Chapter 7 - Faded Light into Darkness

RENATA Faded light into darkness

"Avil?"

"Love?"

Still nakayakap pa rin ako katawan i Abbadon habang ang lahat ay gulat na gulat. I can't help myself but to cry out loud. Ang lakas ng hagulhol ko to the point na, miss na miss ko ang aking asawa.

Abbadon grab my shoulder and tap my back slowly.

"Are you alright?" Abbadon ask.

"Love? What happen?" Forth asking too. "Doc? Pakitingin po ulit sa kanya, please?" Forth asking again to my doctor.

Humihikbi akong dumistansya kay Abbadon.

"So-sorry. Na miss ko lang si Renata." Rason ko.

"It's okay. I understand. My wife is gone now, but still can't moving on for what happen to her. After the tragic incedent hindi pa rin malaman kung sino ang gumawa sa amin noong gabi na iyon." Abbadon explain. It's been six months and still walang balita tungkol sa mga salarin?

"Pinasarado ko ang kaso. It's been six months pero walang link na nakukuha laban doon kung sino man sila. I really miss her sp much." Bakit ganu? Binasura nalang? Binalewala? Pinasarado ang kaso ng aking pagkamatay?

Anim na buwan pa lang naman pero bakit parang hangin nalang ang lahat? Ganun ganun nalang ba talaga? Hindi ba nila hahanapin ang pumatay sa akin.

"Paano ka nakaligtas sa mga taong iyon?" I ask him. Sobbing.

"Nakaligtas? I'm also near to death that night. Paano ko ba maipapaliwanag ito sa 'yo, Attorney?"

"Ah? Right. Maybe we can talk this later? Doc La Valle, Avil's needs more resting. Huwag muna natin istresin si Avil dahil kagigising niya lang din at may lost memory pa iyan siya." Paliwanag ni Forth.

Napatitig sa akin si Abbadon habang ako ay panakaw ng tingin sa kanya.

"Isa ka sa mga matatalik na kaibigan ng asawa ko kaya hindi kita masisisi kung bakit ganito nalang ang reaksyon mo. Well, let's talk about some time. I'm just passing by and get well, Attorney Velasco."

Right. I am Attorney Avil Velasco. Kaya wala siyang ideya na ang kausap niya ngayon ay mismong asawa niya. I've noticed his will. He's fine.

"Sure, Abbadon. Thank you for visiting my girlfriend." Wika ni Forth.

Tumango si Abba sabay tapon ng tingin saka naglakad palabas ng kwarto kasama ang doktor ko. Bago pa nagsarado ang pintuan, nahabol pa ng mga mata ko ang isang pamilyar na tao. Si Doc Rita Santiago.

"Ahh!!" Biglang pumitik ang utak sa utak ko dahilan makaramdam ako ng sobrang sakit.

"Love! What's wrong?" Alerto itong si Forth.

"Ang sakit ng ulo ko."

"Tatawagin ko ang doktor—"

"H-hindi na."

"You sure? Baka kasi mamaya bigla ka na naman mawalan ng malay. I'm worried."

Just like I said, kailangan ko lang humiga at magpahinga. Medyo naghahabol din ako ng hininga ko dahil na rin siguro sa pagiyak ko. Anim na buwan kaming hindi nagkita pero bakit parang ako lang 'yung nasasabik sa kanya? Bakit parang naging ibang tao na siya ngayon? Ano ba ang nangyari makalipas ang anim na buwan na pagkawala ko? Gusto kong alamin ang lahat na nangyari.

Dumating si Tita Greta, at sa hindi ko inaasahan kasama niya si Mama—Mama Ingred. Masaya at nakangiti sila pareho na pumasok sa kwarto ko. Unang una na lumapit ay si Tita Greta; Avil's mother. Yumakap siya at panay na rin ang luha nito. Inaalo ko siya at maging si Forth ay panay na rin hagod ng likod nito. Bumaling ang tingin ko sa isa pang bisita—ang aking tunany na ina—si Mama Ingred. At sa inaasahan, umiyak na naman ako nang umiyak. Humihikbi na parang batang inagawan ng kendi.

"Oh? Dear!" Kaagad din naman ako niyakap ni Mama. Dahil sa hindi ko na naman napigilan ang aking sarili, isang mahigpit na yakap din ang ginawad ko sa kanya dahilan mas lalo pa akong humagulhol.

"Ma! I'm sorry, Ma." Sabi ko sa gitna ng hikbi ko.

"Hush! Baby. It's okay." Hindi ko alam kung paano ko sasabihin sa kanya na, ako ito. Ako ang anak niyang si Rena. Ako ang panganay niyang anak na matagal niya nang hindi nakita at nakasama. Pero paano? Sino maniniwala sa akin kapag sinabi ko iyon. Baka isipin nalang nila na nababaliw na ako o baka isipin nila na nasasabik lang ako sa matalik kong kaibigan na , pero mali. Ako 'yung nagi-guilty dahil imbes si Avil 'yung nasa katawan niya, ay ako ang pumalit rito.

"I-I am sorry—"

"Ssshh... It's okay." kumalas ako sa pagkakayakap sa kanya. "How are you, my dear? How's your feeling right? Are you curse now?" Nakangiti ngunit may lungkot sa mga mata.

"She needs a long break Ingred. After all this tragic, look at her now; she's still fighting. And thanks God her kidney now is totally fine. Someone's donate her one kidney."

Kidney?

"Kidney?" Inosente kong tanong. May nakalimutan ba ako? Alam kong may sakit si Avil, pero bakit wala akong may naalala na may kidney cancer siya?

"Kidney cancer. Don't you remember? Kaya ka nandito sa hospital for a long-time dahil diyan sa sakit mo. Luckily may nahanap kami lng donor. Dahil ni isa sa amin sa pamilya na ito ay walang may nag-match na kidney diyan." Tita Greta explain. Napatingin ako kay Forth. Tumango siya.

Hindi ako nakapagsalita. Wala naman akong pwedeng sabihin dahil hindi ko alam na may ganun sakit ang kaibigan ko. Si Alona ba alam niya?

"Pero okay ka na. Magaling ka na, anak. Salamat sa donor." Sabi ni Tita Greta.

"Ma—Tita Ingred, kumusta po kayo?"

"Since Renata left us, I am still hoping na magkaroon ng hustisya ang masalimuot na pagkamatay niya. Hindi ako titigil na makahanap ng matibay na ebidensya laban sa mga taong pumatay sa anak ko!"

Ganun din ako Mama, hindi ko rin hahayaan na hindi mabigyan ng hustisya ang pagkamatay ko. Ang katawan ko na walang kalaban-laban ay ganun nalang ang ginawa nila sa akin.

"Abbadon—" biglang sambit ni Mama Ingred.

"Ho?" Takang tanong ko.

Nagkatinginan silang tatlo. Napabuntong hininga si Forth, at tahimik naman si Tita Greta. Samantala si Mama Ingred biglang umiba ang timpla ng mukha. Napansin ko rin na nakayukom na ang mga kamao nito.

"Because, during the incident that happened to Abbadon and Renata, according to the cctv we caught in that area, there was a witness. But because it was dark in that place, it was impossible to recognize who it was." Paliwanag ni Forth.

"And? What happen's next?" Gusto ko malaman.

Umiling si Forth. "Nabura na 'yung fotage na iyon 'yung panahon na kunin ko ang copy ng vedio na iyon."

"Ano?! Bakit?! Sino may gawa nun? Paano na 'yung hustisya ko—I mean ni Renata?! Hindi pwedeng ganun-ganun lang na mawala!"

"Calm down, Love. I am a prosecutor here. Oo alam ko na may leak ang trahedya na iyon. Ako 'yung nakaassign sa kaso ni Renata."

"Ikaw? Bakit ang sabi ni Abba ay case close na? Wala ka ba ibang ginawa?!" Galit na ako.

"Avil? Take it easy, okay?" Kalma sa akin ni Forth.

"Mabuti at nagising ka na, hija. I want your help and forth, too. I know may magagawa kayo laban sa pagkamatay ng anak kong si Rena." Wika ni Mama Ingred.

Kumalma ako saglit dahil bigla na naman sumakit ang ulo ko sa sobrang galit.

"Ano naman ang tungkol kay Abbadon? May kinalaman ba siya sa pagkamatay ni Rena? Tell me, Forth!" Kinakabahan ako na hindi ko malaman. Ayaw kong marinig ang buong katotohanan.

"Actually, hindi pa ito lumalabas sa publiko. It's a private matters." Salita ni Forth.

"Walang ebidensya. Hindi pa naman napapatunayan na sila ang nasa likod ng pagkamatay ng anak ko, pero may kutob ako. Malakas ang kutob ko na isa siya sa mga pumatay sa anak ko!" Biglang hagulhol ni Mama.

Bigla akong nabingi sa nalaman ko. Ang buong katawan ko ngayon ay biglang nanghina sa hindi malaman na dahilan. I stand in darkness calling out to what once was. It's getying harder to breath. As I reach for the faded light, every breath fades into darkness.