Chapter 10

Mabilis na lumilipas ang mga linggo at halos mag-ta-tatlong buwan na rin yata ako na nasa poder ng magkapatid na Ruiz. I can’t say that pretending to have amnesia was the best thing that I ever did, but it was the most helpful plan I’ve had in a while.

At sa patuloy ko na pagpapanggap bilang fiancée ni Evan ay mas marami ako na nadidiskubre patungkol sa sarili ko. Evan is making me realize things that I have tried to ignore during my marriage with Brent. At ngayon ko lang napagtanto ang mga bagay na pinilit ko na ipagpalit para lamang maipakita ko ang pagmamahal ko sa lalaking sinumpaan ko na makakasama ko habang buhay.

I forgot about myself when I was with Brent. And now, it feels good to be able to do things for myself once in a while. Ngayon lamang, pagkatapos ng ilang taon na muli ko naramdaman na sarili ko naman ang isipin ko at hindi ang ibang tao. I’ve been experiencing a lot of changes because of Evan, and I like the changes that are happening.

"Umuwi ako ng maaga, and you know why? Because I’m excited to see the new you, mi amore. And I must say, you look good, Harper." Pagpulupot ng mga braso ang nagpatigil sa akin habang nakatanaw ako sa garden. Hindi ko mapigilan ang mga ngiti na kumawala sa labi ko dahil doon.

Humarap ako kay Evan at humalik sa pisngi niya. "Do you like it? Do you like the new me?"

Bahagya siya na lumayo sa akin at pinasadahan ako ng tingin. Nakakagat-labi pa siya habang ang isang dalari ay patuloy na hinihimas ang baba niya. "Like it? I love it! And I love it more because you are mine, Harp."

Muli siya na lumapit sa akin at isiniksik ang ulo sa aking leeg. He’s trailing wet kisses on my neck, and I can’t help the moan that escaped my lips: "Evan."

What’s new with me? Evan decided that I needed a makeover. And I love the outcome of it. It made me love and appreciate myself more. Ang dating mukhang manang at losyang na ako ay naging isang elegante at punong-puno ng buhay na babae.

My then-long hair was cut up to my shoulders, and my brows were arched to give me a more refined and sassy appearance. The stylist that Evan brought even taught me how to put on make-up to highlight my best asset, which is my eyes. They even changed my wardrobe from boring to classy and sexy. And I liked the changes. I like myself more.

"I can’t wait any longer, baby. Countdown begins after tonight, Harper. After I introduced you to the whole business circle, I can’t wait anymore. I need to have you. I need to be inside of you." Bulong pa niya sa akin na nakapagpanindig ng balahibo ko na naman.

At sa bawat direktang salita ni Evan sa akin na ganito ay parang nahihipnotismo niya ako na ibigay sa kan’ya ang buong ako. Even my own control is hanging by a thread, at hindi ko alam kung kailan ito mapuputol at tutugon sa mga pang-aakit na ginagawa niya sa akin.

"Go get ready for the party, bago pa ako tuluyan na mawalan ng kontrol sa’yo." Isang mabilis na halik sa labi ang ibingay niya sa akin tsaka niya ako idinirekta sa direksyon ng kuwarto.

"Thank you, Evan."

"You don’t need to thank me. I like doing things for you and making you happy." Mga salita na hindi ko man lamang narinig kay Brent na asawa ko sa ilang taon, pero naririnig ko ngayon sa isang tao na sinasakyan ang amnesia kuno ko para lamang na matulungan ako na bumalik ang alaala ko.

Ngumiti muna ako at saka tinalikuran na siya para pumunta sa aming silid. Oo, magkasama na kami sa iisang silid ngayon pero tumutupad naman si Evan sa pangako niya na hindi niya ako pipilitin. Madalas lamang namin na inuubos ang lakas namin sa paghahalikan at kapag nararamdaman na niya na malapit nang mapatid ang natitira niya na kontrol ay titigil na siya at didiretso sa banyo upang magsariling sikap.

Simple things that make me appreciate him more. At ngayon ay nakikita ko ang malaking kaibahan ni Brent sa kan’ya. Brent only thinks about himself, while Evan thinks about me most of the time. And I just can’t help but compare them even more.

Mabilis ako na nag-ayos ng aking sarili. Ang stylist na rin ni Evan ang nagdala ng susuotin ko para sa pagtitipon mamaya. The dress is simply magnificent. It’s a simple tube-type body-hugging maxi evening dress with a slit reaching my thigh. And it is a perfect fit for me. Hindi ako sigurado kung paano sumakto ang mga stylist ni Evan sa pagdala ng damit na ito.

"You are simply perfect, mi amore." The way Evan’s husky voice sent shivers into my ears is something I can never comprehend. "And you are mine."

"I am not sure if I am ready for the party, Evan." Ito ang katotohanan. Hindi ko alam kung handa na ba ako na muli na lumabas sa magulong mundo ng mga mayayaman.

Nang maikasal kami ni Brent ay naging isang simpleng housewife lamang ako, at sa kan'ya lamang umikot ang mundo ko, pero ngayon na isang Ruiz ang magpapakilala sa akin bilang fiancée niya ay hindi ko alam ang dapat ko na asahan. These two brothers belong to the Elite circle, which only belongs to the rich and famous. Yes, we are rich, but my family is not that rich compared to them.

"Harper, you don’t have to worry when you’re with me. You don’t even need to be ready, lalo na at ako ang kasama mo. Wala kang ibang dapat na gawin maliban sa maging ikaw. Just be yourself, baby. No one will even ever dare to say anything about you, especially that you are mine."

He nips into my neck, and I can’t help the moan that escapes. Evan is full of lust, but he makes me feel like a woman; a woman whom he wants so badly.

"Let’s go, bago pa ako makapagdesisyon na ipa-cancel ang pagpunta natin sa party para masolo ka." bulong pa niya sa tainga ko.

Patuloy ang kaba sa puso ko habang nasa sasakyan kami ni Evan. A part of me feels excited about this, but a bigger part of me fears being judged. Natatakot ako sa sasabihin ng mga tao tungkol sa akin lalo na at isang Evan Ruiz ang kasama ko.

Hindi ko naman talaga kilala ang mga Ruiz. Naririnig ko lang ang pangalan nila madalas kapag may kausap si Brent sa telepono at kapag naibabalita sa business circle. And from what I know, ang makapatid na Ruiz ay isa sa pinaka-kinatatakutan sa elite circle. They have the power to either make you or break you. At sa gano’n kapangyarihan na mayro’n sila, I even once doubted that they belonged to the mafia. But it was all a product of my wild imagination, which was brought about by the novels that I usually read.

"Are you okay?" Nag-aalala ang mga mata na tanong ni Evan sa akin.

Matamis na ngiti ang isinukli ko sa kan’ya. I have to do this. This is part of me recreating myself and gaining more confidence in myself in the process. "Let’s do this." Nakangiti na tugon ko sa kan’ya.

Nang makalabas kami ng sasakyan ay lalo na bumilis ang tibok ng puso ko. Napansin naman ni Evan ang pagdadalawang-isip ko kaya mabilis ang naging reaksyon niya sa paghawak sa aking kamay. Pinisil pa niya ang kamay ko at ngumiti sa akin.

When we walked inside the venue, all eyes turned towards us. I can feel Evan’s strong presence beside me, lalo nang maging seryoso na ang mukha niya. He seems so cold and ruthless, but despite that, he is providing me with a reassuring warmth.

He wraps his arm over my waist and pulls me closer to him. Everyone has a questioning stare at us, at tipid na ngiti lamang ang isinusukli ni Evan sa kanilang lahat. Sinalubong kami ni Ever nang makapasok kami kasama ang isang lalaki na ngayon ko lamang nakita.

The man is good-looking as well, and he extends his beautiful smile to me in an instant. "Harper, nice to see you." Nanatili lamang ako na nakatingin sa kan’ya. I don’t know him, at sigurado ako na walang nakapagbanggit sa kan’ya sa mga nakaraan na pag-uusap namin kahit sino sa magkapatid.

"Tof, you know what happened to Harp. Hindi ka pa niya naaalala kaya pagpasensyahan mo na." sagot ni Evan. Bumaling siya sa akin na may malamyos na tingin. "Harper, baby, this is Tof, my best friend. I’m sure you’ll remember him soon."

"I-I’m sorry, Tof." tipid na sagot ko.

"It’s okay. It’s nice to see you, finally." Makahulugan na sagot pa niya sa akin. May sumisilay na nakakalokong ngiti sa labi niya at hindi ko alam ang mararamdaman ko.

Palihim na nagsesenyasan pa ang magkapatid kaya mas lalo ako na naguguluhan. Bumaling sa akin ulit si Evan nang makaalis ang dalawang lalaki. "Harp, baby, I just need to have a short discussion with someone. I’ll be back in a while." Nagpalinga-linga ako dahil muli na nabubuhay ang kaba sa akin. Maiiwan ako na mag-isa at hindi ko alam kung paano aakto sa mga ganitong pagtitipon.

"Come," iginiya niya ako sa isang lamesa at pinaupo. "Stay here, mi amore. I’ll be back in a few minutes." Hinalikan pa niya ako sa labi at kita ko ang panonood sa amin ng ilan sa mga bisita. "I’ll be watching you, don’t worry."

Nag-aalangan na tumango na lamang ako. Nanatili ako na nakaupo at nakatunghay na lamang sa mga bisita. I need to feel more confident about myself, lalo na at ipapakilala na ako ni Evan mamaya. Malalim na buntong hininga ang pinakawalan ko tsaka ako tumayo upang pumunta sa bar. I need a drink.

Nakakailan na hakbang pa lamang ako nang may kamay na pumigil sa braso ko kaya ako napahinto sa paglalakad. Gulat man ay hinarap ko ang humawak sa akin.

"Harper." And there, standing in front of me, is my asshole ex-husband. Brent Torres