Library
Maghanap
Home / Romance / The President's Twins / Chapter 42

Share

Chapter 42

Author: WrongKilo
last update Huling Na-update: 2024-10-29 19:42:56

Artemis’ POV

“You look stunning,” nakangiting saad sa akin ni Mr. Juan Cloud. Tipid lang akong ngiti bago sinabayan siya sa paglalakad. Tutungo na kami ngayon sa party ng pamilya ni Ms. Yu.

Nauna nang nagtungo sina Zelo at Hades kasama si Ms. Yu roon. Aalis na lang ay nakikipagtalo pa sa akin si Zelo kanina. Gusto niyang sumabay ako sa kanila. Kung hindi pa tinawag ng anak ay hindi pa talaga susunod. Pinipilit ang kaniyang gusto.

Nitong mga nakaraang araw lang ay para kaming aso’t pusa na laging nag-aaway. Sinusubukan kong iwasan na lang ang makipag-usap sa kaniya subalit he’s always trying na ikinapipikon ko lany bandang huli.

Mayamaya lang ay sumakay na kotse ni Mr. Juan Cloud. Magaan ang presensiya nito at nagagawa naming makapag-usap nang maayos.

Naikwento niya rin ang dahilan kung bakit niya ako inaya bilang date niya ngayong gabi. Pinipilit siyang ireto sa isa sa kanilang business partner but as he doesn’t want to, he wants to bring a date to prove his points to his parents.
Locked Chapter
Ituloy basahin ang aklat na ito sa APP
Nakaraang Kabanata Susunod na kabanata

Kaugnay na kabanata

  • The President's Twins   Chapter 43

    Artemis’ POV“Who’s that girl, Juan Cloud? Talaga bang balak mo kaming pahiyain dito?” pagalit na tanong ng Mommy ni Mr. Juan Cloud nang makalapit na kami sa kanilang table. Napanguso siya bago ako pinakilala sa parents niya subalit nang dumako sa babaeng may eleganteng pagkikilos ang mga mata’y nilingon niya ito nang nakataas ang kilay subalit nanatili lang na walang binibigay na reaksiyon ang babae. It looks like she’s the girl his parents wants. Kung ako rin siguro’y gugustuhin ito para sa anak. She’s pretty and looks like she was really compose the whole time. Mukha siyang manika sa kaniyang mahabang buhok, maputing kutis, mapupulang labi at ang mga matang mala pusa. I wonder why would Mr. Juan Cloud wouldn’t want to marry her. “Good evening.” Siya pa ang unang bumati at tipid na ngumiti. She look so nice. Bumulong ako kay Mr. Juan Cloud doon. “You don’t like her? Wala ka palang taste kung ganoon.” Bahagya pa akong tumawa nang bumulong kay Mr. Juan Cloud. Ang seryosong mukha ni

  • The President's Twins   Chapter 44

    Artemis’ POVNaunang bumalik si Zelo sa party dahil nga hinahanap na siya mula sa labas. Habang ako’y nagpalipas muna ng oras mula sa isang cubicle para mas sigurado lang din talaga. Palabas na sana ako nang may marinig na pamilyar na pangalan. “Viper, I told you! She’s familiar. Hindi ako pupuwedeng magkamali! Siya ang kasama ni Governor sa party noon.” Narinig kong saad ng isang tinig nang papasok sa comfort room. Agad napaawang ang labi ko at agad nagtago sa cubicle dahil naririnig ko itong sinusubukang tignan kung may tao ba sa loob. “Yes, let’s meet after this party, please. I would like to have sexy time with you too. Yes, I’m sure that she’s that girl. She’s so familiar I told you. Blonde lang ang buhok niya noon but her face is still the same,” sambit nito. Tila nasisigurado ko nang ako ang tinutukoy nito. After niyang makipaglandian lang sa kausap ay agad niya na ring napagpasiyahang umalis. “Who’s the girl who went out of the comfort room, Leo?” tanong ko sa kapatid mul

  • The President's Twins   Chapter 45

    Artemis’ POV“I’ll be moving now. Please bring Hades at home,” bulong ko sa kabilang linya para kay Zelo. Alam kong naririnig naman kasi niya ang usapan namin ng kapatid ko.Isang tingin pa ang ginawa ko sa gawi nila para tignan ang anak ko. Walang kaalam-alam ang ano ko habang si Zelo’y masama ang tingin sa akin. Agad ko na ring iniwas ang aking tingin bago ako lumabas. Pinunit ko lang ang gown na suot nang makalabas at nagsimula ng akyatin ang hotel. My brother already send me the blue print of the whole place. “Be careful, Artemis,” paalala sa akin ni Ares habang nagsisimula akong umakyat sa madilim na parte ng hotel. Unti-unti nga lang napaawang ang labi ko nang makitang may secret passage mula rito. Papasok na sana ako sa pinto nang makarinig ng yapak at tinig. “Yes, I’m almost there, Babe. Of course, we will.” Hanggang sa baba lang ang na-hack ni Ares kaya hindi ko rin magawang magtungo sa mga may CCTV na parte sa mga room sa taas. Ito rin ang rason kung bakit ayaw niyang itul

  • The President's Twins   Chapter 46

    Artemis’ POVAgad akong tumalon sa sumunod na palapag. Nang makaalis ako sa veranda ng room ng bise presidente’y mayroon pa ring mga humahabol sa akin subalit mukhang unti-unti na rin silang huminto dahil hindi lang naman kami ang mga tao sa labas. Mukhang pinlano rin talaga nila na dalhin ako sa hotel room na ‘yon dahil sound proof. ‘Yon nga lang ay mukhang hindi nila inaasahan ang pagtakas ko. Hinihingal ako ng tuluyang makaalis mula roon. Isang kotse ang tumapat sa akin. Agad kong nakita si Macoy na siyang naiiling na lang sa akin. “De puta! Sugod ka na naman nang sugod, hayop ka,” ani Macoy na pinapasok ako sa loob. Hinihingal lang akong napasandal sa kotse. Mukhang tinatawagan na rin niya sina Junio. “May tama ka!” malakas na sigaw ni Macoy kaya agad ding napamura si Ares mula sa kabilang linya. Pinatay ko na rin ang mic ko dahil paniguradong masesermonan lang ako at baka marinig pa ni Zelo ‘yon. Pumikit lang ako sa hapdi ng daplis ng bala sa akin. “Malilintikan talaga ako n

  • The President's Twins   Chapter 47

    Artemis’ POVNaikwento ko kay Zelo ang lahat ng nangyari. Mukhang ayaw niya pang makinig sa akin subalit wala rin talaga siyang choice kung hindi ang pakinggan ako.Wala pa sana siyang balak pag-usapan ang plano subalit namimilit na ako. Hindi ko rin sigurado kung alam ba nina Honey na tauhan ako ng presidente pero sigurado’y alam na nga nila ngayon. Hindi naman nila ako magagalaw habang nakadikit pa kay Zelo at ganoon din naman kami na hindi pupuwedeng basta-basta na lang kumilos lalo na’t ang mga mata ng tao’y nasa dalawang panig. Ang media’y paniguradong nakabantay rin. “For now, you need to rest… We’ll talk about this again after you are already fine,” aniya sa akin kaya agad akong napasimangot. Maski naman siya’y galit na galit pa rin hanggang ngayon. Matalim pa rin ang mga mata kapag napapatingin sa akin. He look really dangerous whenever I look at him.Bago pa ako makapagsalita ay tinatawag na siya ng kaniyang sekretarya. Ilang meetings na rin ang hindi niya nadaluhan dahil sa

  • The President's Twins   Chapter 48

    Artemis’ POVBahagya siyang nahinto roon. Ginamit ko ang pagkakataong ‘yon para maalis ang kamay niya sa akin subalit bago pa ako tuluyang makatakbo muli’y nahawakan niya na ang palapulsuhan ko. “I need to go, Zelo! Naririnig mo ba ako?! I fucking need to fucking find my daughter!” malakas kong sigaw. Wala nang pakialam kung malaman niya pa ang tungkol kay Athena. Ang mahalaga ay ang kapakanan ng anak ko. Hindi ko na napigilan pa ang pagbagsak ng luha mula sa aking mga mata nang tumapat ako sa kaniya. “Please just let me go, Zelo… Kailangan kong mahanap ang anak ko… Hindi ko mapaatawad ang sarili kapag may masamang nangyari kay Athena…” ani ko na hindi na napigilan ang mapahagulgol at unti-unti na ring nanlambot anh aking tuhod habang ang kamay niya’y hindi rin inaalis ang pagkakahawak sa akin. Alam ko rin na malabong makaalis ako rito sa ngayon kung hindi ako hihingi nang tulong sa kaniya. “Please… Just this one, Zelo… Hindi ko kakayaning mawala ang anak ko. Gusto ko nang makita

  • The President's Twins   Chapter 49

    Artemis’ POVMariin kong kinagat ang labi ko nang mapagtanto na masiyado na akong naging okupado kay Athena na hindi ko na namalayan na may ilang tao na pala ang narito at hindi rin mapigilan ang mapakagat sa aking labi nang mapagtanto na nakatitig lang si Zelo kay Athena ngayon. “Why do you have bandage, Mama? Sinasaktan ka po ba rito? At bakit ka nakaluhod habang umiiyak? Ayaw ka bang pauwiin po? Sino ang may ayaw?” tanong niya pa na unti-unting naningkit ang mga mata at si Zelo agad ang nilingon. Agad akong napatikhim bago ako umiling sa anak. “It’s not like that, Baby… Mama just got hurt on her own,” ani ko na hinarap pa siya sa akin dahil kita ko ang matalim niyang mga mata. Napatingin akong muli kay Hades na siyang nakatingin lang din sa aming dalawa. He looks like he was lost. Mariin kong kinagat ang aking labi habang hindi ko alam ang gagawin ngayon. Hinarap akong muli ni Athena bago niya ako tinitigan. “Should we go home now, Mama? Please say yes… If that man was forcing

  • The President's Twins   Chapter 50

    Artemis’ POVI just called my brother bago pa makatulog si Athena. Nakahinga sila nang maluwag ni Seb doon. “May pinagmanahan nga talaga ‘yang anak mo!” reklamo sa akin ni Ares mula sa kabilang linya. “I’m sorry for the trouble. Okay na siya ngayon. She’s already sleeping… Thank you sa paghahanap, Ares and Seb… I’ll take care of her for now…” ani ko kaya isang buntonghininga ang pinakawalan ni Ares. “I think I have a fault why she went there. Narinig niya ata ang usapan namin ni Seb. Akala ko’y hindi dahil kadarating niya lang sa eskwela noon at umakto na parang walang nangyari,” ani Ares kaya napailing na lang ako at maiwasang matawa dahil pupuwede rin palang aktres ang batang ‘to. “You two should rest now. I’m sorry kung hindi ko agad nasagot ang tawag and thank you for looking for her. I’m sorry again for the trouble.”“It’s alright. As long as she’s fine now. But your girl really gave us an headache! Manang-mana sa ‘yo!” Mukhang hindi pa rin makapaniwala si Ares doon. Hindi ko

Pinakabagong kabanata

  • The President's Twins   Final Epilogue

    Zelo’s POV“Fuck it!” malutong kong mura habang mahigpit na mahigpit ang hawak sa manibela. Hindi ko lubos na maintindihan kung bakit laging kontra sa akin ang pagkakataon. When I’m finally living my best life with my family, fate will make a move to do something harsh. I almost got into the twins room subalit agad nilang nailipat ang mga bata at naisama pa si Artemis. I don’t know what I’ll do if I lost any of them. I won’t be able to forgive myself. It's my fault fucking weak. Why can’t I fight those people easily? Dapat noon pa’y nadala ko na sa kulungan ang mga taong ‘yon. Sobrang bilis ng paharurot ko sa sasakyan. I can’t even calm myself anymore knowing that if ever come there late, there’s chance that I won’t be able to see any of them anymore. Parang winasak ang puso ko nang makita ang dalawang bata na sumisigaw na tulungan ang ina nila. Ramdam ko ang pamumuo ng luha nang makita ang sugat mula sa katawan ng mga ito. How can people be this monsterous. They don’t have any

  • The President's Twins   Epilogue 6

    Zelo’s POV“Fuck! I told you that I’ll fire everyone who’ll scratch her!” malakas kong sigaw sa hilera ng guards na kung walang sugat ay bali naman ang katawan. They are being treated by the residence nurses and doctor here in Palais. Agad silang napayuko roon at hindi rin alam ang sasabihin dahil hindi rin naman nila kilala kung sino si Artemis. “Mr. President, calm down,” bulong sa akin ni Junio. “If they don’t try to restrain her, she’ll ended up in run. Isa pa, look at these people. She almost kill everyone. You are forgetting that she’s a monster in a human form.” Tumalim lang ang mata ko sa kaniya. Propesiyonal niya namang pinagsabihan ang PSG na under his wing. Iritado na akong lumabas doon. I went where Artemis is. Hindi nagsasawang saktan ang kaniyang sarili just to get out of here. Kumuyom ang kamao ko nang makita ang bubog na bumaon sa kaniyang balat. Damn it. As if she’s already use in pain. Ni wala akong narinig na reklamo mula sa kaniya. “Where’s my son, Zelo?” galit

  • The President's Twins   Epilogue 5

    Zelo’s POVI’m not really sure when it all started. Hindi ko sigurado kung kailan ako nagkagusto kay Umbrielle. I just knew that she already become my safe place in just short period of time. “Artemis… That’s my real name,” she said one night when we are having a drink at her apartment. I don’t know how we ended up drinking. We just got brought things in the grocery and she took a lot of beer. Kaya ngayon, ito kaming dalawa trying to play games while drinking. “You have a pretty name…” mahinang sambit ko habang nakatitig sa namumungay niyang mga mata. “I know right.” She even laughed a little before rolling the bottle. Tumapat ulit sa kaniya kaya hindi ko mapigilan ang matawa nang mahina roon. Agad siyang napasimangot. “One truth again,” I said. Maybe I’m too thirsty on knowing her na tuwing tumatapat ang bote sa kaniya’y I’ll ask her to tell one truth about her. “Hmm, I’m not good as you think I am,” aniya na iniwas ang tingin sa akin at napatungga sa kaniyang baso. “People are

  • The President's Twins   Epilogue 4

    Zelo’s POV“What are you still doing here? I thought I asked you that you shouldn’t be here once I’m already awake?” tanong niya habang nakahilata pa rin sa lapag ng kaniyang sala. Ni walang magawa rito dahil wala man lang siyang television. “I’m hungry. I didn’t eat since lunch yesterday,” ani ko na nilingon siya. Napatingin siya sa akin doon bago unti-unting napaawang ang labi. “Ano? Are you stupid? Bakit hindi ka nagsasabi? Engot ka ba?” I was always genuis in the eyes of other people but this girl never forgets to tell me how stupid I am. Hindi ko na lang mapigilan bago niligpit ang aking pinaghigaan. “Wala akong pagkain dito. Mag-oorder pa. Instant noodles lang ang mayroon ako,” aniya na nag-dial ng pagkain. She looks like she wasn’t fully awake kaya lumapit ako sa kaniya sa kaniyang kusina. She was looking for a food to eat kaya lang ang puno nga ng instant food ang apartment niya. “I’ll cook,” ani ko kaya napataas lang ang kaniyang kilay at hinayaan na rin ako. Mayroon nama

  • The President's Twins   Epilogue 3

    Zelo’s POV“We meet again, Nerd!” nakangising saad sa akin ng isang lalaking nagyoyosi sa isang eskinita malapit sa library. I don’t have my car with me right now. Hindi na rin ako nagtawag ng magsusundo dahil may mga cab naman na dumadaan dito. Napatingin ako sa lalaki. Napakunot ang noo ko nang mapagtanto na sila ‘yong mga lalaki sa library who’s trying to hit on Umbrielle. “You think you are all that? Let see if uubra ‘yang tapang mo,” nakangisi nitong sambit. Kids these days are really funny. They intend to do things that they won’t have any improvement with. Hindi ko mapigilan ang mapailing at lalagpasan na lang sana ang mga ito subalit agad nila akong naharang. “I’m true to my words kaya sparring tayo! Huwag kang tatanga-tanga!” sambit niya pa na hinila ako patungo sa eskinita. This is just waste of time. I probably got a lot of things to learn right now. I was about to call my bodyguards when the guy talk again. “Isa pa, may atraso sa akin ang tatay mo! Pinakulong lang nam

  • The President's Twins   Epilogue 2

    Zelo’s POV“Wala bang mas madaling paraan para makuha ang loob niyan? Ang hirap naman nito! Ang hirap magpatay ng oras! Papasok pa lang ako sa library’y gusto ko na agad umuwi. Isa pa! Ang sama ng ugali ng lalaking ‘yon! Mana nga ata sa kaniyang ama,” pabulong niyang saad sa kaniyang kausap mula sa kabilang linya. Pabulong na dinig na dinig ko naman.Nagpatuloy ako sa paglalakad na wari ba’y hindi ko alam na ang CCTV dito’y na-hack na rin nila. Agad siyang tumayo nang maayos at mukhang nasabihan nang nasa likod niya lang ako. Agad huminahon ang kaniyang tinig. “Osiya, sige na. Ibaba ko na. I’ll give you money once for your studies. Mag-aral ka nang mabuti.” Gusto kong matawa sa pag-arte nito subalit pinigilan ko lang din ang sarili. I just walk staight subalit agad niya akong nasabayan. “Hi, I always see you around the library. Ikaw ‘yon, ‘di ba? Library ka ulit?” she said nang harangin ako bago niya inilagay sa likod ng kaniyang tainga ang takas na buhok. Malamig ko lang siyang ti

  • The President's Twins   Epilogue 1

    Zelo’s POV“I talk to Umbrielle now, Mr. Tigre. She already agree to the deal. She already created plan. She’ll use the son of the governor to do it,” ani Alfredo, isa sa mga tauhan ko mula sa Tigers. Hindi ko mapigilan ang pagkurba ng ngisi sa aking labi. So she’ll use me? “That’s all for the report, Mr. Tigre,” he said again when he didn’t hear anything from me. “Alright. That’s good to hear. I want this job to be done as soon as possible,” I said. I have a voice changer so Alfredo doesn’t really know my real voice is. He was the acting head of Tigers. Ibinaba ko ang aking telepono bago ako napatingin sa folder na nasa harapan ko. I look at the girl in the photo. This is her portfolio. She really stain her hands killing a lot of dirty politicians. She’s not even serious on her photo. May ngisi sa labi habang hawak-hawak ang kulay gray niyang buhok. Nangingibabaw rin ang ganda ng kaniyang kulay gray na mga mata. No wonder she have use her face a lot. Napakibit na lang ako ng bali

  • The President's Twins   Chapter 98

    Artemis’ POVWe ended up going out the house. Nasa garden na kami ngayon. Isinuot niya sa akin ang cardigan na kinuha sa loob at ibinigay ang gatas na aming tinimpla. “Thank you…” mahinang sambit ko bago napanguso. “You are welcome…” he said before sitting besides me. I just watch him to sip on his glass of milk before talking. “What’s the thing that was upsetting you?” tanong ko habang sinasalubong na ang kaniyang mga mata ngayon. Napanguso siya at napasimangot pa sa akin ngayon. “Ano ba tayo, Artemis? Aren’t we together yet? Am I assuming too much?” he asked. Napalabi pa siya habang nakatingin sa akin ngayon. Unti-unti ring napaawang ang aking labi roon bago ako napanguso. “Is it because of Juan Cloud’s question? I’m sorry. I wanted to talk to you about it first. I don’t want to assume things and decide on my own. To begin with we are the one who will be in relationship together…” “Alright. I had fault there too. I thought you knew when I said that I’m inlove with you.” Pinig

  • The President's Twins   Chapter 97

    Artemis’ POVZelo is really confusing me. He is always hot and cold. I don’t really know what’s with him dahil the rest of the trip, he was already not in the mood. I looked at him but he's not even trying to steal glamces at me. Napatikhim na lang ako habang naglalakad pabalik ng bangka. “You know what I really enjoy that time when we spend the night together for the campaign to love the Philippines,” ani Ms. Brown kaya bahagya akong nahinto sa paglalakad. Spend the night together… It doesn’t mean anything, Artemis. Tigilan mo ang pag-iisip ng kung ano. “I would love to do that again! I hope you have time again, Mr. President!” It was just a friendly exclaimed but why do I feel like something tugged in my heart. “Oh, you two spend the night together? Saan? Sa Bataan ba ‘yan? ‘Yan ba ‘yong article na lumabas na nag-date kayo?” I don’t know why Juan Cloud sound so annoying. Hindi ko mapigilan ang mapasimangot. Hindi ko na rin namamalayan na bumibilis na ang lakad ko at humihina na

Maaari mong magustuhan

DMCA.com Protection Status