RENATA "Ma'am Avil? Ano po ang gagawin mo diyan? Ilibing nalang po natin Ma'am, nakakatakot amg itsura." Salita ni Mari. "Sino kaya nagpadala niyan? Bakit hindi ko napansin na may amoy?" Si Rosie. "Sa susunod huwag na tayo basta-basta kukuha ng mga padala na galing sa mga hindi kilala na tao." Si Mira. Nasa likod ng bahay kami—sa malawak na bakante ng lupa. Nakatitig lang ako sa pulang kahon at sa bulaklak na ngayon ay nagsisilabasan na ang uod doon. "Bumalik na kayo sa loob, ako na bahala dito." Napatingin ako sa aking wrist watch—alas-otso ng umaga at matindi ang sikat ng araw. Napatingala ako, at mayamaya ay napangiti. "Attorney Velasco? What are you here? You look stunning with your flaming outfit." Bungad kaagad ni Attorney Alcantara. "Oh? Avil? Bakit ka nandito? Hindi ba't nagpapahinga ka ngayon?" nagkakape si Ninong nang pumasok ako sa opisina. "Saka... anong 'yang bitbit mo? Seriously? Full red outfit? Anong meron, Attorney Avil?" Nilapag ko iyon sa itaas ng lamesahan
RENATATwo days later. Nailipat na si Forth sa kanyang sariling kwarto. Sabi ng doktor ay magiging na raw ito dahil mararamdaman niya na ang sakit ng mga sugat niya. Nawala na ang anesthesia sa buong katawan nito.Malaking kwarto ang kinuha ng pamilya nito. Nasa VIP suite kumbaga para mas maging komportble ito habang nagpapahinga."Finally, nailipat ka na sa bagong kwarto mo," salita ko habang inaayos ang kumot sa katawan ni Forth. Tulog pa rin siya."Thank you, Avil for helping us," nakangiting sabi ni Tita March sa akin. "With out you iwan ko nalang kung paano namin mapapaganda ang kwartong ito." Kinuha ni Tita March ang kamay ko saka hinaplos niya iyon."Walang anuman po Tita. Magkaibigan naman kami ni Forth."Maya ay biglang nalungkot ang mukha niya. Hindi ko alam kung bakit."Bakit Tita March?"Umiling siya ngunit ang mga mata nito ay puno ang pagtatanong."Avil? Bakit hindi nalang kaya kayo magkabalikan ni Forth? Both of you need each other—just like now. I mean, I'm sorry kung
RENATAIto ang unang beses na pumasok ako sa sarili kong kwarto dito mismo sa malaking bahay namin sa Makati. Walang may pinagbago. Ang sabi ni Mama Ingred ay hindi niya pinakilaaman ang kwarto ko maliban nalang kung lilinisin ito ng kasambahay—dalawang beses sa isang linggo."I really miss my home," sambit ko habang iginagala ko ang aking mga mata sa kabuuan ng kwarto."You can stay here if you want, hija. This is your room." Suhisyon naman ni Mama Ingred.Napangiti ako nang humarap ako sa kanya, saka niyakap ko siya. "Thank you so much Mom. Thank you for not giving me up. I love you morethan words can says." Nagpunas ako ng aking luha habang nakayakap ako sa kanya."You're my one and only child. How can I neglect you? Beside, hindi ko ito inaasahan na darating ang araw na ito. Just like, I'm dreaming."Kumalas ako ng pagkakayakap sa kanya. Hinaplos ko ang pisngi nito at saka hinalikan sa pisngi nang paulit-ulit."You're not dreaming. It's me Renata—your daughter from Avil's body.""
RENATAI moaned when abba pushed his masculinity inside my femininity. It feels good. I don't know why I suddenly became like this. The last thing I remember was that I was drinking at a bar by myself and a girl sat next to me, but we didn't have any interaction with each other—just the right questions and answers. Then I took a ladies room and left that place. The last one—someone covered my nose and mouth causing me to lose consciousness—and this is it—Abba is the one who is going to be the one to kidnap me.I had sex with Abba not because I wanted to, but because of the reaction of my body that I don't understand why it suddenly got hot and wanted."This is not right," rinig kong wika ni Abba. Hindi ko siya nakakausap dahil hinang-hina ang katawan ko. Nahihilo at nasusuka."Let's go." Huli kong rinig na sabi ni Abba bago tumiklop ang mga mata ko.Hindi ko alam kung anong nangyari. Pagdilat ko ng aking mga mata ay nasa isang kwarto na naman ako. Masakit pa rin ang ulo."You know wha
RENATATanghali na nang makalabas ako ng ospital. Sa pangungulit ni Abbadon, aiya ang naghatid sa akin sa bahay hanggang sa loob ng kwarto ko."Pwede ka nang umalis," wika ko saka ko siya tinalikuran. "Paki sarado nalang ng pintuan." Utos ko sa kanya.Ngunit nang lingunin ko ito ay nakatayo lang at nakakrus ang nga braso—diretso ang tingin sa akin. Napakagat labi ako at lumapit sa kanya."What do you want?""Really? Pagkatapos kitang ihatid dito, ni wala man lang, salamat? O tubig diyan?"I roll my eye. Ayaw ko naman maging bastos. Hindi lang talaga ako komportable na kasama siya. At isa pa wala akong pasasalamatan sa kanya dahil responsibilidad niya ang lahat na nangyari sa akin."Tara sa kusina," nauna na akong lumabas, at mayamaya ay sumunod naman siya.Nang makita kami ng tatlong maria, hindi ko iyon pinansin. Dumulog kami ng kusina at hinayaan si Abba na maupo sa island corner."Ma'am? May maitutulong po ba kami?" Si Rosie."Doon nalang muna kayo. Tatawagin ko nalang kayo kung ki
RENATA"How are you? Masaki pa ba mga sugat mo?"Tumango si Forth at ngumiti. "Akala ko mamamatay na ako.""Hindi ka pwedeng mamatay.""Why?"Inilapit ko ang aking mukha sa tainga niya at may ibinulong. "Babalik pa si Avil kasi..."Ngumiti ako nang makita ang reaksyon ng mukha niya. Alam kong napakaimposible, pero kung ganun nga ang mangyari ay ibabalik ko ang katawan na pinahiram sa akin."Magpagaling ka diyan. Hindi maganda tignan sa iyo na nakahiga ka nang matagal. Bumangon ka na!""Napaka-brutal mo talaga, pero thank you so much Avil.""Ginawa ko lang 'yung responsibilidad ko, dahil ako naman ang dahilan ba't ka nakahiga diyan ngayon."Napapailing nalang siya. Pero mayamaya ay sumeryoso na kami nang magpaalam ang mama nito na lalabas saglit.Inilipat ko ang isang silya sa gilid ng kama niya at doon na nagsimula ang usapan."Balita?" Panguna niya.Inilabas ko ang usb na binigay sa akin ni Detective noong mga nakaraang araw. Grabe 'yung kaba at takot ko noong araw na iyon—akala ko
RENATA"Ayos lang po ba siya Dok?""Dalhin nalang kaya natin siya sa ospital, Dok?""Dok, check mo nga ulit si Ma'am Avil.""She's fine. Don't worry about her. I'll go ahead.""Aalis ka na Dok Abba? Paano kung may mangyaring masama ulit kay Ma'am Avil?""Tumawag nalang kaagad kayo ng ambulansya if ever mangyayari ulit iyon sa kanya.""Ha? Paano kung—"Hindi ko na natiis at bumangon na ako kahit pa na medyo matamlay pa ang katawan ko."Lumabas muna kayo; Rosie, Mari, Mira." Kaagad naman sila lumapit sa akin ngunit suminyas na ako na lumabas sila.Nang makalabas, ay naupo ako sa gilid ng kama. Huminga ng malalim at dahan-dahan ko iyon ibinuga. Nakatungo ako dahil medyo nahihilo na naman."Does this happen to you often? Ever since you woke up from the coma, you have often felt such symptoms. Are you okay? Maybe you need a full medical so we can know the—""Abbadon? Have I told you to take care of me? Nothing, isn't it?""Alam ko naman na galit ka sa akin. Pero ang hindi ko lang talaga ma
RENATAI rushing into the room and then went to the bathroom. I faced a big mirror and there I looked at myself. Later I grinned as I touched my palm to the mirror's reflection.Inalis ko ang aking sumbrelo, saka naghilamos ng mukha. Mayamaya ay hinubad ko ang suot kong jacket at patapon na nilagay sa laundry basket.Napatingala ako sa kisame at doon tumawa."Simula pa lang 'yun, may darating pang kasunod kapag ayaw ninyo akong tigilan."I didn't notice na may blood stain pala ang sando na suot ko. I rush to the bathtub and stay there for a while. Kailangan ko munang i-relax ang utak ko habang mahaba pa ang gabi.Kinabukasan—linggo. Napagdesisyonan kong bumisita ng sementeryo para alayan ng bulaklak ang aking katawan. White and yellow tulips para mas lalo kong maalala 'yung death thread na ginagawa nila sa akin.I sat on the floor. Nilagay ko sa gilid ng netso ko ang mga tulips at nagsindi ng kandila. Nagdala na rin ako ng whiskey to celebrate my first revenge.Nananatili akong tahim