang na tawagan si Gavin ngunit hindi makontak ang numero nito. “Briel, subukan mo ngang kontakin ang Kuya mo kung online at sa social media account niya. Bakit ganun? Ayaw mag-connect ng tawag ko sa kanya? Mukhang nawalan yata siya ng signal ngayon.” balik niya sa hapag kung nasaan tulala pa ‘ring kumakain ang anak, muling umikot an
SA PAGBABALIK NI Gavin ng silid ay mabilis na napabangon si Bethany nang matanaw ang bulto ng asawa. Agad naman siyang tinulungan ni Victoria na agad din nagpaalam na lalabas sandali upang bigyan lang ng privacy ang mag-asawa Hindi nakatakas kay Bethany ang namumulang mga mata ni Gavin at ilong na tila ba galing ang lalaki sa malalang pag-iyak. Tumahip na ang dibdib niya. Maraming mga negatibong bagay na ang dumagsa sa kanyang isipan lalo pa at kinausap ni Gavin ang doctor niya ay hindi niya iyon narinig.“Kumusta na ang pakiramdam mo?” agad na maatamis na ngiti ni Gavin nang magtama ang mata nilang dalawa, nakita niyang titig na titig sa mukha niya ang asawa. “Maayos na ba kumpara sa kahapon?”Hindi pa man nakakasagot si Bethany ay tuloy-tuloy na itong lumapit at naupo sa gilid ng kaniyang kama. Walang paalam na naupo na ito sa may harapan niya at tinitigan siya na para bang sobrang mahal na mahal siya ng asawa. Hindi naman nag-iwas si Bethany ng tingin na binabasa na ang mga iniisip
NAKAHIGA NA SILA noon sa kama at tapos ng kumain ng dinner na ipina-deliver lang nila. Halos ayaw umalis ni Gavin sa tabi ng kanyang asawa. Parang may magnet ito na kahit sa paggamit ng banyo ay gusto niyang tulungan pa ito kahit na kaya na naman niya ang kanyang sarili. Gusto niyang paglingkuran ang asawa at bumawi sa kanya. Ituring na prinsesa ang asawa at ibigay lahat ng gusto nito na kahit na ano.“Tigil nga, paano naman ang work mo? Ang business mo?” paikot ng mga mata ni Bethany na animo ay hinahamon ang asawa, “Sure akong tambak at patung-patong na iyon. Pag-uwi natin, busy ka na naman. Wala ka na namang oras sa akin. Sa amin. Panay na naman ang overtime mo at paglalagi sa office mo.”“Hindi iyon mangyayari, Mrs. Dankworth. Uuwi ako ng takdang oras dahil alam kong maghihintay ka sa pag-uwi ko. Ayokong maghintay ka sa akin at baka mamaya ay umiyak ka na naman.” hinalikan pa niya ang noo ni Bethany dahilan para ngumuso ang babae na walang imik na inabot din ni Gavin para halikan.
NAMULA PA ANG mukha ni Bethany na para bang hindi sila mag-asawa ni Gavin ng mga sandaling iyon. Medyo awkward kasi ang dating ng kanilang pinag-uusapan kahit na silang dalawa lang naman ang naroroon. Parang hindi normal ang topic na iyon sa kanilang mag-asawa. Binabalot pa ng kahihiyan ang buong katawan ni Bethany kahit na wala naman na siyang itatago pa sa lalaki. Marahil ay dahil hindi naman nila noon napag-uusapan ang ganung bagay. Hinuli pa ni Gavin ang kanyang mga mata upang tingnan ang reaction niya. Natatawa na rin ito ngayon sa kanya.“Dapat gentle lang daw.” dugtong pa ni Gavin na tuwang-tuwa na sa mukha ng asawa. Napalabi na si Bethany, pilit pinigilan ang sariling matawa sa salitang mga ginamit ng asawa. Ang buong akala niya ay makakaya niyang pigilan iyon ngunit sa bandang huli ay tuluyan na siyang humagalpak. Hindi na napigilan ang sarili.“Ang bastos naman ng bibig mo, Gavin!” pandidilat niya ng mga mata habang pulang-pula na ang mukha, kung pwede lang itago iyon sa il
ANG ISANG LINGGO na extension ng pananatili ng mag-asawa sa Australia ay ginugol nila sa pamamasyal at paggalugad sa mga lugar na puntahan ng mga turista sa lugar. Pinuntahan nila ang mga lugar na nakita online ni Bethany kasama ang madrastang si Victoria. Ganundin ang mga restaurant kung saan ay may mga biglaang cravings siya. Sinigurado nilang masusulit ang lahat ng oras na inilalagi nila sa bansa. Wala namang naging reklamo si Gavin na kahit mababakas ang pagod sa mukha ay sunud-sunuran sa lahat ng gusto ng kanyang asawa. Ang makita itong masaya habang namamasyal sila at nakukuha nito ang gusto ay walang katumbas na halaga para sa abogado. Ang makita ni Gavin ang mga ngiti nitong unti-unting nagkakaroon ng buhay ay napakalaking bagay para sa kanya. Nagawa nitong mapanatag ang loob niya. “Sayang 'no, hindi na ako ngayon makakabisita kay Miss Gen na isa sa mga goals ko kung kaya ako umalis ng bansa.” pagsasatinig ni Bethany habang ang kanyang mga mata ay nasa labas ng kanilang eropl
SA NARINIG NA dahilan ay bumaba na rin si Giovanni ng kama at hinagilap ang kanyang mga damit na hinubad. Mabilis niyang sinuot iyon. Nagtaka na doon si Briel. Ipinilig niya ang ulo nang maisip na bakit nagmamadali itong magbihis ng damit. Itinuon na lang niya ang pansin sa pamumulot ng mga damit na hinubad nito na kanyang planong labhan sana kanina na dalawang beses ng naudlot. Dadalhin niya muna iyon sa ibaba, siya na ang kusang magsasalang sa washing at babantayan na rin. Paniguradong tulog na ang mga maid at hindi na makatao kung gigisingin pa niya para utusan. Siya na lang ang gagawa noon. “Saan ka pupunta, Giovanni?” lingon na niya sa lalaki nang makita sa gilid ng mga mata ang pagsunod nitong ginagawa nang patungo na siya sa pintuan, “Nagugutom ka ba? Nauuhaw? Kukunan na lang kita ng tubig. Dito ka na lang. Dito mo na lang ako hintayin. O baka naman gusto mo ng kape? Titimplahan kita.”Umiling si Giovanni na hindi inaalis ang tingin kay Briel. Namumula na naman ang buong mukha
MALAPAD ANG NGISING iniiling ni Briel ang kanyang ulo na tila wala na rin sa tamang pag-iisip. Sa kabila ng lantarang warning ni Giovanni na malapit na siya ay hindi man lang siya kinabahan kahit na katiting. Lalo pa ngang na-excited doon si Briel na mas ginalingan ang paggiling sa ibabaw nito hanggang sa maramdaman niya sa kanyang loob ang mainit na katas nito na sinundan nang sabay at malakas nilang ungol na dalawa. Nanghihinang bumagsak ang katawan ni Briel na katawan ni Giovanni na agad namang niyakap ng Gobernador. Bumalatay ang masiglang ngiti sa kanyang labi na hindi makapaniwala na muling may nangyari sa kanilang dalawa ng dalaga. Ilang minuto ang lumipas at inalis niya si Briel sa kanyang ibabaw na halatang pagod at parang nanlalantang gulay ang katawan “Shower tayo, Baby…” bulong niya nang makita ang kalat ng kanyang katas na kumapit sa katawan. Umungol si Briel at umiling ngunit wala itong nagawa nang buhatin niya na ang katawan at walang imik na dalhin sa bathroom. Yakap
NAMUMULA ANG MAGKABILANG tainga na lumabi na si Giovanni na agaran ang naging pag-iling ng kanyang ulo. Natatawa siya sa reaction ni Briel at the same time ay napuno ng gigil ang kalamnan. Walang pasubaling hinugot niya ang kanyang sarili at muli pa iyong ibinaon nang mas malalim sa lagusan nitong sobrang dulas at basang-basa na. “No, Baby, it’s not that big at wala akong anumang ginamit. Kung ano ito noong huli mong natikman, siya pa rin ito hanggang ngayon. Your pretty pussy were just tight and of course you’d missed me.” paanas niyang tugon binasa na ng dila kanyang labi. Halos tumirik ang mga mata ni Briel na napahawak na sa buhok ng Gobernador nang mas bilisan niya pa ang pagbagyo at sunod-sunod na ang paglabas at pasok sa kanyang bukana. Dama na ng Gobernador na mas nag-init pa doon si Briel sa dami ng tubig na inilalabas ng pagkababae niya kaya mas ganado siya. “Ang sarap mo pa rin talaga!” puno ng gigil na turan pa ni Giovanni na patuloy sa ginagawa sa ibabaw. Sa tindi nam
PUNO NG PAGSUYONG iniiling ni Giovanni ang kanyang ulo upang pabulaanan ang binibintang na ni Briel. Hindi naman talaga iyon ang naiisip niya habang nakatingin sa katawan nito kung kaya marapat na itanggi niya. Upang pigilan na kumalat pa ang lumatay na sakit at pagkapahiya sa mukha ni Briel ay mabilis na umahon ng kama si Giovanni para lapitan siya. Sa loob ng isang kisap-mata ay walang kahirap-hirap na nagawa ng Gobernador na ikulong sa kanyang mga bisig ang hubad na katawan ni Briel na mabilis na dumiklap. Sa bilis ng mga pangyayari ay hindi na nagawa pang makapagbigay ng reaksyon ng babae na agad inangkin ni Giovanni ang labi matapos na hawakan nito ang kanyang baba upang mas magkaroon siya ng mas malawak na access. Nakapikit ang mga matang sinipsip na ng Gobernador ang labi ni Briel.“No, you never changed even a bit. You are still gorgeous, Briel like two years ago.” nanghihinang bulong pa ni Giovanni na mas ginaanan ang halik na ginagawa sa labi na sa sobrang gaan, pakiramdam n
HINDI NA MAPIGILAN ni Briel na manindig ang kanyang mga balahibo sa buong katawan lalo na sa may bandang kanyang batok nang maramdaman nito ang pagtama ng mainit na hininga doon ng Gobernador. Hindi niya maintindihan kung naiihi ba siya o natatae. Ngayon na lang siya ulit nakaramdam ng bagay na ito. Hindi pa nakatulong na nakayakap ito sa kanya kung kaya naman nararamdaman niya ang init ng katawan nito na malamang ay dala pa rin ng kanyang ininom na alak kanina. May kung anong pumipintig na sa may bandang puson ni Briel, at bilang batikan ay alam niyang init na rin iyon ng kanyang katawan na tumutugon sa binibigay ni Giovanni ngayon. Hindi na niya mapigilan ang pakiramdam na parang kinikiliti ang gitnang bahagi ng mga hita niya na mabilis niyang pinagdikit. Mariin na niyang naipikit ang kanyang mga mata. Pilit na humuhugot ng lakas upang labanan ang ginagawa ni Giovanni na alam niya saan sila hahantong kung hindi niya iyon mapipigilan nang maaga. Bago pa siya makaangal ay nahigit na n
HINDI NAGLAON AY nakatulog na si Brian na iginupo na ng antok. Papikit na rin sana noon ang mga mata ni Briel nang mag-vibrate ang cellphone niya. Si Giovanni iyon. Tinatanong kung tulog na raw ba siya. Para siyang binuhusan ng malamig na tubig na biglang nagising ang diwa sa message na natanggap niya dito.‘Ano naman kung gising pa ako? Gusto niya ba ng continuation doon sa ginagawa namin kanina?’Napakagat na ng labi niya si Briel nang maramdaman na may nag-iinit sa kanyang tiyan na para ba siyang kinikiliti. Ilang minuto niyang pinakatitigan ang message ng Gobernador na hindi na naman nadagdagan pa. Iniisip niya kung magre-reply ba siya o hindi na at hahayaan na lang niyang bukas ng umaga magkita? Kung pupuntahan niya ito, ano naman ang sasabihin niya? Hindi niya rin naman kailangan magpaliwanag.‘Baka naman gusto niya lang talagang mangumusta. At oo nga pala, iyong mga labahin niyang damit.’Nasapo na niya ang noo nang maalala ang hinubad nitong damit. Marahil ay nagtataka na rin
MARAHANG ITINANGO NI Gabe ang kanyang ulo na sumasang-ayon sa sinabi ng kanyang Lolo. Tiningnan ni Mr. Dankworth ang asawa sabay iling na halatang dismayado sa inasta nito kanina. Nakuha na niya kung bakit nagagalit si Briel sa ina. Gusto niya sana itong kausapin ng tungkol doon, pero ayaw niyang marinig ng apo at makadagdag pa sa emotional stress ng bata. Sinarili na lang niya muna ang mga sasabihin niya.“Kaya nga po Lolo nag-sorry na ako kay Tita Briel…”“Gabe, makinig kang mabuti sa mga sasabihin ng Lolo. Hindi lahat ng pagkakamali ay makukuha sa isang simpleng sorry lang natin lalo na kung involve ang emotions natin. Okay? Kagaya niyan. I am sure nag-sorry na rin ang Tita Briel mo habang umiiyak ka, di ba hindi mo pa rin siya pinakinggan kahit may sorry na siyang sinabi?”Hinintay ni Mr. Dankworth ang reaction ni Gabe na muli lang marahang itinango ang kanyang ulo.“Bakit kaya? Bakit kaya hindi mo siya pinakinggan? Kasi galit ka noon sa kanya at pinapairal mo ang baha ng emosyon
NAPAKURAP NA NG mga mata niya si Briel na hindi maitatangging naantig ang puso at nakuha na ni Gabe ang buong atensyon sa paghingi pa lang nito ng tawad. Hindi man niya sabihin ay bahagyang nabasa na ang bawat sulok ng mga mata niya. Ang makatanggap ng sorry sa isang batang paslit na nakagawa ng mali ay hindi naman big deal pero ang sincere noon at pure innocent sa pandinig niya. Ayaw niya na sanang pansinin pa ang pamangkin, pero hindi niya kaya na basta talikuran na lang ito. Mahalaga ito sa kanya. Mahal niya ito kagaya na lang ng pagmamahal niya sa kanyang kapatid. Biglang natunaw na ang inis niya sa paslit. Parang bulang naglaho at sumama iyon sa hangin. Seryoso pa rin ang kanyang mukha.“I want to sleep with you and Lolo Governor with Brian, tonight. Please let me do it, Tita Briel…”‘Tsk, nagmana talaga siya kay Kuya Gav! May gustong hilingin kaya kinakailangang mag-sorry.’Umikot si Briel upang harapin sila at sabihin ang laman ng damdamin niya. Hindi porket bata at mahal niya
SA HALIP NA tumigil at makinig ang mga bata ay mas lalo pang umiyak ang magpinsan na ang akala ay sila ang pinapagalitan ni Briel at pinagtataasan ng boses. Hindi na maikakaila ang pagkarindi ng babae sa mga nangyayari.“Oh my God naman! Bakit niyo ba ako pinapahirapan ng ganito? Gavina? Gabriano? Ayaw niyo talagang tumigil? Wala kaming ginagawang masama sa inyong dalawa ha? Kung makaiyak naman kayo para kayong minamaltrato!” Gulantang na tinitigan siya ni Giovanni na windang na windang na rin sa boses ng dalawang bata. “Briel—” “Ano? Wala ka bang maisip na gawin para patigilin sila o kunin ang isa sa kanila? Do something naman, Giovanni!”Napaawang na ang bibig ng Gobernador na pati siya ay biglang nadamay sa init ng ulo nito. Tinalikuran siya ni Briel na akmang patungo na ng pintuan ng silid nang biglang lumakas pa ang iyak ni Brian na nagwawala na sa ibabaw ng kama. Hindi siya pinansin ni Briel na sa mga sandaling iyon ay nais ng humingi ng tulong sa kanyang ina sa ibaba. “Momm