CHAPTER 2.1

PRESY'S POINT OF VIEW

PAGBUKAS ko sa pinto ay nagulat ako sa nakita ko.

Nagulat ako sa hawak niya kaya dali-dali kong hinablot ito. Dala ng pagkataranta ko ay nabitiwan ko ang hawak kong sandals.

"Bakit nasa iyo ito? Saan mo dadalhin ’to?" wika ko sa kaniya at pagkasabi ko sa mga salitang iyon ay halatang nagulat din siya.

"Dahil ba sa pagkadesperado mo sa babae ay nagagawa mo nang magnakaw ng gamit at underwear ko pa?" sunod kong bulyaw sa kaniya.

Kaloka! Kung ano-ano na ang pumapasok sa isip ko kaya natalakan ko siya ng ganoon.

"Hoy, Miss, kung sa tingin mong may balak akong nakawin ang underwear mo nagkakamali ka! Ang laswa mong mag-isip. Dadalhin ko lang naman sa labas upang mas madaling matuyo dahil nangangamoy na sa loob ng banyo at nagiging sagabal sa pag-aayos ko ng sirang tubo", paliwanag niya.

Nakikipag-usap siya sa akin na hindi pa rin siya lumalabas sa mismong pinto kaya di ko makita ang buong katawan niya.

"At kung magnanakaw man ako ng underwear, doon na sa malinis. Kadiring babae,” dagdag pa nito.

"Grabe! Kung nandidiri ka eh bakit hawak mo ’to. Nagmamalinis,” pagmamataas kong saad sa kaniya.

Hindi ko siya malapitan dahil nakatago siya sa malaking pinto ng kuwarto ko.

“So, ano pala ang ginagawa mo rito?" tanong ko sabay taas ng kaliwa kong kilay.

Bigla siyang umalis sa kinatataguan niya at lumabas sa pinto patungo sa akin. Naaninag ko ang buong katawan niya kaya medyo napatigil ako.

Nakss! Package deal!

May mabuhok na dibdib hanggang sa pusod at paa niya. Siguro sapat na ito for dinner at matutulog na lang ako.

Iyan na lamang ang sumagi sa aking imahinasyon pagkatingin ko sa kanya.

"Ako pala si Victor,” pakilala niya sabay abot sa kaniyang kanang kamay.

Actually, gusto ko ring malaman kung ano ang pangalan niya kaya inabot ko na rin ang kamay ko sa kaniya.

Omg! Ang laki ng kamay niya. Siguro malaki rin ang sandata nito. Siguro… bumalik na lamang ako sa katinuan nang tawagin niya ako.

"Miss?" aniya sabay kindat sa akin.

"Hindi ko ibig malaman ang pangalan mo. Ang gusto kong malaman ay kung ano ang ginagawa mo rito. Sa mismong banyo ko,” paulit kong tanong sa kaniya na kunwaring walang pakialam sa buong pagkatao niya.

Okay rin naman pala itong lalaking ’to, noh. Akala niya siguro nakalimutan ko na ang ginawa niya. Akala niya siguro walang siyang naging atraso sa akin kaya pakindat-kindat na lang siya.

"Hoy, Victor kung sa tingin mong nakalimutan ko na ang ginawa mo sa akin at ang lahat ng naging atraso mo, nagkakamali ka,” bulyaw ko sa kaniya.

"Ako rin naman, ah. Akala mo nakalimutan ko na? Hindi!”

Kaya ko lang naman ito nagawa dahil kay Aling Suping,” sumbat nito sa akin.

"O, sige sagutin mo na lang ang tanong ko, anong ginagawa mo rito?" tanong ko sa kaniya sabay hawak sa magkabilaang baywang na para namang nagagalit talaga.

"Ah, eh, tinawagan kasi ako ni Aling Suping at nagpapasuyo siya na kung pwede sana ayusin ko raw ’tong sirang gripo mo. Eh, di pumayag naman ako. Dahil maaapektuhan lang din naman ako kasi karugtong nito ang tubo ko sa banyo,” wika nito sa akin.

Kasi naman si Aling Suping, eh. Sabi ko sa kaniya na hindi na siya ang uutusan niya. Kakainis!

"Tsaka, kung sa tingin mo na pumayag ako ng gano'n gano'n na lang, hindi! Hindi ko naman aayusin ‘to kung alam kong ikaw lang ang maapektuhan, noh. I'll let you suffer kung ganiyan ka umasta. Ang sungit-sungit mo, ikaw na nga lang ‘tong tinutulungan, ikaw pa itong galit,” pagmamataas niya sa akin sabay hablot sa sando niyang nakasampay sa may bakal

Paalis na sana siya nang bigla ko siyang pinigilan.

"Teka, tingnan ko muna mga bulsa mo baka may mga kinuha ka pang gamit ko gaya ng mga sabon o kung ano-ano pa. Mahirap na, no. Sa panahon ngayon madami nang modus," sabay kapkap ko sa mga bulsa niya.

As if naman may bulsa ang boxer shorts niya.

"Miss, kung sa tingin mong may kinuha ako dito, kitang-kita naman na wala. Maitatago ko ba sa boxer shorts ko o 'di kaya'y sa sando ko?" pangatuwiran niya sa akin ngunit hindi ko siya pinakinggan.

Tinuloy-tuloy ko ang pagkapkap sa kaniya hanggang sa…

"O ano 'yan, miss. Hindi pa ba tapos?" aniya sa akin nang muntik kong masagi ang tulog niyang sandata.

Eh, kasi naman hindi siya mapakali. Kasalanan ko ba?

"Sinisigurado ko lang," palaban kong sagot sa kanya.

"Teka ,bilang kapalit sa pagod ko sa pagtatrabaho ng sira mong tubo sabihin mo na sa akin ang mabantot mong pangalan,” dagdag pa niya.

Gusto niya ba talagang malaman o nang-aasar lang siya?

"Sige,para sa ikatatahimik ng buhay mo, Precilla, Presy for short. At pwede ba huwag na huwag ka nang tutulong sa akin kung may hinihinging kapalit."

"Sige na nga. Bye, Miss Presy." Pamamaalam niya sa akin na parang nang-aasar sabay lakad sa likuran ko.

Shet,naramdaman ko ang dibdib niya at may naiwan pang pawis sa damit ko. Ang hot niya pala kapag malapitan?

Sa oras na iyon ay may pagkakataon akong titigan ang buong mukha niya.

May kakapalan ng kilay, mabigote, mapula ang labi at may pagkatangos ang ilong. At higit sa lahat may magandang pangangatawan. Siguro nag-wowork out ‘to.

MATAPOS kaming magbangayan ay dirediretso kong tinungo ang kuwarto ko. May oras pang mag-ayos ng mga gamit bago matulog kaya iniligpit ko na muna ang mga kalat at mga kagamitan sa pag-aayos ng gripo at pagkatapos ay nagpahinga na ako.

NATAPOS akong mag-ayos nang mag-aalas-sais na ng umaga. Tumingin ako sa may side ng kama ko. Madami na pala akong labahan.  

Kailangan nang labhan ang mga bedsheet, punda ng unan, kurtina at mga maruruming damit.

Kaya naglaba ako.

Nasa labas ang mga gripo kung saan doon naglalaba ang boarders. May apat na gripo na may tig-dadalawang magkatabi sa unahan at likuran.

PAGKALABAS ko sa pinto ay saktong nakabungad sa akin si Victor. Naglalaba siya. Hindi ko inaakalang naglalaba rin pala itong gagong ’to.

Kitang-kita ko ang hubog ng katawan niya. Sa ngayon, nakasuot siya ng black na sandong hapit na hapit sa kanyang katawan. As usual naka-boxer shorts na naman siya na kulang nalang ay lilipad na si junior dahil sa kanyang pagkaka-bukaka sa labahan niya. Punong-puno ng bula ang kanyang kamay at maging ang kaniyang paa.

Is this my favorite and yummy breakfast?  

Actually, hindi pa ako nag-aalmusal kaya siguro sapat na itong nakikita para mabusog.

Matagal tagal na rin akong nakatitig sa kanya. At naudlot iyon nang marinig ko ang boses ni Tanya na parang sa kabilang kanto pa ang kausap at kailangan pang sumigaw.

"Ssmmm. Good morning. Sorry hindi ako nagsabing dadalaw ako sa iyo. Wala kasi akong magawa sa boarding house. Tsaka wala ka namang gagawin diba?" Pasigaw niyang tawag sa akin papalapit sa hagdan.

I dont know kung may pupuntahang binyag itong babaeng to. She is now wearing a white off-shoulder blouse, black skinny pants with her brown sling bag.

"Pupunta ka lang naman dito sa boarding ba't ganiyan pa ang suot mo", wika ko sa kaniya.

"Hindi mo ba alam na uso to ngayon? At ngayon lang naman ako mag-susuot ng ganito dahil puro uniform nalang. Tsaka alangan namang nakapambahay ako eh sasakay ako sa taxi, paano na kung may cute akong katabi?", Maarteng wika niya sa akin sabay hawak sa butas nitong shoulder at indayog ng sling bag niya.

"Wait maiba tayo. Are you busy today?"

" Hindi mo ba ito nakikita. Sandamakmak na labahan. Kung gusto mong makipag-chika sa akin, tulungan mo muna ako saka na tayo magkuwentuhan buong maghapon," sagot ko sa kanya.

Hindi na siya nakatanggi Kahit na ganoon ang ayos niya. Kahit halatang hindi niya gusto.

Habang nagkukusot kami ng labada ay biglang nagsalita si Victor.

"Hay nako. Nandito na naman ang mga ibon na walang ginawa kundi twit-twit ng twit-twit at dada ng dada. Nakakaistorbo sa kapit-bahay," parinig na sabi ni Victor habang ipinagpapatuloy pa rin ang pagkusot sa labada.

Hindi talaga mabubuo ang drama ng buhay kung walang kontrabida no? Best in kontrabida award!

Sabay kaming napalingon ni Tanya sa kaniya. At hindi ko pinalagpas na sumbatan siya.

"Hoy Victor, kung sa tingin mong napakaingay namin at nakakaistorbo kami ng kapitbahay,well this apartment is free and not exclusive for kill joy na katulad mo. Tsaka maglalaba ako no." Sumbat ko sa kanya na akala niyang di ko siya narinig.

"Bakit, may sinabi ba ako. Ano't asar na asar ka?", Wika nito.

"Tsaka, kung ayaw mong maistorbo dahil yun naman talaga ang gusto mo, lumipat ka ng lugar at maghanap ng paglalabhan hindi yung ang dami daming pinuputok ng budhi mo", sunod ko.

" Huy freny,huwag mo namang ginaganya ang tao. Akala namang binagsakan ka ng tone-toneladang bagahe at ganiyan ka umasta. Ganyan talaga ang mga lalaki. Minsan antipatiko at suplado. At mayroon ding mga lalaking maginoo at gwapo. Katulad ni Victor." pagtatanggol naman ni Tanya sa kaniya.

Hindi ko ba alam kung anong pinakain ni Victor kay Tanya kung bakit ganoon na lang kung ituring niya sa lalaking ito.

Okay na sana yung sinabi niyang antipatiko siya at suplado. Sinundan pa niya ng guwapo at maginoo.

"Wait fren. Kanino ka ba talaga pumapanig. Sa akin o sa kaniya?", Tanong ko kay Tanya na siya namang kinalakihan ng mata niya.

"Siyempre sa iyo. Ang akin lang, huwag kang masiyadong talak ng talak",paliwanag naman nito sa akin.

AKO na ang nagparaya kaya lumipat ako sa likod kung saan may likod ng boarding. At least, dito sa likod may sampayan ng nakakabit dito at hindi na ako magpapagod pang maglagay ng sampayan. Naging busy ako sa paglalaba at sa wakas malapit na akong matapos dahil ang mga puting damit na lang ang babanlawan ko kaya inuna ko munang isinampay ang mga dikolor.

Magsasampay na sana ako nang biglang tumaas ang sampayan. Tumingin ako sa may kanang bahagi ng sampayan at nakangiting Victor ang nasilayan ko hawak-hawak ang alambreng pagsasampayan ko sana.

Itinaas niya pala ito.

"Para sa kaalaman ng lahat, mas nauna ako rito. Iniwan ko lamang ang mga damit ko rito para balikan ang mga naiwan pang iba," pang-aasar nito.

Ibinaba ko ang bitbit kong malaking planggana na punung-puno ng damit tsaka nagsalita.

" Alam mo Victor, ano bang problema mo. Kitang-kita ko naman na mas nauna ako kaysa sa iyo. Pinagbigyan na kita kanina sa gripo na nasa harapan ngayon balak mo nanamang agawin ang sampayan. May sampayan naman sa harapan diba?," tugon ko sa kanya na talaga namang pinapainit niya ang dugo ko.

"Madami ang nilabhan ko kaya hindi magkakasiya kung isasampay ko lahat doon. And as far as i remember, iniwan ko ang labada ko dito senyales na dito ako magsasampay. Abala ka kanina sa paglalaba kaya hindi mo ako nakitang nagtungo rito. Tsaka Wala namang nakalagay dito na kung sino ang maglalaba dito sa likod ang siyang gagamit sa sampayan"

Binuhat ko ulit ang planggana At bumalik sa may bandang harapan. May sampayan pa naman doon malapit sa may banyo. Ipinagdasal ko na lang na sana…..

Pagkasabi ko pa lang sa salitang iyon ay narinig ko nang sumigaw si Victor.

Karma niya.

Napatawa na lamang ako at nagtungo sa banyo upang maligo.