Share

Chapter 167

Makailang buntong hininga ang ginawa ko bago ko napagdesisyonan na tuluyan nang lumabas sa lunggang pinagtataguan ko. Ngunit nang akma ko ng itatapak ang aking mga paa sa sahig, bigla kong narinig na nagsalita si Michael.

Hindi siya nakatingin sa akin. Nakatago na rin siya ngayon sa madilim na parte nitong likod bahay. Matapos niyang patayin ang ilang mga lalaki ay bigla na lamang siyang nagtago.

"Don't," tanging narinig kong bulong niyang sabi sa akin. Kaagad naman akong napahinto sa paglabas. Gusto ko sanang lumipat sa pwesto kung saan siya nagtatago, ngunit hindi ko magawa dahil sa kung paano niya ako tignan.

Hindi naman siya gano'n kalayo sa akin, ngunit panigurado na kung susubukan ko ngang lumabas ay mapapahamak ako.

Sisiguraduhin ko talaga na matapos ang araw na 'to, ibababad ko ang sarili ko sa pag-ti-training.

Napahinto ako. Napahinto ako nang bigla na lamang akong may maalala.

Flashback

"Let's eat," nakangiting sabi ni Michael bago siya naglakad papalapit sa gawi ko.

Nakatay
Locked Chapter
Ituloy basahin ang aklat na ito sa APP

Kaugnay na kabanata

Pinakabagong kabanata

DMCA.com Protection Status