=Aria Maeve Sienna’s Point Of View=Ngunit isang linggo na ang lumipas ay alam kong may mas malala na nangyayari kay Enzo. His dad called me…“Aria, can I ask you a favor?” Ang mahinahon na boses ni Tito Eros ay pinakaba ako.“Sure tito…”“Can you go to Enzo’s office? He’s not eating. Masyado siyang focused sa case, I think as a young lawyer… He’s very affected,” kalmadong sabi nito.“Sige po tito, pupuntahan ko. Hindi ko na lang po sasabihin,” maayos na sabi ko.Dahil doon ay napabuntong hininga ako. I was also busy with my upcoming practical exams.Pagkatapos kong kausapin si Tito Eros, hindi ko maiwasang kabahan. Kilala ko si Enzo — hindi siya ang tipo ng tao na basta-basta bumibitaw. Ngunit alam ko rin na may hangganan ang bawat tao, kahit gaano pa sila kalakas. At sa sitwasyon ngayon, parang unti-unting nauubos ang lakas niya dahil sa kasong hawak niya.Agad akong nagbihis at nagmaneho patungo sa opisina ni Enzo. Pagdating ko roon, ramdam ko na agad ang bigat ng atmospera. Tahimi
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= As days goes by, I can see how devastated Enzo is… He was always out of it and doesn’t have time for me. It all changed an instant. He became very busy to the point that I feel like he forgets about me. “Enzo…” kalmadong tawag ko sa kanya. Napalingon siya ngunit binasa muli ang kaso na kanyang hawak. “Enzo, kumain ka na muna—” “Later baby,” mahinahon niyang tugon. “Dalawang oras ka na tanggi nang tanggi sa akin alam mo ba ‘yon?” Hindi maalis sa tono ko ang pagiging dismayado. Napahinto siya at nasulyapan ako. Balisa, bumuntong hininga siya. “B-Baby patapos naman na po,” mahinahon niyang aniya. “Yeah, go ahead then,” ngiwing sabi ko. But then another hour goes by and I’ve lost my patience. “Aalis na ako,” mahinang sabi ko nang makalapit kay Enzo. Nagulat si Enzo at sinulyapan ako. “Huh? It’s early baby—” “So bakit ba ako nandito, Enzo? Pinakakain kita, hindi mo pinapansin yung luto ko. I told you to eat first! Kakain ka lang! You’r
=Enzo Dane’s Point Of View= Pagkababa ko sa sasakyan sa harap ng law firm ay napahinto ako nang makita ang kumpol-kumpol na tao. Ngunit pagkadaan ko ay natigilan ako nang may magbuhos sa akin ng kung anong likido. Hindi lang ‘yon, may nagbato rin ng itlog at tumama sa akin ang lahat nang mabasag ito. Mabilis na lumapit yung guard sa akin at halos mahilo ako nang bato na ang tumama sa ulo ko. “Atty!” malakas na tawag ng guwardiya at tinangay ako papasok sa building. Pinaupo nila ako sa lounge at mariin akong napapikit. Hinawakan ko ang tinamaan. “Ah, shit…” daing ko at nang alisin ko ang kamay sa ulo ay natigilan ako nang may dugo. “Hala attorney!” nag-aalalang tawag nila sa akin. “Sa clinic! Sa clinic bilis!” naghihisteryong sabi ng guwardiya at inalalayan agad ako. Pagkarating sa clinic ay inasikaso ako ng nurse namin. “Pahinga ka muna attorney,” mahinahon na sabi ng nurse kaya naman umiling ako. “Hindi na, I still have a lot of caseloads,” kalmadong sabi
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= Bago pa man ako makapaglakad papaalis sa opisina ni Enzo ay narinig ko ang malakas na pagbagsak dahilan para awtomatiko akong mapalingon. Nanlaki ang mata ko nang makitang nawalan ng malay si Enzo. “Enzo?!” gitil ko at mabilis siyang nilapitan. Mabilis na kumabog ang dibdib ko sa labis na kabang naramdaman. Tinapik tapik ko ang pisngi niya. Nang wala siyang response ay mabilis kong pinindot ang telephone na directed sa kanyang secretary. “Tumawag kayo ng ambulance, bilis!” sigaw ko doon at binalikan si Enzo. Ihiniga ko ang kanyang ulo sa aking hita habang sinusubukan kong gisingin siya. “Enzo! Wake up!” naiiyak kong sabi. Sobra ang pag-aalala ko at natatakot ako na baka napano na siya. Later on dumating ang stretcher at ang mga paramedics dahilan para sumunod ako kaagad. Sumakay ako sa ambulance kasama si Enzo. Pagkarating sa ospital ay dinala kaagad siya sa emergency for check-up. “Background miss?” “Few hours ago he was hit by a
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= Pagdating nila tita at tito ay gumilid ako. “Mom, don’t worry. I’m fine,” pangunguna na ni Enzo kaya mahina ko siyang kinalabit sa paa dahilan para sulyapan niya ako. “Fine?! How is it fine! You’re going through it without even telling me! Anak naman!” umiiyak na sabi ni Tita Mayi, halatang worried talaga siya kay Enzo habang si Tito Eros ay bumuntong hininga. “I want you out of this case, Enzo… I guess that’s enough,” sabi ni Tito Eros. Lumaki ang mata ni Enzo at dahan-dahan na bumangon. “No dad, I started the case with you. Hindi ako aalis—” “I’m the leader attorney of this case, Enzo. Just listen please—” “No dad, tatapusin ko yung kaso.” Nagmatigas pa si Enzo hanggang sa walang nagawa si Tito Eros kundi suminghal. Later on, lumabas ako ng ER but I heard Tito Eros and Tita Mayi arguing. “Hindi ko na alam Eros, hindi ko lang alam ha. Noong ikaw lang halos malagutan ako ng hininga kada napapahamak ka... Tapos paano ko kakayanin kung pa
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= Nang makalabas si Enzo sa ospital ay doon ako sa tabi niya nag-aaral. “Hija, iiwan na namin si Enzo sa’yo ha? Ayaw niya rin umuwi eh,” mahinahon na sabi ni Tita Mayi. “Yes po tita, diyan lang po sa malapit yung condo ko…” paninigurado ko. Pagkaalis nina Tita Mayi, bumuntong-hininga ako habang sinulyapan si Enzo na nakaupo sa sofa ng penthouse niya, tila abala sa pagbabasa ng mga dokumento. Kahit pa kakalabas lang niya sa ospital, halatang hindi pa rin siya tumitigil sa pagtatrabaho. “Enzo, akala ko ba magpapahinga ka muna?” tanong ko habang iniayos ang mga gamit ko sa dining table. Plano ko sanang samahan siya para makapag-aral rin ako ng maayos. “Hinihintay ko lang matapos yung client meeting bukas. Kailangan kong i-review ito,” sagot niya nang hindi tumitingin sa akin, masyadong nakatutok sa papel na hawak niya. Lumapit ako sa kanya at kinuha ang dokumento mula sa kanyang kamay. Napatingin siya sa akin, halatang nagulat sa ginawa ko. “A
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= We were sitting next time each other when someone knocked on his office door. Umayos ako ng upo. “Attorney, may urgent meeting po kayo for the case. Papasukin ko na po ba?” mahinang tanong ng secretary niya kaya matipid akong ngumiti kay Enzo na sumulyap sa akin. “Go ahead. Doon muna ako sa shop ni Tita Mayi,” nakangiting paalam ko at tumayo. “Okay babe. Papasukin mo na,” senyas niya kaya nang umalis yung babae ay natigilan ako nang paupuin ako muli ni Enzo at mabilis na halikàn sa labi dahilan para mapapikit ako. Nang may kumatok ay umayos ako kaagad. Ngunit napansin kong may lipstick sa labi ni Enzo kaya mabilis kong pinahid ‘yon. “Sutil,” bulong ko at kumaway na at mabilis na umalis. Hindi naman maipinta ang ngisi sa mga labi niya bago tumango. Paglabas ko ng opisina ni Enzo ay hindi ko mapigilan ang pagtibok ng puso ko. Ang lakas ng impact ng ginawa niya—kahit ilang beses na niya akong hinalikan, nakakakilig pa rin. Mabilis akong tu
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= Pagdating namin sa condo, ramdam ko ang kakaibang saya sa paligid. Hindi ko alam kung dahil ba sa presensya ni Enzo o dahil lang sa mga nakakakilig niyang banat na hindi ko magawang isnabin. “Ano yung plan mo?” tanong ko habang sinusundan siya papasok sa unit. “Secret. Relax ka lang, Aria,” sagot niya habang naglalakad papunta sa kusina. Napansin kong may nakahanda nang hapunan sa mesa—simple pero elegante. Candles, wine, at mga paborito kong pagkain. Napakunot ang noo ko. “Enzo? Did you plan this?” tanong ko, hindi makapaniwala. “Of course. Gusto ko lang i-celebrate na nakalabas na ako ng ospital at… kasama kita,” seryoso niyang sabi habang inilalapit ako sa mesa. “Ang corny mo,” biro ko, pero hindi ko naitago ang kilig ko. “Corny na kung corny, basta ikaw ang kasama ko,” sagot niya habang hinila ako paupo. Tahimik kaming kumain, pero ramdam ang init ng bawat tinginan. Panay ang ngiti ni Enzo sa akin, at kahit anong pilit kong iwas
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View=“It seems that you found a new and persistent enemy, doc.” Tumaas kaagad ang kilay ko sa bungad ni Enzo na dala-dala ang apat na folder.“Ano na naman ‘yan?” pagod na pagod kong sabi at napaupo na lang sa harap ng desk ko.Nagkibit balikat siya at huminga ng malalim. “Another 4 cases of malpractice, and one is done by you.” “Ako? Wala akong mali sa mga operasyon na nagawa ko, never in my life that I will make a mistake.” I was so confident not until he opened up the folder and placed it in front of me.Napahinto ako nang makilala ang pasyenteng iyon, but t-that was from abroad pa… Kinuha ko ang papel at tinitigan.“C-Care to elaborate?” nangatal ang labi ko dahil ang pasyenteng iyon ay ipinasa ko na sa ibang doctor dahil aalis na ako sa bansa at babalik sa Pinas.“You seem disturbed, did you really not made a mistake?” he sarcastically said but then hindi ako nakasagot.“J-Just elaborate.”“This patient died yesterday, her parents came here and sue
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= Meanwhile… Kaharap ko na naman si Enzo, handing me a piece of folder with important documents inside. “Abogado ka ‘di ba? Why don’t you try talking about it the easy way I can understand?” nauubos pasensya kong sabi. Mahina siyang natawa. “I thought you’re a genius?” asar niya. “Yeah, but I don’t have the time to process those terms when I’m a doctor. Kaya ka nga ginawang abogado ‘di ba?” sarkasmo kong sagot. Ngumisi ang labi niya at tumango tango. “Tawang tawa? Ilahad mo na kaya yung kaso?” napipikon kong sumbat kay Enzo na gwapong gwapo na nakangisi habang nakatitig sa mukha ko na para bang nag-eenjoy siya na naiinis ako. Napangisi si Enzo, halatang inaasar ako sa bawat salita niya. “Relax, doc. Akala ko ba sanay ka sa pressure? Or is it different kapag ako ang kaharap mo?” Napasinghap ako sa inis. “Kahit sino pa ang kaharap ko, hindi mo ako kayang ilagay sa alanganin, Atty. Fuentabella. Kung gusto mong pag-usapan ang kaso, pag-usapa
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= Enzo’s face were shocked after hearing what happened to his sister, at the same time he doesn’t have a clue. Inilipat rin kalaunan si Elysia sa isang pribadong kwarto at ako ang naging doctor niya. After 2 hours, naisipan ko bisitahin siya. “Good evening, Ely.” “H-Hello ate,” nahihiyang tugon niya kaya matipid ko siyang nginitian. “Ease up, Ely. Ako lang ‘to,” nakangiting sabi ko. “Check ko lang yung IV mo ha,” paalam ko na rinnat inayos ang dextrose niya. Maya-Maya ay naramdaman kong bumukas ang pinto at iniluwa no’n si Enzo at Elias. Tsk, parehas na gwapo. Halatang mana kay tito-atty. “You’re here pala, ate,” bati ni Elias at lumapit kay Ely. Sinulyapan ko si Enzo na tahimik lang na nakatingin sa akin. Ang buhok niyang palaging nakaayos ay bagsak ngayon at humaharang ang ilang hibla sa kanyang mga mata, pero kahit na ganoon kitang kita pa rin ang lakas ng dating niya. Habang inaayos ko ang IV ni Elysia, ramdam ko ang bigat ng tingin
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= A few days later… It was my 5th day in working here at this hospital. I receieved a lot of patients and at the same time I was discriminated. Wala akong gana at dahil na ‘yon sa head doctor dito, gigil na gigil ito sa akin at dahil hindi nila alam na ako ang may ari ng ospital ay hindi sila natatakot na tiradurin ako na mukhang bago lang sa kanila. “Kahit pa graduate ka at nakapasa with highest score, iba pa rin ang hirap ng school sa Pinas kaya huwag mo ‘ko tuturuan!” sermon nito sa akin ngunit nanatili akong nakatayo sa harap niya at nakatungo ang ulo. ‘I am sa surgeon…’ “Okay doc,” kalmadong sabi ko na lang. Habang naglalakad ako palabas ng operating room, naririnig ko pa rin ang pagbulong-bulungan ng mga staff. “Ang yabang no’n, akala mo kung sinong magaling… bago pa lang naman.” “Pinapasikat lang ng apelyido, kaya siguro nakuha ‘tong posisyon na ‘to…” Bawat salitang naririnig ko ay parang kutsilyong bumabaon sa dignidad ko, p
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= “Anong ginagawa mo dito?” malamig kong tanong habang sinusubukang huwag magpakita ng emosyon. “Legal counsel ako ng ospital na ‘to,” kalmado niyang sagot habang nakatingin sa akin nang diretso. “Looks like we’ll be seeing a lot of each other.” Halos mamilipit ang kamay ko sa inis. Gusto ko sanang tanungin kung bakit sa dami ng lugar ay dito pa siya napadpad, pero pinigilan ko ang sarili ko. Ayokong bigyan siya ng satisfaction na naiinis ako. “Kung nandito ka para manggulo, baka pwede kang humanap ng ibang ospital na abalahin,” sagot ko nang may bahid ng iritasyon. Umangat ang isang kilay niya. “Relax, Doc. I’m not here to ruin your day—well, not entirely. Trabaho lang. I take my job seriously, unlike some people who run away from their responsibilities.” Napasinghap ako sa sinabi niya. Alam kong may pinatatamaan siya, at ramdam ko ang sakit ng mga salita niya kahit pa anong pilit kong huwag pansinin. “If you’re implying something, j
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= After my mom made a heartfelt words to my dad, bumaba na sila ng stage at lumapit sa table namin. “My unica hija,” malambing na sabi ni mommy at yumakap sa akin ng mahigpit. “I missed you so much anak,” bulong niya. “I miss you too mommy.” “Will you stay with us for good?” bungad ni daddy pagkayakap niya sa akin. Napahinto ako bigla. Sa gilid ng mata ko ay pansin ko ang pag-aabang ni Enzo sa mga sagot ko. “I’ll think about it dad. The salary is good there,” mahinahon na sabi ko. “If you lack financial, I can handle it anak. Hindi mo na kinukuha ang allowance mo sa akin,” sabi ni daddy pagkaupo namin. “No dad, I have to be independent rin po ‘no. I’m old enough to be married,” kalmadong sabi ko. Napansin ko ang asul na mata ni Enzo na sumiring kaya naman napairap rin ako. ‘He’s really getting into my nerves…’ Then suddenly, I remember his case. Napanalo niya kaya? Pagkatapos ng dinner, nagkayayaan ang lahat na magpunta sa garden pa
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= 4 YEARS LATER… Halos madaliin kong tumakbo pababa ng airport hila-hila ang maleta ko. Male-late na ako sa wedding anniversary ni mommy at daddy! May tinapos pa kasi akong operation bago ang flight ko. Nang makalabas ay pumara agad ako ng taxi. Habang on the way sa venue ay napasandal ako sa taxi. Pagod na pagod ako eh. Halos 20 minutes rin ang byahe papunta sa venue galing sa airport. Pagkababa sa hotel ay inutos ko na sa tauhan nila daddy ang maleta dahil maayos naman na ang dress na suot ko. Halos lakad takbo ang ginawa ko para lang makahabol sa main event ng anniversary nila mommy at daddy. Habang tumatakbo ay halos hindi ko mapigil ang sariling katawan ma bumangga sa mataas na bulto na nasa harapan ko dahil sa bilis ko at madulas ang heels. “Oh my god! I’m sorry!” mabilis na sabi ko at lumayo, nang tingalain ko ito ay halos manlaki ng bahagya ang mata ko dahil nakilala ko kaagad ang may ari ng asul na pares na mga mata. ‘Damn, w
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= Today was my last day here in Philippines. After our last conversation, I’ve never seen him, nor I even look for him. Kusa ko siyang nakikita sa kung saan-saan ngunit kahit tapunan ng tingin ay hindi niya ibinigay sa akin. I admit, I’m hurt. Ang sakit lang isipin na hanggang doon na lang talaga kami… Namimiss ko na siya… Sobra… Habang inaantay ang flight ko ay napatitig ako sa ticket at passport ko. ‘G-Gusto ko siyang makita at hilingin na balikan niya ako, but then he discarded me like I was nothing. G-Gusto ko magalit na lang sa kanya…’ Habang nakaupo ako sa departure area, ramdam ko ang bigat ng bawat segundo. Sa bawat tiktak ng orasan, parang may hinihila sa akin pabalik, pero pilit kong nilalabanan. Sinulyapan ko ang ticket at passport sa kamay ko. Ang mga ito na lang ang nagpapapaalala na may bagong simula akong naghihintay. Pero bakit ang bigat-bigat? ‘Gusto ko siyang makita… kahit sa huling pagkakataon.’ Napapikit ako at h
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= After drinking for another hour, naramdaman ko na ang hilo sa akin. Tumigil na ako dahil gusto ko na umuwi. “Lasing ka na beb?” tanong ng kaklase kong babae. Umiling naman ako. “Inaantok lang. Kailangan ko na rin umuwi pero,” sagot ko at bumuntong hininga. Later on lumipat yung kaklase kong lalake sa tabi ko. “Did you drive a car?” tanong niya kaya umiling ako. “I’ll just ride a taxi.” “Isasakay na kita mamaya,” suhestyon niya. “Kaya ko na.” After 15 minutes tumayo na ako at kinuha ang bag ko. Ako rin ang nagbayad ng nagastos namin. Pinilit ko maglakad ng deretso para lang hindi mahalata na lasing ako. Sa labasan ay naghintay ako ng taxi ngunit bago pa man pumaypay ang kamay ko ay may puntay sa kinatatayuan ko. Paglingon ko ay natigilan ako nang makita si Enzo. “I wanted to drive you home, but I know I drank a lot more than you did… I’ll just come with you,” mahinahon niyang sabi. “There’s no need, Enzo.” “I think I have to,”