RENATANakakrus ang mga braso habang masama ang tingin kay Forth. Hindi ko alam kung ano ang kalokohan niya ngayon, bakit ako ang palagi nitong pinipikon. Nasa law firm office kami, at ito nga siya... araw-araw pumupunta rito."Attorney Velasco? He's your ex-boyfriend?" Biglang lumapit sa akin si Iñigo. Akala ko pa naman kung ano na ang itatanong.Imbes na sagutin ay sinipa ko ang swivel chair nito para bumalik sa pwesto niya. Tumayo ako saka lumapit kay Forth na ngayon ay inaabala si Ninong."Prosecutor Forth Lim?" Tawag ko. Bumaling naman siya."Yes? Attorney Velasco?" Humarap na siya sa akin na nakangiti pa rin."The door is open. You may leave," kalmado kong sabi sa kanya na may ngitibpa sa labi. "Bumalik ka na sa pwesto mo!!" Napaatras siya nang bigla akong sumigaw."Hey! Hey! Calm down, okay! Let's having a lunch first—""No thanks! Marami pa akong gagawin Mister Lim." Sabat ko saka bumalik sa aking table."Ah? Attorney Alcantara? Lunch?""Not yet, but later. Thanks, Prosecutor
RENATA"Thank yiu for your hard work! See you tomorrow! And by the way—Attorney Alcantara, thank you again sa milyones na wine and also Prosecutor Lim, thank you sa very classy. And to Señior Atlas—thank you for your guide. Thank you everyone! And good bye!"Masaya kong binati ang nga kasamahan ko bago ako lalabas ng opisina. Pero bago pa ako humakbang ay pinigilan muna ako ni Attorney Alcantara."Sandali lang Attorney Velasco!""Bakit Attorney Alcantara?""My Mom texted me. She wants you guys come to our house tonight. If you don't mind?""Oh? Your monther? Era Isabela Kang? Right?" Wika ni Ninong."Ah? Yes, she is. Gusto niya raw kasi kayo makilala in person. Actually, matagal na sana ito kaso nga lang ay dahil sa aksidente na nangyari." Paliwanag ni Iñigo.Nagkatinginan kaming apat. Mayamaya ay nagkibit balikat ako."Ako? Ayos lang. Wala naman na akong lakad. Kayo ba?""Hindi ko pwede hindian ang imbitasyon na ito. Your father—Judge Alcantara, sigurado naman na nandiyan siya?" Sali
RENATA"Kumusta po siya Doc?" Nakahiga ako sa hospital bed habang si Firth ay kinakausap ang doktor na nagtingin sa akin."Don't worry about her. It's a minor issue, such anemia or law red blood cells. Kailangan niya lang ng pahinga, tulog at proper foods. Over fatique sa trabaho na rin. Masyado niyang pinapagod ang sarili nito," bumaling sa akin ang doktor. "Attorney Velasco? Kailangan mo munang magpahinga dito ha? Huwag mo munang isipin ang trabaho." Hindi ako sumagot.Nang umalis na ang doktor, nakatayo si Forth sa gilid ng uluhan ng kama ko. Napangiwi ako nang maramdaman ang sakit sa aking likuran. Alerto naman itong si Forth ngunit pinigilan ko siya."I'm okay, Forth.""Are you sure?" tumango ako habang inaayos ang pagkakahiga ko. "Medyo nagugutom lang ako." Saka siya tumingin sa wrist watch nito."It's pass eleven. Pupunta lang ako ng convenience store para bumili ng makakain mo. Anything you want?"Umiling ako. "Forth? Thank you. Kumain ka na rin."Bago siya umalis ay lumapit
RENATA"Miss Nurse, pwede magtanong?""Yes? Ma'am? Ano po iyon?""Kanina habang tulog ako—may bumisita ba sa akin?""Yes Ma'am. Babae."Babae? Ibig sabihin nun ay hindi ako nananaginip kanina. Hindi nga pala talaga panaginip iyon, dahil totoong may babae na pumunta dito sa loob ng kwarto ko."May kasama ba siya? Kilala mo va kung sino?""Siya lang po mag-isa Ma'am pagpasok ko rito. ""Salamat.""Sige po Ma'am. Kapag po may kailangan kayo, press the button nalang po."Ngumiti akong tumango sa nurse bago siya lumabas ng kwarto. Bumango ako saka kinuha ang phone sa side table. Tatawagan ko sana si Ninong nang mapagtantong baka makakaisturbo na naman ako ng tao. Binalik ko ang phone sa table at nahiga ulit.Hapon nang bisitahin ko sa ICU si Forth. Hindi ako pumasok bagkus ayaw kong makita ang sitwasyon niya ngayon. Nasa labas lang ako habang tinatanaw ko siya. Bumabalik sa alaala ko ang nangyari kaninang hating-gabi."Kung pinigilan lang sana kita, hindi sana mangyayari ito ngayon." Ma
RENATA"Maraming salamat sa walang sawang pagtulog mo sa akin Detective.""Itago mo ng mabuti iyan nang walang may makakaalam."Tumango ako na nakangiti. Mayamaya ay semersoyo ako. Mahigpit kong hinawakan ang usb original copy ng cctv footage record ni Forth. Isa ito sa matibay na ebidensya kapag ilalaban ko ito sa korte. Sa tulong ng team ko—dalawang daan porsiento na mananalo kami sa kaso.Hapon nang makalabas ako ng hospital. Sa bukana pa lang ng main door exit ng hospital ay nag-aabang na doon si Abbadon. Huminga ako ng malalim at nilapitan siya."I'll give you ten minutes to talk to me. No buts and please."Nauna na akong maglakad sa kanya. Ramdam ko namam na sinusundan niya ako. Nasa isang coffee shop kami walking distance lang sa hospital. Hindi na ako nag-abala pa na mag-order ng kape dahil si Abba na mismo gumawa nun.Nakakrus ang mga braso ko habang nakatingin sa mga taong naglalakad sa labas. Sana katulad din nila—masaya kahit na may mga pinagdadaanan problema. Pero bakit a
RENATA "Ma'am Avil? Ano po ang gagawin mo diyan? Ilibing nalang po natin Ma'am, nakakatakot amg itsura." Salita ni Mari. "Sino kaya nagpadala niyan? Bakit hindi ko napansin na may amoy?" Si Rosie. "Sa susunod huwag na tayo basta-basta kukuha ng mga padala na galing sa mga hindi kilala na tao." Si Mira. Nasa likod ng bahay kami—sa malawak na bakante ng lupa. Nakatitig lang ako sa pulang kahon at sa bulaklak na ngayon ay nagsisilabasan na ang uod doon. "Bumalik na kayo sa loob, ako na bahala dito." Napatingin ako sa aking wrist watch—alas-otso ng umaga at matindi ang sikat ng araw. Napatingala ako, at mayamaya ay napangiti. "Attorney Velasco? What are you here? You look stunning with your flaming outfit." Bungad kaagad ni Attorney Alcantara. "Oh? Avil? Bakit ka nandito? Hindi ba't nagpapahinga ka ngayon?" nagkakape si Ninong nang pumasok ako sa opisina. "Saka... anong 'yang bitbit mo? Seriously? Full red outfit? Anong meron, Attorney Avil?" Nilapag ko iyon sa itaas ng lamesahan
RENATATwo days later. Nailipat na si Forth sa kanyang sariling kwarto. Sabi ng doktor ay magiging na raw ito dahil mararamdaman niya na ang sakit ng mga sugat niya. Nawala na ang anesthesia sa buong katawan nito.Malaking kwarto ang kinuha ng pamilya nito. Nasa VIP suite kumbaga para mas maging komportble ito habang nagpapahinga."Finally, nailipat ka na sa bagong kwarto mo," salita ko habang inaayos ang kumot sa katawan ni Forth. Tulog pa rin siya."Thank you, Avil for helping us," nakangiting sabi ni Tita March sa akin. "With out you iwan ko nalang kung paano namin mapapaganda ang kwartong ito." Kinuha ni Tita March ang kamay ko saka hinaplos niya iyon."Walang anuman po Tita. Magkaibigan naman kami ni Forth."Maya ay biglang nalungkot ang mukha niya. Hindi ko alam kung bakit."Bakit Tita March?"Umiling siya ngunit ang mga mata nito ay puno ang pagtatanong."Avil? Bakit hindi nalang kaya kayo magkabalikan ni Forth? Both of you need each other—just like now. I mean, I'm sorry kung
RENATAIto ang unang beses na pumasok ako sa sarili kong kwarto dito mismo sa malaking bahay namin sa Makati. Walang may pinagbago. Ang sabi ni Mama Ingred ay hindi niya pinakilaaman ang kwarto ko maliban nalang kung lilinisin ito ng kasambahay—dalawang beses sa isang linggo."I really miss my home," sambit ko habang iginagala ko ang aking mga mata sa kabuuan ng kwarto."You can stay here if you want, hija. This is your room." Suhisyon naman ni Mama Ingred.Napangiti ako nang humarap ako sa kanya, saka niyakap ko siya. "Thank you so much Mom. Thank you for not giving me up. I love you morethan words can says." Nagpunas ako ng aking luha habang nakayakap ako sa kanya."You're my one and only child. How can I neglect you? Beside, hindi ko ito inaasahan na darating ang araw na ito. Just like, I'm dreaming."Kumalas ako ng pagkakayakap sa kanya. Hinaplos ko ang pisngi nito at saka hinalikan sa pisngi nang paulit-ulit."You're not dreaming. It's me Renata—your daughter from Avil's body.""