LOGINShare
CHAPTER 1.2
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Chapter 1.2
VICTOR'S POINT OF VIEWNAGISING ako ng mga bandang alas-kuwatro ng madaling araw dahil sa malakas na tugtog ng katabi kong kuwarto. Alien ba 'tong nakatira dito at ganoon na lamang siya mambulabog ng kanyang kapit-bahay?Sa inis ko ay tinungo ko ang kaniyang kuwarto saka kumatok nang kumatok. Hindi lang ito ang araw na naistorbo ako ng taong 'to. Pinalalagpas ko lang ang ginagawa niya noong mga nakaraang araw pero ngayon ay hindi na.Isang buwan ng ganito ang kapitbahay ko. Kung lalaki man siya ay gusto ko siyang pagsususuntukin. Wala siyang respeto.‘’Hoy, ka rin. Kung ayaw mong maistorbo maghanap ka ng ibang apartment mo. Akala mo naman kung sinong kumatok nang napakalakas sa pintuan ko. Hindi mo ako pinapakain para lamang sigawan,’’Babae pala siya. Unang beses ko pa lang siyang makita."Miss, kung inaakala mong ako dapat ang umalis, nagkakamali ka. Matagal na akong nangungupahan dito kaya kung may dapat na umalis dito, ikaw ’yon. Kabago-bago mo pa lang pero kung umasta ka ay parang sa 'yo ang lahat ng 'to ah. Patayin mo ‘yang tugtog kung ayaw mong pumasok ako para sirain ang speaker mo. Nakakaabala ka na. Pinalalampas ko yung mga nakaraang araw, pero this time hindi na," sagot ko.Akala mo naman kung sino siya. Dahil sa inis ko ay gusto kong pumasok sa kwarto niya para basagin ang lintik na speaker na iyon. Tang\*na. Nakakasira ng araw.Bumalik ako sa kwarto kong nakakunot ang noo. Siya na nga yung nakaistorbo tapos siya pa ang may ganang magsalita ng ganun. Kung hindi lang siya babae ay malamang sinuntok ko na.Sinubukan kong matulog ulit ngunit hindi ko na magawa dahil gising na gising na ang aking diwa.Kaya naman kinuha ko na lang ang aking cellphone saka inopen ang F******k app.Hindi kasi ako palakaibigan na tao ngunit dahil sa mundo ng social media ay nakakakilala ako ng ibang tao gamit ang hindi ko tunay na pangalan at larawan.
Dalawa ang account ko sa F******k. Yung isa ay para lamang sa aking mga kamag-anak at ang isa ay ginagamit ko para makakilala ng ibang tao.
Hindi ko alam kung bakit ako ganito.
Nang dahil sa f******k, iba' ibang klase ng tao ang aking nakikilala.Sa pag-iscroll ko ay nakakita ako ng account na cartoon character din ang pangalan. Siguro ay katulad ko itong ayaw magpakilala base sa totoong siya. Hindi lang pala ako ang ganito.Naging stalker ako sa mga oras na ito ngunit wala akong ibang makitang post niya kundi tungkol lamang sa mga cartoon characters at ibang shared post about pag-ibig.
Nagfriend request ako sa kanya at sinubukan kong ichat ang account na iyon nang walang pag-aalinlangan."Hi,’’paunang chat ko sa kanya."Hello," reply niya.
Akala ko naman ay snob ang isang 'to.
Itinigil ko muna ang pagfe-F******k dahil kailangan ko nang maghanda para sa pagpasok kaya nagtungo na agad ako sa banyo.Dahil walang tumutulong tubig sa gripo ng aking CR ay sa kabila ako pumasok.Pagkatapos kong maligo ay nagtapis lang ako ng tuwalya saka lumabas.Eksaktong pagkabukas ko ng pinto ay nandoon ang babaeng nakasagutan ko kanina.
Kagaya nang inaasahan ko ay nagkasagutan na naman kami ngunit nang marindi ako sa kanya ay nagtungo na rin ako sa kwarto ko para makapagbihis.
Pagkabihis ko ay lumabas na ako mula sa aking kwarto. Nadatnan ko naman sa kusina ang babaeng nangungupahan sa kabilang silid.Kumakain ito ngunit nakatingin siya sa akin.
Pinalalahanan ko na siya na sana ay huwag na siyang mang-iistorbo mamaya pero nagkasagutan na naman kami kaya umalis na lang ako dahil malelate ako kapag nakipagbangayan pa ako sa babaeng iyon.Sumakay na ako sa motor ko saka ako nagtungo sa San Lorenzo Medical Center.
PASADO alas-onse na ng hapon nang bumalik ako sa apartment dahil may nakalimutan akong gamit ko.Nadatnan ko naman ang dalawang babaeng nag-uusap sa labas ng apartment.ALAS- DOSE na nang makabalik ako sa SLMC dahil umidlip pa ako ng ilang minuto.Break time namin ng tumawag sa akin ang aming landlady. Sinabi nitong sira raw ang tubo ng CR at kailangan na raw ayusin. Alam ko namang mag-ayos ng mga ganoon ngunit pagod ako kaya nakiusap ako na maaga ko na lang bukas na aayusin.
Nakauwi ako sa apartment ng mga bandang alas singko. Ginawa ko na ang dapat kong gawin para makapagpahinga nang maaga.
KINAUMAGAHAN ay maaga akong nagising para mag-ayos ng tubo. Pagkatapos ko sa labas ay inayos ko naman sa loob maging ang tubo sa banyo ng masungit kong kapit-bahay.Dahil naiinitan ako ay tinanggal ko ang aking sando saka isinampay sa bakal na nasa loob ng CR.Sa di inaasahan ay nakita ko ang nakasampay na puting underwear ng babae.Naku po! Patawarin ako ng Diyos.Binilisan kong tapusin iyon bago pa ako madatnan ng mala-tigreng babaeng nasa kabilang kuwarto.Kinuha ko rin ang naka-hanger na underwear para sana dalhin sa labas upang maarawan. Nagmamalasakit lang ako baka kasi mag-iba ang amoy nito kapag hindi naarawan.Binitbit ko na iyon saka ko binuksan nang maluwang ang pinto."B-bakit hawak mo yan?"Related chapters
The Role Play CHAPTER 2.1
PRESY'S POINT OF VIEWPAGBUKAS ko sa pinto ay nagulat ako sa nakita ko.Nagulat ako sa hawak niya kaya dali-dali kong hinablot ito. Dala ng pagkataranta ko ay nabitiwan ko ang hawak kong sandals."Bakit nasa iyo ito? Saan mo dadalhin ’to?" wika ko sa kaniya at pagkasabi ko sa mga salitang iyon ay halatang nagulat din siya."Dahil ba sa pagkadesperado mo sa babae ay nagagawa mo nang magnakaw ng gamit at underwear ko pa?" sunod kong bulyaw sa kaniya.Kaloka! Kung ano-ano na ang pumapasok sa isip ko kaya natalakan ko siya ng ganoon."Hoy, Miss, kung sa tingin mong may balak akong nakawin ang underwear mo nagkakamali ka! Ang laswa mong mag-isip. Dadalhin ko lang naman sa labas upang mas madaling matuyo dahil nangangamoy na sa loob ng banyo at nagiging sagabal sa pag-aayos ko ng sirang tubo", paliwanag niya.Nakikipag-usap siya sa akin na hindi pa rin siya lumalabas sa mismong pinto kaya di ko makita ang buong katawan niya."At
The Role Play CHAPTER 2.2
VICTOR'S POINT OF VIEWSOBRANG laki ang ikinagulat ko at labis ang kaba ko nang makita ko si Presy pagkabukas ko ng pinto na hawak ang gamit niya.NAKATAGO ako ngayon sa ibang parte ng pintuan habang nakatitig sa kaniya. Halatang pumuputok ang ulo nito at umaapoy sa galit.Hindi ko lubos maisip kung ano ang sasabihin ko sa kaniya upang paniwalaan niya akong ilalabas ko lamang ang kaniyang underwear upang mas madali itong matuyo."BAKIT hawak mo yan. Saan mo dadalhin yan?," sabay turo sa hawak kong puting underwear.Gulat na gulat ako at hindi ko alam ang gagawin ko. Hindi ko alam ang sasabihin ko ni hindi ko na alam kung ano ang umiikot sa isipan niya.Isang lalaking nakahawak ng underwear ng isang babae? I can't imagine!Hinablot niya ito tsaka ako binulyawan.MATAPOS kaming magtalo ay nagtungo na ako sa kuwarto ko hawak ang aking sando tsaka nagpahinga. Napag-isipisip ko, hindi ko alam kung maiinis ako o matatawa sa nan
The Role Play CHAPTER 3.1
PRECY'S POINT OF VIEWPAGKABABA ko sa tricycle ay agad akong nagtungo sa kuwarto. Malamig na simoy ng hangin at tahimik na umaga lamang ang tanging nararamdaman ko.Pagpasok ko ay nadatnan kong bukas pala ang electricfan at ilaw ko kaya agad ko itong pinatay.Ibinaba ko na ang mga gamit ko maging ang aking bag at sandals bago ako nagtungo sa banyo upang magshower. Hudyat na sana akong maglalakad ngunit pagkahakbang ko ng kaliwa kong paa ay may naapakan akong isang kagamitan na dahilan ng pagkatapilok ko. Masakit sa talampakan dahil tila bakal ang naapakan ko.Dali-dali kong tiningnan ang bagay na iyon at nagulat ako nang makita ko ito.Kanino kaya ito? Susi?Kanino kaya itong susi
The Role Play CHAPTER 3.2
VICTOR'S POINT OF VIEWNagtulug-tulugan ako dahil 'yun na lang ang tanging paraan upang malaman ni Precy na hindi ako pumasok sa kuwarto niya. At para malaman niyang tulog na ako ay pinatay ko na rin ang ilaw dito sa kuwarto ko.Sa pagkaka alam ko ay binalewala na ni Precy ang nakita niyang susi sa kuwarto niya ngunit……..Tok tok tok***Narinig ko ang katok niya sa pintuan ko. Alam kong si precy 'yun kaya nagpanggap akong kagigising ko lang at naistorbo ako sa pagkakatok niya.Pagkabukas ko ay agad siyang nagsalita.Sa'yo ba to?" Sabay taas ng susing hawak niya.Pagkataas niya ay kinilabutan ako at hindi ko na alam kung ano ang sasabihin
The Role Play CHAPTER 4.1
PRECY'S POINT OF VIEWKinakabahan na nanenerbiyos na bigla kong kausapin si Victor.Buti na lamang ay hindi ko sinabi sa kaniya ang hangarin ko. Dahil sa magkahalong takot at inis ang nararamdaman ko kay Victor sa tuwing nakakausap ko siya.Kung kaya't tinalikuran ko si Victor at iniwan sa baba. Mabilis akong umakyat at umupo sa may parte ng hagdanan. Iniisip kung sasabihin ko na talaga itong nararamdaman ko. Pero kung sasabihin ko ito ay baka isipan niyang desperada ako. O baka sabihin niyang ginawa niya lang 'yun upang matigil na ako at wala lang sa kanya iyon.Magaalas-kuwatro na at nandito pa rin ako sa hagdanan nakaupo, tumatawag sa telepono at nagmumuni-muni. Umakyat na lamang ako at naligo upang maghanda papuntang trabaho.Nakarating ako sa trabaho ng tamang oras dahil may gusto akong pag-usapan with Tanya. Nilapitan ko siya at hindi na akong nag-atubiling tanungin siya.
The Role Play CHAPTER 4.2
VICTOR'S POINT OF VIEWHilong-hilo ako. Masakit ang tiyan at mga mata ko at gusto ko na lamang magpatuloy sa pagtulog ngunit hindi pwede. Kaya, nandito na lamang ako sa loob ng OPD nakaupo at naiidlip pag walang ginagawa. Naparami yata ako ng inom at hindi ko na alam kung anong nagawa ko nung time na iyon. Buti na lamang na nandoon si Bernard na naghatid sa akin."Hello bro. How is your night. Grabe ka uminom kagabi ah. Lasing na lasing ka kaya kagabi,"sambit sa akin ni Bernard papunta sa mesa niya.Kaibigan ko si Bernard. Matalik kong kaibigan. Tuwing sahuran ay gigimik kami sa Bar. Dahil Kahit papaano ay nagagawa naming gumimik kahit minsan lang sa isang buwan." Eto bro, hangover as usual. Ayaw ko sana munang pumasok kaso baka magagalit na naman si Director. Alam mo naman 'yun. Ipapalipat ka sa ibang
The Role Play CHAPTER 5.1
PRECY'S POINT OF VIEWPagod man sa katatrabaho sa apartment ay pumasok pa rin ako sa kumpanya. Paano naman kasi, kung sa loob lang sana siya sumuka at nagpakalunod ng dumi niya 'di sana ganoon karumi ang harapan ng apartment.Naamoy kaya. Akalain mo magkahalong usok ng mga sasakyang dumadaan at amoy ng alak ang naamoy pag-akyat at pagpasok mo sa apartment.Ang totoo niyan mismong harapan na kasi ng apartment ko ang daan kung kaya't sa kaunting busina ang ugong lang ng sasakyan ay magigising ka na dahil sa lakas nito.By the way, hindi ko hahayaang ma-stress ako at 'yun lang ang makakasira sa awra ko ngayon. No way! Sayang pa naman itong mahabang hikaw ko at maiksing palda ko kung iisipin ko pa iyon no.Napalingon ako sa may bandang likuran nang may sumigaw."Precy!"tawag sa akin ni Tanya
The Role Play CHAPTER 5.2
VICTOR'S POINT OF VIEWHindi ko masabi sabi kung anong nararamdaman ko. Ito ay dahil natatakot o 'di kaya'y nahihiya lang dahil sa nakaraan namin.Naghintay pa ako ng ilang oras upang sabihin sa kaniya ang nararamdaman ko.Magaalas-kuwatro na at siguro nakatulog na rin siya.Eto nakaupo nanaman ako sa labas ng kuwarto niya. Nag-iisa matapos makipag-usap kay Precy. Tingin ko tuloy sayang ang paghihintay ko ng matagal dahil wala naman akong nasabi sa kaniya. Siguro may tama at eksaktong panahon para riyan.Hindi ko na tinangkang matulog pa dahil ilang oras na lamang ay papasok nanaman ako sa trabaho. Dahil kung matutulog pa ako ay malamang hindi na ako magigising sa tamang oras o di kaya naman ay sasakit nanaman ang ulo ko pag nakulangan ng tulog. Kaya imbes na matulog inilibang ko na lamang ang sarili ko sa pagfefacebook.At eksaktong-eksaktong t
Latest chapter
The Role Play CHAPTER 6
PRECY'S POINT OF VIEWLabis ang ikinabahaLa ng mga tao sa buong kumpanya dahil sa aksidenteng naganap. May isang babae kasing na trapped at may kailangang kunin sa loob ng stocked room kaso nga lang ay aksIdenteng nasagi niya ang nakatayong tubong bakal sa gilid dahilan ng pagkaka-ipit ng kanyang kamay.Wait,maiba tayo. Tila 'di gagana ang plano ni Tanya kung paano malaman kung talagang apektado pa rin si Victor sa nangyari. Parang ako lang naman talaga ang apektadong-apektado sa nanyari. I am just over thinking.Malapit ng magalas-tres ng madaling araw nang kami ay time-out ni Tanya. Siguro dahil sa pagod ay walang imikan sa tricycle na sinasakyan naming dalawa. It is also because pati si manong driver ay inaantom na rin dahil dis-oras ng umaga ang biyahe niya."Bye Tanya, kitakits na
The Role Play CHAPTER 5.2
VICTOR'S POINT OF VIEWHindi ko masabi sabi kung anong nararamdaman ko. Ito ay dahil natatakot o 'di kaya'y nahihiya lang dahil sa nakaraan namin.Naghintay pa ako ng ilang oras upang sabihin sa kaniya ang nararamdaman ko.Magaalas-kuwatro na at siguro nakatulog na rin siya.Eto nakaupo nanaman ako sa labas ng kuwarto niya. Nag-iisa matapos makipag-usap kay Precy. Tingin ko tuloy sayang ang paghihintay ko ng matagal dahil wala naman akong nasabi sa kaniya. Siguro may tama at eksaktong panahon para riyan.Hindi ko na tinangkang matulog pa dahil ilang oras na lamang ay papasok nanaman ako sa trabaho. Dahil kung matutulog pa ako ay malamang hindi na ako magigising sa tamang oras o di kaya naman ay sasakit nanaman ang ulo ko pag nakulangan ng tulog. Kaya imbes na matulog inilibang ko na lamang ang sarili ko sa pagfefacebook.At eksaktong-eksaktong t
The Role Play CHAPTER 5.1
PRECY'S POINT OF VIEWPagod man sa katatrabaho sa apartment ay pumasok pa rin ako sa kumpanya. Paano naman kasi, kung sa loob lang sana siya sumuka at nagpakalunod ng dumi niya 'di sana ganoon karumi ang harapan ng apartment.Naamoy kaya. Akalain mo magkahalong usok ng mga sasakyang dumadaan at amoy ng alak ang naamoy pag-akyat at pagpasok mo sa apartment.Ang totoo niyan mismong harapan na kasi ng apartment ko ang daan kung kaya't sa kaunting busina ang ugong lang ng sasakyan ay magigising ka na dahil sa lakas nito.By the way, hindi ko hahayaang ma-stress ako at 'yun lang ang makakasira sa awra ko ngayon. No way! Sayang pa naman itong mahabang hikaw ko at maiksing palda ko kung iisipin ko pa iyon no.Napalingon ako sa may bandang likuran nang may sumigaw."Precy!"tawag sa akin ni Tanya
The Role Play CHAPTER 4.2
VICTOR'S POINT OF VIEWHilong-hilo ako. Masakit ang tiyan at mga mata ko at gusto ko na lamang magpatuloy sa pagtulog ngunit hindi pwede. Kaya, nandito na lamang ako sa loob ng OPD nakaupo at naiidlip pag walang ginagawa. Naparami yata ako ng inom at hindi ko na alam kung anong nagawa ko nung time na iyon. Buti na lamang na nandoon si Bernard na naghatid sa akin."Hello bro. How is your night. Grabe ka uminom kagabi ah. Lasing na lasing ka kaya kagabi,"sambit sa akin ni Bernard papunta sa mesa niya.Kaibigan ko si Bernard. Matalik kong kaibigan. Tuwing sahuran ay gigimik kami sa Bar. Dahil Kahit papaano ay nagagawa naming gumimik kahit minsan lang sa isang buwan." Eto bro, hangover as usual. Ayaw ko sana munang pumasok kaso baka magagalit na naman si Director. Alam mo naman 'yun. Ipapalipat ka sa ibang
The Role Play CHAPTER 4.1
PRECY'S POINT OF VIEWKinakabahan na nanenerbiyos na bigla kong kausapin si Victor.Buti na lamang ay hindi ko sinabi sa kaniya ang hangarin ko. Dahil sa magkahalong takot at inis ang nararamdaman ko kay Victor sa tuwing nakakausap ko siya.Kung kaya't tinalikuran ko si Victor at iniwan sa baba. Mabilis akong umakyat at umupo sa may parte ng hagdanan. Iniisip kung sasabihin ko na talaga itong nararamdaman ko. Pero kung sasabihin ko ito ay baka isipan niyang desperada ako. O baka sabihin niyang ginawa niya lang 'yun upang matigil na ako at wala lang sa kanya iyon.Magaalas-kuwatro na at nandito pa rin ako sa hagdanan nakaupo, tumatawag sa telepono at nagmumuni-muni. Umakyat na lamang ako at naligo upang maghanda papuntang trabaho.Nakarating ako sa trabaho ng tamang oras dahil may gusto akong pag-usapan with Tanya. Nilapitan ko siya at hindi na akong nag-atubiling tanungin siya.
The Role Play CHAPTER 3.2
VICTOR'S POINT OF VIEWNagtulug-tulugan ako dahil 'yun na lang ang tanging paraan upang malaman ni Precy na hindi ako pumasok sa kuwarto niya. At para malaman niyang tulog na ako ay pinatay ko na rin ang ilaw dito sa kuwarto ko.Sa pagkaka alam ko ay binalewala na ni Precy ang nakita niyang susi sa kuwarto niya ngunit……..Tok tok tok***Narinig ko ang katok niya sa pintuan ko. Alam kong si precy 'yun kaya nagpanggap akong kagigising ko lang at naistorbo ako sa pagkakatok niya.Pagkabukas ko ay agad siyang nagsalita.Sa'yo ba to?" Sabay taas ng susing hawak niya.Pagkataas niya ay kinilabutan ako at hindi ko na alam kung ano ang sasabihin
The Role Play CHAPTER 3.1
PRECY'S POINT OF VIEWPAGKABABA ko sa tricycle ay agad akong nagtungo sa kuwarto. Malamig na simoy ng hangin at tahimik na umaga lamang ang tanging nararamdaman ko.Pagpasok ko ay nadatnan kong bukas pala ang electricfan at ilaw ko kaya agad ko itong pinatay.Ibinaba ko na ang mga gamit ko maging ang aking bag at sandals bago ako nagtungo sa banyo upang magshower. Hudyat na sana akong maglalakad ngunit pagkahakbang ko ng kaliwa kong paa ay may naapakan akong isang kagamitan na dahilan ng pagkatapilok ko. Masakit sa talampakan dahil tila bakal ang naapakan ko.Dali-dali kong tiningnan ang bagay na iyon at nagulat ako nang makita ko ito.Kanino kaya ito? Susi?Kanino kaya itong susi
The Role Play CHAPTER 2.2
VICTOR'S POINT OF VIEWSOBRANG laki ang ikinagulat ko at labis ang kaba ko nang makita ko si Presy pagkabukas ko ng pinto na hawak ang gamit niya.NAKATAGO ako ngayon sa ibang parte ng pintuan habang nakatitig sa kaniya. Halatang pumuputok ang ulo nito at umaapoy sa galit.Hindi ko lubos maisip kung ano ang sasabihin ko sa kaniya upang paniwalaan niya akong ilalabas ko lamang ang kaniyang underwear upang mas madali itong matuyo."BAKIT hawak mo yan. Saan mo dadalhin yan?," sabay turo sa hawak kong puting underwear.Gulat na gulat ako at hindi ko alam ang gagawin ko. Hindi ko alam ang sasabihin ko ni hindi ko na alam kung ano ang umiikot sa isipan niya.Isang lalaking nakahawak ng underwear ng isang babae? I can't imagine!Hinablot niya ito tsaka ako binulyawan.MATAPOS kaming magtalo ay nagtungo na ako sa kuwarto ko hawak ang aking sando tsaka nagpahinga. Napag-isipisip ko, hindi ko alam kung maiinis ako o matatawa sa nan
The Role Play CHAPTER 2.1
PRESY'S POINT OF VIEWPAGBUKAS ko sa pinto ay nagulat ako sa nakita ko.Nagulat ako sa hawak niya kaya dali-dali kong hinablot ito. Dala ng pagkataranta ko ay nabitiwan ko ang hawak kong sandals."Bakit nasa iyo ito? Saan mo dadalhin ’to?" wika ko sa kaniya at pagkasabi ko sa mga salitang iyon ay halatang nagulat din siya."Dahil ba sa pagkadesperado mo sa babae ay nagagawa mo nang magnakaw ng gamit at underwear ko pa?" sunod kong bulyaw sa kaniya.Kaloka! Kung ano-ano na ang pumapasok sa isip ko kaya natalakan ko siya ng ganoon."Hoy, Miss, kung sa tingin mong may balak akong nakawin ang underwear mo nagkakamali ka! Ang laswa mong mag-isip. Dadalhin ko lang naman sa labas upang mas madaling matuyo dahil nangangamoy na sa loob ng banyo at nagiging sagabal sa pag-aayos ko ng sirang tubo", paliwanag niya.Nakikipag-usap siya sa akin na hindi pa rin siya lumalabas sa mismong pinto kaya di ko makita ang buong katawan niya."At
