The story of Enzo and Aria will have some spoils about the twin’s of Eros and Mayi. Happy reading! Hindi ko po pwede putulin ang daily update sorry! May calendar po ang mga writers na kailangang mag-update daily. Once hindi na po ako busy susubukin ko pong bumalik sa daily updates na 2-3 chapters! Salamat sa mahahabang pasensya niyo at pang-unawa! God bless!
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= Dinala ko si Ely sa condo ko, kumuha rin ako ng ice pack at hinayaan siyang hawakan iyon sa gilid ng kanyang pisngi. She’s still crying and crying. Wala akong masabi. ‘I’ve never been in a relationship…’ “What happened ba? P-Paano kayo umabot sa ganoong punto, Ely?” seryosong tanong ko at hinarap siya. Humihikbi niyang pinahid ang luha. “I-I caught him cheating on me ate, k-kaya kinompronta ko siya sa condo niya. H-He’s sleeping with my best friend. I-I hate it,” naputol ang sasabihin niya nang muli siyang maiyak. ‘What do they get from cheating? Stupid mens.’ “Hmm, you can tell me, go ahead..” “N-Nakita ko p-po kasi sila pumasok sa hotel, l-last night lang po. T-Then ang sweet po nila, they’re very affectionate and clingy. K-Kinaumagahan po pinuntahan ko at sinabi. Nagkasagutan po kami k-kaya nasampal ko siya tapos sinampal niya rin po ako ng ilang b-beses ate,” naiiyak niyang sabi at nasapo ang mukha. Mabilis ko siyang nilapitan a
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= Hiyang-Hiya ako dahil sa nangyari, napapasulyap ako kay Enzo habang umoorder si Ely at Elias ng food. “I’m really sorry guys,” hiyang-hiya kong sabi. Sabay napalingon sa akin ang kambal, “It’s okay ate, maybe you just made a mistake since your salt looks likes sugar,” sabi ni Ely sa akin. “Hindi ko napansin,” pabulong na sabi ko at nakalabing tumingin kay Enzo. Nakakahiya talaga! Napasunod ako kay Enzo nang tumayo siya at pumunta ng banyo. Inantay ko siyang makalabas at doon ako nag-puppy eyes. “Hmm?” malambing niyang sabi at inayos ang hibla ng mga buhok ko. “What is it?” kwestyon niya at ngumiti. “Sorry maalat yung kinain mo, tapos kinalahati mo pa…” pabulong kong sabi. Ngumiti siya. “It’s okay, if it’s sugar I’m sure it would be a chef’s kiss,” he cheered me up but I pursed my lips before pouting. “Drink more water ha? Baka magka-UTI ka dahil sa luto ko,” nahihiyang sabi ko ngumit ngumiti siya. “It’s good. Don’t worry, I like
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= Palalim na ang halikan namin ni Enzo ngunit may kumatok sa kwarto at mabilis ko siyang naitulak ng malakas dahilan para malaglag siya sa kama dahil nasa dulo lang kami no’n. “D-Damn it..” rinig kong bulong niya kaya naman pumunta agad ako sa pinto at binuksan ‘yon at halos mangunot ang noo ni Elias habang nakatitig sa mukha ko. “O-Oh… I’m sorry to interrupt, but the food is here,” naiilang na sabi niya kaya naman nagtaka ako. “H-Huh?” “Y-Your lips ate, your lipstick is all over your lips,” he smiled awkwardly as he showed his dimples. Namula agad ang mukha ko at napahid iyon. “I-It’s not w-what you think it is—” “Oh no worries, I don’t mind even if you date my brother,” natatawang sabi ni Elias at sinulyapan si Enzo na katatayo lang. Salubong ang kilay. Naglakad siya papalapit. “Alam mo na pala, nang-istorbo ka pa,” masungit na sabi niya sa kapatid dahilan para mapalakas ang tawa ni Elias. “Luh kuya. I can still remember what you to
=Enzo Dane’s Point Of View= After the operation, it was a tripple operation that she went through. Brain, Arms, and her other leg. Dinala siya sa ICU and I can see how terrible the accident is, based from her bruised neck, cemented legs, and cemented arms. ‘Damn… I prayed to God to heal them.. She still wants to be a doctor..’ Pinanood at minasdan ko si Aria na walang malay at maraming apparatus ang nakakabit sa katawan. Nakatubo ang bibig at ang kanyang paa ay nakapatong sa isang unan, iyong nakasemento na paa niya. Panay ang iyak ni Tita Shobe, walang hinto. Ngunit sa ganitong bagay ay alam kong wala akong magagawa. “N-Nasa critical pa rin ba siya doc?” mahinahon na tanong ko. Pilit kinakalma ang sarili. “Yes, as long as she doesn’t regain her consciousness, it would be hard for her to pass to the critical stage..” Paliwanag ng doctor, marami itong ipinaliwanag na posibilidad. “Pwedeng hindi na niya maigalaw pa ang kamay niya, o hindi kaya ay lumabo ang isang mata niy
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= Enzo went out to meet his client, my mom was here, just staring at me with a perplexed eyes. “You got a crush on Enzo?” Taas kilay niyang sabi dahilan para mapalunok ako at mamula ng husto. “M-Mommy… A-Ano ka ba, w-wala na po ‘no,” nahihiyang sabi ko at pasimpleng napaiwas tingin. “But I remember when you were on elementary, you were down when Enzo got mad at you..” Asar ni mommy kaya napalabi ako. “Mommy, noon lang po ‘yon. H-Hindi na ngayon, ‘di ba po si M-Marco na ang crush ko?” pabulong na sabi ko ngunit hindi kumbinsido si mommy. “Panay ka nga iyak nang umalis siya, kesa nang nagka-girlfriend si Marco…” Pangungutya ni mommy kaya nahiga na ako at nagtalukbong. ‘B-Bakit ipapaalala pa niya ang nakakahiyang feelings na ‘yon?! Nakakahiya… Mas okay pa yung kay Marco kasi hindi ko naman siya best friend..’ “Just admit it while he’s single, anak. Bahala ka baka magsisi ka kapag hindi ka pa umamin—” “Mommy! Enzo’s my best friend okay? B-B
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= Napangiti agad ako nang makita si Marco sa bahay nila Enzo. “Hey… I didn’t know you were here,” I excitedly greet him. He gave me a smile and I was stunned when he hugged me. “I’m glad you can walk now, and you’re fine..” “Mm! Thank you. Dito ka rin magdi-dinner?” tugon ko at sinabayan siya maglakad. “Yes, do you want to talk? I have something to say,” mahinahon na sabi ni Marco kaya inosente akong tumango at sinundan siya to lead the way. Nang nasa garden na kami ay naupo ako sa wooden chair. Tinitigan ko si Marco. “Ano ba ‘yon?” “I already asked this before, Aria… And I already confessed before,” sabi niya. Nanlaki ang mata ko at napalunok. ‘Confessed?’ “Hmm, ano ‘yon? M-Mukhang seryoso ah,” alanganin kong sabi at ngumiti. “I like you.. G-Gusto kita k-kaso hindi ako maka-chamba, Aria. P-Pwede bang manligaw?” Umawang ng husto ang labi ko sa kanyang derederetsong sinabi. ‘I know I had a crush for Marco for a long time now… Pero wh
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= Dahil doon ay buong araw akong walang gana, hindi ko wari kung bakit ngunit apektado ako sa pag-iwas at pagsusungit ni Enzo. Kahit kasama ko madalas si Marco sa school ay naglalayag ang utak ko. Hanggang sa isang linggo ang makalipas ay hindi ko na matiis kundi komprontahin siya. Sinugod ko siya sa kanyang office. It was late 6 PM. “Excuse me, to Attorney Enzo Fuentabella?” aniya ko sa kanyang secretary, nagulat ito at lumunok. “M-Ma’am Aria, m-may inaayos po siyang importante—” “Yeah, I don’t care. I’m going,” masungit na sabi ko at derederetso sa kanyang opisina. Pagkabukas ko ay natigilan ako nang makita ko siyang kaharap ang isang babae. They were so close and my eyebrows instantly furrowed. ‘Wow. What a scene?’ But he didn’t budge, “Excuse me?” taas kilay na sabi ko at lumapit. I saw him manly rolled his eyes, bago siya tumayo ng tuwid. “Busy?” ngiwing saad ko at ibinaba ang bag ko sa sofa sa harapan ng kanyang desk. “Yeah, o
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= ‘Damn it! Damn it!’ “E-Enzo,” nahihiyang usal ko sa kanyang ngalan. Namula ng husto ang mukha ko, napahinto ako nang pahirin ni Enzo ang labi na nalagyan ng lipstick. “Are you drunk?” taas kilay niyang tanong. Nasulyapan ko si Marco na nasasaktan ang mga tingin sa amin. “A-Aria, t-there’s no need to do that you know?” nadidismayang sabi ni Marco kaya ngumisi ako. “Oh it’s not also what you think it is, Marco. You seemed to enjoy what you did, now you’re hurt?” sarkastiko kong sabi at umirap. “What happened here?” singit ni Enzo. “Oh your great uncle just enjoyed a lap dance with those girls,” ngisi ko at tsaka ko tinitigan si Enzo. “You’re with someone?” baling ko sa kanya. “Nah, just with my collegues,” wika niya. Salubong ang kilay, kumapit ako sa braso ni Enzo. “Then come with me,” aniya ko at tatangayin na sana si Enzo ngunit mabilis akong pinigilan ni Marco. “Don’t.. Please, Aria..” Pakiusap ni Marco, sadya kong iniiwas ang
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View=A few days later…It was my 5th day in working here at this hospital. I receieved a lot of patients and at the same time I was discriminated.Wala akong gana at dahil na ‘yon sa head doctor dito, gigil na gigil ito sa akin at dahil hindi nila alam na ako ang may ari ng ospital ay hindi sila natatakot na tiradurin ako na mukhang bago lang sa kanila.“Kahit pa graduate ka at nakapasa with highest score, iba pa rin ang hirap ng school sa Pinas kaya huwag mo ‘ko tuturuan!” sermon nito sa akin ngunit nanatili akong nakatayo sa harap niya at nakatungo ang ulo.‘I am sa surgeon…’“Okay doc,” kalmadong sabi ko na lang. Habang naglalakad ako palabas ng operating room, naririnig ko pa rin ang pagbulong-bulungan ng mga staff.“Ang yabang no’n, akala mo kung sinong magaling… bago pa lang naman.”“Pinapasikat lang ng apelyido, kaya siguro nakuha ‘tong posisyon na ‘to…”Bawat salitang naririnig ko ay parang kutsilyong bumabaon sa dignidad ko, pero pinili kong m
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= “Anong ginagawa mo dito?” malamig kong tanong habang sinusubukang huwag magpakita ng emosyon. “Legal counsel ako ng ospital na ‘to,” kalmado niyang sagot habang nakatingin sa akin nang diretso. “Looks like we’ll be seeing a lot of each other.” Halos mamilipit ang kamay ko sa inis. Gusto ko sanang tanungin kung bakit sa dami ng lugar ay dito pa siya napadpad, pero pinigilan ko ang sarili ko. Ayokong bigyan siya ng satisfaction na naiinis ako. “Kung nandito ka para manggulo, baka pwede kang humanap ng ibang ospital na abalahin,” sagot ko nang may bahid ng iritasyon. Umangat ang isang kilay niya. “Relax, Doc. I’m not here to ruin your day—well, not entirely. Trabaho lang. I take my job seriously, unlike some people who run away from their responsibilities.” Napasinghap ako sa sinabi niya. Alam kong may pinatatamaan siya, at ramdam ko ang sakit ng mga salita niya kahit pa anong pilit kong huwag pansinin. “If you’re implying something, j
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= After my mom made a heartfelt words to my dad, bumaba na sila ng stage at lumapit sa table namin. “My unica hija,” malambing na sabi ni mommy at yumakap sa akin ng mahigpit. “I missed you so much anak,” bulong niya. “I miss you too mommy.” “Will you stay with us for good?” bungad ni daddy pagkayakap niya sa akin. Napahinto ako bigla. Sa gilid ng mata ko ay pansin ko ang pag-aabang ni Enzo sa mga sagot ko. “I’ll think about it dad. The salary is good there,” mahinahon na sabi ko. “If you lack financial, I can handle it anak. Hindi mo na kinukuha ang allowance mo sa akin,” sabi ni daddy pagkaupo namin. “No dad, I have to be independent rin po ‘no. I’m old enough to be married,” kalmadong sabi ko. Napansin ko ang asul na mata ni Enzo na sumiring kaya naman napairap rin ako. ‘He’s really getting into my nerves…’ Then suddenly, I remember his case. Napanalo niya kaya? Pagkatapos ng dinner, nagkayayaan ang lahat na magpunta sa garden pa
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= 4 YEARS LATER… Halos madaliin kong tumakbo pababa ng airport hila-hila ang maleta ko. Male-late na ako sa wedding anniversary ni mommy at daddy! May tinapos pa kasi akong operation bago ang flight ko. Nang makalabas ay pumara agad ako ng taxi. Habang on the way sa venue ay napasandal ako sa taxi. Pagod na pagod ako eh. Halos 20 minutes rin ang byahe papunta sa venue galing sa airport. Pagkababa sa hotel ay inutos ko na sa tauhan nila daddy ang maleta dahil maayos naman na ang dress na suot ko. Halos lakad takbo ang ginawa ko para lang makahabol sa main event ng anniversary nila mommy at daddy. Habang tumatakbo ay halos hindi ko mapigil ang sariling katawan ma bumangga sa mataas na bulto na nasa harapan ko dahil sa bilis ko at madulas ang heels. “Oh my god! I’m sorry!” mabilis na sabi ko at lumayo, nang tingalain ko ito ay halos manlaki ng bahagya ang mata ko dahil nakilala ko kaagad ang may ari ng asul na pares na mga mata. ‘Damn, w
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= Today was my last day here in Philippines. After our last conversation, I’ve never seen him, nor I even look for him. Kusa ko siyang nakikita sa kung saan-saan ngunit kahit tapunan ng tingin ay hindi niya ibinigay sa akin. I admit, I’m hurt. Ang sakit lang isipin na hanggang doon na lang talaga kami… Namimiss ko na siya… Sobra… Habang inaantay ang flight ko ay napatitig ako sa ticket at passport ko. ‘G-Gusto ko siyang makita at hilingin na balikan niya ako, but then he discarded me like I was nothing. G-Gusto ko magalit na lang sa kanya…’ Habang nakaupo ako sa departure area, ramdam ko ang bigat ng bawat segundo. Sa bawat tiktak ng orasan, parang may hinihila sa akin pabalik, pero pilit kong nilalabanan. Sinulyapan ko ang ticket at passport sa kamay ko. Ang mga ito na lang ang nagpapapaalala na may bagong simula akong naghihintay. Pero bakit ang bigat-bigat? ‘Gusto ko siyang makita… kahit sa huling pagkakataon.’ Napapikit ako at h
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= After drinking for another hour, naramdaman ko na ang hilo sa akin. Tumigil na ako dahil gusto ko na umuwi. “Lasing ka na beb?” tanong ng kaklase kong babae. Umiling naman ako. “Inaantok lang. Kailangan ko na rin umuwi pero,” sagot ko at bumuntong hininga. Later on lumipat yung kaklase kong lalake sa tabi ko. “Did you drive a car?” tanong niya kaya umiling ako. “I’ll just ride a taxi.” “Isasakay na kita mamaya,” suhestyon niya. “Kaya ko na.” After 15 minutes tumayo na ako at kinuha ang bag ko. Ako rin ang nagbayad ng nagastos namin. Pinilit ko maglakad ng deretso para lang hindi mahalata na lasing ako. Sa labasan ay naghintay ako ng taxi ngunit bago pa man pumaypay ang kamay ko ay may puntay sa kinatatayuan ko. Paglingon ko ay natigilan ako nang makita si Enzo. “I wanted to drive you home, but I know I drank a lot more than you did… I’ll just come with you,” mahinahon niyang sabi. “There’s no need, Enzo.” “I think I have to,”
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= It’s a week ago since Enzo and I last met each other… Nasa bahay ako at walang gana sa lahat. Akala ko okay na ako, okay na ang puso ko… Pero hindi pa pala. I was hurt… “M-Mommy,” mahinang tawag ko kay mommy na nasa kusina at naghahanda ng gabihan. “Oh anak?” tugon niya at nilingon ako. “M-Mommy… A-Ayoko na po dito,” mahinang bulong ko. Napahinto siya sa pagluluto at sumeryoso ang mukha. Pinatay niya ang kalan at nilapitan ako ngunit isang hawak niya lang at ayos sa mga buhok ko ay tumulo na ang luha ko. ‘Ang sakit…’ “W-Why anak? A-Ano ‘yon? Say it to mommy,” pag-aalo niya at niyakap ako. Panay ang hikbi ko sa kanyang nga balikat. “I-I can’t stay here, s-seeing Enzo… P-Parang pinapatay ang puso ko sa sakit mommy. Ang sakit… A-Akala ko…” “A-Akala ko a-ayos na ako…” panay ang hikbi ko at halos hindi ako makahinga kakaiyak. “A-Ano g-gusto mo gawin anak?” “M-Mommy… I-Ilayo n-niyo na po ako dito, k-kahit saang bansa b-bast
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= After a few days, sinubukan ko puntahan si Enzo sa kanyang condo. Kinakabahan ako at hindi maipaliwanag ang nararamdaman. ‘Itataboy niya kaya ako?’ I knocked on his door three times, my heart is thumping very hard and I cannot do anything… Nang marinig ko ang pagbukas no’n ay napasinghap ako. Pagbukas no’n ay tumambad sa akin ang bahagyang namumutla na mukha ni Enzo. “Can I come in?” pabulong na tanony ko, huminga siya ng malalim at tumango. Sumunod ako sa kanya sa sala at doon ko nakita ang kumpol kumpol na kable ng kanyang laptop, at mga papers and documents na nakakalat. Tila inaaral niya ang kaso… “H-How’s your shoulder?” pabulong na kwestyon ko matapos maupo sa parteng sofa na walang laman na papel. “Good,” malamig niyang tugon. Hindi naman ganito si Enzo noon, kahit seryoso siya at hindi siya ganito kalamig lalo na pagdating sa akin. Ngunit ngayon ay iba… “E-Enzo… About the case—” “It’s not something I can share… I’m sorry,
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= Mabilis akong sumunod sa kanya, pinilit ko siyang habulin. “Enzo sandali!” Habol ko at lakad takbo ang ginawa. “Enzo!” Ngunit nang nasa pinto niya na ay mabilis niyang sinara ang pinto dahilan para maiwan ako sa labas. Panay ang katok ko. “J-Just rest!” rinig ko ang malakas niyang sigaw sa kabilang pinto kaya mariin akong napapikit. Wala akong nagawa. Alam ko ang password ng kanyang condo pero tingin ko ay may kailangan siyang gawin. ‘Ang bakal na ‘yon? I-Ibig bang sabihin no’n hindi pa siya magaling?’ Napabuntong-hininga ako habang nakatayo sa labas ng pinto ni Enzo. Pinilit kong kumalma, kahit na ramdam ko ang bilis ng tibok ng puso ko. Bakit niya kailangang magtago? Ano ang ginagawa niya na ayaw niyang malaman ko? “Enzo, please… Open the door,” mahinang tawag ko, pero walang sagot. Tila lalo pang bumibigat ang bawat segundo na lumilipas. Alam kong dapat ko siyang intindihin, pero hindi ko maiwasang magtaka at mag-alala. Hinawakan k