CHAPTER 169Ipinag utos naman nga ni Jeffrey na ikandado ang pinto ng balkonahe. Ang kanya ngang mga mata ay lalong lumamig habang idinidiin nga niya sa kahoy na upuan si Karylle.Habang si Karylle naman sa kabila ng pagkakadiin sa kanya ni Jeffrey ay patuloy nga na humihingal at bahagyang tumatawa na tila ba isa nga itong mapanuksong babae ngunit sa mga sumunod nga na sandali ay muli nga niyang ginaya ang kilos at anyo ni Maxene na isang bagay nga na hindi naman tunay na sa kanya. At ang laro nga na ito ni Karylle ay lalo ngang nagpaalab sa galit ni Jeffrey.Dahan dahan nga na inilapit ni Karylle ang kanyang mukha sa punong tainga ni Jeffrey at saka nga ito roon mahinang bumulong.“Hindi ba’t mas kapana panabik ito Jeffrey?” paos ang boses na bulong ni Karylle at ang tinig nga niya ay puno nga ng pang aakit.Akmang magsasalita na nga sana si Jeffrey ng bigla nga siyang yakapin ni Karylle. Ramdam na ramdam naman nga ng lalaki ang malambot na katawan ni Karylle ngunit sa likod nga ng m
“R-Raymond!” nauutal pa na sabi ni Sophia at bahagya pa nga niya itong itinulak. Ngunit mabilis nga siyang hinawakan nito at saka nga ito marahang bumulong sa kanya.“Ssshhh. Huwag kang maingay dahil baka marinig nila tayo,” bulong ni Raymond sa punong tainga ni Sophia.Hindi naman nga nakasagot si Sophia rito. Alam kasi niya na hindi nga sila dapat marinig nila Karylle at Jefferson dahil kung hindi ay siguradong matinding kahihiyan nga ang aabutin nila.Napakagat na lamang nga si Sophia sa kanyang labi at saka nga siya dahan dahan na tumigil sa paggalaw. Ngunit sa gitna ng katahimikan ay isang bagay nga ang kanyang napansin. Wala nang ingay na nagmumula sa labas. Kaya naman mabilis nga na napamulagat ng kanyang mata si Sophia.“Raymond wala ng tao sa labas,” sabi ni Sophia.Saglit naman nga na natigilan si Raymond. Muli nga siyang nag angat ng kanyang ulo at saka nga siya tumingin sa paligid at tila ba noon lang niya naalala ang ibang bagay maliban nga sa halik.Napabuntong hininga n
CHAPTER 1Habang umiinom ng gamot si Sophia ay bigla namang tumunog ang kanyang phone kaya naman dali dali na nya iyong kinuha at nakita nga nya na ang kanyang matalik na kaibigan na si Karylle ang nagmessage sa kanya kaya naman agad na nga nya iyong binuksan.“Girl, Bumalik na pala ang asawa mo,” basa ni Sophia sa mensahe ng kanyang kaibigan. Kaya naman bigla syang natigilan dahil doon. Higit isang buwan din kasi silang walang komunikasyon ng kanyang asawa matapos itong ipadala ng ama nito sa ibang bansa para pamahalaan ang kumpanya ng pamilya nito roon.“Hindi ko alam na bumalik na pala siya ng bansa,” sagot ni Sophia sa kanyang kaibiganBigla namang tumunog muli ang kanyang phone kaya agad na nga nya itong binuksan muli.“Bumalik na sya at alam mo ba na mayroon syang kasamang babae na mukhang mas bata pa sa kanya at kilalang kilala mo rin,” sagot pa ni Karylle sa kanyang kaibigan at kalakip pa ng kanyang mensahe ay isang larawan at nakita nga roon ni Sophia ang kanyang asawa na
CHAPTER 2Matapos ang isang linggong sick leave ni Sophia ay muli na nga syang pumasok sa opisina.Pagkapasok nga nya sa loob ng kumpanya ay napansin nya ang ilang mga empleyado na nagbubulungan.“Manager Sophia hindi nyo pa po ba alam? May bago na pong sekretarya si sir Francis at ang apelyido rin po nito ay Marquez kagaya nyo,” daldal naman ng isang empleyada kay Sophia.Nagulat naman si Sophia sa sinabi ng isang empleyada nila. Bigla tuloy syang napaisip na talaga palang ipinalit ni Francis si Bianca sa kanya bilang sekretarya nito.Pagkalipas ng ilang sandali ay pinatawag nga si Sophia sa opisina ni presidente kaya naman agad na syang pumunta roon.Agad naman na napatingin si Francis sa bagong dating na si Sophia.“Dahil gusto mong manatili rito sa kumpanya ang pagiging personal na sekretarya ko ay hindi na nababagay pa sa’yo. Sakto naman na may bakanteng posisyon sa isang department dito kaya naman inilipat na kita roon bilang manager,” agad na sabi ni Francis kay Sophia.Dahil n
CHAPTER 3Kahit na nasasaktan sa sinabi ni Francis ay pinilit ni Sophia na magpakahinahon. Napabuntong hininga na nga lamang sya para pakalmahin ang kanyang sarili.“Mr. Bustamante pinaalalahanan ko si ms. Bianca tungkol sa bagay na yan. May surveillance camera ang ating kumpanya kung hindi ka naniniwala sa sinasabi ko. Maaari natin itong paimbestigahan at i-verify kung gusto mo,” sagot ni Sophia kay Francis dahil parang gusto nitong isisi sa kanya ang pagkakamali ni Bianca.Bigla namang namutla si Bianca dahil sa sinabi ni Sophia.“A-ate Sophia siguro ay nadistract lamang ako kaya hindi ko masyado narinig ang mga sinabi mo kaya nagkamali ako. P-pasensya na,” pagdadahilan na lamang ni Bianca kay Sophia dahil alam naman nya na sya ang mali at yun na lamang ang naisip ni Bianca na idahilan.Hindi naman sya pinansin pa ni Sophia at sinamaan lamang nya ito ng tingin.“Sa dami ng produkto na yun. Imposibleng palampasin lamang ng mga Villamayor iyon. Ako na muna ang hahawak sa mga produkto
CHAPTER 4“Hindi ko pa alam,” sagot ni Sophia sa kaibigan habang mahigpit nyang hawak ang pregnancy test kit na iniabot sa kanya ni Karylle.Hindi kasi dinaratnan ng buwanang dalaw si Sophia ngayon at parang may kakaiba rin kasi syang nararamdaman nitong mga nakaraang araw kaya napagpasyahan nga nya na gumamit na ng pregnancy test kit.“Kung buntis ka nga. Anong gagawin mo? Sasabihin mo ba ito kay Francis?” tanong pa ni Karylle sa kanyang kaibigan.Bigla namang natigilan si Sophia. Naalala nya kasi na ayaw ni Francis na magkaanak sa kanya. Ito na lang sana din ang pag asa nya para kay Francis pero natatakot sya na baka magalit ito sa kanya.“Hindi. Hindi ko sasabihin sa kanya kung sakali ngang buntis ako. Ayaw kong ipilit sa kanya ito dahil alam ko na ayaw nya. Mas mabuti pa na ilihim ko ito kung sakali,” malungkot na sagot ni Sophia sa kanyang kaibigan.Tatlong taon na rin talaga syang naghihintay na magkaroon ng anak pero ngayon na dumating na nga ito ay mukhang huli na nga ang laha
CHAPTER 5 “Hindi ako kailanman nagkautang kay Bianca at hindi rin ako nagkautang sa’yo Francis. Maaaring sa trabaho ay senior nya lamang ako. Pero sa personal naming buhay ay wala kaming utang na loob sa kanya,” seryoso pa na sabi ni Sophia kay Francis. Napadako naman ang tingin ni Francis kay Sophia at napabuntong hininga na lamang sya rito. Nakasuot lamang kasi si Sophia ngayon ng simpleng damit at simpleng mahabang palda at balingkinitan pa ang baywang nito. Maganda rin ang mata at kilay ni Sophia. Si Sophia kasi ay may pagkamatigas at malamig ang ugali. Napakatalino rin nito at talaga naman na hinahangaan din ang kagandanhan nito. “Pasensya na. Alam kong kasalanan ko ito,” seryoso naman na sabi ni Francis kay Sophia. Hindi naman na nagsalita pa si Sophia at napabuntong hininga na lamang sya dahil doon. Katahimikan naman ang namayani sa kanilang dalawa at hindi nga maiwasan ni Francis na mapasulyap sa magandang mukha ni Sophia. KINABUKASAN…… May lumabas naman na balita tun
CHAPTER 6Hindi naman na nakatiis pa si Sophia at itinulak na nga nya ang pinto ng opisina ni Francis at kaagad na pumasok doon. Blangko lamang ang ekspresyon ng kanyang mukha at sandali pa nga nyang tiningnan ang kanyang kapatid na si Bianca na parang natuod na sa kinupuan nito at hindi magawang tumingin sa kanya.Agad naman na iniabot ni Sophia ang dala dala nyang mga dokumento kay Francis. Mga bagong kontrata iyon sa bagong kooperasyon na iminungkahi nila Marvin at Raymond Villamayor.Si Raymond Villamayor ay isang tao na may malalim na pag iisip ngunit sa pagkakataon na ito ay basta basta na lamang nito iminungkahi ang tungkol sa bagong kooperasyon na para bang nagustuhan nito ang isang bagay na para bang tiyak sya na mananalo.“Mr. Francis ito na ang mga bagong impormasyon tungkol sa bagong kooperasyon mula sa mga Villamayor,” seryosong sabi ni Sophia kay Francis.Napasimangot naman si Francis at saka nya pinasadahan ng tingin si Sophia. Sa trabaho kasi ay madalas nga na nakasuo
“R-Raymond!” nauutal pa na sabi ni Sophia at bahagya pa nga niya itong itinulak. Ngunit mabilis nga siyang hinawakan nito at saka nga ito marahang bumulong sa kanya.“Ssshhh. Huwag kang maingay dahil baka marinig nila tayo,” bulong ni Raymond sa punong tainga ni Sophia.Hindi naman nga nakasagot si Sophia rito. Alam kasi niya na hindi nga sila dapat marinig nila Karylle at Jefferson dahil kung hindi ay siguradong matinding kahihiyan nga ang aabutin nila.Napakagat na lamang nga si Sophia sa kanyang labi at saka nga siya dahan dahan na tumigil sa paggalaw. Ngunit sa gitna ng katahimikan ay isang bagay nga ang kanyang napansin. Wala nang ingay na nagmumula sa labas. Kaya naman mabilis nga na napamulagat ng kanyang mata si Sophia.“Raymond wala ng tao sa labas,” sabi ni Sophia.Saglit naman nga na natigilan si Raymond. Muli nga siyang nag angat ng kanyang ulo at saka nga siya tumingin sa paligid at tila ba noon lang niya naalala ang ibang bagay maliban nga sa halik.Napabuntong hininga n
CHAPTER 169Ipinag utos naman nga ni Jeffrey na ikandado ang pinto ng balkonahe. Ang kanya ngang mga mata ay lalong lumamig habang idinidiin nga niya sa kahoy na upuan si Karylle.Habang si Karylle naman sa kabila ng pagkakadiin sa kanya ni Jeffrey ay patuloy nga na humihingal at bahagyang tumatawa na tila ba isa nga itong mapanuksong babae ngunit sa mga sumunod nga na sandali ay muli nga niyang ginaya ang kilos at anyo ni Maxene na isang bagay nga na hindi naman tunay na sa kanya. At ang laro nga na ito ni Karylle ay lalo ngang nagpaalab sa galit ni Jeffrey.Dahan dahan nga na inilapit ni Karylle ang kanyang mukha sa punong tainga ni Jeffrey at saka nga ito roon mahinang bumulong.“Hindi ba’t mas kapana panabik ito Jeffrey?” paos ang boses na bulong ni Karylle at ang tinig nga niya ay puno nga ng pang aakit.Akmang magsasalita na nga sana si Jeffrey ng bigla nga siyang yakapin ni Karylle. Ramdam na ramdam naman nga ng lalaki ang malambot na katawan ni Karylle ngunit sa likod nga ng m
Alam naman ni Karylle na may mas maayos pa nga na paraan para kausapin si Jeffrey ngunit hindi nga niya iyon ginawa. At hindi nga siya kailanman pipili ng madaling paraan. At sa halip nga ay mas pinili nga niya na akitin na lamang ito at tuksuhin at dalhin ito sa isang laro na alam niyang siya ang may kontrol.Bahagya naman nga na ngumiti si Jeffrey isang malamig at walang emosyon na ngiti nga iyon. Pinadaan nga niya ang kanyang daliri sa malambot na labi ni Karylle at marahan nga niya itong hinaplos.Ang kanya ngang mga daliri ay gumapang pa pababa at ipinasok nga niya ito sa loob ng bibig ni Karylle. Hinipo pa nga niya ang dila nito sa paraan na puno ng panunuya. At hindi nga siya kailanman nag aalala para kay Karylle.Kung totoo man na may halaga nga si Karylle kay Jeffrey ay hindi nga niya magagawang laruin ito nang ganito. Dahil sa mata nga niya si Karylle ay isa lamang ngang bagay para sa kanya.May namumuo na nga na luha sa mata ni Karylle at mula nga sa kanyang lalamunan ay lu
Si Maxene kasi ay nagmula sa isang kilalang pamilya. Lumaki siya sa marangyang tahanan ng mga Flores at ang kanya namang ugali, kilos at pananalita ay likas na mataas ang antas at malayong malayo nga sa karaniwang babae.Samantalang si Karylle. Siya ang babae na ginamit bilang pamalit at iyon nga ang masakit na katotohanan.Hindi nga katulad ng ibang mga kilalang artista na gumagamit ng kanilang presensya upang pang ibabawan ang iba si Maxene kadi ay palagi ngang mabait at madaling lapitan. Sa bawat pakikipag usap nga nito ay likas na nga siyang palakaibugan. At sinuman nga ang makakita sa kanya ay hindi nga maiiwasang humanga rito dahil para nga itong isang prinsesa na isinilang sa isang tanyag na pamilya. At iyon nga ang matinding pagkakaiba ni Maxene kay Karylle.Si Karylle kasi ay isa ngang kabaligtaran dahil para nga diyang isang ligaw na rosas sa gitna ng marangyang hardin.Bahagya nga na iniyuko ni Karylle ang kanyang ulo at sa gilid nga ng kanyang labi ay lumitaw nga ang isang
CHAPTER 168Kahit kailan talaga ay marunong nga na magpalit ng atensyon si Karylle. Kahit na nga ang mga salita na binibitawan niya ay puno nga ng pang uuyam at ang kilos nga niya ay tila ba isang inosenteng bata ay nakatingin pa rin nga siya kay Jeffrey ng hindi man lang kumukurap na para bang ito lamang ang tao sa kanyang paningin. Ang kanya ngang mga mata na dapat ay puno ng ningning ay nagpakita ng isang tila walang malay na paghanga.Napahinto naman nga si Jeffrey at tila ba may gusto nga siyang sabihin ngunit bigla ngang tumunog ang kanyang cellphone. Kaya naman agad nga niya itong kinuha at nang makita nga niya kung sino nga ang tumatawag ay bigla ngang nagbago ang ekspresyon ng kanyang mukha. At ang tumatawag nga roon ay walang iba kundi si Maxene.Si Maxene ay isang sikat na artista at isa syang babae na hinahangaan ng marami. At si Karylle? Isa lamang nga siyang babae na pinanatili ni Jeffrey sa kanyang tabi dahil kahawig nga nito si Maxene.Si Maxene ang kababata ni Jeffrey
Subalit sa kabila nga ng tila malalim na pagmamahal sa mga mata ni Karylle ay alam ni Jeffrey ang totoo na sa likod ng malambing nitong tingin ay ang hindi masukat na kaswalidad na isang damdamin na hindi niya lubusang matukoy.Bahagya nga na gumalaw ang Adam’s apple ni Jeffrey. Sa paligid nga nila ay malamig nga ang simoy ng hangin mula sa aircon ng open air balcony. At dapat nga ay nakakapresko ito ngunit tila ba lalo lang nitong pinalaks ang matamis na samyo ni Karylle at ang amoy nga nito ay tila ba isang bagong pitas na peach.“Kumain ako ng candy. Gusto mo bang tikman?” mahinang bulong ni Karylle kay Jeffrey.At bawat galaw at bawat kilos nga nito ay para bang kalkulado na. Alam ni Jeffrey na patibong lamang ito at tila naghihintay lang na mahulog nga siya rito.Lumapit pa nga lalo si Karylle kay Jeffrey at ang mukha nga niya ay bigla ngang lumaki sa paningin ni Jeffrey at naging dahilan nga iyon upang saglit napga itong mawalan ng pokus.Ngunit bago pa man nga makalayo si Jeff
CHAPTER 167“Tama na,” mahinang bulong ni Raymond kay Sophia at saka nga ito bahagyang yumuko. “Gusto ko lang sana kumuha ng ilang litrato mo,” dagdag pa niya.Inabot naman nga ni Sophia ang kamay ni Raymond at agad naman nga na ibinigay ng binata ang kanyang cellphone rito. Agad din naman nga na nagselfie si Sophia gamit ang cellphone ni Raymond.Sa larawan nga na iyon ay makikita nga na tila ba nag iisa nga si Sophia na maliwanag ang mukha ngunit may bahid na lungkotang kanyang mga mata.“Sino ba ang may ari ng kagandahan na ito? Kung walang umaangkin dito ay akin na lang siya,” biro pa ni Raymond at bahagya pa nga siyang ngumiti kay Sophia at mas lalo pa nga niyang inilapit ang kanyang mukha rito.“Pero mas magiging maganda sana ito kung ngumingiti ka magandang binibini. Maaari mo ba akong bigyan ng isang litrato mo na nakangiti ka para magamit ko na wallpaper sa aking cellphone?” bulong pa ni Raymond kay Sophia.Napataas naman nga ang kilay ni Sophia habang nakatingin kay Raymond
Samantala naman hindi nga alam ni Sophia kung ano ba ang iniisip ni Bianca ngayon at wala rin naman siyang balak na alamin nga iyon.At ngayon nga ay napapalibutan siya ng isang grupo ng mga kilalang tao sa industriya. Marami na nga siyang nakausap at halid hindi na nga niya namalayan pa ang oras. Ngunit sa totoo lang ay pagod na talaga siya.Nagulat naman nga si Sophia ng makatanggap nga siya ng mensahe mula kay Raymond. Isang lokasyon nga ang pinadala nito. Nasa balcony lang pala ito ng hapunan at hindi nag iyon kalayuan sa kanya.Napataas na lamang nga ang kilay ni Sophia dahil paano nga ba nakatago ang taong ito rito sa dami ng mga bisita. Marahil ay naiinip nga lang talaga ito.Ang balcony nga ng bulwagan na iyon ay nakausli at ang mga rehas nito ay umabot na nga sa magkabilang gilid ng dingding. May mga bahagi nga sa magkabilang gilid noon na pwede ngang pagtaguan pero masyado ngang makitid ang espasyo roon.Hindi nga pinili ni Sophia na pumunta sa mga tagong bahagi ng balcony.
CHAPTER 166 Isa isa na nga na nag aalisan sila Mr. Benedict at ang mga kasamahan niya at karamihan nga sa kanila ay magkakagrupo. Ngunit bago pa nga sila tuluyang lumabas ay nag iwan nga ang lahat ng tingin kay Bianca at ang tingin nga ng mga ito ay may halong panunuya. Napakagat labi na lamang nga si Bianca at pilit na pinipigil ang kanyang galit at panghihuna ng loob. Hanggang sa hindi na nga niya napigilan pa ang kanyang sarili. “Bakit mo nasabi ang bagay na yun?” may gigil pa na sabi ni Bianca kay Sophia. Saglit naman nga na tiningnan ni Sophia si Bianca at isang malamig at matalim na tingin nga ito na para bang hindi siya nararapat na kausapin. “Ang tanga mo naman. Hinfi mo ako ka levek para kausapin,” sagot ni Sophia at wala nga siyang pag aalinlangan na tumalikod at tuluyang lumayo rito. Gusto sanang isigaw ni Bianca ang pangalan ni Sophia at parang gusto nga niya sanang habulin ang kapatid nya ngunit nanaig nga sa kanya ang takot na baka kumalat ang hindi nila pagkakasun