Chapter 6

Hanggang ngayon ay salubong ang kilay ko at hindi ko maipinta ang mukha ko. Hindi mawaglit-waglit sa isipan ko ang sinabi ng babae na iyon. Fiancé. She thought that I was her fucking fiancé. I don’t know if it was deliberate or not, but she is definitely pissing me off because of that.

Noon unang araw pa lang na makita ko siya ay mabigat na ang loob ko sa kan’ya, lalo nang malaman ko na ang pangalan niya ay Harper. I have nothing against women in particular, but I definitely have something against a woman whose name is Harper.

At hinding-hindi ko makakalimutan ang galit ko sa babae na iyon na nagngangalan na Harper, because I vow to get revenge on her. Revenge for turning her back on me and for being a money-hungry bitch. At kapag naiisip ko ang mga panahon na ‘yon ay lalo nang nabubuhay ang galit sa akin at ang kagustuhan na balikan ang babae na iyon at gantihan.

Bakit nga ba ako galit na galit sa babae na may pangalan na Harper? Because my ex-fiancee’s name was Harper. Harper Mercader, to be exact. At ang babae na nasa pamamahay namin ngayon ay hindi ko sigurado kung ano ang totoo na pangalan at pagkatao.

It was an arranged marriage between the Mercader and the Ruiz’. Ipinagkasundo kami sa isang kasal ng mga magulang namin, and we were supposed to get married three years ago, before my parents deaths. Nasa Amerika pa ako noon ay sinabi na sa akin ang nakatakda na pagpapakasal ko sa isang nagngangalan na Harper.

We were supposed to plan the wedding, but then my parents deaths came, kaya agad ako na napauwi sa Pilipinas para unahin ang pagsasaayos sa pagkamatay ng mga magulang namin, at hindi ko na rin natutukan ang tungkol sa pagpapakasal na iyon.

Marami ang naging bali-balita tungkol sa pagkakalugi ng negosyo ng pamilya namin. And I have to step up to ensure that all our businesses are up and running. I need to, dahil kailangan ako ni Ever, kami na lang dalawa ang natitira na magkakampi.

And then the news came and shocked me. The agreed-upon marriage will not push through, dahil tinalikuran ako ng fiancée ko. At isang rason lang ang alam ko kung bakit niya ginawa ‘yon: She thought our company was failing; ang buong akala niya ay naghihirap na ang mga Ruiz.

And I could never forget the pain I felt at that time. Kaya kahit hindi kami nagkakilala ng personal ay ginawa ko nang panata ng buhay ko ang hanapin ang babae na iyon na tumalikod sa akin at gantihan siya sa pamamahiya na ibinigay niya, hindi lamang sa pamilya ko kung hindi lalo sa akin. Nobody ever turned their back on me, at sisiguraduhin ko na kapag nagkita kami ni Harper Mercader ay malalasap niya ang sakit ng paghihiganti ko.

Pagkatok sa pintuan ng aking opisina ang sunod na narinig ko. Sumilip do’n ang kaibigan ko at imbestigador na si Tof. Nakangiti siya na pumasok at diretso na umupo sa upuan sa harapan ng lamesa ko. Ibinato niya sa lamesa ko ang isang brown envelope.

"Puwede na maging good news, pero puwede rin na maging bad news. It’s your choice, Evan, pero sa tingin ko, this will be very good news. After years of waiting, we found her. Siya na mismo ang kusa na lumapit sa’yo."

Nangunot ang noo ko sa narinig na sinabi niya. I have a feeling where this conversation is leading, at hindi ko maiwasan ang paglundag ng puso ko sa kaalaman na iyon. Kinuha ko ang envelope at binuksan iyon, at tama ang hinala ko na naglalaman ‘yon ng mga dokumento na resulta ng mga ginawa na pag-iimbestiga ni Tof tungkol sa Harper na nasa pamamahay namin.

"Positive na positive. Ang litrato na ipinadala mo sa akin ng babae na nagngangalan na Harper na nasa bahay ninyo ngayon ay ang pareho na Harper na dapat ay pakakasalan mo three years ago. She is Harper Mercader, your fiancée." Saad pa ni Tof sa akin habang sumisilay ang ngiti sa labi niya.

Hindi ko maiwasan na mapangiti na rin sa kaalaman na ang babae na gustong-gusto ko na gantihan dahil sa pagtalikod sa nakatakda namin na kasal ay ang siya rin na babae na ngayon ay kusa na nilaglag ng tadhana sa aking harapan.

"Kailangan ko yata na bumawi kay Ever sa lahat ng sermon na ibinigay ko sa kan’ya dahil sa pagkakabangga sa Harper na ‘yon. If it wasn’t for that accident, hindi malalaglag sa mga palad ko ang babae na mukhang pera na ‘yon. And now, things are getting easier for me to plan my vengeance. If she thinks she can walk away from me without receiving my wrath, nagkakamali siya. Kasama siya sa listahan ng mga tao na pagbabayarin ko sa mga pagkakasala nila sa akin at sa pamilya ko." Galit na galit na sabi ko pa kay Tof.

Muli ko na itinuon ang atensyon ko sa papel na ibinigay ni Tof. Binasa ko ang detalye at impormasyon na nakuha niya upang maayos ko na maisagawa ang aking plano.

"What’s the plan, Evan? Now that she’s in front of you, helpless and all, ano ang plano mo na gawin sa kan’ya?" muli na tanong sa akin ng aking kaibigan.

Sumilay ang ngiti sa aking labi. Naiisip ko pa lamang ang aking paghihiganti kay Harper ay ramdam ko na agad ang tagumpay. And I’ve got the best plan for her, kung saan tunay na mararamdaman niya ang sakit na ibibigay ko sa kan’ya.

"I’ve got the best plan for her—a plan that she would surely regret ever crossing me again. I'll be playing with my pet for a little while."

"Huwag mo sabihin na pagsasawaan mo lang, tapos saka mo paiiyakin? Masyado ka nang maraming babae na pinaiiyak, Evan."

"My plan is even better than what you think. And besides, siya naman ang nagbigay sa akin ng ideya na iyon. And it goes together, makakaganti na ako sa babae na ‘yon tapos ay maikakama ko pa siya ng libre hanggang sa pagsawaan ko siya."

Naiiling na natatawa si Tof sa akin, "You are an ass, Evan. But I like that plan." Nakipag-fist bump pa siya sa akin na mabilis ko na tinugunan at sabay kami na nagkatawanan. Tinginan pa lang namin ni Tof ay nagkaka-intindihan na kami sa mga plano na mayro’n ako.

I can’t wait to face Harper today. I can’t wait to tell her my good news. And I can’t wait to put my revenge plan into action. And in the end, Harper will regret the day she encountered that accident that will forever change her life.

Nagmamadali ako na umuwi sa mansyon buhat sa opisina. Bago ako umalis ay tumawag pa ako kay Nanay Esmeralda upang sabihan si Harper na hintayin ako upang makapag-usap kami ulit. Nang sabihin niya kasi sa akin na fiancé niya ako ay agad na nagsalubong ang kilay ko sa kan’ya at tinalikuran ko siya. And I need to apologize, lalo na at kilala ko na ang tunay niya na pagkatao. I need to apologize in order for my plan to work in my favor.

Habang nagmamaneho ako pauwi sa mansyon ay hindi ko mapigilan ang kakaiba na saya na nararamdaman ko. I am one step closer to claiming my lost confidence because of that bitch. And I’m going to make sure that she pays hard for turning her back on me.

Nang makarating ako ay nagmamadali ako na dumiretso sa patio. Sigurado ako na naro’n si Harper dahil do’n daw siya madalas na tumatambay sabi ni Nanay Esmeralda. At hindi nga ako nagkamali dahil kagaya kahapon ay naro’n na naman siya habang may hawak na libro at seryoso na nagbabasa.

Dahan-dahan ako na lumapit sa kan’ya at ikinulong siya agad sa mga bisig ko. Ramdam ko ang bigla na paninigas ng katawan niya sa aking ginawa at hindi ko maiwasan ang tipid na mapangiti sa kan'yang likuran.

"Mi amore," I whispered seductively in her ear. Sinigurado ko pa na dumantay ang labi ko sa tainga niya at ipinulupot ko pa ang braso ko sa beywang niya.

"A-ano?" nauutal na sagot niya sa akin.

Inagaw ko ang libro na binabasa niya, iniharap ko siya sa akin at marahan siyang itinayo buhat sa kan'yang pagkaka-upo. Ramdam ko ang panginginig niya at natutuwa ako sa reaksyon na nakukuha ko buhat sa kan’ya.

"Mi amore," pag-uulit ko. Itinaas ko pa ang ulo niya na bahagya na nakayuko upang magtama ang paningin namin, at bago pa man siya makatugon sa itinawag ko sa kan’ya ay sinakop na ng labi ko ang labi niya.

Naninigas siya sa ginagawa ko habang ako ay patuloy na ipinaparanas sa kan’ya ang maka-mundong halik ko. Hinimas-himas ko pa ang tagiliran niya at in-enjoy ang halik na ‘yon, kahit na naestatwa na si Harper. Makalipas ang ilan segundo ay humiwalay ako sa kan’ya at ang mga nagtatanong na mata niya ang sumalubong sa akin.

"I’m sorry about yesterday, my fiancée." Tipid na salita ko sa kan’ya na ikinalaki ng mga mata niya sa akin.