" Hindi mo maitatago rito ng matagal si Snow, brother. Kagagaling ko lang sa mansiyon at naabutan ko ang nanay ni Snow doon. Two weeks na s'yang hindi ma-contact kaya malamang nag-alala na ang nanay at kapatid n'ya. Kung ako sayo h'wag mo s'yang pagbawalan na lumabas " seryosong payo ni Demetria bago ito umupo sa sofa. " Anong sinabi ng mama n'ya?" Interesadong katanungan n'ya. " Humingi s'ya ng tulong na mahanap si Snow. Kapag hindi pa nila matukoy kung nasaan s'ya naroroon ay hindi na sila magdadalawang isip na i-anunsyo sa medya na nawawala s'ya," tugon naman nito. Halatang naman ang pagkabahala sa mukha ni Demetria. Wala rin pagpipilian si Demetri. Mas mabuti sigurong hayaan n'ya na itong lumabas at bumalik sa trabaho. Sa tuwing magkasama sila, kahit hindi pinapahalata ni Snow ang lungkot na nararamdaman nito ay ramdam n'ya naman sa kinikilos nito. She's an actress. She knows how to act fine, even when inside, she feels sad and lonely. " Tawagan mo si Jean. Gusto ko nang itulo
Napanood ni Marcus sa telebisyon ang katatapos pa lamang na contract signing ni Snow sa Sandstorm. Tahimik itong nakatitig sa screen ng tv habang palihim naman nakamasid si Demetri sa reaksiyon ng kapatid. Inilapag ni nay Lucelle ang tinimplang tsaa sa mesa para sa kanilang dalawa. Kapwa naman silang napalingon sa kanilang ama na kabababa pa lamang ng hagdan. Umupo ito sa gitna at napatingin rin sa screen. " Naririyan pala s'ya. Mukhang masaya pa yata s'yang pinagtaksilan ka para lamang s'ya sumikat " komento ni Don Demetruis bago sumimsim ng kape. Nag-alangan naman si Marcus na magsalita dahil may kasalanan rin naman s'ya kay Snow. " O, baka naman ikaw ang nagtaksil? " Natigilan naman si Demetri sa paghigop ng kape at napalingon sa kan'yang ama. Tila namutla si Marcus. " Sabi mo nga, hindi magagawa ni Snow ang pagtaksilan ka. Siguro, panahon na para ikaw naman ang tanungin ko Marcus " pagpapatuloy nito. Kabado naman humigop ng kape si Marcus. Palihim na umarko ang labi ni Demet
" Ano ba talaga ang nangyare? " Kuryos na katanungan ni Snow kay Demetri habang maingat n'yang ginagamot ang sugat nito sa mukha. Nakasandal ito sa sandalan ng sofa habang nakatingin sa kawalan. " H'wag ka nalang magtanong," matabang na sagot nito. Ngunit hindi niya maiwasan na muli itong tanungin. " Hanggang kailan ka ba uuwi na gan'yan, Demetri? Tingnan mo nga ang itsura mo lala na ang katawan mo, sa sobrang dami ng peklat mo parang mahihiya na silang manatili sa balat mo. " Mahinahong pinagsabihan n'ya ito. " Hindi sa lahat ng panahon ay maaalagaan kita," dugtong n'ya pa bago bumalik sa kinauupuan n'ya kanina. " Kaya ko naman alagaan ang sarili ko," seryosong tugon naman nito. " Hindi naman masyadong masakit ang mga nakuha kong sugat," dagdag pa nito. Napaikot n'ya ang kan'yang mga mata at akmang tutusukin ang sugat nito sa tiyan. " H'wag 'yan! I mean, itong mga sugat ko sa mukha " ilag nito at napaatras pa palayo sa kan'ya. Mahina naman s'yang natawa sa reak
A small, knowing smile played on Demetri’s lips as he quietly followed her wife. Snow's gaze shifted ahead, catching sight of Feurene standing at a distance, which caused her to come to a sudden halt. Feurene, too, noticed her and gave a fleeting glance at her husband. With calculated steps, Feurene approached, her smile thin and insincere, as if masking something far deeper. " Anong ginagawa mo rito? " tanong ni Feurene kay Snow bago ito humalukipkip. " Ibabalik mo na ba siya kay Marcus dahil pinagsawaan mo na s'ya, Demetri? " Nakangising tanong nito kay Demetri at muli siyang binalingan ng tingin, pinasaringan siya nito ng tingin mula ulo hanggang paa. Nagtungo naman si Marcus sa sala at nadatnan silang tatlo sa ganoong senaryo. " Hindi ko akalain na madali ka rin palang makuha. Mabuti nalang hindi kayo nagkatuluyan ni Marcus,” dagdag pa nito. " Feurene, h'wag ka nang magsalita pa. Alam ni Snow ang nangyare sa'tin. At alam na rin ni dad ang lahat," singit naman ni M
Snow and Demetria entered the elevator together, accompanied by their manager, Hugo. Hugo had been her part-time instructor back when she was only a sophomore. Luckily, he still remembered her. They were also joined by other staff, and two professional photographers were waiting downstairs at the hotel. As they exited the hotel, Marshall and Oscar were already outside, waiting with a black van." Wow, bongga naman ni Deme. H'wag mong sabihin sa'kin na nasasakal ka na sa mga bantay mo, kasi ako handa akong magpasakal sa bodyguards mo " may kalandiang saad ng kanilang make-up artist na si Sy. Isa itong madaldal na bading ngunit isang professional make-up artist.Napalingon naman sa kan'ya si Demetria. Nag-alangan naman s'yang napangiti rito. Akala kasi ng mga staff na bagong bodyguards ni Demetria sina sa Oscar at Marshall. Dumating naman ang isa pang van. Kaagad na lumabas ang dalawang bodyguard ni Demetria at pinagbuksan ito ng pintuan.Nagtaka naman ang ibang staff." Wait lang, kani
Lumapit naman si Demetri sa kinaroroonan nila at inagaw nito ang lip tint sa kamay ni Wrent. " Bored ka ba? Mag-surfing ka " wika nito kay Wrent. Sa dinami-dami ba naman ng gamit na papakialam nito ang liptint pa talaga ni Demetria. Akmang aabutin nito ang make-up kit ngunit kaagad na tinampal ng dalaga ang kamay nito. " Ano ba, Wrent! Kung wala kang magawa sa ngayon, h'wag kang mambwesit! " Iritableng saway nito sa binata. " Umalis ka na nga rito! " Pagtataboy pa nito sa gwapong binata. " Ikaw, anong ginagawa mo rito? " Tanong naman ni Demetria kay Marcus na tulala pa rin nakatitig sa kanya. " Siya ang naghatid kay Feurene. May shooting rin kami rito. And by the way, don’t yell at me, Demetria. You might’ve forgotten, that I own this private beach. Lahat ng nakikita mong building na nakatayo sa private beach na 'to, buhangin ng inaapakan mo, pagmamay-are ko ang mga 'yan " saad ni Wrent. May kayabangan rin pala sa katawan itong si Wrent. Akala niya kasi ay tahimik ito at humble
Biglang pumasok sa kan'yang isipin ang nakakamatay na mga tingin ni Demetri. Kung paano siya nito nagawang saktan at sampalin na walang pag-aalinlangan. Ayaw niyang muling lumabas ang halimaw na pagkatao ng kaniyang asawa kaya malakas niyang naitulak palayo si Marcus.Napatayo naman siya at ganoon rin si Marcus. Nakatanggap naman ito ng sampal galing sa kaniya. Saglit na sumilay ang gulat sa mga mata nito at agaran rin siyang naintindihan dahil kusa itong kumalma." Sorry. Dapat hindi ko 'yon ginawa " muling paumanhin naman nito." Dapat lang. H'wag mo na ulit akong lalapitan " aniya at inis itong nilagpasan.Noong tuluyan siyang nakalabas ng building, napadako ang kan'yang mga mata sa babaeng nakasandal sa pagmamay-aring kotse ni Marcus. Nakahulikipkip itong nakatanaw sa kan'ya. Naglakad siya patungo kung saan nakaparada ang van na sinakyan niya kanina.Lalagpasan niya sana si Feurene ngunit bigla itong nagpasaring." Hindi ko talaga alam na may mga babae talagang kunwari'y tahimik a
Humigpit ang pagkakakapit ng kaniyang kamay sa buhok nito dahil sa nakakahibang na ginagawa nito sa kaniya. Naisipan siya nitong ikulob sa kama. Medyo itaas nito ng kaunti ang tiyan niya at nilagyan ng unan sa ilalim. Nagpatuloy ito sa pàgsamba sa pàgkababae niya. Napapakapit naman siya sa headboard ng kama habang pinipigilan na màpa-ungol ng malakas. Gosh! He's so damn expert in giving delirious pleasure to women. She can't deny how expert he is due to her uncontrollable low moans and whimpers. Lumuhod ito, p'westo sa kaniyang likuran bago kumapit sa kaniyang beywang. Mahina nitong napalo ang kaniyang p'wet dahil sa panggigigil. She gasped and let a groan after he finally entered his hard shàft. He started thrusting in a solid but rough manner. Napakapit siya sa bedding at ang isang kamay naman niya ay napakapit sa kamay nitong nakahawak sa kan'yang beywang. Fúck it~this is fúcking good! He gave her small and wet kisses on her back and then shifted to gently thrust her behind. S
Dear Readers, Thank you for reading this story. Masaya ako para sa lahat ng nagpatuloy na basahin ito at sa walang sawang pag-aantay, kahit ang tagal-tagal kong mag-update. Sana huwag ninyong kalimutang mag-rate kahit papaano. Your rating has a huge impact and the power to help every author, as it allows us to reach and attract more readers. And then... Gusto ko lang i-share nang kaunti ang writing journey ko habang sinusulat ang librong ito. I started writing this more than two years ago, but then I went on a long hiatus. This was my first mafia book, and when I left it, it only had 34 chapters. Ang totoo niyan, minalas ako... na-reset ang phone ko, at nabura ang mahigit 50 chapters na naisulat ko na at kulang na lang sa edit. I was so brokenhearted at that time. Mas masakit pa siya sa naramdaman ko noong nag-break kami ng boyfriend ko, lalo na’t kasabay pa ng mental health struggles ko. Nawalan ako ng gana magsulat, kaya nagdesisyon akong huminto muna. But last year, when
Nakita ko kung paano siya napalunok, kung paano bumigat ang paghinga niya habang nakatitig sa katawan ko. Hindi niya itinago ang paghanga sa kanyang mga mata. Lumapit ako sa kanya, marahang hinawakan ang kanyang baba at iniangat ito upang magtama ang aming mga mata. Dahan-dahan kong pinadulas ang mga daliri ko pababa sa kanyang leeg, hanggang sa marating ko ang suot niyang necktie. I held the tie between my fingers and slowly, sensually, removed it from his collar. Hindi siya kumibo. Tahimik lang niya akong pinanood habang isa-isang lumuluwag ang buhol ng necktie niya sa ilalim ng aking mga daliri. Nang tuluyan ko iyong matanggal, kaagad ko iyong ibinigay sa kanya. At ngayon, nakatingin lang siya sa akin, ngunit sa kanyang mga mata, nababasa ko na ang kasunod na mangyayari. Pinagdikit ko ang dalawa kong kamay sa harapan niya, habang nakititig lamang sa kanya, at walang pag-aalinlangang sinabing... "Tie me now." Bahagyang napaawang ang kanyang bibig, tila nagulat sa sinabi ko. "A
Noong tuluyan na silang maglaho sa paningin ko. Ramdam ko na parang may dumagan na bigat sa dibdib ko habang pinagmamasdan silang unti-unting nawawala sa paningin ko. Nang hindi ko na sila matanaw, napabuntong-hininga ako at nagdesisyong bumalik sa cabin. Pagkapasok ko sa loob, isinara ko ang pinto at napasandal saglit dito. Tila nawala lahat ng lakas ko. Tumungo ako palapit sa kama. Mula sa pagkakatayo, halos matumba ako sa rito. Naupo ako roon, saka dahan-dahang isinampa ang aking mga paa at niyakap ang aking mga tuhod. Walang tunog sa buong silid, tanging mabibigat kong paghinga ang maririnig. At doon na ako bumigay. Bumagsak muli ang mga luha ko. Para silang malakas na buhos ng ulan na matagal nang pinipigil ng langit. Muling sumagi sa isipan ko ang lahat ng pinagdaanan naming apat, ang sakit ng bawat sugat na iniwan ng nakaraan, ang sakripisyong kinailangan naming gawin para sa pagmamahal, ang kasinungalingang pumuno sa pagitan namin, ang pagtatraydor na naglagay ng lamat sa t
Natigilan ako nang biglang sumunod si Feurene sa mag-ama, may dala siyang payong. Maalinsangan kasi ang panahon kahit walang araw. Ngunit bago pa siya tuluyang makalapit sa dalawa, dumako ang tingin niya sa akin. Napahinto siya. Nagtagpo ang mga mata namin. At sa sandaling iyon, napansin rin ako ni Marcus. Mula sa masayang tagpo ng isang pamilyang naglalaro sa dalampasigan, bigla na lang silang parehong nakatingin sa akin. Hindi ako nag-alinlangang lumapit. Tatlong metro na lang ang pagitan namin nang ngumiti ako. "Hi! How are you?" bati ko sa kanila, bago ko nilingon ang batang karga-karga ni Marcus. Napakaganda ng bata, kitang-kita ang pinaghalong katangian nina Marcus at Feurene. "How old is she?" tanong ko kay Marcus. "Two years old," sagot niya sa mahinahong tinig. Tumango ako bilang tugon. Muli kong ibinaling ang tingin kay Feurene, ngunit hindi siya makatingin sa akin. "Hindi mo ba na-miss ang pag-arte, Feurene?" tanong ko sa kanya. Noon ko lang siya nakitang lumingon,
Maging ang paghinga ko ay tila nahinto. Ang lalaking iyon… Nakita ko kung paano siya may ibinulong kay Mayor, at agad namang tumango si Mayor sa kanya. Ilang sandali lang ay dahan-dahang iniangat ng lalaki ang kanyang tingin at nagtama ang mga mata namin. Nanlaki ang mga mata ko. M-Marcus... He is alive! Kaagad siyang umiwas ng tingin. Kahit mahaba na ang kanyang buhok at may balbas pa siya, sigurado ako—si Marcus iyon. Habang hawak ko pa rin ang mikropono, nagpatuloy ako sa pagkanta. Hindi ko inalis ang tingin ko sa kanya, hindi alintana ang bigat ng damdamin ko sa sandaling iyon. Pilit kong pinanatili ang kumpiyansa sa boses ko, hanggang sa natapos ko ang kanta. Nagpalakpakan ang mga tao, at kasama na siya sa mga pumalakpak. "Isa pa!" sigaw ng crowd, halatang gusto pa nilang marinig akong kumanta. Hindi ko sila binigo. Muli kong tinugtog ang electric guitar at sinimulan ang panibagong kanta. Sa buong pag-awit ko, naroon lamang siya sa likod ni Mayor, nakiki-jamming sa musika
**Snow's POV**"Miss Snow, smile ka naman diyan," request ni Salim. Siya ang photographer at videographer na kasama namin for documentation para sa aming community outreach dito sa Isla ng South View Pablo.Kakadaong lamang namin sa pantalan gamit ang isang superyacht na pagmamay-ari ng isa sa mga boss ng Sandstorm Management. Walang special treatment sa SM, talagang pinagamit lang nila sa amin ang yate para hindi na mahirapan ang team namin na makarating sa islang pupuntahan. Malayo pa naman ito sa mainland.Habang bumababa ang anchor ng yate, ramdam ko ang banayad na paggalaw ng tubig. Ang hangin ay preskong-presko, dala ang halimuyak ng dagat at sariwang hangin mula sa isla. Sa di-kalayuan, kitang-kita ang dalampasigan na may puting buhangin. Napapalibutan ang isla ng malalaking puno ng niyog at makukulay na bahay-kubo. Kahit nasa laot pa lang kami, rinig na ang masasayang tugtugin at hiyawan ng mga tao.Napilitan akong ngumiti habang kinukunan ako ng litrato ni Salim."Ayos na?" t
**Demetri's POV** "Oh? You're here?" Gulat na tanong ni Demetria nang madatnan niya ako sa loob ng penthouse habang nakaupo sa harap ng grand piano. Ang mapanuring tingin niya ay agad na sumipat sa akin, para bang nagtataka kung bakit narito pa ako ngayon. Napalingon ako sa kanya, saka sinipat ang itsura niya mula ulo hanggang paa. She looks absolutely breathtaking today, dressed in an elegant shimmering light blue gown that drapes gracefully over her figure. The soft, glistening fabric catches the light with every movement, perfectly complementing her fair complexion. "Saan ang punta mo?" tanong ko habang tinitingnan siya. "I was invited to High Society Brunch Gathering," sagot niya nang walang pag-aalinlangan, kasabay ng mahinang buntong-hininga. "Oh? That sounds like a wonderful gathering," sagot ko, bahagyang itinaas ang kilay habang pinagmamasdan siya. Napailing siya bago pinaikot ang mga mata, halatang hindi sang-ayon sa sinabi ko. "If I had a choice, I wouldn’t go," sag
At doon kami nagpatuloy, walang alinlangan, walang pahinga. Hindi siya tumigil hangga’t hindi ko pa nararating ang pangatlo kong órgasmo. Paulit-ulit niyang dinala ako sa rúrok ng sarap, at ako naman, walang nagawa kundi tanggapin ang bawat ulos niya na parang hindi ko na kakayanin pa, pero gusto ko pa rin. We did it until 3 AM. I was so freaking exhausted. Parang naubos ang lakas ko sa lahat ng posisyong ginawa namin. Halos lahat ng posisyon ay nakatayo kami. Nakakapagod talaga kapag palaging nakatayo, parang hindi ko na maramdaman ang mga binti ko. Ewan ko ba kung saan humuhugot ng lakas si Demetri. He is so damn good at standing positions. Marahan akong kumilos sa kama, pakiramdam ko ay parang binugbog ang buong katawan ko sa matinding pagod. Gusto ko siyang yakapin, kaya noong pagtagilid ko at kinapa ko siya, nagulat ako nang wala siya sa tabi ko. Kaagad kong iminulat ang mga mata, bahagyang nanlalabo pa sa antok, at napatingin ako sa puwesto niya sa kama. Wala siya. Tul
Ang mainit at matigas niyang pagkalalaki, naninigas sa ilalim ng kanyang sweatpants. I barely had time to react before my face brushed against it, feeling every inch of his throbbing length even through the fabric. My breath hitched, heart pounded wildly as the realization sank in, he was aroused, painfully hard, and it was all because of me. Ginamit ko ang aking mga kamay upang ilabas iyon mula sa suot niyang pants. Ramdam ko ang bigat at init nito sa palad ko, matigas, namimintig sa pananabik. I gave him a fellatio while he was busy ravishing mine with his mouth. His tongue worked relentlessly, sending waves of pleasure through me, habang ako naman ay pilit na inaangkin siya gamit ang aking bibig. It was such a wild position... an erotic standing 69. My body hung in the air, fully exposed, completely at his mercy. After feeling the warmth of my mouth, he started humping his hips against my face, pushing himself deeper with each thrust. Napakapit ako sa kanyang hita, pilit na