Naalimpungatan ako ng magmulat ay natatanaw ko si Eros na nagbibihis na, he’s wearing his favorites turtle neck but it’s a shirt for today and it’s red. The next thing is he grabbed his black waterproof hoodie. Tumerno naman ang itim niyang pants, bumangon ako dahilan para lingunin niya. “It’s raining today,” mahinahon niyang sabi at sumilip sa bintana kaya natanaw ko kung gaano kalakas ‘yon. Kaya pala ganoon ang kaniyang suot, “breakfast?” Kwestyon ko. “Let’s eat.” Sagot niya kaya lumabas na ako ng kwarto upang mag banyo, tapos ay naupo na ako sa table at may simpleng pagkain na tulad ng bacon at egg isama na natin ang toasted bread na mukhang siya ang may gawa. Kumain kaming dalawa, kaya naman ng matapos ay alam kong aalis na siya. “Ingat.” Kinawayan ko pa siya, he chuckled. “Lock doors, darling—“ “Yuck Eros, don’t call me that, are you my sugar daddy?” Maarteng sabi ko dahilan para matawa siya. “Daddy lang,” kinindatan niya ako at kumaway patalikod. Nang makaalis na siya ay
“It was opened ten years ago, Eros. Inabot rin ng isang taon ang kaso. Imposible na nabuksan ‘yan limang taon ang nakalipas.” Alanganin akong ngumiti nang sabihin ko ‘yon, matagal akong tinitigan ni Eros. “Isang beses lang ba nabuksan ang kaso?” Tanong niya kaya tumango ako. “It was opened four times.” Sagot niya at ibinaba sa harap ko ang isang folder. “Unang kaso, si Santiago ang abogado. Pangalawang bukas nagtagal lang ng isang buwan, 7 years ago. Pangatlo, 6 years ago, three weeks lang ang itinagal hindi pa napunta sa korte. Pang apat dalawang buwan ang itinagal ng kaso and it was five years ago.” Napalunok ako at nagtaka ng sobra. “Sinong nagbukas?” “Daddy mo.” Sagot niya dahilan para manlaki ang mata ko. “Really?” Kwestyon ko. “Yeah.” Sagot niya kaya sandali akong natulala, kung ganoon binubuksan ni dad ‘yon at hindi niya pinaalam sa akin? “Ito na ang pang lima na nabuksan ang kaso?” Tumango si Eros kaya huminga ako ng malalim. Alam kong ginahasa si mommy noon
(SPG WARNING! Might be disturbing and triggering.) M-Murder? “Just give up the case Eros, damn it why do you even have to take it? Alam ba ni Ms. Zamora ang tungkol sa kaso ng mommy niya hindi ba’t hindi nga niya alam na murder— Ms. Zamora.” Tinignan ko ang kapapasok lang ngunit nagtuluan na ang luha ko. “Mayi.” Lalapit sana sa akin si Eros pero tumayo ako at umiling. “I’m okay.” Mahinahon na sabi ko at inayos ang folder. “I’m sorry, aalis muna ako.” Hindi ko pinansin ang isang abogado na kasama niya at tsaka ko tinitigan ang sahig dahil sa sakit na nararamdaman. “Mayella, pull yourself together.” Mariin akong pumikit at nagsimulang humikbi ng humikbi. “H-Huwag mo muna akong hawakan,” nanginginig ang tinig kong pakiusap. Natataranta kong inabot ang bag ko at tsaka ako nagmamadaling naglakad papalabas pero bago pa man ay may humuli na sa akin. “Mayella, listen—“ “O-Okay lang ako, s-salamat.” Binawi ko ang braso ko at nagmamadali akong lumabas ng opisina niya, tum
“Usap muna kayo.” Iniwan nila ako kay Eros kaya naman tinitigan ko si Eros ng matagal. “I’m really sorry if you found out that way, Mayi.” Naupo siya sa gilid ng kama ng ospital at bahagyang napayuko. “I heard from your dad that you suffered depression because of your mom’s loss. Hindi ko alam na pupunta ka sa office ko kaya hindi ko naitago lahat ng ‘yon.” Lumunok ako at pinakinggan siya. “Maybe, it’s already time for me to find out what really happened. Gusto ko lang talagang magluksa kahit isang araw para mailabas ko yung nararamdaman ko at hindi ko inaasahan na may ganitong mangyayari.” Matipid akong ngumiti. “If this is murder then they really have to pay, whatever it takes.” Tumango tango si Eros. “I studied your mom’s case, and the first time I scanned it I knew it was murder. I actually wanted to interview the three attorneys who held the case before, but I found out the two were already dead.” Nanlaki ang mata ko sa narinig, seryoso? “Are they old?” “No, they’r
Sunod na araw ay nagbihis ako ng kaakit akit, pero hindi ako dumeretso sa law firm ni Eros kundi sa law firm na pag-aari ng Santiago. Nang makapasok ay dumeretso ako sa opisina ng panganay na anak ni mayor, pamilyang abogado sila ngunit nakakatawang ganoon sila magtrabaho. Pagkapasok ko ay kusang ngumisi ang labi ko ng tinignan kaagad nito ang kabuohan ko. “Attorney Santiago.” Bati ko, tinignan nito ang mukha ko bago siya tumayo. He looks professional because of his suit. “Ms.Zamora, I don’t have any appointment with you?” Kwestyon nito, sa takong kong apat na pulgada ang taas kaya ko ‘tomg ihampas sa ulo mo ngayon tch. Ang maiksing dress ko ay sanay ko namang suotin dahil pag nasa party noon ganito ang mga damitan ko. “Then can I have an appointment with you now, attorney?” Ginandahan ko ang ngiti ko, nakita ko naman ang paglunok nito bago umiwas tingin at huminga ng malalim. “Sure, sit down.” Itinuro niya ang entertainment part ng opisina niya sa kung saan may maliit na m
“Dad, don’t you guys know how to knock?” Kwestyon ni Eros na hindi man lang ba siya nahihiya na nahuli kami ng dad niya na ginagawa ang oh my goodness. Nang makita ko ang pagngisi ng dalawang kapapasok ay nasapo ko ang pisngi ko. “I’m really sorry po.” Nahihiyang sabi ko. “It’s okay, that’s normal. Gawain ko rin ‘yan ng kabataan ko—“ “Dad, be ashamed.” Seryosong sabi ni Kuya Ashanti. “As if I didn’t caught you making out with—“ “Dad.” Pigil naman ni Eros na para bang iniiwasan niyang marinig ng kapatid ang pangalan na babanggitin, baka ex ni Kuya Ashanti? “Sorry, but we need you to take care of our company for a moment, Eros. I remember you studied business even just for a year.” Ngumiwi kaagad si Eros sa narinig halatang ayaw. “Aalis po muna ako, thank you.” Nakangiting sabi ko at tsaka tinanguan lang si Eros tsaka ako nagmamadaling umalis. Huminga ako ng malalim at tsaka ko tinanong si Espi kung nasaan si Shobe ng mabisita ko naman siya, kagat kagat ko ang labi kong
Makalipas ang araw ay salubong ang kilay kong tinitigan si Eros sa ‘di kalayuan dahil nakita ko ang hindi pamilyar na babae na hinahampas hampas pa siya sa braso napaka-landi.Pinagkrus ko ang braso ko at pinanood sila, nasa hallway naman kami ng law firm niya ano’t hindi niya makita na nandito ako? Abalang-abala?Nang lingunin niya ako ay ngumiti kaagad ako at lumapit, I’m wearing a simple casual shirt and shorts today. “Having fun?” Nakangiting tanong ko dahilan para matigilan ang babae.“Uhm excuse me?” maarteng sabi nito.“Obviously not talking to you, miss. Are you having fun, attorney?” Tinaasan ko siya ng kilay dahilan para sumeryoso ang mukha niya at tsaka tumikhim.“What an attitude,” bulong ng babae kaya umirap ako.“Ha?” Hinarap ko ito.“I said—““Hattitude mo mukha mo,” ngiwing sabi ko na mahinang ikinatawa ni Eros.“Excuse us, miss—“ hindi ko na pinatapos si Eros at tsaka ako naunang pumunta sa office niya humabol naman siya ay tatawa tawang inakbayan ako.“Jealous ka ba
“You think I would fall from your trap?” Nangunot ang noo ko kuno at tinitigan lang siya. “Are you kidding me? Using you, I thought you figured out that I want you.” Maangan ko at kunyare ay hindi ko napigilan ang bahagyang pagtaas ng boses na ikinagulat niya. “I-I mean.. I-I didn’t mean to— fine. You heard it right, I hate this,” mariing sabi ko kuno at napaiwas tingin, sana ay maniwala siya. “Tsk.” Nakagat ko ang ibabang labi ng marinig ang singhal niya. “I’ll go home.” Nahihiya ko kunong sabi. “I can’t take the awkwardness I just did, because of what you said.” Maarte kong sabi, nakakasuka Mayella. Hindi ko alam na ganito ka ka-plastic. “And it’s your fault okay? Your fault. Don’t you tease me.” Mahina siyang natawa, ganiyan nga makuha ka sa panloloko ko. “Sure, I’ll drop you off.” Nakangiting sabi niya kaya naman nang makasakay sa sasakyan niya ay alas nuebe na rin, nang nasa harap ng condo ko ay kinawayan ko siya ng maayos at nang humarap sa veranda ng pad ko sa ta
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View=Dahil sa nangyari ay nagkaroon ako ng bahagyang hiya at pagkailang sa kanyang presensya. Tila sasabog ang mukha ko sa sobrang init nito sa tuwing nasusulyapan ko ang mukha niya at nararamdaman ko ang presensya niya.One day, I was summoned to his office due to his busy schedules. Busy rin naman ako sa ospital pero kaso ko ang hawak niya kaya dapat lang siguro… Tama lang naman na ako ang pumunta ‘di ba?While I was waiting outside his office, I heard kasi nagbibihis siya. ‘Yon ang habilin niya sa secretary niya kaya wala akong pagpipilian.“Come in!” malakas na sabi niya kaya binuksan ko ang pinto papasok sa opisina niya at napalunok ako nang bahagyang makita ang dibdib niya dahil sinasarado niya ang ilan sa mga butones na hindi natapos.Umiwas tingin ako kaagad nang nakatingin siya sa akin habang sinasarado iyon. Ang asul niyang mata ay matalim at makahulugan na nakatitig.Sinong hindi maiilang sa gwapo niyang mukha lalo na’t may pinagsamahan kami k
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= A day later, hinarap ako ni Enzo. “It seems like the hospital is at fault, and the doctor. I found out that both of them are cooperating to ruin you huh?” Hinarap niya sa akin ang tablet na dala niya. “What did you do? Why do they hate you so much?” kwestyon ni Enzo at nakapandekwatrong naupo sa harapan ko. “Ewan. I’m just doing my best as a doctor, and maybe they hated that I’m determined,” walang ganang sagot ko. Pasimple kong nahilot ang sintido, inaamin kong nas-stress ako. Aside from my case, hawak ko rin ang kaso ng ibang mga doctor dito sa hospital ko. “Hmm, then let’s do this. I won’t be back in a while, doc…” Napatitig ako kay Enzo sa sinabi niya, ba’t kailangan pa niya sabihin sa akin? ‘Ano ‘yan update?!’ “You might miss me, but please don’t. I’ll investigate about your case,” mayabang niyang sabi kaya napangiwi ang mukha ko. Alam ko naman gwapo siya pero anong sinasabi sabi niyang mamimiss ko siya?! “Kapal. Kahit mawala k
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View=“It seems that you found a new and persistent enemy, doc.” Tumaas kaagad ang kilay ko sa bungad ni Enzo na dala-dala ang apat na folder.“Ano na naman ‘yan?” pagod na pagod kong sabi at napaupo na lang sa harap ng desk ko.Nagkibit balikat siya at huminga ng malalim. “Another 4 cases of malpractice, and one is done by you.” “Ako? Wala akong mali sa mga operasyon na nagawa ko, never in my life that I will make a mistake.” I was so confident not until he opened up the folder and placed it in front of me.Napahinto ako nang makilala ang pasyenteng iyon, but t-that was from abroad pa… Kinuha ko ang papel at tinitigan.“C-Care to elaborate?” nangatal ang labi ko dahil ang pasyenteng iyon ay ipinasa ko na sa ibang doctor dahil aalis na ako sa bansa at babalik sa Pinas.“You seem disturbed, did you really not made a mistake?” he sarcastically said but then hindi ako nakasagot.“J-Just elaborate.”“This patient died yesterday, her parents came here and sue
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= Meanwhile… Kaharap ko na naman si Enzo, handing me a piece of folder with important documents inside. “Abogado ka ‘di ba? Why don’t you try talking about it the easy way I can understand?” nauubos pasensya kong sabi. Mahina siyang natawa. “I thought you’re a genius?” asar niya. “Yeah, but I don’t have the time to process those terms when I’m a doctor. Kaya ka nga ginawang abogado ‘di ba?” sarkasmo kong sagot. Ngumisi ang labi niya at tumango tango. “Tawang tawa? Ilahad mo na kaya yung kaso?” napipikon kong sumbat kay Enzo na gwapong gwapo na nakangisi habang nakatitig sa mukha ko na para bang nag-eenjoy siya na naiinis ako. Napangisi si Enzo, halatang inaasar ako sa bawat salita niya. “Relax, doc. Akala ko ba sanay ka sa pressure? Or is it different kapag ako ang kaharap mo?” Napasinghap ako sa inis. “Kahit sino pa ang kaharap ko, hindi mo ako kayang ilagay sa alanganin, Atty. Fuentabella. Kung gusto mong pag-usapan ang kaso, pag-usapa
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= Enzo’s face were shocked after hearing what happened to his sister, at the same time he doesn’t have a clue. Inilipat rin kalaunan si Elysia sa isang pribadong kwarto at ako ang naging doctor niya. After 2 hours, naisipan ko bisitahin siya. “Good evening, Ely.” “H-Hello ate,” nahihiyang tugon niya kaya matipid ko siyang nginitian. “Ease up, Ely. Ako lang ‘to,” nakangiting sabi ko. “Check ko lang yung IV mo ha,” paalam ko na rinnat inayos ang dextrose niya. Maya-Maya ay naramdaman kong bumukas ang pinto at iniluwa no’n si Enzo at Elias. Tsk, parehas na gwapo. Halatang mana kay tito-atty. “You’re here pala, ate,” bati ni Elias at lumapit kay Ely. Sinulyapan ko si Enzo na tahimik lang na nakatingin sa akin. Ang buhok niyang palaging nakaayos ay bagsak ngayon at humaharang ang ilang hibla sa kanyang mga mata, pero kahit na ganoon kitang kita pa rin ang lakas ng dating niya. Habang inaayos ko ang IV ni Elysia, ramdam ko ang bigat ng tingin
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= A few days later… It was my 5th day in working here at this hospital. I receieved a lot of patients and at the same time I was discriminated. Wala akong gana at dahil na ‘yon sa head doctor dito, gigil na gigil ito sa akin at dahil hindi nila alam na ako ang may ari ng ospital ay hindi sila natatakot na tiradurin ako na mukhang bago lang sa kanila. “Kahit pa graduate ka at nakapasa with highest score, iba pa rin ang hirap ng school sa Pinas kaya huwag mo ‘ko tuturuan!” sermon nito sa akin ngunit nanatili akong nakatayo sa harap niya at nakatungo ang ulo. ‘I am sa surgeon…’ “Okay doc,” kalmadong sabi ko na lang. Habang naglalakad ako palabas ng operating room, naririnig ko pa rin ang pagbulong-bulungan ng mga staff. “Ang yabang no’n, akala mo kung sinong magaling… bago pa lang naman.” “Pinapasikat lang ng apelyido, kaya siguro nakuha ‘tong posisyon na ‘to…” Bawat salitang naririnig ko ay parang kutsilyong bumabaon sa dignidad ko, p
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= “Anong ginagawa mo dito?” malamig kong tanong habang sinusubukang huwag magpakita ng emosyon. “Legal counsel ako ng ospital na ‘to,” kalmado niyang sagot habang nakatingin sa akin nang diretso. “Looks like we’ll be seeing a lot of each other.” Halos mamilipit ang kamay ko sa inis. Gusto ko sanang tanungin kung bakit sa dami ng lugar ay dito pa siya napadpad, pero pinigilan ko ang sarili ko. Ayokong bigyan siya ng satisfaction na naiinis ako. “Kung nandito ka para manggulo, baka pwede kang humanap ng ibang ospital na abalahin,” sagot ko nang may bahid ng iritasyon. Umangat ang isang kilay niya. “Relax, Doc. I’m not here to ruin your day—well, not entirely. Trabaho lang. I take my job seriously, unlike some people who run away from their responsibilities.” Napasinghap ako sa sinabi niya. Alam kong may pinatatamaan siya, at ramdam ko ang sakit ng mga salita niya kahit pa anong pilit kong huwag pansinin. “If you’re implying something, j
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= After my mom made a heartfelt words to my dad, bumaba na sila ng stage at lumapit sa table namin. “My unica hija,” malambing na sabi ni mommy at yumakap sa akin ng mahigpit. “I missed you so much anak,” bulong niya. “I miss you too mommy.” “Will you stay with us for good?” bungad ni daddy pagkayakap niya sa akin. Napahinto ako bigla. Sa gilid ng mata ko ay pansin ko ang pag-aabang ni Enzo sa mga sagot ko. “I’ll think about it dad. The salary is good there,” mahinahon na sabi ko. “If you lack financial, I can handle it anak. Hindi mo na kinukuha ang allowance mo sa akin,” sabi ni daddy pagkaupo namin. “No dad, I have to be independent rin po ‘no. I’m old enough to be married,” kalmadong sabi ko. Napansin ko ang asul na mata ni Enzo na sumiring kaya naman napairap rin ako. ‘He’s really getting into my nerves…’ Then suddenly, I remember his case. Napanalo niya kaya? Pagkatapos ng dinner, nagkayayaan ang lahat na magpunta sa garden pa
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= 4 YEARS LATER… Halos madaliin kong tumakbo pababa ng airport hila-hila ang maleta ko. Male-late na ako sa wedding anniversary ni mommy at daddy! May tinapos pa kasi akong operation bago ang flight ko. Nang makalabas ay pumara agad ako ng taxi. Habang on the way sa venue ay napasandal ako sa taxi. Pagod na pagod ako eh. Halos 20 minutes rin ang byahe papunta sa venue galing sa airport. Pagkababa sa hotel ay inutos ko na sa tauhan nila daddy ang maleta dahil maayos naman na ang dress na suot ko. Halos lakad takbo ang ginawa ko para lang makahabol sa main event ng anniversary nila mommy at daddy. Habang tumatakbo ay halos hindi ko mapigil ang sariling katawan ma bumangga sa mataas na bulto na nasa harapan ko dahil sa bilis ko at madulas ang heels. “Oh my god! I’m sorry!” mabilis na sabi ko at lumayo, nang tingalain ko ito ay halos manlaki ng bahagya ang mata ko dahil nakilala ko kaagad ang may ari ng asul na pares na mga mata. ‘Damn, w