TINULAK NA NI Bethany pabukas ang pintuan ng kotse at pinilit mawalan ng emosyon ang mukha na nilingon na ang naghihintay na si Gavin. Umaliwalas naman ang mukha doon ng abogado na umayos na ng tindig nang makita siyang bumaba. Tinapos na rin ang paninigarilyo niya. Pinagmasdan na nang mataman ang mabagal na paglapit sa kanya ng dalagang hinihintay. Sa mga sandaling iyon ay parang nais na niyang tawirin ang kanilang pagitan at salubungin ang dalaga upang mahigpit na yakapin. Miss na miss na niya kasi ito.“Attorney Dankworth, hindi ba at sabi ko sa’yo ay i-message mo na lang ako kapag may kailangan ka? Hindi mo kailangang pumunta pa kung saan ako nakatira.” maagap na turan ni Bethany, ipinaramdam niya sa binata na naiirita siya. “Ako na ang kusang pupunta sa’yo…”Sa halip na sagutin ang hinaing ni Bethany nang maayos ay ikiniling lang ni Gavin ang ulo. Dama niyang hindi pa rin humuhupa ang galit ng dalaga sa kanya kahit ilang araw na ang lumilipas. Mataas pa rin ang level noon at kita
NANUOT NA SA kalamnan ni Bethany ang huling salitang binitawan ni Gavin. Para iyong asido na tinutunaw ang kanyang kalamnan. Kung makapagsalita kasi ito parang wala itong naging kasalanan sa kanya. Marahan niyang kinagat ang labi upang pigilan ang sariling sumabog. Tiningnan siya ng masama.“Ang galing-galing mo namang magsalita. Sa tingin mo ba may pagkakaiba ka sa akin? Wala. Pareho lang tayo. Kung kumapit sa balat ko ang amoy ni Patrick, sa tingin mo hindi kumapit ang amoy ni Nancy sa’yo? Huwag ka ngang magmalinis! Hawak lang ang ginawa ni Patrick sa akin, ikaw? Anong ginawa niyo, ha?”Umangat ang gilid ng labi ni Gavin. Umaalingasaw na naman kasi ang selos ng dalaga sa ex niya. “Talaga? Sa tingin mo? O ‘di sige. Halika, sabay tayong maligo para parehong malinis ang katawan natin.”Umatras si Bethany at pinalo ang kamay ni Gavin na akmang hahawak sa isang braso niya. Natigilan na panandalian dito si Gavin. Nakita niya ang takot na makikita sa mukha ng dalaga sa ginawang paglapit.
MAPAKLANG NAPANGITI NA roon si Bethany. Sa totoo lang ay ang sarap nitong pakinggan sa kanyang tainga. Iyong babalik sila sa dati. Iyong ang daming perks na mangyayari oras na makipagbalikan siya sa kanya. Lahat ng pabor ay ibibigay sa kanya ng abogado. Nasa tamang katinuan pa naman siya para mapaniwala lang rito ni Gavin. Hindi siya uto-uto. Ang tanging kailangan niya ay isang sorry lang nito.“Attorney Dankworth, maraming salamat at na-flatter mo ang puso ko sa lahat ng mga offer mo. Talaga? Gagawin mo iyon para sa akin? Hahayaan mo lang ako? Lahat ng gusto ko ay ibibigay mo? Ang saya ah...”Tumayo na sa pagkakaupo niya si Gavin. Ilang beses na marahang tumango-tango sa kanya.“Oo, kung iyon ang tanging paraan para bumalik ang dating samahan natin. Bakit hindi? Gusto kong bumalik na tayo sa dati, Thanie. Ayoko na ng ganito ka kalamig. Miss na miss ko na ang dating tayo. Pwede pa naman hindi ba? Pagbibigyan mo na ba ako? Okay na tayo ulit?” maamo ang tinig at mukha na tanong sa kanya
NAPAHILAMOS NA NG mukha niya si Gavin. Sa naging katanungan ng kanyang ina ay parang mas bumigat pa ang nararamdaman niya. Hindi niya pwedeng sabihin sa ina na nilayasan siya ng dalaga. Malaking kahihiyan iyon at paniguradong mas dadami pa ang mga katanungan nito sa kanya. Hindi lang iyon, baka makialam na ito na paniguradong mas magpapakulo ng dugo ni Bethany kapag nagkataon.“Gavin? Bakit hindi ka makasagot? Tinatanong kita. Nasaan si Bethany?”“Mom, anong oras na? Nakahiga na siya kasi pagod siya. Kailangan ko pa ba siyang gisingin para lang pumunta kami diyan?” bakas sa boses niya na hindi na nasisiyahan sa katanungan.“Ah, akala ko naman tuluyan na kayong naghiwalay. Linawin mo kasi. Huwag na huwag kang papayag na iwan ka niya. Siya na ang best partner na ibinigay sa’yo ng langit kung kaya huwag mo ng papakawalan. Siya ang magbibigay sa’yo ng malulusog na mga anak.” Huminga nang malalim si Gavin. Problemado na sa pressure na binibigay ng kanyang ina.“Dapat nga galingan mo na eh
BAGO PA MAN makabalik si Briel ng hapag ay nagawa ng magpaalam doon ni Albert upang umalis na. Hindi naman siya pinigilan ng ina nina Briel dahil nasa kay Bethany pa rin at Gavin ang isipan ng Ginang. Sa palagay ni Albert ay magulo ang relasyon ng dalawa ngayon at iyon ang sasamantalahin niyang pagkakataon upang bawiin ang dating nobya sa abogado. Lalong naging pangit ang ekspresyon ni Albert nang mag-walkout si Gavin. Halata namang hindi siya pinakikitunguhan ng maayos ngayon ni Bethany.‘Tsk, akala niya siguro magiging sunud-sunuran sa kanya ang babaeng iyon. Eh matigas ang bungo noon. Mataas pa ang pride. Hindi niya alam kung paano iyon susuyuin nang mabilis at papasunurin sa gusto.'“Aalis ka na?” habol ni Briel sa kanya na naabutan na sa labas ng kanilang bahay. Nilingon ni Albert ito at marahang tumango. “Oo, mukhang badtrip sa akin ang Kuya mo eh. Ako na lang ang aalis para hindi siya mas magalit.”“Huwag mo na lang pansinin si Kuya Gav, magkaaway kasi sila ng girlfriend niya
HUMIGPIT NA ANG hawak ng dalaga sa baso na may lamang tubig habang hindi inaalis ang mga mata sa screen ng hawak niyang cellphone. Wala sa sariling marahan niyang hinaplos ang mukha nito sa screen gamit ang hintuturo. Miss na miss niya na ang binata. Masama man ang ugali nito, hindi pa rin nito maikakaila ang pagiging magandang lalaki kahit saang anggulo pa ito tingnan. Parang nananalamin lang ito sa personal na kanyang hitsura. Flawless. Walang bahid ng anumang kapangitan ang hitsura niya.“Ano iyang tinitingnan mo?”Napatayo na si Bethany nang lumapit sa kanya si Miss Gen para silipin ang screen. Sa sobrang tutok ng pagkakatitig niya kay Gavin ay hindi niya namalayan ang paglapit sa kanya ng kasama niyang babae rito.“Mukhang hindi mapuknat ang mga mata mo sa screen ah, miss mo na ano?” makahulugang wika pa ng kanyang kasama na sa paninitig pa lang at tono ng boses ay alam niyang inaalaska siya nito, “Ikaw kasi...”Sa kabila ng edad ni Miss Gen ay ni hindi sumagi sa kanyang isipan n
DOON PA LANG ay nahulaan na ni Bethany kung sino ang tinutukoy ng mag-asawa. Parang gusto na lang niya tuloy punitin ang kontrata nang sa ganun ay mawalan na ng bisa ang pinirmahan nilang kapirasong papel. Subalit, hindi iyon ganun kadali. Baka makasuhan pa siya ng sariling contract agreement na siya mismo ang gumawa. Naisin mang magwala ni Bethany at ipakita ang frustration niya sa panglolokong iyon, hindi niya ito ginawa. Kailangan niyang kontrolin ang sarili at ang nag-uumapaw niyang emosyon sa mukha. Sa mga ganitong sitwasyon, dapat ay propesyonal pa rin siya kung umasta kaya dapat ay manatili siyang kalmado kahit sumasabog na ang kalooban niya.“Mr. Monroe, pwede ba naming malaman kung sino?” puno ng pag-aalalang tanong ni Miss Gen na inaalala na ang pagsabog ni Bethany, kita niyang nagpipigil lang ito ng sarili. “Sana una pa lang ay sinabi niyo na sa amin—”Hindi na natapos pa iyon ni Miss Gen dahil sa puntong iyon ay nakalapit na sa table nila ang sinumang salarin. Si Albert Mo
KULANG NA LANG ay panawan ng ulirat si Bethany sa matinding paninitig na ginagawa ni Gavin sa kanya. Hindi niya inalis ang mga mata sa mukha ng binata. Nanatili iyong nakahinang kay Gavin kagaya ng ginagawa pa rin nitong paninitig sa kanya. Nanghina na ang mga binti ni Bethany na animo hinigop nito ang lakas niya. Sinubukan niya muling itulak si Albert palayo sa kanyang katawan. Natatakot na siya sa banta ng galit ng abogado sa kanyang mga mata. Batid niyang puno na ito ng kakaibang poot doon. “Gavin…” muling usal niya sa pangalan ng binata na umabot na sa pandinig ni Albert. Kasabay ng paglingon ni Albert sa banda ng tinitingnan ni Bethany ay pinilit ng dalaga na isandal pa ang katawan niya sa likod ng kotse upang huwag siyang matumba. Ginawa niya iyon upang huwag siyang dumausdos pababa at tuluyang mapalugmok nang dahil sa kanyang panghihina. “Bayaw?” parang nang-aasar na saad nito, ngumisi pa ang lalaki. “Ikaw pala iyan—”Mabilis ang mga sumunod na pangyayari na parang naganap s
MULI LANG TUMANGO si Bethany at binigyan ng malungkot na ngiti ang biyenan. Pagod na siyang umiyak o madaling sabihin na wala na siyang lakas at luhang mailabas. Naubos na iyon kanina. Tinuyo na ang mga mata niya. Natanaw niya sa may pintuan ng silid ang biyenan niyang lalaki na matamang nakatingin lang sa kanyang banda. Hindi niya pa nakikita ang tiyuhin at si Briel ng mga sandaling iyon na alam niyang nasa labas lang ng kanyang silid. Lingid sa kaalaman niya na sinusubukan pa rin Briel tawagan ang asawa niya kahit na pagod na ito at ubos na ubos na ang pasensya sa sobrang frustration na kanyang nararamdaman.“Ang ganda at cute ng baby niyo ni Gavin, hija. Nakita namin siya kanina ng Daddy niyo at tiyuhin mo.” masuyo pang haplos ng Ginang sa kanyang isang pisngi at hindi inaalis ang tingin sa mga mata niya. “Paniguradong palaban din at matapang ang batang iyon na nagmana sa inyong mag-asawa, kung kaya naman siguradong hindi magtatagal ay magiging maayos ang lagay niya. Sa ngayon ay m
MARAHANG TUMANGO ANG Gobernador sa tinurang iyon ng pamangkin. Masuyong pinunasan niya ang mga luhang patuloy na naglalandas sa mukha ng kanyang pamangkin. Hindi pa man sabihin ni Bethany ay alam na ni Giovanni na iyon ang magiging desisyon ng pamangkin para sa kanyang anak. Hindi na nito kailangang pag-isipan pang mabuti, ang kanyang pagkatao ay masyadong katulad ng ina nitong si Beverly na mayroong iisang desisyon sa buhay. Nasanay na palaging maging kalmado sa lahat ng oras ang Governor, ngunit bahagyang nanginginig ang kanyang boses sa sandaling iyon nang dahil sa mahirap na sitwasyon na kinakaharap ngayon ng kanyang pamangkin.“Igagalang ko ang desisyon mo, hija. Nasa labas lang ako. Hihintayin kong ilabas mo ang dagdag na miyembro ng ating pamilya.”Hinawakan niya ulit ang ulo ni Bethany na muli niya pang marahan na hinaplos. “Maging malakas ka, maging matatag ka. Matapang ka. Malalagpasan mo ang lahat ng ito na kagaya ng iyong ina.” Pagkatapos sabihin iyon ay umayos na si Gio
PUNO NG KAHULUGAN ang mga salita ng doctor na ang dating sa Governor ay para bang sinasabi nito na kung wala lang ang baby sa katawan ng pamangkin niya, hindi siya gaanong mahihirapan sa kanyang sitwasyon. Hindi niya maatim na isipin na kailangan nilang mamili sa dalawa. Wala sila sa tamang posisyon upang gawin ang bagay na iyon. Ilang minutong natulala si Giovanni sa sinabi ng doctor. Hindi niya namalayan na nakalapit na ang mag-asawang Dankworth sa kanya na may alanganin pang mga tingin na para bang naiilang sila kung kakausapin ba siya o hindi. Sinabi na rin iyon sa kanila ng doctor kanina at hindi sila makapag-decide. Ilang beses nilang pinag-iisipan ang gagawin, at ngayon na naroon na ang tiyuhin nito iniisip nila na siya na ang mag-decide. Kung ano ang magiging desisyon nito, iyon na lang din ang kanila dahil wala naman doon ang kanilang anak para siya ang magpasya ng lahat.“Governor Bianchi—”“Nasaan ang asawa ng pamangkin ko?” malamig ang tono ng boses nito. Alam ng mag-asaw
BAGAMA’T NATATARANTA AY kalmadong tinawag ni Giovanni ang kanyang secretary at agad na inutusan na alamin kung ano ang nangyayari sa pamangkin niya. Hindi mapalagay ang isipan niya na ganun na lang ang sinabi sa tawag nito. Idagdag pa na biglang naputol ang kanilang linya. Kunot ang noo na ilang beses niya pang tinawagan ang numero ni Bethany ngunit ring lang iyon nang ring. Hindi nawala ang composure ng Gobernador sa harap ng kanyang mga nasasakupan kahit pa parang sa mga sandaling iyon ay gusto na niyang lumipad patungo kung nasaan ang kanyang pamangkin. Kung saan-saan na tumatakbo ang isipan niya pero pinili niya pa rin ang maging kalmado ang hitsura.“I apologize. Mukhang may emergency lang sa isa sa mga pamangkin ko.” aniya na tinanguan lang ng mga kausap.Samantala, nagdatingan na ang mga rescuers at dahil nasa bungad sina Bethany ng pinangyarihan ay sila ang unang natagpuan ng mga ito at mabilis na sinugod sa pinakamalapit na hospital. Sinimulan na rin tawagan ng mga rescuers a
ILANG SANDALI PA ay parang kidlat na lumiwanag ang buong paligid dahil natanggal ang bubong ng sasakyan nina Bethany kung saan ay natanaw niya ang maliwanag na langit. Sa sobrang bilis ng mga pangyayari ay hindi na niya nagawa pang makapag-react ng tama. Mabilis niyang tinanggal ang suot niyang seatbelt. Gusto niyang makaalis sa loob ng sasakyan. Iyon ang tanging nasa isip niya dahil natatakot siya na baka iyon naman ang sunod na liparin. Nagawa iyon ni Bethany sa sobrang pagkataranta, ngunit isang malakas na shock wave ang dumating na siyang nagpabagsak sa kanyang katawan at nagpasandal sa malapit na pader ang likod niya. Sa sandaling iyon ay tila nabali ang kanyang balakang sa lakas ng kanyang pagkakabagsak. Hindi na niya napigilan ang buong sistema na balutin ng matinding takot. Hindi para sa kanyang sarili kung hindi para sa kanyang anak na nasa kanyang sinapupunan na kulang na kulang pa sa buwan. Wala sa sarili niyang niyakap ang kanyang tiyan na biglang nanigas gamit ang kanyang
GAANO MANG PAGTUTOL ang gawin ni Bethany na huwag umalis ang asawa sa araw na iyon ay hindi niya pa rin ito napigilan sa nais. Sa halip din na si Briel ang kanyang kasama sa paghatid dito sa airport ay si Manang Esperanza iyon dahil hindi agad nasabihan si Briel na mayroong lakad ng araw na iyon. Ganundin si Mrs. Dankworth na may importanteng pupuntahan. Ihahatid lang din naman siya ni Manang Esperanza sa mansion ng mga Dankworth at aalis na rin ang maid upang bumalik sa penthouse at ituloy ang ginagawa nitong paglilinis. Iyon ang malinaw na usapan nila bago umalis ng bahay. Dala na rin ni Bethany ang mga gamit niya para sa tatlong araw na pananatili sa mansion. “Babalik din ako agad, Thanie…” sambit ni Gavin nang itulak niya ang pintuan ng sasakyan sa gilid niya nang marating nila ang airport, “Huwag ka ng bumaba. Hmm? Dito ka na lang sa loob ng sasakyan at umalis na rin kayo agad para makapagpahinga ka ng maaga sa mansion.”“Hindi naman ako sasama sa’yo sa loob. Huwag mo nga akong
ILANG ARAW NA lihim na pinag-isipang mabuti iyon ni Gavin na sa bandang huli ay nagpasya na sasaglit siya sa ibang bansa. Pupuntahan niya ang kliyente. Sisikapin niyang matapos ang kasong iyon sa loob lamang ng tatlong araw upang makabalik siya agad ng Pilipinas. Inaasahan na niyang hindi papayag ang asawa oras na sabihin niya ang bagay na iyon, pero ang hirap para sa kanyang talikuran ang tungkulin niya na siumpaan niya at hindi niya ito matiis na hindi gawin lalo na at may buhay na manganganib na maparusahan kung hindi siya ang haharap at makikipaglaban. Ang ipagtanggol sa batas ang mga taong walang kasalanan. Hindi siya silaw sa halagang ibabayad nito pero gusto niyang tumulong doon sa kaso. Sisiw lang iyon sa kanya kung kaya naman ang laki ng tiwala nila. Hindi niya naman sila masisisi doon.“Stable naman ang lahat ng check up sa baby natin at sa’yo kaya wala namang magiging problema, Thanie. Tatlong araw. Bigyan mo lang ako ng tatlong araw. Pagkalipas ng tatlong araw na iyon nari
NATATAKOT SI GAVIN na baka kapag nalaman ito ng asawa ay makaapekto iyon nang mas malala. Hindi lang sa pagsasama nila, kundi pati na rin sa kalagayan ngayon ng asawa. Bagay na hindi niya makakayang mangyari. Kaya naman ang plano niyang dalhin iyon sa hukay ay mas nadepina pa sa araw na iyon. Hinding-hindi niya ito sasabihin. Anuman ang mangyari hindi niya ipapaalam kay Bethany iyon kahit na alam niyang sobrang unfair nito sa asawa niya.“Oo isa lang, Rina. Paano kaya gumawa ng dalawa? Iyong iba ang galing-galing. May tatlo pa nga di ba? Sana all na lang sa kanila.” Napahawak na si Bethany sa tiyan sabay ngiti nang malapad sa mga kaharap nila, mga ngiting ayaw maglaho ni Gavin oras na malaman nito ang kanyang lihim. Mabuti pa na siya na lang ang nakakaalam noon kaysa naman mas kamuhian siya ng asawa niya kung pipiliin niyang maging tapat sa kanya. Hindi iyon kalabisan ng pagmamahal niya sa asawa.“Ah, hati ang makukuha niyan sa inyo gaya ng baby namin. Hati ang mukha niya sa amin. P
PAGAK NA NATAWA si Bethany kung kaya naman medyo nilingon siya ni Gavin. Nasa paahan niya ito ng kama nila at nasa kandungan ang laptop. May tinatapos na trabaho. Napag-alaman din ni Bethany na nauna pa pala sa kanyang mabuntis ang kaibigan at wala rin siyang kaalam-alam sa bagay na iyon. Sa dami ng problema, nakaligtaan niya kaya naman naungusan siya at hindi gaanong napaghandaan ang pasabog nito. Hindi niya napansin noong libing ng kanyang ama na ang akala niya ay tumaba lang ang kaibigan at hiyang sa pag-aalaga ni Ramir, ibang taba na pala iyong nakita niya kundi baby na kaya naman heto, nang-aasar. “Oo naman. Execption na ‘yun. Ibang usapan na. Panigurado na pupunta kami ni Gavin.”“Aasahan namin iyan, Bethany. Huwag mo akong paasahin. Kami na ang pupunta kung nasaan ka ng inaanak mo kapag di kayo pumunta na mag-asawa para lang magkita.”Natawa na naman si Bethany, napasulyap na naman tuloy si Gavin sa kanya. Tumagal din iyon ng mga ilang minuto sa kanyang mukha. “Oo nga, para k