CHAPTER 130Si Jacob ay nakaranas ng isang miserableng buhay. Pero paano nga ba magiging mas magaan ang lahat sa isang simpleng kahilingan lamang? Hindi ba at sila ay matatag na hinarap ang lahat ng iyon?“Tsk. Alam ko naman na binibiro mo lamang ako,” sabi ni Sophia kay Raymond at ni hindi man lang nga niya ito tinitingnan kahit na nasa tabi lamang nya ito. Ang mga mata kasi niya ay nanatiling nakatuon sa mga impormasyon na hawak niya.Bahagya naman na ngumiti si Raymond at saka nga niya tiningnan din ang hawak ni Sophia na mga impormasyon. Binuksan pa nga niya ang ilang pahina nito at nakita niya ang mga pangalan ng ilang maliliit na pamilya na nakipag uganayan at nakipag cooperate kay Nelson.Ang mga tunay na malalaking pamilya sa lungsod ay malinaw na alam ang kanilang kalagayan at posisyon. Binibigyan nila ng magandang edukasyon ang kanilang mga anak. Kung hindi kasi sila magiging magaling sa ganitong klaseng kapaligiran ay magiging walang silbi sila. Ngunit kahit na gaano pa sil
[“Ang mga mayayaman na kapitalista lamang ang may kayang gawin ito pero hindi ba at ang tunay na mayayaman ay bibili na lang ng degree? At ang masama pa ay nagbabayad sila ng malaking halaga para mag aral sa ibang bansa o kaya naman ay mag dodonate sila ng isang gusali. Kaya hindi na nila kailangan pa na mag aksaya ng oras para sa mga ordinaryong tao.”][May makakatulong kaya sa senior namin na si Carlo? Sino kaya ang makakapagligtas sa kanya? Pinilit kasi siya na kumuha ng exam para sa iba at nang tumanggi nga siya ay kinidnap nga ito at ininsulto. Hindi nga nito nakayanan ang sobrang kahihiyan kaya namna nagpakamatay nga ito sa pamamagitan ng pagtalon mula sa isang gusali.”]Ilan lamang nga iyan sa mga naging usap usapan ng mabalitaan nga nila ang tungkol sa mga nangyayare sa entrance exam. Ang iskandalo ng pandaraya sa entrance exam ay nagdulot ng malaking epekto at ikinabit ito sa maraming tao.At bago pa man nga mailabas ang buong impormasyon na ito ay nagdulot na kaagad ito n
CHAPTER 131“Oo, narito na ako,” sagot ni Sophia at saka nga siya naglakad papalapit kay Nelson. “At kasama ko nga pala si Raymondm” dagdag pa niya.Plano sana ni Nelson na maging mayabang pinuno ng kanilang pamilya ngunit bigla nga na naglaho ang kayabangan niya ng makita nga niya si Raymond kaya naman napilitan na lamang nga siya na ngumiti rito.“Papayag ba naman ako na pabayaan ang aking magiging fiance na makipaglaban para sa hustisya?” sabi ni Raymond habang may ngiti nga sa labi nito at nanatili na nakatayo sa tabi ni Sophia.Hindi naman na nga nahiya pa si Raymond na sabihin ang tunay nilang pakay kaya sila naroon ni Sophia. Nang marinig naman nga ni Sophia ang tawag na iyon ni Raymond sa kanya ay napatingin nga diya rito at nagtagpo nga nag kanilang mga mata. Gusto sana nyang linawin ang sinabi nito ngunit hindi na lamang nga niya itinuloy pa at hinayaan na lamang nga niya ito.Hindi namna na nga naglakas loob pa si Nelson na sumagot dito at sa halip nga ay pilit na lamang
Kagaya na nga lamang ni Sophia. Hindi naman sa hindi siya sabik sa pagmamahal ng kanyang ama pero hindi kasi siya inintindi nito. Ang paulit ulit na pagpapabaya at pagpapakitang tao nito ang nagtulak kay Sophia para mawalan na sya ng gana sa pagmamahal ng kanyang ama.Hindi na rin naman iyon kailangan pa ni Sophia ngayon. Alam na kasi niya ngayon na may mga bagay na hindi siya kayang iligtas ng kanyang ama bagkus ay baka ilagay pa nga dita nito sa kapahamakan. At tanging siya lamang din ang makakapagligtas sa kanyang sarili.“Hindi ba at isa lamang ang anak mong babae?” sabi ni Sophia kay Nelson habang may ngiti sa kanyang labi ngunit nanatili nga na malamig ang tingin nya rito.Hindi naman nga nakapagsalita si Nelson dahil hindi na nga niya maalala pa kung kailan nga ba niya ibinigay ang laruan na iyon kay Sophia. At sa mga sandali nga na iyon ay galit nga siya kay Bianca.Hindi lubos maisip ni Nelson kung bakit inaasar ni Bianca si Sophia ngayon. Gayong kaya nga nila ito pinapunta r
CHAPTER 132Tila naguguluhan pa nga rin talaga si Nelson. Wala kasi siyang alam na dinala pala ni Bianca ang mga gamit ni Theresa sa Yoba Auction.“Kinuha mo ang gamit ni Theresa nang hindi mo man lang sinasabi sa akin?” kunot noo na tanong ni Nelson kay Bianca.Namewang naman si Bianca habang nakatingin sa kanyang ama. At kung titingnan mo nga ito ay mukhang napakatapang nga nito pero sa kaloob looban nga nito ay sobrang kinakabahan na ito ngayon.“Tsk. Eh ano naman ngayon? Napakaliit naman kadi ng ininibigay mong allowance sa akin,” nakataas pa ang kilay na sagot ni Bianca sa kanyang ama.“Napaniwala ka nga ni Michael sa halagang isandaang milyong piso. Samantalang ako ay isang dress lamang ang kinuha kay Theresa. Kaya bakit ka ba galit na galit dyan? O baka naman hindi mo pa rin siya nakakalimutan? Huwag mo rin sanang kalimutan na niloko ka ni Theresa at ipinanganak niya si Jacob na anak niya sa ibang lalaki,” nakangisi pa na sabi ni Bianca kay Nelson.Galit na galit naman nga si N
“Nelson ang isang tao na kagaya mo ay umaalingasaw ang mabahong amoy mula ulo hanggang paa. At talaga namang nakakadiri ka. Napakasama mong tao. Kapag nakatakas si Jacob sa mga plano mo ay gusto mo pa rin siyang itulak ulit pabalik sa putik. At pati ba naman ang pagkuha ng entrance exam para sa ibang tao ay ginawa mo na rin para sirain lamang ang buhay niya,” galit pa na sabi ni Sophia kay Nelson.“Alam mo na kapag napilitan na gawin ni Jacob iyon ay habangbuhay na siyang magiging kahihiyan, pagtatawanan at kamumuhian ng ibang tao. May pangiti ngiti ka pa sa akin noon at sinabi mo pa na palalayain mo si Jacob pero ang totoo pala ay wala kang balak na gawin iyon,” sabi pa ni Sophia na nagngingitngit sa galit. At hindi na nga nya talaga kayang itago pa ang kanyang galit kay Nelson.Galit na galit din naman si Nelson sa mga paratang na iyon ni Sophia. At kahit pa nga apak apakan siya ng bodyguard ni Raymond aypatuloy pa rin nga ito sa pagpupumiglas.“Ano naman ang mali sa ginawa ko? Sig
CHAPTER 133Nang marinig nga ni Sophia ang mga sinabi na iyon ni nelson ay para bang bigla nga siyang naguluhan. Bigla nga rin siyang nanghina at halos hindi nga siya makatayo ng mag isa kaya naman agad nga siyang inalalayan ni Raymond. At ang kanyang mga mata ay naging madilim at hindi mo nga mababasa ang iniisip nito.Si Theresa kadi ay kilalang kilala hindi lamang sa banda kundi pati na rin nga sa ibang lugar. Kahit nga matagal na siyang pumanaw ay patuloy nga ang pag ikot ng impormasyon tungkol sa kanya sa industriya.Noong panahon na nagsisimula pa lamang nga na umunlad ang industriya ng technical electronics sa bansa ay si Theresa na ang nagpanukala ng reverse thinking atnag aral ng holography at siya nga ang kauna unahang gumawa nito sa bansa. Nagpatayo nag rin siya ng sarili niyang luxury brand ngunit isinara rin nga ito bago diya pumanaw.Ang mga damit na ginawa niya ay matagal ng wala sa sirkulasyon. Lumahok pa nga siya noon sa ovetseas art festival at nanalo pa nga siya roo
Matagal naman na tinitigan ni Sophia si Nelson at malalim nga ang tingin niya rito at puno ng pagkamuhi. Hindi narin naman siya nagtagal pa roon at tinalikuran na nga si Nelson at naglakad palayo.Habang naglalakad nga si Sophia papalabas doon ay nadaanan nga niya si Bianca na nakatayo roon na parang wala na rin sa ulirat. At isang malamig na ngiti nga ang gumuhit sa labi ni Sophia.“Narinig mo ba ang lahat ng iyon Bianca? Ang nanay mo qy laruqn lamang ng nanay ko,” nakangisi pa na sabi ni Sophia kay Bianca. “Ang lahat ng iniisip mo ay palabas lamang talaga ni Nelson. Si Theresa ay namatay sa mismong kaarawan niya para lamang mag biro —isang madugong biro. Ano sa tingin mo ang ibig sabihin ni Nelson sa masamang kapalaran? Minahal niya ang aking ina hanggang sa mabaliw siya,” dagdag pa niya.Halos manginig naman ang buong katawan ni Bianca dahil sa galit. At nanatili nga na masama ang tingin niya kay Sophia.Hindi naman na rin pinandinnoa ni Sophia ang galit ni Bianca at iniwanan na r
Isang halik nga iyon na parang parusa. Isang halik na parang pag-angkin. At hindi na niya gustong marinig pa ang pangalan ni Raymond mula sa mga labi ni Sophia.Sa isip ni Francis si Sophia nga ay sa kanya. At hindi ito kailanman dapat na maging kay Raymond.Nanginginig naman nga sa galit si Sophia. Pilit nga niyang itinutula si Francis na pumupwersa sa kanya pero hindi nga niya ito kaya lalo na at mas malakas nga talaga ito sa kanya at isa pa ay hindi pa naman talaga siya ganoon kalakas muli.Kaya naman mariin nga niyang kinagat ang dulo ng dila ni Francis. At nalasahan pa nga niya ang dugo nito sa kanyang bibig.Ngunit hindi pa rin nga siya binitawan ni Francis. At sa halip nga ay gumanti nga ito at kinagat nga nito ang gilid ng kanyang labi. At habang tumatagal nga pareho na nga nilang nalalasahan ang dugo.Lalo ngang lumalim pa ang bigat ng halik na iyon hanggang sa parehas na nga silang halos kapusin na ng hininga. At sa wakas nga ay binitiwan na ni Francis ang labi ni Sophia.Ng
“Yun na siguro ang nag-iisa kong anak,” mahina ngunit buo nga ang tinig na sabi ni Sophia. Bahagya pa nga na nanginginig ang kanyang kamay.“Alam mo ba kung bakit ako nakasakay sa wheelchair na ito? Yun ay dahil may sakit ako,” mariin pa nga na sabi ni Sophia. “At hindi na ako magkakaanak pa… kailanman,” pagpapatuloy p anga ni Sophia at doon na nga niya tuluyang sinabi ang isang masakit na katotohanan.Noong una nga na nalaman ni Sophia na nagdadalang-tao siya sa anak nila ni Francis ay sumagi nga sa kanyang isipan na ipa-abort ang bata. Ngunit pinigilan nga siya ni Dr. Gerome.sinabi nga nito na kapag itinuloy niya ang balak niyang iyon ay lalo lamang itong makakasama sa kanyang mahinang katawan. Ngunit kahit ano ngang pag-iingat ang ginawa niya y hindi rin nga talaga nailigtas pa ang bata. At habang lumilipas nga ang panahon ay lalo pa ngang nanghina ang kanyang katawan. At lalo pa ngang lumala ang kanyang karamdaman.Ramdam ni Sophia ang pagkalito ng kanyang isipan at ang pagkaliga
CHAPTER 216Hindi naman na nga naglakas pa ng loob si Francis na direktang sumulat kay Sophia. Kaya naman sa harap nga mismo ni Sophia ay tinawagan at kinausap nga niya si Dr. Gerome.Maaari nga na hindi alam iba ang tungkol dito pero si Dr. Gerome— siya ang mas nakakaalam ng lahat.At nang makumpirma nga ni Francis dito ang totoo ay tila ba nawalan nga siya ng lakas. Dumulas pa nga sa kanyang kamay ang kanyang cellphone at malakas nga itong bumagsak sa sahig.Halos hindi na nga makatayo si Francis. Nanginginig nga ang buo niyang katawan. Hindi nga niya maikuyom ang kanyang kamao. At a mga mata nga niya ay bakas nga ag labis na pagkalito at pagdududa sa sarili.“A-akin? Akin daw? P-pero bakit? Bakit hindi kay Raymond? Bakit akin? Paanong ngaing akin iyon?” sunod-sunod pa nga na tanong ni Francis at tila ba hindi nga siya makapaniwala sa katotohanan na iyon. Dahil kung totoo nga na anak niya iyon ay ano nga ba itong nagawa niya.Tumingin naman nga si Sophia sa gawi ni Francis at saka n
“Francis, ikaw mismo ang pumatay sa anak mo. Ikaw mismo ang nagplano para patayin ang tagapagmana mo,” sabi ni Sophia at patuloy pa rin nga sa pag agos ang kanyang luha habang sinasabi nga niya iyon.At talagang napakasakit nga nitong isipin. Siya ang nasaktan pero tila si Francis ay wala ngang pakialam. Paanong nagawa niyang patayin ang sarili niyang anak na para bang wala lang?“Bakit Francis? Bakit mo nagawa ito? Ikaw ang salarin dito. At iaw ang ugat sa lahat ng kasamaan na ito. Kaya dapat lang na magdusa ka rin kasama ko,” sabi pa ni Sophia.Nanatili naman nga na nakatayo lang si Francis at nakaatulala. Paa bang pakiramdam nga niya ay bigla ngang nawalan ng saysay ang lahat. At para bang wala siyang ibang naririnig kundi ang isang pangungusap na paulit-ulit nga sa kanyang isip.“Francis, ikaw mismo ang pumatay sa anak mo.’Napakurap kurap pa nga si Francis habang nakatingin nga siya kay Sophia at tila ba naguguluhan nga siya. Hindi nya alam kung anong ibig sabihin no’n? Paanong s
CHAPTER 215Sa mga sandali nga na iyon ay para bang tuluyan nang nakalimutan ni Francis ang lahat ng hindi nila pagkakaunawaan ni Sophia.Para bang hindi kailanman nangyari ang diborsyo, ang aksidente o ang lahat ng sakit sa pagitan nila. At para bang mag-asawa pa rin nga sila. At talaga namang nakakatawa nga iyon. KKung noon siguro ito ay maaaring natuwa pa nga si Sophia pero ngayon nga ay tila ba isa na itong katawa-tawang biro na lamang.“Francis, mukhang nakalimutan mo na ang lahat ng pader sa pagitan nating dalawa. Kailangan pa ba kitang paalalahanan ngayon?” sabi ni Sophia at saka nga siya napatingin sa red wine na nasa harapa nga niya at sa loob-loob nga niya ang may bahid nga ng pangungutya.“At saka kelan lang ako nakunan. Masyado pang mahina ang katawan ko. Hindi pa ako pwedeng uminom ng ganyan,” dagdag pa nga ni Sophia.Sa pagbanggit nga ni Sophia ng salitang ‘nakunan’ ay bigla ngang nagdilim ang mata ni Francis.“Huwag mo nang banggitin ang bagay na iyan sa harapan ko,” m
Dahan-dahan naman nga na tumayo si Sophia at muli nga siyang tumingin sa buong paligid at talaga ngang walang nagbago roon.Nandoon pa rin nga ang mga stuffed toys sa sofa na siya nga mismo ang naglagay. Ang mga couple mugs na siya rin nga ang pumili ay nakapwesto rin nga sa mesa. Ang mga upuan ay ganoon pa rin nga ang disenyo. Ang rystal chandelier na siya rin nga mismo ang nagdisenyo ay nandoon pa rin. At ang mga mural sa pader na isa-isa nga niyang pinintahan ng buong pagmamahal noon para sana salubungin ang isang bagong buhay ay naroon pa rin. At halos sa lahat nga ng sulok ng bahay na iyon ay may bakas pa rin nga ng kanyang presensya.“Bakit hindi mo ito pinapalitan? Bakit nandito pa ang lahat ng ito? Iniisip mo ba na babalik pa ako?” mga tanong sa isipan ni Sophia habang inililibot nga niya ang kanyang tingin.Marahil nga sa sobrang liwanag ng ilaw ay itinaasnga ni Sophia ang kanyang mga kamay at saka nga niya tinakpan ang kanyang mga mata. At pakiramdam nga niya ay para bang ma
“Pwede kang bumalik sa bahay natin,” sabi ni Francis at may bahid nga ng hinanakit ang kanyang boses. Matagal na kasing hinihintay ni Francis ito ang pagbabalik ni Sophia sa kanilang tahanan— sa tahanang itinuring nila na tahanan nilang mag-asawa.Ibinaling nga ni Sophia ang kanyang tingin at saka nga siya mahinang sumagot dito. At sa totoo lang ay wala nga siyang pakialam kung saan sila magkikita ngayon.“Sige, pupunta ako,” sagot nga ni Sophia.Pagkababa nga ng tawag ay nanatili pa nga rin na nakaupo si Sophia sa kanyang hospital bed habang hawak nga niya ang kanyang cellphone. At tila ba hindi pa rin nga siya nakakabalik sa kanyang sarili.Maya maya nga ay dahan-dahan na nga siyang tumingin kay Harold.“Dalhin mo ako roon,” mahina ang boses na sabi ni Sophia kay Harold. Alam kasi niyang narinig ni Harold ang buong pag uusap nila ni Francis.Hindi naman din kasi kalayuan ang bahay nila dati ni Francis noon sa ospital kung nasaan siya ngayon. At mga sampung minuto lang naman ang bya
CHAPTER 214Pero ano nga ba ang papel ni Bianca sa lahat ng ito?Mahal na mahal nga ni Bianca si Francis at sa sobrang pagmamahal nga niya rito ay hindi nga niya matanggap na may ibang babae sa paligid ni Francis. Lalong lalo namang hindi niya matatanggap na si Sophia pa ang magdadala ng magiging anak ni Francis.Kaya naman hindi na nga kailangang kumilos ni Francis. Sapat na nga ang ibalita niya ang pagbubuntis ni Sophia at si Bianca na nga ang bahalang gumawa ng paraan para tapusin ito.Ang pagkalaglag nga ng bata na nasa sinapupunan ni Sophia ay dahil nga sa iniinom niyang gamot.Matapos nga na maisakatuparan ni Bianca ang una niyang plano ay mas lalo nga itong naging mapangahas. At unti-unti nga siyang tumapang. Lahat nga ng bagay tungkol kay Sophia ay kinamumuhian niya. At gusto nga niya na tuluyan na nga na mabaliw si Sophia hanggang sa manghina nga ito at sa huli ay mamamatay na lang na parang isang tuyong bulaklak.Sa puso nga ni Bianca ay pareho lang silang anak ni Nelson per
Nanatili naman nga na tahimik si Louie at pinagmamasdan nga niya ang lahat sa harap niya. Ni hindi nga ito ngumingiti at hindi rin nga niya pinipigil ang galit ni Harold. Pero sa totoo lang ay pareho nga sila ng iniisip.Maya maya nga ay lumapit na nga siya kay Dr. Gerome.“Dr. Gerome wala na dapat tayong inaaksaya pa na oras. Kailangan na nating madaliin ito,” mahina ngunit deretsahan na sabi ni Louie.Pero sino nga ba ang maaaring gumawa nito kay Sophia? Wala nga silang kaide-ideya kung sino. At sa totoo lang ay iniisip nila na baka nadiskubre na ang totoong pagkatao ni Sophia na siya pala ang tunay na utak sa likod ng Prudence.Iniisip nila na baka gusto ng mga ito na pigilan ang pagdalo ni Sophia sa paparating na financial summit kaya gumamit sila ng ganito karuming paraan.Kung iyon nga talaga ang dahilan ay napakarami nga ng posible nilang kalaban kagaya na lamang nga pamilya Villamayor, pamilya ng mga Marquez, mga dating kasosyo at pati na rin ang mga tao na galing pa sa malal