CHAPTER 170“Sophia naghihintay ako,” nakataas ang kilay na sabi ni Raymond at may ngiti rin nga sa kanyang labi habang nakatingin kay Sophia. Muli nga niyang iniabot ang kanyang kamay sa dalaga at hinihintay nga niya na abutin nga ito ni Sophia.Napatingin naman nga si Sophia sa kamay ni Raymond at nakita nga niya na tuyo, malalalim ang mga ugat at mahahaba ang daliri nito na may malinaw na mga kuko.Dahan dahan nga na inabot ni Sophia ang kamay ni Raymond at sa isang iglap nga ay hinila siya nito palapit sa railings.Nang makarating nga sila roon ay bigla nga niyang binitawan ang kamay ni Raymond pero bago pa man nga siya makawala rito ay dalawang mainit na palad nga ang lumapat sa kanyang bewang. At wala ngang kahirap hirap na iniangat nga siya ng binata.Kusa naman nga na tumiklop ang mga binti ni Sophia at sa huli nga ay tuluyan na niyang nalampasan ang railings. Ngunit dahil nga sa bilis ng mga pangyayari ay hindi nga niya nagawang kontrolin ang kanyang katawan kaya bumagsak nga
Ngunit sa halip nga na sumunod ang binata ay tiningnan nga lang siya nito mula sa taas habang may mapanuksong ngiti sa labi nito.“Ang ingay mo naman. Gusto mo ba na mahuli nila tayo habang tumatakas?” sabi ni Raymond.Napakurap kurap naman nga si Sophia dahil sa sinabi na iyon ni Raymond.“S-sige na, ibaba mo na lang kasi ako. Hindi maganda kung may ibang makakakita sa atin dito,” mahinang sabi ni Sophia.“Ano naman ang masama roon?” sagot ni Raymond at may bahagya pa nga na pang aasar sa boses nito. “Magkasintahan naman tayo. Kaya kahit pa makita nila tayo na magkayakap o naghahalikan ay ang sasabihin lang nila sa atin ay napakasweet naman nating dalawa,” dagdag pa ni Raymond.Napalabi naman nga si Sophia at saka nga niya masamang tiningnan si Raymond. Ngunit sa halip nga na sumuko ito ay mas lalo pa nga na lumawak ang ngiti sa labi ng binata. At sa isang iglap nga ay bigla nga siyang binitiwan nito.Nanlaki naman nga ang mata ni Sophia dahil sa ginawa ni Raymond na iyon. Napasigaw
“R-Raymond,” mahinang bulong ni Sophia at bahagya pa nga na paos ang kanyang boses. “A-akala ko ba gusto mo lang akong titigan? Hindi ba sapat ang mukha ko?” dagdag pa nya.Bahagya naman na natawa si Raymond dahil sa sinabi na iyon ni Sophia.“Syempre sa paningin ko ay ikaw ang pinakamaganda,” walang pag aalinlangan na sagot ni Raymond at totoo nga iyon.Para kay Raymond ay hindi lang nga ito tungkol sa itsura. Ang kagandahan ni Sophia ay hindi lang sa panlabas. Nasa kanyang tindig, sa kanyang lakas, sa talino at katalinuhan niya. At lahat ng iyon ay kapag pinagsama sama ay bumubuo sa isang tao na hindi lang maganda kundi natatangi talaga.At para kay Raymond si Sophia ang pinaka natatanging babae sa mundo. At para rin sa kanya isang karangalan na siya ang pinili ni Sophia.Habang minamaneho nga ni Raymond ang kanyang sasakyan patungo sa apartment ng dalaga ay naroon pa rin ang matinding presensya sa loob ng sasakyan. Ang pabango niya o marahil ang likas na halimuyak ng kanyang kataw
CHAPTER 171Hindi naman nga tumingin si Sophia kay Raymond. At ipinikit na lamang nga niya ang kanyang mga mata.“Raymond sigurado ka na ba talaga na gusto mo akong makasama? Sa tingin mo ba ay hindi mo ito pagsisisihan? Alam mo na ang batang ito ay anak ni Francis. Habang lumalaki siya ay hindi malabong maging kamukha niya si Francis. At kapag nakita mo ang kanyang mukha ay hindi mo ba maaalala ang tatlong taon kong kalbaryo?” sunod sunod na tanong ni Sophia kay Raymond at nanatili pa rin nga siyang nakapikit. “Ayaw mo ba munang pag isipan ito ng mabuti Raymond?” dagdag pa niya.Tahimik lamang naman na nakikinig si Raymond sa mga sinasabi na iyon ni Sophia.Saglit nga na katahimikan ang namayanu sa kanilang dalawa sa loob ng sasakyan. Ngunit sa mga sumunod nga na sandali ay naramdaman nga ni Sophia ang mainit na palad na marahang humahaplos sa kanyang ulo at kasabay nga noon ang pagyakap ni Raymond sa kanya.Isang malalim na buntong hininga nga muna ang pinakawalan ni Raymond habang
At sa ilalim nga ng tahimik na gabi ay bumaba nga ang tinig ni Raymond na isang malalim, banayad at punong puno ng pang aakit. Seryoso pa nga niyang tiningnan si Sophia na bahagya pa rin nga na nakayuko ang ulo.Halos mamula nga ang buong mukha ni Sophia at ang kanya ngang mahahabang pilikmata ay bahagya ngang nakatakip sa kanyang mala kristal na mga mata. Nagniningning pa nga ito sa liwanag at tila ba puno nga ito ng emosyon na hindi niya maipaliwanag.Ang labi nga ni Sophia ay bahagya pa nga na namamaga at kulay rosas pa nga ito na nagpatingkad nga s kanyang inosente at kaakit akit na mukha. At a mga sandali nga na iyon ay para bang siya ang pinakamagandang babae sa buong mundo sa paningin ni Raymond.Wala ngang kamalay malay si Sophia kung gaano kasidhi at katapat ang titig ni Raymond sa kanya ng mga sandaling iyon. Ang alam nga lang niya ay biglang nanikip ang kanyang dibdib at para bang may nakabara nga sa kanyang lalamunan na hindi niya mawari kung ano.“Sa tingin ko ay talagan
Hindi nga napigilan ni Raymond ang kanyang sarili at muli nga niyang dinampian ang mamula mulang pisngi ni Sophia. Paulit ulit pa nga niya itong ginawa na para bang gusto niyang lagyan ito ng kanyang marka na tila ba gusto niyang ipaalala na siya lang ang may karapatan na umangkin dito.Ngunit habang mas lalo ngang bumababa ang kanyang mga labi sa pisngi ni Sophia ay lalo nga itong namumula na para bang hindi niya matatapod kailanman ang kanyang halik.“Anuman ang nangyari sa iyo noon ay wala na akong pakialam pa roon. Kung gudto ko kayong ipaglaban ay wala silang karapatan para pigilan ako sa gusto ko,” paos ang boses na bulong ni Raymond habang dumadampi ang kanyang labi sa gilid ng labi ni Sophia.Ang tinig niya na dati ng malalim at kaakit akit ay ngayon ay bahagya na nga na paos. Malamig ngunit may init,banayad ngunit may kapangyarihan na yumanig sa pusi ng sinumang makakarinig.“Isipin mong mabuti Sophia. Kung hindi kita mahal at kung hindi ako seryoso sa iyo ay sa tingin mo ba
CHAPTER 172Narinig naman nga ni Sophia ang mahinang tunog ng kanyang cellphone. Agad nga niya iyong kinuha at nakita nga niya na mayroong special push notification sa kanyang social media account kaya naman agad nag niya iyong tiningnan at nakita nga niya na may post nga si Raymond.‘Pinapahalagahan niya ako.’ nakalagay sa post ni Raymond.Nagulat naman nga ang ilang mga netizens nang makita ang post na ito ni Raymond kaya naman agad na nagkomento ang mga ito.“Imposible naman yata yan boss! Ganyan mo ba talaga iniingatan iyan? Ang aga aga mo naman mag online. Halika nga rito nang maprotektahan mo rin kaming mga single.”Nagsunod sunod pa nga ang mga komento sa post na iyon ni Raymond dahil hindi lang daw puyat si Raymond kundi pinaparamdam din daw nito sa lahat ang kasweetan nilang dalawa.Ngunit si Sophia lang nga ang tunay na nakakaunawa noon. Hindi lang kasi ito isang simpleng pagpapakita ng pagmamahal kundi nagmamalaki rin ito.Sa pagkakataon kasi na iyon ay sya nga mismo ang
Noon kasi habang nasa pamilya Bustamante pa si Sophia ay madalas nga itong nagpupuyat upang pag aralan ang mga kontrata ng kumpanya. Ngunit matapos nga nitong iwan si Francis ay hindi na nga ito kailanman pinayagan ni Raymond na magpuyat na kagaya dati. At sa totoo lang ay mas mabuti nga ito para kay Sophia.Habang pinagmamasdan naman nga ni Dr. Gerome si Sophia ay bahagya pa nga na nakakunot ang noo nito pero may ngiti nga sa gilid ng labi nito.Hinahangaan din kasi ni Dr. Gerome si Sophia at ang paghanga niyang ito ay may halong kakaibang damdamin. Ngunit dahil nga sa maraming dahilan ay mas pinili na lang niya na pigilan ang anumang damdamin na maaaring lumampas sa pagkakaibigan nila. At sapat na nga para sa kanya na manatili na lamang na magkaibigan silang dalawa.Hindi naman na din nga nagtagal pa roon si Sophia at umalis na nga rin ito kaagad at tinanaw na lamang nga ito ni Dr. Gerome.Samantala naman abalang abala nga si Raymond sa paghahanda para sa nalalapit na financial summ
Lalo pa ngang kumalim ang tingin ni Francis kay Sophia at ang lamig nga sa kanyang mga mata ay paramg yeli na hindi natutunaw.“Sophia ang pagmamahal mo sa akin ay hanggang dooon lang pala,” sabi ni Francis at saka nga niya dahan dahan na binitawan ang kamay ni Sophia. At nanatili nga na madilim ang kanyang mga mata. At bahagya pa nga na pang uuyam na nakapinta sa kanyang labi.Sa mga sandali naman nga na iyon ay sakto naman na lumabas nga si Bianca sa isang silid sa ospital. Napatigil pa nga siya sa kanyang paglalakad ng makita niya sila Francis at Sophia na magkalapit at tika nasa isang matinding alitan. Hindi nga niya maitago ang matinding selos na naglalagablab sa kanyang puso. Hanggang ngayon kadi ay sariwa pa rin sa alaala ni Bianca kung paano siya pinahiya ni Sophia sa isang dinner party kung saan napahiya at kinutya nga siya ng maramingbtao. At ngayon nga na nasa harapan niya ulit ang babae ay agad nga na nagdilim ang kanyang paningin at agad nga siyang lumapit sa mga ito.“A
At kahit nga makasama ni Sophia si Raymond balang araw ang nakaraan nila ni Francis ay hindi kailanman mabubura. Sa tuwing makikita nga ang bata na ito ay mababanggit din ang tatlong taon nilang pinagsamahan ni Francis at muli ngang bubuksan ang sugat na matagal na niyang gustong kalimutan.Ayaw na ni Sophia na bumalik sa nakaraan. Kaya naman lalo nga siyang nagmatigas at matapang niyang sinabi ang isang kasinungalingan na kailangan niyang panghawakan.“Ang batang ito ay anak ni Raymond. Anak naming dalawa,” matigas pa na sabi ni Sophia.Pinanindigan nganniya ito. Mahigpit nga niyang ikinuyom ang kanyang kamao at bahagya nga niyang kinagat ang kanyang labi. Dahil sa tingin niya ay ito ang tama at ang nararapat. At kahit na anong mangyari ay paninindigan niya na kay Raymond nga ang bata na nasa sinapupunan niya.Seryoso nga na tiningnan ni Sophia si Francis at ang kanya ngang mga mata ay nanatili nga na malamig. Isang mapait na ngiti rin ang gumuhit sa kanyang labi habang mahina nga na
CHAPTER 173Pakiramdam naman ni Francis ay parang may kung ano nga na nakabara sa kanyang lalamunan at kasabay nga noon ang mapait na pakiramdam na bumalot sa kanyang dibdib.Mahigpit nga niyang hinawakan ang kamay ni Sophia at halos durugin nga niya ito dahil sa higpit ng kanyang pagkakakapit.Ramdam na ramdam naman din ni Sophia ang matinding sakit na para bang mababasang ang kanyang buto sa lakas ng pagkakahawak sa kanya ni Francis pero hindi nga niya ipinahalata na nasasaktan nga siya.Ang mga mata nga ni Francis ay nanatili nga na nakatingin kay Sophia at puno nga ito ng lamig at hinanakit. Sa harap niya ngayon ay may isang babae na maliwanag ang ngiti ngunit ang mga salitang binitawan nito ay parang kutsilyo na tumarak sa kanyang puso.“Ang batang ito ay anak namin ni Raymond,” muling sabi ni Sophia.Ang mga salita nga na iyon ay para ngang kulog na dumagundong sa pandinig ni Francis. Dahil kung ang bata na iyon ay anak nga ni Raymond ay ano na nga ba sya ngayon kay Sophia?Ang
Pero hindi nga iyon lubusang maisip ni Francis dahil bakit? Bakit tinulungan ni Sophia si Raymond na makuha ang Villamayor Group? Kung hindi nga sila lihim na nagmamahalan ay bakit siya magsasakripisyo para rito. At sa loob lang nga ng kalahating buwan matapos nga ang kanilang divorce ay nasa piling na nga ito kaagad ni Raymond.Hindi nya lubos maisip na nagmamahalan nga ang mga ito. Na naghahalikan ang mga ito at nagsasama na sa iisang bubong. Para sa kanya ay isang malaking biro nga iyon. Dahil sa kaloob looban nga niya alam nya na natatakot nga siya.Pero bigla ngang naisip ni Francis na paano nga kung ang bata ay hindi kay Raymond? Paano kung sa kanya nga ito? Dahil noong mga panahon na iyon ay hindi pa naman talaga sila hiwalay ni Sophia.At kung sakali nga na anak niya ito ay hinding hindi na nga niya hahayaan na mawala pa sa kanya si Sophia. At kahit na ano pa ang mangyari ay ibabalik nga niya ito sa kanya. Sa kahit na anong halaga at sa kahit na anong paraan. At kung kinakaila
Noon kasi habang nasa pamilya Bustamante pa si Sophia ay madalas nga itong nagpupuyat upang pag aralan ang mga kontrata ng kumpanya. Ngunit matapos nga nitong iwan si Francis ay hindi na nga ito kailanman pinayagan ni Raymond na magpuyat na kagaya dati. At sa totoo lang ay mas mabuti nga ito para kay Sophia.Habang pinagmamasdan naman nga ni Dr. Gerome si Sophia ay bahagya pa nga na nakakunot ang noo nito pero may ngiti nga sa gilid ng labi nito.Hinahangaan din kasi ni Dr. Gerome si Sophia at ang paghanga niyang ito ay may halong kakaibang damdamin. Ngunit dahil nga sa maraming dahilan ay mas pinili na lang niya na pigilan ang anumang damdamin na maaaring lumampas sa pagkakaibigan nila. At sapat na nga para sa kanya na manatili na lamang na magkaibigan silang dalawa.Hindi naman na din nga nagtagal pa roon si Sophia at umalis na nga rin ito kaagad at tinanaw na lamang nga ito ni Dr. Gerome.Samantala naman abalang abala nga si Raymond sa paghahanda para sa nalalapit na financial summ
CHAPTER 172Narinig naman nga ni Sophia ang mahinang tunog ng kanyang cellphone. Agad nga niya iyong kinuha at nakita nga niya na mayroong special push notification sa kanyang social media account kaya naman agad nag niya iyong tiningnan at nakita nga niya na may post nga si Raymond.‘Pinapahalagahan niya ako.’ nakalagay sa post ni Raymond.Nagulat naman nga ang ilang mga netizens nang makita ang post na ito ni Raymond kaya naman agad na nagkomento ang mga ito.“Imposible naman yata yan boss! Ganyan mo ba talaga iniingatan iyan? Ang aga aga mo naman mag online. Halika nga rito nang maprotektahan mo rin kaming mga single.”Nagsunod sunod pa nga ang mga komento sa post na iyon ni Raymond dahil hindi lang daw puyat si Raymond kundi pinaparamdam din daw nito sa lahat ang kasweetan nilang dalawa.Ngunit si Sophia lang nga ang tunay na nakakaunawa noon. Hindi lang kasi ito isang simpleng pagpapakita ng pagmamahal kundi nagmamalaki rin ito.Sa pagkakataon kasi na iyon ay sya nga mismo ang
Hindi nga napigilan ni Raymond ang kanyang sarili at muli nga niyang dinampian ang mamula mulang pisngi ni Sophia. Paulit ulit pa nga niya itong ginawa na para bang gusto niyang lagyan ito ng kanyang marka na tila ba gusto niyang ipaalala na siya lang ang may karapatan na umangkin dito.Ngunit habang mas lalo ngang bumababa ang kanyang mga labi sa pisngi ni Sophia ay lalo nga itong namumula na para bang hindi niya matatapod kailanman ang kanyang halik.“Anuman ang nangyari sa iyo noon ay wala na akong pakialam pa roon. Kung gudto ko kayong ipaglaban ay wala silang karapatan para pigilan ako sa gusto ko,” paos ang boses na bulong ni Raymond habang dumadampi ang kanyang labi sa gilid ng labi ni Sophia.Ang tinig niya na dati ng malalim at kaakit akit ay ngayon ay bahagya na nga na paos. Malamig ngunit may init,banayad ngunit may kapangyarihan na yumanig sa pusi ng sinumang makakarinig.“Isipin mong mabuti Sophia. Kung hindi kita mahal at kung hindi ako seryoso sa iyo ay sa tingin mo ba
At sa ilalim nga ng tahimik na gabi ay bumaba nga ang tinig ni Raymond na isang malalim, banayad at punong puno ng pang aakit. Seryoso pa nga niyang tiningnan si Sophia na bahagya pa rin nga na nakayuko ang ulo.Halos mamula nga ang buong mukha ni Sophia at ang kanya ngang mahahabang pilikmata ay bahagya ngang nakatakip sa kanyang mala kristal na mga mata. Nagniningning pa nga ito sa liwanag at tila ba puno nga ito ng emosyon na hindi niya maipaliwanag.Ang labi nga ni Sophia ay bahagya pa nga na namamaga at kulay rosas pa nga ito na nagpatingkad nga s kanyang inosente at kaakit akit na mukha. At a mga sandali nga na iyon ay para bang siya ang pinakamagandang babae sa buong mundo sa paningin ni Raymond.Wala ngang kamalay malay si Sophia kung gaano kasidhi at katapat ang titig ni Raymond sa kanya ng mga sandaling iyon. Ang alam nga lang niya ay biglang nanikip ang kanyang dibdib at para bang may nakabara nga sa kanyang lalamunan na hindi niya mawari kung ano.“Sa tingin ko ay talagan
CHAPTER 171Hindi naman nga tumingin si Sophia kay Raymond. At ipinikit na lamang nga niya ang kanyang mga mata.“Raymond sigurado ka na ba talaga na gusto mo akong makasama? Sa tingin mo ba ay hindi mo ito pagsisisihan? Alam mo na ang batang ito ay anak ni Francis. Habang lumalaki siya ay hindi malabong maging kamukha niya si Francis. At kapag nakita mo ang kanyang mukha ay hindi mo ba maaalala ang tatlong taon kong kalbaryo?” sunod sunod na tanong ni Sophia kay Raymond at nanatili pa rin nga siyang nakapikit. “Ayaw mo ba munang pag isipan ito ng mabuti Raymond?” dagdag pa niya.Tahimik lamang naman na nakikinig si Raymond sa mga sinasabi na iyon ni Sophia.Saglit nga na katahimikan ang namayanu sa kanilang dalawa sa loob ng sasakyan. Ngunit sa mga sumunod nga na sandali ay naramdaman nga ni Sophia ang mainit na palad na marahang humahaplos sa kanyang ulo at kasabay nga noon ang pagyakap ni Raymond sa kanya.Isang malalim na buntong hininga nga muna ang pinakawalan ni Raymond habang