Chapter 1.1
PRESY'S POINT OF VIEW"Gosh! Super nag-enjoy talaga ako guys. Next time ulit. Alam niyo na," ani Tanya, ang kaibigan ko na isa ring call center agent."Oo na girl. But promise me na kaunti na lang ang iinumin mo soon, ha. Baka kasi hindi na naman kita maiuwi," sagot ko na nakasimangot. Ang wasted pa naman nitong si Tanya kapag lasing."Eh di matutulog na ako rito sa boarding house mo," sagot naman niya.Narito kami ngayon sa labas ng apartment ko dahil ako muna ang hinatid ng mga katrabaho ko. Kauuwi lang kasi namin galing sa gimikan kaya inabot na rin kami ng madaling araw. Ganun talaga, nasanay na kasi ang katawan namin sa ganitong mga oras.Isang buwan pa lang akong namamalagi dito sa boarding house na pinauupahan ni Aling Josephina at konti pa lang ang nakikilala kong mga kapitbahay ko. Maging ang mga nasa kabilang rooms ay hindi ko pa kilala. Lumipat kasi ako ng tinitirhan dahil masyadong malayo ’yong una."Sige na, guys. Papasok na ako. Chat-chat na lang sa GC. Babush," saad ko saka ako tumalikod sa kanila para pumasok.Habang naglalakad ako ay biglang tumunog ang aking cellphone na nasa aking bag. Kinapa ko iyon at nakita sa screen nito na si Mama ang tumatawag.
Alas-kuwatro pa lang, ah.
‘’Hello, anak. Pasensiya ka na kung maaga akong tumawag, ha. Hindi kasi ako makatulog dahil sa kaiisip kung saan na naman ako kukuha ng pambayad sa tuition fee ng kapatid mo. Alam kong kabibigay mo lang noong nakaraang Linggo pero wala talaga akong maremedyohan. Sinusumpong na naman ng sakit yung Papa mo," aniya. Bakas ang pag-aalala sa kanyang boses. Hindi rin maitago ang pagpiyok ng boses niya.
‘’Okay lang po, ’Ma. Magpapadala ako mamaya or bukas. Matutulog na po muna ako, ’Ma, kauuwi ko lang po kasi. Ingat kayo diyan," simpleng sagot ko saka ko pinatay ang tawag.Malamang yung ibang mga tao rito sa apartment ay gising na at may ibang masarap pa ang tulog. Hindi ko pa nga kilala kung sino-sino yung nasa kabilang mga kwarto. Parang hindi naman kasi sila friendly.Maganda naman dito dahil kumpleto ang mga kagamitan, may sofa, refrigerator, lutuan, kainan and everything. Parang bahay na talaga pero syempre nagdala pa rin ako ng mga gamit ko. Yung iba ay nilagay ko sa aking kuwarto. May tatlong rooms ang boarding house na nalipatan ko ngunit hanggang ngayon ay wala pa akong friend sa kanila kung sino man ang nangungupahan sa dalawang rooms.Nasa iisang bubong kami pero hindi kami magkakakilala pero feeling ko, mga babae din ang nasa kabilang rooms dahil pagdating ko sa umaga ay sobrang linis ng sala at kusina.Mag-uumaga na kaya naisipan kong magpatugtog. Hindi naman sa mambubulabog ako ng kapitbahay pero ito kasi ang way ko para makuha ko ang aking tulog. Dahil may mga bagong released na metallic song, yun ang mga pinatugtog ko. Habang nagpeplay ang music ay humiga na rin ako sa aking kama at ay unti-unti ko nang nakukuha ang aking tulog.
Pero naudlot iyon at mabilis akong napadilat ng mga mata dahil sa malakas na kalabog sa pintuan ng aking boarding house. Hininaan ko nang kaunti ang music saka ako tumayo at tinungo ang pintuan upang pakinggan ang sasabihin ng kung sino man ang malakas na nambulabog ng tulog ko.Ano bang problema ng taong ito kung sino man siya!
‘’Hoy! Kung sino ka mang nagpapatugtog diyan, pakihinaan naman dahil may mga natutulog pa. Pakilagay sa kokote mo na hindi lang ikaw ang tao dito. May mga kapitbahay ka rin. Binabayaran mo ba ang buong renta ng paupahang 'to? Hoy, lumabas ka diyan at magsuntukan tayo kung sino ka man,’’ sigaw ng lalaki mula sa labas.
Sa inis ko ay binuksan ko ang pinto saka tinalakan din siya. Aba! Wag niya akong ginaganyan!
‘’Hoy ka rin. Kung ayaw mong maistorbo maghanap ka ng ibang boarding house mo. Akala mo naman kung sinong kumatok nang napakalakas sa pintuan ko. Hindi mo ako pinapakain para lamang sigawan.”Pero wait, parang ngayon ko lang ito makita. Bago lang din ba siya dito?
Wait ulit! He's not wearing anything on his top dahil tanging boxer shorts lang ang kanyang suot.
Napalunok ako ng slight dahil sa maagang biyayang iyon. Juice colored!‘’Miss, kung inaakala mong ako dapat ang umalis, nagkakamali ka. Matagal na akong nangungupahan dito kaya kung may dapat na umalis dito, ikaw ’yon. Kabago-bago mo pa lang pero kung umasta ka ay parang sa 'yo ang lahat ng 'to ah. Patayin mo yang tugtog mo kung ayaw mong pumasok ako para sirain ang speaker mo. Nakakaabala ka na. Pinalalampas ko ’yong mga nakaraang araw, pero this time hindi na."
‘’Well hindi mo ako kayang paalisin dito dahil sakto ang ibinibigay kong bayad sa renta. Kaya hindi mo ako mapipigilan sa mga gusto kong gawin. Kahit sisigaw-sigaw ka pa diyan wala akong pakialam. Kaya umalis ka na.”Imbes na umalis siya ay nagtangka pa siyang pumasok sa kwarto ko kaya ko siya naitulak. My goosh! Nahawakan ko pa ang kaniyang broad chest. Maagang breakfast ito.Pagkaalis niya ay isinara ko na rin ang pinto para makatulog na rin ako dahil bumibigat na ang talukap ng aking mga mata.
Dahil sa inis ko ay hindi na ako makatulog. Inaantok ako pero ayaw ng diwa ko ang matulog. Ano kaya ’yon? Para na akong tangang paikot-ikot lang sa kama ko. Kung ’di lang kasi nang-istorbo yung kapit-bahay kong ’yon, siguro ay mahimbing na rin akong natutulog.Pasado alas-sais na nang mapagpasyahan kong lumabas na mula sa aking room para magkape at makapagluto ng umagahan and later, matutulog ako. Pipilitin ko na talaga mag-beauty rest!Nagtungo muna ako sa banyo dahil naiihi ako. Saktong hahawakan ko na ang door knob nito nang bigla itong bumukas at tumambad sa harapan ko ang super fresh and hot na ka-apartment ko. Iisa kasing lugar ang CR tsaka banyo namin. Nakatapis lang siya ng tuwalyang puti at may mga patak pa ng tubig sa kanyang balikat. Tumutulo pa nang kaunti ang tubig mula sa kanyang buhok. Ang bangoooooooo!Shocks! Hindi ko na yata kailangang kumain. I am busolve na!
"Oh, ano? May problema ka ba?" masungit na tanong niya. Nakataas pa nga ang kilay!"Excuse me? Iihi lang ako, noh. At saka for your infomation, banyo ko 'to. Nakalimutan mo yatang sa kabila pa ang banyo mo," sagot ko saka ko rin siya pinagtaasan ng kilay.Gagamit-gamit kasi siya ng banyo, eh, may sarli naman siyang banyo.Hindi niya ako sinagot at nagtungo lang siya sa kaniyang kuwarto.Kalalaking tao napakasungit ha. Akala mo naman kung sinong guwapo.Ay mali! Guwapo naman talaga siya pero sobrang sungit kasi.Pasado alas-siyete na nang matapos akong magluto kaya kumain na rin ako kaagad.Habang kumakain ako ay lumabas ulit ang lalaki. So nurse pala siya dahil nakasuot siya ng uniform ng mga nurse sa San Lorenzo Medical Center"Ano na naman?" aniya dahil nahuli niya akong nakatitig sa kanya."Ano bang pakialam mo? Wala naman akong ginagawa sa 'yo, ah. Napaka-assuming mo naman Mister," masungit na sagot ko.
"Okay. Gusto ko lang ipaalala sa 'yo na alas-otso ng umaga hanggang alas-sais ng hapon ang duty ko. Ni-re-remind lang kita na kapag gabi hanggang mag-umaga ay pahinga ko. Kaya please lang, huwag ka sanang mang-iistorbo ng tulog."Huwaw! Sino ba siya para pagsabihan ako ng ganito?"Wala kang pakialam. Magpapatugtog ako hangga’t gusto ko. Ano ngayon kung 8 a.m.–6 p.m. ang work mo at ano ngayon kung pahinga mo ng gabi hanggang sa mag-umaga? Inuulit ko, wala akong pakialam!"Okay na sana, eh. Pero pinapainit na naman nito ang aking ulo."Gano’n? Okay, sige. Makararating kay Aling Suping ang lahat ng sinabi mo. Hindi ka marunong rumespeto sa mga kasama mo.”"Eh, di magsumbong ka. Gusto mo bang samahan pa kita?" panghahamon ko.Hindi na siya sumagot at tinalikuran na niya ako. Best in talikod award ang masungit na lalaking ito.Wala naman akong alam na gagawin ko ngayong araw kaya umupo na lang ako sa sofa at nanonood ng TV.Ilang minuto lang akong nakaupo at may kumakatok na naman sa pinto ng apartment. Sino na naman kaya 'to?
Tumayo ako upang pagbuksan ang kumakatok."Girl ang tagal, ha. Kanina pa ako kumakatok," reklamo niya saka dumiretso sa sala."Hoy bakit ka nakabusangot ka riyan? Para ka namang nawalan ng pera," aniya.‘’Wala 'to. Okay lang ako. Siguro ay madami lang akong naiisip,""Anong wala? Hindi ka naman ganiyan kapag pumupunta ako dito, ah. May problema ka ba?"‘’Ay ewan ko ba. Ang alam ko lang stress ako sa trabaho at sa mga gastusin sa bahay namin. Tumawag na naman si Mama at kailangan niya raw nang pambayad sa tuition fee ng kapatid ko eh kabibigay ko lang noong nakaraang Linggo. Mag-asawa na kaya ako?""Girl, boyfriend nga wala ka, paano ka magkakaroon ng asawa? Pero wait lang, may nakasalubong akong guy kanina. Nakasuot siya ng pang-Nurse. Feeling ko nangungupahan din siya dito."
"Ewan ko. Hindi ko naman siya kilala," pagsisinungaling ko. Ma-issue kasi ang kaibigan kong ito kaya kailangang ilihis ang topic."Okay. Wait lang, ha. Ihi muna ako," aniya saka tumayo.Ilang minuto lang ang lumipas ay narinig kong sumigaw ang kaibigan ko."Pressyyyy! Iexplain mo nga sa akin ito," saad niya.Hindi ko naman alam ang sinasabi niya kaya tumayo na lang ako para puntahan siya."Bakit ka ba sumisigaw? Anong problema mo?”"Kaninong brief ito? My gosh! May tinatago ka ba sa akin? May kasama ka bang lalaki sa room mo?" sunod-sunod na tanong niya sabay turo sa underwear na nakasampay.Bakit hindi ko ito napansin kanina eh ’di sana nasabihan ko yung lalaking ‘yon. Sa dinami-dami kasi ng pwedeng sampayan ay dito pa sa CR."Tang*na! Wala, noh. Pagmamay-ari yan nung nasa kabilang room," simpleng sagot ko saka bumalik sa sala."True ba? Gwapo ba siya girl? Anong hitsura niya? Tell me naman, and bakit ngayon ko lang nalaman na may ka-room ka pa lang lalaki?" aniya dahil sumunod siya sa akin."Malay ko ba. Kanina ko lang din naman nalaman. Alam mo namang madaling araw na tayo nakakauwi tapos sa tanghali naman super tulog ako tapos aalis na naman ng hapon. Paano ko naman malalaman na may kasama pala akong guy dito? Haller!""Naku Presy! Baka nagsisinungaling ka na sa akin, ha. Baka mamaya niyan malaman-laman kong buntis ka na.”"Gaga! Bakit naman ako magpapabuntis sa hindi ko kilala. At kung magpapabuntis man ako, hindi na sa lalaking 'yon. Alam mo bang nagkasagutan kami kanina.”"What? Bakit?""Basta mahabang kuwento. Nga pala, dito ka ba kakain?""Ano pa nga ba? Magpapa-deliver na lang ako ng kakainin natin," aniya.*****ALAS-ONSE na ng tanghali nang natapos kaming kumain at nagpaalam na rin si Tanya. May gagawin daw siya kaya hinayaan ko na lang siya.Hinatid ko siya sa labas ng boarding house ko at nadatnan namin ang lalaking nasa kabilang room.Bakit bumalik na naman ang isang 'to?Pagkahatid ko sa kaibigan ko ay bumalik na ako sa loob para matulog.NAGISING ako ng mga bandang alas singko na ng hapon kaya nagmadali akong mag-ayos dahil may pasok pa ako. Kinuha ko na ang towel na naksabit sa likod ng pinto saka ako dumiretso sa banyo.Kinuha ko ang nakasampay na brief sa banyo ko saka inilipat sa banyo ng lalaking yun. Infairness ha. Malinis ang CR niya pero ginawa niyang sampayan ng kanyang mga underwear. Parang ukay-ukay na tuloy.Bumalik lang ako sa katinuan nang maalala kong kailangan ko nang magmadali. Pagkaligo ko ay nag-ayos na ako ng aking sarili. Isinuot ko na ang kulay Grey na uniform namin saka ako naglagay ng light make-up and, perfect. Ang ganda ko lang tingnan. Char!Five-forty five na ng hapon at nasa labas na ako ng apartment. Nag- aabang na ako ng masasakyan pero ang tagal. Shocks! Late na ako. Siguradong mapapagalitan na naman ako mamaya. Cross fingers!Sa pag-aabang ko ng sasakyan ay tumunog ang aking cellphone. Kinuha ko iyon sa aking hand bag at nakitang si Tanya ang tumatawag.‘’Hello besm. Nasaan ka na? Nagagalit na si boss. Six o'clock na pero wala ka pa rin. May importante raw siyang sasabihin sa lahat ng mga employee,’’ pasigaw niyang saad mula sa kabilang linya.Sinasabi ko na nga ba. Oh my gosh talaga!''Girl, pakisabi na nandito pa lang ako sa labas ng boarding house ko at naghihintay ng masasakyan. Ang tagal kasi eh,’' nagmamakaawang sambit ko."Bruha ka! Late ka sigurong nagising kaya ayan. May mga motor naman diyan sa apartment mo, ’di ba? Magpahatid ka na kaya. Kilala mo naman siguro ’yong mga nandiyan," aniya.Hell no! No no no waaaaaay!"Sige na. Hahabol na lang ako. Bahala na mamaya," wika ko saka ko pinatay ang tawag.SIX-FORTY na nang makarating ako sa kumpanya. Jusko! Hagardo Versosa ang hitsura ko."Girl! Pinatatawag ka ni Sir. Magready ka na dahil paniguradong pagagalitan ka niya," salubong sa akin ng kaibigan ko.Nag-ayos muna ako bago ako nagtungo sa office ng boss namin.As expected, napagalitan ako. Nag-sorry naman ako at inamin ko namang kasalanan ko. Anong magagawa ko, eh, na-late ako ng gising!Ang ginawa ko na lang ay pinakinggan ko at lumabas din sa kabilang tainga ko. Gano'n naman talaga.NASA canteen kami at nagkakape. Alas-onse na kasi kaya break time namin.Akmang hihigop na ako ng kape mula sa disposable cup ay biglang tumunog ang cellphone ko. Si Aling Suping ang nasa kabilang linya."Napatawag po kayo?" tanong ko.‘’Presy, nagcheck ako ng ang gripo kanina. Sira na pala yung tubo na konektado sa may CR mo. Nagamit mo pa rin ba kaninang umaga?,’’ aniya sa akin."Opo kaso po pawala-wala na kanina. Napano po ba?""Hindi ko alam. Parang nabasag kaya siguro pahinto-hinto kanina yung daloy niya,"‘’Ay ganun po ba, sige po aayusin ko nalang po pag uwi ko kasi po nandito palang po ako sa trabaho ko,"‘’Siguradong hindi mo kayang ayusin dahil basag na at kailangang palitan. Kaya sasabihan ko nalang si Victor mamaya, yung isa nangungupahan sa kabilang kwarto. Pagdating na pagdating niya ay sasabihin ko sa kanya baka sakaling alam niya para wala ka ng magiging problema.”
So Victor pala ang name niya?‘’Aling Suping, kung di ko po kaya ay maghahanap na lamang po ako ng ibang tubero upang mag ayos po. Huwag niyo nalang po siyang istorbohin. Sigurado po kasi akong pagod po yun,’’‘’Sige kung yan ang gusto mo. Magpapatawag na lang ako,’’ aniya.Ayaw kong magkaroon ng utang na loob sa lalaking yun. Kayang kaya kong magbayad ng tubero upang mag-ayos at hindi ko siya kailangan. But wait? Ginamit niya rin iyon kanina. Bahala na.ALAS-TRES na ng madaling araw ay natapos na ang duty namin kaya nagpasya na rin kaming umuwi ni Tanya.Pagkarating na pagkarating ko sa bording ay nagtungo agad ako sa kwarto ko para makapagpahinga at madali ko lang nakuha ang tulog ko.NAGISING ako ng mga bandang alas sais na ng umaga dahil naiihi at nauuhaw ako.Nagtungo muna ako sa may CR para umihi ngunit may naririnig akong nagpupukpok doon sa loob.May tubero na ba?Dahil bukas na ang pinto nito ay dahan-dahan akong sumilip. Pagsilip ko ay saka naman siya akmang lalabas kaya nabigla siya nang makita niya ako at nabigla ako sa hawak niyaAno ang gagawin niya doon?Chapter 1.2VICTOR'S POINT OF VIEWNAGISING ako ng mga bandang alas-kuwatro ng madaling araw dahil sa malakas na tugtog ng katabi kong kuwarto. Alien ba 'tong nakatira dito at ganoon na lamang siya mambulabog ng kanyang kapit-bahay?Sa inis ko ay tinungo ko ang kaniyang kuwarto saka kumatok nang kumatok. Hindi lang ito ang araw na naistorbo ako ng taong 'to. Pinalalagpas ko lang ang ginagawa niya noong mga nakaraang araw pero ngayon ay hindi na.Isang buwan ng ganito ang kapitbahay ko. Kung lalaki man siya ay gusto ko siyang pagsususuntukin. Wala siyang respeto.‘’Hoy, ka rin. Kung ayaw mong maistorbo maghanap ka ng ibang apartment mo. Akala mo naman kung sinong kumatok nang napakalakas sa pintuan ko. Hindi mo ako pinapakain para lamang sigawan,’’Babae pala siya. Unang beses ko pa lang siyang makita."Miss, kung inaakala mong ako dapat ang umalis, nagkakamali ka. Matagal na akong nangungupahan dito kaya kung
PRESY'S POINT OF VIEWPAGBUKAS ko sa pinto ay nagulat ako sa nakita ko.Nagulat ako sa hawak niya kaya dali-dali kong hinablot ito. Dala ng pagkataranta ko ay nabitiwan ko ang hawak kong sandals."Bakit nasa iyo ito? Saan mo dadalhin ’to?" wika ko sa kaniya at pagkasabi ko sa mga salitang iyon ay halatang nagulat din siya."Dahil ba sa pagkadesperado mo sa babae ay nagagawa mo nang magnakaw ng gamit at underwear ko pa?" sunod kong bulyaw sa kaniya.Kaloka! Kung ano-ano na ang pumapasok sa isip ko kaya natalakan ko siya ng ganoon."Hoy, Miss, kung sa tingin mong may balak akong nakawin ang underwear mo nagkakamali ka! Ang laswa mong mag-isip. Dadalhin ko lang naman sa labas upang mas madaling matuyo dahil nangangamoy na sa loob ng banyo at nagiging sagabal sa pag-aayos ko ng sirang tubo", paliwanag niya.Nakikipag-usap siya sa akin na hindi pa rin siya lumalabas sa mismong pinto kaya di ko makita ang buong katawan niya."At
VICTOR'S POINT OF VIEWSOBRANG laki ang ikinagulat ko at labis ang kaba ko nang makita ko si Presy pagkabukas ko ng pinto na hawak ang gamit niya.NAKATAGO ako ngayon sa ibang parte ng pintuan habang nakatitig sa kaniya. Halatang pumuputok ang ulo nito at umaapoy sa galit.Hindi ko lubos maisip kung ano ang sasabihin ko sa kaniya upang paniwalaan niya akong ilalabas ko lamang ang kaniyang underwear upang mas madali itong matuyo."BAKIT hawak mo yan. Saan mo dadalhin yan?," sabay turo sa hawak kong puting underwear.Gulat na gulat ako at hindi ko alam ang gagawin ko. Hindi ko alam ang sasabihin ko ni hindi ko na alam kung ano ang umiikot sa isipan niya.Isang lalaking nakahawak ng underwear ng isang babae? I can't imagine!Hinablot niya ito tsaka ako binulyawan.MATAPOS kaming magtalo ay nagtungo na ako sa kuwarto ko hawak ang aking sando tsaka nagpahinga. Napag-isipisip ko, hindi ko alam kung maiinis ako o matatawa sa nan
PRECY'S POINT OF VIEWPAGKABABA ko sa tricycle ay agad akong nagtungo sa kuwarto. Malamig na simoy ng hangin at tahimik na umaga lamang ang tanging nararamdaman ko.Pagpasok ko ay nadatnan kong bukas pala ang electricfan at ilaw ko kaya agad ko itong pinatay.Ibinaba ko na ang mga gamit ko maging ang aking bag at sandals bago ako nagtungo sa banyo upang magshower. Hudyat na sana akong maglalakad ngunit pagkahakbang ko ng kaliwa kong paa ay may naapakan akong isang kagamitan na dahilan ng pagkatapilok ko. Masakit sa talampakan dahil tila bakal ang naapakan ko.Dali-dali kong tiningnan ang bagay na iyon at nagulat ako nang makita ko ito.Kanino kaya ito? Susi?Kanino kaya itong susi
VICTOR'S POINT OF VIEWNagtulug-tulugan ako dahil 'yun na lang ang tanging paraan upang malaman ni Precy na hindi ako pumasok sa kuwarto niya. At para malaman niyang tulog na ako ay pinatay ko na rin ang ilaw dito sa kuwarto ko.Sa pagkaka alam ko ay binalewala na ni Precy ang nakita niyang susi sa kuwarto niya ngunit……..Tok tok tok***Narinig ko ang katok niya sa pintuan ko. Alam kong si precy 'yun kaya nagpanggap akong kagigising ko lang at naistorbo ako sa pagkakatok niya.Pagkabukas ko ay agad siyang nagsalita.Sa'yo ba to?" Sabay taas ng susing hawak niya.Pagkataas niya ay kinilabutan ako at hindi ko na alam kung ano ang sasabihin
PRECY'S POINT OF VIEWKinakabahan na nanenerbiyos na bigla kong kausapin si Victor.Buti na lamang ay hindi ko sinabi sa kaniya ang hangarin ko. Dahil sa magkahalong takot at inis ang nararamdaman ko kay Victor sa tuwing nakakausap ko siya.Kung kaya't tinalikuran ko si Victor at iniwan sa baba. Mabilis akong umakyat at umupo sa may parte ng hagdanan. Iniisip kung sasabihin ko na talaga itong nararamdaman ko. Pero kung sasabihin ko ito ay baka isipan niyang desperada ako. O baka sabihin niyang ginawa niya lang 'yun upang matigil na ako at wala lang sa kanya iyon.Magaalas-kuwatro na at nandito pa rin ako sa hagdanan nakaupo, tumatawag sa telepono at nagmumuni-muni. Umakyat na lamang ako at naligo upang maghanda papuntang trabaho.Nakarating ako sa trabaho ng tamang oras dahil may gusto akong pag-usapan with Tanya. Nilapitan ko siya at hindi na akong nag-atubiling tanungin siya.
VICTOR'S POINT OF VIEWHilong-hilo ako. Masakit ang tiyan at mga mata ko at gusto ko na lamang magpatuloy sa pagtulog ngunit hindi pwede. Kaya, nandito na lamang ako sa loob ng OPD nakaupo at naiidlip pag walang ginagawa. Naparami yata ako ng inom at hindi ko na alam kung anong nagawa ko nung time na iyon. Buti na lamang na nandoon si Bernard na naghatid sa akin."Hello bro. How is your night. Grabe ka uminom kagabi ah. Lasing na lasing ka kaya kagabi,"sambit sa akin ni Bernard papunta sa mesa niya.Kaibigan ko si Bernard. Matalik kong kaibigan. Tuwing sahuran ay gigimik kami sa Bar. Dahil Kahit papaano ay nagagawa naming gumimik kahit minsan lang sa isang buwan." Eto bro, hangover as usual. Ayaw ko sana munang pumasok kaso baka magagalit na naman si Director. Alam mo naman 'yun. Ipapalipat ka sa ibang
PRECY'S POINT OF VIEWPagod man sa katatrabaho sa apartment ay pumasok pa rin ako sa kumpanya. Paano naman kasi, kung sa loob lang sana siya sumuka at nagpakalunod ng dumi niya 'di sana ganoon karumi ang harapan ng apartment.Naamoy kaya. Akalain mo magkahalong usok ng mga sasakyang dumadaan at amoy ng alak ang naamoy pag-akyat at pagpasok mo sa apartment.Ang totoo niyan mismong harapan na kasi ng apartment ko ang daan kung kaya't sa kaunting busina ang ugong lang ng sasakyan ay magigising ka na dahil sa lakas nito.By the way, hindi ko hahayaang ma-stress ako at 'yun lang ang makakasira sa awra ko ngayon. No way! Sayang pa naman itong mahabang hikaw ko at maiksing palda ko kung iisipin ko pa iyon no.Napalingon ako sa may bandang likuran nang may sumigaw."Precy!"tawag sa akin ni Tanya
PRECY'S POINT OF VIEWLabis ang ikinabahaLa ng mga tao sa buong kumpanya dahil sa aksidenteng naganap. May isang babae kasing na trapped at may kailangang kunin sa loob ng stocked room kaso nga lang ay aksIdenteng nasagi niya ang nakatayong tubong bakal sa gilid dahilan ng pagkaka-ipit ng kanyang kamay.Wait,maiba tayo. Tila 'di gagana ang plano ni Tanya kung paano malaman kung talagang apektado pa rin si Victor sa nangyari. Parang ako lang naman talaga ang apektadong-apektado sa nanyari. I am just over thinking.Malapit ng magalas-tres ng madaling araw nang kami ay time-out ni Tanya. Siguro dahil sa pagod ay walang imikan sa tricycle na sinasakyan naming dalawa. It is also because pati si manong driver ay inaantom na rin dahil dis-oras ng umaga ang biyahe niya."Bye Tanya, kitakits na
VICTOR'S POINT OF VIEWHindi ko masabi sabi kung anong nararamdaman ko. Ito ay dahil natatakot o 'di kaya'y nahihiya lang dahil sa nakaraan namin.Naghintay pa ako ng ilang oras upang sabihin sa kaniya ang nararamdaman ko.Magaalas-kuwatro na at siguro nakatulog na rin siya.Eto nakaupo nanaman ako sa labas ng kuwarto niya. Nag-iisa matapos makipag-usap kay Precy. Tingin ko tuloy sayang ang paghihintay ko ng matagal dahil wala naman akong nasabi sa kaniya. Siguro may tama at eksaktong panahon para riyan.Hindi ko na tinangkang matulog pa dahil ilang oras na lamang ay papasok nanaman ako sa trabaho. Dahil kung matutulog pa ako ay malamang hindi na ako magigising sa tamang oras o di kaya naman ay sasakit nanaman ang ulo ko pag nakulangan ng tulog. Kaya imbes na matulog inilibang ko na lamang ang sarili ko sa pagfefacebook.At eksaktong-eksaktong t
PRECY'S POINT OF VIEWPagod man sa katatrabaho sa apartment ay pumasok pa rin ako sa kumpanya. Paano naman kasi, kung sa loob lang sana siya sumuka at nagpakalunod ng dumi niya 'di sana ganoon karumi ang harapan ng apartment.Naamoy kaya. Akalain mo magkahalong usok ng mga sasakyang dumadaan at amoy ng alak ang naamoy pag-akyat at pagpasok mo sa apartment.Ang totoo niyan mismong harapan na kasi ng apartment ko ang daan kung kaya't sa kaunting busina ang ugong lang ng sasakyan ay magigising ka na dahil sa lakas nito.By the way, hindi ko hahayaang ma-stress ako at 'yun lang ang makakasira sa awra ko ngayon. No way! Sayang pa naman itong mahabang hikaw ko at maiksing palda ko kung iisipin ko pa iyon no.Napalingon ako sa may bandang likuran nang may sumigaw."Precy!"tawag sa akin ni Tanya
VICTOR'S POINT OF VIEWHilong-hilo ako. Masakit ang tiyan at mga mata ko at gusto ko na lamang magpatuloy sa pagtulog ngunit hindi pwede. Kaya, nandito na lamang ako sa loob ng OPD nakaupo at naiidlip pag walang ginagawa. Naparami yata ako ng inom at hindi ko na alam kung anong nagawa ko nung time na iyon. Buti na lamang na nandoon si Bernard na naghatid sa akin."Hello bro. How is your night. Grabe ka uminom kagabi ah. Lasing na lasing ka kaya kagabi,"sambit sa akin ni Bernard papunta sa mesa niya.Kaibigan ko si Bernard. Matalik kong kaibigan. Tuwing sahuran ay gigimik kami sa Bar. Dahil Kahit papaano ay nagagawa naming gumimik kahit minsan lang sa isang buwan." Eto bro, hangover as usual. Ayaw ko sana munang pumasok kaso baka magagalit na naman si Director. Alam mo naman 'yun. Ipapalipat ka sa ibang
PRECY'S POINT OF VIEWKinakabahan na nanenerbiyos na bigla kong kausapin si Victor.Buti na lamang ay hindi ko sinabi sa kaniya ang hangarin ko. Dahil sa magkahalong takot at inis ang nararamdaman ko kay Victor sa tuwing nakakausap ko siya.Kung kaya't tinalikuran ko si Victor at iniwan sa baba. Mabilis akong umakyat at umupo sa may parte ng hagdanan. Iniisip kung sasabihin ko na talaga itong nararamdaman ko. Pero kung sasabihin ko ito ay baka isipan niyang desperada ako. O baka sabihin niyang ginawa niya lang 'yun upang matigil na ako at wala lang sa kanya iyon.Magaalas-kuwatro na at nandito pa rin ako sa hagdanan nakaupo, tumatawag sa telepono at nagmumuni-muni. Umakyat na lamang ako at naligo upang maghanda papuntang trabaho.Nakarating ako sa trabaho ng tamang oras dahil may gusto akong pag-usapan with Tanya. Nilapitan ko siya at hindi na akong nag-atubiling tanungin siya.
VICTOR'S POINT OF VIEWNagtulug-tulugan ako dahil 'yun na lang ang tanging paraan upang malaman ni Precy na hindi ako pumasok sa kuwarto niya. At para malaman niyang tulog na ako ay pinatay ko na rin ang ilaw dito sa kuwarto ko.Sa pagkaka alam ko ay binalewala na ni Precy ang nakita niyang susi sa kuwarto niya ngunit……..Tok tok tok***Narinig ko ang katok niya sa pintuan ko. Alam kong si precy 'yun kaya nagpanggap akong kagigising ko lang at naistorbo ako sa pagkakatok niya.Pagkabukas ko ay agad siyang nagsalita.Sa'yo ba to?" Sabay taas ng susing hawak niya.Pagkataas niya ay kinilabutan ako at hindi ko na alam kung ano ang sasabihin
PRECY'S POINT OF VIEWPAGKABABA ko sa tricycle ay agad akong nagtungo sa kuwarto. Malamig na simoy ng hangin at tahimik na umaga lamang ang tanging nararamdaman ko.Pagpasok ko ay nadatnan kong bukas pala ang electricfan at ilaw ko kaya agad ko itong pinatay.Ibinaba ko na ang mga gamit ko maging ang aking bag at sandals bago ako nagtungo sa banyo upang magshower. Hudyat na sana akong maglalakad ngunit pagkahakbang ko ng kaliwa kong paa ay may naapakan akong isang kagamitan na dahilan ng pagkatapilok ko. Masakit sa talampakan dahil tila bakal ang naapakan ko.Dali-dali kong tiningnan ang bagay na iyon at nagulat ako nang makita ko ito.Kanino kaya ito? Susi?Kanino kaya itong susi
VICTOR'S POINT OF VIEWSOBRANG laki ang ikinagulat ko at labis ang kaba ko nang makita ko si Presy pagkabukas ko ng pinto na hawak ang gamit niya.NAKATAGO ako ngayon sa ibang parte ng pintuan habang nakatitig sa kaniya. Halatang pumuputok ang ulo nito at umaapoy sa galit.Hindi ko lubos maisip kung ano ang sasabihin ko sa kaniya upang paniwalaan niya akong ilalabas ko lamang ang kaniyang underwear upang mas madali itong matuyo."BAKIT hawak mo yan. Saan mo dadalhin yan?," sabay turo sa hawak kong puting underwear.Gulat na gulat ako at hindi ko alam ang gagawin ko. Hindi ko alam ang sasabihin ko ni hindi ko na alam kung ano ang umiikot sa isipan niya.Isang lalaking nakahawak ng underwear ng isang babae? I can't imagine!Hinablot niya ito tsaka ako binulyawan.MATAPOS kaming magtalo ay nagtungo na ako sa kuwarto ko hawak ang aking sando tsaka nagpahinga. Napag-isipisip ko, hindi ko alam kung maiinis ako o matatawa sa nan
PRESY'S POINT OF VIEWPAGBUKAS ko sa pinto ay nagulat ako sa nakita ko.Nagulat ako sa hawak niya kaya dali-dali kong hinablot ito. Dala ng pagkataranta ko ay nabitiwan ko ang hawak kong sandals."Bakit nasa iyo ito? Saan mo dadalhin ’to?" wika ko sa kaniya at pagkasabi ko sa mga salitang iyon ay halatang nagulat din siya."Dahil ba sa pagkadesperado mo sa babae ay nagagawa mo nang magnakaw ng gamit at underwear ko pa?" sunod kong bulyaw sa kaniya.Kaloka! Kung ano-ano na ang pumapasok sa isip ko kaya natalakan ko siya ng ganoon."Hoy, Miss, kung sa tingin mong may balak akong nakawin ang underwear mo nagkakamali ka! Ang laswa mong mag-isip. Dadalhin ko lang naman sa labas upang mas madaling matuyo dahil nangangamoy na sa loob ng banyo at nagiging sagabal sa pag-aayos ko ng sirang tubo", paliwanag niya.Nakikipag-usap siya sa akin na hindi pa rin siya lumalabas sa mismong pinto kaya di ko makita ang buong katawan niya."At