Chapter 172

Mabagal akong tumayo mula sa pagkakasalampak sa sahig. Hindi ako nakainom pero pakiramdam ko lasing ako. Pakiramdam ko wala ako sa ulirat. Isa lamang ang gusto kong gawin, ang tulungan si Michael sa mga lalaking ito.

Marahan akong sumilip sa gilid bago ako mabagal na tumayo. Ngunit agad akong napatigil sa paglalakad nang may makita akong isang lalaki na naglalakad papunta sa gawi ng iba pang lalaki. Hindi ko na makita si Michael ngayon, kanina lamang ay nakatayo siya sa gitna nang mga lalaki ngunit ngayon ay wala na siya.

Muli akong napatingin sa lalaki. Hindi ko alam kung bakit ang bilis ng kabog ng d*bdib ko. Ang mga mata niya, ang tindig, ang tattoo sa gilid ng tenga niya

Flashback

Naglalakad ako ngayon papunta sa Seth Corporation. Hindi na ako makapaghihintay pa na masagot ang mga tanong ko. Sasagutin ni Michael ang mga katanungan ko, o ititigil ko na ang kahibangan naming ito? Kailangan lang niyang mamili sa dalawa.

Tuloy-tuloy akong naglakad papasok sa loob ng kompanya haban