“Taray! May pa-engrave . . .” panunudyo ni Krisha habang hinihintay nilang matapos na pa-engrave-an ang fountain pen na napili ni Calista.“Para personalized. Kung mayr’on na kasi siyang fountain pen, edi maiiba ‘yan kasi may engraving ng pangalan niya.”Napatangu-tango naman ang kaniyang kaibigan.“Sabagay, pero ‘yon ay kung wala pa siyang fountain pen na may engraving ng pangalan niya . . .”Napaisip nang sandali si Calista. May punto ang sinabi ni Krisha ngunit wala na siyang pakialam doon. Ang mahalaga ay may maibigay siyang regalo kay Mr. Das bilang tanda ng kaniyang pasasalamat.“Ayos lang ‘yon. It’s the thought that counts. Ang mahalaga naman ay may naibigay ako sa kaniya as token of gratitude sa naging tulong niya sa kompanya namin.”Napatangu-tango naman si Krisha.Hindi nagtagal ay bumalik na ang babaeng staff na nag-assist sa kaniya sa pagbili ng fountain pen.“Tapos na po, ma’am. Sa counter na lang po,” anito kaya tumayo siya.“Sige, thank you,” aniya sa staff bago nilingo
“Dravis, anong oras na? Napakakupad mo talagang kumilos! Hindi ka pa tapos maglinis nitong sala! May mga bisitang darating mamaya. Nakakahiyang puro alikabok ang madaratnan nila rito!” singhal ni Donya Celestina Gomez kay Dravis. Nakapamaywang ang ginang habang may disgustong nakatingin sa binata na napahinto naman sa pagpupunas ng mamahaling vase sa napakalawak na salas ng mansyon ng mga Gomez. Nagkatinginan ang dalawang kasambahay na kasama ni Dravis na maglinis doon. Hindi pa tuluyang sumisikat ang araw ngunit mga singhal na ng magiging biyanan ng binata ang umaalingawngaw sa mansyon. Hindi naman talaga maalikabok ang mga kagamitan sa salas dahil araw-araw iyong nililinisan ng mga kasambahay. Eksaherada lang magsalita ang ginang. Mahinang napatikhim si Dravis para magsalita. “P-pasensya n-na p-po . . .” he said, stuttering. Celestina rolled her eyes. “P-pasensya n-na?” she mimicked him and chuckled dryly. Noong una ay hindi naman siya pinagtatawanan ng kaniyang mga future i
KRISHA went back to the lobby after she accompanied Dravis to Calista’s office. Naabutan niya ang dalawang guard na halos kumaladkad kanina sa binata palabas na nag-uusap.“Grabe, pare . . . Kawawang-kawa si Sir Dravis, ‘no?”“Deserve niya naman ‘yon, brad. Tingnan mo ang pamilya nila, inechapwera na ni Don Silvestre.”“Iyon ba yung tungkol sa nawawalang limampung milyon sa kumpanya nila?”“Oo, ‘yon nga.”“Tingin mo, totoo ‘yon?”“Kung hindi totoo, itatakwil ba ang mga magulang ni Sir Dravis ni Don Silvestre? Hindi lang naman nadamay si Sir Dravis dahil nasa mga Gomez na siya ngayon. Mag-isip ka nga!”Krisha felt bad for Dravis as she heard the guards talking behind his back. Hindi siya aware na maging ang paninirahan ni Dravis sa mga Gomez ay kalat na rin pala. Ang akala niya ay ilan lang silang nakakaalam ng bagay na iyon.Krisha cleared her throat to get the guards’ attention. Agad namang napatingin ang mga ito sa kaniya. Tinaasan niya ng kilay ang mga ito.“Mali naman ho yatang pa
CALISTA had lunch with Robi even though she was not happy about the idea of having lunch with the annoying and arrogant man. Wala naman siyang magawa dahil medyo desperada na siyang malutas ang problema ng kumpanya nila.As the eldest granddaughter of the Gomez family, it was her responsibility to safekeep their family business. Ngayong may problemang may kinahaharap, hindi siya makatanggi sa kung sino man ang mag-alok ng tuloong. Hindi dahil sa helpless ang dalaga ngunit dahil tinitimbang niya ang mga option na mayroon siya.Halos marindi si Calista sa mga pagyayabang ni Robi habang kumakain sila. Naging interesado lang ang dalaganang ilapag na nito ang alok na sinasabi.SA KABILANG banda ay may biglaang tumawag kay Celestina.“Madam Celestina, pumunta po rito sa kompanya si Sir Dravis kanina. Mukhang may usapan sila ni Ma’am Calista pero umalis din po agad si Sir Dravis kasi dumating si Mr. Robi Cruz, yung anak po ng isa sa mga investor . . . Nag-lunch po sla ni Ma’am Calista,” pagr
KINABUKASAN ay maaga pa lang ay sobrang abala na ng mga kasambahay sa manson ng mga Gomez. Nagtataka man ay ginawa na lang ni Dravis ang mga gawaing nakatoka sa kaniya.Nakasalubong niya si Celestina nang mapadaan siya sa salas bandang alas sais ng umaga. As usual, hindi niya pa man ito binabati ay nakaismid na ito sa kaniya. Akmang magsasalita siya nang unahan siya nito sa pagtikhim.“Pagkatapos mong maglinis, pupuwede ka nang maglamiyerda sa kung saan mo man gustong pumunta. ‘Wag kang uuwi mamayang gabi. Ayaw kong makita ang pagmumukha mong pakalat-kalat dito,” anito saka siya tinalikuran.Napakunot ang kaniyang noo dahil sa tinuran ng ginang ngunit hindi kalaunan ay nagpakawala siya ng malalim na buntonghininga.She’s still mad at me because of last night, he thought.He shrugged off the heavy feeling and continued doing his remaining tasks.Pagkatapos ng mga gawain ay lumabas si Dravis para makipagkita sa isang lalaki. Kahit naman kasi hindi siya sabihan ni Celestina na umalis ay
NANG magsabi ang isang kasambahay na handa na ang kanilang hapunan ay nagkaniya-kaniyang nagsipuntahan ang mga miyembro ng pamilya ng mga Gomez sa dining hall. Kasabay maglakad ni Dravis si Calista habang magkahawak sila ng kamay.Rinig na rinig ni Dravis na pinagbubulungan siya ng mga pinsan ng dalaga ngunit inignora niya lang ang mga iyon. Ang mahalaga ay katabi at kasama niya si Calista.Pagkarating sa hapag ay ipinaghila niya ng upuan ang fiancee bago siya naupo ngunit hindi pa man nakalalapat ang kaniyang pang-upo sa malambot na cusion ng upuan ay nakarinig na siya ng hindi magandang salita.“Hindi ka ba marunong mahiya? Bakit kakain ka kasama namin? Doon ka sa kabilang table, kasabay ng mga kasambahay,” ani Celestina.“A loser like you can’t join us for dinner . . . Saka hindi ka naman Gomez. May mga pag-uusapan kaming hindi mo dapat marinig. Umalis ka na.”“I don’t understand why you are still staying here, Dravis. Aunt Celestina, dapat inihahanap mo na si Calista ng mas mayama
KASALUKUYANG nasa loob sina Dravis at Calista ng kuwarto ng dalaga. Tapos na ang reunion na nauwi lang sa iringan ng magkakamag-anak.Palakad-lakad ang dalaga habang si Dravis naman ay nakaupo sa upuan sa tapat ng tukador. Nakaharap siya sa kaniyang fiancee.“I”m so sorry that you had to witness and hear those . . .” paumanhin kay Dravis ng fiancee.Masyadong maraming nangyari sa gabing iyon ngunit dahil immune na si Dravis sa mga pinagsasabi ng mga Gomez ay ang kaniya na lang inaalala ay si Calista. Naisip niyang hindi deserve ng dalaga na tratuhin sa ganoong paraan ng mga kamag-anak nito.Tumayo si Dravis at nilapitan si Calista. Hinawakan niya ito sa magkabilang balikat ng dalaga para saglit itong mapatigil sa paglalakad.“A-ayos l-lang a-ako . . . I-ikaw, y-you o-okay?” he asked in a concerned tone.Matagal siyang pinagkatitigan ng fiancee. Makikita sa mga mata nito ang pagod, lungkot, at pag-aalala.Sa huli ay naluluhang umiling ang dalaga saka yumakap nang mahigpit kay Dravis.
KINABUKASAN ay nagmamadaling bumangon si Calista dahil sa pakiramdam na parang may mali. Pagkadilat ay doon niya lang na-realize na nakatulugan niya pala kagabi ang paggawa ng presentation.Ganoon na lang ang gulat ng dalaga nang makitang sumisilip na ang liwanag mula sa labas sa siwang ng kurtina ng binata sa kaniyang silid.Hindi siya nagising sa tunog ng alarm clock kaninang alas singko. Masyadong malalim ang kaniyang tuog para hindi magising sa dalawang alarn na s-in-et niya ngayong umaga.I’m so dead!Nagmamadali siyang tumayo at tumakbo patungo sa kaniyang desk. Pagkarating niya sa harapan ng desk ay saglit siyang natigilan.Wait . . . How did I end up sleeping on my bed? Nandito ako kagabi sa desk kagabi, e.Napakunot ang noo ng dalaga nang makitang nakasarado na rin ang kaniyang laptop.Did I close the laptop before I went to sleep? Nalilito siya. Ang huli niyang naaalala ay sa desk talaga siya nakatulog.Did I sleepwalk from here to my bed? Pero bakit nakapatay na yung lapto
“Taray! May pa-engrave . . .” panunudyo ni Krisha habang hinihintay nilang matapos na pa-engrave-an ang fountain pen na napili ni Calista.“Para personalized. Kung mayr’on na kasi siyang fountain pen, edi maiiba ‘yan kasi may engraving ng pangalan niya.”Napatangu-tango naman ang kaniyang kaibigan.“Sabagay, pero ‘yon ay kung wala pa siyang fountain pen na may engraving ng pangalan niya . . .”Napaisip nang sandali si Calista. May punto ang sinabi ni Krisha ngunit wala na siyang pakialam doon. Ang mahalaga ay may maibigay siyang regalo kay Mr. Das bilang tanda ng kaniyang pasasalamat.“Ayos lang ‘yon. It’s the thought that counts. Ang mahalaga naman ay may naibigay ako sa kaniya as token of gratitude sa naging tulong niya sa kompanya namin.”Napatangu-tango naman si Krisha.Hindi nagtagal ay bumalik na ang babaeng staff na nag-assist sa kaniya sa pagbili ng fountain pen.“Tapos na po, ma’am. Sa counter na lang po,” anito kaya tumayo siya.“Sige, thank you,” aniya sa staff bago nilingo
“Oh my! You mean Mr. Das of Wood Works Enterprises?” hindi makapaniwala na tanong ni Krisha na ikintango naman ni Calista.Akmang magpapaliwanag pa si Calista nang sunod-sunod na bumusina ang mga mga sasakyang kasunod nila.“Tss . . . Oo na nga. Ito na!” ani Krisha na para bang maririnig nga ito ng mga driver ng sasakyang bumubusina sa kanilang likuran.Natawa si Calista nang umirap at bumulong-bulong ang kaniyang kaibigan habang nagmi-make face. Nagpatuloy ito sa pagmamaneho kaya naman tumikhim na siya para ituloy ang dapat na sasabihin kanina.“Yes, si Mr. Das ng Wood Works Enterprises nga. I want to give him something as a thank you gift. Ang laking help kasi ng investment niya sa kompanya namin. And his influence brought a lot of investors in our company. Matagal kong pinag-isipan kung bakit biglang dumami ang mga investor . . . Then I heard from one si ni Mr. Das daw ang nag-recommend sa kanila na mag-invest sa ‘min.”“Wow!” Krisha’s eyes twinkled. “Grabe naman pala si Mr. Das. N
DRAVIS went out to meet his best friend, Sheldon. Si Sheldon ang kaniyang business partner at ang co-developer ng advanced technology na gagamitin sa kanilang itatayong business. Isa itong software engineer at talagang technology genius.Malapit na ang launching ng company nila kaya naman masyado nang abala ang lahat. Kahit pa nasolusyunan na ang krisis sa kompanya ng mga Gomez ay hindi pa rin iyon sapat dahil ang talagang problema ng kompanya ay ang kawalan nito ng advanced technology.Dahil sa pagdami ng mga investor ay posible pa rin namang magkaroon ng fund para maka-avail ang mga Gomez ng bagong technology na katulad ng ginagamit ng kakompetensya nitong kompanya ngunit magiging mahirap para sa mga Gomez ang magkaroon ng advantage dahil parehas na technology lang ang gagamitin.Ang layunin nila ni Sheldon ay higitan ang technology na kasalukuyang ginagamit ng mga kompanya na mayroon sa bansa. They wanted to build a world class advanced technology. Kahit local made lang iyon ay dap
PAGKAALIS na pagkaalis pa lang nina Calista at Dravis ay kaagad na nagtingin ang mag-asawang sin Sheryl at Enrico. Nagngingitngit ang huli dahil sa kinalabasan ng kompetisyon. Hindi nito matanggap na matatalo ito ng isang bata lang at babae pa. His male ego could not accept the result.Kung alam lang ni Enrico ang kalalabasan, sana ay hindi na ito nagpakampante at pumirma sa pinapirmahang agreement ng ina nito. Magre-request sana si Enrico na ulitin ang kompetisyon ngunit wala na. Tapos na. Nakapirma na ang lahat ng mga kasali.I’m sure that Mom helped Calista. Paborito niyang apo si Calista kaya hindi malabong mangyari ‘yon, Enrico said at the back of his mind.Naisip ni Enrico ay hindi magkakaroon ng pirmahan ng kasunduan kung hindi si Calista ang nanalo dahil alam nito na maraming magrereklamo, lalong-lalo na ang lalaki.May araw ka rin sa ‘kin, my dearest niece. Isama mo pa ‘yang loser mong fiancé na wala namang pakinabang.Habang nasa hapag kainan ay kapansin-pansin pa rin ang te
NAPIGILAN ng lahat ang paghinga dahil panandaliang tumigil si Susana sa pagsasalita na tila pa sinadya ng ginang para magbigay ng suspense feeling.“Congratulations and thank you for the hard work . . . Calista.” She had closed eight deals in three days. Sumunod si Enrico na mayr’ong anim na deal na naisara, habang parehas na apat naman ang naisara nina Audrey at Franco. Thank you so much for trying my dearest son and grandchildren . . .”“What? No! That’s impossible! Eight deals in three days? Imposibleng walang dayang naganap d’yan!” protesta ni Enrico na hindi matanggap ang pagkatalo.Tulala si Calista sa tabi ni Dravis. Hindi pa nagsi-sink sa dalaga ang mga nangyayari habang si Dravis naman ay lihim na napangiti. Inasahan na niyang malaki ang tiyansang manalo ng kaniyang fiancee.But it was a close fight. Hindi niya rin magawang maliitin ang kakayahan ni Enrico dahil magaling naman talaga ito. Sadyang mas marami lang siyang koneksyon. Hindi niya pababayaan si Calista na matalo.N
DRAVIS went to Wood Works Enterprises. Hindi naman siya totally nagsinungaling kay Calista kanina. Makikipagkita siya kay Sheldon ngayong araw ngunit hindi ngayong umaga. Mamayang hapon pa sila magkikita ng kaniyang matalik na kaibigan. May mga importanteng bagay muna siyang kailangang gawin sa umagang ito.Sa secret way dumaan ang binata para walang makakita sa kaniya. Siya lang ang tangin may access sa daanang iyon kaya tiwala siyang walang ibang makakaalam sa kaniyang pagpunta roon maliban na lang sa bantay na security guard na naka-duty roon.Pagkaakyat niya sa top floor ay agad siyang sinalubong ni Harold. Nakita kasi nito na papaakyat ang VIP elevator na ito at siya lang ang may access.Nahahati sa dalawang parte ang top floor ng building. Pinasadya ni Dravis na hatiin iyon sa dalawa. Ang kabilang wing ay para sa mga empleyado at ang wing naman na kinaroroonan nila ay para lang sa CEO. May pader na harang sa pagitan at magkabukod ang daan.Walang ni isang empleyado ang pupuweden
KINABUKASAN ay nagmamadaling bumangon si Calista dahil sa pakiramdam na parang may mali. Pagkadilat ay doon niya lang na-realize na nakatulugan niya pala kagabi ang paggawa ng presentation.Ganoon na lang ang gulat ng dalaga nang makitang sumisilip na ang liwanag mula sa labas sa siwang ng kurtina ng binata sa kaniyang silid.Hindi siya nagising sa tunog ng alarm clock kaninang alas singko. Masyadong malalim ang kaniyang tuog para hindi magising sa dalawang alarn na s-in-et niya ngayong umaga.I’m so dead!Nagmamadali siyang tumayo at tumakbo patungo sa kaniyang desk. Pagkarating niya sa harapan ng desk ay saglit siyang natigilan.Wait . . . How did I end up sleeping on my bed? Nandito ako kagabi sa desk kagabi, e.Napakunot ang noo ng dalaga nang makitang nakasarado na rin ang kaniyang laptop.Did I close the laptop before I went to sleep? Nalilito siya. Ang huli niyang naaalala ay sa desk talaga siya nakatulog.Did I sleepwalk from here to my bed? Pero bakit nakapatay na yung lapto
KASALUKUYANG nasa loob sina Dravis at Calista ng kuwarto ng dalaga. Tapos na ang reunion na nauwi lang sa iringan ng magkakamag-anak.Palakad-lakad ang dalaga habang si Dravis naman ay nakaupo sa upuan sa tapat ng tukador. Nakaharap siya sa kaniyang fiancee.“I”m so sorry that you had to witness and hear those . . .” paumanhin kay Dravis ng fiancee.Masyadong maraming nangyari sa gabing iyon ngunit dahil immune na si Dravis sa mga pinagsasabi ng mga Gomez ay ang kaniya na lang inaalala ay si Calista. Naisip niyang hindi deserve ng dalaga na tratuhin sa ganoong paraan ng mga kamag-anak nito.Tumayo si Dravis at nilapitan si Calista. Hinawakan niya ito sa magkabilang balikat ng dalaga para saglit itong mapatigil sa paglalakad.“A-ayos l-lang a-ako . . . I-ikaw, y-you o-okay?” he asked in a concerned tone.Matagal siyang pinagkatitigan ng fiancee. Makikita sa mga mata nito ang pagod, lungkot, at pag-aalala.Sa huli ay naluluhang umiling ang dalaga saka yumakap nang mahigpit kay Dravis.
NANG magsabi ang isang kasambahay na handa na ang kanilang hapunan ay nagkaniya-kaniyang nagsipuntahan ang mga miyembro ng pamilya ng mga Gomez sa dining hall. Kasabay maglakad ni Dravis si Calista habang magkahawak sila ng kamay.Rinig na rinig ni Dravis na pinagbubulungan siya ng mga pinsan ng dalaga ngunit inignora niya lang ang mga iyon. Ang mahalaga ay katabi at kasama niya si Calista.Pagkarating sa hapag ay ipinaghila niya ng upuan ang fiancee bago siya naupo ngunit hindi pa man nakalalapat ang kaniyang pang-upo sa malambot na cusion ng upuan ay nakarinig na siya ng hindi magandang salita.“Hindi ka ba marunong mahiya? Bakit kakain ka kasama namin? Doon ka sa kabilang table, kasabay ng mga kasambahay,” ani Celestina.“A loser like you can’t join us for dinner . . . Saka hindi ka naman Gomez. May mga pag-uusapan kaming hindi mo dapat marinig. Umalis ka na.”“I don’t understand why you are still staying here, Dravis. Aunt Celestina, dapat inihahanap mo na si Calista ng mas mayama