RENATAI don't how to explain what my feelings right now. I could say; I am feeling good but I'm not.Dalawang oras na akong nag-aabang kina Thea at Alona subalit hanggang ngayon ay wala pa rin sila. Naiinip na ako dito sa bahay."Ugh! Nasaan na ba kasi sila?" Maktul ko saka naupo sa sofa. I try to call them, but no answer at all.Napalingon ako sa may pintuan nang biglang may kumatok. Dali-dali akong tumungo roon upang pagbuksan kung sino."Het! What's wrong?" Nag-aalalang taning ni Thea. Kaagad siyang napayakap sa akin dahil nakita niya akong nagtatantrum."Avil? Ayos ka lang ba?" Si Alona. Kaagad nila akong pinaupo at binigyan ng tubig na maiinom.Pinakalma muna nila ako bago ulit nagtanong.Nang mahimasmasan, doon na ako nagsalita."You know I can't go out, right? Bakit ang tagal niyo naman kasi!" nakasimangot kong sabi. "Syempre aatakihin talaga ako ng anxiety dahil dalawang oras lang naman ako naghintay." Nakakatampo pero huwag nalang. Ang mahalaga ay nandito na sila."Akala ko
RENATAAround eight of the evening, I and Forth arrived in Congressman Andrada's residence.Nasa bukana palang kami ng gate ng bahay ay nakasabay na namin si Ninong Atlas; he's pretty much handsome as usual. Hindi maitatago sa isang singkwenta anyos na binatang matanda ang ka-guwapuhan nito. Kitang-kita sa mukha ang kagalakan."Just arrived. Finally! Nakatungtonh din sa lupa't mansyon ng isang magaling na tao." May tono ang boses na pagkakasabi ni Ninong. I know there's a story behind. Basta ako tahimik lang, nagmamasid."Let's go?" Wika ni Forth na sinang-ayunan namin ni Ninong. Tahimik lang kami habang palingalinga sa paligid."Mayor Boston are also here, with his wife." wika ni Forth. "As far as I know, hindi close ang dalawang iyan." Ngisi ni Forth."Mga nagbabalat sibuyas ang mga tao rito. Why I am here?" Sabat ni Ninong.Gumagala ang mga mata ko. May hinahanap na tao na baka kanina pa nandito. Hindi tumagal sa kakagala ng mga mata nang matyempuhan ko siyang kausap si Doc Rita.
RENATA "Are you sure about this, Detective?" "Hmm... Come and see with yourself, Attorney." Napabuntong hininga ako nang magbigay ng impormasyon sa akin si Castillo tungkol sa tatlong tao na pinapahanap ko. "Then let's go!" Naglakad ako palabas ng silid opisina ko dahil hindi na ako mapakali sa mga nalaman ko. Nasa presento ang dalawa. Hindi ko alam bakit bigla nalang nagpakita ang dalawa, at sinabing susuko na raw sila sa kasalanan nagawa. "Sandali lang Attorney Velasco," tawag sa akin ni Castillo. Nang lingunin ko siya ay parang may nais pa itong sasabihin. "Bakit? May problema ba?" "Nandun si Prosecutor Lim ngayon. Ayos lang ba da inyo na magkita kayo ngayon roon?" "Nando'n siya? Anong ginagawa niya roon? E dapat nasa Quezon City siya." "Iyon na nga po. Hindi ko rin alam bakit siya nandun." Napabuntong hininga nalang ako saka bumalik sa aking opisina. Napaisip tuloy ako kung bakit anong ginagawa niya sa Police Station ng Parañaque. Pinaalis ko na si Castillo, at humingi
RENATA"Maraming salamat ho 'Nay." Masayang sabi ko sa matandang shaman."Basta, huwag mong kakalimutan ang mga paalala ko sa 'yo, Ining. Nakadepende na rin sa iyo iyan kung susundin mo ang sinasabi ko sa 'yo o sundin mo 'yong nakatadhana sa iyo.""Maraming salamat ho.""Mag-iinga ka sa byahe, malayo pa naman ang Maynila.""Opo Nanay. Maraming salamat ho ulit."Umalis ako sa lugar na iyon na binigyan nang maraming palaisipan. Subalit, hindi pinagsisihan na humingi ng tulong sa kanya dahil iyon naman talaga ang nais ko. Dahil tinanggihan ko ang almusal kina Nanay, dumaan muna ako sa isang coffee shop, at doon nalang mag-almusal. "Hot americano and one plain croissant please. Dine in.""Anything else po Ma'am?" Tanong ng kahera.Umiling ako. "Wala na. Salamat."Nakahanap ako ng magandang pwesto sa lugar na iyon at doon naupo. Mayamaya ay tumunog ang phone ko—may tumatawag. Si Forth.Nakabuntong hininga ako at dahan-dahan ko iyon ibinuga."Morning. Bakit?" Bungad ko."Where are you? Sa
RENATAI take a deep breath. Halos hindi ako makahinga dahil sa iyak at galit ko sa kanila. Lumabas ako ng banyo na para bang walang may nangyari. Hindi maghihilum ang sugat sa puso ko at galit sa isipan ko. Nahiga ako sa kama na parang bata na nasa loob ng tiyan ng nanay.Hindi ko alam kung ilang oras ba ako nakatulog dahil sa sakit ng dibdidb na nararamdaman ko sa mga oras na iyon. Bumangon ako at tumungo ng banyo para maligo, at mag-ayos. Alas-tres ng hapon nang mapagdesisyunan kong lumabas ng bahay."Avil? Saan ka pupunta? Kumain ka na ba?"Si Mama Greta. Nang lingunin ko siya ay papalapit ito sa kinaroroonan ko. Tipod akong ngumiti at yumakap sa kanya."Hindi pa ako gutom, 'Ma.""Hindi gutom? E maghapon kang nasa kwarto mo. Halika't kumain ka muna. Bawal sa 'yo ang malipas ng gutom hija, at baka mapano ka na naman. Sabi ni Forth sa akin, sumasakit na naman raw ang ulo mo at nahihilo ka. Naku! Bata ka! Alalahanin mo, nasa poder pa rin kita at responsibilidad kita bilang anak ko."
RENATA Crying alone because you can't tell your family what is really going on in your life is different kind of pain. Lumalaban. Lalaban, at lalabanan ang lahat na pagsubok na kahaharapin ngayon, bukas, at sa mga susunod na araw pa. Nagising ako kinabukasan na parang walang may nangyari. Nakaband-aid na ang kanan kamay ko gawa nang pagkabasag ng liquir glass kagabi. Nag-ayos ng sarili, at lalabas ulit ng bahay. "Avil?" Tawag sa akin ni Mama Greta. "I have to go 'Ma. Pupunta ako ng law firm ni Señior Atlas." "Hindi ka man ba mag almusal muna?" Ngumiti ako. "Doon nalang po 'Ma. Salamat. I'll go ahead." Nasa labas pa ako ng bahat nang may tumawag na hindi pamilyar ang numero. Sinagot ko naman iyon. "This is Attorney Avil Velasco?" "Speaking. Who's this?" "I'm Congressman Andrada's secretary. Can you spare a time with him?" ano naman kailangan ni Congressman sa akin? "He invited you for a lunch Attorney if you don't mind." Dagdag pa nitong sabi. "Okay! Just sent me a locati
RENATA Nakakapagod ang araw na ito dahil sa dami na nangyari. Dumagdag pa ang mga palaisipan na dapat ay hindi ko na iisipin pa. Alas-siete y' medya nang umuwi ako ng bahay. Pagpasok ko, nasa sala si Mama Greta, at kausap ang bisita nito—si Mama Ingred. I greeted them, but unable to sit and join. Nagpaalam nalang talaga ako na magpapahinga na dahil pagod ang katawan—gusto nang matulog. Sumampa ako sa kama, at saglit na pumikit ang mga mata. Nakaidlip ako ng mga ilang minuto bago nagising dahil sa isang katok galing sa labas ng kwarto ko. "Avil? Maghapunan ka muna bago matulog." Bumukas ang pinto, at saka siya lumapit sa akin. As usual nakita niya akong nakasampa pa rin sa higaan ko. "Mamaya na ako kakain 'Ma. Kunting pahinga pa at maliligo muna ako, tapos lalabas nalang ako para maghapunan. Sorry for unable to join you in dinner." "I understand hija. Siya sige, kami nalang muna ni Ingred ang maunang maghapunan. Bilisan mo nalang nang makasabay ka sa amin." Sunod-sunod akon
RENATAHinding-hindi ko kayo bibigyan ng peace of mind matapos ninyo sirain ang mental health ko at maging ang buhay ko. Ibabalik ko sa inyo ang mga ginawa ninyo sa akin nang hindi ninyo namamalayan.Gusto kong magwala at sumbatan ang mga taong itaguan ako ng lihim. Paano nila nagawa iyon? Lalo na kay Avil na alam nila kung gaano ka-determinasyon ang kaibigan ko."Avil? Avil? May bisita ka. Could you please go out to room first?" Boses ni Mama Greta.Tuwid akong tumayo at naglakad patungong pintuan. "Just give me a second." Saka ko sinarado ulit ang pintuan. Napabuga ako ng hangin sa kawalan at wala sa sarili na nagpalit ng damit.Lumabas ako ng kwarto na nakapambahay lang ang suot. Sunday naman ngayon, at wala akong ibang lakad maliban nalang sa kung ano ang papasok sa utak ko."Oh? Abba? What's bring you here? Have a sit.""Nothing much. I'm just passing by. May pasyente kasi akong dinalaw na malapit lang dito sa inyo, so naisipan kong dumaan since wala naman na akong gagawin. Are