Chapter 3

A week passed by in a blur, lahat ay abala na sa pag-aayos ng function hall ng hotel. One week kong kinumbinsi na i-reconsider ni dad ang desisyon na alisin ang posisyon ko bilang presidente ng Lustrio Hotel ngunit hindi ko na mabago ang isip niya. He’s too mad to even listen to me.

“Double check niyo ‘yong sound system.” utos ko sa empleyado ko. Hindi naman na sakop ng trabaho ko ang pag-organize ng birthday ni Trisha pero ginagawa ko pa rin dahil inutos ni Auntie Olivia.

“Cynthia, ikaw na bahala rito. Make sure everything’s perfect. Magbibihis na ako.” bilin ko sa isa sa mga organizer ng hotel bago lumabas na ng function hall at umakyat sa office ko para roon mag-ayos.

Binigyan ako ni dad ng isang buwan para manatili sa posisyon ko, after that ay aalis na ako. Sa loob kasi ng tatlong linggo ay tuloy na ang kasal ko kay Mr. Cresio. I still don’t want to marry that old man, hindi pa rin ako pumapayag—and I’ve decided to take a risk, nagdesisyon akong ipakilala na si Gael kay dad. Nag-usap na kami tungkol dito at sana lang ay umepekto iyon.

“What would I do if my plan fails?” tanong ko sa sarili habang hinihintay na bumukas ang elevator. Should I just hurt myself before the wedding? Or maybe, hindi ako magpakita? Ang daming pumapasok sa isip ko na pwedeng gawin pero lahat ‘yon ay alam kong hindi eepekto. I know full well na kahit anong mangyari, ipapakasal pa rin ako ni dad sa matandang iyon.

The only effective way I can think of is to marry someone else.

“You’re in the way.” Napalingon ako sa likuran ko nang sabihin iyon nang lalake, dahilan para mawala ang lahat ng iniisip ko. Inangat ko ang tingin sa kanya at bahagyang umatras nang makitang naglakad siya pagtapos kong tumabi.

“Aren’t you going in?” tanong niya nang makapasok siya sa loob ng elevator. Hindi ko namalayang bukas na pala iyon kaya naman pumasok na ako sa loob. It’s my first time encountering, I didn’t even expect to see him here.

Gaya ng rumors, talagang nakaka-intimidate ang aura niya. Itim na itim ang naka-push back niyang buhok, mayroon siyang isang itim na hikaw sa kanang tainga, and he had a snake tattoo on his neck. I don’t know why but everything about him screamed danger and warnings.

Kahit kaming dalawa lang ang tao sa elevator ay pakiramdam ko ay puno iyon dahil nasu-suffocate ako. Bahagya pa akong napapitlag nang makita ko ang braso niyang inabot ang floor button na nasa harapan ko lang.

“What?” malamig niyang tanong nang ibaba niya ang tingin sa akin.

He’s like a lion, staring at his prey, gusto kong iwasan ang tingin niya pero hindi ko magawa. There’s something about his eyes na once na matitigan mo ay para kang inaakit, parang sinasabi nito na sakanya ka lang tumingin.

Maybe because I find it mesmerizing that his eyes have two different colors; The right side was brown while the other side was blue. I didn’t know that having heterochromia would be this fascinating.

“Do you want to fuck?” Wala naman akong iniinom pero nasamid pa rin ako nang tanungin niya iyon na para bang normal lang na kwestiyon iyon.

“W-What?” utal kong tanong nang bumalik na siya sa pwesto niya sa likuran. He crossed his arms and raised his thick eyebrow at me, parang hinuhusgahan niya ang buo kong pagkatao.

“You were eye fucking me, Ms. Citrine Lustrio.” aniya, dahilan para tumaas din ang kilay ko. Of course, he knew who I am. Kahit na ito ang una naming pagkikita ay siguradong kilala na niya ako dahil sa pamilya ko.

“I don’t know what you are talking about, Mr. Revan Soldevilla.” sabi ko bago ialis ang tingin sa kanya. What is he even doing here? As far as I can remember, mahigpit na magkaaway ang pamilya namin due to personal reasons at dahil na rin magkakumpetensya ang kumpanya ng Lustrio at Soldevilla. In other words, our families are rivals.

“Why are you here?” tanong ko nang ma-realize na galing siya sa last floor kung saan naroon ang mga executive office.

“None of your business.” aniya, dahilan para magsalubong ang kilay ko. I wanted to confront him and remind him that I am the president of this hotel but I decided to maintain my facade. If only I could call him bastard, ginawa ko na but I am not that reckless. I know it’s just a rumor but people say that you are good as dead when you get on his bad side.

“I see.” Iyon na lang ang tangi kong sinabi pero nagsalita pa rin siya.

“You’re good at acting, huh?” aniya paglagpas niya sa akin dahil bumukas na ang elevator. Tumaas na lamang ang dalawang kilay ko at pinanuod ang likuran niya pagkalabas ko. What’s his deal?

“Happy birthday, Trisha.” nakangiting bati ko nang lapitan ko ang nakababatang kapatid.

“Thank you, Ate Citrine.” Mahigpit niya akong niyakap at kumalas din agad. Medyo nailang pa ako dahil sa tingin na ibinibigay sa akin ng ibang bisita. Hindi naman kasi langad sa karamihan na isa akong illegitimate.

“I have a surprise for you later.” wika ni Trisha.

“Huh? What is it?” tanong ko dahil parang baliktad yata na siya pa ang may surprise sa akin gayong siya ang may birthday. Balak na sana niyang sumagot ngunit tinawag na siya ng mga kaklase niya, dahil doon ay nagpaalam siya sa akin at tumango naman ako.

Pagkaalis niya ay nilibot ko ang tingin sa venue, pilit na hinahanap si Gael. He was supposed to be here by now, bakit wala pa siya? Nakagat ko na lamang ang labi ko at piniling i-check muna ang kitchen.

“Ise-serve na po ba namin Ma’am Citrine?” tanong ni Jelo, isa sa mga chef.

“Serve it after 15 minutes.” sabi ko bago mapatingin sa suot kong wristwatch at lumabas na. Kumuha ako ng champagne sa server na dumaan at pinanuod ang buong party mula sa dulo ng function hall.

“Ladies and gentleman, may I have your attention please.” ani Auntie Olivia mula sa mic stand.

“First of all, thank you for coming to my daughter’s 22nd birthday. Ngayong gabi, bukod sa kaarawan ng mahal kong anak na si Trisha ay mayroon pang okasyon ang dapat na i-celebrate.” Ngumiti si Auntie Olivia at napapitlag ako nang magtama ang paningin namin.

I don’t know what’s going on but I think she’s scheming something. What is it this time? Napahigpit na lamang ako nang hawak sa baso ko at inubos ang laman noong champangne,

“Tonight, I will announce Citrine’s engagement.” Nanlaki ang mata ko nang sabihin iyon ni Auntie Olivia. I didn’t know about this, I am not aware that they’re going to announce my engagement tonight. Nakagat ko na lamang ang labi ko at dali-daling nilapag ang baso sa tray nang dumaan ang server. Nagmadali akong lumabas ng function hall bago pa mapunta sa akin ang atensyon ng mga tao. They just announced my engagement, hindi pa nila binabanggit kung kanino. Kailangan ko silang maunahan.

“Where are you, Gael?” bulong ko sa sarili nang kuhain ko ang phone ko at tawagan si Gael ngunit napahinto ako sa paglakad nang marinig kong may nag-ring na phone mula sa banyo ng mga lalake. Lumapit ako roon at nang balak ko na sanang magsalita para kumpirmahin kung nasa loob ba si Gael ay natigilan ako nang marinig ang pamilyar na boses ng isang babae.

“Don’t answer it.” Bumilis ang tibok ng marinig ang boses ni Trisha.

“But what if we get caught? Baka hinahanap na ko ni Citrine. She’s going to introduce me to yourㅡ”

“Do you love her?”

“No, you know you’re the one I love.” Napahigpit ako nang hawak sa phone ko nang mabilis na sumagot si Gael.

What’s going on? Is this some kind of joke? Am I dreaming? Kailan pa sila magkakilala? Ang daming tanong ang pumapasok sa isip ko pero nawala iyon nang magsalita ulit si Trisha.

“Then hayaan mo siya, just kiss me again and I’ll let you fuck me after the party.”

Napatakip ako sa bibig habang unti-unting lumabo ang paningin ko dahil nagsimula nang mamuo ang luha sa mga mata ko. Nanginginig ang buo kong katawan ngunit nagawa ko pa ring makaalis doon kahit nanghihina ako.

Pilit kong itinago ang boses ko habang humahagulgol ng iyak sa hallway. Napatakip pa ako sa mukha ko at wala nang pakialam kahit masira pa ang makeup ko.

The pain I feel now cannot be compared to the pain I suffered from physical and emotional abuse. This is a different kind of pain. Ang dalawang tao na akala ko ay kakampi koㅡhindi ako makapaniwalang magagawa nila ito sa akin. Just what did I do wrong? What did I do wrong for them to betray me like this?

“Aw.” D***g ko nang maramdaman kong napaupo ako matapos makabunggo ang isang lalake. Fuck! What am I doing? This is so pathetic. Agad kong pinunasan ang luha ko at dahan-dahang inangat ang tingin nang ilahad sa akin ng taong nakabunggo ko ang kamay niya.

“Thank you.” Hinawakan ko iyon at huli na ng ma-realize na si Revan ang taong kaharap ko sa mga oras na ito. Why him of all people?

“That’s it? Where’s your sorry?” Pagtulong na pagtulong niya sa akin na makatayo ay agad akong napapikit dahil sa sobrang lakas ng paghila niya sa akin ay halos tumama na ang mukha ko sa dibdib niya. Inangat ko ang tingin sa kanya at nakita kung paano siyang tumingin sa akin nang diretso, bahagya pa akong napapitlag nang punasan niya ang luha ko gamit ang hinalalaki niyang daliri.

“W-What are you doing?” nauutal kong tanong.

“You look beautiful when you’re crying.” Tipid siyang ngumisi, dahilan para kilabutan ako.

“What a fucking pervert.” Madiin kong sabi kasabay nang pagtabig ko sa kamay niya. Huli na rin nang ma-realize ko na hindi ko napanatili ang prim and proper kong imahe kaya naman dali-dali akong tumakbo palabas.

“Fuck!” mura ko nang makasakay na ako sa kotse. Saglit ko pang ipinahinga ang ulo ko sa manibela bago malalim na bumuntong hininga at ayusan ang sarili sa harapan ng salamin. Habang nilalagyan ko ng pulang lipstick ang labi ko ay pilit kong sinabi sa sarili na pagbabayaran nila ang lahat ng ginawa nila sa akin.

I suddenly came to the realization that they all planned this, they intended to do this to me from the start. Ni isa ay wala akong kakampi, and at that exact moment—I promised myself that I will make them regret treating me like this. They chose to betray me, now I will show them what kind of devil they have awakened.