Lumapit ulit si Zeus kay Maureen, hinalikan ang kanyang basang buhok, at sinabi nang may paos na boses, "Malapit nang mag-umaga, matulog ka na." Punong-puno ng amoy ng lalaki ang ilong ni Maureen. Hindi niya alam kung bakit parang hindi niya gusto ang amoy na iyon. Parang may naalala siya, at hind
Hindi nangahas si Zeus na pigilan siya. Marahil nais nitong mapasaya siya, kaya't ibinilin na lang ni Zeus kay Aling Layda na dalhan siya ng pagkain ng tama sa oras. Unti-unting dumilim ang kalangitan sa labas ng bintana, at isa na namang gabi ang darating. Umuwi si Zeus sa bahay, at nang umakyat
Kung ito man ay proteksyon o pagmamasid, alam niya ito sa kanyang puso. Humakbang si Maureen papalayo.. Idinagdag niya, "Magtatrabaho ka na lang sa bahay mula ngayon, at pwede ka namang bumisita sa biyenan ko isang beses sa isang linggo. Pwede tayong magsama ng ganito, at sa tingin ko, okay na."
"Alam ko." kalmado ang sagot ni Brix sa kanya, "May paraan akong makakatulong sa iyo." "Anong paraan?" nangunot ang kanyang noo ng marinig iyon. "Ang paraan ko ay makakapagligtas sa'yo at sa tatay mo, pero kailangan mong makipagtulungan sa akin. Handa ka bang makipagtulungan?" Huminto sandali si
Inilagay niya ang kanyang braso sa mga balikat nito, at puno ng pagmamahal ang kanyang mga salita. Nakaramdam ng kaunting pagkabalisa si Maureen at nagtanong, "Ano'ng ipapakita mo sakin?" "Malalaman mo pag nakita mo." Itinulak ni Zeus ang pinto ng kwartong iyon. Ang studio ay may dekorasyon na.
Nang maisip ito, bahagyang nanginginig ang mga daliri ni Maureen. Bantay na bantay siya kahit hindi pa buntis. Kung mabuntis siya, talagang hindi na siya makakalabas. "Mahal, gising na." Naupo si Zeus at niyugyog ang kanyang mga balikat. Nagkunwari siya na hindi gumalaw. "Tinatamad na namang
Pagsapit ng hapon, umupo siya sa hardin na malalim ang iniisip. Hindi niya mawari kung ano ang mangyayari sa kanya sa hinaharap. Matapos mag-isip ng matagal, wala pa rin siyang nakuhang solusyon. Lalo siyang nakakaramdam ng lungkot, kaya nagdesisyon siyang maglakad-lakad muna sa paligid. Maya ma
Nalaman ni Maureen na may mga nag-cancel nga ng order sa Byreen, at abala si Ruby sa pag-aasikaso ng mga cancelations kaya baka marami talaga siyang ginagawa. Malungkot siyang nagsalita, "Siguro sobrang busy ka ngayon. Pasensya na at inimbitahan pa kita sa afternoon tea kahit alam kong abala ka."
"Ano nga ulit ‘yung gusto mong sabihin sa akin kagabi?" tanong ni Shawn na may malamig na ekspresyon. Bubuka pa lang ang bibig ni Ruby nang biglang tumunog ang cellphone ni Shawn. Kaya sinabi niya, "Sagutin mo muna ang tawag mo." "Sige." Sinagot ni Shawn ang telepono. Tumayo silang dalawa sa hal
Parang naramdaman ni Ruby na may nakatingin sa kanya, pero sobrang bigat ng kanyang talukap ng mata at hindi niya ito maimulat. KINABUKASAN, nagising siya dahil sa ingay ng tagalinis. Pagkasilay ng araw, nagsimula na itong maglinis sa loob ng ward. Dahil sa kalampag ng mga gamit, hindi na siya ma
"Oo." Mahina siyang tumango. Ramdam pa rin ni Ruby iyon. Muling nagtanong si Shawn, "At pakiramdam mo ba parang may tamis sa puso mo? para kang kinikilig?" Totoo. Ganun nga ang nararamdaman niya. Hindi niya napigilang mapangiti at bahagyang umangat ang sulok ng kanyang mga labi. "Sa tingin ko, oo
Napakunot ang noo ni Ruby, saka nagtanong ng naguguluhan, "bakit gusto mong hipan ang mukha ko?" "Di ba sinabi mo iyon? Hipan ang sugat kapag masakit, para hindi na masyadong sumakit." Tiningnan siya ni Shawn, at hindi sigurado kung dahil ba iyon sa ilaw o sa ibang bagay, ngunit ang mga mata ng la
"Hindi, hindi na," mabilis na tumanggi si Ruby habang iwinawagayway ang kanyang kamay. "Ako na ang maglalagay. Doktor Zander, magtrabaho ka na lang. Medyo pagod na rin ako at gusto kong magpahinga nang maaga." "Sige, kung gano’n," sagot ni Zander, na iginalang ang kanyang desisyon. Lumabas ito ng s
Ngunit umiwas si Ruby. Sa sandaling iyon, biglang dumating si Zander, tumatakbo palapit. "Ruby, narinig kong nasaktan ka? Ayos ka lang ba?" Habang nagsasalita, yumuko siya at tiningnan ang sugat sa mukha nito. "Mukhang malala. Nakapagpatingin ka na ba sa doktor?" Lumapit si Zander, at biglang nak
Lumingon si Jhoanna sa kanyang kasamahan na may malamig na tingin. "Sa tingin mo ba, itinuturing talaga siyang kayamanan ni Kuya Shawn?" Bahagyang natakot ang kanyang kasamahan sa ekspresyon niya, pero itinuloy pa rin ang sasabihin. "Jhoanna, hindi ko sinasabi ito para manggulo. Pero sa tingin ko,
Itinaas ni Ruby ang kanyang mukha, at tiningnan ang lalaki sa mga mata, "Bakit? anong problema?" "Hindi maganda ang ekspresyon ng mukha mo. Anong problema? Masakit ba ang sugat mo? Para ka kasing galit." tugon ni Shawn sa kanya. "Hindi." Ayaw niyang magsalita. Kahit naman ipaliwanag niya dito, muk
Tiningnan ito ni Shawn pero hindi pa rin niya gustong ibaba si Ruby. Dahil doon, kusa nang nagsalita si Ruby. "Shawn, ibaba mo na ako." Pumikit sandali si Shawn, pinigilan ang emosyon sa kanyang mukha, bago sa wakas ay ibinaba si Ruby sa wheelchair. Lumapit si Jhoanna upang itulak ang wheelchair,