WALANG NAGAWA SINA Victoria at Bethany kung hindi ang pagbigyan ang hiling ni Benjo. Pumunta ng kusina si Bethany na nakailang mura muna bago niya sinimulang ihanda ang mga prutas na pupulutanin ng dalawa. Kulang na lang ay pinuhin niya ang hiwa ng peras at apple na siyang paborito ng kanyang ama.“Ang kapal talaga ng mukha mong lalaki ka, mas makapal pa kay Albert!” Napalingon na ang dalaga nang marinig niyang umingit ang pintuan at makitang pumasok si Gavin doon. Agad niyang itinuro dito ang kutsilyo na kanyang hawak kaya naman natigilan si Gavin sa paglapit niya. “Thanie, hindi ako ang nag-ayang mag-inom. Gusto ko lang pagbigyan ang Papa mo…ibaba mo iyan. Sige ka, kapag pinakialaman iyan ng demonyo at nasaksak mo ako makukulong ka. Masisira buhay mo.”“Dapat kasi umalis ka na noong pinapaalis kita! Boyfriend? Hiwalay na tayo! Gumising ka nga diyan!” “Sige, lakasan mo pa ang boses mo nang marinig ka sa labas.” Gigil na binalingan muli ni Bethany ang hinihiwa niyang prutas. Inisi
LIMANG BUWAN ANG matuling dumaan mula sa gabing una at huling beses na bumisita si Gavin sa bahay nina Bethany. Sa loob ng mga buwan na iyon ay marami ang mga nangyari. Naging successful ang pagbubukas ng music center nina Miss Gen at Bethany. Naging matunog ang pangalan ng kanilang training center at iyon ang naging #1 na malaking training music center sa lugar wala pang kalahating taon ang nakakalipas. Nakilala pa si Bethany na magaling na teacher at the same time ay may-ari ng music center. Dumagsa ang mga students na nais matuto sa ilalim ng pagtuturo niya na mostly ay violin at piano, saka voice lesson ang kinukuha na mula pa sa mga kilalang pamilya sa buong kapuluan. Humaba ang reseverved ng line up na nagnanais na mapabilang sa mga estudyante ng music center. Marami na rin ang mga lumahok sa patimpalak at hindi nabibigo na mag-uwi ng karangalan nang dahil sa husay.“Grabe ang talentado mo talaga, Miss Guzman. Wala na akong masabi pa sa iyo.” pumapalakpak na turan ni Miss Gen na
UNANG LINGGO NG December nang imbitahin ni Rina si Bethany sa isang dinner. Mula ng maging busy ang dalaga ay nawalan na rin siya ng panahong makipagkita sa bestfriend niya. Naunang dumating si Rina sa usapan nilang lugar kung kaya naman pagdating ng dalaga doon ay iginala niya ang mga mata upang hanapin ang table ng kanyang kaibigan. Hindi nagtagal ay natagpuan niya iyon. Nagmamadali na siyang lumapit dito dahil halatang naiinis ito sa kanya. “Huwag ka ngang sumimangot at bigyan ako ng mga tinging ganyan, hindi ka mukhang bata!”Inirapan siya ni Rina na abala sa kinakain niyang ice cream na nasa cup. “Girl, ayos lang ba ako sa cravings ko ngayon? Gusto ko ng magkaroon ng anak.” Nakangangang biglang napaupo na si Bethany sa harapan ng kanyang kaibigan. Alam niya ang sitwasyon nito sa kabila ng pagiging busy niya sa kanyang buhay. Ang gaga, nakipagbalikan na naman sa asawang si Zac na ang buong akala ni Bethany ay nakipaghiwalay na base sa huling beses na nangyari sa kanilang pagita
SENERYOSO NI BETHANY ang naging invitation ng kaibigan sa kanya sa dinner ng wedding anniversary nito kinabukasan. Nagpa-saloon pa ang dalaga at nagpa-spa bago bumalik ng kanyang apartment upang magpalit ng kanyang damit. Sinigurado niyang kaaya-aya ang kanyang hitsura. Ewan ba niya, malakas ang pakiramdam niya na makikita niya doon si Gavin. Malakas ang kutob niya. Baka kapag hindi ayos ang hitsura niya ay isipin nitong pinabayaan niya ang kanyang sarili kaya marapat lang na ipakita niyang inaalagaan niya ang sarili kahit na wala na silang relasyong dalawa. Naglagay pa siya ng halos invisible na clip sa gilid ng buhok upang huwag maging abala ang mga ilang hibla nito sa mukha niya. Ang akala ni Bethany ay ni-rentahan nina Rina at Zac ang buong restaurant para sa selebrasyon, ngunit mali ang hula niya dahil pagdating niya doon ay saka pa lang niya nalaman na VIP room lang pala ang kinuha ng mag-asawa. Ibig sabihin hindi malaki ang space at hindi rin naman gaanong maliit. Kumbaga, sakt
NAUMID NA ANG dila ni Bethany. Hindi niya na alam kung ano ang isasagot niya. Nanatili ang kanyang mga mata sa mukha ng abogado na nakangiti pa rin sa kanya. Biglang naging slow motion ang takbo ng paligid nila. Iyong tipong sa paningin nila ni Gavin ay silang dalawa lang ang taong naroroon. Itinaas at baba pa ni Gavin ang kanyang dalawang kilay na para kay Bethany ay hindi naman ito nakakaasar. Bagkus ay kinikilig pa nga siya na parang isang teenager na sa unang pagkakataon ay pinansin ng kanyang crush.“Limang buwan na iyon, Thanie…” ulit pa ni Gavin na itinaas ang isang palad upang ipakita sa kanya.Ibinuka ni Bethany ang kanyang bibig upang sagutin na sana ang tinatanong nito ngunit hindi na iyon natuloy nang matinis na umalingawngaw sa paligid ang mahinang pagpalo ni Rina sa hawak niyang baso ng wine na kanyang hawak. Napunta na ang buong atensyon ng lahat ng bisita ng mag-asawa sa kanila, kabilang na sina Gavin at Bethany. Nakatayo silang dalawa ni Zac sa may unahan ng nasabing
PA-KIYEMENG NGUMITI LANG si Bethany sa tinurang iyon ni Gavin. Hindi ito nagbago. Ang bolero pa rin. Bumalik na sa table nila ang mga sumasayaw na pareha kanina sa saliw ng violin at nag-planong simulan na ang inuman nila na una pa lang ay napag-usapan na. Iyon lang kasi ulit ang pagkakataong nagkasama-sama ang mga ‘to. “Simulan na. Lumalalim na ang gabi.”Tumayo si Bethany upang magpaalam na gagamit ng banyo nang malakas na mag-ring ang cellphone ni Zac. Naburo ang lahat ng pares ng mga mata sa kanya. Sinulyapan iyon ng lalaki at nang makitang si Audrey ay hindi niya pinansin iyon. Sumenyas ito sa mga kaharap na bisita na ituloy na ang inuman.“Simulan niyo na. Huwag niyo ng pansinin.”Salit-salitan na tiningnan ni Bethany ang mag-asawa. Muli kasing tumunog ang cellphone at nagbago na ang expression ni Zac. Nang lumipat ang mga mata ng dalaga sa kaibigan niyang si Rina, nakita niyang intact pa rin ang postura nito kahit na alam niyang sa kaloob-looban ng babae ay nagngangalit na. Sy
NILAPITAN NA SI Rina ni Bethany upang aluin ulit. Isa pa nahihiya na siya sa ginagawa nitong pag-atungal.“Rina, tama na. Sabi ko naman kasi sa’yo—”Pinalo ni Rina ang kamay ni Bethany na sumubok na hawakan ito at pamartsa na siyang malalaki ang hakbang na nagtungo sa VIP room. Kinakabahan ng hinabol siya ni Bethany. Batid niyang may masama itong gagawin. Kilalang-kilala niya ang kaibigan. Hindi nga siya nagkamali. Pagdating niya doon ay hawak na niya sa braso si Ramir, isa sa mga kaibigan nina Gavin. Inaayang umalis. Natutop na ni Bethany ang bibig na lumipad na ang mata kay Gavin na nagtatanong na ang mga tinging ipinupukol sa kanya kung ano ang nangyayari. Umiling siya. Si Rina ang kailangan niyang unahin. Hindi ito pwede na mapariwara sa harapan ng mga bisita niya.“Samahan mo ako sa club, Ramir. Tutal wala naman na si Zac at pumunta sa babae niya. Gusto kong uminom at magpakalasing…”Naagaw na ang halos lahat ng mga bisita nito ang kanyang bulgar na sinabi sa lalaki. Nangapal na
KAGAYA NG SINABI ni Gavin, bumalik nga si Zac bago pa man makalabas ng silid si Bethany. Bumalik ang lalaki dahil nahihiya siya sa kanilang mga bisita na ang paalam lang niya ay may saglit aasikasuhin.“Nasaan si Rina?” Natahimik ang lahat ng nasa VIP room. Walang sinuman ang may nais na isumbong si Rina. Sa pagkakataong iyon ay kampi ang mga naroon sa asawa nito dahil alam nila kung paano naging maloko si Zac. Alam nilang si Audrey ang dahilan kung bakit ito umalis at hindi nila alam na buntis na pala ito. “Umalis na siya? Iniwan niya kayo dito?!” Napipikon na si Bethany doon na parang kasalanan pa ng kaibigan niya kung bakit wala na ang asawa nito. Akmang pabalagbag na niya sanang sasagutin ang lalaki nang gagapin ni Gavin ang isang kamay niya at ang abogado na mismo ang nagsalita upang sagutin ang katanungan ni Zac. “Tama ka, Zac. Umalis na ang asawa mo.”Ang buong akala ni Bethany ay iyon lang ang sasabihin ni Gavin. Ngunit bigla niya itong dinugtungan.“Kasama niya si Ramir.”
NAPADILAT NA ANG mga mata ni Briel nang makitang wala namang nakahiga doon na inaasahan niyang bulto ng katawan ni Giovanni. Lasing man siya nang nagdaang gabi ay alam niya ang naganap sa kanilang pagitan ni Giovanni. Hindi niya lang basta guni-guni ang bagay na iyon. Sinuri niya ang kanyang katawan na natagpuan niyang may suot na saplot, iyon nga lang ay hindi na iyon ang damit na huli niyang natatandaang suot niya bago sila umakyat ng silid. Malamang ay binihisan siya ni Giovanni. Ganun kaya ang lalaki. Imposibleng basta na lang siyang iiwan nitong hubad. Sinuri niya rin ang sahig at wala doong kalat na alam niyang basta na lang nila inihagis ang kanilang mga hinubad dito.“Hindi iyon panaginip lang…sigurado ako…” turan niya pang hinawakan na ang parte sa pagitan ng kanyang mga hita at maramdaman ang pananakit noon na para bang binugbog siya, sumilay na ang kakaibang ngiti sa kanyang labi. “Sabi ko na eh, may nangyari sa aming dalawa. Imposible namang sumakit ito kung panaginip lang
HINDI PINUPUTOL ANG halik na binuhat na niya ang katawan ni Briel na wala namang naging anumang angal na nagawa pang buksan ang pintuan ng nasa likod niyang silid. Napalakas pa ang sarado doon nang sipain ni Giovanni na lumikha ng malakas na ingay na wala namang ibang naistorbo maliban sa ilang mga maid na naglilinis ng tirang kalat na kanilang iniwan sa sala ng villa. Napatingala lang sila saglit at kapagdaka ay kibit-balikat na binalewala na lang iyon at ipinagpatuloy ang ginagawa nila gaya nina Briel at Giovanni na halatang wala ng sinumang makakapigil pa sa kanila. Hindi lang si Giovanni ang nawala sa kanyang sarili, dahil maging si Briel ay lunoy na rin na nagawa ng ipagkanulo ng sarili. Bumagsak sa sahig ang mga butones ng suot na damit ng lalaki ng walang pakundangang hablutin iyon ni Briel. Saglit na tumigil sa ginagawang paghalik si Giovanni na nabaling na ang atensyon sa kulang ay masira niyang polo.“G-Gabriellla—” “Ano?! Hinalikan mo na ako huwag mong sabihin na naduduwag
MAKAILANG BESES NA ibinuka ni Giovanni ang kanyang bibig habang walang kurap na nakatitig sa mukha ni Briel ang mga mata na hindi na pakiramdam niya ay nanghahapdi na. Sa totoo lang ay ang dami niyang gustong sabihin sa babae. Sa sobrang dami nga noon ay hindi na niya alam kung alin ang kanyang uunahin. Napakurap na ang kanyang mga mata, dumalas pa ang kanyang hinga. Hindi pa rin inalis ni Giovanni ang mga mata kay Briel na nanatiling nakatingin sa kanya at halatang naghihintay ng mga magiging sagot niya. Matabang na itong ngumiti pagkaraan ng ilang sandali na hindi pa rin magsalita si Giovanni. Nasa dulo na ng kanyang dila ang mga sasabihin niya, ngunit hindi niya maintindihan ang kanyang sarili kung ano ang pumipigil sa kanya. Iyong tipong parang hirap na hirap siyang magsalita at magpakatotoo kay Giovanni. Ipinilig ni Briel ang ulo na para bang wala itong mapapala kahit na sigaw-sigawan niya pa ang lalaking kaharap. Napuno na naman ng pagkadismaya ang buong katawan niya. Umasa na n
BUMUNGISNGIS LANG DOON si Gavin na hinagod na ng isang palad ang kanyang buhok na bahagyang tumakip sa kanyang mukha. Hindi malaman ni Briel kung ano ang pumasok sa utak ng kapatid at nagpahaba ito ng kanyang buhok. Pasalamat din ito na siya ang nasusunod sa kanyang propesyon kung kaya hindi ito napupuna sa bagay na iyon. Kumislap pa ang kanyang mga mata na para bang may naiisip itong nakakakilig dahil halos mapunit ang labi sa ngiti.“Oo naman, Tito. Kayang-kaya ko pa…saka matagal na akong hulog na hulog sa pamangkin mo.” humagikhik pa ito at nagawa pang takpan ang bibig ng kanyang isang palad na para bang kinikilig sa kanyang sinabi, “Kapag narinig ito ng asawa ko baka masundan namin agad si Bryson.” dagdag pa ni Gavin na ikinahalakhak na rin ni Briel habang naiiling. Humahapay na umakyat na si Gavin ng hagdan na halatang mas lalo itong nalasing. Hindi na kailangang sabihan pa si Giovanni na halatang sakto lang ang inom na patakbong hinabol si Gavin upang alalayan itong maayos na m
PARANG SUMABOG NA bombang umalingawngaw sa pandinig ni Briel ang sinabi ni Bethany patungkol sa pagpunta ni Giovanni ng Canada na lingid sa kanyang kaalaman. Bakas na bakas iyon sa mukha niya; ang labis na pagkagulat dito. Ibig sabihin ay hindi aksidente ang pagkikita nilang dalawa. Sinadya iyon ng dating Gobernador kaya sila ay nagtagpo. “Ha? Pumunta siya ng Canada?” naguguluhan na naman niyang tanong na tumayo pa upang harapin ang hipag niya.Bakit hindi niya alam iyon? Bakit sa Hongkong na sila nagkita? Hindi kaya mula Canada pa lang ay sinundan na siya nito patungo sa Hongkong? Bakit hindi niya napansin? Bakit hindi nito sinabi sa kanya noong nasa Hongkong na sila? Napakarami ng kanyang katanungan na alam niyang si Giovanni lang ang makakapagbigay ng kasagutan sa kanya.“Oo, hindi mo ba alam?” naguguluhan na rin na tanong ni Bethany sa hipag na hindi na niya mapigilang pagtaasan ng isang kilay, hindi naman ito mapagpanggap kung kaya bakit siya magsisinungaling sa kanya? “Kung ga
MAKULAY, MAINGAY AT naging masaya ang unang Pasko na sama-sama silang nagdiwang nito. Ganun nila ipinagdiwang ang noche buena ng taong iyon. Walang sinuman ang nagbukas ng usapan tungkol sa tunay na relasyon nina Giovanni at Briel. Maliit pa man ang kanilang pamilya ay nagkaroon sila ng parlor games per family. Ang mag-asawang Dankworth ang magkakampi. Ang mag-anak nina Bethany at Gavin. Sina Giovanni at Briel kasama si Brian na tanging palakpak lang ang ginagawa upang ipakita na excited siya. At upang mas maging masaya ang kanilang pagdiriwang doon ay sinali nila ang mga tauhan ni Giovanni at ng kanilang mga maid. Halos lahat naman sa kanila ay nakakuha ng prizes at gifts. Sa kanilang lahat, ang sobrang nag-enjoy sa mga palaro nila ay sina Brian at Gabe.“Bilisan niyo na kasing sundan ni Tito si Brian nang may kakampi ka na at hindi ka nang-aagaw ng anak ng iba.” pahaging ni Bethany nang gustong hiramin na naman ni Briel si Bry, hindi niya kasi mauto ang anak na palaging naka-karga
NANATILING NAKATAYO LANG doon si Briel. Pinapanood si Giovanni na kausapin ang kanilang anak na pulang-pula ang mukha bunga ng kanyang pag-iyak. Particular na ang ilong nito. Lumambot pa ang tingin niya sa anak na halatang naghahanap na ng kalinga ng ama niya. Bilang ina, hindi na niya mapigilan na mahabag sa ginagawa ng kanilang anak.“Brian, tama ang Daddy. Magbibihis lang siya sa kabilang silid at babalik din agad dito.” eksena na ni Briel, nagbabakasakaling pakikinggan siya ng kanyang anak tutal siya naman ang palaging kasama at siya ang nagpalaki.Parang walang narinig si Brian na hindi man lang nilingon ang ina. Isinandal pa nito ang ulo sa dibdib ni Giovanni at patuloy na ipinakita ang kanyang mga hikbi. Puno ng pagdududa ang mga mata nitong patuloy na namula pa doon.“O siya sige, sumama ka na sa Daddy mo at iwan mo na ako dito. Hindi mo naman yata ako love eh. Sige na, Gabriano…” Hindi pa rin nag-react doon si Brian kahit na pinalungkot pa ni Briel ang kanyang boses. Nasakta
MATAPOS NA MARINIG iyon ay nilingon na ni Giovanni ang anak na pinaglalaruan na ang toy cars na kanyang pasalubong. Pinapagulong iyon sa sofa malapit sa kanyang kinauupuan habang panaka-naka ang tingin sa kanya. Tumingin siya ulit sa itaas na palapag ng mansion. Ano kaya at siya na ang umakyat at magsabi kay Briel ng pinapasabi ng ina? Ang lungkot naman kung doon lang din silang tatlo sa mansion kahit pa pagod sa biyahe. Kahit pagod at gusto na rin niyang matulog, syempre gusto rin niyang pumunta ng Batangas para makita ang pamangkin at mga apo dito.“Daddy?” kuha ng atensyon ni Brian kay Giovanni nang mapansin ng bata ang dahan-dahan nitong paghakbang papuntang hagdan upang takasan siya. Puno ng pagiging inosente ang mga matang nagtatanong na iyon. “Where?”Ngumiti lang si Giovanni at namulsa na ang mga kamay. Ang akala niya ay makakatakas na siya sa anak.“Aakyat lang ako. Pupuntahan ko lang ang Mommy.” Patakbong lumapit na sa kanya ang bata at itinaas na ang dalawang kamay na anim
ANG BUONG AKALA ni Briel ay liliko na ito pero nakasunod pa rin talaga ang kotse sa taxi na kanyang sinasakyan. Pikon na napahilamos na siya ng mukha. Sa loob niya mabuti pang sumabay na lang siya sa kanya keysa naman nagmumukha itong stalker niya sa mga sandaling iyon. Pati ang driver ng taxi ay makahulugan na siyang tiningnan at nagtatanong.“Hay naku, ang kulit. Hindi niya naman ako kailangang ihatid. Sabing huwag na eh! Tigas talaga ng bungo niya!” “Stalker mo, Miss?” Hindi pinansin ni Briel ang taxi driver na patuloy siyang inuusisa kung sino ang nakasunod sa kanila hanggang sa mansion. Nagkunwari na lang siyang hindi niya iyon narinig. Hindi naman sila close para magkuwento siya ng mga nangyari. Ipinakita ni Briel ang busangot ng mukha niya pagbaba niya ng taxi pagdating ng kanilang mansion at malingunan na malakas pa talaga ang loob na bumaba ng kotse niya si Giovanni. Nag-iwas naman ito ng tingin nang humakbang na siya patungo ng gate nila matapos na paulanan siya ng nanlili