“I think I’ve never heard you apologize before?” Tumaas ang isang kilay niya ngunit napaatras ako nang humakbang siya sa akin papalapit. “What are you talking about?” I was stopped from stepping back when he caught my shoulders gently, napalunok ako nang sobrang lapit niya. “Atty. Fuentabella what are you doing?” Derekta ko mang nasabi ay hindi nawala ang bahagyang nginig ng aking boses dulot ng kaba, ang titig niya sa akin ay sobrang lagkit. “I clearly remember how I apologized before, Ms. Zamora.” Umiwas tingin ako dahil sa tindi ng tensyon sa pagitan namin. “I mean sa iba, h-hindi ka nags-sorry ‘cause you’re not wrong. I mean you’re always right, you don’t make mistakes.” Natataranta kong sagot which made him nod. “So why did you get mad at me bago ka umalis?” Napalunok ako sa sinabi niya, hindi niya ba alam? Una I heard a girl moaning inside his bathroom, next sa cafe may babaeng lumapit sa kaniya at humalik sa pisngi niya ngiting ngiti pa nga siya e. “What’s the poin
“Shobe ano ba?” Mabilis kong inagaw ang bote ng alak sa mga kamay niya nang sinubukan niya uminom sa condo namin, nangunot ang noo niya at tinignan ako. “B-Bakit?” Gulantang na sabi niya, hindi nga pala niya alam na alam kong may dinadala siyang bata sa sinapupunan niya. “Bakit ka umiinom?” Kwestyon ko. “W-Wala, bakit?” Huminga ako ng malalim dahil kahit si Savi at Espi ay lumapit dahil sa bahagyang pagtaas ko ng boses. “Anong problema girls?” Savi asked and worriedly glanced at the bottle of beer I was holding. “Wala, ayoko lang na uminom muna siya. Baka mag-cause ng trigger sa pag galing niya.” “I’m fine, Mayi. Give it to me,” Shobe handed her hands in front of me pero umiling ako at nilagok ang buong bote ng beer sa harapan nila. “M-Mayi?” “Oh gosh calm down girl, why are you drinking it like that?” Savi tried to stop me pero naubos ko na. “Simula ngayon ayoko ng makakita ng kahit anong alak sa condo ko, or else I’ll drink it all.” Seryosong sabi ko tapos ay lumab
“A-Akala ko ba naka-move on ka na?” Bulong ni Espi at napalingon kay Shobe at Savi na nasa kaliwa at kanan niya. “I know! But my heart’s been racing crazily.” Nahawakan ko ang labi sa sobrang naguguluhan. “Alam ko na, baka dahil sa beer ‘yan,” Savi stated. “Gaga, ano connect? Hindi naman kape ‘yon girl.” Pambabasag ni Espi at napahawak sa baba niya para mag-isip. “Alam ko na, tumakbo ka ‘di ba? Baka ‘yon.” Tango tango pa niyang sabi kaya ngumuso ako. “Mga baliw, natural may gusto pa rin ‘yan kay Eros. Halata naman,” Shobe rolled her eyes before facing her back and sat on our couch. “That is normal, girl.” Dagdag ni Savi at hindi na ako pinansin. Ngumuso ako at nagkulong sa kwarto, until the next trial. Doon ko lang nakita si Eros ulit ngunit kuntodo iwas ako sa sobrang hiya at laki ng epekto niya sa akin. The trial ended a little well, “Probation for 2 weeks, makakalabas siya after two weeks with a bail of ten million malaking loss na sa kanila kung sakali.” Lumapit s
“Hindi ko gets.” “Well you don’t like me anyway, let’s just be like before, friends with—“ “I’ll think about it, Attorney.” My lips smirked. Friends with benefits? I’m not yet ready to believe and welcome his feelings, so I’ll choose something we’ve already done. “O-Oka—“ I cut him off when I leaned forward and went near his ears, before speaking I heard him swallow. “Since you’re looking hot right now,” bahagya akong lumayo matapos siya bulungan. “Well..” He chuckled, “Expert ka when it comes to flirting, come on you don’t rust.” Hindi niya mapigilang hindi ngumisi. “Bumaba ka na, bago pa ma-udlot ang pag-iisip mo. Because I’ll let you leave with no choice.” He gestured to his bed which made me roll my eyes, “Bababa na ako.” Paalam ko. “SYL.” Pabulong na sabi ko, nanlaki ng bahagya ang mata niya bago siya ngumisi at tumango, “SYL.” He responded. Bumaba na ako ngunit kakaiba ang tingin sa akin ng tatlo kong kaibigan kaya tumikhim ako, “You lighten up a bit,” Savi exp
Later on nagdatingan na ang bisita ngunit sabay sabay kami natahimik nang makita ang boyfriend ni Shobe na kasama ni Isaiah magbuhat ng mga alak. Natigilan rin ito, nagtama ang mata namin ni Eros tsaka siya tumikhim. “I brought a friend kuya, kaibigan ni Black, susunod rin siya rito.” Isaiah explained. Napansin ko na naiilang si Shobe ngunit hindi niya pinahalata ‘yon, “Have a sit.” Wika ni Eros at tinulungan pa siya ni Adrielle i-set up yung isang foldable table and two foldable chairs na kasama sa set. “If you need some air, open niyo na lang yung sa veranda. You can smoke there, vape lang yung allowed.” Paalala ni Eros. “By the way, Shobe, congrats on the last successful trial.” Ang tingin namin ay nandoon kay Isaiah na inabot ang paper bag kay Shobe. “Ah thank you, Dave.” Shobe smiled and accepted the gift, napansin ko naman na sumulyap yung nobyo niya. Dahil kasing curious ng pusa si Espi ay pinabukas niya na kay Shobe ang regalo, maya-maya ay may dumating pa na bisit
Bumalik na kami sa loob at naki-inom, kumain rin kami ng luto ni Shobe. “Grabe, sarap mo magluto ‘no?” Isaiah said while eating the pesto pasta. “Kumain ka na lang.” Veyn stated. “If you guys are friends, does that mean you are the same age as Isaiah?” Eros wondered. “Nope, mas matanda ito. Kasing taon ni Kuya Adi.” Napatango sila, nag-uusap sila habang ako ay medyo nakaramdam ng antok. Nang maka-ilan pang shot ay ngumiwi ako dahil sa antok, baka kasi pagod at puyat rin ako. “Inaantok ka na?” Tanong ni Shobe. “Hmm,” I nodded. “Maki-tulog ka muna sa kwarto ni attorney.” Sa sinabi ni Shobe ay nanlaki ang mata ko, “Ano ka ba—“ “You want to take a nap? Sa taas ka na muna. Hindi pa naman ako matutulog.” Eros stated kaya nilingon ko si Shobe na akala mo nakakatuwa yung ginawa. “Let’s go.” Napasunod na lang tuloy ako, nauna umakyat si Eros at inayos pa ang kama niya. “Are you drunk already?” He asked while fixing his bed sheets. “Medyo, matagal rin kasi akong hindi umiino
Napalunok ako nang ibaba niya pa ang bahagyang tumaas na damit ko bago niya ako niyakap, ngunit ilang minuto pa lang ay bumigat na ang paghinga niya at bahagyang lumuwag ang yakap niya. Napangiti na lang ako at sinuklay ko ang buhok niya gamit ang daliri ko, wala man lang split ends, o kulot ang buhok niya, bagsak na bagsak at ang lambot. Isa ang buhok niya sa mga umaalingasaw sa bango, kinumutan ko siya at hinayaang makatulog hanggang sa hindi ko mamalayan na nakatulog na rin ako. Days turned into weeks, I already told my friends about my fashion show, and they pushed me to continue it. “Pumunta ka, at gawin mo yung dapat mo gawin.” Nakangiting sabi ni Shobe. “Alam ko na mas pipiliin mo manatili para sa trial kasi ikaw ‘yan e, pero sana alam mo rin na ako ‘to, kaya mas pipiliin ko na ituloy mo ang fashion show.” Inakbayan ako ni Shobe kahit hamak na mas matangkad ako sa kanya. “Uwian mo ‘ko ng bag ha,” bulong niya kaya natawa ako. “Of course! Uuwian ko kayo ng maraming p
“Take me to bed..” Bulong ko, nag-init ang pisngi ko dahil pinigilan niyang ngumiti sa sinabi ko, “Your wish.. is my command..” Sobrang hina ngunit sobrang bagal niya iyong sinabi bago niya ako binuhat na parang bagong kasal at walang kahirap hirap na umakyat sa mezzanine niya.Pagka-akyat ay pahagis niya akong binaba sa kama bago niya inalis ang suot pang-itaas dahilan para makita ko kung gaano kaganda ang katawan niya. I unbuttoned the blouse I’m wearing and he watched me remove it.Awtomatikong umawang ang labi ko ng ginamit niya ang hintuturo para tuluyang dumulas ang blouse ko, sobrang kumabog ang dibdib ko nang lumuhod siya sa kama habang nakatitig sa katawan ko.“You’re a masterpiece,” he whispered seductively before facing my face, sa ganoong pwesto niya ay napatingala ako nang halikan niya ng marahan ang labi ko.Hindi rin nagtagal ay habol-habol ko ang hininga nang humihigpit ang hawak niya sa bewang ko, gigil na gigil niyang siniil ang labi ko at halos parehas kaming mapahi
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= Pagkatapos ng ilang segundong pagtititigan namin ni Enzo, ako na ang unang umiwas ng tingin. Hindi ko alam kung bakit, pero parang gusto kong umiwas sa paraan ng pagtitig niya—masyadong sigurado, masyadong kampante na kaya ko ang lahat, kahit ako mismo kanina lang ay muntik nang matalo ng kaba. Huminga ako nang malalim at naglakad papunta sa lounge. Pagod na pagod ako, pero alam kong hindi pa tapos ang araw ko. Saktong pag-upo ko pa lang sa couch ay naramdaman ko ang presensya ni Enzo sa tabi ko. Hindi ko na rin nagawang magulat. Pakiramdam ko, kahit saan ako magpunta, parang may radar siya pagdating sa akin. “Stress reliever?” tanong niya sabay abot ng isang boteng tubig. Tinanggap ko iyon nang hindi siya tinitingnan. “Hindi mo ba ako bibigyan ng energy drink? Alam mo namang hindi ko kailangan ng tubig lang.” “You’re a doctor. Alam mong hindi maganda ang sobrang caffeine.” Napanguso ako at uminom ng tubig bago siya sinulyapan. Nakasa
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= Ilang araw ang lumipas, sinubukan kong ibaling ang atensyon ko sa trabaho, pero parang sinadya ni Enzo na guluhin ang sistema ko. Tuwing may meeting kami tungkol sa kaso, hindi ko alam kung paano niya nagagawang balansehin ang pagiging seryosong abogado at pagiging panggulo sa isipan ko. Katulad ngayon. Nakaupo kami sa isang pribadong restaurant kung saan niya ako dinala para pag-usapan ang magiging approach namin sa deposition. Ang kaso? Hindi ako makapag-focus dahil sa paraan niyang tumitig sa akin—parang may ibang agenda maliban sa kaso. “Can you stop looking at me like that?” iritable kong sabi habang binubuklat ang folder sa harap ko. Nag-angat siya ng tingin mula sa baso ng whiskey niya at ngumiti. “Like what?” Napairap ako. “Like you’re thinking of something other than work.” “Hmm, guilty,” walang kahirap-hirap niyang inamin. “Pero sino bang may kasalanan? Hindi ko naman ginustong maadik sa presensya mo, doc.” Napaatras ako
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= Nagtagal pa kami sa opisina niya, hindi nagmamadaling tapusin ang usapan, hindi rin nagmamadaling umalis. Parang kahit wala kaming sinasabi, may sariling paraan ang hangin sa pagitan naming dalawa para magkaintindihan. “So,” basag niya ulit sa katahimikan. “What now, doc?” Napakunot ang noo ko. “What do you mean?” Umayos siya ng upo, ini-cross ang isang paa sa ibabaw ng tuhod niya, all casual and confident—Enzo Fuentabella in his natural state. “You’re cleared from the case. Wala ka nang dapat ipag-alala. Pwede ka nang bumalik sa dati mong routine, wala nang istorbo na kagaya ko.” Nagkibit-balikat ako, nag-aalangan kung dapat ko ba siyang seryosohin. “That’s good, right?” Ngumiti siya, pero hindi ito ‘yong usual na mapang-asar niyang ngiti. “Right.” Tumingin siya sa akin nang matagal, as if waiting for something. Nang hindi ako nagsalita, siya na ulit ang nagpatuloy. “Pero tell me honestly, doc… did you really want me gone?” Napalunok a
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View=Dahil sa nangyari ay nagkaroon ako ng bahagyang hiya at pagkailang sa kanyang presensya. Tila sasabog ang mukha ko sa sobrang init nito sa tuwing nasusulyapan ko ang mukha niya at nararamdaman ko ang presensya niya.One day, I was summoned to his office due to his busy schedules. Busy rin naman ako sa ospital pero kaso ko ang hawak niya kaya dapat lang siguro… Tama lang naman na ako ang pumunta ‘di ba?While I was waiting outside his office, I heard kasi nagbibihis siya. ‘Yon ang habilin niya sa secretary niya kaya wala akong pagpipilian.“Come in!” malakas na sabi niya kaya binuksan ko ang pinto papasok sa opisina niya at napalunok ako nang bahagyang makita ang dibdib niya dahil sinasarado niya ang ilan sa mga butones na hindi natapos.Umiwas tingin ako kaagad nang nakatingin siya sa akin habang sinasarado iyon. Ang asul niyang mata ay matalim at makahulugan na nakatitig.Sinong hindi maiilang sa gwapo niyang mukha lalo na’t may pinagsamahan kami k
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= A day later, hinarap ako ni Enzo. “It seems like the hospital is at fault, and the doctor. I found out that both of them are cooperating to ruin you huh?” Hinarap niya sa akin ang tablet na dala niya. “What did you do? Why do they hate you so much?” kwestyon ni Enzo at nakapandekwatrong naupo sa harapan ko. “Ewan. I’m just doing my best as a doctor, and maybe they hated that I’m determined,” walang ganang sagot ko. Pasimple kong nahilot ang sintido, inaamin kong nas-stress ako. Aside from my case, hawak ko rin ang kaso ng ibang mga doctor dito sa hospital ko. “Hmm, then let’s do this. I won’t be back in a while, doc…” Napatitig ako kay Enzo sa sinabi niya, ba’t kailangan pa niya sabihin sa akin? ‘Ano ‘yan update?!’ “You might miss me, but please don’t. I’ll investigate about your case,” mayabang niyang sabi kaya napangiwi ang mukha ko. Alam ko naman gwapo siya pero anong sinasabi sabi niyang mamimiss ko siya?! “Kapal. Kahit mawala k
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View=“It seems that you found a new and persistent enemy, doc.” Tumaas kaagad ang kilay ko sa bungad ni Enzo na dala-dala ang apat na folder.“Ano na naman ‘yan?” pagod na pagod kong sabi at napaupo na lang sa harap ng desk ko.Nagkibit balikat siya at huminga ng malalim. “Another 4 cases of malpractice, and one is done by you.” “Ako? Wala akong mali sa mga operasyon na nagawa ko, never in my life that I will make a mistake.” I was so confident not until he opened up the folder and placed it in front of me.Napahinto ako nang makilala ang pasyenteng iyon, but t-that was from abroad pa… Kinuha ko ang papel at tinitigan.“C-Care to elaborate?” nangatal ang labi ko dahil ang pasyenteng iyon ay ipinasa ko na sa ibang doctor dahil aalis na ako sa bansa at babalik sa Pinas.“You seem disturbed, did you really not made a mistake?” he sarcastically said but then hindi ako nakasagot.“J-Just elaborate.”“This patient died yesterday, her parents came here and sue
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= Meanwhile… Kaharap ko na naman si Enzo, handing me a piece of folder with important documents inside. “Abogado ka ‘di ba? Why don’t you try talking about it the easy way I can understand?” nauubos pasensya kong sabi. Mahina siyang natawa. “I thought you’re a genius?” asar niya. “Yeah, but I don’t have the time to process those terms when I’m a doctor. Kaya ka nga ginawang abogado ‘di ba?” sarkasmo kong sagot. Ngumisi ang labi niya at tumango tango. “Tawang tawa? Ilahad mo na kaya yung kaso?” napipikon kong sumbat kay Enzo na gwapong gwapo na nakangisi habang nakatitig sa mukha ko na para bang nag-eenjoy siya na naiinis ako. Napangisi si Enzo, halatang inaasar ako sa bawat salita niya. “Relax, doc. Akala ko ba sanay ka sa pressure? Or is it different kapag ako ang kaharap mo?” Napasinghap ako sa inis. “Kahit sino pa ang kaharap ko, hindi mo ako kayang ilagay sa alanganin, Atty. Fuentabella. Kung gusto mong pag-usapan ang kaso, pag-usapa
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= Enzo’s face were shocked after hearing what happened to his sister, at the same time he doesn’t have a clue. Inilipat rin kalaunan si Elysia sa isang pribadong kwarto at ako ang naging doctor niya. After 2 hours, naisipan ko bisitahin siya. “Good evening, Ely.” “H-Hello ate,” nahihiyang tugon niya kaya matipid ko siyang nginitian. “Ease up, Ely. Ako lang ‘to,” nakangiting sabi ko. “Check ko lang yung IV mo ha,” paalam ko na rinnat inayos ang dextrose niya. Maya-Maya ay naramdaman kong bumukas ang pinto at iniluwa no’n si Enzo at Elias. Tsk, parehas na gwapo. Halatang mana kay tito-atty. “You’re here pala, ate,” bati ni Elias at lumapit kay Ely. Sinulyapan ko si Enzo na tahimik lang na nakatingin sa akin. Ang buhok niyang palaging nakaayos ay bagsak ngayon at humaharang ang ilang hibla sa kanyang mga mata, pero kahit na ganoon kitang kita pa rin ang lakas ng dating niya. Habang inaayos ko ang IV ni Elysia, ramdam ko ang bigat ng tingin
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= A few days later… It was my 5th day in working here at this hospital. I receieved a lot of patients and at the same time I was discriminated. Wala akong gana at dahil na ‘yon sa head doctor dito, gigil na gigil ito sa akin at dahil hindi nila alam na ako ang may ari ng ospital ay hindi sila natatakot na tiradurin ako na mukhang bago lang sa kanila. “Kahit pa graduate ka at nakapasa with highest score, iba pa rin ang hirap ng school sa Pinas kaya huwag mo ‘ko tuturuan!” sermon nito sa akin ngunit nanatili akong nakatayo sa harap niya at nakatungo ang ulo. ‘I am sa surgeon…’ “Okay doc,” kalmadong sabi ko na lang. Habang naglalakad ako palabas ng operating room, naririnig ko pa rin ang pagbulong-bulungan ng mga staff. “Ang yabang no’n, akala mo kung sinong magaling… bago pa lang naman.” “Pinapasikat lang ng apelyido, kaya siguro nakuha ‘tong posisyon na ‘to…” Bawat salitang naririnig ko ay parang kutsilyong bumabaon sa dignidad ko, p